Περιεχόμενα

1. Γιατί αδυνατούμε να απαλλαγούμε από την αμαρτία στην πίστη μας προς τον Κύριο;

2. Πώς μπορούν οι Χριστιανοί να απαλλαγούν από την αμαρτία;

3. Πώς ο Θεός καθαίρει και κρίνει τον άνθρωπο;

Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι πας όστις πράττει την αμαρτίαν δούλος είναι της αμαρτίας. Ο δε δούλος δεν μένει πάντοτε εν τη οικία· ο υιός μένει πάντοτε» (Κατά Ιωάννην 8:34-35). Ο λόγος του Κυρίου μάς λέει ότι εάν οι άνθρωποι δεν μπορούν να απαλλαγούν από τη δουλεία και τα δεσμά της αμαρτίας και συνεχίζουν να διαπράττουν αμαρτίες, τότε είναι δούλοι της αμαρτίας και ποτέ δεν θα εισέλθουν στη βασιλεία του Θεού. Διαβάζοντας αυτό το χωρίο της Γραφής, πολλοί πιστοί αδελφοί και αδελφές σκέφτονται το πώς αμαρτάνουν την ημέρα μόνο και μόνο για να εξομολογηθούν τη νύχτα κι έτσι ανησυχούν ότι ζουν μέσα στην αμαρτία και δεν μπορούν να εισέλθουν στη βασιλεία του Θεού και αγχώνεται η καρδιά τους. Πιστεύουν στον Κύριο, γιατί λοιπόν δεν μπορούν να απαλλαγούν από την αμαρτία; Πώς μπορούμε απλά να απαλλαγούμε από τα δεσμά της αμαρτίας; Θα συναναστραφούμε τώρα σχετικά με αυτήν την πτυχή της αλήθειας.

Γιατί αδυνατούμε να απαλλαγούμε από την αμαρτία στην πίστη μας προς τον Κύριο;

Όσον αφορά το γιατί ενώ πιστεύουμε στον Κύριο, δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από την αμαρτία, ας διαβάσουμε πρώτα το παρακάτω χωρίο του λόγου του Θεού: «Αν και ο άνθρωπος έχει λυτρωθεί και συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, θεωρείται απλώς ότι ο Θεός δεν ενθυμείται τις παραβάσεις του ανθρώπου και δεν αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ανάλογα με τις παραβάσεις του. Ωστόσο, όταν ο άνθρωπος ζει στη σάρκα και δεν έχει απελευθερωθεί από την αμαρτία, μπορεί μόνο να συνεχίσει να αμαρτάνει, συνεχίζοντας να αποκαλύπτει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Αυτή είναι η ζωή που διάγει ο άνθρωπος, ένας ατελείωτος κύκλος αμαρτίας και συγχώρεσης. Η πλειοψηφία των ανθρώπων αμαρτάνει την ημέρα μόνο για να ομολογήσει τις αμαρτίες το βράδυ. Έτσι, ακόμα κι αν η προσφορά περί αμαρτίας ήταν αενάως αποτελεσματική για τον άνθρωπο, δεν θα μπορούσε να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Μόνο το ήμισυ του έργου της σωτηρίας έχει ολοκληρωθεί, γιατί ο άνθρωπος εξακολουθεί να έχει διεφθαρμένη διάθεση. […]» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)). Ο λόγος του Θεού μάς δείχνει ότι αν και έχουμε λυτρωθεί από τον Κύριο Ιησού και οι αμαρτίες μας έχουν συγχωρεθεί, και μολονότι, αφού αμαρτήσουμε, προσευχόμαστε, εξομολογούμαστε και μετανοούμε στον Κύριο και ο Κύριος δεν μας βλέπει πλέον ως αμαρτωλούς, η αμαρτωλή φύση μας εξακολουθεί να υπάρχει: είναι και πάλι πιθανόν να αμαρτάνουμε συχνά, να εκθέτουμε τη διεφθαρμένη διάθεσή μας και να ζούμε μέσα στην αμαρτία την ημέρα μόνο και μόνο για να εξομολογηθούμε τη νύχτα. Για παράδειγμα, όταν άλλοι λένε ή κάνουν κάτι που βλάπτει τα συμφέροντά μας, τους μισούμε. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο Θεός αγαπά όσους είναι ειλικρινείς, όμως συχνά λέμε ψέματα και εξαπατούμε για χάρη των συμφερόντων μας. Όταν ο Θεός μάς ευλογεί, Τον ευχαριστούμε συνεχώς, όταν όμως πληγούμε από καταστροφές, αρχίζουμε να παραπονούμαστε για Αυτόν, και ίσως ακόμη και να διαμαρτυρόμαστε εναντίον Του, εκτοξεύοντας ανοιχτά προσβολές σε βάρος Του. Μπορούμε λοιπόν να δούμε ότι αν και οι αμαρτίες μας έχουν συγχωρεθεί, η διεφθαρμένη διάθεση μέσα μας δεν έχει καθαρθεί, γιατί αυτό που έπραξε ο Κύριος Ιησούς ήταν το έργο της σταύρωσης και της λύτρωσης της ανθρωπότητας, όχι το έργο της πλήρους κάθαρσης και σωτηρίας του ανθρώπου. Ο Σατανάς μάς διαφθείρει εδώ και χιλιάδες χρόνια και η σατανική μας διάθεση είναι σταθερά ριζωμένη μέσα στη φύση μας. Η αλαζονεία, η έπαρση, ο εγωισμός, η ποταπότητα, η αναξιοπιστία, η πανουργία, τα ψέματα, ο δόλος, οι γεμάτες φθόνο διαμάχες, η μοχθηρία, η κακία, το μίσος της αλήθειας και η εχθρότητα προς τον Θεό —όλα αυτά είναι πιο επίμονα από την αμαρτία και μπορούν να κάνουν τον άνθρωπο να εναντιωθεί άμεσα στον Θεό. Εάν αυτά τα βασικά αίτια δεν αντιμετωπιστούν, τότε θα αμαρτάνουμε σήμερα και ομοίως θα αμαρτάνουμε αύριο, εντελώς ανίκανοι να απαλλαγούμε από τα δεσμά και τους περιορισμούς της αμαρτίας.

Πώς μπορούν οι Χριστιανοί να απαλλαγούν από την αμαρτία;

Πώς μπορούμε λοιπόν να απαλλαγούμε πλήρως από τα δεσμά της αμαρτίας; Ο Κύριος Ιησούς προφήτευσε: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Κατά Ιωάννην 16:12-13). «Και εάν τις ακούση τους λόγους μου και δεν πιστεύση, εγώ δεν κρίνω αυτόν· διότι δεν ήλθον διά να κρίνω τον κόσμον, αλλά διά να σώσω τον κόσμον. Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Κατά Ιωάννην 12:47-48).

Ο λόγος του Θεού αναφέρει επίσης: «Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκεί μόνο να σηκώσει ο Ιησούς στους ώμους του τις αμαρτίες του ανθρώπου και να θυσιαστεί γι’ αυτές, αλλά πρέπει, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από την διάθεσή του, η οποία έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Συνεπώς, αφότου ο άνθρωπος συγχωρέθηκε για τις αμαρτίες του, ο Θεός επέστρεψε ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και ξεκίνησε το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο Του ανέβασε τον άνθρωπο σε υψηλότερο επίπεδο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στην κυριαρχία Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος).

Ο λόγος του Θεού μάς λέει ότι ο Θεός των εσχάτων ημερών θα επιστρέψει για να εκφωνήσει τον λόγο Του και να εκτελέσει το έργο της κρίσεως, αποκαθιστώντας εντελώς τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου και σώζοντάς τον από την αμαρτία. Σήμερα, ο Κύριος Ιησούς επέστρεψε με σάρκα και οστά ως ενσαρκωμένος Παντοδύναμος Θεός. Με βάση το έργο της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού, ο Παντοδύναμος Θεός έχει πραγματοποιήσει ένα στάδιο του έργου Του, το έργο της κρίσεως που ξεκινά στον οίκο του Θεού. Έχει εκφράσει όλες τις αλήθειες για την κάθαρση και τη σωτηρία της ανθρωπότητας, αποκαθιστώντας την αμαρτωλή μας φύση απ’ άκρο σ’ άκρο και επιτρέποντάς μας να κατανοήσουμε την αλήθεια, να απαλλαγούμε από την αμαρτία, να πάψουμε να αμαρτάνουμε και να αντιστεκόμαστε στον Θεό και να γίνουμε άνθρωποι που Τον υπακούνε και Τον σέβονται, οπότε τότε μάς έχει κερδίσει πραγματικά ο Θεός. Μόνον αφού αποδεχθούμε το έργο της κρίσεως του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες θα έχουμε την ευκαιρία να απαλλαγούμε από τη διεφθαρμένη διάθεσή μας και να καθαρθούμε.

Πώς ο Θεός καθαίρει και κρίνει τον άνθρωπο;

Πώς λοιπόν ο Παντοδύναμος Θεός των εσχάτων ημερών εκτελεί το έργο της κρίσεως για να καθάρει και να σώσει τον άνθρωπο, επιτρέποντάς του να απελευθερωθεί από την αμαρτία; Ας διαβάσουμε ένα ακόμη χωρίο του λόγου του Παντοδύναμου Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Τις έσχατες ημέρες, ο Χριστός χρησιμοποιεί μια ποικιλία από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, αυτά τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό, λέγονται σε σχέση με το πώς ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και μια εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα μόνο λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Αυτές οι μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια, την οποία ο άνθρωπος δεν κατέχει καθόλου. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί πλήρως να είναι υποταγμένος στον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης, είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και η αλήθεια για τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει την διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια).

Στο άκουσμα του έργου της κρίσεως, μερικοί άνθρωποι μπορεί να σκεφτούν: η κρίση δεν είναι καταδίκη από τον Θεό; Πώς θα μπορούσε λοιπόν κάποιος και πάλι να σωθεί από τον Θεό; Το ότι κάνουμε τέτοιες σκέψεις οφείλεται στο γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε το έργο της κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες. Ο λόγος του Θεού μάς λέει ότι το έργο της κρίσεως που επιτελείται από τον Παντοδύναμο Θεό τις έσχατες ημέρες είναι κυρίως η έκφραση της αλήθειας ώστε να κριθεί και να καθαρθεί ο άνθρωπος, δίνοντάς μας έτσι τη δυνατότητα να αναγνωρίσουμε από τις αποκαλύψεις του λόγου του Θεού τη διεφθαρμένη μας διάθεση και να αντικρίσουμε την πραγματική αλήθεια της διαφθοράς μας στα χέρια του Σατανά. Ο λόγος του Θεού είναι σαν δίκοπο σπαθί: όταν τον διαβάζουμε, είναι σαν Εκείνος να μας κρίνει και να μας εκθέτει πρόσωπο με πρόσωπο, επιτρέποντάς μας να αναγνωρίσουμε τις σατανικές διεφθαρμένες διαθέσεις μας, διαθέσεις που είναι αλαζονικές, επηρμένες, εγωιστικές, ποταπές, αναξιόπιστες, πανούργες, άπληστες και κακές. Όταν αρχίσουμε να πιστεύουμε στον Κύριο, για παράδειγμα, απολαμβάνουμε τη χάρη Του, υπάρχει ειρήνη και χαρά στην καρδιά μας και ιδίως όταν δούμε τις ευλογίες και τις υποσχέσεις που μας δίδει, γινόμαστε ακόμη πιο παθιασμένοι στο να ξοδέψουμε τον εαυτό μας για Εκείνον. Ποτέ δεν χάνουμε συγκέντρωση, ούτε παραλείπουμε να διαβάσουμε τη Γραφή. Υποστηρίζουμε συχνά τους αδελφούς και τις αδελφές που είναι αδύναμοι, διαδίδοντας παντού το ευαγγέλιο σταθεροί στην αφοσίωση και τη φιλανθρωπία μας και με την πίστη ότι εάν ξοδέψουμε έτσι τον εαυτό μας, ο Κύριος θα διασφαλίσει ότι όλα θα πάνε με ασφάλεια και ομαλά για εμάς κι ότι στη συνέχεια θα μπορέσουμε να εισέλθουμε στην ουράνια βασιλεία και να κερδίσουμε την αιώνια ζωή. Όταν όμως μας τύχει κακοτυχία, όταν ο Κύριος δεν μας προσέχει και δεν μας προστατεύει, μετανιώνουμε για το πώς ξοδέψαμε τον εαυτό μας για τον Κύριο πριν και μάλιστα αρχίζουμε να κατηγορούμε τον Θεό στην καρδιά μας. Όταν αποδεχθούμε το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες, βλέπουμε ότι λέει τα εξής: «Στις μέρες μας, οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκονται στην εξής κατάσταση: “Προκειμένου να αποκτήσω ευλογίες, πρέπει να ξοδέψω τον εαυτό μου για τον Θεό και να πληρώσω κάποιο τίμημα γι’ Αυτόν. Προκειμένου να αποκτήσω ευλογίες, πρέπει να εγκαταλείψω τα πάντα για τον Θεό· πρέπει να ολοκληρώσω αυτά που μου έχει εμπιστευθεί και να εκτελέσω καλά το καθήκον μου”. Σε αυτό κυριαρχεί η πρόθεση των ανθρώπων να ευλογηθούν· αυτό αποτελεί παράδειγμα του να ξοδεύει κανείς τον εαυτό του αποκλειστικά με σκοπό να αποκτήσει τις ανταμοιβές του Θεού, να αποκτήσει το στέμμα. […]» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να περπατήσει κανείς στο μονοπάτι του Πέτρου). «Η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό είναι απλά και μόνο μια σχέση καθαρού προσωπικού συμφέροντος. Πρόκειται για τη σχέση μεταξύ του αποδέκτη και του δότη ευλογιών. Με απλά λόγια, είναι σαν τη σχέση εργαζόμενου και εργοδότη. Ο εργαζόμενος δουλεύει μόνο για να λάβει τις ανταμοιβές που παρέχει ο εργοδότης. Σε μια τέτοια σχέση, δεν υπάρχει καθόλου τρυφερότητα, μόνο συμφωνία· δεν υπάρχει αμοιβαία αγάπη, μόνο φιλανθρωπία και έλεος· δεν υπάρχει κατανόηση, μόνο καταπιεσμένη αγανάκτηση και εξαπάτηση· δεν υπάρχει καμία οικειότητα, μόνο ένα χάσμα που δεν μπορεί να γεφυρωθεί» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Γ΄: Ο άνθρωπος μπορεί να σωθεί μόνο μέσα από τη διαχείριση του Θεού).

Ο λόγος του Παντοδύναμου Θεού φτάνει ακριβώς στην ουσία εκθέτοντας τα εσφαλμένα κίνητρα και τις εσφαλμένες προοπτικές της πίστης μας στον Θεό. Μόνο μέσω της ενδοσκόπησης συνειδητοποιούμε ότι δεν εργαζόμαστε σκληρά από αγάπη για τον Θεό και επειδή θέλουμε να Τον ικανοποιήσουμε αλλά, αντιθέτως, επειδή θέλουμε να ξοδεύουμε τον εαυτό μας με αντάλλαγμα τις ευλογίες και τις υποσχέσεις Του —η καλή μας συμπεριφορά και οι καλές μας πράξεις είναι μόνο για να επιτύχουμε τους στόχους μας. Τέτοιες στιγμές βλέπουμε πόσο εγωιστική και ποταπή είναι η φύση μας. Ζούμε σύμφωνα με τον σατανικό νόμο βάσει του οποίου «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Ό,τι κάνουμε είναι προς όφελός μας, και ακόμη κι όταν ξοδεύουμε λίγο τον εαυτό μας στην πίστη μας στον Θεό, κι αυτό γίνεται για να κερδίσουμε οφέλη και ευλογίες από Αυτόν. Θέλουμε να ανταλλάξουμε κάποιες μικρές δαπάνες με μεγάλες ευλογίες και επιδιώκουμε να κερδίσουμε εκατονταπλάσια σε αυτήν τη ζωή και την αιώνια ζωή στον μελλοντικό κόσμο. Δεν ξοδεύουμε καθόλου τον εαυτό μας για να εκπληρώσουμε το καθήκον μας ως δημιουργήματα και να ξεπληρώσουμε την αγάπη του Θεού. Όταν οι προθέσεις και οι επιθυμίες μας δεν εκπληρώνονται, μπορεί να γίνουμε αρνητικοί, να παραπονεθούμε, να επαναστατήσουμε και να αντισταθούμε στον Θεό. Όταν διαπιστώνουμε πόσο βρώμικοι και διεφθαρμένοι είμαστε, ότι στερούμαστε συνείδησης και λογικής και είμαστε εντελώς ακατάλληλοι να λάβουμε τις ανταμοιβές και τις ευλογίες του Θεού, αισθανόμαστε τύψεις στην καρδιά μας και κατηγορούμε τον εαυτό μας. Περιφρονούμε τον εαυτό μας και είμαστε υποχρεωμένοι να προσπέσουμε ενώπιον του Θεού για να εξομολογηθούμε τις αμαρτίες μας, ελπίζοντας να ξεκινήσουμε εκ νέου, πρόθυμοι να ξοδέψουμε τον εαυτό μας για τον Θεό και χωρίς να ζητάμε πλέον τίποτα σε αντάλλαγμα. Βιώνοντας την κρίση και την παίδευση του Θεού, αναγνωρίζουμε τελικά τη σατανική μας διάθεση και διαπιστώνουμε ότι ο Θεός περιφρονεί τις αμαρτίες του ανθρώπου. Βλέπουμε ότι όπου υπάρχει χυδαιότητα, υπάρχει κι η κρίση του Θεού και γνωρίζουμε τελικά την άγια ουσία Του και τη δίκαιη και απαραβίαστη διάθεσή Του, κι έτσι γεννιέται μέσα μας μια θεοφοβούμενη καρδιά. Υπό την καθοδήγηση του λόγου του Θεού, καταφέρνουμε να κατανοήσουμε σταδιακά το θέλημα και τις απαιτήσεις Του, μένουμε σταθεροί στη θέση μας ως δημιουργήματα για να εκπληρώσουμε κάποια από τα καθήκοντα του ανθρώπου, υπάρχει όλο και λιγότερη συναλλαγή στην επαφή μας με τον Θεό, η σχέση μας μαζί Του γίνεται όλο και στενότερη, η διεφθαρμένη μας διάθεση υφίσταται κάποια αλλαγή και τελικά βιώνουμε την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπου.

Το ότι μπορέσαμε να αλλάξουμε όπως συμβαίνει σήμερα αποτελεί αποκλειστικά και μόνο απόρροια της επίδρασης επάνω μας του έργου της κρίσεως του Παντοδύναμου Θεού. Όλοι όσοι έχουν βιώσει την κρίση και την παίδευση του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες και αγαπούν πραγματικά την αλήθεια, μετά από αρκετά χρόνια βλέπουν καθαρά μια αλλαγή και δρέπουν τους καρπούς των κόπων τους: μπορούν να αντιληφθούν μέσα στην καρδιά τους πόσο μεγάλη είναι η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο και η σωτηρία Του και τελικά εκτιμούν βαθιά το πόσο αληθινό είναι το έργο Του. Αντιλαμβάνονται ότι μόνο η κρίση και η παίδευση του Θεού αποτελούν την πλέον αληθινή σωτηρία και ότι μόνο αποδεχόμενοι το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες και βιώνοντας την κρίση και την παίδευσή Του μπορούν να καθαρθούν και να αλλάξουν —αυτό είναι το μόνο μονοπάτι μέσω του οποίου μπορούμε να απαλλαγούμε από την αμαρτία.

Σημείωση του συντάκτη: Σας απάλλαξε η συναναστροφή αυτή από τη σύγχυση; Βρήκατε σε αυτήν το μονοπάτι για να απαλλαγείτε από την αμαρτία; Εάν πιστεύετε ότι σας βοήθησε, ρίχνετε κάθε τόσο μια ματιά στον ιστότοπο αυτό και θα συνεχίσουμε να τον ενημερώνουμε με νέο περιεχόμενο. Εάν κάποιος που γνωρίζετε είναι εξίσου μπερδεμένος με σας, μοιραστείτε αυτό το άρθρο μαζί του. Εάν έχετε οποιεσδήποτε ερωτήσεις ή δυσκολίες, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας ανά πάσα στιγμή, μπορούμε να τις εξετάσουμε και να αναζητήσουμε μαζί!

Τέλος, θα θέλαμε να προτείνουμε κάποιες ταινίες: «Η Τιμιότητα Είναι Ανεκτίμητη», «Είμαι Καλός Άνθρωπος!» και «Ο λαός της επουράνιας βασιλείας». Από αυτές τις ταινίες, μπορείτε να μάθετε πώς μετανοούν πραγματικά κι αλλάζουν οι Χριστιανοί αφού βιώσουν την κρίση του Θεού. Ελπίζουμε ότι θα σας βοηθήσουν!