Στις αρχές του 2010, η σύζυγός μου είδε στην τηλεόραση τις φήμες και την αρνητική προπαγάνδα που διέδιδε το Κομμουνιστικό Κόμμα για την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Φοβήθηκε πως θα με συλλάμβαναν και άρχισε να με πιέζει. Μια μέρα, μου είπε πολύ θυμωμένη: «Κοίτα τι λένε στην τηλεόραση. Η Αστραπή της Ανατολής είναι μείζων εθνικός στόχος καταστολής και εξάλειψης. Πιστοί συλλαμβάνονται και καταδικάζονται σε όλη τη χώρα, και η αστυνομία βάζει απλούς ανθρώπους να τους κατασκοπεύουν και να τους καταδίδουν. Παράτα την πίστη σου! Αν σε συλλάβουν, θα επηρεαστεί όλη η οικογένεια». Εγώ της είπα: «Στην Κίνα, κυβερνά το Κομμουνιστικό Κόμμα και μισεί τον Θεό όσο τίποτε άλλο, έτσι καταδιώκει ιδιαίτερα τους πιστούς. Το μονοπάτι της πίστης είναι αυτό της καταπίεσης. Ο Σωτήρας Παντοδύναμος Θεός έχει έρθει να μας σώσει. Τώρα που κατάφερα να υποδεχτώ τον Κύριο, δεν μπορώ να παρατήσω την πίστη μου για να μη με καταδιώξουν». Επειδή δεν άκουγα τη συμβουλή της, έκανε τα πάντα να με εμποδίσει, και δεν μου επέτρεπε τις συναθροίσεις και το καθήκον μου.

Μια φορά, καθώς ετοιμαζόμουν να βγω, έτρεξε μπροστά μου και με κρατούσε σφιχτά για να μη φύγω. Μετά βίας απελευθερώθηκα και βγήκα στον διάδρομο. Τότε εκείνη φώναξε: «Σου απαγορεύω τις συναθροίσεις!» Από φόβο μην το αντιληφθούν οι γείτονες και με καταγγείλουν, μπήκα γρήγορα μέσα και έκλεισα την πόρτα. Εκείνη είπε απειλητικά: «Αν τολμήσει να πας, θα σε καταγγείλω στην Υπηρεσία Δημόσιας Ασφάλειας! Τους γνωρίζω όλους στην ομάδα σας. Θα σας καταγγείλω όλους και η αστυνομία θα σας συλλάβει, τότε θα δούμε αν θα πιστεύεις!» Εξαγριώθηκα που την άκουσα να το λέει αυτό. Την προειδοποίησα πως αν πρόσβαλλε τον Θεό, θα τιμωρούνταν. Δεν άκουγε καθόλου, αλλά τσακωνόταν μαζί μου μέρα νύχτα για να με κάνει να παρατήσω την πίστη μου. Κόντευα να τρελαθώ. Δεν με άφηνε να διαβάσω τα λόγια του Θεού στο σπίτι και παρακολουθούσε ό,τι έκανα.

Για κάποιο διάστημα, δεν πήγαινα σε συναθροίσεις και ήταν θλιβερό και επώδυνο. Λαχταρούσα τη μέρα που η σύζυγός μου θα έπαυε να με καταπιέζει, θα πήγαινα σε συναθροίσεις για το καθήκον μου. Προσευχόμουν στον Θεό να με βγάλει απ’ αυτήν την κατάσταση. Αργότερα, θυμήθηκα έναν ύμνο των λόγων του Θεού.

1 Ο ενσαρκωμένος Θεός υφίσταται κάθε είδους χλευασμό, υβριστική διάθεση, κρίση και καταδίκη. Τον καταδιώκει, επίσης, ο διάβολος, και Τον απορρίπτουν και Του εναντιώνονται οι θρησκευτικοί κύκλοι. Κανείς δεν μπορεί να αναπληρώσει αυτό το πλήγμα στην καρδιά Του! Σώζει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα με άκρα υπομονή· αγαπά τους ανθρώπους με πληγωμένη καρδιά. Αυτό είναι το πιο οδυνηρό έργο. Η άγρια αντίσταση, οι καταδίκες και οι συκοφαντίες, οι ψευδείς κατηγορίες, οι διώξεις, και το κυνήγι και η σφαγή της ανθρωπότητας κάνουν τη σάρκα του Θεού να αντιμετωπίζει ακραίους κινδύνους κατά την εκτέλεση αυτού του έργου. Υπόκειται σε αυτούς τους πόνους, όμως ποιος μπορεί να Τον καταλάβει και ποιος μπορεί να Τον παρηγορήσει;

2 Ο Κύριος Ιησούς εργάστηκε στη γη και έζησε για τριάντα τριάμισι χρόνια. Μόνο αφότου σταυρώθηκε, πέθανε, αναστήθηκε και εμφανίστηκε στην ανθρωπότητα για σαράντα ημέρες απαλλάχθηκε, ολοκληρώνοντας έτσι τα οδυνηρά χρόνια που ζούσε με την ανθρωπότητα. Ωστόσο, η καρδιά του Θεού υφίστατο πάντα αυτό το ίδιο είδος πόνου λόγω της ανησυχίας Του για τον προορισμό της ανθρωπότητας. Αυτός ο πόνος δεν μπορεί να γίνει κατανοητός από κανέναν ούτε μπορεί να τον αντέξει κανείς. Από την αρχή, το μόνο που αποκάλυψε το έργο της ενσαρκωμένης σάρκας είναι η αγάπη, η υπόσταση του έργου Του είναι η αγάπη· προσέφερε το παν, όλο Του το είναι στην ανθρωπότητα.

Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια, Ο Θεός αγαπά τον άνθρωπο με πληγές

Όταν σκέφτηκα τον ύμνο αυτόν, συγκινήθηκα πολύ κι ένιωσα την αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο. Ο Θεός έχει υποφέρει τεράστιο πόνο και ταπείνωση και με τις δύο ενσαρκώσεις για να μας σώσει! Ο βασιλιάς Ηρώδης ήθελε να σκοτώσει τον Κύριο Ιησού απ’ όταν γεννήθηκε, κι αφότου άρχισε να εργάζεται, οι Φαρισαίοι Τον χλεύαζαν, Τον συκοφαντούσαν και Τον καταδίκαζαν. Τις έσχατες ημέρες, ο Παντοδύναμος Θεός διακινδυνεύει χιλιάδες φορές περισσότερο απ’ ότι την Εποχή της Χάριτος, καθώς ενσαρκώνεται στη φωλιά του μεγάλου κόκκινου δράκοντα για να εργαστεί και να μας σώσει. Αντιμετωπίζει την καταδίωξη και καταδίκη του Κόμματος, και την απόρριψη και συκοφαντία του θρησκευτικού κόσμου. Ο Θεός υφίσταται σιωπηλά κάθε είδους δεινά για να μας σώσει. Τώρα που ακολουθώ τον Θεό και επιδιώκω τη σωτηρία, δεν αξίζει να υπομένω λίγη ταλαιπωρία; Πάντα έλεγα πως ήθελα να αγαπώ τον Θεό, και πως στα βάσανα και την καταπίεση, θα Τον ακολουθούσα μέχρι τέλους, όμως σε μια πραγματική κατάσταση, δεν είχα πίστη. Πού ήταν η μαρτυρία μου; Βλέποντας πως παλιά κατανοούσα απλώς δόγματα, ντρεπόμουν πολύ. Αποφάσισα μέσα μου πως ό,τι καταπίεση ή εμπόδια κι αν αντιμετώπιζα, θα ακολουθούσα τον Θεό μέχρι τέλους. Τις επόμενες ημέρες, η σύζυγός μου συνέχιζε να με εμποδίζει, αποφασισμένη να μην τα παρατήσει αν δεν πετύχαινε τον στόχο της. Όμως χάρη στην καθοδήγηση των λόγων του Θεού, δεν ένιωθα πια τόσο περιορισμένος.

Λίγο αργότερα, όταν επέστρεψα μια μέρα απ’ τη δουλειά, αντιλήφθηκα πως η σύζυγός μου είχε βρει και καταστρέψει ένα βιβλίο των λόγων του Θεού και κάποια CD ύμνων που είχα κρύψει. Εξοργισμένος, τη ρώτησα: «Γιατί κατέστρεψες το βιβλίο και τα CD μου; Μισείς και αντιτίθεσαι στον Θεό τόσο πολύ, και μάλιστα θες να συλληφθούν πιστοί. Θα τιμωρηθείς!» Εκείνη είπε μοχθηρά: «Ακόμα κι αν τιμωρηθώ, δεν θα σ’ αφήσω να πιστεύεις!» Συνέχισε να κάνει σκηνή, όμως βλέποντας πως δεν άκουγα, είπε χολωμένη: «Αν κρατήσεις την πίστη σου, θέλω διαζύγιο!»

Όταν άκουσα πως ήθελε διαζύγιο, αναστατώθηκα. Όσο καιρό ήμασταν παντρεμένοι, με φρόντιζε πάντα πάρα πολύ, και όλα αυτά τα χρόνια, σχεδόν ποτέ δεν τσακωνόμασταν. Όλοι μας θαύμαζαν πολύ. Ένιωσα κάποια απροθυμία μπροστά στην προοπτική του διαζυγίου. Τότε, θυμήθηκα κάτι που είπε ο Θεός: «Οι πιστοί και οι άπιστοι δεν είναι συμβατοί· αντίθετα, αντιτίθενται ο ένας στον άλλο» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί). «Όποιος δεν αναγνωρίζει τον Θεό είναι εχθρός· δηλαδή, οποιοσδήποτε δεν αναγνωρίζει τον ενσαρκωμένο Θεό —είτε είναι μέσα είτε έξω από αυτό το ρεύμα— είναι ένας αντίχριστος! Ποιος είναι ο Σατανάς, ποιοι είναι δαίμονες και ποιοι είναι οι εχθροί του Θεού, αν όχι αυτοί που αντιστέκονται και που δεν πιστεύουν στον Θεό;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί). Πράγματι. Οι πιστοί και οι μη πιστοί είναι δύο διαφορετικά είδη ανθρώπων σε διαφορετικά μονοπάτια. Επιδιώκω την αλήθεια και υποτάσσομαι στον Θεό, κάνω το καθήκον ενός δημιουργήματος. Βλέποντας πως το Κομμουνιστικό Κόμμα συλλάμβανε και καταδίωκε πιστούς, η σύζυγός μου το στήριξε και με καταπίεζε. Κατέστρεψε μάλιστα το βιβλίο των λόγων του Θεού και με απείλησε πως θα κατέδιδε πιστούς. Η ουσία της ήταν να μισεί τον Θεό. Αν και ήμασταν σύζυγοι, ήμασταν διαφορετικά είδη ανθρώπων σε διαφορετικά μονοπάτια. Εκείνη ήταν αποφασισμένη να ακολουθεί το ΚΚΚ και να αντιστέκεται στον Θεό. Ήταν του Σατανά. Εφόσον ήθελε διαζύγιο, έπρεπε να σεβαστώ την επιλογή της, κι έτσι στο μέλλον, κανείς δεν θα ήταν εμπόδιο στις συναθροίσεις και στο καθήκον μου. Έτσι είπα αποφασιστικά: «Δεν είμαστε στο ίδιο μονοπάτι. Ας πάρει ο καθένας τον δρόμο του. Ας χωρίσουμε». Μόλις το είπα αυτό, δεν ήθελε πια διαζύγιο.

Νόμιζα πως το θέμα είχε κλείσει, όμως έφερε τον γιο μας και τη νύφη μας να ενώσουν τις δυνάμεις τους. Η νύφη μου είπε: «Μπαμπά, δεν αγαπάς πολύ τον εγγονό σου; Λένε πως οι παππούδες είναι πιο κοντά στα εγγόνια τους απ’ ότι τα παιδιά τους, και το ίδιο ισχύει για σένα». Συμφώνησα μαζί της πως ίσχυε. Βλέποντας πόσο χάρηκα, συνέχισε: «Μπαμπά, τον αγαπάς πολύ. Ας το συζητήσουμε. Ο θείος μου είναι διευθυντής στη Δημόσια Ασφάλεια. Είπε πως οι πιστοί του Παντοδύναμου Θεού είναι πολιτικοί εγκληματίες και καταδικάζονται αν συλληφθούν. Τα παιδιά και οι απόγονοί τους ενοχοποιούνται και αποκλείονται από κρατικές δουλειές και κολλέγια. Μπαμπά, πρέπει να παρατήσεις την πίστη σου. Αν σε συλλάβουν, η καριέρα μας θα επηρεαστεί. Πρέπει να μας σκεφτείς, έτσι δεν είναι; Ακόμα κι αν δεν σκέφτεσαι εμάς, πρέπει να σκεφτείς τον εγγονό σου. Αν δεν μπει στο κολλέγιο ή δεν βρίσκει δουλειά εξαιτίας της πίστης σου, θα φταις εσύ». Όταν το άκουσα αυτό, αναστατώθηκα πολύ. Τότε, ο γιος μου είπε με ύφος σοβαρό: «Μπαμπά, έχεις πρόβλημα στα πόδια. Τι θα γίνει αν δεν μπορείς να περπατήσεις; Αν πάψεις να πιστεύεις στον Παντοδύναμο Θεό, θα σε φροντίσουμε εμείς. Όμως αν συνεχίσεις να πιστεύεις, όταν γεράσεις κι απ’ τους πόνους στα πόδια δεν μπορείς να περπατάς, δεν θα σε φροντίσουμε». Απογοητεύτηκα βαθιά όταν τον άκουσα. Ποτέ δεν φανταζόμουν πως θα έλεγε κάτι τόσο άκαρδο εξαιτίας της πίστης μου. Είχα φτύσει αίμα να τον μεγαλώσω, όμως εκείνος χρησιμοποίησε τα γηρατειά μου για να με απειλήσει. Όλα ήταν μάταια! Είχα ρευματικά και αυξημένη οστική ατροφία στα πόδια. Παλιά όταν με έπιασε, τα πόδια μου έμεναν τεντωμένα για δύο εβδομάδες και δεν μπορούσα να τα λυγίσω. Απ’ τον πόνο δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Επιπλέον, ήξερα πως μεγάλωνα, έτσι όταν γερνούσα, ο πόνος θα χειροτέρευε. Δεν είχα κάποια σύνταξη ή κάποιον άλλον πόρο να ζήσω. Αν ο γιος μου δεν με φρόντιζε, πώς θα τα έβγαζα πέρα; Η ταραχή μου μεγάλωνε. Τότε ξαφνικά αντιλήφθηκα πως αυτό ήταν τέχνασμα του Σατανά. Χρησιμοποιούσε τη στοργή μου και το μέλλον των παιδιών μου, καθώς και το ερώτημα πώς θα τα έβγαζα πέρα στο μέλλον, για να με δοκιμάσει και να προδώσω τον Θεό. Αμέσως, επικαλέστηκα τον Θεό: «Θεέ μου, προστάτεψέ με και καθοδήγησέ με να θριαμβεύσω στη δοκιμασία του Σατανά». Θυμήθηκα τα εξής λόγια του Θεού: «Η μοίρα του ανθρώπου βρίσκεται στα χέρια του Θεού. Είσαι ανίκανος να ελέγξεις τον εαυτό σου: Παρά το γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι μονίμως βιαστικός και απασχολημένος για δικό του λογαριασμό, παραμένει ανίκανος να ελέγξει τον εαυτό του. Εάν μπορούσες να γνωρίζεις τις προσωπικές προοπτικές σου, αν μπορούσες να ελέγχεις τη μοίρα σου, θα εξακολουθούσες να αποτελείς δημιουργημένο ον;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αποκαθιστώντας την κανονική ζωή του ανθρώπου και οδηγώντας τον σε έναν θαυμαστό προορισμό). Σωστά. Ο Θεός κυβερνά τα πάντα και η μοίρα μας βρίσκεται πλήρως στα χέρια Του. Το μέλλον του εγγονού μου και το τι δουλειά θα κάνει, η καριέρα του και το αν θα επηρεαστεί από την πίστη μου καθορίζονται απ’ τον Θεό. Επίσης, το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες τελειώνει, και οι μεγάλες συμφορές σύντομα θα έρθουν. Αν δεν ακολουθήσουν και δεν λατρέψουν τον Θεό, ακόμα κι αν πάνε στο κολλέγιο και έχουν καλή δουλειά, όταν ολοκληρωθεί το έργο του Θεού, θα πέσουν στις συμφορές και θα καταστραφούν. Τότε τι προοπτικές θα έχουν; Φαινομενικά, ο γιος μου και η σύζυγός του έλεγαν διάφορα για να με διαταράξουν και να με καταπιέσουν, όμως στην πραγματικότητα, ήταν δοκιμασία του Σατανά. Ο Σατανάς ήξερε πόσο πολύ αγαπούσα τον εγγονό μου, και πως για χρόνια, ανησυχούσα κυρίως για τα πόδια μου και για το ποιος θα με φρόντιζε. Τα χρησιμοποίησε για να με εκφοβίσει και να προδώσω τον Θεό. Ο Σατανάς είναι πολύ δόλιος! Το αν θα περπατούσα στο μέλλον ή όχι ήταν στο χέρι του Θεού, κι έπρεπε να υποταχτώ στον κανόνα και τις ρυθμίσεις Του. Στη σκέψη αυτή, είπα ευθαρσώς: «Κάντε τη ζωή σας. Μη σας απασχολεί πια αν μπορώ να περπατώ, αν ζω ή αν πεθαίνω. Αν φοβάστε πως θα ενοχοποιηθείτε αν με συλλάβουν, κόψτε κάθε δεσμό τώρα. Η πίστη μου στον Παντοδύναμο Θεό είναι ακλόνητη!» Βλέποντας πόσο σαφής ήμουν, αντάλλαξαν ματιές, κούνησαν με απόγνωση το κεφάλι και δεν είπαν κάτι άλλο. Ευχαρίστησα τον Θεό που με καθοδήγησε να υπερπηδήσω τη δοκιμασία και επίθεση του Σατανά.

Μετά απ’ αυτό, ο γιος μου και η νύφη μου δεν με επισκέπτονταν για κάποιους μήνες ούτε μου τηλεφωνούσαν. Η σύζυγός μου τσακωνόταν μαζί μου και μου έλεγε να πάψω να πιστεύω στον Θεό. Λίγο αργότερα, άρχισα να ανησυχώ. Ο γιος μου ξέκοβε στ’ αλήθεια μαζί μου; Αν μια μέρα η σύζυγός μου με χώριζε και δεν μπορούσα να περπατήσω και να φροντίσω τον εαυτό μου, κι ο γιος μου δεν με φρόντιζε, τι θα έκανα; Στη σκέψη όλων αυτών των μελλοντικών δεινών και κακουχιών, ένιωθα κάπως απελπισμένος. Ήξερα πως στη σκέψη αυτή, έπεφτα ξανά στην παγίδα του Σατανά, έτσι επικαλέστηκα τον Θεό να μου δώσει δύναμη να μείνω ακλόνητος στη μαρτυρία μου. Έπειτα, ήρθε στο μυαλό μου ένας ύμνος των λόγων του Θεού.

Εσύ είσαι ένα δημιουργημένο ον —φυσικά και θα πρέπει να λατρεύεις τον Θεό και να επιδιώκεις μια ζωή γεμάτη νόημα. Εφόσον είσαι άνθρωπος, θα πρέπει να δαπανήσεις τον εαυτό σου για τον Θεό και να υπομείνεις κάθε βάσανο! Θα πρέπει να αποδεχτείς με χαρά και σιγουριά τα λίγα βάσανα στα οποία υποβάλλεσαι σήμερα και να ζήσεις μια ζωή γεμάτη νόημα, όπως ο Ιώβ και ο Πέτρος. Είστε άνθρωποι που επιδιώκουν το σωστό μονοπάτι, αυτοί που επιζητούν τη βελτίωση. Είστε άνθρωποι που ανέρχονται στο έθνος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, αυτοί που ο Θεός αποκαλεί δίκαιους. Δεν έχει αυτή η ζωή το μέγιστο νόημα;

Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια, Η πλέον ουσιώδης ζωή

Η σκέψη των λόγων του Θεού μού έδινε δύναμη. Δεν υπάρχει τίποτα πιο δίκαιο απ’ την πίστη στον Θεό και την επιτέλεση του καθήκοντος ενός δημιουργήματος. Είναι το σωστό μονοπάτι, και κάθε ταλαιπωρία για χάρη της απόκτησης της αλήθειας και της ικανοποίησης του Θεού, έχει αξία και την αποδοχή του Θεού. Αν και στο παρελθόν είχα υποστεί κάποια καταπίεση, έχει αποκομίσει αρκετά απ’ αυτό. Παλιά, νόμιζα πως είχα πίστη στον Θεό. Μπροστά στην καταπίεση του Κομμουνιστικού Κόμματος δεν έκανα πίσω, και η παρεμπόδιση από τη σύζυγο και το παιδί μου δεν κλόνιζε την επιθυμία μου να ακολουθώ τον Θεό. Νόμιζα πως ήμουν αφοσιωμένος στον Θεό. Όμως, μόλις συνέβη κάτι, όταν ο γιος μου με αγνοούσε για μήνες, φοβήθηκα πως κανείς δεν θα με φρόντιζε αν αρρώσταινα και δεν μπορούσα να φροντίσω τον εαυτό μου. Σκεφτόμουν μόνο το προσωπικό μου μέλλον. Δεν είχα πίστη στον Θεό. Δεν έβλεπα το πραγματικό μου ανάστημα, μέχρι που μου συνέβη αυτό και απέκτησα κάποια αυτογνωσία. Απέκτησα επίσης κάποια διάκριση σχετικά με τα τεχνάσματα του Σατανά και είδα την ουσία της αντίθεης, άπιστης οικογένειάς μου. Ήταν η σωτηρία του Θεού. Έπρεπε να είμαι σαν τον Ιώβ, να ακολουθώ τον Θεό όσο κι αν μου επιτίθετο ο Σατανάς και με καταπίεζε η οικογένειά μου. Μόλις το αποφάσισα, η στάση του γιού μου και της νύφης μου απέναντί μου άλλαξε κάπως. Μερικές φορές, όταν ο θείος της νύφης μου έλεγε πως το Κόμμα έκανε σχέδια για περισσότερες συλλήψεις πιστών, πως θα διενεργούσε κάποια επιχείρηση, εκείνη μου το μετέφερε και μου έλεγε να προσέχω στο καθήκον μου. Δεν με άφηνε σε χλωρό κλαρί.

Όμως αυτό που με εξέπληξε ήταν όταν μια μέρα, άνοιξε ξαφνικά το παράθυρο, γαντζώθηκε στο πλαίσιο, έβαλε το ένα πόδι στο περβάζι και μου φώναξε: «Σου είπα να παρατήσεις την πίστη σου, αλλά δεν με άκουσες. Αν σε συλλάβουν, όλη η οικογένειά μας θα καταστραφεί. Σε ρωτώ για τελευταία φορά. Θα συνεχίσεις να πιστεύεις; Αν συνεχίσεις, θα πηδήξω!» Τότε, στάθηκε πάνω στο περβάζι, έτοιμη να πηδήξει. Τρομοκρατήθηκα. Ήμασταν στον έβδομο όροφο. Αν πηδούσε, σίγουρα θα σκοτωνόταν. Έτρεξα να την τραβήξω, όμως με έδειξε και φώναξε: «Μείνε εκεί! Αν με πλησιάσεις, θα πηδήξω αμέσως!» Καθώς ήταν με τα δύο πόδια στο περβάζι, δεν τολμούσα να πλησιάσω. Μέσα μου προσευχόμουν αδιάκοπα στον Θεό και Τον εκλιπαρούσα να με καθοδηγήσει. Τότε αντιλήφθηκα πως η σύζυγός μου με απειλούσε πως θα πηδούσε για να με κάνει να προδώσω τον Θεό, και δεν έπρεπε να πέσω στην παγίδα του Σατανά. Δεν ένιωθα πια αγχωμένος και είπα ήρεμα: «Αν θες να πεθάνεις, κανείς δεν σε εμποδίζει. Μα μη με απειλείς πως θα αυτοκτονήσεις. Δεν πιάνει. Είναι επιλογή σου να πηδήξεις από το παράθυρο και να σκοτωθείς. Είμαι ανυποχώρητος στην πίστη μου και κανείς δεν με σταματά!» Όταν είδε πως η απειλή της δεν έπιανε, κατέβασε το πόδι και είπε: «Δεν είμαι τόσο κουτή. Ο θάνατός μου θα σε βόλευε πολύ. Τότε κανείς δεν θα σ’ εμπόδιζε να πιστεύεις στον Θεό». Είδα πόσο ακραίο ήταν το μίσος της για τον Θεό, που χρησιμοποίησε τον θάνατό της για να με κάνει να Τον προδώσω. Ήταν η παρουσία ενός δαίμονα. Συγχρόνως, μίσησα το Κομμουνιστικό Κόμμα ακόμα περισσότερο. Μέσα απ’ τα τηλεοπτικά μέσα, διέδιδε κάθε λογής φήμη και ψέματα για να παραπλανά ανθρώπους, συλλάμβανε μανιασμένα χριστιανούς, όταν πιστοί συλλαμβάνονταν, ενοχοποιούσε ολόκληρες οικογένειες, έτσι οι οικογένειες των πιστών αντιτάσσονταν στον Θεό και καταπίεζαν τους πιστούς. Το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι πέρα για πέρα μοχθηρό. Είναι ένας αντίθεος δαίμονας, ένα κακό πνεύμα! Το καταράστηκα και το απέρριψα, κι ήμουν πιο αποφασισμένος να ακολουθώ τον Θεό.

Νόμιζα πως θα σταματούσε να προσπαθεί να με εμποδίσει, όμως σύντομα, μια μέρα, μετά το πρωινό, τη στιγμή που δεν πρόσεχα, πετάχτηκε πάνω, άρπαξε ένα μαχαίρι φρούτου κάπου τόσο, το έβαλε στο λαιμό μου και είπε άγρια: «Αν δεν αφήσεις την πίστη σου, θα σου κόψω το λαρύγγι!» Είχε ύφος δολοφόνου και μια έντονη λάμψη στα μάτια της. Έμοιαζε σαν δαιμονισμένη. Φοβήθηκα, αλλά και θύμωσα. Θα κατέφευγε σε κάθε σατανικό τέχνασμα για να με κάνει να προδώσω τον Θεό. Της είπα σταθερά: «Ακόμα κι αν μου κόψεις το λαρύγγι, θα πιστεύω στον Παντοδύναμο Θεό. Δεν τον εγκαταλείπω». Συγκλονίστηκε με το πόσο αποφασισμένος ήμουν. Στεκόταν με το μαχαίρι στο χέρι σαν παγωμένη, χωρίς να κινείται καθόλου. Λίγο μετά, άφησε το μαχαίρι στο τραπέζι και είπε: «Δεν σου ξαναδίνω σημασία. Τράβα να πιστέψεις σε ό,τι θέλεις». Βλέποντας ότι δεν κατάφερε να με παρεμποδίσει, ευχαρίστησα και δόξασα τον Θεό. Μετά απ’ αυτό, η σύζυγός μου κι εγώ χωρίσαμε και πήρε ο καθένας τον δρόμο του. Σταμάτησε να επεμβαίνει στην πίστη μου.

Μέσα απ’ όλα αυτά, είδα πραγματικά πως η σύζυγός με καταπίεζε και προσπαθούσε να εμποδίσει την πίστη μου, απειλώντας μάλιστα να αυτοκτονήσει και να με σκοτώσει, και ο γιος μου και η νύφη μου ήθελαν να με εγκαταλείψουν, εξαιτίας της καταδίωξης του Κομμουνιστικού Κόμματος. Χωρίς τις φήμες και τα ψέματά του, χωρίς τις παράφρονες συλλήψεις και την καταδίωξή του, ενοχοποιώντας όλη την οικογένεια των πιστών, η οικογένειά μου δεν θα με είχε καταπιέσει έτσι, και το σπίτι μου δεν θα είχε διαλυθεί. Βλέποντας πως το ΚΚΚ είναι ένας κακός, αντίθεος δαίμονας που καταστρέφει ανθρώπους, το σιχάθηκα εντελώς! Επίσης, είδα τη δαιμονική ουσία της συζύγου μου, αυτή της αντίστασης και της εχθρικότητας προς τον Θεό. Δεν ένιωθα πια να με περιορίζει. Ό,τι καταπίεση ή κακουχία κι αν αντιμετωπίσω στο μέλλον, είμαι αποφασισμένος να ακολουθώ τον Θεό μέχρι τέλους.