Από την Χαν Τσεν, Κίνα

Μερικά χρόνια πριν, με συνέλαβαν για κήρυξη του ευαγγελίου. Το Κομμουνιστικό Κόμμα με καταδίκασε σε τρία χρόνια για «διοργάνωση μιας οργάνωσης Σιε Τζιάο για την υπονόμευση της επιβολής του νόμου». Αφού αποφυλακίστηκα, νόμιζα πως θα πήγαινα πάλι σε συναθροίσεις και θα αναλάμβανα ξανά τα καθήκοντά μου. Δεν φανταζόμουν πως η αστυνομία θα συνέχιζε να με παρακολουθεί και να περιορίζει την ελευθερία μου. Όταν οι γονείς μου με πήγαν στην αστυνομία για τη δήλωση τόπου διαμονής, ο αξιωματικός που ήταν υπεύθυνος για εμένα μου είπε άγρια: «Αν θέλεις να φύγεις από την περιοχή, πρέπει να μου το αναφέρεις, κι απαγορεύεται να φύγεις από την πόλη ή να πας στο εξωτερικό για πέντε χρόνια. Επίσης, δεν μπορείς να ασκείς την πίστη σου. Αν μάθω ότι πηγαίνεις σε συναθροίσεις, θα σε ξαναβάλω στη φυλακή. Και δεν θα βγεις ποτέ!» Φοβισμένοι από την απειλή, οι γονείς μου είπαν στη μεγαλύτερη αδελφή μου να με προσέχει για να σιγουρευτούν ότι δεν διάβαζα τα λόγια του Θεού και δεν συναντούσα αδελφούς κι αδελφές. Η αδελφή μου μού βρήκε μια δουλειά ως πωλήτρια και αν ποτέ έμενα έξω μέχρι αργά, μου τηλεφωνούσε και με ρωτούσε: «Πού είσαι; Τι κάνεις;» Μια φορά, όταν διάβαζα τα λόγια του Θεού στο τάμπλετ μου, η αδελφή μου το αντιλήφθηκε και με πίεσε να μάθει αν διάβαζα τον λόγο Του, και μάλιστα προσπάθησε να μου αρπάξει το τάμπλετ. Της ξεφούρνισα ότι διάβαζα ένα μυθιστόρημα και με άφησε ήσυχη. Έπειτα απ’ αυτό, έπρεπε να κρύβομαι κάτω από τις κουβέρτες για να διαβάζω τον λόγο του Θεού αφού κοιμόταν, και μετά τη δουλειά, πήγαινα σε συναθροίσεις στα κρυφά.

Μια μέρα, η αδελφή μου βρήκε κάποια λόγια του Θεού που είχα αντιγράψει και με ρώτησε: «Πιστεύεις ακόμη και πηγαίνεις σε συναθροίσεις, έτσι;» Απάντησα νευριασμένα: «Είναι σωστό και φυσικό να έχεις πίστη και να λατρεύεις τον Θεό. Άσε με ήσυχη!» Έπειτα, έσπευσε να τηλεφωνήσει στη μεγαλύτερη αδελφή μας, που ήρθε και με χαστούκισε αμέσως μόλις μπήκε στο σπίτι, φωνάζοντάς μου: «Πώς τολμάς να πιστεύεις ακόμη; Η πίστη σου σε έβαλε στη φυλακή, και έκανε τη Μαμά να πλαντάζει στο κλάμα κάθε μέρα. Αν σε στείλουν ξανά εκεί, σκέψου τι θα πάθει η Μαμά! Δεν μπορείς να εγκαταλείψεις όλα αυτά με τον Θεό και να τη λυπηθείς;» Ήταν σχεδόν αβάσταχτο να την ακούω να το λέει αυτό, και τα δάκρυα άρχισαν να κυλούν από τα μάτια μου. Η μητέρα μου ήταν πολύ στοργική μαζί μου από τότε που ήμουν παιδί, και τώρα που είχα μεγαλώσει, την έκανα να ανησυχεί. Αν με συλλάμβαναν ξανά, θα μπορούσε να το αντέξει; Ένιωθα λίγο αδύναμη, οπότε προσευχήθηκα στον Θεό, ζητώντας Του να προστατεύσει την καρδιά μου. Αργότερα, είδα αυτό στα λόγια του Θεού: «Ο Θεός δημιούργησε αυτόν τον κόσμο και έφερε τον άνθρωπο, ένα ζωντανό ον στο οποίο έδωσε ζωή, μέσα του. Στη συνέχεια, ο άνθρωπος κατέληξε να έχει γονείς και συγγενείς, και δεν ήταν πλέον μόνος. Από την πρώτη στιγμή που ο άνθρωπος αντίκρισε αυτόν τον υλικό κόσμο, ήταν προορισμένος να υπάρξει μέσα στον προκαθορισμό του Θεού. Η ανάσα της ζωής από τον Θεό υποστηρίζει κάθε ζωντανό ον ξεχωριστά καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάπτυξής του μέχρι την ενηλικίωση» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής του ανθρώπου). Ναι, κάθε ανάσα μου προέρχεται από τον Θεό. Με πρόσεχε και με προστάτευε ενώ μεγάλωνα. Κάθε ευγενικό και εξυπηρετικό άτομο, και ειδικά η αγάπη κι η φροντίδα των γονιών μου, όλα κανονίστηκαν από τον Θεό. Πρέπει να ευχαριστήσω τον Θεό και να ανταποδώσω την αγάπη Του. Θα ήταν ασυνείδητο να αρνηθώ ή να προδώσω τον Θεό. Σκέφτηκα ξανά το ότι φυλακίστηκα επειδή πιστεύω στον Θεό, προξενώντας άγχος στη μητέρα μου και προκαλώντας την επιδείνωση της υγείας της. Όλα αυτά δεν οφείλονταν στο Κομμουνιστικό Κόμμα; Αν δεν συλλαμβανόμουν και δεν διωκόμουν, οι γονείς μου δεν θα φοβούνταν. Το Κομμουνιστικό Κόμμα θέλει να προδώσω τον Θεό. Δεν θα επιτρέψω να επιτευχθούν τα σχέδιά του. Με αυτήν τη σκέψη, η αποφασιστικότητά μου αποκαταστάθηκε κι ήξερα ότι έπρεπε να πιστεύω και να ακολουθώ τον Θεό όσο κι αν η οικογένειά μου στεκόταν εμπόδιο. Δούλευα και παράλληλα πήγαινα σε συναθροίσεις και μοιραζόμουν το ευαγγέλιο.

Τον Φεβρουάριο του 2017, ετοιμαζόμουν να πάω στη δουλειά ένα πρωί, όταν δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από άγνωστο αριθμό. Αυτός που καλούσε είπε: «Εδώ Αρχηγός Τσεν. Περάστε μέσα στις επόμενες δύο μέρες για να υπογράψετε μια δήλωση ότι δεν πιστεύετε στον Θεό. Όλοι οι πιστοί που συνελήφθησαν κι απελευθερώθηκαν έχουν ήδη υπογράψει. Μόνο εσείς έχετε μείνει». Όταν το άκουσα, εξοργίστηκα πραγματικά. Εγώ απλώς πάω σε συναθροίσεις και διαβάζω τον λόγο του Θεού. Κι όμως με φυλάκισαν, με βασάνισαν και πήγαν να μου κάνουν πλύση εγκεφάλου. Τώρα που ήμουν έξω, συνέχιζαν να με παρακολουθούν, να μη με αφήνουν να ασκώ την πίστη μου, και με πίεζαν να υπογράψω κάτι για να αποκηρύξω την πίστη μου. Είναι πραγματικά αχρείοι και μοχθηροί! Μα μετά σκέφτηκα, πως αν του έλεγα ότι δεν θα υπέγραφα, θα με έπαιρναν από τη δουλειά μου και θα έβαζαν ξανά στη φυλακή; Δεν ήθελα να γυρίσω στη φυλακή και να ζήσω μια τέτοια απάνθρωπη ζωή. Έτσι, του είπα: «Έχω πολλή δουλειά τις επόμενες δύο ημέρες και δεν έχω χρόνο. Θα έρθω σε μερικές μέρες». Προς μεγάλη μου έκπληξη, το επόμενο πρωί, ο Αρχηγός Τσεν μού έστειλε ένα μήνυμα που έλεγε: «Η κάρτα ασφάλισης ασθενείας σας έχει έρθει. Περάστε να την πάρετε σήμερα». Κοίταξα το μήνυμα και σκέφτηκα: «Δεν έκανα ποτέ αίτηση για κάρτα. Μήπως είναι ένα από τα κόλπα του Σατανά;» Σκέφτηκα κάτι που είπε ο Θεός: «Πρέπει να είστε σε επαγρύπνηση και να περιμένετε διαρκώς, και πρέπει να προσεύχεστε περισσότερο ενώπιόν Μου. Πρέπει να αναγνωρίζετε τις διάφορες σκευωρίες και τα πανούργα σχέδια του Σατανά, να αναγνωρίζετε τα πνεύματα, να γνωρίζετε τους ανθρώπους και να είστε σε θέση να διακρίνετε κάθε είδους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 17). Τα λόγια του Θεού μού υπενθύμισαν πως ο Σατανάς έχει πολλά κόλπα. Λέγοντας πως όλοι οι ντόπιοι πιστοί που είχαν συλληφθεί κι αφεθεί ελεύθεροι είχαν υπογράψει εκτός από εμένα, ο Αρχηγός Τσεν προσπαθούσε να με ξεγελάσει ώστε να πάω. Αφού αυτό το κόλπο είχε αποτύχει, χρησιμοποίησαν για δόλωμα την κάρτα. Είναι πολύ πανούργοι. Σκεπτόμενη καλά όλα αυτά, αποφάσισα να μην πάω.

Έπειτα, το επόμενο πρωί, ο πατέρας μου ήρθε πανικόβλητος στη δουλειά μου και μου είπε: «Χθες, ο Αρχηγός Τσεν με κάλεσε στο γραφείο του πρωί πρωί. Μου είπε ότι ο δήμος έκανε ειδική έρευνα για το αν εξακολουθείς να ασκείς την πίστη σου, κι ότι αν υπέγραφες το χαρτί, διαβεβαιώνοντας πως δεν το κάνεις, τότε θα μπορούσες να έχεις μια φυσιολογική ζωή όπως όλοι, και κανείς δεν θα σε παρακολουθούσε ούτε θα σε έψαχνε. Μα αν δεν υπογράψεις, θα συλληφθείς και θα σωφρονιστείς στη φυλακή. Άκουσέ με —εγκατάλειψε την πίστη σου και πήγαινε και υπόγραψε». Ένιωσα αγανάκτηση και αηδία που το άκουσα αυτό. Είπα στον πατέρα μου: «Μπαμπά, ξέρεις ότι η πίστη στον Θεό είναι ο σωστός δρόμος. Οι συμφορές σοβαρεύουν τώρα. Στις έσχατες ημέρες, ο Παντοδύναμος Θεός εκφράζει την αλήθεια για να εξαγνίσει και να σώσει τους ανθρώπους από τη διαφθορά και τις συμφορές. Παρόλα αυτά, το Κομμουνιστικό Κόμμα συλλαμβάνει και διώκει μανιωδώς τους πιστούς, εξαναγκάζοντάς τους να προδώσουν τον Θεό ώστε να καταλήξουν μαζί του στην κόλαση. Εάν υπογράψω σημαίνει ότι προδίδω τον Θεό και στο τέλος θα καταστραφώ! Δεν μπορώ να το υπογράψω αυτό». Ο πατέρας μου, τρομαγμένος και γεμάτος αγωνία, μου είπε: «Αν δεν υπογράψεις, η αστυνομία θα σε βάλει ξανά στη φυλακή. Θέλεις στ’ αλήθεια να υποφέρεις ξανά εκεί μέσα; Τον εαυτό σου δεν τον σκέφτεσαι, μα τη μικρή σου αδελφή; Το Κομμουνιστικό Κόμμα κυνηγά ολόκληρη την οικογένεια ενός πιστού. Η μεγαλύτερη αδελφή σου τελείωσε μια καλή σχολή. Θα έπρεπε να είχε βρει μια καλή δουλειά, μα απέτυχε στον πολιτικό έλεγχο εξαιτίας της πίστης σου. Ο ξάδελφός σου χρειάστηκε να βάλει μέσο και να ξοδέψει πολλά λεφτά απλά και μόνο για να τη βάλει σε ένα μέτριο σχολείο. Και ο ξάδελφός σου που πέρασε τις εξετάσεις του δημοσίου κόπηκε στον πολιτικό έλεγχο επειδή η γιαγιά σου είναι πιστή. Η μικρότερη αδελφή σου αποφοιτά φέτος από το Κανονικό Πανεπιστήμιο και θα ψάξει για δουλειά. Αν δεν υπογράψεις, θα κοπεί στον πολιτικό έλεγχο και σίγουρα δεν θα βρει καλή δουλειά. Δεν καταστρέφεις το μέλλον της; Άκουσέ με, σφίξε τα δόντια και υπόγραψέ το. Δεν μπορείς να πιστεύεις στα κρυφά; Γιατί είσαι τόσο πεισματάρα;» Βλέποντας το καταβεβλημένο πρόσωπο του πατέρα μου, με τα δάκρυα στα μάτια, τόσο αγχωμένο που τα χείλη του είχαν ξεραθεί, ένιωσα πολύ άσχημα κι άρχισα να αμφιταλαντεύομαι. Αν υπέγραφα, θα πρόδιδα τον Θεό και θα στιγματιζόμουν με το σημάδι του κτήνους. Θα καταλαμβανόμουν απόλυτα από τον Σατανά χωρίς ελπίδα για σωτηρία. Μα αν δεν υπέγραφα, θα συλλαμβανόμουν και θα πήγαινα ξανά στη φυλακή, όπου θα βασανιζόμουν. Πέρα από τους σωματικούς πόνους, τι θα γινόταν αν με χτυπούσαν μέχρι θανάτου; Και αν η αδελφή μου κοβόταν στον πολιτικό έλεγχο κι επηρεαζόταν το μέλλον της, όλη η οικογένειά μου θα με μισούσε για την υπόλοιπη ζωή μου. Όλες αυτές οι σκέψεις ήταν σαν μια μαχαιριά στην καρδιά μου. Δεν ήξερα τι να κάνω. Είπα στον πατέρα μου: «Άσε με να το σκεφτώ». Αφού έφυγε, γεμάτη δάκρυα, προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, φοβάμαι πως θα συλληφθώ από την αστυνομία, θα φυλακιστώ ξανά και θα βασανιστώ, κι ανησυχώ ότι και η οικογένειά μου θα μπλέξει σε όλο αυτό. Νιώθω αδύναμη. Θεέ μου, δώσε μου πίστη και δύναμη, και καθοδήγησέ με για να μείνω σταθερή στη μαρτυρία μου».

Αφού προσευχήθηκα, έπεσα σε κάποια λόγια του Θεού. «Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν σωθεί ακόμα, στη ζωή τους παρεμβαίνει συχνά ο Σατανάς, και μάλιστα την ελέγχει. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι που δεν έχουν σωθεί είναι δέσμιοι του Σατανά, δεν είναι ελεύθεροι, δεν έχουν απελευθερωθεί από τον Σατανά, δεν έχουν τα προσόντα ή το δικαίωμα να λατρεύουν τον Θεό, και ο Σατανάς τους καταδιώκει διαρκώς και τους επιτίθεται άγρια. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι ευτυχισμένοι, δεν έχουν δικαίωμα σε μια κανονική ύπαρξη, και επιπλέον δεν έχουν καμία αξιοπρέπεια. Μόνο αν ορθώσεις το ανάστημά σου και παλέψεις με τον Σατανά, χρησιμοποιώντας την πίστη σου στον Θεό και την υπακοή και τον σεβασμό για τον Θεό ως τα όπλα με τα οποία θα συμμετάσχεις σε έναν αγώνα ζωής και θανάτου με τον Σατανά, έτσι ώστε να νικήσεις πλήρως τον Σατανά και να τον κάνεις να φύγει με την ουρά στα σκέλια και να φοβάται όποτε σε βλέπει, έτσι ώστε να εγκαταλείψει εντελώς τις επιθέσεις και τις κατηγορίες εναντίον σου —μόνο τότε θα σωθείς και θα είσαι ελεύθερος. Αν είσαι αποφασισμένος να σπάσεις κάθε δεσμό με τον Σατανά, αλλά δεν είσαι εξοπλισμένος με τα όπλα που θα σε βοηθήσουν να νικήσεις τον Σατανά, τότε κινδυνεύεις. Καθώς περνάει ο καιρός, όταν έχεις υποστεί τόσα μαρτύρια από τον Σατανά που δεν σου έχει μείνει ούτε μια σπιθαμή δύναμης, αλλά ακόμα δεν έχεις καταφέρει να γίνεις μάρτυρας, και δεν έχεις απελευθερωθεί εντελώς από τις κατηγορίες και τις επιθέσεις του Σατανά εναντίον σου, τότε δεν έχεις πολλές ελπίδες σωτηρίας. Στο τέλος, όταν ανακηρύσσεται η ολοκλήρωση του έργου του Θεού, θα είσαι ακόμα στα χέρια του Σατανά, ανίκανος να απελευθερωθείς, και δεν θα έχεις ποτέ την ευκαιρία ή την ελπίδα. Ως εκ τούτου, λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι θα είναι πλήρως δέσμιοι του Σατανά» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Β΄). Σκεπτόμενη τα λόγια του Θεού, συνειδητοποίησα ότι η δίωξη του Κομμουνιστικού Κόμματος κι η παρέμβαση της οικογένειάς μου ήταν πειρασμοί και επιθέσεις του Σατανά. Σκέφτηκα τότε που ο Σατανάς πήγε να βάλει σε πειρασμό τον Ιώβ. Όλα όσα είχε κλάπηκαν κι επιπλέον έχασε τα παιδιά του, το σώμα του καλύφθηκε από φοβερές πληγές, η γυναίκα του τού επιτέθηκε και του είπε να εγκαταλείψει τον Θεό και να πεθάνει, μα ο Ιώβ έμεινε σταθερός στη μαρτυρία του, βασιζόμενος στον σεβασμό του για τον Θεό, χωρίς να παραπονεθεί ποτέ για τον Θεό ούτε να Τον αρνηθεί. Μάλιστα Τον δόξαζε, λέγοντας: «O Ιεχωβά έδωκε και ο Ιεχωβά αφήρεσεν· είη το όνομα Ιεχωβά ευλογημένον» (Ιώβ 1:21). Ο Ιώβ θριάμβευσε έναντι των πειρασμών του Σατανά, δίνοντας μια ηχηρή μαρτυρία περί του Θεού. Ντροπιάζοντας και νικώντας τον Σατανά, ο Ιώβ έγινε ένας ελεύθερος άνθρωπος. Μετά την αποφυλάκισή μου, το Κόμμα έβαλε τους δικούς μου να με πιέσουν να υπογράψω ένα χαρτί αποκηρύξεως της πίστης μου. Κάθε φορά, ήταν ένας πειρασμός και μια επίθεση από τον Σατανά. Ο Σατανάς χρησιμοποιούσε την αγάπη μου για τους δικούς μου και την ανησυχία μου για την αδελφή μου για να προδώσω τον Θεό. Αν υπερασπιζόμουν την οικογένειά μου και τα συμφέροντα της σάρκας προδίδοντας τον Θεό, δεν θα ήμουν υπό την αιχμαλωσία του Σατανά; Δεν έπρεπε να παρασυρθώ από τα κόλπα του Σατανά, μα, όπως ο Ιώβ, να μείνω σταθερή στη μαρτυρία μου για τον Θεό και να εξευτελίσω τον Σατανά.

Αργότερα, είδα ένα βίντεο με τα λόγια του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ανεξάρτητα από το πόσο “δυνατός” είναι ο Σατανάς, ανεξάρτητα από το πόσο θρασύς και φιλόδοξος είναι, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλη ικανότητα έχει να προξενεί ζημιές, ανεξάρτητα από το πόσο ευρείας κλίμακας είναι οι τεχνικές που χρησιμοποιεί για να διαφθείρει και να παρασύρει τον άνθρωπο, ανεξάρτητα από το πόσο έξυπνα είναι τα κόλπα και τα σχέδια με τα οποία τρομοκρατεί τον άνθρωπο, ανεξάρτητα από το πόσο ευμετάβλητη είναι η μορφή του, ποτέ δεν μπόρεσε να δημιουργήσει ούτε ένα έμψυχο ον, ποτέ δεν μπόρεσε να θέσει νόμους και κανόνες για την ύπαρξη όλων των πραγμάτων και ποτέ δεν μπόρεσε να κυβερνήσει ή να ελέγξει κανένα αντικείμενο, είτε έμψυχο ή άψυχο. Στο σύμπαν και στο στερέωμα, δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος ή αντικείμενο που να έχει γεννηθεί από τον Σατανά, ή που να υπάρχει εξαιτίας του. Δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος ή αντικείμενο που αυτός κυβερνά ή ελέγχει. Αντιθέτως, ο Σατανάς όχι μόνο είναι αναγκασμένος να ζει υπό την κυριαρχία του Θεού, αλλά και πρέπει να υπακούει όλες τις εντολές και τις προσταγές του Θεού. Χωρίς την άδεια του Θεού, είναι δύσκολο για τον Σατανά να ακουμπήσει ακόμα και μια σταγόνα νερό ή έναν κόκκο άμμου πάνω στη γη. Χωρίς την άδεια του Θεού, ο Σατανάς δεν μπορεί ούτε να κινήσει τα μυρμήγκια πάνω στη γη, πόσο μάλλον τους ανθρώπους, που δημιουργήθηκαν από τον Θεό. Στα μάτια του Θεού, ο Σατανάς είναι κατώτερος και από τα κρινάκια στο βουνό, τα πουλιά που πετούν στον αέρα, τα ψάρια στη θάλασσα και τις κάμπιες στη γη. Ο ρόλος του περιορίζεται στο να υπηρετεί όλα τα πράγματα, να δουλεύει για την ανθρωπότητα και να υπηρετεί το έργο του Θεού και το σχέδιο διαχείρισής Του. Ανεξάρτητα από τη μοχθηρότητα της φύσης του και τη διαβολικότητα της ουσίας του, το μόνο πράγμα που μπορεί να κάνει είναι να συμμορφώνεται υπάκουα με το καθήκον του: δηλαδή να υπηρετεί τον Θεό και να αποτελεί ένα αντιθετικό στοιχείο προς τον Θεό. Αυτή είναι η ουσία και η θέση του Σατανά. Η ουσία του δεν συνδέεται με τη ζωή, δεν συνδέεται με τη δύναμη και δεν συνδέεται με την εξουσία. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα παιγνίδι στα χέρια του Θεού, μια απλή μηχανή που υπηρετεί τον Θεό!» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Α΄). Βλέποντας αυτό απέκτησα μια ιδέα για την εξουσία και την κυριαρχία του Θεού. Όσο άγριος κι αν είναι ο Σατανάς, είναι ένα πιόνι στα χέρια του Θεού, ένα εργαλείο στην υπηρεσία Του. Ξαναφέρνοντας στη μνήμη μου τη σύλληψη και τον βασανισμό μου στα χέρια του Κομμουνιστικού Κόμματος, τότε που η σάρκα μου ήταν αδύναμη, τα λόγια του Θεού ισχυροποίησαν την πίστη μου και με βοήθησαν να ξεπεράσω κάθε δυσκολία. Αφού αποφυλακίστηκα, το Κομμουνιστικό Κόμμα συνέχισε να με παρακολουθεί, κι η οικογένειά μου, εξαπατημένη από τις φήμες, συνέχισε κι εκείνη να με προσέχει. Μα μέσω της καθοδήγησης του λόγου του Θεού, κατανόησα κάποιες αλήθειες, θριάμβευσα έναντι των πειρασμών, κι η αποφασιστικότητά μου να ακολουθήσω τον Θεό ισχυροποιήθηκε. Μέσα από αυτά, είδα πως ο Σατανάς είναι ένα εργαλείο του Θεού για να οδηγήσει στην τελείωση τους εκλεκτούς Του. Δεν χρειαζόταν να φοβάμαι τίποτα. Ο Θεός κυβερνά τα πάντα —είναι υπεύθυνος για τη μοίρα όλων. Η ζωή κι ο θάνατός μου είναι στα χέρια του Θεού και δεν αποφασίζονται από κανέναν άλλον. Αν η αδελφή μου μπορεί να βρει δουλειά, τι μέλλον θα έχει —όλα αυτά καθορίζονται από τον Θεό. Το Κομμουνιστικό Κόμμα δεν μπορεί καν να ελέγξει τη δική του μοίρα, πώς θα έλεγχε τη ζωή και τον θάνατό μου, και το μέλλον της αδελφής μου; Ακόμη κι αν κάποια μέρα συλλαμβανόμουν και βασανιζόμουν ξανά από την αστυνομία, αυτό θα γινόταν επειδή το επέτρεψε ο Θεός. Έπρεπε να βασιστώ στον Θεό και να παραμείνω ακλόνητη στη μαρτυρία μου. Αν αγαπούσα τη ζωή μου, ανησυχούσα για τα συμφέροντα της οικογένειάς μου κι υπέγραφα το χαρτί, προδίδοντας τον Θεό, αυτό θα ήταν μια ένδειξη ντροπής. Ακόμη κι αν ζούσα, θα ήμουν μια ζωντανή νεκρή. Με αυτό στο μυαλό μου, ατσάλωσα τον εαυτό μου ώστε να αντισταθώ στους πειρασμούς και τις επιθέσεις του Σατανά, να μείνω σταθερή στη μαρτυρία μου και να εξευτελίσω τον Σατανά!

Εκείνο το βράδυ, αφού γύρισα στο σπίτι, η μεγαλύτερη αδελφή μου μού φώναξε: «Η Επιτροπή Πολιτικών και Νομικών Υποθέσεων σού έδωσε τρεις μέρες. Αύριο είναι η τελευταία. Θα υπογράψεις ή όχι; Η Μαμά και ο Μπαμπάς γερνάνε. Ανησυχούν συνεχώς για εσένα. Μετά δυσκολίας έτρωγαν και κοιμούνταν όλα αυτά τα τρία χρόνια που ήσουν στη φυλακή. Τώρα είσαι έξω, αλλά παραμένεις πιστή, οπότε συνεχίζουν να ζουν μέσα στον φόβο. Νιώθεις καλά που τους απογοητεύεις έτσι; Έχεις καθόλου συνείδηση; Θα πάθεις τίποτα αν υπογράψεις αυτό το χαρτί;» Συνειδητοποίησα ότι ο Σατανάς μού επιτίθετο και πάλι μέσω των δικών μου. Σκέφτηκα τα λόγια του Θεού: «Πρέπει να έχεις μέσα σου το θάρρος Μου και πρέπει να έχεις αρχές όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με συγγενείς που δεν πιστεύουν. Ωστόσο, για χάρη Μου, δεν πρέπει να υποχωρείς σε καμία από τις σκοτεινές δυνάμεις. Να βασίζεσαι στη σοφία Μου για να βαδίζεις στην τέλεια οδό. Μην επιτρέπεις να επικρατήσουν οι σκευωρίες του Σατανά. Κατάβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια στο να εναποθέσεις την καρδιά σου ενώπιόν Μου και Εγώ θα σε παρηγορήσω και θα σου προσφέρω γαλήνη και ευτυχία. Μην πασχίζεις να είσαι κάπως ενώπιον των άλλων ανθρώπων· δεν έχει μεγαλύτερη αξία και δεν είναι πιο βαρυσήμαντο να ικανοποιείς Εμένα; Ικανοποιώντας Με, δεν θα πλημμυρίσεις με αιώνια και ισόβια γαλήνη και ευτυχία;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 10). Ήξερα πως η πίστη μου στον Θεό ήταν ο σωστός δρόμος, κι έπρεπε να παραμείνω πιστή σε Εκείνον πάση θυσία. Το Κόμμα παραπλάνησε και πίεσε την οικογένειά μου ώστε να με απομακρύνει από την πίστη μου. Αυτό μου έδειξε καθαρά τη δαιμονική ουσία του Κομμουνιστικού Κόμματος που μισούσε την αλήθεια κι ήταν εχθρός του Θεού. Τους μίσησα και τους απέρριψα από καρδιάς. Επιπλέον, ο Θεός δοκίμαζε την πίστη και την αφοσίωσή μου σε Εκείνον υπό αυτές τις συνθήκες. Ακόμη και χωρίς την κατανόηση και τη στήριξή τους, έπρεπε να μείνω σταθερή στη μαρτυρία μου και να εξευτελίσω τον Σατανά. Με αυτήν τη σκέψη, είπα στην αδελφή μου: «Για τη μαμά και τον μπαμπά που μετά βίας τρώνε και κοιμούνται, και συνεχώς ανησυχούν, ποιος φταίει; Το Κόμμα δεν ευθύνεται γι’ αυτό; Είναι σωστό και φυσικό να πιστεύεις στον Θεό και να ακολουθείς τον σωστό δρόμο. Μα το Κόμμα όχι μόνο με συνέλαβε, μα έμπλεξε κι όλη μου την οικογένεια σε αυτό, χωρίς να μας αφήνει διέξοδο. Το Κόμμα είναι ο ένοχος!» Εκείνη τη στιγμή, τηλεφώνησε η μεγάλη αδελφή μου, απαιτώντας μια απάντηση: «Θα υπογράψεις αύριο ή όχι; Έχεις μόνο δύο επιλογές. Είτε υπογράφεις το χαρτί αύριο, και παραμένεις ελεύθερη κι έχεις μια καλή ζωή, είτε δεν υπογράφεις και περιμένεις να σε κλείσουν στη φυλακή!» Απάντησα σθεναρά: «Ακόμη κι αν αναγκαστώ να γυρίσω στη φυλακή, δεν υπογράφω αυτό το χαρτί!» Μου έκλεισε θυμωμένη το τηλέφωνο, και η άλλη μου αδελφή απλώς με αγνόησε.

Αργότερα, μεταφέρθηκα εκτός πόλης για τα καθήκοντά μου. Ξεφορτώθηκα τους δεσμούς του Σατανά και δαπανούσα τον εαυτό μου για τον Θεό, ψυχή τε και σώματι. Αυτό έγινε πριν από τρία χρόνια. Όποτε σκέφτομαι αυτήν την εμπειρία, νιώθω μια γαλήνη στην καρδιά μου. Νιώθω πως ήταν η καλύτερη επιλογή που έκανα ποτέ και δεν θα το μετανιώσω ποτέ.