Έχουμε ήδη μιλήσει κάποιες φορές για το έργο της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες. Σήμερα θα ρίξουμε μια ματιά στο ποιος εκτελεί αυτό το έργο κρίσης. Όλοι οι πιστοί ξέρουν πως ο Θεός θα εκτελέσει την κρίση Του στους ανθρώπους τις έσχατες ημέρες, ότι θα εμφανιστεί σ’ αυτούς ο Δημιουργός και θα εκφράσει ο ίδιος τις ομιλίες Του. Πώς, λοιπόν, εκτελεί ο Θεός αυτήν την κρίση; Εμφανίζεται το Πνεύμα Του στον ουρανό και μας μιλάει; Αυτό είναι αδύνατον. Ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς μάς είπε: «Επειδή ουδέ κρίνει ο Πατήρ ουδένα, αλλ’ εις τον Υιόν έδωκε πάσαν την κρίσιν» (Κατά Ιωάννην 5:22). «Και εξουσίαν έδωκεν εις αυτόν να κάμνη και κρίσιν, διότι είναι Υιός ανθρώπου» (Κατά Ιωάννην 5:27). Βλέπουμε εδώ πως το έργο της κρίσης γίνεται απ’ τον «Υιό». Κάθε αναφορά στον «Υιό του ανθρώπου» αφορά τον ενσαρκωμένο Θεό, άρα Εκείνος έρχεται εν σαρκί τις έσχατες ημέρες για να κάνει το έργο της κρίσης. Αυτό είναι άκρως σημαντικό! Γνωρίζετε τι είναι το έργο της κρίσης τις έσχατες ημέρες; Γιατί να ενσαρκωθεί ο Θεός για να το εκτελέσει; Με απλά λόγια, έρχεται ο Σωτήρας για να σώσει τον άνθρωπο. Όταν ο Θεός ενσαρκώνεται κι έρχεται στη γη, αυτή είναι η κάθοδος του Σωτήρα. Εκτελεί το έργο της κρίσης για να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία μια για πάντα. Αποδεχόμενοι την κρίση Του, θα απαλλαγείτε απ’ την αμαρτία, θα εξαγνιστείτε και θα σωθείτε. Θα επιβιώσετε απ’ τις καταστροφές και τελικά θα εισέλθετε στη βασιλεία των ουρανών. Η αποδοχή του έργου της κρίσης του Σωτήρα σχετίζεται με την έκβαση και τον προορισμό κάποιου —δεν είναι αυτό καίριας σημασίας; Πολλοί πιστοί θα ρωτήσουν γιατί πρέπει να ενσαρκωθεί ο Θεός για την κρίση Του τις έσχατες ημέρες. Νομίζουν ότι ο Κύριος Ιησούς έρχεται μετά νεφελών ως πνεύμα, ότι ο Θεός θα απλώσει το χέρι του και θα μας ανασύρει όλους απευθείας στη βασιλεία —δεν θα ήταν υπέροχο αυτό; Το σκεπτικό αυτό δεν είναι απλώς άκρως απλοϊκό, μα και μη ρεαλιστικό. Πρέπει να γνωρίζετε ότι ο Θεός έχει άγια, δίκαιη διάθεση. Θα έπαιρνε αμαρτωλούς στη βασιλεία Του; Όλοι γνωρίζουμε το εδάφιο της Βίβλου: «Χωρίς αγιασμού ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον» (Προς Εβραίους 12:14). Όλοι είναι αμαρτωλοί κι αμαρτάνουν διαρκώς. Ο Θεός δεν θα έφερνε τον άνθρωπο απευθείας στη βασιλεία —δεν μας σώζει έτσι. Ο Θεός μισεί τους αμαρτωλούς και δεν είναι άξιοι να δουν τον Θεό. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Πώς έρχεται ο Σωτήρας για να σώσει τον άνθρωπο τις έσχατες ημέρες; Πρώτα, εκτελεί την κρίση Του για να μας καθάρει από τη διαφθορά, σώζοντάς μας απ’ την αμαρτία και τις δυνάμεις του Σατανά, κι έπειτα θα μας οδηγήσει στη βασιλεία. Ο Θεός δεν θα σας σώσει απ’ τις καταστροφές ούτε θα σας πάρει στη βασιλεία αν η αμαρτωλότητά σας δεν εξαλειφθεί. Οι καταστροφές έχουν ήδη αρχίσει και όλοι αισθάνονται ότι ο κόσμος τελειώνει, ότι ο θάνατος πλησιάζει. Όλοι περιμένουν τον Σωτήρα να έρθει και να σώσει τον άνθρωπο, έτσι η αποδοχή Αυτού και του έργου της κρίσης Του τις έσχατες ημέρες είναι υψίστης σημασίας! Καθορίζει το αν οι πιστοί θα σωθούν και θα εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών.

Μα ας δούμε πρώτα τι είναι το έργο της κρίσης τις έσχατες ημέρες. Οι θρησκευόμενοι θεωρούν την κρίση των εσχάτων ημερών κάτι πολύ απλό, και σε κάθε αναφορά της «κρίσης», είναι βέβαιοι ότι θα γίνει από τον Κύριο Ιησού ως πνεύμα, ότι ο Κύριος θα έρθει να μας συναντήσει και θα μας πάρει στη βασιλεία, τότε οι άπιστοι θα καταδικαστούν και θα καταστραφούν. Βασικά, αυτό είναι τελείως λάθος. Πού έγκειται το σφάλμα τους; Όποτε έρχεται ο Θεός να κάνει έργο για να σώσει τον άνθρωπο, αυτό είναι πολύ πρακτικό, ρεαλιστικό, κι ούτε ελάχιστα υπερφυσικό. Επιπλέον, παραβλέπουν τις πιο σημαντικές βιβλικές προφητείες σχετικά με την έλευση του Κυρίου —αυτές για τον Θεό που ενσαρκώνεται ως ο Υιός του ανθρώπου για να κάνει έργο κρίσης. Ο Κύριος Ιησούς είπε σαφέστατα: «Διότι καθώς η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου» (Κατά Ματθαίον 24:27). «Επειδή ουδέ κρίνει ο Πατήρ ουδένα, αλλ’ εις τον Υιόν έδωκε πάσαν την κρίσιν» (Κατά Ιωάννην 5:22). «Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Κατά Ιωάννην 12:48). «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν» (Κατά Ιωάννην 16:12-13). Και στο Α’ Πέτρου 4:17: «Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού». Δεν είναι αυτές οι προφητείες σαφέστατες; Ο Κύριος ενσαρκώνεται τις έσχατες ημέρες ως ο Υιός του ανθρώπου, εκφράζει αλήθειες και κάνει έργο κρίσης. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Το έργο της κρίσης δεν είναι όπως θεωρούν οι άνθρωποι· ο Θεός παίρνει τους πιστούς απευθείας στον ουρανό, μετά καταδικάζει και καταστρέφει τους απίστους, και τέλος. Δεν είναι τόσο απλό. Η κρίση τις έσχατες ημέρες ξεκινά απ’ τον οίκο του Θεού και εκτελείται πρώτα μεταξύ όσων δέχονται την κρίση του Θεού τις έσχατες ημέρες. Δηλαδή, ο Υιός του ανθρώπου εν σαρκί έρχεται στη γη κι εκφράζει πολλές αλήθειες για να μας εξαγνίσει και να μας σώσει, ώστε οι εκλεκτοί του Θεού να εισέλθουν σε όλες τις αλήθειες. Αυτό είναι το έργο του Σωτήρα τις έσχατες ημέρες, και ο Θεός το σχεδίασε καιρό πριν. Όσο για τους άπιστους, θα καταδικαστούν άμεσα και θα εξαλειφθούν μέσω των καταστροφών. Ο Σωτήρας έχει ήδη έρθει ως ενσαρκωμένος Παντοδύναμος Θεός, εκφράζει κάθε αλήθεια που απαιτείται για τη σωτηρία του ανθρώπου, κάνοντας το έργο της κρίσης ξεκινώντας απ’ τον οίκο του Θεού. Οι αλήθειες του Παντοδύναμου Θεού έχουν συγκλονίσει όλο τον κόσμο, και τις έχουν ακούσει πολλοί άνθρωποι από κάθε έθνος. Βλέπουμε ότι οι προφητείες της Βίβλου για την επιστροφή του Κυρίου έχουν εκπληρωθεί πλήρως. Δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι δεν κατανοούν ακόμη το έργο της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες και συνεχίζουν να ελπίζουν πως θα δουν κάτι υπερφυσικό: Τον Θεό να εμφανίζεται και να μιλά απ’ τον ουρανό. Αυτό είναι τόσο απίθανο. Ας δούμε τι λέει ο Παντοδύναμος Θεός για να γίνει πιο σαφές πώς εκτελεί την κρίση Του ο Θεός.

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Το έργο της κρίσης είναι το έργο του Θεού, άρα, όπως είναι φυσικό, πρέπει να πραγματοποιηθεί από τον ίδιο τον Θεό· δεν γίνεται αντί Αυτού να το κάνει ο άνθρωπος. Επειδή η κρίση αφορά τη χρήση της αλήθειας για την κατάκτηση της ανθρώπινης φυλής, δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Θεός και πάλι θα εμφανιζόταν ως ενσαρκωμένη εικόνα για να επιτελέσει αυτό το έργο ανάμεσα στους ανθρώπους. Δηλαδή, ο Χριστός των εσχάτων ημερών θα χρησιμοποιήσει την αλήθεια για να διδάξει τους ανθρώπους σε όλον τον κόσμο και να τους γνωστοποιήσει όλες τις αλήθειες. Αυτό είναι το έργο της κρίσης του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια).

«Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό εκφράζουν ότι ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί εξολοκλήρου για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια).

Τώρα καταλαβαίνουμε λογικά πώς κάνει ο Θεός την κρίση Του τις έσχατες ημέρες. Κυρίως μέσω αληθειών που εκφράζει για να κρίνει, να καθάρει και να σώσει τον άνθρωπο. Τις έσχατες ημέρες ο Θεός με το έργο της κρίσης, καθάρει τη διαφθορά του ανθρώπου, για να σώσει, να οδηγήσει στην τελείωση και να ολοκληρώσει μια ομάδα ανθρώπων που είναι σε σύμπνοια με τον Θεό. Είναι ο καρπός του 6.000 ετών σχεδίου διαχείρισης του Θεού, και η ουσία του έργου της κρίσης τις έσχατες ημέρες. Γι’ αυτό ο Σωτήρας, ο Παντοδύναμος Θεός, εκφράζει τόσες αλήθειες, εκθέτει και κρίνει κάθε διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, τον καθαίρει και τον αλλάζει μέσω αντιμετώπισης, κλαδέματος, δοκιμασιών κι εξευγενισμού, εξαλείφοντας απ’ τη ρίζα την αμαρτωλότητά του, για να ξεφύγουμε απ’ την αμαρτία και τις δυνάμεις του Σατανά, να υποταχθούμε και να σεβόμαστε τον Θεό. Αυτό μπορεί να είναι λίγο δυσνόητο για κάποιους. Ο Κύριος Ιησούς λύτρωσε τον άνθρωπο, άρα γιατί ο Θεός να εκφράσει αλήθειες για να τον κρίνει τις έσχατες ημέρες; Δεν βλέπουν οι άνθρωποι πόσο βαθιά τους διέφθειρε ο Σατανάς. Ο Θεός σώζει τον άνθρωπο τις έσχατες ημέρες διορθώνοντας τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας. Δεν είναι απλή υπόθεση. Δεν αρκεί ν’ αναγνωρίσουμε τις αμαρτίες μας, να εξομολογηθούμε και να μετανοήσουμε στον Κύριο. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις διαφέρουν απ’ την αμαρτωλότητα. Δεν αφορούν αμαρτωλές συμπεριφορές, αλλά είναι κάτι που ζει μέσα στο μυαλό, στην ψυχή μας. Είναι διαθέσεις βαθιά ριζωμένες μέσα μας, όπως η αλαζονεία, η πονηριά, η μοχθηρία κι η αποστροφή προς την αλήθεια. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις κρύβονται βαθιά μέσα μας κι είναι πολύ δύσκολο να τις βρούμε. Ενίοτε δεν υπάρχει καμία φανερή αμαρτία και μπορεί κανείς να λέει ωραία πράγματα, αλλά έχει πονηρά και ποταπά κίνητρα στην καρδιά του, εξαπατά και παραπλανά τους άλλους. Αυτό είναι πρόβλημα της διάθεσής του. Χωρίς τη μακροχρόνια κρίση και τις αποκαλύψεις του Θεού, καθώς και την αντιμετώπιση, το κλάδεμα και τις δοκιμασίες, οι άνθρωποι δεν θα το δουν αυτό ούτε θα αλλάξουν. Ποιος πιστός στον Κύριο έχει ξεφύγει απ’ την αμαρτία περνώντας μια ζωή εξομολογούμενος αμαρτίες; Ούτε ένας. Οπότε, βιώνοντας κανείς απλώς τη λύτρωση του Κυρίου χωρίς την κρίση τις έσχατες ημέρες αναγνωρίζει μόνο την αμαρτωλή του συμπεριφορά, μα η αμαρτωλή του φύση, η ρίζα της αμαρτίας του —δηλαδή, η βαθιά ριζωμένη μέσα του διεφθαρμένη διάθεση— είναι κάτι που δεν βλέπει ούτε διορθώνει. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο! Μόνο μέσω της ενσάρκωσης του ίδιου του Θεού και της εκτέλεσης κρίσης τις έσχατες ημέρες, της έκφρασης πολλών αληθειών, και της μακροχρόνιας αποκάλυψης και κρίσης Του, μπορεί κανείς να δει ξεκάθαρα την αλήθεια της διαφθοράς του και να γνωρίσει την ουσία του, και μέσω αυτής της κρίσης, γνωρίζει τη δικαιοσύνη και την αγιοσύνη του Θεού, κι αναπτύσσει καρδιά σεβασμού προς τον Θεό. Μόνο έτσι θα αποτινάξει τη διαφθορά και θα βιώσει αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα. Μόνο με την ενσάρκωση του Θεού και την έκφραση αληθειών για να εκτελέσει κρίση τις έσχατες ημέρες θα επιτευχθούν αυτά τ’ αποτελέσματα. Κάποιοι θα ρωτήσουν: Γιατί ο ίδιος ο Θεός πρέπει να το κάνει αυτό εν σαρκί; Γιατί να μην το κάνει ως πνεύμα; Ας δούμε ένα βίντεο με τα λόγια του Θεού για να το κατανοήσουμε όλοι καλύτερα.

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ο Θεός δεν σώζει τον άνθρωπο χρησιμοποιώντας απευθείας τη μέθοδο του Πνεύματος και την ταυτότητα του Πνεύματος, διότι το Πνεύμα Του δεν μπορεί μήτε να το αγγίξει, μήτε να το δει, μήτε και να το προσεγγίσει ο άνθρωπος. Αν προσπαθούσε να σώσει τον άνθρωπο χρησιμοποιώντας απευθείας τη μέθοδο του Πνεύματος, ο άνθρωπος δεν θα ήταν σε θέση να λάβει τη σωτηρία Του. Αν ο Θεός δεν ενδυόταν την εξωτερική μορφή ενός δημιουργημένου ανθρώπου, ο άνθρωπος δεν θα ήταν σε θέση να λάβει αυτήν τη σωτηρία. Διότι ο άνθρωπος δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να Τον προσεγγίσει, όπως κανείς δεν μπορούσε να πλησιάσει το σύννεφο του Ιεχωβά. Μόνο με το να γίνει ένα δημιουργημένο ανθρώπινο ον, δηλαδή, μόνο βάζοντας τον λόγο Του στο σώμα από σάρκα στο οποίο πρόκειται να μεταμορφωθεί, μπορεί Εκείνος να ενσταλάξει προσωπικά τον λόγο σε όλους όσοι Τον ακολουθούν. Τότε μόνο μπορεί ο άνθρωπος να δει και να ακούσει προσωπικά τον λόγο Του και, επιπλέον, να πάρει στην κατοχή του τον λόγο Του και, μέσω αυτού, να σωθεί ολοκληρωτικά. Εάν ο Θεός δεν ενσαρκωνόταν, κανένας θνητός δεν θα μπορούσε να λάβει τόσο μεγάλη σωτηρία, και δεν θα σωζόταν ούτε ένας άνθρωπος. Εάν το Πνεύμα του Θεού εργαζόταν απευθείας μεταξύ των ανθρώπων, ολόκληρη η ανθρωπότητα θα πατασσόταν ή, διαφορετικά, εφόσον δεν θα είχε τρόπο να έλθει σε επαφή με τον Θεό, θα πιανόταν αιχμάλωτη του Σατανά» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)].

«Κανείς δεν είναι πιο κατάλληλος και πιο αρμόδιος από τον ενσαρκωμένο Θεό να κρίνει τη διαφθορά της σάρκας του ανθρώπου. Εάν η κρίση διεξαγόταν απευθείας από το Πνεύμα του Θεού, τότε δεν θα ήταν καθολική. Επιπλέον, ένα τέτοιο έργο θα ήταν δύσκολο να το δεχτεί ο άνθρωπος, διότι το Πνεύμα δεν είναι σε θέση να έρθει αντιμέτωπο κατά πρόσωπο με τον άνθρωπο και γι’ αυτό, τα αποτελέσματα δεν θα ήταν άμεσα, πόσο μάλλον θα μπορούσε ο άνθρωπος να δει την απρόσβλητη διάθεση του Θεού πιο καθαρά. Ο Σατανάς μπορεί να νικηθεί πλήρως μόνο αν ο ενσαρκωμένος Θεός κρίνει τη διαφθορά της ανθρωπότητας. Όντας ίδιος με τον άνθρωπο που κατέχει την κανονική ανθρώπινη φύση, ο ενσαρκωμένος Θεός μπορεί να κρίνει άμεσα την αδικία του ανθρώπου. Αυτό είναι το σημάδι της έμφυτης αγιότητας και της εξαιρετικότητάς Του. Μόνο ο Θεός είναι ικανός και σε θέση να κρίνει τον άνθρωπο, επειδή κατέχει την αλήθεια και τη δικαιοσύνη κι έτσι, είναι ικανός να κρίνει τον άνθρωπο. Όσοι δεν κατέχουν αλήθεια και δικαιοσύνη, δεν είναι κατάλληλοι να κρίνουν τους άλλους. Αν αυτό το έργο γινόταν από το Πνεύμα του Θεού, τότε αυτό δεν θα σήμαινε νίκη επί του Σατανά. Το Πνεύμα είναι εγγενώς πιο υψηλό από τα θνητά όντα και το Πνεύμα του Θεού είναι εγγενώς άγιο και θριαμβεύει πάνω στη σάρκα. Αν το Πνεύμα έκανε αυτό το έργο απευθείας, δεν θα ήταν σε θέση να κρίνει όλη την ανυπακοή του ανθρώπου και δεν θα μπορούσε να αποκαλύψει όλη την αδικία του ανθρώπου. Διότι το έργο της κρίσης διεξάγεται και μέσω των ανθρώπινων αντιλήψεων για τον Θεό κι ο άνθρωπος δεν είχε ποτέ αντιλήψεις για το Πνεύμα κι έτσι, το Πνεύμα δεν είναι σε θέση ν’ αποκαλύψει καλύτερα την αδικία του ανθρώπου, πόσο μάλλον ν’ αποκαλύψει πλήρως αυτή την αδικία. Ο ενσαρκωμένος Θεός είναι ο εχθρός όλων εκείνων που δεν Τον γνωρίζουν. Μέσω της κρίσης των αντιλήψεων του ανθρώπου και της εναντίωσης προς Αυτόν, αποκαλύπτει όλη την ανυπακοή της ανθρωπότητας. Οι συνέπειες του έργου Του στη σάρκα είναι πιο εμφανείς από εκείνες του έργου του Πνεύματος. Κι έτσι, η κρίση όλης της ανθρωπότητας δεν εκτελείται απευθείας από το Πνεύμα, αλλά είναι το έργο του ενσαρκωμένου Θεού. Ο ενσαρκωμένος Θεός είναι ορατός και απτός από τον άνθρωπο κι ο ενσαρκωμένος Θεός μπορεί να κατακτήσει ολοκληρωτικά τον άνθρωπο. Στη σχέση του με τον ενσαρκωμένο Θεό, ο άνθρωπος προχωρά από την εναντίωση στην υπακοή, από τη δίωξη στην αποδοχή, από τη σύλληψη στη γνώση κι από την απόρριψη στην αγάπη —αυτά είναι τα αποτελέσματα του έργου του ενσαρκωμένου Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αυτό που χρειάζεται περισσότερο η διεφθαρμένη ανθρωπότητα είναι η σωτηρία του ενσαρκωμένου Θεού).

Νομίζω είναι λίγο πιο σαφές πλέον γιατί ο Θεός θα εκτελούσε ο ίδιος το έργο της κρίσης εν σαρκί. Γιατί μόνο ενσαρκωμένος μπορεί ο Θεός ν’ αλληλεπιδρά πρακτικά με τους ανθρώπους, να μας μιλά και να συναναστρεφόμαστε για την αλήθεια παντού και πάντα, να μας εκθέτει, να μας κρίνει βάσει της διαφθοράς που αποκαλύπτουμε, να μας ποτίζει, να μας ποιμαίνει και να μας στηρίζει βάσει των αναγκών μας. Μόνο έτσι μπορεί να εκφράσει ξεκάθαρα το θέλημα και τις απαιτήσεις του Θεού. Το ν’ ακούμε προσωπικά για την οδό του Θεού και να κατανοούμε τις αλήθειες που εκφράζει δεν μας βοηθά πολύ να αποκτήσουμε την αλήθεια και τη σωτηρία; Επιπλέον, όταν ο Θεός ενσαρκώνεται ως ένας κοινός, συνηθισμένος άνθρωπος, μπορεί οι άνθρωποι να έχουν αντιλήψεις, μπορεί να είναι επαναστατικοί; Σίγουρα. Μόλις οι άνθρωποι δουν την τόσο κοινή εξωτερική εμφάνιση του Χριστού, αναδύονται οι αντιλήψεις, η παρακοή κι η αντίσταση τους, κι ακόμα κι αν δεν λένε τίποτα ή το κρύβουν, όσο καλά κι αν προσποιούνται, ο Θεός παρακολουθεί, και δεν θα καταφέρουν να το κρύψουν. Ο Θεός αποκαλύπτει ό,τι είναι κρυμμένο μέσα τους, πετυχαίνοντας διάνα. Μόνο ο Θεός εν σαρκί εκθέτει τόσο καλά τους ανθρώπους, την παρακοή και την αντίστασή τους. Αυτό ωφελεί πολύ το έργο της κρίσης. Κι αν ο Θεός εξέφραζε λόγια απευθείας μέσω του Πνεύματος; Οι άνθρωποι δεν θα έβλεπαν, δεν θ’ άγγιζαν ούτε θα Το πλησίαζαν κι η ομιλία του Πνεύματός Του θα ήταν τρομακτική. Πώς θα άνοιγαν τις καρδιές τους στον Θεό; Πώς θα μάθαιναν αλήθειες; Ποιος θα τολμούσε να έχει αντιλήψεις αντιμέτωπος με το Πνεύμα, να αποκαλύψει διαφθορά, να επαναστατεί ή ν’ αντιστέκεται; Κανένας. Όλοι θα έτρεμαν από φόβο, θα προσκυνούσαν με χλωμά πρόσωπα. Αν ήταν σε τόσο τρομαγμένη κατάσταση, πώς θα εκτίθετο η αλήθεια τους; Καμία αντίληψη ή αποστασία τους δεν θα φαινόταν, άρα πώς θα γινόταν να εκτελεστεί η κρίση; Τι αποδείξεις θα υπήρχαν; Γι’ αυτό το έργο του Πνεύματος του Θεού δεν θα ξέθαβε τις πιο γνήσιες συμπεριφορές των ανθρώπων, εκθέτοντάς τες, και το έργο της κρίσης του Θεού δεν θα ολοκληρωνόταν. Η ενσάρκωση του Θεού είναι πιο αποτελεσματική απ’ το Πνεύμα Του για το έργο της κρίσης. Βλέπουμε τον Παντοδύναμο Θεό να ζει ανάμεσά μας, μαζί μας, μέρα-νύχτα. Ο Θεός βλέπει και κατανοεί πλήρως κάθε κίνηση, κάθε σκέψη μας, κάθε διαφθορά που αποκαλύπτουμε. Μπορεί οποτεδήποτε να εκφράσει αλήθειες για να μας εκθέσει και να μας κρίνει, φέρνοντας στο φως τη διαφθορά και τις αντιλήψεις μας για τον Θεό, και την έμφυτη φύση μας που αντιστέκεται και προδίδει τον Θεό. Όταν διαβάζουμε τα λόγια του Θεού, είναι σαν να μας κρίνει πρόσωπο με πρόσωπο. Είναι τόσο οδυνηρό και ντροπιαστικό, και βλέπουμε στα λόγια Του την αλήθεια της διαφθοράς μας τόσο έντονα. Μισούμε τον εαυτό μας και μετανοούμε βαθιά, νιώθουμε ανάξιοι να ζήσουμε ενώπιον του Θεού. Μέσω της κρίσης του Θεού, βλέπουμε και πόσο απίστευτα δίκαιος και άγιος είναι, και πως βλέπει πράγματι μέσα στην καρδιά και τον νου μας. Οι διεφθαρμένες σκέψεις και ιδέες που είναι θαμμένες βαθιά μέσα μας, κάποιες που δεν έχουμε καν αναγνωρίσει, εκτίθενται και κρίνονται όλες από τον Θεό. Ενίοτε αυτό γίνεται μέσω σκληρής καταδίκης και κατάρας, κι έτσι βλέπουμε την απρόσβλητη διάθεση του Θεού, και τότε, τελικά, θα έχουμε φόβο Θεού. Χωρίς να υποβληθούμε στην κρίση του Θεού, ούτε ένας από εμάς δεν θα γνώριζε τη δικαιοσύνη ή την αγιοσύνη Του, και κανείς δεν θα έβλεπε ότι όταν οι άνθρωποι ζουν με τη σατανική τους φύση, αντιστέκονται στον Θεό, αξίζουν την καταδίκη και την τιμωρία του Θεού. Χάρη στην κρίση, την παίδευση και τις δοκιμασίες του Θεού μετανοούμε πραγματικά, αποτινάζουμε τη διαφθορά, εξαγνιζόμαστε και μεταμορφωνόμαστε. Και ακολουθώντας τον Χριστό μέχρι σήμερα, βλέπουμε ότι ο ενσαρκωμένος Θεός ζει μαζί μας, ταπεινός και κρυμμένος, σοβαρός κι υπομονετικός, εκφράζοντας τόσες αλήθειες, καθαρά για να σώσει πλήρως τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Αν δεν ερχόταν ο ίδιος ο ενσαρκωμένος Θεός να μας κρίνει και να μας καθάρει, μεταδίδοντάς μας κάθε αλήθεια, οι τόσο επαναστατικοί και διεφθαρμένοι όσο εμείς θα είχαν σίγουρα εξαλειφθεί και τιμωρηθεί. Τότε πώς θα σωζόμασταν; Η αγάπη του Θεού για μας είναι τεράστια κι ο Θεός αξιαγάπητος. Ο Παντοδύναμος Θεός εκφράζει αλήθειες, καθοδηγώντας, στηρίζοντας, συνοδεύοντάς μας πρακτικά. Είναι η μόνη ευκαιρία ν’ ακούσουμε τη φωνή και να δούμε το πρόσωπο του Θεού, να υποστούμε την κρίση και την κάθαρσή Του, να μάθουμε πολλές αλήθειες και να βιώσουμε αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα. Η ομάδα που ακολουθούμε τον Χριστό κερδίζουμε τα μέγιστα απ’ το έργο του ενσαρκωμένου Θεού τις έσχατες ημέρες. Όσα κερδίζουμε απ’ τον Θεό είναι ανυπολόγιστα. Όπως λέει ο Παντοδύναμος Θεός: «Το καλύτερο πράγμα σχετικά με το έργο της ενσάρκωσής Του, είναι ότι μπορεί να αφήνει ακριβή λόγια και προτροπές και το ακριβές θέλημά Του για την ανθρωπότητα σε όσους Τον ακολουθούν, έτσι ώστε οι ακόλουθοί Του να μπορούν να μεταφέρουν με μεγαλύτερη ακρίβεια και πιο συγκεκριμένα όλο το έργο της ενσάρκωσής Του και το θέλημά Του για όλη την ανθρωπότητα σε εκείνους που αποδέχονται αυτή την οδό. Μόνο το έργο του ενσαρκωμένου Θεού μεταξύ των ανθρώπων επιτυγχάνει πραγματικά το γεγονός ότι ο Θεός υπάρχει μαζί με τον άνθρωπο και ζει μαζί του. Μόνο αυτό το έργο εκπληρώνει την επιθυμία του ανθρώπου να δει το πρόσωπο του Θεού, να γίνει μάρτυρας του έργου του Θεού και να ακούσει τον προσωπικό λόγο του Θεού. Ο ενσαρκωμένος Θεός ολοκληρώνει την εποχή στην οποία μόνο η πλάτη του Ιεχωβά εμφανίστηκε στην ανθρωπότητα, και ολοκληρώνει επίσης την εποχή της πίστης της ανθρωπότητας στον ασαφή Θεό. Ειδικότερα, το έργο του τελευταίου ενσαρκωμένου Θεού οδηγεί όλη την ανθρωπότητα σε μια εποχή πιο ρεαλιστική, πιο πρακτική και πιο όμορφη. Δεν ολοκληρώνει μόνο την εποχή του νόμου και του δόγματος, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι αποκαλύπτει στον άνθρωπο έναν πραγματικό και κανονικό Θεό, ο οποίος είναι δίκαιος και άγιος, ο οποίος ξεκλειδώνει το έργο του σχεδίου διαχείρισης και ο οποίος επιδεικνύει τα μυστήρια και τον προορισμό της ανθρωπότητας. Εκείνον, ο οποίος δημιούργησε την ανθρωπότητα και τερματίζει το έργο της διαχείρισης, και ο οποίος παρέμεινε κρυμμένος για χιλιάδες χρόνια. Οδηγεί την εποχή της ασάφειας σε ένα πλήρες τέλος και ολοκληρώνει την εποχή κατά την οποία ολόκληρη η ανθρωπότητα θέλησε να αναζητήσει το πρόσωπο του Θεού, αλλά δεν το μπόρεσε. Ολοκληρώνει δηλαδή την εποχή, κατά την οποία ολόκληρη η ανθρωπότητα υπηρετούσε τον Σατανά και οδηγεί ολόκληρη την ανθρωπότητα σε μια εντελώς νέα εποχή. Όλα αυτά είναι το αποτέλεσμα του έργου του ενσαρκωμένου Θεού στη θέση του Πνεύματος του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αυτό που χρειάζεται περισσότερο η διεφθαρμένη ανθρωπότητα είναι η σωτηρία του ενσαρκωμένου Θεού).

Ο Παντοδύναμος Θεός εκφράζει αλήθειες και κάνει το έργο της κρίσης Του τις έσχατες ημέρες εδώ και τρεις δεκαετίες. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις των εκλεκτών του Θεού έχουν καθαρθεί μέσω της κρίσης των λόγων Του, κι ο Θεός έχει ολοκληρώσει μια ομάδα νικητών πριν τις καταστροφές —είναι οι πρώτοι καρποί. Επιμένουν να ακολουθούν και να δίνουν μαρτυρία για τον Χριστό ακόμη και εν μέσω της άγριας καταπίεσης του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Νίκησαν τον Σατανά κι έδωσαν ηχηρές μαρτυρίες για τον Θεό. Αυτό είχε προφητεύσει η Αποκάλυψη: «Ούτοι είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης, και έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου» (Αποκάλυψη 7:14). Ενώ ο ενσαρκωμένος Θεός εκφράζει αλήθειες, ηγέτες και αντίχριστοι, μεγάλοι και μικροί, από κάθε δόγμα, έχουν εκτεθεί πλήρως. Βλέπουν πως ο Παντοδύναμος Θεός μοιάζει με κοινό άνθρωπο, πως δεν είναι το Πνεύμα, και Του αντιστέκονται και Τον καταδικάζουν. Για να σώσουν το κύρος και τα προς το ζην τους, εμποδίζουν τους πιστούς ν’ ακούσουν τη φωνή του Θεού, να ερευνήσουν την αληθινή οδό. Τα αληθινά πρόσωπα αυτών που μισούν την αλήθεια έχουν εκτεθεί, κι έχουν καταδικαστεί και εξαλειφθεί. Χωρίς την ενσάρκωση του Θεού, θα έμεναν στις εκκλησίες, ρουφώντας το αίμα πιστών, καταβροχθίζοντας τις προσφορές του Θεού, παραπλανώντας και καταστρέφοντας ανθρώπους. Επειδή ο Θεός εκτελεί την κρίση Του εν σαρκί, οι αντίχριστοι και οι μη πιστοί, όσοι αγαπούν ή δεν αγαπούν την αλήθεια, όσοι απεχθάνονται ή σιχαίνονται την αλήθεια, έχουν όλοι αποκαλυφθεί. Κι όσοι αγαπούν και κατανοούν την αλήθεια έχουν δει καθαρά την άσχημη όψη του Σατανά, το πώς ο Σατανάς εργάζεται κατά του Θεού και παραπλανά τον άνθρωπο. Έχουν απορρίψει κι απαρνηθεί τον Σατανά κι έχουν στραφεί πλήρως προς τον Θεό. Ο Θεός ανταμείβει τους καλούς και τιμωρεί τους κακούς και με τις μεγάλες καταστροφές αφανίζει όλες τις κακές δυνάμεις κατά του Θεού, τερματίζοντας την παλιά εποχή στην οποία ο Σατανάς κατέχει εξουσία, κι έπειτα φέρνει όσους έχουν εξαγνιστεί μέσω της κρίσης Του σε έναν όμορφο προορισμό. Αυτό είχει προφητεύσει η Αποκάλυψη: «Όστις αδικεί ας αδικήση έτι, και όστις είναι μεμολυσμένος ας μολυνθή έτι, και ο δίκαιος ας γείνη έτι δίκαιος, και ο άγιος ας γείνη έτι άγιος» (Αποκάλυψη 22:11). «Και ιδού, έρχομαι ταχέως, και ο μισθός μου είναι μετ’ εμού, διά να αποδώσω εις έκαστον ως θέλει είσθαι το έργον αυτού» (Αποκάλυψη 22:12).

Ας κλείσουμε με ένα άλλο χωρίο του Παντοδύναμου Θεού: «Πολλοί έχουν κακό προαίσθημα για τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού, διότι οι άνθρωποι δυσκολεύονται να πιστέψουν πως ο Θεός θα ενσαρκωνόταν, ώστε να επιτελέσει το έργο της κρίσης. Εντούτοις, πρέπει να σου πω πως το έργο του Θεού συχνά υπερβαίνει κατά πολύ τις προσδοκίες του ανθρώπου και είναι δύσκολο να το αποδεχτεί ο ανθρώπινος νους. Διότι οι άνθρωποι δεν είναι παρά σκουλήκια πάνω στη γη, ενώ ο Θεός είναι ο Ύψιστος που γεμίζει το σύμπαν· το μυαλό του ανθρώπου είναι σαν λάκκος από βρομόνερα, όπου γεννιούνται μόνο σκουλήκια, ενώ κάθε στάδιο του έργου που κατευθύνεται από τις σκέψεις του Θεού είναι το απόσταγμα της σοφίας Του. Οι άνθρωποι προσπαθούν συνεχώς να τα βάλουν με τον Θεό, για το οποίο λέω πως είναι αυτονόητο ποιος θα βγει χαμένος στο τέλος. Σας παροτρύνω όλους να μη θεωρείτε τους εαυτούς σας πολυτιμότερους κι από χρυσό. Εάν οι άλλοι μπορούν να δεχτούν την κρίση του Θεού, τότε γιατί εσύ δεν μπορείς; Πόσο ανώτερος είσαι από τους άλλους; Εάν οι άλλοι μπορούν να σκύψουν το κεφάλι μπροστά στην αλήθεια, γιατί δεν μπορείς κι εσύ; Το έργο του Θεού έχει άπειρη δυναμική. Δεν θα επαναλάβει το έργο της κρίσης απλά και μόνο λόγω όσων έχεις “συνεισφέρει”, και θα σε πλημμυρίσουν οι τύψεις που άφησες μια τόσο μεγάλη ευκαιρία να σου διαφύγει. Εάν δεν πιστεύεις τα λόγια Μου, τότε απλώς περίμενε εκείνον τον μεγάλο λευκό θρόνο στον ουρανό να σε κρίνει! Πρέπει να γνωρίζεις πως όλοι οι Ισραηλίτες απέρριψαν και απαρνήθηκαν τον Ιησού, κι όμως το γεγονός της λύτρωσης της ανθρωπότητας από τον Ιησού επεκτάθηκε και πάλι σε όλο το σύμπαν και στα πέρατα της γης. Δεν είναι αυτή μια πραγματικότητα που δημιούργησε ο Θεός καιρό πριν; Αν περιμένεις ακόμα τον Ιησού να σε ανεβάσει στους ουρανούς, τότε έχω να πω πως είσαι ένα πεισματάρικο κούτσουρο. Ο Ιησούς δεν πρόκειται να αναγνωρίσει έναν ψευδόπιστο σαν εσένα, που δεν πιστεύει στην αλήθεια και αναζητά μόνο ευλογίες. Αντιθέτως, δεν θα δείξει κανένα έλεος και θα σε ρίξει στη λίμνη της φωτιάς, όπου θα καίγεσαι για δεκάδες χιλιάδες χρόνια» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια).