Από τον Ξιάοτσι, Ισπανία

Το 2020, γνώρισα μια αδελφή στο διαδίκτυο. Μου είπε πως ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει ως Παντοδύναμος Θεός, και εκφράζει αλήθειες για να κάνει το έργο της κρίσης. Ενθουσιάστηκα στο άκουσμα της επιστροφής Του κι άρχισα τις διαδικτυακές συναθροίσεις και τη διερεύνηση του έργου του Παντοδύναμου Θεού. Διαβάζοντας τα λόγια Του, έμαθα για τη ρίζα της διαφθοράς μας από τον Σατανά, για τα τρία στάδια του έργου του Θεού για τη σωτηρία μας, τα μυστήρια της ενσάρκωσης, το έργο της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες, κι άλλες αλήθειες που δεν είχα ξανακούσει. Μέσω αναζήτησης και διερεύνησης, βεβαιώθηκα πως ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς και προσχώρησα στην Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Λάτρευα τη θρέψη της ανάγνωσης των λόγων του Θεού κι ένιωθα να τρέφομαι πνευματικά όσο ποτέ άλλοτε. Εν συγκρίσει, τα κηρύγματα του πάστορα αφορούσαν τα ίδια ανιαρά και βαρετά πράγματα, δίχως καθόλου φως. Δεν ήταν εποικοδομητικά, κι έτσι σταμάτησα να πηγαίνω σε λειτουργίες.

Τον Φεβρουάριο του 2021, έγινε πραξικόπημα στη Μιανμάρ, με αποτέλεσμα να κοπεί το ίντερνετ και, κατ’ επέκταση, οι διαδικτυακές συναθροίσεις. Σύντομα, ήρθαν στο χωριό κάποιοι αδελφοί για να διοργανώσουν τοπικές συναθροίσεις. Γύρω στα 20 άτομα προσέρχονταν κάθε φορά. Προς έκπληξή μας, μετά από λίγες συναθροίσεις, κάποιος μάς κατέδωσε στον τοπικό πάστορα. Άρχισε να λέει στους πιστούς πως παρακολουθούσαμε διαδικτυακές συναθροίσεις αντί να πηγαίνουμε στην εκκλησία και πως αψηφούσαμε τον κλήρο. Είπε ψέματα πως οργανώναμε τη δική μας κλίκα. Είπε στους πάντες να μην έχουν σχέσεις μαζί μας. Όλοι σχεδόν οι χωριανοί ήταν χριστιανοί, και όλοι λάτρευαν και άκουγαν τον πάστορα. Εξαιτίας των επιθέσεων και της επίκρισής του, η είδηση της πίστης μας στον Παντοδύναμο Θεό διαδόθηκε σε όλους κι ακόμα κι οι συγγενείς, οι φίλοι και οι γείτονές μας άρχισαν να μας επιπλήττουν, λέγοντας πως ήταν φρικτό που δεν πηγαίναμε στην εκκλησία και δεν ακούγαμε τον πάστορα. Αντιμετώπιζα επίκριση όπου κι αν πήγαινα. Μέχρι και οι δικοί μου αντιτάχθηκαν στην πίστη μου στον Παντοδύναμο Θεό. Ήμουν σε απόγνωση. Ανέκαθεν είχα καλή σχέση με φίλους και γείτονες, και πάντα αλληλοβοηθιόμασταν, μα τώρα μου φέρονταν σαν να ’μουν πρόβλημα, σαν εχθρό. Η πίστη είναι προσωπική ελευθερία. Ασκούσαμε την πίστη μας, χωρίς να κάνουμε τίποτε το παράνομο. Γιατί μας επέκρινε και μας καταδίκασε ο πάστορας κι έβαλε τους χωριανούς να μας απορρίψουν; Σύντομα απελπίστηκα και προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, ο πάστορας μάς επιτίθεται και όλοι οι κοντινοί μου με απορρίπτουν. Είμαι δυστυχισμένος. Δεν καταλαβαίνω γιατί μας φέρονται έτσι. Σε παρακαλώ, διαφώτισέ με να το κατανοήσω και να διώξω τη δυστυχία μου». Έπειτα, θυμήθηκα κάποια λόγια του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ο Θεός κάνει το έργο Του, προνοεί για κάποιον άνθρωπο, προσέχει αυτόν τον άνθρωπο, και στο μεταξύ ο Σατανάς Τον κατατρέχει σε κάθε βήμα Του. Όποιον ευνοεί ο Θεός, ο Σατανάς τον παρακολουθεί επίσης, ακολουθώντας τον κατά πόδας. Εάν ο Θεός επιθυμεί αυτόν τον άνθρωπο, ο Σατανάς θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν ώστε να Τον εμποδίσει, χρησιμοποιώντας διάφορα κακόβουλα τεχνάσματα για να δελεάσει, να διαταράξει και να καταστρέψει το έργο που επιτελεί ο Θεός, όλα αυτά προκειμένου να επιτύχει τον κρυφό του στόχο. Και ποιος είναι ο στόχος αυτός; Δεν θέλει να κερδίσει ο Θεός κανέναν· όλους εκείνους που επιθυμεί ο Θεός τους θέλει για τον εαυτό του, θέλει να τους καταλάβει, να τους ελέγχει, να τους εξουσιάζει, προκειμένου να λατρεύουν αυτόν, έτσι ώστε να διαπράττουν κακές πράξεις μαζί του. Τούτο δεν είναι το μοχθηρό κίνητρο του Σατανά; […] Στον πόλεμο με τον Θεό και στο ότι Τον ακολουθεί κατά πόδας, στόχος του Σατανά είναι να γκρεμίσει όλο το έργο που θέλει να επιτελέσει ο Θεός, να κατέχει και να ελέγχει εκείνους που θέλει ο Θεός να κερδίσει, να αφανίσει απόλυτα εκείνους που θέλει ο Θεός να κερδίσει. Εάν δεν αφανιστούν, τότε περιέρχονται στην κατοχή του Σατανά για να καταστούν εργαλεία του —τούτος είναι ο στόχος του» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Δ΄). Η προσπάθεια του πάστορα να μας εμποδίσει να ακολουθήσουμε τον Χριστό των εσχάτων ημερών ήταν μια πνευματική μάχη. Ο Θεός εκφράζει αλήθειες για να μας κρίνει και να μας καθάρει τις έσχατες ημέρες, για να σώσει και ν’ αποκτήσει μια ομάδα αληθινών πιστών. Ο Σατανάς, ως εχθρός του Θεού, εμποδίζει και βλάπτει το έργο Του με διάφορες τακτικές, ώστε οι άνθρωποι να προδώσουν τον Θεό και να ζουν υπό την εξουσία του. Τότε θα τους ελέγχει και, εν τέλει, θα τιμωρηθούν μαζί του στην κόλαση. Είδα πως οι κληρικοί ήταν οι λακέδες του Σατανά. Άκουσαν πως ο Κύριος επέστρεψε, δεν το διερεύνησαν, κι εμπόδισαν κι άλλους να το κάνουν. Τα κηρύγματά τους δεν είχαν πνευματική θρέψη, μα δεν μας άφηναν να αναζητήσουμε την αληθινή οδό. Καθώς δεν πηγαίναμε στην εκκλησία και δεν τους ακολουθούσαμε, μας καταδίκασαν και μας συκοφάντησαν, για να προδώσουμε τον Παντοδύναμο Θεό και να γυρίσουμε στην εκκλησία, υπό τον έλεγχό τους. Έτσι, θα χάναμε τη σωτηρία Του τις έσχατες ημέρες. Είπα, λοιπόν, στον εαυτό μου να μην ξεγελαστώ από το τέχνασμα του Σατανά. Να μην αφήσω τον Παντοδύναμο Θεό και τους ακολουθήσω, μα να μείνω δυνατός.

Κατόπιν, κάποιοι νέοι πιστοί κι άλλοι που ερευνούσαν το έργο των εσχάτων ημερών τα παράτησαν από αδυναμία. Παρά τις διαμαρτυρίες του περίγυρου, όσοι απομείναμε δεν σταματήσαμε τις συναθροίσεις. Ο πάστορας εξοργίστηκε όταν το έμαθε κι έστελνε συνεχώς συνεργάτες στο σπίτι μου, οι οποίοι επέμεναν να πάω στο σπίτι του πάστορα. Θύμωσα, καθώς σκεφτόμουν πως απλώς λάτρευα τον Θεό και συναναστρεφόμουν, κι αυτό αποτελούσε ελευθερία μου. Γιατί ο πάστορας προσπαθούσε συνεχώς να μ’ εμποδίσει; Ήθελα να ακούσω τι είχε να πει, να μάθω το λάθος που πίστευε ότι είχα κάνει. Το βράδυ, λοιπόν, πήγα στο σπίτι του μαζί με κάποιους αδελφούς και αδελφές. Εκεί βρίσκονταν και κάποιοι κληρικοί. Ο πάστορας είπε: «Άκουσα για τις διαδικτυακές συναθροίσεις. Ως κλήρος σας, είναι ευθύνη μας να σας προειδοποιήσουμε για τυχόν λανθασμένα μονοπάτια». Εγώ απάντησα: «Ακούμε τα κηρύγματά τους, μα δεν προδίδουμε τον Κύριο. Ο Κύριος Ιησούς επέστρεψε, κάνει ένα νέο στάδιο έργου —» Πριν προλάβω να ολοκληρώσω, με διέκοψε θυμωμένος: «Αρκετά! Μην ακούσω λέξη παραπάνω. Πρέπει να κάνετε μία επιλογή. Θα συνεχίσετε να πιστεύετε σε άλλο Θεό ή θα γυρίσετε στην εκκλησία μας;» Καθώς μιλούσε, έβγαλε ένα σημειωματάριο που περιείχε τα ονόματα όλων μας. Είπε, επιβλητικά: «Αν συνεχίσετε να ακούτε τα κηρύγματά τους, κάντε ένα τικ δίπλα στο όνομά σας. Αλλιώς διαγράψτε το. Θα υποφέρετε πολύ αν δεν με ακούσετε! Δεν θα σηκώσουμε δαχτυλάκι για γάμους, θανάτους ή γέννες στις οικογένειές σας. Τίποτα. Δεν θα βοηθήσουμε με τα διαδικαστικά». Όλοι έμειναν σιωπηλοί. Δίστασα, καθώς σκεφτόμουν πως αν δεν έγραφα τίποτα, πάλι θα έβρισκε τρόπους να μπει εμπόδιο στην πίστη μου. Αν έκανα τικ στο όνομά μου, ο κλήρος δεν θα βοηθούσε τους δικούς μου με τα διαδικαστικά. Επρόκειτο για παλιά έθιμα του χωριού. Ήταν πολύ σημαντικά σε όλους, δεν γινόταν να παραβλεφθούν και όλοι οι χωριανοί άκουγαν τους κληρικούς. Αν δεν βοηθούσαν εκείνοι, δεν θα βοηθούσε και κανείς άλλος. Θα με απέρριπταν όλοι; Όμως, ήξερα πως ο Κύριος είχε επιστρέψει, οπότε αν διέγραφα το όνομά μου και γύριζα στην εκκλησία, δεν θα αρνιόμουν τον Θεό; Δεν θα Τον πρόδιδα; Εκείνη τη στιγμή, δεν ήξερα τι να κάνω, έτσι, προσευχήθηκα για καθοδήγηση. Τότε, θυμήθηκα κάτι που είχε πει ο Κύριος Ιησούς: «Ουδείς βαλών την χείρα αυτού επί άροτρον και βλέπων εις τα οπίσω είναι αρμόδιος διά την βασιλείαν του Θεού» (Κατά Λουκάν 9:62). Πράγματι. Είμαι πιστός, ακόλουθος. Πρέπει να σεβόμαστε τον Θεό, να υποτασσόμαστε στο έργο Του, να συμβαδίζουμε μαζί Του. Θα θεωρούμουν πιστός αν εκτιμούσα τον πάστορα περισσότερο από τον Θεό; Θα ήμουν κατάλληλος για τη βασιλεία; Οπότε, προσευχήθηκα: «Θεέ μου, θέλω να μείνω σταθερός στη μαρτυρία μου για Σένα. Ό,τι κι αν συμβεί, θέλω να Σε ακολουθώ». Ηρέμησα και έβαλα αποφασιστικά ένα τικ δίπλα στο όνομά μου. Κι άλλοι έκαναν το ίδιο, ενώ μόνο μία αδελφή διέγραψε το όνομά της. Ο πάστορας είπε θυμωμένος: «Κάνατε την επιλογή σας. Εφεξής, είμαστε σε διαφορετικά μονοπάτια. Πλέον δεν μας ενδιαφέρουν τα προβλήματά σας».

Φτάνοντας σπίτι, η ανησυχία μου φούντωσε. Για ό,τι συνέβαινε με τις οικογένειές μας στο χωριό, ζητούσαμε από τον πάστορα να προσευχηθεί και να επιμεληθεί τις θρησκευτικές τελετές. Αν δεν μας έδινε σημασία, δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα τέτοιο, και όλοι θα μας απέρριπταν και θα μας επιτίθονταν. Δεν ήξερα τι άλλο θα δοκίμαζαν για να μας εμποδίσουν να ασκήσουμε την πίστη μας ή πότε θα έληγε το όλο ζήτημα. Ήταν πολύ επώδυνο να τα σκέφτομαι όλα αυτά και δεν ήξερα πώς να τα ξεπεράσω. Είπα αμέσως μία προσευχή: «Θεέ μου, βλέπω πόσο μικρό είναι το ανάστημά μου. Μονίμως ανησυχώ μήπως με συκοφαντήσουν και με απορρίψουν. Φοβάμαι να το αντιμετωπίσω, νιώθω αδύναμος. Καθοδήγησέ με να το ξεπεράσω». Κατόπιν, μίλησα διαδικτυακά με μια αδελφή για πότισμα και της είπα τι ακριβώς περνούσα. Εκείνη μου έστειλε κάποια λόγια του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Αφού έλαβε τη μαρτυρία του Ιώβ μετά το πέρας των δοκιμασιών του, ο Θεός αποφάσισε ότι θα κέρδιζε μια ομάδα —ή περισσότερους από μια ομάδα— ανθρώπων όπως τον Ιώβ, αλλά αποφάσισε να μην επιτρέψει ποτέ ξανά στον Σατανά να επιτεθεί ή να κακοποιήσει οποιοδήποτε άλλο άτομο χρησιμοποιώντας τα μέσα με τα οποία είχε υποβάλει σε πειρασμό, επιτέθηκε και κακοποίησε τον Ιώβ, βάζοντας στοίχημα με τον Θεό. Ο Θεός δεν επέτρεψε στον Σατανά να κάνει ποτέ ξανά τέτοιου είδους πράγματα στον άνθρωπο, ο οποίος είναι αδύναμος, ανόητος και αδαής —ήταν αρκετό που ο Σατανάς είχε υποβάλει σε πειρασμό τον Ιώβ! Το να μην επιτρέψει στον Σατανά να κακοποιεί τους ανθρώπους κατά βούληση είναι το έλεος του Θεού. Για τον Θεό, ήταν αρκετό ότι ο Ιώβ είχε υποστεί τον πειρασμό και την κακοποίηση του Σατανά. Ο Θεός δεν επέτρεψε στον Σατανά να κάνει ξανά τέτοια πράγματα, γιατί η ζωή και όλα όσα αφορούν τους ανθρώπους που ακολουθούν τον Θεό κυβερνώνται και ενορχηστρώνονται από τον Θεό και ο Σατανάς δεν έχει δικαίωμα να χειραγωγεί τους εκλεκτούς του Θεού κατά βούληση —θα πρέπει να είστε σαφείς όσον αφορά αυτό το σημείο! Ο Θεός νοιάζεται για την αδυναμία του ανθρώπου, και κατανοεί την ανοησία και την άγνοιά του. Παρόλο που, για να μπορεί ο άνθρωπος να σωθεί ολοκληρωτικά, ο Θεός πρέπει να τον παραδώσει στον Σατανά, ο Θεός δεν είναι πρόθυμος να δει ποτέ τον άνθρωπο να πιάνεται κορόιδο και να κακοποιείται από τον Σατανά, και δεν θέλει να δει τον άνθρωπο να υποφέρει διαρκώς. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον Θεό, και το ότι ο Θεός κυβερνά και οργανώνει τα πάντα γύρω από τον άνθρωπο είναι καθορισμένο από τον Ουρανό και αναγνωρισμένο από τη γη· αυτή είναι η ευθύνη του Θεού και αυτή είναι η εξουσία με την οποία ο Θεός κυβερνά τα πάντα! Ο Θεός δεν επιτρέπει στον Σατανά να κακοποιεί και να κακομεταχειρίζεται τον άνθρωπο κατά βούληση, δεν επιτρέπει στον Σατανά να χρησιμοποιεί διάφορα μέσα για να παρασύρει τον άνθρωπο σε λάθος δρόμο και, επιπλέον, δεν επιτρέπει στον Σατανά να παρεμβαίνει στην κυριαρχία του Θεού στον άνθρωπο, ούτε επιτρέπει στον Σατανά να καταπατά και να καταστρέφει τους νόμους με τους οποίους ο Θεός κυβερνά τα πάντα, να μην μιλήσουμε για το σπουδαίο έργο του Θεού που αφορά τη διαχείριση και τη σωτηρία της ανθρωπότητας! Όσοι ο Θεός επιθυμεί να σώσει και όσοι είναι σε θέση να γίνουν μάρτυρες του Θεού, είναι ο πυρήνας και η αποκρυστάλλωση του έργου διαχείρισης του Θεού των έξι χιλιάδων ετών, καθώς και το τίμημα των προσπαθειών Του στα έξι χιλιάδες έτη του έργου Του. Πώς θα μπορούσε ο Θεός να παραδώσει αδιάφορα αυτούς τους ανθρώπους στον Σατανά;» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Β΄). Από τα λόγια Του, είδα πως ο Θεός επιτρέπει να συμβεί ό,τι αντιμετωπίζουμε και πως τα πάντα είναι στο χέρι Του. Χωρίς την άδειά Του, όσο σκληρός κι αν είναι ο Σατανάς, όσο κι αν θέλει να μας βλάψει, δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Ο Θεός επέτρεπε όλη αυτή την αναστάτωση. Με δοκίμαζε και, συνάμα, με έσωζε. Ήλπιζε να μείνω σταθερός στη μαρτυρία μου σε αυτήν την κατάσταση σαν τον Ιώβ, για να στηριχτώ στον Θεό σ’ εκείνο το περιβάλλον και να βιώσω το έργο και τα λόγια Του, ώστε να αναπτύξω αληθινή πίστη σε Αυτόν. Μα είχα πιαστεί στα δίχτυα του Σατανά. Ήθελα να διαφυλάξω τις διαπροσωπικές μου σχέσεις, να μη με απορρίπτουν και συκοφαντούν. Πάντα φοβόμουν μη συμβεί κάτι κακό. Δεν κατανοούσα το θέλημα του Θεού. Ηρέμησα και προσευχήθηκα: «Θεέ μου, τώρα καταλαβαίνω πως τα επιτρέπεις όλα αυτά για να με σώσεις, να με εξαγνίσεις και να τελειώσεις την πίστη μου. Θα μείνω σταθερός στη μαρτυρία μου για Σένα. Μα το ανάστημά μου είναι πενιχρό. Ενίσχυσε την πίστη μου για να τα βγάλω πέρα».

Θεώρησα πως αφού επέλεξα να ακολουθήσω τον Παντοδύναμο Θεό, ο πάστορας θα με άφηνε ήσυχο και θα συναθροιζόμουν κανονικά. Μα εξαιτίας της εχθρότητας και των επικρίσεών του, οι χωριανοί συνέχισαν τις ενοχλήσεις. Μας κορόιδευαν, μας συκοφαντούσαν, και φώναζαν μπροστά στους δικούς μας ότι δεν εκτελούσαμε τελετές και παραβιάζαμε τους κανόνες του χωριού. Είπαν πως αν συνεχίζαμε να πιστεύουμε, θα μας κατήγγελλαν στην κυβέρνηση για να μας συλλάβουν. Οι δικοί μου είχαν τρελαθεί από το άγχος. Συνεχώς φιλονικούσαν μαζί μου και μου έλεγαν να εγκαταλείψω την πίστη μου. Και οι άλλοι δέχονταν πίεση από τις οικογένειές τους. Κάποιους τους έδιωξαν από τα ίδια τους τα σπίτια. Ο πάστορας διέδιδε ψέματα, κι έλεγε ότι προέκυπταν τόσα προβλήματα στο σπίτι επειδή δεν ακούγαμε τον κλήρο και δεν πηγαίναμε στην εκκλησία. Ήθελε να ανακρίνει και τους δύο αδελφούς που είχαν έλθει για να μας ποτίσουν. Ήμουν εξαγριωμένος. Οι κληρικοί διαστρέβλωναν την αλήθεια. Αν δεν μας επιτίθονταν, δεν θα είχαμε ποτέ τέτοια προβλήματα. Μια αδελφή είπε στους δύο αδελφούς να πάψουν να έρχονται για να μην κινδυνεύσουν. Όλοι ένιωθαν αρνητικοί και αδύναμοι εκείνη την περίοδο και δεν είχαμε τη θέληση να κάνουμε συναθροίσεις ή το καθήκον μας. Κι εγώ ένιωσα αδύναμος όταν το είδα αυτό. Δεν ήξερα πώς να βοηθήσω και να στηρίξω τους άλλους, και ξάφνου ένιωσα πως ο δρόμος της πίστης ήταν πολύ δύσκολος. Δεν το καταλάβαινα. Ήμασταν πιστοί, συναθροιζόμασταν και διαβάζαμε λόγια του Θεού. Γιατί δεν μας άφηναν ήσυχους, κι ήταν αποφασισμένοι να μας οδηγήσουν στον γκρεμό; Πονώντας, επικαλέστηκα τον Θεό: «Θεέ μου, νιώθω αδύναμος. Δεν μπορώ να βάλω σε τάξη τα συναισθήματά μου. Πώς να μείνω στον δρόμο της πίστης; Διαφώτισε και καθοδήγησέ με». Έπειτα, σκέφτηκα κάτι που είχε πει ο Κύριος Ιησούς: «Εάν ο κόσμος σας μισή, εξεύρετε ότι εμέ πρότερον υμών εμίσησεν. Εάν ήσθε εκ του κόσμου, ο κόσμος ήθελεν αγαπά το ιδικόν του· επειδή όμως δεν είσθε εκ του κόσμου, αλλ’ εγώ σας εξέλεξα εκ του κόσμου, διά τούτο σας μισεί ο κόσμος» (Κατά Ιωάννην 15:18-19). Ξαφνικά κατάλαβα πως μας μισούσαν και μας καταπίεζαν επειδή, στην ουσία, μισούσαν την έλευση του Θεού και μάχονταν τον Θεό. Ο Θεός έχει ενσαρκωθεί τις έσχατες ημέρες, εκφράζοντας αλήθειες για το έργο της κρίσης, προς κάθαρση και σωτηρία μας. Η εμφάνιση και το έργο Του εκθέτουν τους κοσμικούς. Δεν αγαπούν την αλήθεια. Μισούν κι αυτήν και τον Θεό. Πιστεύουν σ’ έναν ασαφή Θεό στον ουρανό, γι’ αυτό και κρίνουν και καταδικάζουν το έργο και τα λόγια του ενσαρκωμένου Θεού. Όπως όταν ήρθε ο Κύριος Ιησούς για να εργαστεί. Οι Ιουδαίοι ηγέτες δεν δέχτηκαν τις αλήθειες που εξέφραζε, κι έκαναν το παν για να Τον καταδικάσουν και να Τον βλασφημήσουν. Οι Ιουδαίοι πιστοί συμφώνησαν μαζί τους, απέρριψαν τον Κύριο και, εν τέλει, Τον σταύρωσαν. Ο κόσμος είναι πολύ κακός! Μα όσο μεγαλύτερη ήταν η κοσμική απόρριψη και καταδίκη εκ θρησκείας, τόσο φαινόταν πως είναι η αληθινή οδός και το έργο του Θεού. Ενίσχυσε την επιθυμία μου να μείνω σ’ αυτόν τον δρόμο!

Όταν οι αδελφοί κι οι αδελφές έμαθαν τι συνέβαινε, μου έστειλαν κάποια λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Μην αποκαρδιώνεσαι, μην είσαι αδύναμος, κι Εγώ θα σου διασαφηνίσω τα πράγματα. Ο δρόμος για τη βασιλεία δεν είναι τόσο ομαλός· τίποτα δεν είναι τόσο απλό! Θέλεις οι ευλογίες να σου έρχονται εύκολα, έτσι δεν είναι; Σήμερα, όλοι θα έχουν να αντιμετωπίσουν πικρές δοκιμασίες. Χωρίς τέτοιες δοκιμασίες, η στοργική καρδιά που έχετε για Μένα δεν θα δυναμώσει κι εσείς δεν θα έχετε αληθινή αγάπη για Μένα. Ακόμη κι αν αυτές οι δοκιμασίες αποτελούνται απλώς από περιστάσεις ήσσονος σημασίας, όλοι πρέπει να τις περάσουν· απλώς η δυσκολία των δοκιμασιών θα ποικίλλει από άτομο σε άτομο. Οι δοκιμασίες αποτελούν ευλογία από Εμένα, και πόσοι από εσάς έρχεστε συχνά ενώπιόν Μου και ικετεύετε γονυπετείς για τις ευλογίες Μου; Ανόητα παιδιά! Πάντα νομίζετε ότι μερικά ευοίωνα λόγια λογίζονται ως ευλογία Μου, όμως δεν αναγνωρίζετε ότι η πίκρα είναι μία από τις ευλογίες Μου. Όσοι μοιράζονται την πίκρα Μου, σίγουρα θα μοιραστούν τη γλυκύτητα Μου. Αυτή είναι η υπόσχεσή Μου και η ευλογία Μου σ’ εσάς. Μη διστάζετε να τρώτε, να πίνετε και να απολαμβάνετε τα λόγια Μου. Όταν περνά το σκοτάδι, συσσωρεύεται το φως. Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν από την αυγή· όταν περάσει αυτή η ώρα, ο ουρανός αρχίζει σταδιακά να φωτίζει, κι έπειτα ανατέλλει ο ήλιος. Μη φοβάστε και μην είστε άτολμοι» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 41). Συγκινήθηκα όταν τα διάβασα. Ακολουθούσαμε το νέο έργο του Θεού, μας εμπόδιζε ο κλήρος και μας φέρονταν άδικα οι χωριανοί. Ήταν αναπόφευκτο, διότι οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί πολύ από τον Σατανά, κι ο κόσμος είναι σκοτεινός και κακός. Κανείς τους δεν υποδέχεται την έλευση του Θεού. Δεν είναι εύκολο να ακολουθούμε τον Θεό. Για να μπούμε στη βασιλεία Του και να μας επιδοκιμάσει, πρέπει να βιώσουμε τέτοιους διωγμούς, τέτοιες κακουχίες. Ο Θεός είναι η εφεδρική μας δύναμη και είναι πάντα μαζί μας. Δεν είχα τίποτα να φοβάμαι. Αν προσευχόμουν και στηριζόμουν σ’ Αυτόν, θα μας καθοδηγούσε να ξεπεράσουμε τις ενοχλήσεις του πάστορα. Σκέφτηκα τις εμπειρίες των κινέζων αδελφών που είχα δει στις ταινίες και στα βίντεο. Καταπιέζονται, καταδιώκονται και παρακολουθούνται από την κινεζική κυβέρνηση, και μπορεί να συλληφθούν ανά πάσα στιγμή. Μπλέκουν και οι οικογένειές τους και τους αφαιρούνται περιουσία και δουλειά. Πολλοί φυλακίζονται και βασανίζονται σκληρά. Υποφέρουν τόσο πολύ, μα μπορούν να στηρίζονται στον Θεό και να δίνουν μαρτυρία νίκης επί του Σατανά. Έπειτα, σκέφτηκα πώς υπέφερε ο Θεός κατά τις δύο ενσαρκώσεις Του. Όταν ο Κύριος Ιησούς ενσαρκώθηκε και ήλθε στη γη για να μας λυτρώσει, οι Ιουδαίοι Τον καταδίκασαν, Τον βλασφήμησαν και, εν τέλει, Τον σταύρωσαν. Τις έσχατες ημέρες, ο Θεός έχει ενσαρκωθεί και πάλι, κι εκφράζει αλήθειες για να μας σώσει. Το καθεστώς του Σατανά και οι αντίχριστες δυνάμεις της θρησκείας Τού αντιστέκονται Τον καταδικάζουν και Τον απορρίπτουν. Υποφέρει τόσο πολύ για να μας σώσει, ενώ ο δικός μου ευτελής πόνος δεν ήταν καν άξιος αναφοράς. Ο Θεός είναι άγιος, και όλο το μαρτύριό Του είναι για χάρη της σωτηρίας μας. Το δικό μου μαρτύριο ήταν για να κερδίσω την αλήθεια, να σωθώ, επομένως έπρεπε να το υπομείνω. Παρόλο που η εμπειρία ήταν επώδυνη για μένα, είχα αποκτήσει κάποια διάκριση για τον κλήρο κι είχα πιο πολύ πίστη στον Θεό. Ο Θεός, μέσω δύσκολων καταστάσεων, μας μεταδίδει την αλήθεια και τελειώνει την πίστη μας. Είναι ευλογία από τον Θεό! Γαλήνεψα όταν έμαθα το θέλημα του Θεού και δεν ένιωθα πια δυστυχής. Έσπευσα να οργανώσω μια συνάθροιση μεταξύ όλων των αδελφών που παρέμεναν σε αρνητική κατάσταση. Μέσω της συναναστροφής μας, όλοι κατανόησαν το θέλημα του Θεού, απέκτησαν την πίστη να ακολουθήσουν τον Θεό και δεν ένιωθαν πια δυστυχείς. Αρχίσαμε να διάγουμε μια κανονική εκκλησιαστική ζωή και να καταθέτουμε μαρτυρία. Όλοι απέκτησαν κίνητρο.

Μα οι κληρικοί συνέχισαν να προσπαθούν να μας εμποδίσουν. Όταν πέθανε από ασθένεια ο σύζυγος μιας αδελφής, η οικογένειά της την πίεσε να απολογηθεί στον πάστορα για να τους βοηθήσει με προσευχές και την επικήδεια τελετουργία. Οι κληρικοί το εκμεταλλεύτηκαν για να την πιέσουν να πάψει να πιστεύει στον Παντοδύναμο Θεό και να γυρίσει στην εκκλησία. Θύμωσα πολύ. Θρηνούσε τον χαμό του συζύγου της, και σαν να μην έφτανε αυτό, οι κληρικοί την πίεζαν να παραδεχτεί πως έκανε λάθος, ώστε να γυρίσει στην εκκλησία και να τους ακολουθεί. Ήταν απεχθές! Ένας ανώτερος πάστορας ήρθε και μας είπε διάφορα που καταδίκαζαν και βλασφημούσαν τον Θεό. Μας είπε επανειλημμένως να απαρνηθούμε την πίστη μας. Μα εμείς είχαμε διάκριση, οπότε δεν επηρεαστήκαμε. Όταν οι κληρικοί κι οι χωριανοί είδαν πως ήμασταν ακλόνητοι, έβαλαν τους άλλους να μας αποκλείσουν, λέγοντας «Αυτοί εδώ αρνούνται να μας ακούσουν. Ας κρατήσουν, λοιπόν, την πίστη τους. Φροντίστε τα παιδιά σας να μην έχουν επαφές μαζί τους. Όποιος επικοινωνήσει μαζί τους ή ρωτήσει για την πίστη τους, θα μπλέξει κι αυτός κι η οικογένειά του, και δεν θα τον βοηθήσουμε με τίποτα». Συγκρότησαν μια ειδική ομάδα νέων από άτομα της εκκλησίας, νεαρά σε ηλικία, με σκοπό να μας παρακολουθούν. Αν κάποιος ερχόταν σε επαφή μαζί μας, καλούνταν για ανάκριση στο σπίτι του πάστορα. Με βοήθησε να δω πιο καθαρά το αντίθεο ποιόν τους. Ασκούσαν αυστηρό έλεγχο στους πιστούς και δεν τους άφηναν να έρχονται ενώπιον του Θεού και ν’ ακούν τη φωνή Του. Σκέφτηκα τους Φαρισαίους. Όταν ήρθε ο Κύριος Ιησούς, το έργο και λόγια Του ήταν γεμάτα εξουσία, μα εκείνοι δεν τα αναζητούσαν, δεν τα ερευνούσαν. Από φόβο πως αν οι πιστοί ακολουθούσαν τον Κύριο Ιησού, θα έχαναν κύρος και βιος, έκαναν το παν για να Τον καταδικάσουν, έως που τελικά Τον σταύρωσαν. Οι πιστοί ήταν υπό τον έλεγχό τους, και επέτρεπαν να λατρεύουμε μόνο τους ίδιους. Δεν επέστρεφαν στον Θεό τα πρόβατά Του. Ήταν κακοί υπηρέτες, κι οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι δεν διαφέρουν καθόλου. Θυμήθηκα τα λόγια με τα οποία τούς καταδίκασε ο Κύριος: «Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, διότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων· επειδή σεις δεν εισέρχεσθε ουδέ τους εισερχομένους αφίνετε να εισέλθωσιν» (Κατά Ματθαίον 23:14). «Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, διότι περιέρχεσθε την θάλασσαν και την ξηράν διά να κάμητε ένα προσήλυτον, και όταν γείνη, κάμνετε αυτόν υιόν της γεέννης διπλότερον υμών» (Κατά Ματθαίον 23:15). Οι σημερινοί κληρικοί είναι σαν εκείνους τους Φαρισαίους. Είναι κακοί υπηρέτες που κλείνουν τον δρόμο προς τη βασιλεία. Όπως λέει και ο Παντοδύναμος Θεός. «Υπάρχουν εκείνοι που διαβάζουν τη Βίβλο σε μεγαλόσχημες εκκλησίες και την απαγγέλλουν όλη μέρα, και εντούτοις κανένας τους δεν αντιλαμβάνεται τον σκοπό του έργου του Θεού. Κανένας τους δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό· πολλώ δε μάλλον, κανένας τους δεν είναι σε σύμπνοια με το θέλημα του Θεού. Είναι όλοι άχρηστοι, ποταποί άνθρωποι, ο καθείς στεκούμενος ψηλά για να κάνει κήρυγμα στον Θεό. Καταπολεμούν εκουσίως τον Θεό, ενώ κουβαλούν μάλιστα το λάβαρό Του. Αν και ισχυρίζονται πίστη στον Θεό, τρώγουν τη σάρκα και πίνουν το αίμα του ανθρώπου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι διάβολοι που καταβροχθίζουν την ψυχή του ανθρώπου, αρχιδαίμονες που παρεμποδίζουν σκόπιμα εκείνους που προσπαθούν να πάρουν το σωστό μονοπάτι και προσκόμματα που παρακωλύουν εκείνους που αναζητούν τον Θεό. Μπορεί να φαίνεται πως έχουν “γερή κράση”, μα πώς μπορούν οι ακόλουθοί τους να καταλάβουν ότι αυτοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά αντίχριστοι που οδηγούν τους ανθρώπους στο να σταθούν ενάντια στον Θεό; Πώς να ξέρουν οι ακόλουθοί τους ότι είναι ζωντανοί διάβολοι που αφιερώνονται στο να καταβροχθίζουν ανθρώπινες ψυχές;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι άνθρωποι που εναντιώνονται στον Θεό). Οι κληρικοί όχι μόνο δεν ερευνούν το νέο έργο του Θεού, μα όταν το ερευνά κάποιος άλλος, κάνουν το παν για να τον εμποδίσουν, από φόβο πως οι πιστοί θα ακολουθήσουν τον Παντοδύναμο Θεό και θα πάψουν να τους λατρεύουν και να τους δίνουν προσφορές. Ήλεγχαν τους ανθρώπους με παλιά έθιμα και τελετουργικά του χωριού, αναγκάζοντάς τους να γυρίσουν στην εκκλησία. Ισχυρίζονταν πως ήταν πιστοί, χωρίς να έχουν στάλα σεβασμό για τον Θεό. Είναι δαίμονες που, εκ φύσεως, μισούν τον Θεό και την αλήθεια, και προσκόμματα στον δρόμο μας προς τη βασιλεία. Ήξερα πως ο Θεός είχε επιτρέψει αυτήν την καταπίεση για να αναπτύξουμε διάκριση και να ξεφύγουμε από τον έλεγχο των κληρικών. Οι επιθέσεις τους δεν κατάφεραν να με κρατήσουν σε αρνητική κατάσταση, κι, αντ’ αυτού, ενίσχυσαν την πίστη μου. Ξέφυγα απ’ τους περιορισμούς τους, συνέχισα να διαδίδω το ευαγγέλιο και να δίνω μαρτυρία. Με τον καιρό, και κάποιοι φίλοι και συγγενείς απέκτησαν διάκριση επί της συμπεριφοράς των κληρικών και δέχτηκαν το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Έτσι είδα ότι η σοφία του Θεού ασκείται βάσει των τεχνασμάτων του Σατανά. Η καταπίεση και τα εμπόδια του πάστορα ξεχώρισαν τα πρόβατα από τα ερίφια. Κάποιοι μάς εναντιώθηκαν, ακολουθώντας τον κλήρο, κι άλλοι διέκριναν την αληθινή τους ουσία. Άκουσαν τη φωνή του Θεού και στράφηκαν στον Θεό. Το έργο του Θεού είναι θαυμαστό! Αυτή η εμπειρία μού δίδαξε πως κάθε κατάσταση περιέχει το καλό θέλημα του Θεού. Μόνο αυτό χρειαζόμαστε, και γίνεται προς σωτηρία και τελείωσή μας. Αποφάσισα πως ό,τι κι αν αντιμετώπιζα στο μέλλον, θα υποτασσόμουν στις διευθετήσεις του Θεού, θα στηριζόμουν πάνω Του. Δόξα τω Παντοδύναμω Θεώ!