Από την Ούσιν, πόλη Τάιουαν, επαρχία Σανσί

Κάτι που πάντοτε συζητούσαμε σε προηγούμενες συναθροίσεις είναι τα μονοπάτια που περπάτησαν ο Πέτρος και ο Παύλος. Έχει ειπωθεί πως ο Πέτρος έδωσε προσοχή στο να γνωρίσει τον εαυτό του και τον Θεό, και πως ήταν κάποιος που ο Θεός τον ενέκρινε, ενώ ο Παύλος έδινε προσοχή μόνο στο έργο του, τη φήμη του και το κύρος του και ήταν κάποιος που ο Θεός περιφρονούσε. Φοβόμουν πάντοτε μήπως προχωρώ στο μονοπάτι του Παύλου, και αυτός είναι ο λόγος που συχνά διαβάζω τα λόγια του Θεού για τις εμπειρίες του Πέτρου, ώστε να δω πώς έφτασε να γνωρίσει τον Θεό. Αφού έζησα έτσι για λίγο διάστημα, ένιωσα πως είχα γίνει περισσότερο υπάκουη από πριν, πως η επιθυμία μου για φήμη και κύρος είχε εξασθενήσει και πως είχα φτάσει στο σημείο να γνωρίσω λίγο τον εαυτό μου. Εκείνο το διάστημα, πίστεψα πως, αν και δεν ήμουν εντελώς στο μονοπάτι του Πέτρου, μπορούσε να ειπωθεί πως είχα αγγίξει την άκρη του, και αυτό σήμαινε τουλάχιστον πως δεν κατευθυνόμουν στο μονοπάτι του Παύλου. Ωστόσο, θα ντροπιαζόμουν από τις αποκαλύψεις του λόγου του Θεού.

Ένα πρωί, την ώρα που έκανα πνευματικές ασκήσεις, είδα τα παρακάτω λόγια του Θεού: «Το έργο του Πέτρου ήταν η εκτέλεση του καθήκοντος ενός πλάσματος του Θεού. Δεν εργάστηκε στον ρόλο ενός αποστόλου, αλλά κατά την πορεία της επιδίωξής του για την αγάπη του Θεού. Η πορεία του έργου του Παύλου περιελάμβανε και την προσωπική του επιδίωξη […] Δεν υπήρχαν προσωπικές εμπειρίες στο έργο του - αυτό ήταν μόνο για το δικό του καλό και δεν γινόταν απλώς για χάρη της αλλαγής. Όλα στο έργο του ήταν μια συναλλαγή, δεν εμπεριείχαν κανένα καθήκον ή υποταγή ενός πλάσματος του Θεού. Κατά τη διάρκεια του έργου του, δεν υπήρξε καμία αλλαγή στην παλιά διάθεση του Παύλου. Το έργο του ήταν απλώς υπηρεσία σε άλλους και ανίκανο να επιφέρει αλλαγές στη διάθεσή του. […] Ο Πέτρος ήταν διαφορετικός: Ήταν κάποιος που είχε υποστεί κλάδεμα και αντιμετώπιση, και είχε υποβληθεί σε ραφινάρισμα. Ο σκοπός και το κίνητρο του έργου του Πέτρου ήταν ουσιαστικά διαφορετικά από εκείνα του Παύλου. Παρόλο που ο Πέτρος δεν επέδειξε μεγάλο έργο, η διάθεσή του υποβλήθηκε σε πολλές αλλαγές και αυτό που επιδίωξε ήταν η αλήθεια και η πραγματική αλλαγή. Το έργο του δεν πραγματοποιήθηκε μόνο για χάρη του έργου αυτού καθεαυτού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος). Τα λόγια του Θεού άγγιξαν την ψυχή μου, και σώπασα: Ο Πέτρος ήταν κάποιος που εκπλήρωσε το καθήκον του ως δημιουργημένο πλάσμα. Εργάστηκε μέσω της δικής του διαδικασίας αναζήτησης της αγάπης για τον Θεό, αντίθετα από τον ρόλο του ως αποστόλου. Όμως εγώ ήμουν κάποια που εκπλήρωνε το καθήκον της ως δημιουργημένο πλάσμα ή απλώς έκανα το έργο μου από μια θέση κύρους; Εκείνο το διάστημα, αναστοχάστηκα διάφορες καταστάσεις του παρελθόντος: Όταν η εκκλησία είχε πολύ έργο για να τακτοποιήσει, άλλοι αδελφοί και αδελφές έλεγαν: έχεις αληθινά επιβαρυνθεί με το έργο του Θεού. Τότε έλεγα χωρίς να πολυσκεφτώ: Εμείς οι επικεφαλής δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά να το αντιμετωπίσουμε αυτό. Μερικές φορές, σε οικογένειες υποδοχής ή μπροστά σε συνεργάτες, ήθελα να σκεφτώ λίγο και το φυσικό μου σώμα και να χαλαρώσω, αλλά έπειτα σκεφτόμουν: Όχι, είμαι μία επικεφαλής, πρέπει να βιώσω την κανονική ανθρώπινη φύση και να μην κάνω κραιπάλες. Όταν δεν είχα διάθεση να φάω και να πιω τα λόγια του Θεού, σκεφτόμουν επίσης: Ως επικεφαλής, αν δεν φάω και πιω τον λόγο του Θεού, τότε πώς θα είμαι σε θέση να λύσω τα προβλήματα άλλων ανθρώπων; Μερικές φορές, θα πήγαινα μαζί με μια συνεργάτιδα στην οικογένεια υποδοχής όπου αυτή διέμενε, και όταν έβλεπα πως ο τρόπος που με αντιμετώπιζε η οικοδέσποινα αδελφή δεν είχε τόσον ενθουσιασμό όπως ο τρόπος που αντιμετώπιζε τη συνεργάτιδά μου, αναστατωνόμουν: Μπορεί να μην ξέρεις ποια είμαι, αλλά είμαι η επικεφαλής της. Κάποιες φορές, για οποιονδήποτε λόγο, δεν είχα διάθεση να επικοινωνήσω με τους οικοδεσπότες αδελφούς και αδελφές, αλλά τότε σκεφτόμουν: Ως επικεφαλής, πώς θα με βλέπουν οι άνθρωποι εάν έρχομαι αλλά δεν επικοινωνώ μαζί τους; Από τη στιγμή που είμαι επικεφαλής, πρέπει να επικοινωνώ με τις οικογένειες υποδοχής… Αυτές οι ποικίλες συμπεριφορές με έκαναν να δω: εργαζόμουν για το κύρος. Είτε επικοινωνούσα με ανθρώπους, είτε παρευρισκόμουν σε συναντήσεις είτε διαχειριζόμουν γενικές υποθέσεις, το έκανα μόνο επειδή ήμουν επικεφαλής κι ένιωθα αναγκασμένη να εκπληρώσω λίγο από το καθήκον μου και να κάνω και λίγο έργο. Δεν εκπλήρωνα το καθήκον μου ως δημιουργημένο πλάσμα και, επιπλέον, δεν εργαζόμουν μέσω της δικής μου διαδικασίας της αγάπης για τον Θεό όπως είχε κάνει ο Πέτρος. Αν τα πράγματα συνεχίζονταν όπως και πριν, όταν ερχόταν η μέρα που θα απολυθώ και θα αντικατασταθώ, ίσως τότε δεν θα συνέχιζα να εκπληρώνω το καθήκον μου με τον τρόπο που το κάνω τώρα. Μόνο τότε είδα πως δεν ήμουν ένα άτομο που κάνει πράξη την αλήθεια ή υπολογίζει το θέλημα του Θεού. Αντίθετα, ήμουν ένα ελεεινό κάθαρμα που εργαζόταν μόνο για φήμη και κύρος. Είναι αδύνατον να είσαι πιστός στον Θεό αν εργάζεσαι με τον τρόπο που εγώ εργαζόμουν, και ήταν απλώς επιπόλαιος. Κι αυτό, διότι δεν έκανα πρόθυμα πράξη την αλήθεια και δεν υπολόγιζα το θέλημα του Θεού. Όπως ακριβώς λέει ο Θεός: «Δεν υπήρχαν προσωπικές εμπειρίες στο έργο του - αυτό ήταν μόνο για το δικό του καλό και δεν γινόταν απλώς για χάρη της αλλαγής». Πώς θα μπορούσε μια τέτοια υπηρεσία να ικανοποιήσει το θέλημα του Θεού; Ο Παύλος εργαζόταν στη θέση του ως απόστολος· το έργο του ήταν γεμάτο από συναλλαγές. Εγώ εργαζόμουν και αναλωνόμουν στη θέση μου ως επικεφαλής. Με ποιον τρόπο τέτοιες προθέσεις και σκοποί για την πίστη στον Θεό διαφέρουν καθόλου από αυτές του Παύλου;

Στο σημείο αυτό, έπεσα κάτω ενώπιον του Θεού: Ω, Θεέ μου! Σ’ ευχαριστώ για την έγκαιρη σωτηρία, που με έκανε να ξυπνήσω από τον λήθαργό μου, να συνειδητοποιήσω την πραγματική μου κατάσταση και να δω πως περπατούσα ακόμη το μονοπάτι του Παύλου του Φαρισαίου. Το έργο μου και η εκπλήρωση του καθήκοντός μου ήταν ακριβώς τα ίδια όπως και των Φαρισαίων, που πρέπει να Σε αηδίασαν. Ω, Παντοδύναμε Θεέ! Είμαι πρόθυμη να αλλάξω τελείως τις λανθασμένες προθέσεις και αντιλήψεις μου υπό την καθοδήγηση του λόγου Σου. Είμαι πρόθυμη να εκπληρώσω το καθήκον μου ως δημιουργημένο πλάσμα και να ακολουθήσω το παράδειγμα του Πέτρου κάνοντας ό,τι πρέπει να κάνω μέσω της διαδικασία της αγάπης για τον Θεό, να μην εργάζομαι πλέον στη θέση του ρόλου μου ως επικεφαλής και να βάλω τα δυνατά μου να αναζητήσω και να προχωρήσω προς το μονοπάτι του Πέτρου!