Γνώρισα την αδελφή Γιέ Σιάνγκ στο Φέισμπουκ τον Αύγουστο του 2020. Μου είπε πως ο Κύριος Ιησούς είχε επιστρέψει, εξέφραζε αλήθειες κι έκανε το έργο της κρίσεως των εσχάτων ημερών. Μου είπε επίσης τις προφητείες της επιστροφής Του για το έργο της κρίσεως: «Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού» (Α’ Πέτρου 4:17). «Και εάν τις ακούση τους λόγους μου και δεν πιστεύση, εγώ δεν κρίνω αυτόν· διότι δεν ήλθον διά να κρίνω τον κόσμον, αλλά διά να σώσω τον κόσμον. Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Κατά Ιωάννην 12:47-48). «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν» (Κατά Ιωάννην 16:12-13). Όταν τις διάβασα κι άκουσα τη συναναστροφή της, κατάλαβα πως ο Κύριος Ιησούς έκανε μόνο το έργο της λύτρωσης. Αν και οι αμαρτίες των πιστών συγχωρέθηκαν, η αμαρτωλή μας φύση παραμένει. Πάμε στην εκκλησία, προσευχόμαστε, εξομολογούμαστε, μα συνεχώς λέμε ψέματα κι αμαρτάνουμε, δέσμιοι της αμαρτίας. Χρειαζόμαστε το έργο της κρίσεως και της κάθαρσης του Θεού, για να αποτινάξουμε τα δεσμά και να είμαστε άξιοι εισόδου στη βασιλεία Του. Η Γιέ Σιάνγκ ήταν διαφωτιστική. Όσα είπε δεν τα είχα ακούσει στην εκκλησία. Ήθελα να αναζητήσω και να ερευνήσω.

Δύο αδελφοί ήλθαν στο χωριό για να διαδώσουν το ευαγγέλιο και τους φιλοξένησα. Μια φορά, ήρθαν πάνω από είκοσι χωρικοί ν’ ακούσουν το κήρυγμά τους. Βρήκαν τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού σπουδαίο, τράφηκαν απ’ αυτόν και ήθελαν να ερευνήσουν. Την επομένη, οι πάστορες κι οι πρεσβύτεροι άκουσαν για το ευαγγελικό κήρυγμα των αδελφών κι ήρθαν να με εμποδίσουν. Με το που μπήκε, ο πάστορας Τιάν με ρώτησε: «Ποιος ήρθε στο σπίτι σου να κηρύξει;» Στη θέα της αυστηρής τους έκφρασης, αγχώθηκα πολύ. Φοβόμουν πως οι δύο αδελφοί θα είχαν μπελάδες αν οι πάστορες μάθαιναν πως είχαν έρθει για κήρυγμα. Έτσι, είπα: «Είναι φίλοι που γνώρισα στο διαδίκτυο». Ο πάστορας Τσεν είπε: «Ακούσαμε πως διαδίδουν το ευαγγέλιο. Μην τους φιλοξενήσεις ξανά! Αν μάθουμε κάτι τέτοιο, θα πούμε στον σύζυγό σου πως δέχεσαι άνδρες εδώ!» Όταν το είπε, θύμωσα πολύ. Απλώς τους φιλοξενούσα ενώ διέδιδαν το ευαγγέλιο στους χωρικούς. Δεν είχα κάνει κάτι αισχρό, μα εκείνος έλεγε ψέματα και μ’ απειλούσε. Ο πάστορας Τιάν είπε: «Μην πιστεύεις το ευαγγέλιό τους. Ο Κύριος Ιησούς είπε: “Τότε εάν τις είπη προς υμάς· Ιδού εδώ είναι ο Χριστός ή εδώ, μη πιστεύσητε· διότι θέλουσιν εγερθή ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και θέλουσι δείξει σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε να πλανήσωσιν, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς” (Κατά Ματθαίον 24:23-24). Τις έσχατες ημέρες θα εμφανιστούν ψευδόχριστοι. Όσοι λένε πως ο Κύριος έχει έρθει ψεύδονται. Κοίτα μη σε ξεγελάσουν! Το λέω για να σε προστατέψω. Για να μην εξαπατηθείς». Τότε, δεν διέκρινα τα λόγια των παστόρων, νόμιζα πως πίστευαν καιρό και κατανοούσαν πολλά, και πως όσα έλεγαν, συμφωνούσαν με τη Βίβλο. Τι θα έκανα αν είχαν δίκιο και όντως παραπλανιόμουν; Έτσι, τους πίστεψα. Με γύρευαν απ’ την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού για συναθροίσεις, αλλά έβρισκα δικαιολογίες, και μάλιστα άλλαξα λογαριασμό στο Φέισμπουκ, κι έκοψα τελείως επαφές.

Για δύο εβδομάδες, δεν συναθροιζόμουν. Περνούσα τον καιρό μου κουβεντιάζοντας με φίλους στο διαδίκτυο και βλέποντας βίντεο. Βαριόμουν πολύ. Αναπολούσα τις συναθροίσεις με πιστούς του Παντοδύναμου Θεού, όταν ένιωθα πλήρης και χαρούμενη, μα τώρα ήμουν όλο και πιο ανήσυχη. Σκεφτόμουν: «Αν ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς, και δεν Τον αποδεχτώ, θα χάσω τη σωτηρία Του; Μα οι πάστορες είπαν πως θα εμφανιστούν ψευδόχριστοι τις έσχατες ημέρες, και πως είναι ψέμα ότι ο Κύριος επέστρεψε. Τι θα γίνει αν εξαπατηθώ;» Ένιωθα διχασμένη και μπερδεμένη, έτσι προσευχήθηκα στον Κύριο: «Κύριε Ιησού, δεν έχω διάκριση και δεν ξέρω ποιον να ακούσω. Διαφώτισέ με να κατανοήσω το θέλημά Σου και να μη χάσω τη σωτηρία Σου». Έπειτα κατάλαβα πως δεν έπρεπε να το βάλω στα πόδια χωρίς να το ψάξω με τους αδελφούς και τις αδελφές της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού. Προς έκπληξή μου, οι πάστορες το έμαθαν μετά από δύο συναθροίσεις. Μας κάλεσαν στο σπίτι του πάστορα Τιάν. Ήμουν πολύ αγχωμένη. Δεν είχα ιδέα τι θα έκαναν οι πάστορες. Εκείνο το βράδυ, πήγαμε στο σπίτι του. Ήταν εκεί κι άλλοι πάστορες και πρεσβύτεροι. Ο πάστορας Τιάν είπε: «Έμαθα πως ακούτε κηρύγματα στο διαδίκτυο. Γιατί ακούτε τα κηρύγματα της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού κι όχι τα δικά μας; Αν έρχεστε στην εκκλησία, ακούτε τα κηρύγματά μας, προσεύχεστε και εξομολογείστε, ο Θεός θα το ξεχάσει, κι όταν ο Κύριος επιστρέψει, θα μας πάρει στον ουρανό». Σκέφτηκα: «Όσοι πιστεύουν στον Θεό πρέπει να ακούν τα λόγια Του. Οι πάστορες κι οι πρεσβύτεροι μας βάζουν να ακούμε τα δικά τους. Μας φέρνουν ενώπιόν τους κι όχι ενώπιον του Θεού». Διαφωνούσα με τον πάστορα, μα δεν τολμούσα να τον αντικρούσω. Ο πάστορας Τιάν μάς έδωσε ένα σημειωματάριο και φώναξε: «Θα πιστεύετε σε άλλους Θεούς; Αποφασίστε τώρα! Τα ονόματά σας είναι εδώ. Εμπρός, υπογράψτε. Αν σταματάτε, βάλτε τικ, αν όχι, βάλτε Χ. Αν συνεχίσετε να πιστεύετε σε άλλους Θεούς, θα βρείτε μεγάλο μπελά! Δεν θα βοηθούμε πια τις οικογένειές σας σε γάμους, κηδείες, γεννήσεις ή χτίσιμο σπιτιών». Στον τόπο μου, τα έθιμα αυτά έχουν μεγάλη αξία, και χωρίς την υποστήριξη των παστόρων, ούτε οι χωρικοί θα βοηθούσαν. Τότε, ήμουν λίγο αδύναμη. Σκεφτόμουν: «Η οικογένειά μου σχεδιάζει να χτίσει σπίτι. Σύμφωνα με τα έθιμα του χωριού, είναι στην εξουσία των παστόρων και των πρεσβυτέρων. Αν δεν το εγκρίνουν εκείνοι, κανείς δεν θα βοηθήσει. Αν συνεχίσω τις συναθροίσεις στο διαδίκτυο, θα είναι δύσκολο όταν κάτι συμβεί στο σπίτι. Μα τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού μοιάζουν με τη φωνή του Κυρίου. Πολύ πιθανό να είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς. Αν ακούσω τους πάστορες κι απαρνηθώ τον Παντοδύναμο Θεό, δεν θα αντισταθώ στον Κύριο;» Στη σκέψη αυτήν, έβαλα ένα Χ στο σημειωματάριο. Οι άλλοι έκαναν το ίδιο. Μόνο ένα άτομο έβαλε τικ. Ο πάστορας εξαγριώθηκε και είπε: «Όταν έχετε προβλήματα στο μέλλον, οι χωρικοί δεν θα σας βοηθήσουν. Ούτε εμείς θα προσευχόμαστε για σας. Τελειώσαμε μετά απ’ αυτό!»

Θύμωσα, μα ήμουν και μπερδεμένη. Και οι ψευδόχριστοι που ανέφεραν οι πάστορες; Έψαξα τις δύο αδελφές απ’ τις συναθροίσεις. Μου διάβασαν λόγια του Παντοδύναμου Θεού: «Ο Θεός που ενσαρκώθηκε ονομάζεται Χριστός, κι έτσι, ο Χριστός που μπορεί να δώσει στους ανθρώπους την αλήθεια ονομάζεται Θεός. Δεν υπάρχει τίποτε το υπερβολικό σ’ αυτό, γιατί Εκείνος κατέχει την ουσία του Θεού, κατέχει τη διάθεση του Θεού και τη σοφία στο έργο Του, τα οποία είναι άφταστα για τον άνθρωπο. Εκείνοι που ισχυρίζονται ότι είναι ο Χριστός, αλλά δεν μπορούν να κάνουν το έργο του Θεού, είναι απατεώνες. Ο Χριστός δεν είναι μόνο η εκδήλωση του Θεού πάνω στη γη, αλλά και η ιδιαίτερη ενσάρκωση του Θεού καθώς εκτελεί και ολοκληρώνει το έργο Του ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτή η ενσάρκωση δεν μπορεί απλώς να υποκατασταθεί από οποιονδήποτε άνθρωπο, αλλά είναι μια σάρκα που είναι σε θέση να φέρει επαρκώς εις πέρας το έργο του Θεού στη γη, να εκφράζει τη διάθεση του Θεού, να αντιπροσωπεύει επαρκώς τον Θεό και να παρέχει ζωή στον άνθρωπο. Αργά ή γρήγορα, θα ακολουθήσει η πτώση όλων εκείνων που παριστάνουν τον Χριστό, διότι, παρότι ισχυρίζονται ότι είναι ο Χριστός, δεν κατέχουν καθόλου από την ουσία του Χριστού. Κι έτσι, λέω ότι η αυθεντικότητα του Χριστού δεν μπορεί να οριστεί από τον άνθρωπο, αλλά απαντάται και αποφασίζεται από τον ίδιο τον Θεό» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή). Έπειτα, συναναστράφηκαν: «Πώς διακρίνουμε τον αληθινό Χριστό απ’ τους ψευδείς; Ο Χριστός είναι το ενσαρκωμένο Πνεύμα του Θεού στη γη ως άνθρωπος. Είναι η ενσάρκωση της αλήθειας, η έλευση του Σωτήρα. Εκφράζει αλήθειες και φανερώνει μυστήρια. Καθαίρει και σώζει τον άνθρωπο, και κάνει το έργο του Θεού. Οι ψευδόχριστοι είναι ουσιαστικά δαίμονες. Όσο κι αν ισχυρίζονται πως είναι ο Θεός, δεν εκφράζουν την αλήθεια και δεν εκτελούν το έργο της σωτηρίας του Θεού. Κηρύττουν μόνο λόγια της Βίβλου ή κάνουν θαύματα για ξεγελάσουν τους ανθρώπους». Τότε, έκανε μια παρομοίωση. Αν δέκα άτομα με λευκές ρόμπες και στηθοσκόπιο ισχυρίζονται πως είναι γιατροί, αλλά μόνο ένας είναι αληθινός, πώς τον διακρίνουμε απ’ τους ψεύτικους; Δεν πρέπει να κοιτάμε τα ρούχα ή το φέρσιμό τους. Το βασικό είναι αν μπορούν να θεραπεύουν. Αν μπορούν, τότε είναι γιατροί. Δεν πρέπει να διακρίνουμε τον Χριστό βάσει εμφάνισης, αλλά βάσει του έργου, των λόγων Του και της διάθεσης που φανερώνει. Αν εκφράζει αλήθειες και κάνει το έργο της σωτηρίας, τότε είναι ο Χριστός. Στον λόγο του Παντοδύναμου Θεού, όλοι βλέπουμε πως τα λόγια Του είναι η αλήθεια, πως έχουν δύναμη κι εξουσία. Αποκαλύπτει τα μυστήρια του σχεδίου διαχείρισης του Θεού, των τριών σταδίων του έργου Του, της ενσάρκωσης και των ονομάτων Του και την αληθινή ιστορία της Βίβλου, την αλήθεια και την ουσία της διαφθοράς μας απ’ τον Σατανά και την πηγή της αποστασίας και της αντίστασής μας στον Θεό, κι έτσι βλέπουμε τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας. Μας λέει ποια είδη ατόμων Τού αρέσουν, ποια αποστρέφεται, ποια θα εισέλθουν στη βασιλεία του Θεού και ποια θα τιμωρηθούν. Μας αποκαλύπτει ακόμα τη δίκαιη και απρόσβλητη διάθεσή Του. Έχει εκφράσει όλες τις αλήθειες για να σωθεί η διεφθαρμένη ανθρωπότητα και κάνει το έργο της κρίσεως. Απ’ αυτό, είμαστε βέβαιοι πως είναι ο ενσαρκωμένος Θεός, ο Χριστός των εσχάτων ημερών. Οι ψευδόχριστοι δεν εκφράζουν αλήθειες ούτε κάνουν το έργο της σωτηρίας του Θεού, και δεν διορθώνουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας. Όσο κι αν αυτοαποκαλούνται Θεός, είναι ψεύτικοι και κακά πνεύματα και θα εκπέσουν.

Με τη συναναστροφή της, η καρδιά μου φωτίστηκε πολύ. Δεν θα διέκρινα τον αληθινό Χριστό βάσει των όσων έλεγαν πάστορες ή πρεσβύτεροι. Το βασικό είναι να δω αν εκφράζει αλήθειες και κάνει το έργο της σωτηρίας. Ο Παντοδύναμος Θεός έχει εκφράσει πολλές αλήθειες, έχει αποκαλύψει πολλά μυστήρια της Βίβλου κι έχει κάνει το έργο της κρίσης και κάθαρσής μας. Αυτά δεν θα μπορούσε να τα κάνει άνθρωπος. Βεβαιώθηκα πως είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς. Έκτοτε, συναθροιζόμουν συχνά με αδελφούς κι αδελφές στο χωριό μου.

Τον Απρίλη του ’21, η ασθένεια του συζύγου μου επανεμφανίστηκε και δυστυχώς κατέληξε κατά τη θεραπεία. Οι συγγενείς ήθελαν οι προσευχές και η τελετή να γίνουν απ’ τους πάστορες, μα εκείνοι και οι πρεσβύτεροι με χλεύαζαν και με ανάγκαζαν να αποκηρύξω την πίστη μου. Ο κοινοτάρχης συμφώνησε μαζί τους, με επέπληξε που δεν τους άκουγα κι απαγόρευσε στους συγχωριανούς να με βοηθήσουν. Τότε είπε: «Αν ομολογήσεις και υποσχεθείς πως θα αποκηρύξεις τον Παντοδύναμο Θεό και θα έρχεσαι στην εκκλησία, θα σε βοηθήσουμε να θάψεις τον σύζυγό σου». Με εκβίαζαν με την ταφή του συζύγου μου να αφήσω την πίστη μου! Ήταν ελεεινό και αισχρό. Δεν είχα κάτι να ομολογήσω. Έκλαιγα με τον πέντε μηνών γιο μου στα χέρια. Δεν απάντησα, έτσι έβαλαν τους δικούς μου να με πιέσουν να παραδεχτώ το λάθος μου. Δεν υπήρχε κανείς να με υπερασπιστεί. Έτρεμα κι ένιωθα απελπιστικά μόνη. Σκέφτηκα: «Αν δεν το παραδεχτώ, κανείς δεν θα με βοηθήσει με την ταφή, μα αν το κάνω, θα αρνηθώ και θα προδώσω τον Θεό. Τι να κάνω;» Στον πόνο μου, επικαλέστηκα τον Θεό: «Παντοδύναμε Θεέ! Πιστεύω πως είσαι ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Δημιουργός των πάντων, ο Παντοδύναμος Θεός των δυνάμεων, και πως τα πάντα βρίσκονται στα χέρια Σου. Θα υποταχτώ στις ρυθμίσεις Σου». Μετά την προσευχή, θυμήθηκα κάποια λόγια του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Σε κάθε βήμα του έργου που επιτελεί ο Θεός μέσα στους ανθρώπους, εξωτερικά φαίνεται να είναι αλληλεπιδράσεις μεταξύ ανθρώπων, σαν να γεννήθηκαν από ανθρώπινες ρυθμίσεις ή από ανθρώπινη παρέμβαση. Αλλά στα παρασκήνια, κάθε στάδιο του έργου και ό,τι συμβαίνει είναι ένα στοίχημα του Σατανά ενώπιον του Θεού και απαιτεί από τους ανθρώπους να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους προς τον Θεό. Πάρε τη δοκιμασία του Ιώβ για παράδειγμα: Στα παρασκήνια, ο Σατανάς έβαζε ένα στοίχημα με τον Θεό και αυτό που συνέβη στον Ιώβ ήταν οι πράξεις των ανθρώπων και η παρέμβαση των ανθρώπων. Πίσω από κάθε βήμα του έργου που κάνει ο Θεός σ’ εσάς είναι το στοίχημα του Σατανά με τον Θεό —πίσω από όλα αυτά υπάρχει μια μάχη. […] Όταν ο Θεός και ο Σατανάς μάχονται στο πνευματικό βασίλειο, πώς πρέπει να ικανοποιήσεις τον Θεό και πώς πρέπει να είσαι σταθερός στη μαρτυρία σου σ’ Εκείνον; Θα πρέπει να γνωρίζεις ότι όλα όσα σου συμβαίνουν είναι μια μεγάλη δοκιμασία και η στιγμή που ο Θεός σε χρειάζεται για να γίνεις μάρτυρας» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο αγαπώντας τον Θεό πιστεύεις αληθινά στον Θεό). Κατάλαβα πως αν και φαινομενικά με καταδίωκαν και με εμπόδιζαν οι πάστορες κι ο κοινοτάρχης, στην πραγματικότητα ήταν απάτη και διατάραξη του Σατανά. Αν και έλεγαν πως ήταν για το καλό μου, χρησιμοποιούσαν έθιμα του χωριού για ζητήματα όπως κηδείες, γάμοι, γεννήσεις και χτίσιμο σπιτιών για να με εγκαταλείψουν οι συγχωριανοί και να αρνηθώ και να προδώσω τον Θεό. Ήθελαν επίσης να με σύρουν πίσω στη θρησκεία τους για να τους υπακούω. Ο Θεός άφησε τις εκκλησίες της Εποχής της Χάριτος για να κάνει το έργο της κρίσεως. Αν άκουγα τους πάστορες και τον κοινοτάρχη και γύριζα στην εκκλησία, θα έχανα τη σωτηρία του Θεού και θα πήγαινα στην κόλαση να τιμωρηθώ μαζί τους κατά την κακόβουλη πρόθεση του Σατανά. Όσο κι αν με εμπόδιζαν, δεν έπρεπε να τους ακούσω, αλλά ακλόνητη στη μαρτυρία μου, να βασιστώ στον Θεό, για να ντροπιάσω τον Σατανά. Μα ακόμα χρειαζόμουν βοήθεια με το πρακτικό πρόβλημα της ταφής του συζύγου μου. Οι χωρικοί, οι συγγενείς κι οι φίλοι άκουγαν τον κοινοτάρχη και τους πάστορες και δεν βοηθούσαν. Τι έπρεπε να κάνω; Επικαλούμουν συνεχώς τον Θεό: «Παντοδύναμε Θεέ, το αν θα με βοηθήσει κάποιος να θάψω τον σύζυγό μου είναι μόνο στα χέρια Σου. Αφήνω αυτά τα ζητήματα σ’ Εσένα. Ό,τι κι αν γίνει, θα υποταχτώ σ’ Εσένα και δεν θα Σε προδώσω». Μετά την προσευχή, ηρέμησα κάπως και πονούσα λιγότερο. Τότε, άκουσα τον θείο μου έξω να λέει: «Σας ικετεύω να βοηθήσετε. Απολογούμαι εγώ εκ μέρους της». Ο κοινοτάρχης είπε: «Αυτή πρέπει να απολογηθεί». Σκέφτηκα: «Θα έκαναν τα πάντα για να προδώσω τον Θεό, μα θα μείνω σταθερή στη μαρτυρία μου για να ντροπιάσω τον Σατανά». Δέκα λεπτά μετά, έλαβα ένα απρόσμενο τηλεφώνημα από τη μητέρα μου. Είπε: «Μην απελπίζεσαι. Κάποιοι φίλοι του άνδρα σου απ’ τον στρατό θα βοηθήσουν να ταφεί. Είναι ήδη καθ’ οδόν». Εκείνη τη στιγμή, συγκινήθηκα. Στην πιο απελπιστική στιγμή, ο Θεός είχε στείλει άτομα να με βοηθήσουν. Θυμήθηκα κάποια λόγια Του: «Γνωρίζεις πως τα πάντα στο περιβάλλον γύρω σου βρίσκονται εκεί με την άδειά μου, όλα σχεδιασμένα από Μένα. Δες ξεκάθαρα και ικανοποίησε την καρδιά Μου στο περιβάλλον που σου προσέφερα. Μη φοβάσαι· ο Παντοδύναμος Θεός των στρατιών θα είναι σίγουρα μαζί σου· φυλάει τα νώτα σας και είναι η ασπίδα σας» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 26). Είδα πως τα πάντα είναι στα χέρια του Θεού. Αν βασιστούμε στον Θεό, Εκείνος θα μας ανοίξει ένα μονοπάτι. Αν και ακόμα με καταδίωκαν, είδα την καθοδήγηση του Θεού, η καρδιά μου δεν έκανε πίσω και δεν ήμουν πια αδύναμη.

Μετά την ταφή του συζύγου μου, η μητέρα του με κατσάδιαζε συχνά κι έλεγε πως οι χωρικοί μάς απέφευγαν επειδή είχα προδώσει τον Κύριο Ιησού και πίστευα σε λάθος Θεό. Οι συγγενείς μού επιτίθεντο για τον ίδιο λόγο. Ούτε η οικογένεια της μητέρας μου δεν με πλησίαζε. Μόνο η μητέρα μου ερχόταν να με δει αν και συνεχώς με παρότρυνε: «Γιατί δεν ακούς τους πάστορες, τον κοινοτάρχη ή τον δήμαρχο; Σύνελθε! Δεν έχεις πια σύζυγο. Αν δεν βασιστείς σ’ αυτούς ή στα πεθερικά σου, πού θα προστρέξεις; Το παιδί σου είναι μικρό. Ομολόγησε και μην πιστεύεις στον Παντοδύναμο Θεό!» Όπου πήγαινα, οι συγχωριανοί μιλούσαν για μένα πίσω απ’ την πλάτη μου και οι υποθέσεις μου ήταν θέμα κουτσομπολιού. Σκεφτόμουν πως τα πηγαίναμε καλά πριν, όμως πλέον με καταδίωκαν και με απομόνωναν λόγω της πίστης μου. Πληγωνόμουν και απογοητευόμουν. Τότε, κόπηκε το ίντερνετ στη Μιανμάρ κι έμεινα χωρίς συναθροίσεις και κηρύγματα και τα άλλα μέλη δεν τολμούσαν να έρθουν να με συναναστραφούν και να με βοηθήσουν. Ένιωθα πως είχα βυθιστεί στο σκοτάδι και δεν έβλεπα φως. Προσευχόμουν στον Θεό κάθε μέρα να με βγάλει απ’ αυτές τις μαύρες μέρες. Μια μέρα, έλαβα ένα μήνυμα με λόγια του Θεού. «Μην αποκαρδιώνεσαι, μην είσαι αδύναμος, κι Εγώ θα σου διασαφηνίσω τα πράγματα. Ο δρόμος για τη βασιλεία δεν είναι τόσο ομαλός· τίποτα δεν είναι τόσο απλό! Θέλεις οι ευλογίες να σου έρχονται εύκολα, έτσι δεν είναι; Σήμερα, όλοι θα έχουν να αντιμετωπίσουν πικρές δοκιμασίες. Χωρίς τέτοιες δοκιμασίες, η στοργική καρδιά που έχετε για Μένα δεν θα δυναμώσει κι εσείς δεν θα έχετε αληθινή αγάπη για Μένα. Ακόμη κι αν αυτές οι δοκιμασίες αποτελούνται απλώς από περιστάσεις ήσσονος σημασίας, όλοι πρέπει να τις περάσουν· απλώς η δυσκολία των δοκιμασιών θα ποικίλλει από άτομο σε άτομο. Οι δοκιμασίες αποτελούν ευλογία από Εμένα, και πόσοι από εσάς έρχεστε συχνά ενώπιόν Μου και ικετεύετε γονυπετείς για τις ευλογίες Μου; Ανόητα παιδιά! Πάντα νομίζετε ότι μερικά ευοίωνα λόγια λογίζονται ως ευλογία Μου, όμως δεν αναγνωρίζετε ότι η πίκρα είναι μία από τις ευλογίες Μου» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 41). Όταν τα διάβασα, συγκινήθηκα πολύ. Ήταν σαν να έπαιρνα ξαφνικά ένα ισχυρό φάρμακο για μια βαριά ασθένεια και γέμισα πίστη και δύναμη. Απ’ τον λόγο του Θεού κατάλαβα πως δεν είναι εύκολο να ακολουθείς τον Θεό. Όλοι πρέπει να υποστούν πόνο και δεινά. Τα σωματικά βάσανα με ωθούσαν να προσεύχομαι και να βασίζομαι στον Θεό. Κι όσο πιο πολύ υπέφερα, τόσο αναζητούσα την αλήθεια με ενθουσιασμό. Ασυναίσθητα, είχα αποκτήσει γνώση της κυριαρχίας του Θεού, η σχέση μου με τον Θεό είχε συσφιχτεί κι ήμουν πιο αποφασισμένη να Τον ακολουθώ. Πίστευα από παιδί στον Κύριο, μα ήξερα μόνο να απολαμβάνω τη χάρη, τις ευλογίες, τη γαλήνη και τη χαρά Του. Ποτέ πόνο ή δοκιμασίες. Δεν ήξερα τίποτα για τον Κύριο ούτε πώς να διακρίνω τους άλλους. Μα ως πιστή του Παντοδύναμου Θεού, μέσω διώξεων και κακουχιών, αν και υπέφερα, έμαθα να διακρίνω τους άλλους. Είδα την ασχήμια των παστόρων και των πρεσβύτερων που αντιστέκονται στον Θεό. Παλιά, επειδή οι πάστορες εξηγούσαν τη Βίβλο και προσεύχονταν για μας, νόμιζα πως μας νοιάζονταν, κατανοούσαν τη Βίβλο και γνώριζαν τον Θεό. Όταν όμως άκουσαν πως ο Κύριος Ιησούς είχε επιστρέψει, δεν αναζήτησαν ούτε ερεύνησαν. Επίσης, εμπόδισαν πιστούς να ερευνήσουν το έργο του Θεού και χρησιμοποίησαν τα έθιμα του χωριού και τους χωριανούς για να μου επιτεθούν και να απαρνηθώ τον Παντοδύναμο Θεό. Είδα πως ήταν υποκριτές Φαρισαίοι και τους απέρριψα εντελώς. Εκείνες τις μέρες που πονούσα και στενοχωριόμουν, χωρίς την καθοδήγηση του λόγου του Θεού, ίσως να με είχαν τρελάνει εκείνοι οι δαίμονες. Με τα λόγια του Θεού, ξεπέρασα όλες τις δυσκολίες. Είμαι ευγνώμων στον Παντοδύναμο Θεό! Μετά από λίγο καιρό, το ίντερνετ αποκαταστάθηκε. Επικοινώνησα με άλλα μέλη και συναθροιστήκαμε. Όμως η δίωξη των παστόρων και του κοινοτάρχη χειροτέρεψε.

Τον Ιανουάριο του 2022, συγκάλεσαν συνέλευση στο χωριό. Παρευρέθησαν περίπου τριακόσια άτομα. Έβαλαν δεκατέσσερις πιστούς να κάτσουμε στις φτέρνες κάτω απ’ τον ήλιο. Ο κοινοτάρχης είπε: «Δεν μπορεί να υπάρχει δεύτερη πίστη στο χωριό. Συγκάλεσα συνέλευση ώστε οι πιστοί του Παντοδύναμου Θεού να διαλέξουν. Σας ρωτώ εξ ονόματος όλων: Θα συνεχίσετε να πιστεύετε στον Παντοδύναμο Θεό ή θα επιστρέψετε στην εκκλησία;» Κάλεσαν τους συγγενείς μας για να προσπαθήσουν να μας πείσουν έναν έναν. Ο πατέρας του αδελφού Άι Γουάνγκ ήταν δήμαρχος και τον πίεσε να γονατίσει και να ομολογήσει. Εκείνος αρνήθηκε, λέγοντας πως δεν ήταν κακό να πιστεύει στον Παντοδύναμο Θεό. Ο πατέρας του είπε με θυμό: «Πρέπει να πιστεύεις σε ό,τι πιστεύουν οι γονείς σου. Δεν μας εγκαταλείπεις όταν δεν μας ακούς και πιστεύεις στον Παντοδύναμο Θεό;» Ο Άι Γουάνγκ απάντησε: «Πιστεύω στον Θεό. Πότε είπα ότι σας εγκαταλείπω; Αγαπώ τους γονείς μου, μα περισσότερο τον Δημιουργό Θεό». Ο πατέρας του φώναξε πιο θυμωμένος: «Είσαι γιος μου! Αυτό που είσαι οφείλεται σ’ εμένα! Σου απαγορεύω να μου μιλάς έτσι!» Τότε διέκρινα ακόμα περισσότερο την αλαζονεία αυτών των ατόμων. Αν και πίστευαν στον Κύριο, δεν Τον σέβονταν ούτε Τον δόξαζαν! Ένας αξιωματούχος είπε: «Στην Κίνα συλλαμβάνεται όποιος πιστεύει στον Παντοδύναμο Θεό. Θα κάνουμε δική μας έρευνα εδώ. Ποιος σας οδήγησε στην πίστη; Ποιος είναι ο επικεφαλής;» Όλοι είπαμε πως δεν είχαμε, και επιμείναμε ακόμα κι όταν μας πίεσε ένα άλλος αξιωματούχος. Ένας αξιωματούχος της περιφέρειας ρώτησε: «Τι εννοείτε λέγοντας “Παντοδύναμος Θεός”;» Εγώ απάντησα: «Δεν ξέρεις; Είναι ο Κύριος της δημιουργίας, Αυτός που σε δημιούργησε». Αυτό τον εξόργισε και μας είπε να πάρουμε μια τελική απόφαση. Όσοι κρατούσαν την πίστη τους, θα έλεγαν «συνεχίζω» κι όσοι σταματούσαν, θα έλεγαν «αποχωρώ». Αν λέγαμε «συνεχίζω», θα μας ανέφεραν στους ανωτέρους για να το χειριστούν. Ο κοινοτάρχης είπε επίσης πως όσοι έλεγαν «συνεχίζω» έπρεπε να φύγουν απ’ το χωριό, μα όσοι έλεγαν «αποχωρώ» θα έμεναν και θα επέστρεφαν στην εκκλησία. Ένας ένας δήλωνε την απόφασή του. Τρεις αδελφές μπροστά μου είπαν «αποχωρώ», φοβούμενες τον διωγμό. Όταν ήρθε η σειρά μου, η μαμά μου με το παιδί μου στην πλάτη μού φώναζε να αποχωρήσω, να αφήσω την πίστη. Ήταν οδυνηρό να κοιτώ τη μητέρα μου και το παιδί μου. Φοβόμουν πως αν με συλλάμβαναν, θα ήταν δύσκολο για τη μητέρα μου να το φροντίζει. Έτσι, προσευχήθηκα στον Θεό να μου δώσει πίστη. Θυμήθηκα τα λόγια του Κυρίου Ιησού. «Όστις αγαπά πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ, δεν είναι άξιος εμού· και όστις αγαπά υιόν ή θυγατέρα υπέρ εμέ, δεν είναι άξιος εμού· και όστις δεν λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί οπίσω μου, δεν είναι άξιος εμού» (Κατά Ματθαίον 10:37-38). «Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών» (Κατά Ματθαίον 5:10). Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ο Θεός είπε: “Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής του ανθρώπου”. Ποιο είναι το νόημα αυτών των λόγων; Αποσκοπούν στο να μάθουν όλοι οι άνθρωποι το εξής: Η ζωή μας και το πνεύμα μας προέρχονται από τον Θεό· δημιουργήθηκαν από τον Θεό. Δεν προέρχονται από τους γονείς μας και σίγουρα δεν προέρχονται από τη φύση. Μας δόθηκαν από τον Θεό. Μόνο η σάρκα μας γεννήθηκε από τους γονείς μας, αλλά ακόμη και αυτή προήλθε από τις ρυθμίσεις του Θεού. Εφόσον η ανθρωπότητα δημιουργήθηκε από τον Θεό και οι πρόγονοι των ανθρώπων δημιουργήθηκαν από τον Θεό, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι και οι γονείς μας δημιουργήθηκαν από τον Θεό και δεν προήλθαν από τη φύση. Οι τύχες των ανθρώπων βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Το ότι μπορούμε να πιστέψουμε στον Θεό είναι μια ευκαιρία που μας έχει δώσει· έχει οριστεί από Εκείνον και είναι η χάρη Του. Επομένως, δεν έχεις καμία υποχρέωση να αναλαμβάνεις υποχρεώσεις ή να αναλαμβάνεις ευθύνες για οποιοδήποτε άλλο άτομο· η μόνη σου υποχρέωση είναι να εκτελείς για τον Θεό το καθήκον που πρέπει να εκτελεί ένα δημιουργημένο ον. Αυτό είναι που οφείλει περισσότερο να κάνει ο άνθρωπος, και, ανάμεσα σε όλα τα μεγάλα ζητήματα στη ζωή ενός ανθρώπου, είναι αυτό που οφείλει περισσότερο να ολοκληρώσει —είναι το κύριο μέλημα της ζωής του» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αναγνωρίζοντας τις πλανεμένες απόψεις του μπορεί κανείς να αλλάξει πραγματικά). Κατάλαβα πως η μοίρα μας είναι στα χέρια του Θεού. Το πού γεννιόμαστε, ποιοι είναι οι γονείς μας, τι δυσκολίες συναντούμε —όλα τα έχει καθορίσει ο Θεός. Αν και γέννησα το παιδί μου, μπορώ μόνο να κάνω το καθήκον μου ως μητέρα, δηλαδή να το γεννήσω και να το φροντίζω. Μα δεν μπορώ να αλλάξω τη μοίρα του ούτε το τι θα του συμβεί. Κάποια παιδιά είναι ορφανά από μικρά, αλλά κι αυτά μεγαλώνουν. Και οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν μικρή. Δεν είχα πατέρα να με φροντίζει όπως τα άλλα παιδιά, αλλά μεγάλωσα μια χαρά. Το μέλλον του παιδιού μου καθορίζεται απ’ τον Θεό. Η μητέρα μου ήταν ακόμα νέα. Ακόμα κι αν δεν ήμουν εκεί, θα φρόντιζε το παιδί μου. Έπρεπε να εμπιστευτώ τον Θεό και να υποταχτώ στις ρυθμίσεις Του. Ένιωθα πως έπρεπε να επιλέξω να πιστεύω και ν’ ακολουθώ τον Θεό, κι ακλόνητη στη μαρτυρία μου, να ντροπιάσω τον Σατανά. Έτσι σηκώθηκα και είπα: «Συνεχίζω!» Ο κοινοτάρχης είπε: «Είναι λάθος απόφαση». Εγώ απάντησα: «Δεν είναι λάθος που πιστεύω στον Θεό κι ακούω μόνο τον λόγο Του!» Ο αξιωματούχος οργίστηκε και με αποκάλεσε αποστάτισσα και προδότρια του Κυρίου. Μα μέσα μου ήξερα πως ο Παντοδύναμος Θεός έχει εκφράσει αλήθειες, έχει κάνει το έργο της κρίσεως κι είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς. Είχα ακούσει τη φωνή του Θεού και είχα αποδεχτεί τη σωτηρία Του. Ακολουθούσα τα χνάρια του Αρνίου· πώς πρόδιδα τον Κύριο; Ήθελα πολύ να τους αντικρούσω, μα με τις φωνές τους, δεν είχα την ευκαιρία. Ο πρεσβύτερος Λι με αποκάλεσε αχάριστη κι ελεεινή και πήρε μια σανίδα να με χτυπήσει. Τρομαγμένη, προσευχήθηκα νοερά στον Θεό. Προς έκπληξή μου, ήρθε η πεθερά μου και τον εμπόδισε. Ευχαρίστησα τον Θεό. Ακόμα πέντε μέλη είπαν «συνεχίζω». Βλέποντας πως δεν συμβιβαζόμασταν, ρωτούσαν συνεχώς για τον επικεφαλής. Κανείς δεν απαντούσε. Καθόμασταν στις φτέρνες για ώρα κάτω απ’ τον ήλιο, από νωρίς το πρωί μέχρι το απόγευμα, πάνω από εφτά ώρες, χωρίς φαγητό ή νερό. Έτσι, ένας αδύναμος αδελφός με χαμηλή πίεση, λιποθύμησε. Ο κοινοτάρχης δεν άφησε τους δικούς του να τον βοηθήσουν. Είπε: «Αν ο Θεός σας είναι αληθινός, γιατί λιποθύμησε;» Έπειτα, είπε να πάρουμε τις οικογένειές μας, τα ζώα μας και τα υπάρχοντά μας και να φύγουμε απ’ το χωριό το ίδιο βράδυ. Είπε επίσης πως θα έκαιγαν τα σπίτια μας μόλις φεύγαμε. Ο αξιωματούχος της περιφέρειας είπε: «Μη χάνετε τον καιρό σας. Θα προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να δώσουν τον επικεφαλής. Στείλτε τους σπίτι. Αύριο που θα στείλω αναφορά στην κυβέρνηση για να αποφασίσουν οι ανώτεροι, θα φοβηθούν». Μα δεν φοβήθηκα τόσο. Ήξερα πως όλα ήταν στα χέρια του Θεού, κι αν οι ανώτεροι αξιωματούχοι μας συλλάμβαναν, θα αποτελούσε κι αυτό ρύθμιση του Θεού.

Την τρίτη μέρα, η κυβέρνηση συγκάλεσε κοινοτική συνέλευση. Πάνω από τετρακόσιοι ήταν εκεί. Ανησυχούσα πως θα μας πίεζαν να υπογράψουμε δήλωση αποστασίας, έτσι προσευχήθηκα στον Θεό να μείνουμε σταθεροί στη μαρτυρία μας. Στη συνέλευση, ο περιφερειάρχης μάς είπε: «Είστε όλοι νέοι και δεν καταλαβαίνετε. Δεν σας καθιστώ υπόλογους, μα στο εξής, θα ακούτε τους γονείς σας, όχι τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, και δεν θα διαδίδετε το ευαγγέλιό Του, αλλιώς ο κοινοτάρχης θα σας παραδώσει στην κυβέρνηση». Ένας αξιωματούχος του διοικητικού συμβουλίου είπε σε όλους: «Θα φερόμαστε στους πιστούς του Παντοδύναμου Θεού όπως και το ΚΚΚ. Το ΚΚΚ τούς καταδιώκει, τους συλλαμβάνει και τους χτυπά μέχρι θανάτου ατιμωρητί. Θα κάνουμε το ίδιο στην Πολιτεία Γουά. Όλοι οι πιστοί θα συλλαμβάνονται, ασχέτως αν έχουν κάνει κάτι κακό ή όχι, και θα ξυλοκοπούνται μέχρι θανάτου ατιμωρητί. Κανείς δεν θα λέει “Οι πιστοί δεν έκαναν κάτι κακό”. Είναι κυβερνητικές διαταγές. Μην αντιστέκεστε, και να καταγγέλλετε τους πιστούς του Παντοδύναμου Θεού». Έπειτα έδειξε εμάς τους πιστούς και είπε σε όλους: «Κοιτάξτε τα πρόσωπά τους, για να τους αναγνωρίζετε. Πιστεύουν στον Παντοδύναμο Θεό. Να τους αναφέρετε αν συναθροίζονται ή κηρύττουν!» Έπειτα, είπε σε έναν περιφερειακό υπάλληλο να διαβάσει σε όλους βλασφημίες για τον Θεό. Όλοι εξαπατήθηκαν από τα λόγια της κυβέρνησης και κάποιοι μας κοίταζαν με αποστροφή. Θύμωσα πολύ με αυτά που είπαν. Ήξερα πως η κυβέρνηση μάς καταδίωκε, για να αποκηρύξουμε την πίστη μας, και οι άλλοι να φοβούνται να ερευνήσουν το έργο του Παντοδύναμου Θεού, για να χάσουν τη σωτηρία του Θεού. Μίσησα κι άλλο αυτούς τους διαβόλους. Στη συνέχεια, μας άφησαν να πάμε σπίτι. Εκεί, διάβασα κάποια λόγια του Παντοδύναμου Θεού. «Ανεξάρτητα από το πόσο “δυνατός” είναι ο Σατανάς, ανεξάρτητα από το πόσο θρασύς και φιλόδοξος είναι, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλη ικανότητα έχει να προξενεί ζημιές, ανεξάρτητα από το πόσο ευρείας κλίμακας είναι οι τεχνικές που χρησιμοποιεί για να διαφθείρει και να παρασύρει τον άνθρωπο, ανεξάρτητα από το πόσο έξυπνα είναι τα κόλπα και τα σχέδια με τα οποία τρομοκρατεί τον άνθρωπο, ανεξάρτητα από το πόσο ευμετάβλητη είναι η μορφή του, ποτέ δεν μπόρεσε να δημιουργήσει ούτε ένα έμψυχο ον, ποτέ δεν μπόρεσε να θέσει νόμους και κανόνες για την ύπαρξη όλων των πραγμάτων και ποτέ δεν μπόρεσε να κυβερνήσει ή να ελέγξει κανένα αντικείμενο, είτε έμψυχο ή άψυχο. Στο σύμπαν και στο στερέωμα, δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος ή αντικείμενο που να έχει γεννηθεί από τον Σατανά, ή που να υπάρχει εξαιτίας του. Δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος ή αντικείμενο που αυτός κυβερνά ή ελέγχει. Αντιθέτως, ο Σατανάς όχι μόνο είναι αναγκασμένος να ζει υπό την κυριαρχία του Θεού, αλλά και πρέπει να υπακούει όλες τις εντολές και τις προσταγές του Θεού. Χωρίς την άδεια του Θεού, είναι δύσκολο για τον Σατανά να ακουμπήσει ακόμα και μια σταγόνα νερό ή έναν κόκκο άμμου πάνω στη γη. Χωρίς την άδεια του Θεού, ο Σατανάς δεν μπορεί ούτε να κινήσει τα μυρμήγκια πάνω στη γη, πόσο μάλλον τους ανθρώπους, που δημιουργήθηκαν από τον Θεό. Στα μάτια του Θεού, ο Σατανάς είναι κατώτερος και από τα κρινάκια στο βουνό, τα πουλιά που πετούν στον αέρα, τα ψάρια στη θάλασσα και τις κάμπιες στη γη. Ο ρόλος του περιορίζεται στο να υπηρετεί όλα τα πράγματα, να δουλεύει για την ανθρωπότητα και να υπηρετεί το έργο του Θεού και το σχέδιο διαχείρισής Του. Ανεξάρτητα από τη μοχθηρότητα της φύσης του και τη διαβολικότητα της ουσίας του, το μόνο πράγμα που μπορεί να κάνει είναι να συμμορφώνεται υπάκουα με το καθήκον του: δηλαδή να υπηρετεί τον Θεό και να αποτελεί ένα αντιθετικό στοιχείο προς τον Θεό. Αυτή είναι η ουσία και η θέση του Σατανά. Η ουσία του δεν συνδέεται με τη ζωή, δεν συνδέεται με τη δύναμη και δεν συνδέεται με την εξουσία. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα παιχνίδι στα χέρια του Θεού, μια απλή μηχανή που υπηρετεί τον Θεό!» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Α΄). Ο λόγος του Θεού μού έδωσε πίστη. Πάστορες και πρεσβύτεροι μάς πίεζαν, η κυβέρνηση μάς καταδίωκε και μας εκβίαζε με τους δικούς μας για να αφήσουμε τον Παντοδύναμο Θεό. Μα ό,τι κι αν έλεγαν ή έκαναν, δεν μπορούσαν να μας κάνουν τίποτα χωρίς την άδεια του Θεού. Όπως όταν ο πρεσβύτερος πήγε να με χτυπήσει, και η πεθερά μου που με μισούσε, ξαφνικά με υποστήριξε και τον εμπόδισε. Όλα ήταν στα χέρια του Θεού. Ένιωθα την εξουσία και κυριαρχία Του επί των πάντων, καθώς επίσης και την προστασία Του. Κανονίζει καταστάσεις βάσει του αναστήματός μου, κι έτσι δεν μου έδινε πολύ βαρύ φορτίο. Μέσα απ’ αυτές τις εμπειρίες, η πίστη μου αυξήθηκε κι ένιωθα πως όσα κάνει ο Θεός είναι καλά. Του είμαι ευγνώμων! Μέσα απ’ αυτήν την εμπειρία, είδα τη φύση των παστόρων και των πρεσβυτέρων που μισεί κι αντιστέκεται στον Θεό. Τα λόγια του Θεού λένε: «Υπάρχουν εκείνοι που διαβάζουν τη Βίβλο σε μεγαλόσχημες εκκλησίες και την απαγγέλλουν όλη μέρα, και εντούτοις κανένας τους δεν αντιλαμβάνεται τον σκοπό του έργου του Θεού. Κανένας τους δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό· πολλώ δε μάλλον, κανένας τους δεν είναι σε σύμπνοια με το θέλημα του Θεού. Είναι όλοι άχρηστοι, ποταποί άνθρωποι, ο καθείς στεκούμενος ψηλά για να κάνει κήρυγμα στον Θεό. Καταπολεμούν εκουσίως τον Θεό, ενώ κουβαλούν μάλιστα το λάβαρό Του. Αν και ισχυρίζονται πίστη στον Θεό, τρώγουν τη σάρκα και πίνουν το αίμα του ανθρώπου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι διάβολοι που καταβροχθίζουν την ψυχή του ανθρώπου, αρχιδαίμονες που παρεμποδίζουν σκόπιμα εκείνους που προσπαθούν να πάρουν το σωστό μονοπάτι και προσκόμματα που παρακωλύουν εκείνους που αναζητούν τον Θεό. Μπορεί να φαίνεται πως έχουν “γερή κράση”, μα πώς μπορούν οι ακόλουθοί τους να καταλάβουν ότι αυτοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά αντίχριστοι που οδηγούν τους ανθρώπους στο να σταθούν ενάντια στον Θεό; Πώς να ξέρουν οι ακόλουθοί τους ότι είναι ζωντανοί διάβολοι που αφιερώνονται στο να καταβροχθίζουν ανθρώπινες ψυχές;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι άνθρωποι που εναντιώνονται στον Θεό). Οι πάστορες κι οι πρεσβύτεροι δίδασκαν λόγια και δόγματα της Βίβλου, μα δεν την κατανοούσαν, και δεν υποδέχονταν τον Κύριο ούτε αναζητούσαν την αλήθεια. Δεν αναζητούσαν ούτε ερευνούσαν το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, παρανοούσαν τον λόγο του Κυρίου και παραπλανούσαν με αντιλήψεις. Λέγοντας πως είναι ψέμα ότι επέστρεψε, εμπόδιζαν πιστούς να ακούσουν τη φωνή του Θεού και να Τον υποδεχτούν. Έλεγαν πως έτσι τους προστάτευαν, μα η αλήθεια ήταν πως αν ακολουθούσαν τον Παντοδύναμο Θεό, κανείς δεν θα τους άκουγε κι ίσως έχαναν κύρος και εισόδημα. Γι’ αυτό μας ανάγκαζαν να Τον εγκαταλείψουμε. Χρησιμοποίησαν μάλιστα έθιμα όπως η κηδεία, ο γάμος, η γέννηση και το χτίσιμο σπιτιού για να με εκβιάσουν να υπογράψω δήλωση αποστασίας, και την ταφή του συζύγου μου για να αποκηρύξω τον Παντοδύναμο Θεό. Συνασπίστηκαν με την κυβέρνηση και συγκάλεσαν συνέλευση για να με καταδιώξουν και χρησιμοποίησαν τους δικούς μου για να προδώσω τον Θεό. Ήθελαν μάλιστα να μας διώξουν απ’ το χωριό, να κάψουν τα σπίτια μας και να μας παραδώσουν στους ανώτερους αξιωματούχους. Δεν σταματούσαν με τίποτα την καταδίωξη, για να προδώσουμε τον Παντοδύναμο Θεό, να μη σωθούμε και να μην εισέλθουμε στη βασιλεία. Οι πάστορες αυτοί είναι κακόβουλοι και μοχθηροί! Θυμήθηκα πώς αποδοκίμασε ο Κύριος Ιησούς τους Φαρισαίους. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, διότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων· επειδή σεις δεν εισέρχεσθε ουδέ τους εισερχομένους αφίνετε να εισέλθωσιν. […] Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, διότι περιέρχεσθε την θάλασσαν και την ξηράν διά να κάμητε ένα προσήλυτον, και όταν γείνη, κάμνετε αυτόν υιόν της γεέννης διπλότερον υμών» (Κατά Ματθαίον 23:14, 15). Πάστορες και πρεσβύτεροι εμπόδιζαν ανθρώπους να αποδεχτούν το έργο του Θεού, δήθεν για να τους προστατέψουν. Τους παρέσυραν στην αντίσταση προς τον Θεό και τελικά θα τους οδηγήσουν στην κόλαση. Είναι διάβολοι που εμποδίζουν την είσοδο στη βασιλεία του Θεού. Δαίμονες κι αντίχριστοι που αντιστέκονται στον Θεό. Είδα καθαρά πως μισούσαν την αλήθεια και τον Θεό, κι αποφάσισα πιο σθεναρά ν’ ακολουθώ τον Θεό. Όσο κι αν με παραπλανούσαν και με εμπόδιζαν, δεν θα απαρνιόμουν τον Παντοδύναμο Θεό. Προσευχήθηκα στον Θεό πως θα έφερνα ενώπιόν Του κι άλλους που ποθούσαν την εμφάνισή Του, για να αποδεχτούν τη σωτηρία Του. Για να εμποδίσει την πίστη μας και τις συναθροίσεις στο διαδίκτυο, ο κοινοτάρχης κανόνισε να ελέγχουν τα τηλέφωνά μας τακτικά και αν έβρισκαν το Φέισμπουκ, να το διαγράφουν. Για να αποφύγουμε την παρακολούθησή τους, παίρναμε τα αγροτικά εργαλεία μας στο βουνό, κάναμε ότι δουλεύαμε, και συναθροιζόμασταν κρυφά. Δεν τολμούσαμε να μιλάμε ανοιχτά για την πίστη μας στο χωριό. Μα όσο κι αν μας καταδίωκαν, βασιζόμασταν στον Θεό και διαδίδαμε το ευαγγέλιο. Με τον καιρό, το αποδέχτηκαν κι άλλοι. Όμως ο δήμαρχος έμαθε πως διέδιδα το ευαγγέλιο και με πίεσε να πουλήσω τους άλλους και να πω σε ποιον είχα κηρύξει. Δεν είπα τίποτα, έτσι με απείλησε για να αποκηρύξω την πίστη μου και επιστρέψω στην εκκλησία, αλλιώς θα με συλλάμβανε. Για να συναθροίζομαι και να κηρύττω το ευαγγέλιο και για να μη με συλλάβουν, έφυγα απ’ τη Μιανμάρ και πήγα σε άλλη χώρα. Τώρα ζω με κάποιους αδελφούς κι αδελφές. Συναναστρεφόμαστε και διαδίδουμε το ευαγγέλιο. Περνάω πολύ καλά. Μέσα απ’ όλα αυτά, υπέμεινα πόνο και καταδίωξη, απέκτησα διάκριση για τους πάστορες και τους πρεσβύτερους, βλέπω καθαρά πως η κυβέρνηση είναι κακή και δεν με περιορίζουν πια. Επίσης, γνώρισα την κυριαρχία του Θεού και η πίστη μου αυξήθηκε. Όλα αυτά δεν θα μπορούσα να τα αποκτήσω σε ένα άνετο περιβάλλον.