Όταν η οικογένειά μου προσπάθησε να με εμποδίσει να πιστεύω στον Θεό

1 Δεκεμβρίου 2022

Τον Μάρτιο του 2018, οι συγγενείς μου μου κήρυξαν το ευαγγέλιο του Παντοδύναμου Θεού και με προσκάλεσαν σε μια διαδικτυακή συνάθροιση. Από τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού, έμαθα ότι Αυτός επιτελεί το έργο της κρίσης με βάση το έργο της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού, και έχει έρθει για να καθάρει και να σώσει τους ανθρώπους, να τους βγάλει απ’ την αμαρτία και να τους φέρει στη βασιλεία του Θεού. Αν και πίστευα παλιά στον Κύριο και συμμετείχα ενεργά στην εκκλησιαστική λειτουργία, βρισκόμουν μεταξύ αμαρτίας και εξομολόγησης, δεν έκανα πράξη τον λόγο του Κυρίου και ζούσα μες στον πόνο. Τώρα, είχα επιτέλους βρει τρόπο να καθαρθώ από τη διαφθορά, οπότε χαιρόμουν πολύ, και ήξερα ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι η δεύτερη έλευση του Κυρίου Ιησού. Άρχισα να μπαίνω σε διαδικτυακές συναθροίσεις της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού, και είπα στη μητέρα μου για το φως που κέρδιζα εκεί. Είπε ότι όσα της είπα ήταν ωφέλιμα και ενδιαφέρθηκε για τα κηρύγματα που άκουγα, έτσι της είπα να παρακολουθήσει συναθροίσεις μαζί μου. Απροσδόκητα, στα μισά σταμάτησε να ακούει και στη συνέχεια προσπάθησε να με εμποδίσει να πιστεύω στον Παντοδύναμο Θεό.

Μια μέρα, η μητέρα μου με ρώτησε ξαφνικά, «Ήταν η συναναστροφή τις προάλλες κήρυγμα της Αστραπής της Ανατολής;» Στην αρχή δεν ήξερα πώς να απαντήσω στην ξαφνική ερώτηση της μητέρας μου. Σκέφτηκα: «Η μητέρα μου πάντα ακούει τον πάστορα. Για να με ρωτάει, έχει εξαπατηθεί από τις φήμες του που καταδικάζουν την Αστραπή της Ανατολής;» Ακριβώς όπως το σκέφτηκα, μόλις τελείωσα την ομιλία μου, είπε με κατηγορηματικό τόνο, «Σκέψου τι λέει η Βίβλος, “Τότε εάν τις είπη προς υμάς· Ιδού εδώ είναι ο Χριστός ή εδώ, μη πιστεύσητε· διότι θέλουσιν εγερθή ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και θέλουσι δείξει σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε να πλανήσωσιν, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς(Κατά Ματθαίον 24:23-24). Ο πάστορας ανέφερε πολλάκις αυτά τα εδάφια. Τις έσχατες ημέρες θα έρθουν πολλοί ψευδόχριστοι για να εξαπατήσουν. Ιδιαίτερα για την Αστραπή της Ανατολής, μαρτυρούν ότι ο Κύριος Ιησούς επέστρεψε ενσαρκωμένος. Αυτό πρέπει να είναι ψευδές. Μας είπε να μην το πιστέψουμε και να μην ακούμε τα κηρύγματά τους! Κάνε κι εσύ αυτό που λέει ο πάστορας. Πάψε να ακούς αυτά τα κηρύγματα!» Θύμωσα όταν άκουσα τη μητέρα μου να το λέει αυτό. Ο πάστορας δεν είχε ακούσει για τα λόγια ή για το έργο των εσχάτων ημερών του Παντοδύναμου Θεού. Πώς καταδίκαζε τόσο εύκολα την επιστροφή του Κυρίου; Η μητέρα μου δεν είχε διαβάσει τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Πώς ήταν τόσο άκριτη και απλώς πίστευε τον ισχυρισμό του πάστορα ότι είναι ψέματα; Πολλοί πιστοί στον Κύριο έχουν διαβάσει τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και τα αναγνώρισαν ως τη φωνή του Θεού. Αφού τα διάβασα, ένιωσα κι εγώ την εξουσία και τη δύναμή τους. Προέρχονται από την ίδια πηγή με τα λόγια του Κυρίου Ιησού και είναι η φωνή του ίδιου του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς. Πώς Τον αποκαλούν ψευδόχριστο που εξαπατά τους ανθρώπους;

Ο αδελφός Τσενγκ από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού είχε συναναστραφεί σχετικά με αυτό και μου διάβασε μερικά λόγια του Θεού, «Αυτός που είναι ο Θεός ενσαρκωμένος θα κατέχει την ουσία του Θεού, κι αυτός που είναι ο Θεός ενσαρκωμένος θα κατέχει την έκφραση του Θεού. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα κάνει το έργο που σκοπεύει να επιτελέσει. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα εκφράζει αυτό που είναι και θα έχει την ικανότητα να μεταδώσει την αλήθεια στον άνθρωπο, να του εμφυσήσει τη ζωή και να του υποδείξει την οδό. Η σάρκα που δεν έχει την ουσία του Θεού ασφαλώς δεν είναι ο ενσαρκωμένος Θεός· δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού. Αν ο άνθρωπος σκοπεύει να διερευνήσει το αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, πρέπει να το επιβεβαιώσει αυτό από τη διάθεση που Αυτός εκφράζει και τον λόγο που Αυτός εκφέρει. Δηλαδή, για να επιβεβαιώσει κανείς το κατά πόσο είναι ή όχι η ενσάρκωση του Θεού και κατά πόσο είναι ή όχι η αληθινή οδός, πρέπει να κάνει μια διάκριση με βάση την ουσία. Και συνεπώς, προκειμένου να προσδιορίσουμε αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, το κλειδί βρίσκεται στην ουσία Του (στο έργο Του, στις ομιλίες Του, στη διάθεσή Του και σε πολλές άλλες πτυχές), και όχι στην εξωτερική εμφάνιση. Αν ο άνθρωπος εξετάζει εξονυχιστικά μόνο την εξωτερική εμφάνισή Του και ως εκ τούτου παραβλέπει την ουσία Του, αυτό καταδεικνύει ότι ο άνθρωπος είναι αστοιχείωτος και αδαής» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). «Αν, κατά τη σημερινή εποχή, εμφανιστεί κάποιος που μπορεί να επιδεικνύει σημεία και θαύματα, να εκβάλλει δαίμονες, να θεραπεύει τους αρρώστους και να εκτελεί θαύματα, και εάν αυτός ισχυρίζεται ότι είναι ο Ιησούς που έχει έρθει, τότε τούτο θα αποτελούσε μια απομίμηση που παρήγαγαν τα κακά πνεύματα, τα οποία μιμούνται τον Ιησού. Να το θυμάσαι! Ο Θεός δεν επαναλαμβάνει το ίδιο έργο. Το στάδιο του έργου του Ιησού έχει ήδη ολοκληρωθεί και ο Θεός δεν θα καταπιαστεί ποτέ ξανά με το συγκεκριμένο στάδιο. Το έργο του Θεού είναι ασυμβίβαστο με τις αντιλήψεις του ανθρώπου· για παράδειγμα, η Παλαιά Διαθήκη προείπε την έλευση ενός Μεσσία, και το αποτέλεσμα αυτής της προφητείας ήταν ο ερχομός του Ιησού. Εφόσον αυτό έχει γίνει ήδη, θα ήταν λάθος να εμφανιστεί ξανά ένας άλλος Μεσσίας. Ο Ιησούς ήρθε ήδη μία φορά, και θα ήταν λάθος να έρθει ξανά σήμερα. Υπάρχει μόνο ένα όνομα για κάθε εποχή, και κάθε όνομα περιέχει έναν χαρακτηρισμό εκείνης της εποχής. Στις αντιλήψεις του ανθρώπου, ο Θεός πρέπει πάντα να επιδεικνύει σημεία και θαύματα, να θεραπεύει τους αρρώστους, να εκβάλλει δαίμονες και να είναι ακριβώς όπως ο Ιησούς. Όμως αυτή τη φορά ο Θεός δεν είναι καθόλου έτσι. Αν, κατά τις έσχατες μέρες, ο Θεός εξακολουθούσε να επιδεικνύει σημεία και θαύματα, να εκβάλλει δαίμονες και να θεραπεύει τους αρρώστους —αν έπραττε ακριβώς τα ίδια με τον Ιησού— τότε θα επαναλάμβανε το ίδιο έργο και το έργο του Ιησού θα ήταν άνευ σημασίας ή αξίας. Έτσι, ο Θεός εκτελεί μόνο ένα στάδιο του έργου σε κάθε εποχή. Μόλις ολοκληρώνεται κάθε στάδιο του έργου Του, σύντομα έρχεται η μίμηση από τα κακά πνεύματα και μόλις ο Σατανάς αρχίζει να ακολουθεί κατά πόδας τον Θεό, Εκείνος αλλάζει μέθοδο. Όταν ο Θεός ολοκληρώνει ένα στάδιο του έργου Του, αυτό γίνεται αντικείμενο μίμησης από τα κακά πνεύματα. Πρέπει να έχετε ξεκάθαρη εικόνα γι’ αυτό» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γνωρίζοντας το έργο του Θεού σήμερα). Ο αδελφός Τσενγκ συναναστράφηκε μαζί μου στον λόγο του Θεού, λέγοντας: «Για να διακρίνουμε τον αληθινό Χριστό απ’ τους ψευδόχριστους, κοιτάμε αν εκφράζουν την αλήθεια, τη διάθεση του Θεού και αυτό που έχει και είναι ο Θεός, αν κάνουν το έργο της σωτηρίας της ανθρωπότητας. Αυτή είναι η πιο κρίσιμη και θεμελιώδης αρχή. Μόνο ο Χριστός εκφράζει την αλήθεια, κάποιος που δεν εκφράζει την αλήθεια δεν είναι ο Χριστός. Οι ψευδόχριστοι δεν έχουν την ουσία του Θεού, δεν μπορούν να εκφράσουν την αλήθεια. Απλώς μιμούνται τον Κύριο Ιησού και δείχνουν απλά σημεία και τέρατα, για να εξαπατήσουν όσους είναι μπερδεμένοι και δεν έχουν διάκριση. Έτσι, αν κάποιος ισχυρίζεται ότι είναι ο ερχομός του Χριστού, μα δεν μπορεί να εκφράσει την αλήθεια, μόνο να δείξει σημεία και τέρατα, τότε είναι απομίμηση του κακού πνεύματος και ψευδόχριστος που ήρθε να εξαπατήσει. Μόνο ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή, μόνο Αυτός εκφράζει την αλήθεια και κάνει το έργο της σωτηρίας μας». «Ο Κύριος Ιησούς Χριστός εξέφρασε πολλές αλήθειες όταν εμφανίστηκε και εργάστηκε, έδειξε την οδό της μετάνοιας και λύτρωσε όλη την ανθρωπότητα, ξεκίνησε την Εποχή της Χάριτος και ολοκλήρωσε την Εποχή του Νόμου. Γι’ αυτό όλοι αναγνωρίζουμε ότι ο Κύριος Ιησούς ήταν ο ενσαρκωμένος Θεός, ο Χριστός. Στις έσχατες ημέρες, ο Παντοδύναμος Θεός εκφράζει την αλήθεια για τη σωτηρία της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Τα λόγια Του έχουν εξουσία και δύναμη, και αποκαλύπτουν τη διάθεση του Θεού και αυτό που έχει και είναι ο Θεός. Ανοίγει την περγαμηνή και τις επτά σφραγίδες, φανερώνει τα μυστήρια της Βίβλου, τερματίζει την Εποχή της Χάριτος και αρχίζει την Εποχή της Βασιλείας, κάνει το έργο της κρίσης για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Τα λόγια και το έργο Του αποδεικνύουν ότι είναι ο ενσαρκωμένος Θεός, ο Χριστός των εσχάτων ημερών». Αυτή η σκέψη φώτισε την καρδιά μου. Είπα στη μητέρα μου, «Γιατί πιστεύεις τόσο πολύ τα λόγια του πάστορα; Πιστεύουμε στον Κύριο, άρα πρέπει να ακούμε τα λόγια Του. Όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: “Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου(Κατά Ιωάννην 10:27). Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού μιλούν για την αλήθεια του αληθινού Χριστού και των ψευδόχριστων. Ο Χριστός είναι ο ενσαρκωμένος Θεός ως Υιός του ανθρώπου. Επειδή ο Χριστός είναι ο ίδιος ο Θεός, εκφράζει την αλήθεια και εργάζεται για τη σωτηρία μας. Οι ψευδόχριστοι είναι διεφθαρμένοι άνθρωποι, απομιμήσεις, που δεν εκφράζουν την αλήθεια ούτε μας σώζουν, απλώς κάνουν σημεία και τέρατα για να εξαπατούν. Τις έσχατες ημέρες, ο Παντοδύναμος Θεός κάνει το έργο της κρίσης, δηλαδή εκφράζει την αλήθεια για να καθάρει και να σώσει τους ανθρώπους. Αν διαβάσουμε περισσότερο τα λόγια Του, θα διακρίνουμε τον αληθινό Χριστό απ’ τους ψευδόχριστους, θα ακούσουμε τη φωνή του Θεού και θα υποδεχτούμε την επιστροφή του Κυρίου…» Πριν τελειώσω, η μητέρα μου σταμάτησε να ακούει. Ήθελα να της διαβάσω τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, μα έφυγε θυμωμένη. Αφού το άκουσαν οι αδελφοί, μου είπαν ότι εξαπατήθηκε από τον πάστορα και δεν μπορούσε να διακρίνει τον αληθινό Χριστό απ’ τους ψευδόχριστους, γι’ αυτό και παρεξήγησε το έργο του Θεού. Μου είπαν να συναναστραφώ περισσότερο μαζί της και να διαλύσω με αγάπη τις αντιλήψεις και τη σύγχυσή της. Συναναστράφηκα μαζί της για το πώς διακρίνουμε τον αληθινό Χριστό και τους ψευδόχριστους. Αφού άκουσε αυτά που είπα, ένιωσε ότι έβγαζαν νόημα και ότι συμφωνούσαν με τη Βίβλο· δεν ήταν πια τόσο αντίθετη στις διαδικτυακές συναθροίσεις μου και είπε ότι ήθελε να διαβάσει τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Αυτό με χαροποίησε πολύ. Της κατέβασα την εφαρμογή της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού και την κάλεσα σε μια συνάθροιση. Μα πριν τη συνάθροιση, είδε φήμες που ανήρτησε ο πάστορας και άρχισε να με εμποδίζει ξανά.

Μια μέρα, ενώ ήμουν στη δουλειά, η μητέρα μου μου έστειλε ένα βίντεο με θρησκευτικούς πάστορες που βλασφημούσαν και καταδίκαζαν την Εκκλησία, και μου είπε να το δω. Βλέποντας το αρχικό στιγμιότυπο, θύμωσα πολύ. Γιατί δεν είχαν τον παραμικρό φόβο Θεού αυτοί οι θρησκευτικοί πάστορες; Ψεύδονταν για να καταδικάσουν το έργο των εσχάτων ημερών του Θεού και εμπόδιζαν την αναζήτηση της αληθινής οδού. Ήταν τόσο μοχθηροί! Δεν μπορούσα να καταλάβω. Ως θρησκευτικοί ηγέτες, οι πάστορες υπηρετούν τον Θεό στην εκκλησία. Γιατί, στην επιστροφή του Κυρίου Ιησού, δεν καλωσορίζουν τον Κύριο, μα αντιστέκονται με αυτόν τον τρόπο; Προσευχήθηκα στον Θεό. Αφού προσευχήθηκα, θυμήθηκα τη φράση: «Από τα αρχαία χρόνια διώκεται η αληθινή οδός». Αμέσως συνειδητοποίησα ότι στην Εποχή της Χάριτος, όταν ήρθε ο Κύριος Ιησούς να εργαστεί υπέστη, επίσης, δίωξη και καταδίκη από τους αρχιερείς, τους γραμματείς και τους Φαρισαίους της Ιουδαϊκής θρησκείας. Ήταν οι άνθρωποι που εξηγούσαν τις Γραφές και υπηρετούσαν τον Θεό στις συναγωγές. Καθώς το σκεφτόμουν αυτό, διάβασα κάποια λόγια του Θεού. «Θέλετε να μάθετε τον λόγο για τον οποίο οι Φαρισαίοι αντιτάχθηκαν στον Ιησού; Επιθυμείτε να μάθετε την υπόσταση των Φαρισαίων; Φαντάζονταν πολλά πράγματα σχετικά με τον Μεσσία. Επιπλέον, πίστευαν μονάχα στον ερχομό του Μεσσία, αλλά δεν αναζητούσαν την αλήθεια της ζωής. Κι έτσι, ακόμη και σήμερα περιμένουν τον Μεσσία επειδή δεν γνωρίζουν την οδό της ζωής και δεν ξέρουν ποιος είναι ο δρόμος της αλήθειας. Πώς, πιστεύετε εσείς, τέτοιοι ανόητοι, ισχυρογνώμονες και αδαείς άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν την ευλογία του Θεού; Πώς θα μπορούσαν να αντικρύσουν τον Μεσσία; Αντιτάχθηκαν στον Ιησού γιατί δεν γνώριζαν την κατεύθυνση του έργου του Αγίου Πνεύματος, διότι δεν ήξεραν την αλήθεια που είπε ο Ιησούς, κι επιπλέον, διότι δεν καταλάβαιναν τον Μεσσία. Και δεδομένου ότι δεν είχαν δει ποτέ τον Μεσσία και δεν ανήκαν ποτέ στη συντροφιά Του, έκαναν το λάθος να προσκολληθούν απλώς στο όνομα του Μεσσία, ενώ αντιτίθονταν στην υπόσταση του Μεσσία με κάθε τρόπο. Αυτοί οι Φαρισαίοι ουσιαστικά ήταν ισχυρογνώμονες, αλαζόνες και δεν υπάκουαν στην αλήθεια. Η αρχή της πίστης τους στον Θεό ήταν: Ανεξαρτήτως από το πόσο βαθυστόχαστο είναι το κήρυγμά Σου, από το πόσο μεγάλη είναι η εξουσία Σου, Εσύ δεν είσαι ο Χριστός, εκτός κι αν Σε αποκαλούν Μεσσία. Δεν είναι παράλογη και γελοία αυτή η πίστη;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όταν πλέον δεις το πνευματικό σώμα του Ιησού, ο Θεός θα έχει φτιάξει εκ νέου ουρανό και γη). Από τον λόγο του Θεού, κατάλαβα τη βασική αιτία της καταδίκης του Κυρίου Ιησού από τους Φαρισαίους: τη φύση και την ουσία μίσους προς την αλήθεια και εχθρικότητας προς τον Θεό. Δεν είχαν φόβο Θεού ούτε αναζητούσαν την αλήθεια. Έβλεπαν ξεκάθαρα ότι τα λόγια και το έργο του Κυρίου Ιησού είχαν εξουσία και δύναμη, μα αφού δεν ταίριαζαν στις αντιλήψεις τους, αρνούνταν, συκοφαντούσαν και καταδίκαζαν τον Κύριο Ιησού, και τελικά σταύρωσαν τον Κύριο. Οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι του σημερινού θρησκευτικού κόσμου προσκολλώνται, επίσης, σε θρησκευτικές αντιλήψεις. Όση αλήθεια κι αν εκφράζει ο Παντοδύναμος Θεός, όσο έγκυρα κι αν είναι τα λόγια Του, αν δεν συμφωνούν με τις αντιλήψεις τους, αντιστέκονται μανιωδώς και διαδίδουν φήμες για να μην ερευνούμε, ελπίζοντας να μας ελέγξουν πλήρως και να μην ακούσουμε τη φωνή του Θεού ούτε να υποδεχτούμε τον Κύριο. Είναι τόσο μοχθηροί! Δεν είναι η ίδια ουσία με των Φαρισαίων που αντιστέκονταν και καταδίκαζαν τον Κύριο Ιησού; Αντιστέκονται στον Θεό ακόμη πιο πολύ από τους Φαρισαίους! Είδα επίσης το γεγονός ότι επειδή η ουσία των αντίχριστων στον θρησκευτικό κόσμο είναι το μίσος για την αλήθεια, σε όποια εποχή και μέρος κι αν εμφανίζεται και εργάζεται ο Θεός, πάντα θα Τον απορρίπτουν και θα Του αντιστέκονται. Αυτό εκπληρώνει την προφητεία του Κυρίου Ιησού: «Διότι ως η αστραπή η αστράπτουσα εκ της υπ’ ουρανόν λάμπει εις την υπ’ ουρανόν, ούτω θέλει είσθαι και ο Υιός του ανθρώπου εν τη ημέρα αυτού. Πρώτον όμως πρέπει αυτός να πάθη πολλά και να καταφρονηθή από της γενεάς ταύτης» (Κατά Λουκάν 17:24-25). Κατάλαβα αυτό το σημείο, δεν ήμουν πια μπερδεμένη, και αποφάσισα να συναναστραφώ κατάλληλα με τη μητέρα μου.

Όταν γύρισα, και της είπα ότι δεν είδα το βίντεο που έστειλε, θύμωσε πολύ και πριν μπορέσω να της εξηγήσω, με ρωτούσε επανειλημμένα γιατί δεν το είδα. Με τη σειρά μου, τη ρώτησα: «Ο Παντοδύναμος Θεός μιλά τόσο καθαρά, μα εσύ δεν ψάχνεις ούτε ερευνάς. Γιατί βλέπεις αυτά τα βλάσφημα βίντεο;» Τότε, θύμωσε ακόμη περισσότερο και με κατηγόρησε για εσφαλμένη πίστη. Βλέποντάς τη τόσο θυμωμένη, στενοχωρήθηκα. Η μητέρα μου με εμπόδιζε τόσο επίμονα να πιστέψω στον Παντοδύναμο Θεό επειδή είχε εξαπατηθεί από τις φήμες του πάστορα. Αυτό με έκανε να μισώ τους πάστορες ακόμη περισσότερο. Όπως είπε ο Κύριος Ιησούς όταν καταράστηκε τους Φαρισαίους: «Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, διότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων· επειδή σεις δεν εισέρχεσθε ουδέ τους εισερχομένους αφίνετε να εισέλθωσιν» (Κατά Ματθαίον 23:14). Παρότρυνα τη μητέρα μου να ακούει τα λόγια του Θεού, όχι των ανθρώπων, αλλιώς θα μπορούσε να χάσει τη σωτηρία Του, και είπα ότι θα συνέχιζα να πιστεύω στον Παντοδύναμο Θεό. Βλέποντας ότι δεν θα τα παρατούσα, άρχισε να ανησυχεί και μου είπε να πάψω να πηγαίνω σε συναθροίσεις και να πιστεύω στον Παντοδύναμο Θεό. Δοκίμασα κάθε τρόπο συναναστροφής με τη μητέρα μου, αλλά δεν άκουγε τίποτα από όσα έλεγα, και είπε ότι δεν μπορούσε να δεχτεί την επιστροφή του Κυρίου. Μετά από λίγο, κάλυψε το πρόσωπο και άρχισε να κλαίει. Βλέποντάς τη να κλαίει, αναστατώθηκα. Μεγαλώνοντας, φοβόμουν πολύ να τη βλέπω να κλαίει και να τη στεναχωρώ. Στα μάτια της μητέρας μου, ήμουν πάντα ένα υπάκουο παιδί, μα τώρα την έκανα να ανησυχεί και να αναστατώνεται. Σκέφτηκα να την ακούσω και να μην πηγαίνω στις συναθροίσεις για λίγο καιρό. Αλλά το ξανασκέφτηκα· παλιά που πίστευα στον Κύριο, έβαζα πρώτα την υπηρεσία στην εκκλησία και μετά τα δικά μου. Τώρα που είχα αποδεχτεί το νέο έργο του Θεού, ήταν ακόμα πιο σημαντικό να Τον βάζω πρώτα. Δεν καταλάβαινα πολλή αλήθεια, γι’ αυτό έπρεπε να παρακολουθώ συναθροίσεις. Χωρίς συναθροίσεις, δεν θα μπορούσα να έχω τη βοήθεια των αδελφών μου. Κι αν έμπαινα σε πειρασμό ή είχα αναστάτωση και δεν άντεχα; Μα αν δεν απείχα από στις συναθροίσεις, το να βλέπω τη μητέρα μου τόσο λυπημένη ήταν μαρτύριο! Ήμουν παγιδευμένη, οπότε προσευχήθηκα στον Θεό για να κάνω τη σωστή επιλογή.

Στη συνάθροιση εκείνο το βράδυ, είπα σε μια αδελφή για την κατάστασή μου, και μου έστειλε κάποια λόγια του Θεού. «Όταν ο Θεός εργάζεται, φροντίζει κάποιον άνθρωπο και προσέχει αυτόν τον άνθρωπο, και όταν ευνοεί και εγκρίνει αυτόν τον άνθρωπο, ο Σατανάς ακολουθεί κατά πόδας, προσπαθώντας να ξεγελάσει αυτόν τον άνθρωπο και να του προκαλέσει κακό. Εάν ο Θεός επιθυμεί να κερδίσει αυτόν τον άνθρωπο, ο Σατανάς θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν ώστε να εμποδίσει τον Θεό, χρησιμοποιώντας διάφορα κακόβουλα τεχνάσματα για να βάλει σε πειρασμό, να διαταράξει και να βλάψει το έργο του Θεού, προκειμένου να επιτύχει τον κρυφό του στόχο. Και ποιος είναι ο στόχος αυτός; Δεν θέλει να κερδίσει ο Θεός κανέναν· θέλει να αρπάξει στην κατοχή του αυτούς που επιθυμεί να κερδίσει ο Θεός, θέλει να τους ελέγχει, να τους εξουσιάζει, προκειμένου να λατρεύουν αυτόν, έτσι ώστε να διαπράττουν κακές πράξεις μαζί του και να αντιστέκονται στον Θεό. Τούτο δεν είναι το μοχθηρό κίνητρο του Σατανά;» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Δ΄). Συναναστράφηκε: «Μπορεί να φαίνεται σαν να σε διαταράσσει και να σε εμποδίζει η οικογένειά σου καθώς ακολουθείς τον Παντοδύναμο Θεό, μα είναι χειραγώγηση του Σατανά. Πρόκειται για μια πνευματική μάχη. Ο Θεός ενσαρκώνεται τις έσχατες ημέρες για να μας σώσει, αλλά ο Σατανάς δεν θέλει να κερδίσουμε τη σωτηρία Του, έτσι μας διαταράσσει και μας εμποδίζει χρησιμοποιώντας τους γύρω μας, για ν’ αρνηθούμε και να προδώσουμε τον Θεό, και τελικά μας καταλαμβάνει, μας ελέγχει και μας σέρνει στην κόλαση. Όπως τώρα, μόλις αποδέχτηκες το έργο των εσχάτων ημερών του Θεού, και ο Σατανάς σε διαταράσσει μέσω της μητέρας σου, για να την υπακούσεις, να εγκαταλείψεις την πίστη σου και να χάσεις τη σωτηρία του Θεού. Αυτή είναι η μοχθηρή πρόθεσή του. Πρέπει να διακρίνουμε τα τεχνάσματά του και να βασιστούμε στον Θεό. Σκέψου τον Ιώβ. Ο Σατανάς μέσω της γυναίκας του ήθελε να τον κάνει να εγκαταλείψει τον Θεό, μα διατήρησε την πίστη του και την υπακοή του, έμεινε σταθερός στη μαρτυρία του και ταπείνωσε τον Σατανά. Στο τέλος, η πίστη του κέρδισε την έγκριση του Θεού. Πρέπει κι εμείς να έχουμε πίστη για να μείνουμε σταθεροί και να μην υποκύψουμε στον Σατανά!» Η συναναστροφή της αδελφής μου ήταν πολύ συγκινητική. Αφού αποδέχτηκα το έργο των εσχάτων ημερών του Θεού, βρήκα εμπόδια σε κάθε βήμα, και τελικά πίσω από όλα αυτά υπήρξε πνευματική μάχη. Ο Σατανάς ήξερε ότι σκεφτόμουν τη μητέρα μου και την άκουγα, έτσι τη χρησιμοποίησε για να με διαταράσσει, να με γεμίζει με αντιλήψεις και πλάνες, να με εξαπατά με φήμες, και να με κάνει να μην ακολουθώ τον Παντοδύναμο Θεό. Οι προθέσεις του είναι ύπουλες και κακές. Δεν έπρεπε να με ξεγελάσει ο Σατανάς. Αποφάσισα ότι όσο κι αν η μητέρα μου με διατάρασσε, θα συνέχιζα να πιστεύω στον Θεό και να συναθροίζομαι για να αναζητήσω και να κατανοήσω περισσότερη αλήθεια.

Τις επόμενες ημέρες, η μητέρα μου ήταν λυπημένη και αναστέναζε κάθε μέρα, και όταν συναθροιζόμουν στο διαδίκτυο, ήταν απότομη μαζί μου. Βλέποντάς την έτσι, αισθανόμουν λίγο περιορισμένη, μα δεν μπορούσα να συμβιβαστώ στο θέμα της πίστης στον Παντοδύναμο Θεό. Θυμήθηκα τα λόγια του Θεού: «Πρέπει να έχεις μέσα σου το θάρρος Μου και πρέπει να έχεις αρχές όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με συγγενείς που δεν πιστεύουν. Ωστόσο, για χάρη Μου, δεν πρέπει να υποχωρείς σε καμία από τις σκοτεινές δυνάμεις. Να βασίζεσαι στη σοφία Μου για να βαδίζεις στην τέλεια οδό. Μην επιτρέπεις να επικρατήσουν οι σκευωρίες του Σατανά» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 10). Τα λόγια του Θεού ξεκαθάρισαν σημαντικά το μυαλό μου. Είδα ότι με είχαν φτάσει και πάλι τα σχέδια του Σατανά. Ο Σατανάς είδε ότι δεν είχα εγκαταλείψει την πίστη μου, έτσι συνέχισε να με διαταράσσει μέσω της μητέρας μου· ήταν αδύνατο να βρω ησυχία να παρακολουθώ σωστά τις συναθροίσεις. Έπρεπε να βασιστώ στον Θεό για να ξεπεράσω τον πειρασμό και να ταπεινώσω τον Σατανά. Έπειτα, μιλούσα προληπτικά με τη μητέρα μου κάθε μέρα, δείχνοντάς της το συνηθισμένο μου ενδιαφέρον, μα την απέφευγα την ώρα των συναθροίσεων και της ανάγνωσης του λόγου του Θεού. Σιγά-σιγά, σταμάτησε να εμπλέκεται τόσο πολύ στην πίστη μου στον Θεό, και δεν έλεγε τίποτα όταν με έβλεπε σε διαδικτυακές συναθροίσεις. Ήμουν πολύ ευγνώμων για την καθοδήγηση του Θεού στο να ξεπεράσω τον πειρασμό του Σατανά.

Μα ξαφνικά, λίγο αργότερα, ο πατέρας και ο αδελφός μου έμαθαν για την πίστη μου και προσπάθησαν να με επαναφέρουν στη θρησκεία. Μια μέρα, ο αδελφός μου θύμωσε και με κατηγόρησε, «Γιατί είσαι τόσο πεισματάρα; Η μαμά ανησυχεί για την πίστη σου στον Θεό. Πώς το αντέχεις αυτό; Όλη η οικογένεια διαφωνεί με την πίστη σου στον Παντοδύναμο Θεό. Παράτα τα για να χαρούν η μαμά και ο μπαμπάς!» Λόγω των παρανοήσεων και των κατηγοριών της οικογένειάς μου, ένιωσα αδικημένη και δεν σταματούσα να κλαίω. Ήθελα να τους πω για όλα όσα είχα κερδίσει από την πίστη μου, αλλά εκείνοι με κάθε λέξη που έλεγαν, με κατηγορούσαν. Ένιωσα λίγο αδύναμη. Φώναξα σιωπηλά στον Θεό να μου δώσει την πίστη να μείνω σταθερή. Αφού προσευχήθηκα, θυμήθηκα ότι ο Κύριος Ιησούς είπε, «Όστις αγαπά πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ, δεν είναι άξιος εμού» (Κατά Ματθαίον 10:37). «Αληθώς σας λέγω ότι δεν είναι ουδείς, όστις αφήκεν οικίαν ή γονείς ή αδελφούς ή γυναίκα ή τέκνα ένεκεν της βασιλείας του Θεού, όστις δεν θέλει απολαύσει πολλαπλάσια εν τω καιρώ τούτω και εν τω ερχομένω αιώνι ζωήν αιώνιον» (Κατά Λουκάν 18:29-30). Τώρα η οικογένειά μου με εμπόδιζε να πιστέψω στον Θεό. Αν ήθελα να Τον ακολουθήσω, έπρεπε να επιλέξω. Δεν μπορούσα να σταματήσω να ακολουθώ τον Θεό επειδή δεν με καταλάβαιναν. Σκέφτηκα τον Πέτρο. Όταν ακολούθησε τον Κύριο Ιησού, διώχθηκε κι αυτός και εμποδίστηκε απ’ τους γονείς του, μα επέλεξε να ακολουθήσει τον Κύριο χωρίς δισταγμό. Αγαπούσε τον Θεό πάρα πολύ· έπρεπε να ακολουθήσω το παράδειγμά του. Σ’ αυτή τη σκέψη, ηρέμησα λίγο. Ήθελα να τους ενημερώσω ότι ο Παντοδύναμος Θεός ήταν ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς, μα ο πατέρας κι ο αδελφός μου επέμεναν να επιστρέψω στην εκκλησία για να πιστέψω στον Κύριο. Ένιωθα αβοήθητη. Σκεφτόμουν πώς με εμπόδιζαν ξανά και ξανά να πιστέψω στον Θεό, και θυμήθηκα ότι οι γονείς και ο αδελφός μου με φρόντιζαν και με αγαπούσαν από παιδί. Τώρα με μάλωναν και με πολιορκούσαν, και αυτό ήταν δυσβάσταχτο. Γιατί ήταν τόσο δύσκολη η πίστη στον Θεό; Δεν ήξερα τι θα έκαναν στη συνέχεια για να με εμποδίσουν. Τι έπρεπε να κάνω; Τότε, ξαφνικά θυμήθηκα τα εξής λόγια του Θεού: «Σ’ αυτό το στάδιο του έργου, αυτό που απαιτείται από εμάς είναι υπέρτατη πίστη και αγάπη. Μπορεί να παραπατήσουμε με την παραμικρή απροσεξία, διότι αυτό το στάδιο του έργου είναι διαφορετικό από όλα τα προηγούμενα: Αυτό που ο Θεός οδηγεί στην τελείωση είναι η πίστη της ανθρωπότητας, η οποία είναι και αόρατη και άυλη. Αυτό που κάνει ο Θεός είναι να μετατρέπει τα λόγια σε πίστη, σε αγάπη και σε ζωή. Οι άνθρωποι πρέπει να φτάσουν σε ένα σημείο, όπου να έχουν υπομείνει εκατοντάδες εξευγενισμούς και να διαθέτουν πίστη μεγαλύτερη κι από του Ιώβ. Πρέπει να υπομείνουν απίστευτο πόνο και κάθε λογής μαρτύρια χωρίς να εγκαταλείψουν ποτέ τον Θεό. Όταν είναι υπάκουοι μέχρι θανάτου, κι έχουν μεγάλη πίστη στον Θεό, τότε αυτό το στάδιο του έργου του Θεού έχει ολοκληρωθεί» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μονοπάτι… (8)). Ο λόγος του Θεού μ’ έκανε να καταλάβω. Πολιορκούμουν απ’ την οικογένειά μου, αλλά ο Θεός επέτρεψε αυτό το περιβάλλον για να μου δώσει την αλήθεια και διάκριση, και να τελειωθεί η πίστη μου. Η οικογένειά μου με εμπόδιζε να πιστέψω στον Θεό· αν και ένιωθα θλίψη και αδυναμία, ο Θεός δεν με είχε εγκαταλείψει και με οδηγούσε με τα λόγια Του, που μου επέτρεψαν να μείνω σταθερή απέναντι στη διατάραξη απ’ την οικογένειά μου. Μετά απ’ όλα αυτά, κατάλαβα κάποια αλήθεια, είδα την αντίσταση των θρησκευτικών παστόρων στον Θεό και τις σκοτεινές προθέσεις του Σατανά, και αυξήθηκε η πίστη μου στον Θεό. Το έργο Του είναι σοφό και πρακτικό. Όποιες δυσκολίες κι αν αντιμετώπιζα στο μέλλον, δεν θα ανησυχούσα ούτε θα φοβόμουν. Πίστευα ότι αν στηριζόμουν πραγματικά στον Θεό, θα με καθοδηγούσε. Ήθελα, λοιπόν, πιο πολύ να ακολουθήσω τον Θεό.

Μια μέρα, ο πατέρας μου μου χτύπησε δυνατά την πόρτα, και μόλις άνοιξα την πόρτα, η μητέρα μου είπε κλαίγοντας: «Αγάπη μου, πάψε να πιστεύεις στον Παντοδύναμο Θεό. Άκου τον πάστορα, το ίδιο δεν είναι αν πιστεύεις στον Κύριο στην εκκλησία;» Βλέποντάς την έτσι, θύμωσα και λυπήθηκα. Η μητέρα μου, μπροστά σε όλη την αλήθεια που εξέφρασε ο Παντοδύναμος Θεός, δεν έδειξε στάση αναζήτησης ή αποδοχής. Άκουγε εντελώς τον πάστορα και θεωρούσε τα λόγια του ως την αλήθεια. Είχε απορρίψει τη σωτηρία του Θεού τις έσχατες ημέρες, και έκανε ό,τι μπορούσε για να με εμποδίσει να ακολουθήσω τον Θεό. Είδα ότι δεν πίστευε πραγματικά στον Θεό, αλλά ακολουθούσε τους ανθρώπους. Στις έσχατες ημέρες, η αλήθεια που εκφράζει ο Παντοδύναμος Θεός τούς αποκαλύπτει όλους. Διαχωρίζεται το σιτάρι απ’ τα ζιζάνια, όπως οι αληθινοί πιστοί και οι ψευδόπιστοι. Αν και ήμασταν μια οικογένεια, λόγω διαφορετικής στάσης προς την αλήθεια, πήραμε διαφορετικά μονοπάτια. Αν η μητέρα μου αρνούνταν το έργο των εσχάτων ημερών του Θεού, τότε βαδίζαμε σε διαφορετικά μονοπάτια. Τώρα, έπρεπε να μην κάνω πίσω, να μην κυριαρχήσουν τα συναισθήματά μου και να βασιστώ στον Θεό για να μείνω σταθερή στη μαρτυρία μου. Έτσι, ηρέμησα και είπα στη μητέρα μου: «Ως πιστοί, δεν ανυπομονούμε για τον ερχομό του Κυρίου; Τώρα έχει επιστρέψει, και έχει αρχίσει το έργο της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες, γι’ αυτό ελπίζω να ερευνήσεις προσεκτικά και να μην ακούς πάντα τα λόγια του πάστορα. Αν χάσουμε τη σωτηρία του Θεού τις έσχατες ημέρες, χάνουμε εντελώς την ευκαιρία για σωτηρία». Η μητέρα μου σιώπησε προς στιγμήν, αλλά ο πατέρας μου θύμωσε και είπε, «Έχω μόνο μια ερώτηση. Θα πάψεις να πιστεύεις στον Παντοδύναμο Θεό;» Απάντησα αποφασιστικά, «Όχι». Όταν το είπα, ένιωσα μια βαθιά αίσθηση γαλήνης και ασφάλειας. Είχα τελικά εκφράσει μια σταθερή θέση. Ο πατέρας μου θύμωσε ακόμα περισσότερο και είπε: «Είσαι πολύ μεγάλη για να σε ελέγχω πια. Διάλεξε τον δικό σου δρόμο. Φρόντισε να μην το μετανιώσεις αργότερα». Τα λόγια του με έκαναν να συνειδητοποιήσω ότι είχα μεγαλώσει, ότι ήταν καιρός να πάρω τη ζωή στα χέρια μου. Είχα αποδεχτεί το έργο των εσχάτων ημερών του Θεού και Τον ακολουθούσα, οπότε θα έπρεπε να βαδίσω στο μονοπάτι μου χωρίς δισταγμό.

Έπειτα, οι γονείς μου έπαψαν να παρεμβαίνουν στην πίστη μου. Απέκτησα κάποια διάκριση απ’ τη διατάραξη της οικογένειάς μου και κατανόησα κάποιες αλήθειες. Ένιωσα πραγματικά ότι ο Θεός είναι παντοδύναμος και σοφός, είδα ότι ο Σατανάς είναι κατάπτυστος και κακός, και αισθάνθηκα ότι ο Θεός είναι το στήριγμά μου. Τώρα, θέλω να επιδιώκω την αλήθεια και να ακολουθώ τον Θεό μέχρι τέλους!

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.

Σχετικό περιεχόμενο

Απάντηση