Το καλοκαίρι του 2020. Με την αδελφή μου, την Αλμπίνα είδαμε το βίντεο «Αφύπνιση από το όνειρο» απ’ την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Στο βίντεο έλεγε ότι ο Κύριος Ιησούς έχει ήδη επιστρέψει. Από περιέργεια, κατεβάσαμε την εφαρμογή της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού και μιλήσαμε μ’ αδελφούς κι αδελφές απ’ την εκκλησία. Μας μαρτύρησαν ότι ο Παντοδύναμος Θεός εξέφρασε πολλές αλήθειες, εκτέλεσε το έργο της κρίσης και δημιούργησε ήδη μια ομάδα νικητών. Ενθουσιάστηκα και διάβασα κι άλλα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Τα λόγια Του ήταν γεμάτα εξουσία και δύναμη και όλα ήταν η αλήθεια, και κατάλαβα ότι ότι απλός άνθρωπος δεν γινόταν να τα εκφράσει —ήταν η φωνή του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς! Με την αδελφή μου δεχτήκαμε με χαρά το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Συναθροιζόμασταν συχνά διαδικτυακά και συναναστρεφόμασταν στα λόγια Του.

Μα βλέποντάς μας ο πατέρας μας σε συναθροίσεις της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού και να μην προσευχόμαστε σε εικόνες, είπε ότι λατρεύαμε έναν διαφορετικό Θεό και προδίδαμε τον Κύριο Ιησού. Δεν είχε δίκιο σ’ αυτό. Διαβάζοντας τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού έμαθα ότι ο Παντοδύναμος Θεός κι ο Κύριος Ιησούς είναι ο ίδιος Θεός, το ίδιο Πνεύμα. Είναι ο Θεός που κάνει διαφορετικό έργο σε κάθε εποχή. Στην Εποχή της Χάριτος, ονομάστηκε Ιησούς για να κάνει το λυτρωτικό έργο. Τώρα, τις έσχατες ημέρες, ενσαρκώθηκε με νέο όνομα για να κάνει το έργο της κρίσης και της κάθαρσης. «Παντοδύναμος Θεός» είναι το νέο όνομα του επιστρέψαντος Κυρίου Ιησού. Δεν πρόδιδα τον Κύριο Ιησού πιστεύοντας στον Παντοδύναμο Θεό, υποδεχόμουν την επιστροφή Του κι ακολουθούσα τα βήματα του Θεού. Ο μπαμπάς αγνοούσε τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού και το έργο Του, και ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς. Πήγα να του εξηγήσω, μα δεν μου έδωσε καν την ευκαιρία κι επέμεινε στις απόψεις του, σε σημείο μάλιστα να μ’ επιπλήξει. Είπε ότι αν διαβάζαμε τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού, θα μας χτυπούσε, κι ότι ακόμη κι αν έπρεπε να μας σκοτώσει και να πάει φυλακή, θα το ’κανε αν ήταν να μην πιστεύουμε στον Παντοδύναμο Θεό. Σοκαρίστηκα όταν τον άκουσα να μιλά έτσι. Δεν πίστευα ότι μπορούσε να μιλήσει τόσο καυστικά μόνο και μόνο για να μην πιστεύουμε. Την ίδια μέρα, μας έδιωξε απ’ το σπίτι κι αναγκαστήκαμε να μείνουμε έξω με τις πιτζάμες για ώρες. Ήμουν ταραγμένη και προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, νιώθω λίγο αδύναμη, μα πρέπει να μείνω δυνατή, να τα υπομείνω όλα. Όσο κι αν μ’ εμποδίζει ο πατέρας μου, θα συνεχίσω να πιστεύω σ’ Εσένα. Δώσε μου πίστη και δύναμη». Τότε, θυμήθηκα ένα χωρίο των λόγων Του: «Πρέπει να έχεις μέσα σου το θάρρος Μου και πρέπει να έχεις αρχές όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με συγγενείς που δεν πιστεύουν. Ωστόσο, για χάρη Μου, δεν πρέπει να υποχωρείς σε καμία από τις σκοτεινές δυνάμεις. Να βασίζεσαι στη σοφία Μου για να βαδίζεις στην τέλεια οδό. Μην επιτρέπεις να επικρατήσουν οι σκευωρίες του Σατανά. Κατάβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια στο να εναποθέσεις την καρδιά σου ενώπιόν Μου και Εγώ θα σε παρηγορήσω και θα σου προσφέρω γαλήνη και ευτυχία» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 10). Τα λόγια Του ζέσταναν την καρδιά μου και με βοήθησαν να συνέλθω. Μέσα απ’ τα λόγια Του είδα ότι, όσο κι αν με εμπόδιζε ο πατέρας μου, παρέμενε στα χέρια του Θεού, άρα δεν έπρεπε να τον φοβάμαι. Έπρεπε να προσευχηθώ στον Θεό ζητώντας θάρρος και σοφία, για να υπομείνω το μαρτύριο. Έπειτα, παρόλο που ο πατέρας μου μου έβαζε συχνά τις φωνές, μου απαγόρευε επαφές με αδελφούς κι αδελφές, και έλεγχε μάλιστα και το κινητό μου, εγώ πάσχιζα να αποφύγω τον έλεγχό του και συχνά κρυβόμουν στο μπάνιο, στο υπόγειο ή στον κήπο ώστε να συνομιλώ μαζί τους.

Σύντομα, εκπαιδευτήκαμε ως ποτίστριες κι αναλάβαμε κρυφά καθήκοντα, μα οι νεοφώτιστοι προς πότισμα όλο και πλήθαιναν κι έτσι συναναστρεφόμουν καθημερινά μαζί τους στο δωμάτιό μου. Τότε ο πατέρας μου υποψιάστηκε ότι συναθροιζόμουν ξανά κι έτσι ενέτεινε τον έλεγχο. Όχι μόνο έλεγχε το κινητό μου, μα όταν ήμουν μόνη στο δωμάτιο, έμπαινε αθόρυβα μέσα για να δει τι έκανα. Εγκατέστησε και κάμερες ασφαλείας στο σπίτι, ενώ έβαζε τον μικρό μου αδελφό να με παρακολουθεί με αντάλλαγμα κάποια δώρα. Ενίοτε, μόνη επιλογή ήταν να σβήσω απ’ το κινητό ό,τι σχετιζόταν με την εκκλησία και το καθήκον μου και να βγω για λίγο απ’ την ομαδική συνομιλία, μα τελικά, ο πατέρας μου μ’ έπιασε ν’ ασκώ την πίστη μου. Εκείνη τη μέρα, είχε πιει πάλι κι άρχισε να με επιπλήττει κι είπε μάλιστα βλασφημίες για τον Θεό. Πραγματικά, δεν άντεχα άλλο, κι έτσι είπα: «Πιστεύω στον αληθινό Θεό, τον επιστρέψαντα Κύριο Ιησού. Ο Παντοδύναμος Θεός εξέφρασε αλήθειες για να σωθούμε απ’ την αμαρτία και τις συμφορές. Είναι η μόνη ευκαιρία να σωθώ, άρα πρέπει να ασκήσω την πίστη μου. Ξαναπροσπάθησε να διακόψεις την πίστη μου στον Παντοδύναμο Θεό, και θ’ αναγκαστώ να φύγω και να βρω κάπου αλλού να ζήσω». Δεν είπε τίποτα, και για λίγο καιρό μετά, δεν έλεγε τίποτα για την πίστη μου ούτε προσπαθούσε να με καταπιέσει. Νόμιζα ότι τέλειωσαν αυτά, δεν σκέφτηκα ότι ήταν απλώς η ηρεμία πριν από την καταιγίδα. Μια μέρα, καθώς άρχιζα μια συνάθροιση, η αδελφή μου μου είπε ότι ο πατέρας απαιτούσε το κινητό μου, μα δεν του το έδωσα, γιατί μπορεί να το έσπαγε. Ήταν ο μόνος τρόπος να συνδεθώ με την εκκλησία, και να διαβάζω τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Έτσι, μίλησα γρήγορα με μια αδελφή απ’ την εκκλησία εξηγώντας την κατάσταση και της ανέθεσα τους νεοφώτιστους που πότιζα. Έπειτα, έκρυψα το κινητό μου.

Τότε, ο πατέρας μου κάλεσε στο σπίτι τον θείο μου να διακόψει την πίστη μας στον Παντοδύναμο Θεό. Δεν είχα ιδέα με τι μεθόδους θα μας καταπίεζαν. Τότε σκέφτηκα κάποια λόγια του Θεού: «Σε κάθε βήμα του έργου που επιτελεί ο Θεός μέσα στους ανθρώπους, εξωτερικά φαίνεται να είναι αλληλεπιδράσεις μεταξύ ανθρώπων, σαν να γεννήθηκαν από ανθρώπινες ρυθμίσεις ή από ανθρώπινη παρέμβαση. Αλλά στα παρασκήνια, κάθε στάδιο του έργου και ό,τι συμβαίνει είναι ένα στοίχημα του Σατανά ενώπιον του Θεού και απαιτεί από τους ανθρώπους να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους προς τον Θεό. Πάρε τη δοκιμασία του Ιώβ για παράδειγμα: Στα παρασκήνια, ο Σατανάς έβαζε ένα στοίχημα με τον Θεό και αυτό που συνέβη στον Ιώβ ήταν οι πράξεις των ανθρώπων και η παρέμβαση των ανθρώπων. Πίσω από κάθε βήμα του έργου που κάνει ο Θεός σ’ εσάς είναι το στοίχημα του Σατανά με τον Θεό —πίσω από όλα αυτά υπάρχει μια μάχη» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο αγαπώντας τον Θεό πιστεύεις αληθινά στον Θεό). «Όταν ο Θεός εργάζεται, φροντίζει κάποιον άνθρωπο και προσέχει αυτόν τον άνθρωπο, και όταν ευνοεί και εγκρίνει αυτόν τον άνθρωπο, ο Σατανάς ακολουθεί κατά πόδας, προσπαθώντας να ξεγελάσει αυτόν τον άνθρωπο και να του προκαλέσει κακό. Εάν ο Θεός επιθυμεί να κερδίσει αυτόν τον άνθρωπο, ο Σατανάς θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν ώστε να εμποδίσει τον Θεό, χρησιμοποιώντας διάφορα κακόβουλα τεχνάσματα για να βάλει σε πειρασμό, να διαταράξει και να βλάψει το έργο του Θεού, προκειμένου να επιτύχει τον κρυφό του στόχο. Και ποιος είναι ο στόχος αυτός; Δεν θέλει να κερδίσει ο Θεός κανέναν· θέλει να αρπάξει στην κατοχή του αυτούς που επιθυμεί να κερδίσει ο Θεός, θέλει να τους ελέγχει, να τους εξουσιάζει, προκειμένου να λατρεύουν αυτόν, έτσι ώστε να διαπράττουν κακές πράξεις μαζί του και να αντιστέκονται στον Θεό. Τούτο δεν είναι το μοχθηρό κίνητρο του Σατανά; […] Στον πόλεμο με τον Θεό και στο ότι Τον ακολουθεί κατά πόδας, στόχος του Σατανά είναι να γκρεμίσει όλο το έργο που θέλει να επιτελέσει ο Θεός, να κατέχει και να ελέγχει εκείνους που θέλει ο Θεός να κερδίσει, να αφανίσει απόλυτα εκείνους που θέλει ο Θεός να κερδίσει. Εάν δεν αφανιστούν, τότε περιέρχονται στην κατοχή του Σατανά για να καταστούν εργαλεία του —τούτος είναι ο στόχος του» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Δ΄). Από τα λόγια Του, κατάλαβα ότι η πίεση των δικών μου ήταν δοκιμασία και διατάραξη του Σατανά. Ο Σατανάς δεν ήθελε να ακολουθώ τον Θεό και να σωθώ, κι έβαλε αυτούς να με πιέσουν ν’ αρνηθώ και να προδώσω τον Θεό. Ήταν το δολερό σχέδιο του Σατανά. Σκέφτηκα την επίθεση του Σατανά στον Ιώβ όταν δοκιμάστηκε. Όλη του η περιουσία χάθηκε, τα παιδιά του πέθαναν και το σώμα του γέμισε πληγές. Παρά τα τόσα βάσανα, ο Ιώβ έδωσε μαρτυρία για τον Θεό και ταπείνωσε τον Σατανά. Έπρεπε να μιμηθώ τον Ιώβ: Όσο κι αν ο πατέρας κι ο θείος μου με καταπίεζαν ή με εμπόδισαν, θα έμενα πιστή στον Παντοδύναμο Θεό και θα ταπείνωνα τον Σατανά.

Μόλις μπήκε στο δωμάτιό μας, μας προέτρεψε να αφήσουμε την πίστη μας. Είπε: «Έχετε ξεχάσει τον Κύριο Ιησού και δεν πάτε εκκλησία —προδίδετε έτσι τον Κύριο!» Εγώ του απάντησα: «Ο Παντοδύναμος Θεός κι ο Κύριος Ιησούς είναι ο ίδιος Θεός. Ο Παντοδύναμος Θεός εξέφρασε άπειρα λόγια, αποκάλυψε αμέτρητες αλήθειες και μυστήρια, όπως αυτό του 6.000 ετών σχεδίου διαχείρισης του Θεού, την πραγματική ιστορία των τριών σταδίων του έργου Του, και τα μυστήρια των ονομάτων του Θεού. Αποκάλυψε τη ρίζα της αμαρτίας μας και την πραγματικότητα της διαφθοράς μας απ’ τον Σατανά, δείχνοντας τον δρόμο της σωτηρίας. Πολλοί άνθρωποι στον κόσμο βλέπουν τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού ως την αλήθεια, ως τη φωνή του Θεού, κι υποδέχθηκαν την επιστροφή του Κυρίου. Πώς λες άρα ότι προδίδουμε τον Κύριο πιστεύοντας στον Παντοδύναμο Θεό; Όταν ήλθε ο Κύριος Ιησούς, πολλοί άφησαν τον ναό και Τον ακολούθησαν —θα έλεγες ότι πρόδωσαν τον Ιεχωβά Θεό; Μόνο όσοι δεν ακούν τη φωνή Του και δεν Τον ακολουθούν, παρά τις μαρτυρίες της επιστροφής Του, προδίδουν πράγματι τον Κύριο». Όταν το άκουσε ο θείος μου, εξοργίστηκε. Είπε: «Καμαρώστε τη! Δεν άκουσε τίποτα απ’ αυτά που είπα και αντ’ αυτού μου κάνει κήρυγμα. Με προσηλυτίζει για να με παρασύρει στην εκκλησία!» Έπειτα, πήγε να με πείσει η γυναίκα του. Με χλευαστικό, ειρωνικό τόνο, πρότεινε να παντρευτώ όπως όλες οι γυναίκες να έχω σταθερή δουλειά κι οικογένεια, αντί να ξοδεύω τον χρόνο μου στην πίστη και τον προσηλυτισμό. Της ανταπάντησα: «Απ’ όταν πίστεψα, διάβασα πολλά λόγια του Παντοδύναμου Θεού, απέκτησα πολλές γνώσεις, έμαθα το νόημα της ζωής και τις πιο σημαντικές επιδιώξεις στη ζωή. Αυτά τα χρόνια, με τόσες πανδημίες, πολέμους και λιμούς, εγγυώνται η σαρκική απόλαυση κι η άνεση την ασφάλειά μας, Μας προστατεύουν από τα δεινά; Μόνο αν αποδεχθούμε το έργο του Παντοδύναμου Θεού και την αλήθεια, θα κερδίσουμε την προστασία του Θεού και είσοδο στη βασιλεία Του. Είναι ο μόνος δρόμος σωτηρίας». Δεν είπαν λέξη. Βλέποντας πως ήμουν ανένδοτη, συσπειρώθηκαν με τον παππού και έναν άλλο θείο μου εναντίον μου. Σκέφτηκα πως οι Κινέζοι αδελφοί κι αδελφές παραμένουν δυνατοί ενόψει διώξεων και κινδύνων. Έτσι ήθελα να μαρτυρήσω για τον Θεό και να ταπεινώσω τον Σατανά. Προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου! Δεν ξέρω τι θα μου πουν ή τι θα κάνουν στο εξής ο παππούς μου κι οι άλλοι, γέμισέ με με πίστη και δύναμη». Όταν έφτασε ο παππούς, άρχισε να επιπλήττει εμένα και την αδελφή μου και κρατώντας απειλητικά τη ζώνη του, είπε: «Αν παραμείνετε πιστές στον Παντοδύναμο Θεό, δεν θα είστε πλέον εγγονές μου!» Μόλις το άκουσα, σκέφτηκα: Δεν θα πάψω να πιστεύω στον Παντοδύναμο Θεό, κι ας μ’ αφήσει όλη μου η οικογένεια. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Όστις δε με αρνηθή έμπροσθεν των ανθρώπων, θέλω αρνηθή αυτόν και εγώ έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς» (Κατά Ματθαίον 10:33). Δεν μας τρομάζει η εγκατάλειψη ανθρώπων, καθώς ζούμε και χωρίς αυτούς, αλλά αν μας εγκαταλείψει ο Θεός, τότε πάει. Έτσι, όσο κι αν με εμπόδιζαν, δεν θα αρνιόμουν τον Θεό. Είπα ακλόνητα: «Ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο αληθινός Θεός. Ό,τι κι αν λέτε, δεν θα πάψω ποτέ να πιστεύω στον Παντοδύναμο Θεό». Κι η αδελφή μου είπε ότι θα έμενε πιστή στον Παντοδύναμο Θεό. Όλοι σοκαρίστηκαν όταν μας άκουσαν. Ο θείος μου εξοργίστηκε, άρπαξε το κινητό μου και με ανέκρινε: «Σε ποιον τηλεφωνείς μ’ αυτό κάθε μέρα; Ποιοι είναι αυτοί; Πώς τους λένε; Δώσε μου τα τηλέφωνά τους! Θα τους καταγγείλω στην αστυνομία!» Μετά μου ζήτησε να το ξεκλειδώσω. Όταν δεν απάντησα, θύμωσε ακόμα περισσότερο κι είπε: «Φαίνεται ότι είσαι χαμένη υπόθεση, δεν μας ακούς καθόλου. Πρέπει να σε στείλουμε σε ψυχίατρο για θεραπεία». Στα μάτια τους, η πίστη ήταν μια θρησκευτική πεποίθηση, και θεωρούσαν μη φυσιολογικούς όσους έκαναν θυσίες και δαπανούσαν εαυτόν για τον Θεό. Μετά, κι άλλοι συγγενείς μού φώναζαν και με επέπλητταν εναλλάξ, μα με την αδελφή μου δεν κλονιστήκαμε καθόλου. Τελικά κουράστηκαν και πήγαν σπίτι τους.

Δεν σταμάτησαν εκεί. Δύο μέρες μετά, ο πατέρας μάς έδειξε βίντεο που δυσφήμιζαν την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Τα βρήκα απίστευτα προσβλητικά, αφού ήξερα ότι ήταν ψευδή και συκοφαντούσαν την εκκλησία. Δεν πίστευα πολύ καιρό στον Παντοδύναμο Θεό, μα διάβαζα τα λόγια Του και κατανοούσα κάποια αλήθεια. Ήξερα τον δρόμο της απαλλαγής απ’ τις αμαρτίες και του εξαγνισμού, και τι είχε μεγαλύτερο νόημα να επιδιώκω στη ζωή. Άρχιζα να βλέπω τα πράγματα με βάση τα λόγια του Θεού και μπορούσα να διακρίνω το καλό απ’ το κακό. Είχα ήδη βελτιωθεί σε ορισμένους τομείς κι η πίστη στον Παντοδύναμο Θεό με είχε ωφελήσει. Ένιωθα μέσα μου ήρεμη και πλήρης κι ήξερα ότι είναι η αληθινή οδός, το μονοπάτι στο οποίο μας οδηγούσε ο Θεός. Έτσι, είπα στον πατέρα μου: «Δεν έχεις ερευνήσει το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες και πιστεύεις κάθε φήμη και πλάνη. Είναι όλα ψέματα του διαβόλου. Πιστεύω στον αληθινό Θεό…» Μα αφού τα είπα αυτά, ο πατέρας μου με διέκοψε κι άρχισε να με επιπλήττει. Αργότερα, ο θείος μου ξανάρθε κι άρχισε να με πιέζει, λέγοντας: «Κεάνα, είσαι οικογένειά μας και όλοι σε λατρεύουμε. Είναι για το καλό σου. Θα μας ευχαριστείς αργότερα. Σε παρακαλώ, φύγε απ’ αυτήν την εκκλησία». Τότε θυμήθηκα πως ο Σατανάς επιτέθηκε στον Ιώβ μέσω της συζύγου του. Εκείνη είπε: «Έτι κρατείς την ακεραιότητά σου; Βλασφήμησον τον Θεόν και απόθανε» (Ιώβ 2:9). Μα ο Ιώβ δεν την άκουσε, και την κατηγόρησε ότι μιλούσε όπως «μια άφρων γυναίκα». Τώρα, κι εμένα με πίεζε και μ’ εμπόδιζε η οικογένειά μου. Έλεγαν ότι ήταν για το καλό μου, μα στην ουσία ήταν για να με αναγκάσουν να εγκαταλείψω τον Παντοδύναμο Θεό. Είχα βαρεθεί τα ψέματα και τον δόλο τους, καθόμουν απλώς ήσυχα και τους αγνοούσα. Είχα τόσο πολλά πράγματα να τους πω, αλλά ήξερα ότι δεν θα με άκουγαν. Βλέποντας ότι δεν ενέδιδα στις απαιτήσεις τους, ο πατέρας μου με μαστίγωσε πολλάκις με τη ζώνη στο πρόσωπο και τα χέρια, μέχρι που έτσουζαν απ’ τον πόνο και δάκρυα έτρεχαν στα μάτια μου. Τελικά, κατάσχεσαν τα κινητά και των δυο μας και δεν γινόταν να συνδεθούμε με την εκκλησία. Έπειτα, ο πατέρας μου συνέχισε τον έλεγχο και μας απαγόρευε να διαβάζουμε τα λόγια του Θεού. Με ακολουθούσε παντού, ώστε να μη μένω μόνη μου, ενώ πρόσεχε και τις εκφράσεις μου —αν φαινόταν ότι κάτι με απασχολούσε, φώναζε: «Μην τολμήσεις να σκεφτείς αυτόν τον Θεό σου!» Σκέφτηκα τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού: «Οι πιστοί και οι άπιστοι δεν είναι συμβατοί· αντίθετα, αντιτίθενται ο ένας στον άλλο» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί). «Όποιος δεν πιστεύει στον ενσαρκωμένο Θεό είναι δαιμονικός και επιπλέον θα καταστραφεί. […] Ποιος είναι ο Σατανάς, ποιοι είναι οι δαίμονες και ποιοι είναι οι εχθροί του Θεού, αν όχι οι ανθιστάμενοι που δεν πιστεύουν στον Θεό;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί). Ο Θεός εξέθεσε την ουσία των απίστων. Θεωρούσα τους συγγενείς πιο κοντά απ’ όλους, αλλά αφού με καταπίεσαν και με εμπόδισαν ξανά και ξανά και το συνέκρινα με τα λόγια του Θεού, είδα το αληθινό τους πρόσωπο. Παρά την πίστη τους στον Κύριο, δεν ήθελαν να αναζητήσουν ενόψει κάτι τόσο απίστευτου όσο η επιστροφή του Κυρίου. Δεν αφουγκράζονταν τη φωνή του Θεού και δεν υποδέχονταν τον Κύριο, χρησιμοποιώντας μάλιστα κάθε μέσο για να μη δεχτούμε τον Παντοδύναμο Θεό, καταδικάζοντας και κρίνοντάς Τον με κάθε τρόπο. Μισούσαν τον Θεό και Του αντιστέκονταν. Ήταν εχθροί του Θεού, άρα και δικοί μου εχθροί. Δεν ήμουν ίδια μ’ αυτούς.

Παρότι είχα αποκτήσει διάκριση για την οικογένειά μου, με έλεγχαν συνεχώς, δεν μπορούσα να πηγαίνω σε συναθροίσεις ούτε καν να μιλήσω μόνη με την αδελφή μου για πνευματικά θέματα, κι άρχισα έτσι να νιώθω αδύναμη. Τότε, σκέφτηκα ένα χωρίο απ’ τα λόγια του Θεού. «Μην αποκαρδιώνεσαι, μην είσαι αδύναμος, κι Εγώ θα σου διασαφηνίσω τα πράγματα. Ο δρόμος για τη βασιλεία δεν είναι τόσο ομαλός· τίποτα δεν είναι τόσο απλό! Θέλεις οι ευλογίες να σου έρχονται εύκολα, έτσι δεν είναι; Σήμερα, όλοι θα έχουν να αντιμετωπίσουν πικρές δοκιμασίες. Χωρίς τέτοιες δοκιμασίες, η στοργική καρδιά που έχετε για Μένα δεν θα δυναμώσει κι εσείς δεν θα έχετε αληθινή αγάπη για Μένα. Ακόμη κι αν αυτές οι δοκιμασίες αποτελούνται απλώς από περιστάσεις ήσσονος σημασίας, όλοι πρέπει να τις περάσουν· απλώς η δυσκολία των δοκιμασιών θα ποικίλλει από άτομο σε άτομο. Οι δοκιμασίες αποτελούν ευλογία από Εμένα, και πόσοι από εσάς έρχεστε συχνά ενώπιόν Μου και ικετεύετε γονυπετείς για τις ευλογίες Μου; Ανόητα παιδιά! Πάντα νομίζετε ότι μερικά ευοίωνα λόγια λογίζονται ως ευλογία Μου, όμως δεν αναγνωρίζετε ότι η πίκρα είναι μία από τις ευλογίες Μου. Όσοι μοιράζονται την πίκρα Μου, σίγουρα θα μοιραστούν τη γλυκύτητα Μου. Αυτή είναι η υπόσχεσή Μου και η ευλογία Μου σ’ εσάς» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 41). Τα λόγια Του με γέμισαν ζεστασιά κι ένιωσα τον Θεό κοντά μου. Ο Θεός καταλάβαινε τι σκεφτόμουν και τι περνούσα και με τα λόγια Του με παρηγόρησε και με ενθάρρυνε. Ήξερα ότι η είσοδος στη βασιλεία των ουρανών ήταν τόσο επίπονη κι η αληθινή οδός όλο διωκόταν και απορριπτόταν επειδή ο Σατανάς κυβερνά τον κόσμο και δεν επιτρέπει στον Θεό να εκφράσει την αλήθεια και να μας σώσει, πόσο μάλλον επιτρέπει σε εμάς να Τον ακολουθούμε και να Τον πιστεύουμε. Άρα, οι άνθρωποι που το κάνουν διώκονται. Στην Εποχή της Χάριτος, πολλοί διώχθηκαν και μαρτύρησαν λόγω πίστης στον Κύριο Ιησού. Στην Εποχή της Βασιλείας, ο Θεός ενσαρκώθηκε ξανά για να μας σώσει. Στην Κίνα, πολλοί πιστοί στον Παντοδύναμο Θεό έχουν συλληφθεί, διωχθεί και βασανιστεί από το ΚΚΚ, μα παραμένουν σταθεροί στην πίστη στον Θεό και δίνουν μαρτυρία γι’ Αυτόν. Ενόψει της δίωξής μου από τους δικούς μου για την πίστη μου, ήταν σπουδαία τιμή να δώσω μαρτυρία για τον Θεό ενώπιον του Σατανά. Αντιμετώπισα δυσκολίες, μα σ’ αυτές ήταν οι καλές προθέσεις του Θεού. Δεν είχα πίστη και δεν διέκρινα το σχέδιο του Σατανά, έτσι ο Θεός, μέσω της καταπίεσης και της δίωξης των δικών μου, μου έμαθε να βασίζομαι σ’ Αυτόν και ν’ αναζητώ την αλήθεια. Χάρη σ’ αυτό, κατάλαβα την αλήθεια κι αύξησα το ανάστημά μου. Αφού κατάλαβα τις προθέσεις του Θεού, ένιωσα πιο ήρεμη και βασίστηκα στον Θεό στην εμπειρία αυτή. Όσο ο Θεός ήταν δίπλα μου, δεν μ’ ένοιαζε ποιος ήταν εναντίον μου.

Εκείνη την περίοδο, η οικογένειά μου μας έλεγχε και μας καταπίεζε. Δεν μπορούσαμε να διαβάσουμε τα λόγια του Θεού, κι ήμουν τόσο χάλια που σκεφτόμουν να το σκάσω. Πίστευα πως η φυγή ήταν η μόνη διέξοδος. Μακριά τους, θα ασκούσα κανονικά την πίστη, μα όλοι οι δρόμοι διαφυγής ήταν κλειστοί. Ο πατέρας μου ήταν πάντα σπίτι, δεν μπορούσα να τον αποφύγω. Με παρακολουθούσαν επίσης κι άλλοι συγγενείς. Επιπλέον, δεν είχα χρήματα και δεν είχα ιδέα πού να πάω. Φοβόμουν ότι αν έφευγα, ο πατέρας μου θα κατήγγελλε τους αδελφούς στην αστυνομία. Ήμουν τρομερά λυπημένη, έκλαιγα συνέχεια και δεν ήθελα να με δει κανείς έτσι. Τότε, ζούσα διαρκώς μες στον φόβο. Προσευχόμουν στο δωμάτιο και φοβόμουν ότι θα μπούκαρε ο πατέρας μου, ότι θα έσπαγε την πόρτα και θα μου φώναζε. Φοβόμουν πιο πολύ ότι θα μας χτυπούσε και θα μας επέπληττε. Δεν είχα ιδέα πόσο ακόμα θα συνεχιζόταν αυτή η δίωξη. Οι αδελφοί κι οι αδελφές μου συναθροίζονταν συχνά κι έκαναν το καθήκον τους, ενώ εγώ δεν είχα αυτήν τη δυνατότητα, τους ζήλευα και προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, δυσκολεύομαι πολύ να ασκήσω την πίστη στο σπίτι. Θέλω να φύγω, να συναθροίζομαι και να κάνω το καθήκον μου. Άνοιξε ένα μονοπάτι για μένα».

Μια μέρα, μπόρεσα τελικά να τους αποφύγω όλους και είδα στο κινητό μου δύο χωρία των λόγων του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Όταν οι άνθρωποι υποβάλλονται σε δοκιμασίες, είναι φυσιολογικό να είναι αδύναμοι, ή να έχουν αρνητικότητα μέσα τους, ή να στερούνται διαύγειας όσον αφορά το θέλημα του Θεού ή το μονοπάτι άσκησής τους. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, πρέπει να έχεις πίστη στο έργο του Θεού και να μην Τον αρνείσαι, όπως ακριβώς έκανε κι ο Ιώβ. Παρόλο που ο Ιώβ ήταν αδύναμος και αναθεμάτισε την ημέρα που γεννήθηκε, δεν αρνήθηκε πως τα πάντα στην ανθρώπινη ζωή τα παρείχε ο Ιεχωβά και πως ο Ιεχωβά είναι, επίσης, Αυτός που μπορούσε να τα πάρει όλα πίσω. Όπως κι αν δοκιμάστηκε, διατήρησε την πίστη του. Κατά την εμπειρία σου, όποιο κι αν είναι το είδος εξευγενισμού στο οποίο υποβάλλεσαι μέσω του λόγου του Θεού, αυτό το οποίο ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους είναι, εν συντομία, η πίστη τους και η αγάπη τους γι’ Αυτόν. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο Θεός οδηγεί στην τελείωση την πίστη, την αγάπη και τις φιλοδοξίες των ανθρώπων. Ο Θεός επιτελεί το έργο της τελείωσης πάνω στους ανθρώπους και αυτοί δεν μπορούν να το δουν ή να το νιώσουν· υπό αυτές τις συνθήκες, απαιτείται η πίστη σου. Η πίστη των ανθρώπων απαιτείται όταν κάτι δεν είναι ορατό δια του γυμνού οφθαλμού. Η πίστη σου απαιτείται όταν δεν μπορείς να αποχωριστείς τις ίδιες σου τις αντιλήψεις. Όταν δεν έχεις διαύγεια σχετικά με το έργο του Θεού, αυτό που απαιτείται από σένα είναι να έχεις πίστη και να τηρείς σθεναρή στάση και να παραμένεις σταθερός στη μαρτυρία σου. Όταν ο Ιώβ έφτασε σ’ αυτό το σημείο, ο Θεός τού εμφανίστηκε και του μίλησε. Τουτέστιν, μόνο μέσα από την πίστη σου θα είσαι σε θέση να δεις τον Θεό και όταν έχεις πίστη θα σε οδηγήσει ο Θεός στην τελείωση. Χωρίς πίστη, Αυτός δεν θα μπορεί να το κάνει αυτό» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όσοι πρόκειται να οδηγηθούν στην τελείωση πρέπει να υποβληθούν σε εξευγενισμό). «Αν σε βρουν πολλά πράγματα που δεν συνάδουν με τις αντιλήψεις σου, κι όμως είσαι σε θέση να τα παραμερίσεις και να γνωρίσεις τις ενέργειες του Θεού μέσω των πραγμάτων αυτών, και αν, εν μέσω των εξευγενισμών, αποκαλύψεις ότι η καρδιά σου είναι γεμάτη αγάπη για τον Θεό, τότε έτσι παραμένεις ακλόνητος στη μαρτυρία σου. Αν το σπιτικό σου είναι ήρεμο, απολαμβάνεις τις ανέσεις της σάρκας, δεν σε διώκει κανείς, και οι αδελφοί και οι αδελφές σου στην εκκλησία σε υπακούν, μπορείς, τότε, να επιδείξεις ότι η καρδιά σου είναι γεμάτη αγάπη για τον Θεό; Μπορούν αυτές οι συνθήκες να σε εξευγενίσουν; Μόνο μέσω του εξευγενισμού μπορεί να φανεί η αγάπη σου για τον Θεό και μόνο μέσω συμβάντων που δεν συνάδουν με τις αντιλήψεις σου μπορείς να τελειωθείς. Με την υπηρεσία πολλών αντιθετικών και αρνητικών πραγμάτων, και επιστρατεύοντας κάθε λογής εκδηλώσεις του Σατανά —τις ενέργειες, τις κατηγορίες, τις ενοχλήσεις και τις απάτες του— ο Θεός σού δείχνει ξεκάθαρα το αποκρουστικό πρόσωπο του Σατανά και μ’ αυτόν τον τρόπο οδηγεί στην τελείωση την ικανότητά σου να διακρίνεις τον Σατανά, έτσι ώστε να τον μισήσεις και να τον απαρνηθείς» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όσοι πρόκειται να οδηγηθούν στην τελείωση πρέπει να υποβληθούν σε εξευγενισμό). Μέσα απ’ τα λόγια Του, κατάλαβα καλά την πρόθεσή Του κι ότι στην πίστη απαιτούνται δοκιμασίες κι εξευγενισμοί. Μόνο μέσω αυτών θα πετύχουμε αληθινή πίστη στον Θεό. Σαν την ιστορία του Ιώβ —μετά τη δοκιμασία, έμεινε σταθερός στη μαρτυρία του, η πίστη του αυξήθηκε κι ο Σατανάς υποχώρησε ταπεινωμένος. Έπρεπε να έχω τον Ιώβ ως πρότυπο και να μείνω σταθερή στη δοκιμασία, μα είχε φανεί ότι μου έλειπε πραγματικά η πίστη. Όταν συναθροιζόμουν συχνά σε γαλήνιο, ασφαλές περιβάλλον, η πίστη μου ήταν ισχυρή κι έλεγα: «Ποτέ μα ποτέ δεν θα κατηγορήσω τον Θεό». Μα όταν με καταπίεζαν και με κρατούσαν κλειδωμένη στο κλουβί του σπιτιού μου, έγινα αρνητική κι αδύναμη. Δεν έπαψα να πιστεύω στον Θεό, μα παραπονιόμουν διαρκώς, κι ήθελα να αποφεύγω τις κακουχίες, αναζητώντας έναν πιο χαλαρό τρόπο ζωής και λατρείας. Αυτό έδειχνε ότι η φύση μου ήταν προδοτική προς τον Θεό. Σκέφτηκα πόσο σταθερός ήταν ο Ιώβ. Όταν τον δοκίμασε και του επιτέθηκε ο Σατανάς, δεν παραπονέθηκε ποτέ στον Θεό, ποτέ δεν Του έθεσε παράλογες απαιτήσεις, και δεν αμφισβήτησε τον Θεό που επέτρεψε να του συμβούν αυτά. Ο Ιώβ υποτάχθηκε και Τον σεβάστηκε· εγώ όχι. Κατάλαβα ότι ο Θεός με δοκίμαζε κι οδηγούσε την πίστη μου στην τελείωση. Αν ήθελα πάντα να ασκώ την πίστη χαλαρά, απέφευγα τις καταστάσεις που δημιουργούσε και δεν μάθαινα απ’ αυτές, στο τέλος δεν θα είχα τίποτα. Σκέφτηκα ότι παρότι υπέφερα λίγο, ο Θεός ήταν πάντα δίπλα μου ως καθοδηγητής. Ενώ ήμουν αδύναμη, τα λόγια Του με παρηγορούσαν, μ’ ενθάρρυναν. Πώς μπόρεσα να παραπονεθώ στον Θεό; Δεν είχα καθόλου συνείδηση. Ζήλευα τους αδελφούς και τις αδελφές που δεν καταπιέζονταν από συγγενείς, μα όσο το σκεφτόμουν: Ποιος τελικά κερδίζει πιο πολλά; Το άτομο που ζει μέσα στην άνεση και τη χάρη ή κάποιος που βιώνει την καταπίεση και τις κακουχίες; Η απάντηση ήταν προφανής. Όλα είναι στα χέρια του Θεού, υπό την ενορχήστρωσή Του, κι ο Θεός δεν κάνει έργο χωρίς νόημα. Μόνο Αυτός ξέρει ποιες καταστάσεις θα ωφελήσουν καλύτερα την πρόοδο της ζωής μου, όχι εγώ, άρα πρέπει να υποταχθώ.

Μετά από λίγο, ο πατέρας μου βρήκε δουλειά κι έβγαινε συχνά. Τότε, συναθροιζόμουν με την αδελφή μου και συναναστρεφόμασταν στον λόγο του Θεού. Όσο για τις κάμερες που έβαλε ο πατέρας μου, όχι μόνο δεν μας έκαναν κακό, μα στην ουσία μάς προστάτευαν, γιατί όποτε γύριζε σπίτι ο πατέρας μου, τον βλέπαμε να έρχεται απ’ τις κάμερες και διακόπταμε τη συνάθροισή μας. Μόλις ξαναέφευγε, συνεχίζαμε τη συναναστροφή. Όσο ήταν στο σπίτι, δεν μπορούσαμε να συναθροιστούμε, οπότε ζητούσαμε άδεια να πάμε σ’ ένα μαγαζί κι έτσι είχαμε ευκαιρία να συναναστραφούμε στο πάρκο. Το 2022, ο επικεφαλής εκκλησίας μού ανέθεσε να ποτίζω νεοφώτιστους κι αργότερα έγινα επόπτρια. Συνέχισα το καθήκον μου παρά την καταπίεση και τα εμπόδια του πατέρα μου.

Βίωσα τα λόγια του Θεού, είδα την παντοδυναμία και τη σοφία Του και πίστεψα σ’ Αυτόν. Έμαθα να βασίζομαι σ’ Αυτόν, κι ασκήθηκα τρώγοντας και πίνοντας μόνη τον λόγο Του για να λύνω θέματα. Έχω αποκτήσει και διάκριση για τα άπιστα μέλη της οικογένειας κι έμαθα πώς να τα αντιμετωπίζω. Δεν θα είχα μάθει τίποτα απ’ αυτά όσο ζούσα στην ανεμελιά. Το έργο του Θεού είναι υπέροχο και πρακτικό. Ευχαριστώ ολόψυχα τον Παντοδύναμο Θεό!