Από τη Φάνγκφανγκ, Κίνα

Όλοι μας στην οικογένειά μου πιστεύουμε στον Κύριο Ιησού, και ενώ ήμουν μια απλή πιστή στην εκκλησία μας, ο πατέρας μου ήταν ένας από τους συνεργάτες της εκκλησίας. Τον Φεβρουάριο του 2004, αποδέχτηκα το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες και κήρυξα το ευαγγέλιο της βασιλείας στη μικρότερη αδερφή μου αμέσως μετά. Αρχικά, σχεδίαζα να γίνω μάρτυρας του έργου του Θεού τις έσχατες ημέρες στον πατέρα μου, αφού είχα εξοπλιστεί με μερικά από τα λόγια και τις αλήθειες του Θεού. Αλλά προς έκπληξή μου, όταν ο πατέρας μου άκουσε ότι είχα αποδεχτεί το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες, έγινε έξαλλος και προσπάθησε να διαταράξει και να εμποδίσει την πίστη μου.

Ένα βράδυ, ο πατέρας μου ήρθε στο σπίτι μου ξεφυσώντας και μου είπε θυμωμένος: «Ποτέ δεν πίστευα ότι θα αγνοούσες τη συμβουλή μου και τη συμβουλή του ηγέτη της εκκλησίας μας και θα άρχιζες να πιστεύεις στην Αστραπή της Ανατολής! Καλά θα κάνεις να σπεύσεις στο σπίτι του ηγέτη για να μετανοήσεις και να ζητήσεις από τον Κύριο να σου συγχωρήσει τις αμαρτίες σου!» Εγώ απάντησα: «Μπαμπά, έχω διαβάσει πολλά λόγια του Παντοδύναμου Θεού και πιστεύω πραγματικά ότι είναι η φωνή του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς, και είμαι σίγουρη για την πίστη μου. Η Εποχή της Χάριτος έχει ήδη τελειώσει, και τώρα βρισκόμαστε στην Εποχή της Βασιλείας. Ο Θεός έχει έρθει να επιτελέσει νέο έργο και να μας πάρει στο γαμήλιο δείπνο του Αρνίου. Δεν λέει: “Ούτοι είναι οι ακολουθούντες το Αρνίον όπου αν υπάγη” (Αποκάλυψη 14:4) στη Βίβλο; Πιστεύοντας στον Παντοδύναμο Θεό, ακολουθώ τα βήματα του Αρνίου…» Αλλά ανεξάρτητα από το τι έλεγα, ο πατέρας μου δεν ενδιαφερόταν να ακούσει το παραμικρό και συνέχιζε να επιμένει να με πάει να δω τον ηγέτη της εκκλησίας μας. Και ο σύζυγός μου συντάχθηκε μαζί του, ασκώντας μου πίεση. Η έκφραση στο πρόσωπο του πατέρα μου μου έλεγε ότι ήταν απόλυτα αποφασισμένος να με επαναφέρει στην παλιά μου εκκλησία. Συνειδητοποίησα ότι τα πνεύματα οξύνονταν και μου ασκούσαν απίστευτη πίεση, και δεν μπορούσα παρά να νιώθω λίγο άγχος. Έτσι, είπα μια σιωπηρή προσευχή στον Θεό και Του ζήτησα να με προστατέψει και να με καθοδηγήσει. Όπως ήταν αναμενόμενο, χωρίς να με αφήσει να πω τίποτα άλλο, ο πατέρας μου έπεισε τον σύζυγό μου να μας πάει όλους στον χώρο συνάντησης της παλιάς μου εκκλησίας. Όταν μπήκα στην αίθουσα και είδα 60 ή 70 άτομα να περιμένουν εκεί —συμπεριλαμβανομένης της μικρότερης αδερφής μου που την είχε πάει εκεί η πεθερά της— συνειδητοποίησα ότι η συνάντηση αυτή είχε προκαθοριστεί και ότι επρόκειτο να επιτεθούν από κοινού και στις δυο μας. Όλοι στο δωμάτιο κοιτούσαν την αδερφή μου κι εμένα περίεργα, και κάποιοι από αυτούς μάς έδειχναν και ψιθύριζαν ο ένας στον άλλο. Ο ανώτερος ηγέτης μας έσπευσε προς το μέρος μας και άρχισε αμέσως να μας προτρέπει να σταματήσουμε να πιστεύουμε στον Παντοδύναμο Θεό. Κατόπιν, άρχισε να καταδικάζει και να βλασφημεί το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες χωρίς κανέναν δισταγμό. Είπε μάλιστα μια ολόκληρη σωρεία ψεμάτων, όπως: «Οι άνθρωποι που ασπάζονται την Αστραπή της Ανατολής δεν μπορούν ποτέ να φύγουν, και αν όντως αποδράσουν, τους κόβουν τις μύτες και τους βγάζουν τα μάτια…» Λέγοντας αυτά τα ψεύδη και εξάπτοντας το εκκλησίασμα, ο ηγέτης εξόργισε και τάραξε τον πατέρα μου και την πεθερά της αδερφής μου ακόμα πιο πολύ, και μας ανάγκασαν να κλείσουμε τα μάτια και ζήτησαν από τον ηγέτη να πει μια προσευχή για μας. Παρόλο που είχα αηδιάσει από αυτά που έκαναν, και δεν είπαμε τίποτα όταν ο ηγέτης προσευχόταν για μας, τα ψέματα που είχε πει ο ηγέτης μου είχαν ήδη κάνει μεγάλη εντύπωση.

Όταν έφτασα σπίτι, άκουγα ακόμα εκείνα τα φοβερά ψέματα να ηχούν στα αυτιά μου και να διαταράσσουν την ηρεμία μου. Δεν μπορούσα καν να επικεντρωθώ στα λόγια του Θεού. Σκεφτόμουν το ότι ήμουν ήδη σε επαφή με την αδελφή Ζανγκ της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού για κάποιο χρονικό διάστημα και ότι ήταν πάντα αξιοπρεπής και έντιμη τόσο στην ομιλία όσο και στη συμπεριφορά της. Η αδελφή Ζανγκ έδειχνε, επίσης, πολλή αγάπη στον τρόπο με τον οποίο συναναστρεφόταν μαζί μας και δεν είχε καμία σχέση με αυτό που ο αρχηγός της εκκλησίας είχε περιγράψει. Όμως, το πιο σημαντικό ήταν ότι τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού ήταν η αλήθεια, και ήταν γεμάτα εξουσία και δύναμη. Κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να εκφράσει αυτά τα λόγια και σκέφτηκα ότι πρέπει να είναι οι ομιλίες του Θεού. Γιατί λοιπόν υπήρχαν τόσο πολλές φριχτές φήμες γύρω από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού; Έτσι, όλη τη νύχτα στριφογυρνούσα στο κρεβάτι, χωρίς να μπορώ να κοιμηθώ, καθώς οι σκέψεις μου γίνονταν από θετικές αρνητικές και αντιστρόφως, ξανά και ξανά. Την επόμενη μέρα ένιωθα νυσταγμένη και άτονη —προβληματισμένη σε σημείο απερίγραπτο— και δεν είχα όρεξη να κάνω τίποτα. Η μικρότερη αδερφή μου ήρθε από το σπίτι, και σύντομα διαπίστωσα ότι δεν μπόρεσε να παραμείνει σταθερή στην κοινή επίθεση του ηγέτη και της πεθεράς της. Δεν τολμούσε πλέον να πιστεύει στον Παντοδύναμο Θεό και τώρα με παρότρυνε να παραιτηθώ κι εγώ από την πίστη μου στον Παντοδύναμο Θεό. Της είπα με άγχος: «Αδερφούλα, ξέρω ότι ανησυχείς, και είμαι κι εγώ πολύ μπερδεμένη και αναστατωμένη, όπως ακριβώς κι εσύ. Όμως, έχω συλλογιστεί πολύ αυτό το πρόβλημα, και προσευχήθηκα και στον Κύριο για καθοδήγηση, οπότε ανεξάρτητα από το τι λέει ο ηγέτης και οι άλλοι, για ένα πράγμα μπορούμε να είμαστε σίγουρες και αυτό είναι ότι τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού δεν θα μπορούσε ποτέ να τα εκφράσει άνθρωπος. Είμαι σίγουρη ότι αυτά τα λόγια είναι η φωνή του Θεού. Έχω διαβάσει το “Η Περγαμηνή που Άνοιξε ο Αμνός” πολλές φορές, και αυτό το βιβλίο αποκαλύπτει τα μυστήρια του σχεδίου διαχείρισης διάρκειας έξι χιλιάδων ετών του Θεού. Η ανάγνωση του βιβλίου με δίδαξε ότι υπάρχουν τρία στάδια στο έργο του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας και ότι το έργο της κρίσης με τα λόγια των εσχάτων ημερών είναι το έργο που θα σώσει τον άνθρωπο μια για πάντα. Μόνο το έργο της κρίσης μπορεί να μας επιτρέψει να αποτινάξουμε αληθινά τα δεσμά της αμαρτωλής μας φύσης και να επιτύχουμε τον εξαγνισμό ώστε να ανυψωθούμε στη βασιλεία των ουρανών. Το περιεχόμενο του βιβλίου συμφωνεί απολύτως με τις προφητείες του Κυρίου στη Βίβλο και περιέχει αλήθειες που δεν υπάρχουν στη Βίβλο. Μόνο ο Θεός θα μπορούσε να γνωρίζει αυτές τις αλήθειες και αυτά τα μυστήρια. Αυτός, λοιπόν, είναι ο λόγος για τον οποίο είμαι τόσο σίγουρη ότι τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι η φωνή του Θεού και ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς, τον οποίο λαχταρούσαμε τόσο πολύ! Αδερφούλα, η πίστη μας δεν είναι εσφαλμένη. Ό,τι κι αν κάνεις, μην εγκαταλείπεις την αληθινή οδό τόσο εύκολα!» Αφού η μικρότερη αδερφή μου έφυγε, ήμουν πολύ λυπημένη και σκέφτηκα: «Ο Παντοδύναμος Θεός είναι προφανώς ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς. Αυτό είναι τόσο αληθινό και σωστό. Γιατί λοιπόν δεν μας αφήνουν ο ηγέτης της εκκλησίας και η οικογένειά μας να πιστεύουμε σ’ Αυτόν;» Καθώς τα σκεφτόμουν αυτά, το κινητό τηλέφωνο του συζύγου μου χτύπησε. Ήταν ο πατέρας μου και ήθελε να πάω στο σπίτι του αμέσως. Ήξερα, χωρίς αμφιβολία, ότι ο πατέρας μου επρόκειτο να με παρενοχλήσει και πάλι, οπότε είπα ότι δεν ήθελα να πάω, αλλά ο σύζυγός μου με άρπαξε και με έσυρε στο αυτοκίνητο. Όταν έφτασα στο σπίτι του πατέρα μου, είδα ότι η μικρότερή μου αδερφή και η πεθερά της ήταν ήδη εκεί. Όταν με είδε, το πρόσωπο του πατέρα μου σκλήρυνε και είπε: «Χθες το βράδυ, ο αρχηγός της εκκλησίας προσευχήθηκε για τη λύτρωση των αμαρτιών σας ενώπιον του Κυρίου Ιησού. Όμως, καμία σας δεν έχει ακόμη εξομολογηθεί τις αμαρτίες της ούτε έχει μετανοήσει. Σας έχω καλέσει και τις δύο εδώ σήμερα, για να πείτε μια προσευχή απόλυτης μετάνοιας ενώπιον του Κυρίου, και για να μην πάτε πάλι να πιστεύετε στον Παντοδύναμο Θεό…» Μόλις τα άκουσα όλα αυτά, ένιωσα ότι είχα μπουχτίσει. Σκέφτηκα μέσα μου: «Εφόσον αποδέχτηκα το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες, ακολουθώ τα βήματα του Αρνίου και καλωσορίζω την επιστροφή του Κυρίου. Τι αμαρτία κάνω; Δεν πρόκειται να πω εν γνώσει μου ψέματα και ανοησίες». Βλέποντας ότι δεν επρόκειτο να πω καμία προσευχή μετάνοιας, οι γονείς μου και η πεθερά της αδερφής μου άρχισαν να μου επιτίθενται από κοινού. Άρχισαν να συκοφαντούν και να βλασφημούν τον Παντοδύναμο Θεό και να επαναλαμβάνουν εκείνα τα φοβερά ψέματα για να με εξαναγκάσουν να εξομολογηθώ και να μετανοήσω. Όλα αυτά τα ψέματα που εκσφενδονίζονταν γύρω από το κεφάλι μου και η οικογένειά μου που συνεχώς μου επιτίθεντο με έκανε να αισθάνομαι ότι ασφυκτιώ, και άρχισα να νιώθω ζάλη και αδυναμία. Σκέφτηκα μέσα μου: «Αν συνεχίσουν να με πιέζουν έτσι κάθε μέρα, δεν θα μπορέσω να έρθω σε επαφή με τους αδελφούς και τις αδελφές ούτε θα μπορέσω να διαβάσω σωστά τα λόγια του Θεού. Δεν νομίζω ότι θα μπορέσω να διαβώ αυτό το συγκεκριμένο μονοπάτι πίστης στον Θεό…» Εκείνη τη στιγμή, οι γονείς μου και η πεθερά μου με άρπαξαν και ανάγκασαν εμένα και την αδερφή μου να κλείσουμε τα μάτια και να μετανοήσουμε. Βλέποντας πόσο επιθετικά συμπεριφέρονταν, με τάραξαν πολύ και δεν μπορούσα να σταματήσω τα δάκρυα που έρχονταν στα μάτια μου. Ενώ έκλαιγα, προσευχήθηκα στον Κύριο: «Κύριε Ιησού, ξέρω ότι έχεις επιστρέψει ως Παντοδύναμος Θεός, αλλά αυτήν τη στιγμή δεν έχω το κουράγιο να πιστεύω σ’ Εσένα. Σε εκλιπαρώ να με συγχωρέσεις και να μου δώσεις άφεση αμαρτιών». Όταν φτάσαμε σε αυτό το σημείο στην προσευχή μου, είχα τόσα αναφιλητά που αδυνατούσα να συνεχίσω, οπότε η προσευχή μου έληξε. Κατόπιν τούτου, ένιωσα ξαφνικά πολύ αδύναμη πνευματικά, όλο το κουράγιο μου εξαφανίστηκε και δεν μπορούσα να αισθανθώ καθόλου την παρουσία του Θεού. Ένιωσα πολύ ανήσυχη και είπα στη μικρότερη αδερφή μου: «Πριν από αυτήν την προσευχή της μετάνοιας ένιωθα ότι είχα ακόμα κάποια δύναμη, αλλά αφού την είπα ένιωσα εντελώς εξουθενωμένη, σαν να με εγκατέλειψε το Άγιο Πνεύμα. Στην πραγματικότητα, το να πιστεύεις στον Παντοδύναμο Θεό σημαίνει να ακολουθείς τον Κύριο, και λέγοντας αυτήν την προσευχή της μετάνοιας, έχουμε προδώσει τον Κύριο».

Η διαμάχη στην καρδιά μου συνεχίστηκε και αφού επέστρεψα στο σπίτι. Είχα διαβάσει τόσα πολλά από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και είχα αναγνωρίσει ότι ήταν ομιλίες του Θεού. Ήξερα ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς και ότι το να μην Τον αποδεχτώ θα σήμαινε να προδώσω τον Θεό, που θα με οδηγούσε όχι μόνο να αποτύχω να κερδίσω τη σωτηρία αλλά και να καταδικαστώ από τον Θεό. Αν όμως επέμενα να πιστεύω στον Παντοδύναμο Θεό, τότε ο ηγέτης της εκκλησίας και ο πατέρας μου θα συνέχιζαν σίγουρα να με παρενοχλούν και ποτέ δεν θα με άφηναν ούτε μια ημέρα ήσυχη ξανά. Αισθανόμουν πραγματικά ότι δεν είχα το κουράγιο να εμμείνω στην πίστη μου. Το μυαλό μου ήταν σε αναταραχή, αντιμετώπιζα δυσκολίες ό,τι κι αν έκανα, και δεν είχα ιδέα τι να κάνω. Το κεφάλι μου βούιζε, και ένιωθα ότι ήμουν κοντά σε νευρική κατάρρευση. Ήθελα να έρθει η αδελφή Ζανγκ για να μπορέσω να της επιστρέψω το βιβλίο των λόγων του Θεού και κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορούσα να απαλλαγώ από αυτήν την πονεμένη ζωή.

Λίγες μέρες αργότερα, η αδελφή Ζανγκ ήρθε στο μαγαζί για να μου προσφέρει την υποστήριξή της. Ήμουν εξαιρετικά νευρική, καθώς ανησυχούσα ότι ο σύζυγός μου θα την έβλεπε και θα το έλεγε στον πατέρα μου. Οπότε, βιαστικά, της είπα όλα όσα είχαν συμβεί τις τελευταίες ημέρες. Έπειτα έβγαλα γρήγορα το βιβλίο των λόγων του Θεού που είχα κρύψει κάτω από κάποια κουτιά προϊόντων και της το έδωσα. Της είπα: «Αδελφή, οι γονείς και ο σύζυγός μου με παρενοχλούν, και ο ηγέτης και οι αδελφοί και οι αδελφές από την παλιά μου εκκλησία με εμποδίζουν τόσο πολύ που νιώθω άκρως εξαντλημένη από το άγχος. Δεν μπορώ να αντέξω άλλο, οπότε σε παρακαλώ, πάρε αυτό το βιβλίο μαζί σου». Η αδελφή Ζανγκ με κοίταξε και με μεγάλη ειλικρίνεια είπε: «Αδελφή, έχουμε αποδεχτεί το νέο έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, οπότε αυτή η διατάραξη και η πίεση από τους θρησκευτικούς ηγέτες και την οικογένεια είναι στην πραγματικότητα μια μάχη που διεξάγεται στο πνευματικό βασίλειο! Ο Κύριος Ιησούς είπε: “Μη νομίσητε ότι ήλθον να βάλω ειρήνην επί την γήν· δεν ήλθον να βάλω ειρήνην, αλλά μάχαιραν” (Κατά Ματθαίον 10:34). “Και εχθροί του ανθρώπου θέλουσιν είσθαι οι οικιακοί αυτού” (Κατά Ματθαίον 10:36). Από τα λόγια του Κυρίου μπορούμε να δούμε ότι ο ερχομός του Θεού στη γη για να επιτελέσει το έργο της σωτηρίας θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε μια μάχη στο πνευματικό βασίλειο. Αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι που πραγματικά πιστεύουν στον Θεό και αγαπούν την αλήθεια θα ακολουθήσουν τον Θεό όταν ακούσουν τις ομιλίες Του. Αυτό αναπόφευκτα θα προκαλέσει την εχθρότητα όλων όσοι έχουν σιχαθεί την αλήθεια, μισούν την αλήθεια και αντιστέκονται στον Θεό. Ως εκ τούτου, οι δύο πλευρές —η θετική, που ανήκει στον Θεό, και η αρνητική, που ανήκει στον Σατανά— θα αποκαλυφθούν και ο καθένας θα διαχωριστεί σύμφωνα με το δικό του είδος. Αυτή είναι η παντοδυναμία και η σοφία του Θεού! Τότε που ο Κύριος Ιησούς άρχισε αρχικά να επιτελεί το έργο Του, πολλοί από τους απλούς Ιουδαίους, που άκουγαν τις ομιλίες του Κυρίου Ιησού και έβλεπαν ιδίοις όμμασι τη μεγάλη δύναμή Του, πίστεψαν τελικά ότι ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Μεσσίας που αναφερόταν στις προφητείες, οπότε Τον ακολούθησαν. Όλοι οι ιουδαίοι αρχιερείς, γραμματείς και Φαρισαίοι, που είδαν τον κοινό λαό να τους εγκαταλείπει και να ακολουθεί τον Κύριο Ιησού, άρχισαν να κατασκευάζουν και να διαδίδουν πολλές φήμες για να εξαπατήσουν τους απλούς ανθρώπους. Έλεγαν ότι ο Κύριος Ιησούς βασιζόταν στον Βεελζεβούλ, τον βασιλιά των δαιμόνων, για να εκβάλλει τους δαίμονες, και ότι Αυτός ήταν άπληστος και του άρεσε η οινοποσία. Και όταν ο Κύριος Ιησούς αναστήθηκε, δωροδόκησαν τους ρωμαίους στρατιώτες με αργύρια για να φτιάξουν και να διαδώσουν τη φήμη ότι το σώμα του Κυρίου Ιησού είχε κλαπεί από τους μαθητές Του. Αυτοί ήταν κάποιοι από τους τρόπους που προσπάθησαν να αποτρέψουν τους ανθρώπους να αποδεχτούν τη σωτηρία του Κυρίου Ιησού. Και τι συνέβη τελικά σε όλους τους Ιουδαίους που πίστευαν τι έλεγαν οι θρησκευτικοί ηγέτες τους και δεν τόλμησαν να ακολουθήσουν τον Κύριο Ιησού; Όχι μόνο έχασαν τη σωτηρία του Κυρίου, αλλά τους τιμώρησε και τους καταράστηκε ο Θεός: Το Ισραήλ βρέθηκε υπό κατοχή για σχεδόν 2.000 έτη και οι Ιουδαίοι εξορίστηκαν σε όλον τον κόσμο, όπου πολλοί από αυτούς υπέστησαν διωγμούς και σκοτώθηκαν. Αυτές ήταν οι τρομερές συνέπειες που προκάλεσαν οι ίδιοι με τη σταύρωση του Κυρίου και τη σοβαρή προσβολή της διάθεσης του Θεού. Σήμερα, ο Θεός ενσαρκώθηκε και πάλι για να επιτελέσει το έργο Του και η ιστορία τώρα επαναλαμβάνεται. Οι σημερινοί θρησκευτικοί ηγέτες είναι ακριβώς όπως οι παλιοί Φαρισαίοι: Βλέπουν καθαρά την πραγματικότητα του Θεού που έρχεται να εκτελέσει το έργο Του, να εκφράσει αλήθειες και να σώσει τους ανθρώπους, αλλά επειδή δεν αγαπούν την αλήθεια, αρνούνται και καταδικάζουν το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες. Προκειμένου να προστατεύσουν τις θέσεις τους και να διατηρήσουν τα μέσα διαβίωσής τους, κατασκευάζουν φήμες για να αντισταθούν στον Θεό και να Τον καταδικάσουν, και χρησιμοποιούν αυτές τις φήμες για να εξαπατήσουν και να ελέγξουν τους ανθρώπους. Χρησιμοποιούν μάλιστα και υποκινούν κάποιους ανυποψίαστους ανθρώπους να ασκήσουν πίεση στους πιστούς που έχουν αποδεχθεί την αληθινή οδό, και προσπαθούν μανιωδώς να διαταράξουν και να εμποδίσουν τους ανθρώπους να στραφούν στον Παντοδύναμο Θεό, καταστρέφοντας έτσι την τελική πιθανότητα σωτηρίας των ανθρώπων. Αδελφή, πρέπει να είμαστε σε θέση να δούμε ξεκάθαρα ότι πρόκειται για μια πνευματική μάχη και να διακρίνουμε τις πονηρές μηχανορραφίες του Σατανά». Αφού άκουσα τη συναναστροφή της αδελφής Ζανγκ, όλα ξαφνικά ξεκαθάρισαν: Από αρχαιοτάτων χρόνων, η αληθινή οδός πάντα διώκετο και εγώ πραγματικά βρισκόμουν σε συνεχή πνευματική μάχη! Οι ηγέτες της παλιάς μου εκκλησίας κατασκεύαζαν φήμες και καταδίκαζαν το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, και με δίωκαν και με παρενοχλούσαν ξανά και ξανά για να με εμποδίσουν να πιστέψω στον Παντοδύναμο Θεό, μόνο και μόνο επειδή μισούσαν την αλήθεια και ήταν εχθροί του Θεού. Η συναναστροφή της αδελφής με βοήθησε να κατανοήσω γιατί μού συνέβαιναν αυτά τα πράγματα, αλλά εξακολουθούσα να αισθάνομαι υπερβολικά αδύναμη και φοβισμένη για να μπορέσω να κρατήσω το βιβλίο των λόγων του Θεού. Ήξερα ότι ο πατέρας μου και οι άλλοι θα έρχονταν στο σπίτι μου και θα γίνονταν άνω ποταμών εάν το κρατούσα και μου θα έκαναν τον οικογενειακό βίο αβίωτο, γι’ αυτό δίσταζα να κρατήσω το βιβλίο. Βλέποντας ότι ήμουν μεταξύ σφύρας και άκμονος, η αδελφή Ζανγκ μού έδωσε έναν τηλεφωνικό αριθμό και είπε: «Αδελφή, θα κάνουμε το εξής —θα πάρω μαζί μου το βιβλίο των λόγων του Θεού και θα σου το φυλάξω στο σπίτι μου. Κάθε φορά που έχεις όρεξη να το διαβάσεις, απλώς τηλεφώνησέ μου και θα σου το φέρω αμέσως». Συμφώνησα και ξεπροβόδισα την αδελφή Ζανγκ. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, ο σύζυγός μου ήρθε τρέχοντας προς το μέρος μου και, δείχνοντας την αδελφή Ζανγκ, φώναξε: «Πάρε αυτό το βιβλίο και φύγε αμέσως. Και μην ξαναγυρίσεις, αλλιώς θα σου σύρω τα εξ αμάξης!» Καθώς παρακολουθούσα την αδελφή Ζανγκ να απομακρύνεται, αισθάνθηκα πολύ αναστατωμένη και στενοχωρημένη σε σημείο απερίγραπτο.

Αρχικά, σκέφτηκα ότι η επιστροφή του βιβλίου των λόγων του Θεού στην αδελφή Ζανγκ σήμαινε ότι ο πατέρας μου θα σταματούσε να με παρενοχλεί και ότι θα συνέχιζα την ήρεμη ζωή που είχα κάποτε. Στην πραγματικότητα, τα πράγματα αποδείχθηκαν ακριβώς το αντίθετο: Όχι μόνο δεν ένιωσα γαλήνη μέσα μου, αλλά αντιθέτως, ένιωσα ουσιαστικά ένα ανεξήγητο κενό. Ήμουν ανόρεχτη σε ό,τι έκανα, και τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και οι ύμνοι των λόγων του Θεού εξακολουθούσαν να τρυπώνουν στο μυαλό μου ανά πάσα στιγμή της ημέρας και της νύχτας. Ήξερα ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε και ότι τα λόγια που εξέφρασε ο Παντοδύναμος Θεός είναι η αλήθεια· εντούτοις, τα πράγματα που μου είπε ο ηγέτης της εκκλησίας, και οι σκηνές του πατέρα μου και των άλλων που με παρενοχλούσαν και μου επιτίθεντο συνέχιζαν να περνούν από το μυαλό μου. Υπέφερα πολύ και ένιωθα σαν να είχα πέσει σε μια βαθιά άβυσσο από την οποία αδυνατούσα να βγω. Δεν μπορούσα να φάω ή να κοιμηθώ καλά, και ένιωθα τέτοια ένταση, σαν να πήγαινε να εκραγεί το κεφάλι μου. Μέσα σε όλον αυτόν τον πόνο, γονάτισα και ικέτευσα τον Θεό: «Θεέ μου, ο μόνος αληθινός Θεός που δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη και όλα τα ζωντανά! Πονάω πολύ και αισθάνομαι πολύ χαμένη αυτήν τη στιγμή. Ξέρω ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς, αλλά το ανάστημά μου είναι πολύ μικρό και κάθε φορά που σκέφτομαι την παρενόχληση και τις επιθέσεις που εξαπολύει σωρηδόν εναντίον μου ο πατέρας μου, φοβάμαι υπερβολικά να Σε ακολουθήσω. Θεέ μου, έχω κολλήσει σε ένα σταυροδρόμι, ανίκανη να πάρω μια απόφαση. Δεν ξέρω τι να κάνω, γι’ αυτό, Σε παρακαλώ, καθοδήγησέ με και οδήγησέ με…» Κατά τη διάρκεια της προσευχής, χωρίς να το συνειδητοποιήσω, ξαφνικά άρχισα να σκέφτομαι τα εξής λόγια του Παντοδύναμου Θεού: «Δεν θα πρέπει να φοβάσαι το τάδε και το δείνα. Όσες δυσκολίες και κινδύνους κι αν αντιμετωπίσεις, είσαι ικανός να παραμείνεις σταθερός ενώπιόν Μου, χωρίς σε εμποδίζει τίποτα, ώστε να μπορεί να επιτελεστεί το θέλημά Μου απρόσκοπτα. […] Μη φοβάσαι. Με την υποστήριξή Μου, ποιος θα μπορούσε ποτέ να κλείσει αυτόν τον δρόμο; Να το θυμάσαι αυτό! Μην το ξεχνάς!» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 10). Τα λόγια του Θεού μού έδωσαν μια έκρηξη δύναμης που ήταν αρκετή για να ενισχύσει τη δειλή καρδιά μου. «Ναι!» σκέφτηκα. «Με τον Θεό ως στήριγμά μου, δεν έχω απολύτως τίποτα να φοβηθώ. Εφόσον έχω ήδη αποφασίσει ότι αυτή είναι η αληθινή οδός, τότε δεν θα πρέπει να με περιορίζει κανένας άνθρωπος, γεγονός ή πράγμα. Πρέπει να ξεφύγω από τις δυνάμεις του σκότους και να ακολουθήσω τον Θεό με ακλόνητη αποφασιστικότητα. Ως πιστή στον Θεό, αν δεν μπορώ ούτε να παραδεχτώ την πίστη μου όταν έρχομαι αντιμέτωπη με τις εχθρικές δυνάμεις του Σατανά, τότε τι είδους πιστή είμαι; Δεν παραδίδομαι έτσι στον Σατανά και προδίδω τον Θεό;» Τότε θυμήθηκα πως, κατά τη διάρκεια της συναναστροφής της, η αδελφή Ζανγκ μού είπε ότι η παρενόχληση από την οικογένειά μου και τον ηγέτη της εκκλησίας ήταν όλα μέρος μιας πνευματικής μάχης, και ότι αν επέλεγα να πάω με το μέρος τους, τότε θα έπεφτα ακριβώς μέσα στην πονηρή παγίδα του Σατανά. Αυτό θα σήμαινε ότι θα έχανα εντελώς κάθε πιθανότητα να σωθώ και να εισέλθω στη βασιλεία των ουρανών. Στη συνέχεια, σκεφτόμουν την πνευματική οδύνη που είχα περάσει από τότε που η αδελφή Ζανγκ είχε πάρει το βιβλίο των λόγων του Θεού. Ένιωθα ότι δεν μπορούσα να μην έχω τον Θεό στη ζωή μου και ότι το να εγκαταλείψω τον Θεό ήταν πολύ πιο επώδυνο από το να με εγκαταλείψει η οικογένειά μου και η πρώην εκκλησία μου. Έτσι, σήκωσα το τηλέφωνο και κάλεσα την αδελφή Ζανγκ, και κανόνισα να την συναντήσω κάπου, ώστε να μπορώ να πάρω το βιβλίο των λόγων του Θεού πίσω.

Κατόπιν τούτου, κάθε φορά που ο σύζυγός μου δεν ήταν στο σπίτι, εκμεταλλευόμουν την ευκαιρία να διαβάζω με πάθος τα λόγια του Θεού και να ψέλνω ύμνους. Όσο περισσότερο διάβαζα τα λόγια τόσο περισσότερο τα απολάμβανα, και όσο περισσότερο έψελνα τους ύμνους, τόσο πιο χαλαρή και ήρεμη ένιωθα. Η αρχική πίστη μου αποκαταστάθηκε και όλος ο πόνος και τα προβλήματά μου εξαφανίστηκαν όπως η πρωινή καταχνιά. Ένιωθα μέσα μου ότι τα λόγια του Θεού μπορούσαν να θρέψουν τη ζωή μου και ότι θα μπορούσα να στερηθώ τα πάντα εκτός από τον Θεό. Τρεις μήνες αργότερα, η αδελφή Ζανγκ με πήγε στην Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού για να παρευρεθώ σε συναντήσεις.

Αναπάντεχα, ο σύζυγός μου ανακάλυψε ότι παρευρισκόμουν σε συναντήσεις στην Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού και το είπε στον πατέρα μου. Ένα βράδυ, ήμουν επάνω όταν ξαφνικά άκουσα μεγάλη αναταραχή κάτω στην αυλή. Άνοιξα τις κουρτίνες και με έλουσε κρύος ιδρώτας όταν είδα τον πατέρα μου και τέσσερις ή πέντε εκκλησιαστικούς συνεργάτες του να ορμούν μέσα γυρεύοντας φασαρίες. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει δυνατά και γονάτισα γρήγορα, κάνοντας έκκληση προς τον Θεό: «Παντοδύναμε Θεέ μου, ο πατέρας μου έχει φέρει αυτούς τους τύπους από την εκκλησία να με παρενοχλήσουν πάλι και φοβάμαι πολύ. Θεέ μου, ξέρεις ότι το ανάστημα μου είναι μικρό, οπότε Σε παρακαλώ δώσε μου πίστη και κουράγιο…» Θυμήθηκα ξαφνικά τα εξής λόγια του Θεού: «Πρέπει να έχεις μέσα σου το θάρρος Μου και πρέπει να έχεις αρχές όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με συγγενείς που δεν πιστεύουν. Ωστόσο, για χάρη Μου, δεν πρέπει να υποχωρείς σε καμία από τις σκοτεινές δυνάμεις. Να βασίζεσαι στη σοφία Μου για να βαδίζεις στην τέλεια οδό. Μην επιτρέπεις να επικρατήσουν οι σκευωρίες του Σατανά. Κατάβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια στο να εναποθέσεις την καρδιά σου ενώπιόν Μου και Εγώ θα σε παρηγορήσω και θα σου προσφέρω γαλήνη και ευτυχία» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 10). Τα λόγια του Θεού μού έδωσαν πίστη και δύναμη, και δεν ένιωθα πλέον δισταγμό ή φόβο. Σκέφτηκα: «Ανεξάρτητα από το πόσο πολύ με παρενοχλούν δεν πρόκειται να ξαναπέσω στην παγίδα του Σατανά και να εξαπατηθώ. Δημιουργήθηκα από τον Θεό. Το να έχω πίστη στον Θεό και να ακολουθώ τον Θεό είναι αναλλοίωτοι νόμοι και του ουρανού και της γης, και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παρέμβει, ούτε καν οι πιο κοντινοί μου άνθρωποι». Ως εκ τούτου, μπόρεσα να κατεβώ και να χαιρετήσω τον πατέρα μου και τους συνεργάτες του ήρεμα. Μόλις με είδαν, άρχισαν όλοι να μιλάνε μεμιάς. Μια συνεργάτις μεταξύ τους είχε την έκφραση «στοργικής ανησυχίας» στο πρόσωπό της, καθώς έλεγε: «Φάνγκφανγκ, είσαι τόσο έξυπνη, πώς γίνεται να μην μπορείς να καταλάβεις πώς νιώθουμε; Όλοι μας θέλουμε το καλό σου. Μην είσαι τόσο πεισματάρα. Έλα ενώπιον του Κυρίου και μετανόησε, εντάξει;» Πολύ ήρεμα απάντησα: «Αδελφή, κανείς σας δεν έχει ακούσει τα κηρύγματα της Αστραπής της Ανατολής, ούτε έχετε διαβάσει τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Σας παροτρύνω όλους να το διερευνήσετε σωστά και όχι απλώς να καταδικάζετε τον Παντοδύναμο Θεό και να Του αντιστέκεστε στα τυφλά. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και τότε θα ξέρετε αν ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς ή όχι». Εκείνη απάντησε: «Δεν τολμούμε να διαβάσουμε αυτό το βιβλίο επειδή το περιεχόμενο είναι πραγματικά πολύ δυνατό και συναρπάζει τους ανθρώπους. Είναι τόσο εύκολο να απορροφηθούμε». Εγώ είπα: «Αυτό γίνεται ακριβώς επειδή ό,τι εκφράζει ο Παντοδύναμος Θεός είναι όλα αλήθειες και επειδή τα λόγια Του είναι η φωνή του Θεού που έχει τη δύναμη να υποβάλει τους ανθρώπους. Μόνο τα λόγια του Θεού έχουν αυτό το είδος εξουσίας και δύναμης. Ο λόγος για τον οποίο τα λόγια του Θεού συναρπάζουν τους ανθρώπους όταν τα διαβάζουν είναι επειδή μπορούν να κατανοήσουν τις αλήθειες και να κερδίσουν τη θρέψη ζωής από την ανάγνωσή τους. Ποιος θα άφηνε την πηγή του ζωντανού νερού της ζωής, αφού την έβρισκε;» Δεν είχαν τι να απαντήσουν σε αυτό, και απλώς είπαν πολλές βλασφημίες για τον Παντοδύναμο Θεό και προσπάθησαν να με τρομάξουν λέγοντας ότι θα κρινόμουν στην κόλαση αν δεν μετανοούσα. Με σταθερό τόνο, είπα: «Εσείς συκοφαντήσατε την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, λέγοντας: “Οι άνθρωποι που ασπάζονται την Αστραπή της Ανατολής δεν μπορούν ποτέ να φύγουν, και αν όντως αποδράσουν τους κόβουν τις μύτες και τους βγάζουν τα μάτια…” Δεν υπάρχει ούτε ένα ίχνος απτής απόδειξης σ’ αυτόν τον ισχυρισμό. Είναι όλα φήμες και κακόβουλη συκοφαντία! Βρείτε μου κάποιον που του έχουν κόψει τη μύτη ή του έχουν βγάλει τα μάτια. Εάν δεν μπορείτε να φέρετε απτές αποδείξεις, τότε είστε ένα μάτσο ψεύτες που έχουν σκοπό μόνο να εξαπατήσουν τους ανθρώπους. Το ευαγγέλιο της βασιλείας του Παντοδύναμου Θεού έχει ήδη εξαπλωθεί από άκρη σε άκρη σε ολόκληρη την Κίνα και όλοι έχουν ακούσει γι’ αυτό. Υπάρχουν τουλάχιστον μερικά εκατομμύρια χριστιανοί στην Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού τώρα. Φυσικά, κατά το κήρυγμα του ευαγγελίου, υπάρχουν πάντα κάποιοι που μισούν την αλήθεια και δεν την αποδέχονται. Ωστόσο, έχετε δει ποτέ κάποιον που του είχαν κόψει τη μύτη ή του είχαν βγάλει τα μάτια; Αν υπήρχε έστω κι ένας, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης θα το ανέφεραν αμέσως και θα είχε προκαλέσει αίσθηση σε όλο το έθνος. Παρενοχλείτε σκόπιμα εμένα και την αδερφή μου ώσπου να εγκαταλείψουμε την πίστη μας. Αλλά φαινόμαστε μια χαρά, έτσι δεν είναι; Λέτε ψέματα για να εξαπατήσετε τους ανθρώπους. Πιστεύοντας στον Παντοδύναμο Θεό, ακολουθώ τα βήματα του Θεού και επιλέγω την αληθινή οδό. Δεν έκανα τίποτα κακό, οπότε δεν έχω λόγο να μετανοήσω. Η πίστη μου στον Παντοδύναμο Θεό δεν θα κλονιστεί ποτέ, οπότε αν δεν θέλετε, μην πιστεύετε, αλλά τουλάχιστον μην προσπαθείτε να με εμποδίσετε να πιστεύω. Όσο για το ποιο θα είναι το τέλος μου, κανένας άνθρωπος δεν έχει τον τελευταίο λόγο, επειδή η μοίρα κάθε ατόμου είναι στα χέρια του Θεού. Μόνο συμβαδίζοντας με το έργο του Θεού και με την αποδοχή του έργου του Θεού τις έσχατες ημέρες θα έχουν οι άνθρωποι έναν καλό τελικό προορισμό. Επομένως, μην ξανάρθετε να με παρενοχλήσετε». Δεν είχα προλάβει να τελειώσω την κουβέντα μου, όταν ο πατέρας μου σηκώθηκε γρήγορα και απότομα, και με επιθετικό τόνο ξεστόμισε την εξής απειλή: «Αν συνεχίσεις να πιστεύεις στον Παντοδύναμο Θεό, τότε δεν είσαι κόρη μου!»

Ακούγοντας την απειλή του πατέρα μου να τερματίσει τη σχέση μας, στενοχωρήθηκα πολύ και σκέφτηκα: «Οι αλήθειες που εκφράζει ο Παντοδύναμος Θεός είναι πράγματι αυτό που λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες. Άρα γιατί δεν τις ακούς, αλλά αντιθέτως ακούς τις φήμες και τα ψέματα που διαδίδουν οι εκκλησιαστικοί ηγέτες; Πώς θα μπορούσες να είσαι σαν αυτούς και να με μισείς επειδή πιστεύω στον Παντοδύναμο Θεό, και μάλιστα να είσαι διατεθειμένος να τερματίσεις τη σχέση μας;» Όσο περισσότερο το σκεφτόμουν, τόσο πιο πολύ στενοχωριόμουν, αλλά τότε ξαφνικά σκέφτηκα ένα χωρίο των λόγων του Θεού: «Ο Θεός δημιούργησε αυτόν τον κόσμο και έφερε τον άνθρωπο, ένα ζωντανό πλάσμα στο οποίο εμφύσησε ζωή, μέσα του. Στη συνέχεια, ο άνθρωπος κατέληξε να έχει γονείς και συγγενείς και δεν ήταν πλέον μόνος. Από την πρώτη στιγμή που ο άνθρωπος έριξε τη ματιά του σε αυτόν τον υλικό κόσμο, ήταν έτοιμος να υπάρξει μέσα στη χειροτονία του Θεού. Είναι η ανάσα της ζωής από τον Θεό που υποστηρίζει κάθε ζωντανό πλάσμα σε όλη την ανάπτυξή του μέχρι την ενηλικίωση. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, κανείς δεν πιστεύει ότι ο άνθρωπος ζει και μεγαλώνει κάτω από τη φροντίδα του Θεού. Αντίθετα, θεωρεί ότι ο άνθρωπος μεγαλώνει κάτω από την αγάπη και τη φροντίδα των γονιών του και ότι η ανάπτυξή του διέπεται από το ζωτικό ένστικτο. Αυτό συμβαίνει επειδή ο άνθρωπος δεν γνωρίζει ποιος έδωσε τη ζωή ή από πού γεννήθηκε, πολύ λιγότερο δε πώς το ζωτικό ένστικτο δημιουργεί θαύματα» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής του ανθρώπου). Τα λόγια του Θεού με βοήθησαν να καταλάβω ότι παρόλο που το φυσικό μου σώμα προήρθε από τους γονείς μου, η πηγή της ζωής μου είναι ο Θεός. «Χωρίς το δώρο της ζωής του Θεού», σκέφτηκα, «το σώμα μου θα ήταν απλώς ένα κομμάτι σάπιας σάρκας και το γεγονός ότι είμαι ζωντανή σήμερα οφείλεται εξ ολοκλήρου στη φροντίδα και την προστασία του Θεού, διαφορετικά θα με είχε καταβροχθίσει ο Σατανάς πολύ καιρό πριν. Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής μου, όχι οι γονείς μου, και μπορώ να διαλύσω οποιαδήποτε σχέση εκτός από εκείνη με τον Θεό. Οι γονείς μου όχι μόνο δεν ενδιαφέρονται να αναζητήσουν ή να διερευνήσουν την επιστροφή του Κυρίου, αλλά υποστηρίζουν εκατό τοις εκατό τους εκκλησιαστικούς ηγέτες στο να συκοφαντούν και να βλασφημούν το έργο του Θεού και προσπαθούν να με αναγκάσουν να προδώσω τον Θεό. Αυτό αποδεικνύει ότι η ουσία τους αντιστέκεται στον Θεό και είναι εχθρική προς τον Θεό, αλλά δεν πρόκειται να μολυνθώ από αυτούς και να αντισταθώ στον Θεό. Θα σταθώ στο πλευρό του Θεού, και ακόμα κι αν οι γονείς μου με αποκληρώσουν, εγώ θα συνεχίσω να ακολουθώ τον Θεό μέχρι τέλους, και θα παραμείνω σταθερή μάρτυρας του Θεού». Έτσι είπα στον πατέρα μου: «Μπαμπά, όσον αφορά την πίστη στον Θεό, υπακούω τον Θεό κι όχι τους ανθρώπους, και ούτε με επηρεάζουν τα συναισθήματα. Αν αυτό που είπες συμφωνούσε με την αλήθεια και το θέλημα του Θεού τότε θα σε άκουγα. Αλλά αν μου πεις να προδώσω τον Θεό, τότε δεν θα κάνω ποτέ ό,τι λες!» Όταν είδαν πόσο ανυποχώρητη ήταν η στάση μου, όλοι κούνησαν το κεφάλι τους, σηκώθηκαν και έφυγαν αποκαρδιωμένοι. Εκείνη τη στιγμή, ένιωθα ότι είχα κερδίσει μια νίκη και δεν θα μπορούσα παρά να δοξάσω και να ευχαριστήσω τον Θεό μέσα μου: «Παντοδύναμε Θεέ μου, είσαι πανίσχυρος. Τα λόγια Σου μου έδωσαν πίστη και κουράγιο, και αυτά έφεραν την ολοκληρωτική και ταπεινωτική ήττα του Σατανά».

Παρόλο που οι άνθρωποι από τη θρησκευτική κοινότητα δεν ήρθαν να με ενοχλήσουν ξανά, ο ηγέτης της εκκλησίας συνέχισε να υποκινεί τους γονείς μου να με παρενοχλούν. Κάθε λίγες μέρες έρχονταν στο σπίτι μου για να με παροτρύνουν να αλλάξω γνώμη και επέμεναν συνεχώς να πάω στο σπίτι του ηγέτη για να μετανοήσω. Μια μέρα, ήρθαν οι δικοί μου και ο πατέρας μου προσπάθησε να χρησιμοποιήσει αυθαίρετα χωρία από τη Βίβλο για να με εξαπατήσει, ενώ η μητέρα μου στεκόταν στη μία πλευρά και με δάκρυα με εκλιπαρούσε να πάω στο σπίτι του ηγέτη για να μετανοήσω. Στενοχωριόμουν πολύ που έβλεπα τη μητέρα μου τόσο αναστατωμένη. Σκεφτόμουν για το ότι είχε χάσει τη μητέρα της σε ηλικία τριών ετών και στη συνέχεια την κακομεταχειριζόταν η μητριά της. Είχε υποφέρει πολύ στη ζωή της και τώρα γερνούσε, και δεν ήμουν πολύ στοργική κόρη, ειδικά με τον τρόπο που την έκανα να ανησυχεί τώρα. Μετά κοίταξα το γερασμένο πρόσωπο του πατέρα μου και τα άσπρα μαλλιά του, και αυτό με έκανε να στενοχωρηθώ ακόμα πιο πολύ, και σύντομα άρχισα να κλαίω. Ακριβώς όπως άρχιζα να λυγίζω, σκέφτηκα ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού: «Σε κάθε βήμα του έργου που επιτελεί ο Θεός ανάμεσα στους ανθρώπους, εξωτερικά φαίνεται να είναι αλληλεπιδράσεις μεταξύ ανθρώπων, σαν να γεννήθηκαν από ανθρώπινες ρυθμίσεις ή από ανθρώπινη παρέμβαση. Αλλά στα παρασκήνια, κάθε στάδιο του έργου και ό,τι συμβαίνει είναι ένα στοίχημα του Σατανά ενώπιον του Θεού και απαιτεί από τους ανθρώπους να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους προς τον Θεό. Πάρε τη δοκιμασία του Ιώβ για παράδειγμα: Στα παρασκήνια, ο Σατανάς έβαζε ένα στοίχημα με τον Θεό και αυτό που συνέβη στον Ιώβ ήταν οι πράξεις των ανθρώπων και η παρέμβαση των ανθρώπων. Πίσω από κάθε βήμα που κάνει ο Θεός σε σας είναι το στοίχημα του Σατανά με τον Θεό —πίσω από όλα αυτά υπάρχει μια μάχη» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο αγαπώντας τον Θεό πιστεύεις αληθινά στον Θεό). Τα λόγια του Θεού με βοήθησαν να καταλάβω ότι στην επιφάνεια φαινόταν σαν να με παρενοχλούσαν οι γονείς μου, αλλά ήταν ο Σατανάς που έβαζε στοίχημα με τον Θεό στο πνευματικό βασίλειο. Όπως όταν ο Ιώβ υποβαλλόταν στις δοκιμασίες του Θεού, και η σύζυγός του, που έπαιζε το ρόλο ενός από τους υπηρέτες του Σατανά, του είπε: «Έτι κρατείς την ακεραιότητά σου; Βλασφήμησον τον Θεόν και απόθανε» (Ιώβ 2:9). Αλλά επειδή ο Ιώβ σεβόταν τον Θεό και απέφευγε το κακό, μάλωσε τη γυναίκα του, την αποκάλεσε αδαή και πεισματάρα· δεν αμάρτησε με τα λόγια του. Παρέμεινε ακλόνητος μάρτυρας του Θεού μπροστά στον Σατανά, και στα μάτια του Ιεχωβά Θεού ήταν ένας τέλειος άνθρωπος. Τώρα, με παρενοχλούσαν οι γονείς μου που είχαν πιστέψει όλα τα κατάφωρα ψέματα που έλεγαν οι ηγέτες, και αυτό συνιστούσε έναν από τους πειρασμούς του Σατανά. Ο Σατανάς ήξερε ότι νοιαζόμουν πολύ για τους γονείς μου και εκμεταλλευόταν την ευκαιρία για να προσπαθήσει να με βλάψει. Ο Σατανάς ήλπιζε μάταια να χρησιμοποιήσει την ενσυναίσθησή μου για τους γονείς μου για να με κάνει να αρνηθώ και να προδώσω τον Θεό, γεγονός που δείχνει πόσο καταχθόνιος και ύπουλος είναι ο Σατανάς! Εντούτοις, δεν επρόκειτο να δώσω στον Σατανά την ικανοποίηση να δει ότι οι μηχανορραφίες του απέδιδαν καρπούς. Δεν επρόκειτο να απογοητεύσω και να στενοχωρήσω τον Θεό, οπότε αποφάσισα να σταθώ στο πλευρό του Θεού. Κατόπιν τούτου, ό,τι κι αν ανέφεραν οι γονείς μου, όσο και να με παρότρυναν, η καρδιά μου παρέμενε απολύτως αμετακίνητη. Βλέποντας ότι δεν είχα συγκινηθεί καθόλου, οι γονείς μου έφυγαν πολύ αποκαρδιωμένοι.

Κάποια άλλη μέρα, ο ηγέτης της εκκλησίας έκανε τον πατέρα μου να σταθεί μπροστά σε όλα τα μέλη της εκκλησίας τους και να ανακοινώσει ότι με είχαν διώξει από την εκκλησία. Επιπλέον, ο ηγέτης έκανε τους γονείς μου να μείνουν μακριά από μένα. Ως αποτέλεσμα της παρενόχλησης από τον ηγέτη της εκκλησίας και τους γονείς μου, ο σύζυγός μου άρχισε να με κατατρέχει μανιωδώς. Κάθε φορά που επέστρεφα σπίτι από την εκπλήρωση των καθηκόντων μου για την εκκλησία, θα με χτυπούσε ή θα με κακοποιούσε λεκτικά, ενώ κάποιες φορές μάλιστα με κλείδωνε έξω από το σπίτι μας. Χαλούσε το ηλεκτρικό μου μοτοποδήλατο ή το ποδήλατό μου, και μια φορά με πήγε μάλιστα και στο αστυνομικό τμήμα. Με βασάνιζε μέχρι που εξαντλήθηκα σωματικά και φαινόμουν απόλυτα εξουθενωμένη, και οι γείτονές μας στο χωριό άρχισαν επίσης να με χλευάζουν και να με συκοφαντούν. Αντιμέτωπη με αυτήν την κατάσταση, το πνεύμα μου αποδυναμώθηκε και άρχισα να νιώθω ότι η πίστη στον Θεό ήταν πολύ δύσκολη. Δεν ήξερα πώς να προχωρήσω, οπότε συχνά γονάτιζα ενώπιον του Θεού και προσευχόμουν και έκλαιγα, εκλιπαρώντας τον Θεό να μου δώσει πίστη και δύναμη. Και τότε, σε μια περίσταση, διάβασα τα εξής λόγια του Θεού: «Εκείνοι στους οποίους αναφέρεται ο Θεός ως “νικητές” είναι εκείνοι που εξακολουθούν να μπορούν να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους και να διατηρούν την εμπιστοσύνη και την αφοσίωσή τους στον Θεό όταν είναι υπό την επιρροή του Σατανά και ενώ τελούν υπό την πολιορκία του Σατανά, δηλαδή όταν βρίσκονται εν μέσω των δυνάμεων του σκότους. Αν εξακολουθείς να μπορείς να διατηρείς την καρδιά σου αγνή ενώπιον του Θεού και να διατηρείς γνήσια αγάπη για τον Θεό ό,τι κι αν γίνει, τότε παραμένεις σταθερός στη μαρτυρία σου ενώπιον του Θεού, και σ’ αυτό αναφέρεται ο Θεός όταν μιλά για κάποιον που είναι “νικητής”. Αν η επιδίωξή σου είναι εξαιρετική όταν ο Θεός σε ευλογεί, αλλά οπισθοχωρείς χωρίς τις ευλογίες Του, είναι αυτό αγνότητα; Εφόσον είσαι σίγουρος ότι αυτή η οδός είναι αληθινή, πρέπει να την ακολουθήσεις μέχρι τέλους· πρέπει να διατηρήσεις την αφοσίωσή σου στον Θεό. Εφόσον έχεις δει ότι ο ίδιος ο Θεός έχει έρθει στη γη για να σε οδηγήσει στην τελείωση, θα πρέπει να δώσεις την καρδιά σου ολοκληρωτικά σ’ Αυτόν. Αν εξακολουθείς να μπορείς να Τον ακολουθήσεις, ό,τι κι αν κάνει, ακόμη κι αν αποφασίσει ένα δυσμενές αποτέλεσμα για σένα στο τέλος, αυτό σημαίνει να διατηρείς την αγνότητά σου ενώπιον του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Θα πρέπει να διατηρήσεις την αφοσίωσή σου στον Θεό). Από τα λόγια του Θεού κατάφερα να καταλάβω ότι, κατά τις έσχατες ημέρες, ο Θεός θα ολοκληρώσει μια ομάδα ανθρώπων ως νικητές. Ο Θεός θα επιτρέψει στον Σατανά να βάλει τους ανθρώπους σε πειρασμό και ανεξάρτητα από την καταπίεση του ΚΚΚ, την παρενόχληση της θρησκευτικής κοινότητας, την εγκατάλειψη των συγγενών ή τον χλευασμό και τις προσβολές από το ευρύ κοινό, εμείς οι πιστοί πρέπει να υποστούμε πρακτικά αυτές τις δοκιμασίες, γιατί μόνο αυτοί οι πιστοί που μπορούν να υπακούν στον Θεό, να παραμένουν αφοσιωμένοι στον Θεό και να γίνονται μάρτυρές Του σε κάθε περίσταση, θα γίνουν οι νικητές που έχει δημιουργήσει ο Θεός. Ο Θεός είχε κανονίσει αυτές τις δύσκολες καταστάσεις για να με οδηγήσει στην τελείωση, να δει αν η πίστη μου σ’ Αυτόν ήταν πραγματική και να δει αν ήμουν κάποια που αληθινά πίστευα σ’ Αυτόν, που τον υπάκουα αληθινά και ήμουν πραγματικά αφοσιωμένη σ’ Αυτόν. Αφού κατανόησα το θέλημα του Θεού, πήγα ενώπιόν Του και πήρα τον εξής όρκο: Ανεξάρτητα από τι δυσκολίες ή τι καταπίεση αντιμετωπίσω, θα ακολουθώ πάντα με αποφασιστικότητα τον Θεό, θα εκπληρώνω πάντα τα καθήκοντά μου ως ένα από τα πλάσματα του Θεού προκειμένου να Τον ικανοποιήσω και θα γίνω νικηφόρα μάρτυρας για τον Θεό ενώπιον του Σατανά. Κατόπιν τούτου, παρόλο που ο σύζυγός μου συνέχισε μανιωδώς να με παρενοχλεί και να με ενοχλεί, εξακολουθούσα να προσεύχομαι συχνά στον Θεό, προσέτρεχα στον Θεό, εξοπλιζόμουν καθημερινά με τα λόγια του Θεού και δεν ένιωθα κανέναν πια πόνο στην καρδιά μου. Ο Θεός μού άνοιξε, επίσης, μια διέξοδο: Ο σύζυγός μου τιμωρήθηκε από τον Θεό επανειλημμένα που με καταδίωκε τόσο μανιωδώς, και κατόπιν δεν τολμούσε να με χτυπήσει ή να ξαναχαλάσει το ποδήλατό μου. Μέσω αυτών των εμπειριών, είδα την παντοδυναμία και την κυριαρχία του Θεού και τις θαυμαστές πράξεις Του. Είδα ότι δεν υπάρχει καμία σκοτεινή δύναμη που να ξεπερνά την εξουσία και τη δύναμη του Θεού και προσωπικά βίωσα το γεγονός ότι όσο βασιζόμαστε ειλικρινά στον Θεό και αντιμετωπίζουμε ό,τι έρχεται βασιζόμενοι στα λόγια του Θεού, τότε ο Θεός θα ανοίξει έναν δρόμο μπροστά μας και θα μας οδηγήσει να νικήσουμε τη σκοτεινή επιρροή του Σατανά. Αφού βίωσα όλες αυτόν τον κατατρεγμό και τα βάσανα, παρόλο που το φυσικό μου σώμα είχε υποφέρει λίγο, εξακολουθούσα να αισθάνομαι ότι είχα κερδίσει τόσο πολλά. Η πίστη μου στον Θεό έγινε όλο και πιο δυνατή, και όλο αυτό ήταν η ευλογία του Θεού πάνω μου. Σε ευχαριστώ, Παντοδύναμε Θεέ!

Έναν χρόνο αργότερα, πήγα με την αδελφή Ζανγκ στον χώρο εργασίας της μικρότερης αδερφής μου και έγινα και πάλι μάρτυρας του έργου του Θεού τις έσχατες ημέρες γι’ αυτήν. Η αδερφή μου το αποδέχτηκε, και όταν την είδα να παίρνει το βιβλίο των λόγων του Θεού, κατέληξα να εκτιμήσω βαθύτατα το πόσο δύσκολο είναι για ένα άτομο να σωθεί από τον Θεό. Η επιθυμία του Θεού να σώσει τον άνθρωπο είναι τόσο πραγματική! Δεν μπορούσα να σταματήσω τα δάκρυα της ευγνωμοσύνης που κυλούσαν στο πρόσωπό μου και η καρδιά μου πλημμύρισε με ευχαριστίες και αίνους για τον Θεό! Το 2006, η μικρότερη αδερφή μου κι εγώ συνεργαστήκαμε και κηρύξαμε το ευαγγέλιο της βασιλείας στην άλλη αδερφή μας και, στη συνέχεια, ήμαστε σε θέση να φέρουμε κάποιους από τους άλλους συγγενείς μας ενώπιον του Παντοδύναμου Θεού. Αυτό μου επέτρεψε να δω ότι ανεξάρτητα από το πόσο μανιωδώς οι θρησκευτικοί ηγέτες κατασκευάζουν ψεύδη και ενοχλούν και παρενοχλούν τους αληθινούς πιστούς, το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού θα διαδοθεί και κανείς δεν μπορεί να το σταματήσει. Τα πρόβατα του Θεού θα ακούσουν σίγουρα τη φωνή Του και θα επιστρέψουν ενώπιον του θρόνου Του. Όπως λέει και ο Παντοδύναμος Θεός: «Η βασιλεία επεκτείνεται εν μέσω της ανθρωπότητας, διαμορφώνεται εν μέσω της ανθρωπότητας, ορθώνεται εν μέσω της ανθρωπότητας. Δεν υπάρχει καμία δύναμη ικανή να καταστρέψει τη βασιλεία Μου» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 19).