Γεια σας, αδελφοί και αδελφές των Πνευματικών Ερωτήσεων και Απαντήσεων,

Πριν από αρκετούς μήνες, παρακολούθησα τους πάστορες της εκκλησίας μας να διαγκωνίζονται για φήμη και κέρδος και να συναγωνίζονται για την κατάκτηση θέσης, σε βαθμό που εξαπέλυαν προφορικές επιθέσεις και κακολογίες ο ένας στον άλλον κατά τη διάρκεια των κηρυγμάτων. Η ακρόαση αυτών των κηρυγμάτων δεν ήταν ευχάριστη και τα πνεύματά μας δεν τρέφονταν. Επιπλέον, υπήρχε μια διάχυτη εξασθένιση της πίστης των αδελφών. Επεδίωκαν τον πλούτο, λαχταρούσαν σωματικές απολαύσεις και ακολουθούσαν εγκόσμιες τάσεις, στρέφοντας όλη τους την προσοχή στο φαγητό, το ποτό και τη διασκέδαση. Τον περισσότερο καιρό, ορισμένοι αδελφοί και αδελφές, απλά δεν παρευρίσκονταν στις συνάξεις, παρά εμφανίζονταν μόνο όταν τους έβρισκε κάποια συμφορά ή όταν ήταν κάποια σημαντική γιορτή. … Αντιμέτωπη με αυτή την κατάσταση στην εκκλησία μας, έφυγα προς αναζήτηση μιας εκκλησίας που θα είχε το έργο του Αγίου Πνεύματος. Έψαξα σε πολλά μέρη, όμως ανακάλυψα ότι οι περισσότερες εκκλησίες ήταν ακριβώς το ίδιο, και άρχισα να χάνω τις ελπίδες μου. Ωστόσο, προσφάτως βρήκα μια εκκλησία, η οποία έκανε συχνά παραστάσεις και οργάνωνε εκδηλώσεις, έχοντας ακόμα και πάστορες που έρχονταν από το εξωτερικό για να κάνουν κήρυγμα. Η ατμόσφαιρα σ’ αυτή την εκκλησία ήταν πολύ ζεστή και ενθουσιώδης, και πολλοί άνθρωποι παρευρίσκονταν σε κάθε σύναξη. Βλέποντας την τόση «φλόγα» αυτής της εκκλησίας και τον ενθουσιασμό των αδελφών που παρευρίσκονταν στις συνάξεις, σκέφτηκα ότι θα πρέπει να είναι μια εκκλησία που είχε το έργο του Αγίου Πνεύματος. Μέσα σε λίγο καιρό, όμως, ανακάλυψα ότι, παρόλο που η εκκλησία φαινόταν να είναι «φλογερή», τα κηρύγματα των παστόρων δεν μπορούσαν να ωφελήσουν τις ζωές των αδελφών ούτε και να ικανοποιήσουν τα πνεύματά μας. Το μόνο που έκαναν τα τραγούδια και οι χοροί ήταν να αλλάζουν την ατμόσφαιρα στην εκκλησία. Όσο κρατούσαν αυτά, νιώθαμε τρομερή ενέργεια, όμως μόλις καθόμασταν για να ακούσουμε το κήρυγμα από κάποιον πάστορα, άρχιζε να μας παίρνει ο ύπνος. Πέραν αυτού, οι αδελφοί και οι αδελφές προσπαθούσαν συνεχώς να ξεπεράσει ο ένας τον άλλον με δωρεές και προσευχές. Όποιος έκανε μια μεγάλη δωρεά, θεωρούταν κάποιος που αγαπούσε τον Κύριο, και όποιος προσευχόταν για πολλή ώρα και έλεγε όμορφα λόγια στην προσευχή του, θεωρούταν πνευματικός άνθρωπος... Σε αυτό το είδος εκκλησίας, οι αδελφοί και οι αδελφές όχι μόνο δεν ήταν ειλικρινείς και ταπεινοί, αλλά, αντιθέτως, η ματαιοδοξία τους γινόταν ολοένα μεγαλύτερη και γίνονταν ολοένα πιο υποκριτές. Επικεντρώνονταν στο να εκφράζουν τον εαυτό τους και να επιδεικνύονται μπροστά στους άλλους, ενώ ήταν υπέρμετρα αυτάρεσκοι και αλαζόνες. Όποτε αντιμετώπιζαν κάποιο πρόβλημα, το αντιμετώπιζαν όπως αυτοί ήθελαν και δεν άκουγαν κανέναν — απλώς δεν τηρούσαν καθόλου τις διδαχές του Κυρίου. Αντιμέτωπη με αυτού του είδους την κατάσταση στην εκκλησία, δεν μπορούσα παρά να αναρωτηθώ: Είναι δυνατόν, μια τέτοια εκκλησία, η οποία εξωτερικά δείχνει τόσο ένθερμη, να έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος; Αυτό το ερώτημα πάντοτε μου προκαλούσε σύγχυση, οπότε θα ήθελα να ρωτήσω αν θα μπορούσατε να το απαντήσετε εσείς για μένα.

Γουένξι

Γεια σου, Γουένξι,

Η αναζήτησή σου για μια εκκλησία που να έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι τόσο υπέροχη και συνάδει πλήρως με το θέλημα του Θεού. Όσον αφορά τα ανομήματα που λαμβάνουν χώρα σ’ αυτές τις εκκλησίες, μπορούμε σαφώς να αντιληφθούμε ότι είναι ενάντια στις διδαχές του Κυρίου και ότι αυτού του είδους η εκκλησία έχει πιθανόν απωλέσει ήδη το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όσον αφορά το κατά πόσο οι εκκλησίες που εμφανίζονται ένθερμες έχουν ή όχι το έργο του Αγίου Πνεύματος, δεν μας είναι εύκολο να το διακρίνουμε. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, αν κατανοήσουμε ποια είναι τα αποτελέσματα που μπορεί να φέρει το έργο του Αγίου Πνεύματος, τότε με φυσικό τρόπο θα καταφέρουμε εύκολα να διακρίνουμε αυτό το ζήτημα.

Ως απάντηση σ’ αυτή την ερώτηση, ας διαβάσουμε πρώτα διάφορα αποσπάσματα: «Η διαφώτιση του ανθρώπου από το Άγιο Πνεύμα δεν έρχεται για να διατηρήσει το πάθος του ανθρώπου. Έρχεται για να ανοίξει μια οδό για την είσοδο του κάθε ανθρώπου, καθώς και για να επιτρέψει στον άνθρωπο να γνωρίσει το Άγιο Πνεύμα και μέσω αυτού να αναπτύξει μια καρδιά ευλάβειας και λατρείας για τον Θεό» (Έργο και είσοδος (2)). «Όταν το Άγιο Πνεύμα εργάζεται για να διαφωτίσει τους ανθρώπους, τους δίνει γενικά γνώση του έργου του Θεού και της πραγματικής τους εισόδου και της αληθινής κατάστασης και τους δίνει επίσης αποφασιστικότητα, τους επιτρέπει να κατανοήσουν την πρόθυμη πρόθεση του Θεού και τις απαιτήσεις Του για τον άνθρωπο σήμερα, τους δίνει την αποφασιστικότητα να ανοίξουν κάθε οδό. Ακόμη και όταν οι άνθρωποι υποβάλλονται σε αιματοχυσία και θυσίες, πρέπει να ενεργούν στο όνομα του Θεού και ακόμη κι όταν δέχονται διώξεις και αντιμετωπίζουν αντιξοότητες, θα πρέπει να εξακολουθούν ν’ αγαπούν τον Θεό, και να μην μετανιώνουν και πρέπει να καταθέτουν μαρτυρία για τον Θεό» (Πράξη(1)). «Όταν το Άγιο Πνεύμα δουλεύει, οι άνθρωποι είναι σε θέση να εισέλθουν ενεργά. Δεν είναι παθητικοί ή εξαναγκασμένοι, αλλά είναι ενεργητικοί. Όταν το Άγιο Πνεύμα επιτελεί έργο, οι άνθρωποι είναι ευχαριστημένοι και πρόθυμοι, και είναι πρόθυμοι να υπακούσουν, και χαρούμενοι να ταπεινωθούν και, παρόλο που είναι πονεμένοι και εύθραυστοι μέσα τους, έχουν την αποφασιστικότητα να συνεργαστούν, υποφέρουν με ευχαρίστηση, είναι σε θέση να υπακούν, και είναι απαλλαγμένοι από την ανθρώπινη θέληση, από τις σκέψεις του ανθρώπου, και σίγουρα από τις ανθρώπινες επιθυμίες και τα κίνητρα. Όταν οι άνθρωποι βιώνουν το έργο του Αγίου Πνεύματος, είναι ιδιαίτερα άγιοι μέσα τους. Εκείνοι που κατέχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος βιώνουν την αγάπη του Θεού, την αγάπη των αδελφών τους, και ευχαριστιούνται από τα πράγματα που ευχαριστούν τον Θεό και απεχθάνονται τα πράγματα που απεχθάνεται ο Θεός» (Το έργο του Αγίου Πνεύματος και το έργο του Σατανά).

Από αυτά τα αποσπάσματα μπορούμε να κατανοήσουμε ότι το έργο του Αγίου Πνεύματος δεν υπάρχει ώστε να δείχνουμε ότι έχουμε μια στιγμιαία έξαρση ενθουσιασμού, και δεν υπάρχει ώστε να τηρούμε κάποιες θρησκευτικές τελετές και θρησκευτικούς κανόνες. Αντιθέτως, μας οδηγεί να κατανοήσουμε το θέλημα και τις απαιτήσεις του Θεού, και να γνωρίσουμε τις δικές μας ανεπάρκειες και ελλείψεις μέσα από τα λόγια Του. Μας δείχνει την οδό της πράξης και μας δίνει τη δυνατότητα να αποκτούμε παροχές για τη ζωή μας. Όχι μόνο μπορούμε να αυξήσουμε τα όσα καταλαβαίνουμε για τη διαφθορά μας, αλλά και να αποκτούμε συνεχώς νέες γνώσεις για τον Θεό, κι έτσι να αναπτύξουμε μια καρδιά που να αγαπά και να έχει φόβο Θεού, ώστε να μπορούμε να υπακούμε στον Θεό, να τηρούμε τις διδαχές του Κυρίου και να δίνουμε τα πάντα για να ξοδεύουμε τον εαυτό μας για τον Θεό. Με το έργο του Αγίου Πνεύματος θα διαφωτιζόμαστε συχνά από το Άγιο Πνεύμα και θα έχουμε πάντοτε ένα φως να μας φωτίζει, όταν διαβάζουμε τα λόγια του Θεού. Με το έργο του Αγίου Πνεύματος, αν μιλάμε ή ενεργούμε με τρόπο που αντιβαίνει στις διδαχές του Κυρίου, θα νιώθουμε την επίπληξη του Αγίου Πνεύματος και θα Το νιώθουμε να μας αντιμετωπίζει, και όταν γνωρίζουμε τον εαυτό μας, μετανοούμε ενώπιον του Θεού και μπορούμε να κάνουμε πράξη σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, το Άγιο Πνεύμα θα συνεχίσει να μας οδηγεί και θα πλησιάζουμε ολοένα πιο πολύ τον Κύριο. Με το έργο του Αγίου Πνεύματος έχουμε μια θέση για τον Θεό στην καρδιά μας, μπορούμε να τιμούμε τον Θεό ως μέγα και, ασχέτως τι δυσκολίες, διώξεις ή δεινά συναντούμε, θα έχουμε πάντοτε την αποφασιστικότητα να αναζητούμε το πώς να ικανοποιούμε τον Θεό, να ενεργούμε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού, να μη δεσμευόμαστε ή περιοριζόμαστε από τις δυνάμεις του Σατανά και η ζωή που ζούμε να δοξάζει με κάθε τρόπο το όνομα του Θεού. Με το έργο του Αγίου Πνεύματος μπορούμε να αντιμετωπίζουμε ως επείγοντα αυτά που ο Θεός αντιμετωπίζει ως επείγοντα και να σκεφτόμαστε όπως σκέφτεται ο Θεός, και μπορούμε να νοιαζόμαστε για το θέλημά Του και να εκτελούμε το καθήκον μας για να ικανοποιούμε τον Θεό. Εν συντομία, με το έργο του Αγίου Πνεύματος και με το Άγιο Πνεύμα στο πλευρό μας, με τα λόγια του Θεού να μας οδηγούν όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με προβλήματα, και με την αποφασιστικότητα να κάνουμε πράξη σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, η ανθρώπινη φύση μας και τα όσα βιώνουμε θα γίνονται όλο και πιο κανονικά, θα πλησιάζουμε ολοένα πιο πολύ τον Θεό και τα πνεύματά μας θα νιώθουν γαλήνη, ηρεμία και χαρά. Αν κατά τις συνάξεις στην εκκλησία, βλέπουμε αυτούς που επιδιώκουν την αλήθεια να πετυχαίνουν τέτοια αποτελέσματα σε διάφορους βαθμούς, μετά από μια χρονική περίοδο, αυτό αποτελεί απόδειξη ότι αυτή η εκκλησία είναι μία εκκλησία που έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όπως, μόλις ανέφερε η αδελφή Γουένξι, μπορεί μια εκκλησία να στήνει διάφορες παραστάσεις, να οργανώνει κάθε είδους εκδηλώσεις και να δείχνει θερμή και ενθουσιώδης εξωτερικά, όμως, ασχέτως πόσες φορές παρευρισκόμαστε σε συνάξεις, θα εξακολουθεί να μην υπάρχει κανένα νέο φως όταν ακούμε τα κηρύγματα, τα πραγματικά προβλήματα και οι δυσκολίες μας θα παραμένουν ανεπίλυτα, οι ζωές μας θα εξακολουθούν να μην τρέφονται και δεν θα έχουμε καμία γνώση για τον Θεό. Είτε πρόκειται για πάστορα, κήρυκα ή απλό αδελφό ή αδελφή, αν ο λόγος και οι πράξεις τους αντιβαίνουν στις διδαχές του Κυρίου, εξακολουθούν να μη νιώθουν καμία επίπληξη και δεν πειθαρχούνται, αυτό αποτελεί απόδειξη ότι η εν λόγω εκκλησία δεν έχει το έργο ή την προστασία του Αγίου Πνεύματος. Η Βίβλος λέει: «Τα ένθερμα χείλη μετά πονηράς καρδίας είναι ως σκωρία αργύρου επικεχρισμένη επί πήλινον αγγείον» (Παροιμίαι 26:23). Αν η εκκλησία εμφανίζεται ένθερμη μόνο εξωτερικά, ενώ οι καρδιές των ανθρώπων αποφεύγουν τον Θεό και δεν έχουν κανονική σχέση με τον Θεό, πόσο μάλλον είναι σε θέση να κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού ή να τηρήσουν τις εντολές του Κυρίου, πώς μπορεί αυτού του είδους η εκκλησία να θεωρείται ότι έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος; Δεν είναι τότε «σκωρία αργύρου επικεχρισμένη επί πήλινον αγγείον»; Συνεπώς, το αν μια εκκλησία έχει ή δεν έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος δεν καθορίζεται από το πόσοι άνθρωποι εμφανίζονται να είναι στις τάξεις της, ούτε από το επίπεδο του διαφαινόμενου ενθουσιασμού ούτε από το πόσες καλές πράξεις φαίνεται πως κάνουν τα μέλη της. Αντιθέτως, καθορίζεται από το αν οι άνθρωποι είναι ικανοί ή όχι να αποκτούν παροχές για τη ζωή τους και από το αν αποκτούν ή όχι συνεχώς νέες γνώσεις για τον Θεό. Αν παραμένουμε απλώς προσκολλημένοι σε μερικές κυριολεκτικές έννοιες και κανόνες, αν δεν τρεφόμαστε ποτέ με την αλήθεια, αν δεν αποκτούμε ποτέ νέες γνώσεις για τον Θεό, αν η ζωή μας δεν εξελίσσεται ποτέ και τα πραγματικά προβλήματά μας δεν επιλύονται ποτέ, τότε αυτού του είδους η εκκλησία δεν έχει το έργο και την παρουσία του Αγίου Πνεύματος.

Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι αδελφοί και αδελφές που πιστεύουν ειλικρινά στον Κύριο και έχουν βιώσει κατά το παρελθόν το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι ικανοί να συνειδητοποιήσουν ότι η ερήμωση είναι πλέον διάχυτη σε όλον τον κόσμο της θρησκείας και ότι αυτός ο κόσμος έχει απωλέσει το έργο και την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Οι περισσότεροι θρησκευτικοί ηγέτες δεν κάνουν πράξη τον λόγο του Κυρίου και δεν τηρούν τις εντολές Του. Παραμένουν μόνο προσκολλημένοι στις ανθρώπινες παραδόσεις, οι οποίες έχουν περάσει από τη μία γενιά στην άλλη και εστιάζουν στο να εκθειάζουν τις γνώσεις για τη Βίβλο και τις θεολογικές θεωρίες, προκειμένου να επιδεικνύονται οι ίδιοι και να γίνονται μάρτυρες του εαυτού τους. Δεν γίνονται μάρτυρες του Κυρίου ούτε εξυμνούν διόλου τον Κύριο, και έχουν ξεστρατίσει εντελώς από την οδό του Κυρίου. Οι πιστοί ζούνε γενικά σε μια κατάσταση αμαρτίας και εξομολόγησης, διαπράττοντας εκτεταμένες αμαρτίες, απομακρύνονται ολοένα περισσότερο από τον Κύριο και δεν νιώθουν καμία υποχρέωση απέναντι στον Κύριο. Κάποιοι ακολουθούν ακόμα και τις εγκόσμιες τάσεις, επιδιώκουν φήμη, πλούτο και κύρος, και λαχταρούν σωματικές απολαύσεις. Είναι προφανές ότι ο κόσμος της θρησκείας έχει απωλέσει το έργο του Αγίου Πνεύματος και ο Θεός τον απεχθάνεται και τον απορρίπτει. Αυτό εκπληρώνει ακριβώς την προφητεία του Κυρίου Ιησού: «Και επειδή θέλει πληθυνθή η ανομία, η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθή» (Κατά Ματθαίον 24:12). Αυτό μας κάνει αναπόφευκτα να σκεφτούμε το τέλος της Εποχής του Νόμου. Ο απλός λαός της Ιουδαίας εκείνον τον καιρό δεν μπορούσε να τηρήσει τους νόμους και οι ιερείς έκαναν ανεπαρκείς θυσίες. Στους ναούς γίνονταν αγοραπωλησίες ζώων και πουλερικών και δεν υπήρχε καμία πειθαρχία ακόμα και όταν κάποιος παραβίαζε τους νόμους. Εξωτερικά, ο ναός φαινόταν ζωντανός και πολύβουος, με ανθρώπους να πηγαινοέρχονται, όμως στην πραγματικότητα, είχε μείνει από καιρό χωρίς το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ο κύριος λόγος για την ερήμωση του ναού κατά την Εποχή του Νόμου ήταν το γεγονός ότι οι ηγέτες του Ιουδαϊσμού εκείνο τον καιρό δεν τηρούσαν τους νόμους του Ιεχωβά και δεν είχαν φόβο Θεού μέσα τους. Ήταν απλώς προσκολλημένοι στις ανθρώπινες παραδόσεις που τους είχαν μεταλαμπαδευτεί, είχαν απορρίψει τις εντολές του Θεού και είχαν ξεστρατίσει εντελώς από την οδό του Θεού, και γι’ αυτό τους είχε καταραστεί ο Θεός. Το πιο σημαντικό σημείο είναι το εξής: Επειδή ο ενσαρκωμένος Θεός —ο Κύριος Ιησούς— επιτέλεσε το έργο Του της λύτρωσης της ανθρωπότητας κατά την Εποχή της Χάριτος, κάτι που αποτελούσε μεταμόρφωση του έργου του Θεού, όλοι όσοι αποδέχτηκαν το έργο της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού απέκτησαν το έργο του Αγίου Πνεύματος και βρήκαν ένα καινούργιο μονοπάτι πράξης. Όσοι απέρριψαν και αντιστάθηκαν στο έργο του Κυρίου Ιησού, ωστόσο, ξεριζώθηκαν από το έργο του Θεού, απώλεσαν το έργο του Αγίου Πνεύματος και έπεσαν μέσα στο σκότος και την απελπισία.

Σήμερα, ο κόσμος της θρησκείας έχει απωλέσει το έργο του Αγίου Πνεύματος και είναι γενικά ερημωμένος, και, πέραν πάσας αμφιβολίας, πίσω απ’ αυτό βρίσκεται το καλό θέλημα του Θεού. Στη Βίβλο υπάρχει η εξής προφητεία: «Και εγώ προσέτι εκράτησα την βροχήν από σας, ότε έμενον τρεις μήνες έτι έως του θέρους· και έβρεξα επί μίαν πόλιν και επί άλλην πόλιν δεν έβρεξα· μία μερίς εβράχη και η μερίς, επί την οποίαν δεν έβρεξεν εξηράνθη. Ούτω δύο τρεις πόλεις υπήγαν περιπλανώμεναι εις μίαν πόλιν να πίωσιν ύδωρ και δεν εχορτάσθησαν, και δεν επεστρέψατε προς εμέ, λέγει Κύριος» (Αμώς 4:7-8). Τα λόγια «μία μερίς εβράχη» στη Βίβλο αναφέρονται στις εκκλησίες που έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και στο ότι, υπό την παρουσία του Θεού, οι άνθρωποι μπορούν να απολαμβάνουν τις παροχές και το πότισμα από το νερό της ζωής που ρέει από τον θρόνο. Το λόγια «η μερίς, επί την οποίαν δεν έβρεξεν εξηράνθη» αναφέρονται στις εκκλησίες που έχουν απωλέσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αν δεν αναλάβουμε πρωτοβουλία να αναζητήσουμε μια εκκλησία που να έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος, θα χάσουμε πλήρως την παροχή του νερού της ζωής και θα πέσουμε στο σκότος και την απελπισία. Είναι σαφές ότι το θέλημα του Θεού είναι να αναλάβουμε πρωτοβουλία για να αναζητήσουμε μια εκκλησία που να έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος και να αναζητήσουμε τα βήματα του Θεού, καθώς μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να επιλύσουμε εντελώς το πρόβλημα της ερήμωσης των εκκλησιών από τη ρίζα του, και θα αποκτήσουμε και πάλι το έργο και την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Ακριβώς όπως όταν χτυπήθηκε από τον λιμό η γη Χαναάν, μόνο ο Ιάκωβος και η οικογένειά του άφησαν πίσω εκείνον τον τόπο και πήγαν στην Αίγυπτο προς αναζήτηση τροφής, και έτσι γλίτωσαν από τον λιμό και επιβίωσαν.

Πώς μπορούμε, λοιπόν, να αναζητήσουμε μια εκκλησία που να έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος; Ο Κύριος Ιησούς μάς είπε, στην πραγματικότητα, πριν από πολύ καιρό, πώς να το κάνουμε. Η προφητεία Του για την επιστροφή Του κατά τις έσχατες ημέρες λέει: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Κατά Ιωάννην 16:12-13). Η προφητεία στο Βιβλίο του Ιωήλ, κεφάλαιο 2,στίχος 29, λέει: «Και έτι επί τους δούλους μου και επί τας δούλας μου εν ταις ημέραις εκείναις θέλω εκχέει το πνεύμα μου». Και η ίδια προφητεία υπάρχει σε πολλά σημεία στα κεφάλαια 2 και 3 της Αποκάλυψης: «Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας». Από αυτές τις προφητείες μπορούμε να δούμε ότι, όταν ο Κύριος επιστρέψει κατά τις έσχατες ημέρες, θα εκφράσει περισσότερα λόγια και θα μας ποτίσει και θα μας θρέψει, και θα μας δώσει τη δυνατότητα να κατανοήσουμε όλες τις αλήθειες. Αν μπορούμε να εκπληρώσουμε τις απαιτήσεις του Θεού και να ανακαλύψουμε αυτά που λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες, τότε θα μπορέσουμε να συμβαδίσουμε με τα βήματα του Κυρίου και να αποκτήσουμε το έργο του Αγίου Πνεύματος. Συνεπώς, πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή για να δούμε ποια εκκλησία γίνεται μάρτυρας στον Θεό που εκφράζει νέα λόγια και πραγματοποιεί νέα έργα. Πρέπει να ακούμε αυτά τα λόγια για να καταλαβαίνουμε κατά πόσο μπορούν ή όχι να θρέψουν τη ζωή μας και να επιλύσουν τις πρακτικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε. Πρέπει να προσδιορίσουμε κατά πόσο οι αδελφοί και οι αδελφές αυτής της εκκλησίας, ενώ ποτίζονται και θρέφονται από τα λόγια του Θεού, αποκτούν συνεχώς νέες γνώσεις για τον Θεό, κατά πόσο οι ζωές τους εξελίσσονται συνεχώς, κατά πόσο η ανθρώπινη φύση τους και τα όσα βιώνουν γίνονται ολοένα πιο κανονικά και ούτω καθεξής. Αν υπάρχουν αυτά τα πρακτικά αποτελέσματα, αυτό αποδεικνύει ότι αυτή η εκκλησία έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος και ότι είναι μια εκκλησία στην οποία είναι παρών ο Θεός και εργάζεται εκεί ο ίδιος.

Ο Κύριος Ιησούς μάς έδωσε μια υπόσχεση: «Αιτείτε, και θέλει σας δοθή· ζητείτε, και θέλετε ευρεί, κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή» (Κατά Ματθαίον 7:7). Ο Κύριος είναι αξιόπιστος και αν περνάμε περισσότερο χρόνο προσευχόμενοι και επικαλούμενοι τον Κύριο, τότε σίγουρα θα βρούμε τα λόγια που είπε ο Θεός που έχει επιστρέψει κατά τις έσχατες ημέρες, θα αποκτήσουμε το έργο του Αγίου Πνεύματος και θα γίνουμε άνθρωποι που συμβαδίζουν με τα βήματα του Αμνού!

Δόξα τω Θεώ. Θεέ μου, οδήγησέ μας!

Πνευματικές Ερωτήσεις και Απαντήσεις