Από την Πέιχε, επαρχία Χουμπέι

Πάντα πίστευα ότι ο σύζυγός μου κι εγώ περνούσαμε τη ζωή μας «με το πρόσωπό μας προς το έδαφος και την πλάτη μας προς τον ήλιο», επειδή δεν σπουδάσαμε αρκετά και επειδή δεν είχαμε καθόλου γνώση. Γι’ αυτόν τον λόγο αποφάσισα ότι, όσο δύσκολο κι αν ήταν και όσο κι αν έπρεπε να υποφέρω, θα έστελνα τα παιδιά μας στο σχολείο ώστε να μπορέσουν να επιτύχουν κάτι, να ξεχωρίσουν από το πλήθος και να μη χρειαστεί να ακολουθήσουν τα βήματά μας. Με αυτό να μας καθοδηγεί, ο σύζυγός μου κι εγώ τρεφόμασταν και ντυνόμασταν λιτά, και αποταμιεύαμε κάθε δεκάρα για να στείλουμε τη μεγαλύτερη κόρη μας σε τεχνική σχολή και τον μεγαλύτερο υιό μας στο πανεπιστήμιο. Είχαμε ακόμη δύο παιδιά, επομένως, για να τα στείλουμε στο πανεπιστήμιο, ο σύζυγός μου αναγκάστηκε να φύγει για χρόνια από το σπίτι για δουλειά, κι εγώ, από το σούρουπο ως την αυγή, φρόντιζα τα χωράφια και τους χοίρους στο σπίτι. Όποτε οι γεωργικές εργασίες γίνονταν υπερβολικά εξαντλητικές, ευχόμουν να μπορούσα απλώς να σταματήσω. Αλλά στη σκέψη τού πόσο ανταγωνιστική είναι η κοινωνία σήμερα, αν δεν έστελνα τα παιδιά μου στο σχολείο, το μόνο μέλλον που θα είχαν θα ήταν να δουλεύουν στη λάσπη όπως εγώ, ποτέ δεν θα επιτύγχαναν τίποτα και οι άλλοι θα τους περιφρονούσαν. Μόνο αν έμπαιναν στο πανεπιστήμιο θα μπορούσαν να βρουν μια καλή δουλειά ή να γίνουν αξιωματούχοι, να επιτύχουν κάτι, να αποκτήσουν ένα μέλλον για τους ίδιους και να κερδίσουν δόξα για εμάς. Όταν τα σκεφτόμουν αυτά, ένιωθα ότι ο πόνος και η εξάντληση που βίωνα θα άξιζαν τον κόπο. Κι έτσι, όταν ξυπνούσα κάθε μέρα, παρέμενα τόσο απασχολημένη με τη δουλειά μου, που συχνά δεν είχα χρόνο να διαβάσω τον λόγο του Θεού ή χρόνο για μια κανονική πνευματική ζωή, και είχα ακόμη λιγότερο χρόνο για μια κανονική εκκλησιαστική ζωή ή για να εκτελέσω τα καθήκοντά μου, και το θεωρούσα ασήμαντο και συνέχιζα να σκοτώνομαι στη δουλειά για τα παιδιά μου…

Πρόσφατα, διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού: «Όσον αφορά τα παιδιά, όλοι οι γονείς ελπίζουν ότι τα παιδιά τους θα λάβουν τριτοβάθμια εκπαίδευση και ότι κάποια μέρα θα προκόψουν, ότι θα αποκτήσουν μια θέση στην κοινωνία και ότι θα έχουν σταθερό εισόδημα και επιρροή — έτσι μπορούν να τιμήσουν το όνομα της οικογένειας. Όλοι έχουν αυτή την άποψη. Είναι σωστή η άποψη να ελπίζουν ότι “ο γιος θα γίνει δράκος, η κόρη θα γίνει φοίνικας”; Όλοι θέλουν τα παιδιά τους να πάνε σε ένα αναγνωρισμένο πανεπιστήμιο και στη συνέχεια να ακολουθήσουν ανώτερες σπουδές, θεωρώντας ότι μετά την απόκτηση πτυχίων θα ξεχωρίζουν από το πλήθος. Αυτό συμβαίνει επειδή στην καρδιά τους, όλοι τους λατρεύουν τη γνώση, πιστεύοντας ότι: “Η αξία άλλων επιδιώξεων είναι μικρή, η μελέτη των βιβλίων υπερέχει όλων”. Επιπλέον, ο ανταγωνισμός στη σύγχρονη κοινωνία είναι ιδιαίτερα έντονος και χωρίς πτυχίο δεν είναι καν εγγυημένο το ότι θα είσαι σε θέση να βάζεις φαγητό στο τραπέζι. Έτσι το σκέφτονται όλοι. […] Σκέφτηκες όμως πόσες τοξίνες και πόσες από τις ιδέες και τις θεωρίες του Σατανά θα ενσταλαχτούν μέσα τους αφού λάβουν αυτού του είδους την εκπαίδευση; […] Ώσπου μια μέρα, τα παιδιά σου επιστρέφουν και τους λες για την πίστη στον Θεό κι εκείνα δείχνουν απέχθεια. Αφού τους πεις την αλήθεια, λένε πως είσαι ανόητος και σε κοροϊδεύουν και χλευάζουν όσα λες. Εκείνη τη στιγμή θα σκεφτείς πως με το να στείλεις τα παιδιά σου σ’ εκείνα τα σχολεία για να λάβουν αυτού του είδους την εκπαίδευση, επέλεγες το λάθος μονοπάτι, μα θα είναι υπερβολικά αργά για να μετανιώσεις. […] όταν πρόκειται για τα παιδιά τους, κανείς δεν είναι πρόθυμος να τα φέρει ενώπιον του Θεού για να αποδεχθούν πλήρως τις απόψεις και τις ιδέες που απαιτεί ο Θεός ή να γίνουν το είδος ανθρώπου που απαιτεί ο Θεός. Οι άνθρωποι δεν είναι πρόθυμοι να κάνουν κάτι τέτοιο και δεν τολμούν να το κάνουν. Φοβούνται ότι εάν το κάνουν, τα παιδιά τους δεν θα μπορέσουν να βγάλουν τα προς το ζην ή να έχουν μέλλον στην κοινωνία. Τι επιβεβαιώνει αυτή η άποψη; Επιβεβαιώνει ότι η ανθρωπότητα δεν έχει κανένα ενδιαφέρον, εμπιστοσύνη κι επιπλέον, καμία ειλικρινή πίστη στην αλήθεια ή στον Θεό. Αυτό που οι άνθρωποι θαυμάζουν και λατρεύουν στις καρδιές τους εξακολουθεί να είναι αυτός ο κόσμος, πιστεύοντας ότι οι άνθρωποι που εγκαταλείπουν αυτόν τον κόσμο δεν θα μπορέσουν να επιβιώσουν. […] αυτές οι ανθρώπινες ιδέες και απόψεις αντιτίθενται στον Θεό, αποτελούν προδοσία και απόρριψη του Θεού και είναι ασύμβατες με την αλήθεια» (από «Μόνο γνωρίζοντας τις πλανεμένες απόψεις σου, μπορείς να γνωρίσεις τον εαυτό σου» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»). Κάθε ένα από τα λόγια του Θεού με συγκίνησε βαθύτατα. Τόσα χρόνια υπέμενα κάθε λογής κακουχίες, κοπιαστική εργασία, και δεν λογάριαζα τα έξοδα ώστε να πάνε τα παιδιά μου στο πανεπιστήμιο, και γιατί; Γιατί πίστευα στον κανόνα επιβίωσης του Σατανά: «Η αξία των άλλων επιδιώξεων είναι μικρή, η μελέτη των βιβλίων υπερέχει όλων τους!» Υπό την επιρροή του δηλητηρίου του Σατανά, έβαζα τη γνώση πάνω από οτιδήποτε άλλο και πίστευα ότι μόνο με τη γνώση μπορεί κανείς να διακριθεί, να επιτύχει πράγματα, να έχει ένα μέλλον και να κερδίσει κύρος στην κοινωνία. Πίστευα ότι οι άνθρωποι χωρίς μόρφωση ήταν μια υποδεέστερη τάξη, άξια περιφρόνησης· οι κατώτεροι των κατωτέρων. Έτσι, για να διασφαλίσω πως τα παιδιά μου θα μπορούσαν να επιτύχουν στον κόσμο και να αποφύγουν μια ζωή «με το πρόσωπο προς το έδαφος και την πλάτη προς τον ήλιο», έκανα ό,τι περνούσε από το χέρι μου για να τα στείλω να σπουδάσουν και να τους προσφέρω ανώτερη μόρφωση. Για τόσο πολλά χρόνια, έβαζα τον στόχο μου πάνω από οτιδήποτε άλλο και, στο μεταξύ, παράχωνα τον λόγο του Θεού, τα καθήκοντά μου και την ίδια τη σωτηρία μου στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Το δηλητήριο του Σατανά με πλήγωσε τόσο βαθιά! Παρόλο που ακολουθούσα τον Θεό για χρόνια, δεν είχα αποκτήσει την αλήθεια και οι απόψεις μου δεν είχαν αλλάξει καθόλου. Αυτό που λάτρευα εξακολουθούσε να είναι η γνώση, κι αυτό που λαχταρούσα και στο οποίο στηριζόμουν ήταν ο Σατανάς. Ήμουν εξ ολοκλήρου μια άπιστη που επεδίωκε κοσμικές τάσεις και αντιστεκόταν στον Θεό!

Αργότερα, μέσα από τη συνεχή ανάγνωση του λόγου του Θεού, κατάλαβα ότι κάποια γνώση μπορεί να μας δώσει τη δυνατότητα να κατέχουμε ορισμένα πράγματα, όπως κοινή λογική, ενόραση και αρχές στη ζωή, και ότι αυτό το είδος γνώσης μπορεί να είναι κάπως ευεργετικό για μας. Η πλειονότητα της γνώσης, ωστόσο, πηγάζει από διάφορες θεωρίες του Σατανά και αποτελεί πλάνες και αιρέσεις που χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να εξαπατήσει και να διαφθείρει τους ανθρώπους. Ο Σατανάς χρησιμοποιεί τη μελέτη και τη μάθηση για να ξεγελάσει τους ανθρώπους να δεχθούν την εκπαίδευσή του και, αμέσως μετά, χύνει το δηλητήριο και τις σκέψεις του στο μυαλό τους και, μόλις εκλυθεί το δηλητήριο, οι άνθρωποι καταλαμβάνονται εξ ολοκλήρου από αθεϊστικές σκέψεις και πλάνες που απαρνούνται τον Θεό και Του αντιστέκονται, ώστε ο Σατανάς να επιτύχει τους στόχους του να διαφθείρει και να καταβροχθίσει τους ανθρώπους. Φράσεις όπως «Δεν έχει υπάρξει ποτέ κάποιος Σωτήρας», «Οι άνθρωποι εξελίχθηκαν από τους πιθήκους», «Όλες οι καιρικές συνθήκες διαμορφώνονται από τη φύση», «Καθενός η μοίρα είναι στα δικά του χέρια», «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» είναι όλες ιδέες και απόψεις που αφορούν θεωρίες υλισμού και εξέλιξης. Έχουν ενσταλαχτεί στα μύχια της καρδιάς μας και μας κάνουν όλο και περισσότερο να αντιστεκόμαστε στον Θεό και να αρνούμαστε την ύπαρξή Του. Επειδή δεν μπορούσα να αντιληφθώ το τέχνασμα του Σατανά, έστειλα με προθυμία τα παιδιά μου να λάβουν σατανική μόρφωση, παραδίδοντάς τα στον Σατανά χωρίς να αναλογιστώ ποτέ πώς να τα φέρω ενώπιον του Θεού ή να τα κάνω να δεχθούν την αλήθεια που πηγάζει από τον Θεό και να τα κάνω να ζήσουν σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού. Πρόσφατα, ο υιός μου αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο και, παρόλο που απέκτησε πολλή γνώση, ήταν διαποτισμένος με όλες τις πλάνες και τις αιρέσεις του Σατανά. Όταν ανέφερα οτιδήποτε σχετικό με την πίστη στον Θεό, μου παρουσίαζε κάθε είδους επιστημονική γνώση και θεωρίες για να με διαψεύσει, με αποκαλούσε αμόρφωτη, αδαή και μη διορατική, έλεγε ότι θα έπρεπε να πιστεύω στην επιστήμη… Αντιμέτωπη με όλα αυτά, μετάνιωσα τόσο πολύ και μόνο τότε συνειδητοποίησα ότι όλη η σατανική κουλτούρα και γνώση βρίσκεται σε αντίθεση με την αλήθεια και είναι εχθρική προς τον Θεό. Είναι τα εργαλεία που χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να διαφθείρει και να ελέγχει τους ανθρώπους. ‘Έφτασα επίσης στο σημείο να καταλάβω ότι δεν είναι καλό να έχει κανείς πολλές γνώσεις. Όσο ανώτερη εκπαίδευση λαμβάνουν οι άνθρωποι και όσο περισσότερη γνώση κατανοούν, τόσο περισσότερα σατανικά δηλητήρια εγχέονται μέσα τους, τόσο περισσότερο απομακρύνονται από τον Θεό και τόσο δυσκολότερο τούς είναι να αποδεχθούν την αλήθεια και να δεχθούν τη σωτηρία του Θεού. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι όσο περισσότερα βιβλία διαβάζει κάποιος και όσο περισσότερη γνώση έχει, τόσο σοβαρότερη είναι η αντίστασή του στον Θεό. Αυτού του είδους η γνώση είναι πολύ επικίνδυνο πράγμα!

Η διαφώτιση από τον Θεό με έκανε τελικά να καταλάβω ότι το «η αξία των άλλων επιδιώξεων είναι μικρή, η μελέτη των βιβλίων υπερέχει όλων τους» είναι μια σατανική πλάνη, είναι απλώς ένα από τα ψέματα του Σατανά για να εξαπατά, να παραπλανά και να διαφθείρει τους ανθρώπους. Κατάλαβα ότι με το να ζούμε υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά και να δεχόμαστε την ιδεολογική εκπαίδευσή του, μπορούμε μονάχα να γινόμαστε όλο και πιο διεφθαρμένοι. Ταυτόχρονα, κατάλαβα ότι μόνο με το να φέρω τα παιδιά μας ενώπιον του Θεού για να διαβάζουν τον λόγο Του και να συμπεριφέρονται σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του θα μπορούν να ζήσουν μια ζωή με νόημα. Εκείνη τη στιγμή, ήλθα ενώπιον του Θεού και Του άνοιξα διάπλατα την καρδιά μου: «Θεέ μου, δεν θέλω να με εξαπατά και να με πλήττει πια ο Σατανάς, επιθυμώ να επιδιώκω ενεργά την αλήθεια και να αλλάξω όλες τις απατηλές μου απόψεις, επιθυμώ ο λόγος Σου να γίνει το θεμέλιο της ύπαρξής μου και επιθυμώ να φέρω ενώπιόν Σου τα δύο μικρότερα παιδιά μου, ώστε να μπορέσουν να λάβουν τη σωτηρία Σου και να γίνουν αληθινοί άνθρωποι».