Από την ΤσόουΛι, πόλη Σιντάι, επαρχία Σανντόνγκ

Πριν λίγο καιρό, χρειαζόμασταν να σχεδιάσουμε περιφέρεις εντός της περιοχής μας, και βάσει των αρχών μας για την επιλογή των επικεφαλής, υπήρχε ένας αδελφός που ήταν σχετικά κατάλληλος υποψήφιος. Ετοιμαζόμουν να τον επιλέξω ως επικεφαλής περιφέρειας. Μια μέρα, όταν συζητούσα με τον παραπάνω αδελφό, ανέφερε ότι ένιωθε πως ήμουν αυταρχική στη δουλειά μου, είχα υπερβολική ένταση, και ότι δεν ήταν πολύ ευχάριστη η συνεύρεση μαζί μου σε μια συγκέντρωση… Όταν το άκουσα αυτό, ένιωσα ότι με είχε μειώσει. Ένιωσα απαίσια· αμέσως ανέπτυξα μια συγκεκριμένη γνώμη γι’ αυτόν τον αδελφό, και δεν σχεδίαζα πια να τον επιλέξω ως επικεφαλής περιφέρειας.

Όταν επέστρεψα στην οικογένεια που με φιλοξενούσε, ακόμη έβραζα και δεν μπορούσα να ηρεμήσω. Εκείνη τη στιγμή, σκέφτηκα ένα χωρίο από μια ομιλία: «Με ποιον τρόπο οι επικεφαλής συμπεριφέρονται σε αδελφούς και αδελφές που βρίσκουν ιδιότροπους, που τους εναντιώνονται, που έχουν εντελώς διαφορετικές απόψεις από αυτούς – αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα και πρέπει να αντιμετωπίζεται με προσοχή. Αν δεν εισέλθουν στην αλήθεια, σίγουρα θα κάνουν διακρίσειςκαι θα καταφερθούν εναντίον αυτού του ατόμου όταν αντιμετωπίζουν ένα τέτοιου είδους ζήτημα. Αυτού του είδους η ενέργεια αποκαλύπτει επακριβώς τη φύση του μεγάλου κόκκινου δράκοντα που αντιστέκεται και προδίδει τον Θεό. Αν ο επικεφαλής είναι κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια, που διαθέτει συνείδηση και λογική, θα αναζητάει την αλήθεια και θα τη χειρίζεται ορθά… Ως άτομα, πρέπει να είμαστε δίκαιοι και αμερόληπτοι. Ως επικεφαλής, πρέπει να χειριζόμαστε τα ζητήματα σύμφωνα με τον λόγο του Θεού προκείμενου να καταθέσουμε μαρτυρία. Αν κάνουμε τα πράγματα σύμφωνα με τη δική μας θέληση, αφήνοντας αχαλίνωτη τη δική μας διεφθαρμένη διάθεση, τότε αυτό θα αποτελέσει μια τρομερή αποτυχία» (από τη Συναναστροφή εκ του Άνωθεν). Δεν μπορούσα παρά να συγκρίνω τις δύο εντελώς διαφορετικές συμπεριφορές μου πριν από και έπειτα από τη συζήτηση με αυτόν τον αδελφό. Αρχικά ήμουν προετοιμασμένη να τον επιλέξω ως επικεφαλής περιφέρειας, αλλά είπε κάποια πράγματα που με έφεραν σε δύσκολη θέση όταν μίλησα μαζί του, έτσι, αμέσως, άλλαξα γνώμη γι’ αυτόν και δεν σχεδίαζα πια να τον επιλέξω. Αυτό δεν ήταν κατάχρηση της εξουσίας μου για να πάρω προσωπική εκδίκηση; Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε αυτό και τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα που κάνει διακρίσεις και καταφέρεται εναντίον των διαφωνούντων; Δεν είναι αυτού του είδους η πράξη ειδεχθής; Η εκκλησία δεν είναι το ίδιο όπως η κοινωνία. Η εκκλησία χρειάζεται σε κάθε επίπεδο των επικεφαλής της να είναι άνθρωποι με ανθρωπιά, που αγαπούν την αλήθεια και μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια. Δεν χρειάζεται άτομα που είναι συκοφάντες, που δεν κατέχουν την πραγματικότητα της αλήθειας. Αυτό που έκανα όμως εναντιωνόταν εξ ολοκλήρου στο θέλημα του Θεού. Όταν επέλεγα έναν υποψήφιο σκεφτόμουν μόνο το δικό μου συμφέρον και μόλις το άλλο άτομο δεν με υποστήριξε, όταν είπε κάτι δυσάρεστο σε εμένα, έπεσε θύμα διάκρισης από εμένα και τον αντιπάθησα. Αυτή η ενέργειά μου κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν αποκάλυπτε επακριβώς τη φύση του μεγάλου κόκκινου δράκοντα που αντιστέκεται και προδίδει τον Θεό; Δεν ήταν επακριβώς μια επίδειξη της διάθεσης του Σατανά, «Εκείνοι που συμμορφώνονται μαζί μου ας ευδοκιμήσουν, κι εκείνοι που μου αντιστέκονται ας αφανιστούν»; Δεν ήταν η συμπεριφορά μου κατ’ αυτόν τον τρόπο ένας τρόπος υποδούλωσης στον Σατανά, διακόπτοντας το έργο του Θεού και όντας εχθρός Του; Δεν είναι η καρδιά μου τόσο μοχθηρή; Η εκκλησία επρόκειτο να επιλέξει κάποιον για μια θέση, και αυτός ο αδερφός ήταν ένας κατάλληλος υποψήφιος για επικεφαλής περιφέρειας. Η εκτίμησή του για εμένα μου ήταν δυσάρεστη· θα έπρεπε να αναζητήσω την αλήθεια σε αυτό το ζήτημα και να αποδεχτώ τη γνώμη του. Θα έπρεπε να εξετάσω και να γνωρίσω τον εαυτό μου και να επανορθώσω για τις ανεπάρκειες στο έργο μου. Μολαταύτα, όχι μόνο δεν κοίταξα εντός μου για τον λόγο, αλλά άφησα ελεύθερο το πεδίο για να δράσει η φύση του Σατανά μέσα μου ώστε να τον καταστήσει θύμα διάκρισης και να τον εκδικηθεί. Είμαι τόσο αλαζονική, τόσο ελλιπής σε ανθρωπιά! Αυτή η δική μου διάθεση είναι τόσο απεχθής στον Θεό! Αν είχα συνεχίσει να αφήνω αχαλίνωτη αυτού του είδους τη διεφθαρμένη φύση, τελικά θα κατέληγα στην καταστροφή μου ως ένας αυτάρεσκος υπηρέτης του κακού που είναι τυφλός προς τον Θεό. Πραγματικά ήμουν σε κίνδυνο. Εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσα παρά να τρέμω με τις σκέψεις μου και τις πράξεις μου, βλέποντας τον εαυτό μου γεμάτο δηλητήριο από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, βλέποντας ότι όλα όσα αποκαλύφθηκαν ήταν όλα εχθρότητα εναντίον του Θεού. Ο Θεός πραγματικά το μισεί αυτό και το απεχθάνεται.

Ω Θεέ, Σ’ ευχαριστώ για τη γρήγορη διαφώτισή Σου, για την πρόληψη της μεροληπτικής συμπεριφοράς μου, για το γεγονός ότι μου επέτρεψες να δω καλύτερα το πρόσωπό μου του Σατανά που ενεργεί ως εχθρός Σου. Από αυτήν τη μέρα και στο εξής, είμαι πρόθυμη να ακολουθήσω μια αλλαγή διάθεσης, και όταν συναντώ άτομα ή πράγματα που είναι δυσάρεστα σ’ εμένα, θα μάθω να βάζω τον εαυτό μου στην άκρη, να απαρνούμαι τη σάρκα, και σε κάθε ζήτημα να φυλάσσω το συμφέρον της εκκλησίας, να καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια για να εκπληρώνω τα καθήκοντά μου.