Μικρή με πονούσαν τα πόδια και δεν περπατούσα, έτσι η μητέρα μου μ’ έφερε ενώπιον του Κυρίου. Προς έκπληξή μου, τα πόδια μου θεραπεύτηκαν από θαύμα έναν μήνα μετά. Για ν’ ανταποδώσω την αγάπη του Κυρίου, άφησα το σχολείο το ’98 κι άρχισα να δαπανώ τον εαυτό μου για τον Κύριο. Σύντομα, η εκκλησία με διέκρινε ως σημαντική υποψήφια για εκπαίδευση, κι ο πρεσβύτερος Κου με έπαιρνε σε εκκλησίες όπου κήρυττε. Πάστορες και πρεσβύτεροι έλεγαν πως η ημέρα του Κυρίου πλησίαζε, κι έπρεπε να είμαστε σαν τις φρόνιμες παρθένες που ετοίμαζαν τα λυχνάρια τους πριν την έλευσή Του. Έλεγαν επίσης: «Η Βίβλος λέει: “Ιδού, έρχεται μετά των νεφελών, και θέλει ιδεί αυτόν πας οφθαλμός και εκείνοι οίτινες εξεκέντησαν αυτόν, και θέλουσι θρηνήσει επ’ αυτόν πάσαι αι φυλαί της γης” (Αποκάλυψη 1:7). Τις έσχατες ημέρες, ο Κύριος θα έρθει ξανά ένδοξος πάνω σε νεφέλη και θα μας αρπάξει στον αέρα για να είμαστε μαζί Του. Θα εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών και θα απολαμβάνουμε ευλογίες. Οι άπιστοι θα κλαίνε και θα τρίζουν τα δόντια τους στις συμφορές». Με τα γλαφυρά κηρύγματα πρεσβυτέρων και παστόρων οραματιζόμουν μια ένδοξη σκηνή, όπου μαζευόμασταν γύρω απ’ τον Κύριο, καθώς κατερχόταν στη γη πάνω στα σύννεφα. Ενθουσιαζόμουν στη σκέψη μιας τόσο συγκινητικής σκηνής.

Μια μέρα, στις αρχές του ’99, οι πρεσβύτεροι συγκάλεσαν συνάντηση συνεργατών κι είπαν: «Έμφανίστηκε μια νέα εκκλησία, η Αστραπή της Ανατολής, και ισχυρίζεται πως ο Κύριος έχει επιστρέψει ενσαρκωμένος, εκφράζει λόγια και εκτελεί το έργο της κρίσεως ξεκινώντας απ’ τον οίκο του Θεού. Όμως, πώς είναι δυνατόν; Οι Γραφές αναφέρουν πως ο Θεός θα κατέλθει πάνω στα σύννεφα, όμως εκείνοι λένε πως ο Κύριος έχει επιστρέψει ενσαρκωμένος. Αυτό δεν συμφωνεί με τη Βίβλο. Μην ακούτε τα κηρύγματα και μη διαβάζετε τα βιβλία τους, πόσο μάλλον να τους δεχτείτε. Όποιος τους δεχτεί, θα αποβληθεί απ’ την εκκλησία!»

Όταν το είπαν αυτό, σκέφτηκα: «Οι πρεσβύτεροι πιστεύουν χρόνια και γνωρίζουν τη Βίβλο, άρα έχουν δίκιο. Κι οι Γραφές αναφέρουν πως ο Κύριος θα κατέλθει στα σύννεφα, πώς γίνεται να έχει ενσαρκωθεί; Έχω μικρό ανάστημα, δεν πρέπει να έρθω σ’ επαφή με την Αστραπή της Ανατολής, αλλιώς θα παραπλανηθώ». Μετά από λίγο καιρό, πολλοί συνεργάτες και ομόπιστοί μου προσχώρησαν στην Αστραπή της Ανατολής. Ο πρεσβύτερος Γουάνγκ τόνιζε πως έπρεπε να κόψουμε επαφές μαζί τους, και μας έβαλε να πούμε στις εκκλησίες να μην πειστούν απ’ την Αστραπή της Ανατολής. Πήγα σε όλα τα σημεία συνάθροισης και τους είπα να σφραγίσουν την εκκλησία. Τόνιζα, επίσης, συνεχώς: «Ο Κύριος θα επιστρέψει πάνω σε σύννεφα, όχι ενσαρκωμένος. Οι φήμες πως ο Κύριος έχει ενσαρκωθεί είναι ψευδείς». Όταν το άκουσαν, οι πιστοί κούνησαν το κεφάλι και είπαν πως αν κάποιος άλλος τους διέδιδε το ευαγγέλιο, θα τον έδιωχναν. Προκειμένου να μην ακούσουν άλλοι τα κηρύγματα της Αστραπής της Ανατολής, έτρεχα πάνω κάτω για να σφραγίσω την εκκλησία. Όμως παρά τις προσπάθειές μου, υπήρχε σταθερή ροή συνεργατών και πιστών προς την Αστραπή της Ανατολής.

Μια μέρα, ενώ ήμουν στο σπίτι ενός συνεργάτη, μου είπε πως ο συνεργάτης Λι και άλλοι ερευνούσαν την Αστραπή της Ανατολής. Με κάποιους συνεργάτες σπεύσαμε να τους εμποδίσουμε. Τους είπα: «Οι Γραφές λένε, ο Κύριος θα κατέλθει σε νεφέλη, και όλοι θα μαρτυρήσουν την έλευσή Του. Άρα δεν πρέπει να πιστεύουμε την Αστραπή της Ανατολής όταν λένε πως ο Κύριος έχει ενσαρκωθεί». Όμως μόλις ξεστόμισα αυτά τα λόγια, ένας απ’ αυτούς είπε: «Όσα κηρύττουν έχουν πολύ βάθος και συμφωνούν με τη Βίβλο! Γιατί να μην τους ακούμε; Ποιος μπορεί να συλλάβει όλο το έργο του Θεού; Νομίζω πρέπει να συνεχίσουμε την έρευνα». Όταν τον άκουσα, αγχώθηκα και ετοιμαζόμουν να συνεχίσω να τους αποτρέπω, όμως τότε, εντελώς ξαφνικά, στέγνωσε ο λαιμός μου και μ’ έπιασε βήχας. Το πρόσωπό μου ήταν κατακόκκινο και έτρεχαν δάκρυα απ’ τα μάτια μου. Δεν μπορούσα να βγάλω λέξη. Όλοι με κοιτούσαν σοκαρισμένοι. Μού έφεραν ένα ποτήρι νερό, όμως συνέχισα να βήχω ακόμα κι αφότου το ήπια. Είχα πανικοβληθεί, δεν ήξερα τι να κάνω, και συνεχώς προσευχόμουν στον Κύριο να πάψω να βήχω. Βλέποντας την κατάστασή μου, ένας άλλος συνεργάτης συνέχισε να μιλά, όμως μετά από μερικά σχόλια, ολοκλήρωσαν βιαστικά τη συνάντηση. Ήταν μια απίστευτα αμήχανη σκηνή. Μετά τη συνάντηση, αναρωτιόμουν: «Υπερασπιζόμουν την οδό του Κυρίου και προστάτευα το κοπάδι, γιατί λοιπόν με έπιασε βήχας την πιο κρίσιμη στιγμή; Γιατί ο Κύριος δεν άκουσε τις προσευχές μου; Όσα έλεγα δεν ήταν σε συμφωνία με το θέλημά Του;» Λίγο αργότερα, αρρώστησα. Είχα πονοκέφαλο, ζαλιζόμουν και πονούσε το στομάχι μου. Αδύναμη στο κρεβάτι μου, επικαλούμουν συνεχώς τον Κύριο. Όμως, όσο κι αν Τον εκλιπαρούσα, η κατάστασή μου δεν άλλαζε. Σκεφτόμουν: «Δεν είμαι αρκετά αφοσιωμένη στον Κύριο; Κάνω ό,τι μπορώ να προστατέψω το κοπάδι μας, γιατί αρρώστησα;» Έσπαγα το κεφάλι μου να βρω μια απάντηση, μάταια όμως. Το φθινόπωρο του ’99, ο πρεσβύτερος Γουάνγκ είχε τροχαίο όπως επέστρεφε από σφράγισμα εκκλησίας. Απ’ το τρακάρισμα λιποθύμησε και χτύπησε σοβαρά στο κεφάλι. Για πολλές μέρες, η κατάστασή του ήταν κρίσιμη. Σοκαρίστηκα όταν το άκουσα. Ο πρεσβύτερος Γουάνγκ εργαζόταν χρόνια για τον Κύριο αδιάκοπα, είχε υπομείνει κακουχίες για να προστατέψει το κοπάδι και να μην αποδεχτούν την Αστραπή της Ανατολής. Γιατί του συνέβη κάτι τέτοιο; Δεν συνειδητοποιούσα πως ήταν λάθος να αντιτίθεμαι στην Αστραπή της Ανατολής. Ένα βράδυ, αρκετούς μήνες μετά, άκουσα πως πιστοί διερευνούσαν την Αστραπή της Ανατολής, έτσι μαζί με δύο αδελφές, σπεύσαμε με τα ποδήλατά μας, και με φήμες και πλάνες, τους απειλήσαμε και τους αποτρέψαμε. Οι αδελφοί και οι αδελφές τρόμαξαν και είπαν πως δεν θα άκουγαν πια τα κηρύγματα της Αστραπής της Ανατολής. Όταν το άκουσα, ένιωσα κάπως ανακουφισμένη. Όμως στην επιστροφή, όταν έφτασα σε μια κατηφόρα, έχασα την ισορροπία μου στο ποδήλατο, η όρασή μου σκοτείνιασε, έπεσα και πετάχτηκα δύο μέτρα μακριά. Αμέσως ζαλίστηκα, κι όλο μου το κορμί πονούσε. Απ’ την πτώση, έσπασα την κλείδα μου. Ήμουν απορημένη και μπερδεμένη απ’ το ατύχημα: Ο Κύριος δεν μας παρέχει γαλήνη και χαρά; Γιατί είχα αυτές τις αναποδιές όσο προστάτευα την οδό του Κυρίου; Μήπως η Αστραπή της Ανατολής είναι όντως η επιστροφή του Κυρίου; Μα η Βίβλος αναφέρει πως ο Κύριος θα κατέλθει σε σύννεφα, άρα η Αστραπή της Ανατολής δεν ήταν η αληθινή οδός! Μήπως ο Κύριος με δοκίμαζε επειδή δεν ήμουν αρκετά αφοσιωμένη σ’ Εκείνον; Ή μήπως Τον είχα προσβάλει κάπως; Είχα σαστίσει και δεν κατανοούσα το θέλημα του Κυρίου.

Έπειτα, ένιωθα όλο και πιο σκοτεινή και εξαντλημένη. Όταν διάβαζα τη Βίβλο, δεν αποκτούσα γνώση και δεν είχα κάτι να πω στο κήρυγμα. Οι προσευχές μου ήταν ανούσιες. Ήταν σαν να είχα χάσει την παρουσία του Κυρίου και η πίστη των περισσότερων πιστών γινόταν χλιαρή. Στις συναθροίσεις, οι περισσότεροι κουβέντιαζαν ή κοιμόνταν, και πολλοί συνεργάτες και πιστοί είχαν φύγει απ’ την εκκλησία κι είχαν γυρίσει στον κόσμο. Το πιο απογοητευτικό ήταν πως υπήρχε πολλή ζήλια ανάμεσα στους συνεργάτες. Στις συναντήσεις συνεργατών, οι πρεσβύτεροι κι οι συνεργάτες τρώγονταν μεταξύ τους για μικροπράγματα και χώριζαν άσχημα. Βλέποντάς τα όλα αυτά, δεν καταλάβαινα γιατί είχε γίνει έτσι η εκκλησία. Βαριόμουν τις συναθροίσεις και σκεφτόμουν να γυρίσω στην κοσμική ζωή.

Μια μέρα, το 2002, η μητέρα μου είπε ενθουσιασμένη: «Ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει ενσαρκωμένος για να εκφράσει λόγια και να εκτελέσει το έργο της κρίσεως». Όταν το άκουσα, συγκλονίστηκα. Αυτό δεν κήρυττε κι η Αστραπή της Ανατολής; Η μαμά μου είχε προσχωρήσει στην Αστραπή της Ανατολής; Πριν καν ολοκληρώσει αυτό που έλεγε, τη ρώτησα: «Ποιος σου είπε πως ο Κύριος Ιησούς επέστρεψε; Ξέχασες πως η Βίβλος λέει πως όταν έρθει ο Κύριος, θα κατέλθει με δόξα σε νεφέλη κι αυτό θα συνταράξει τον ουρανό και τη γη; Αν ο Κύριος έχει επιστρέψει, γιατί δεν έχουμε δει αυτά τα σημεία; Λες, επίση, ς πως έχει ενσαρκωθεί για να εκτελέσει το έργο της κρίσεως, όμως πώς είναι δυνατόν; Δεν πρέπει να πιστεύεις έτσι επιπόλαια ό,τι ακούς». Βλέποντας πόσο πεισματάρα ήμουν, πήγε στο δωμάτιό της κι επέστρεψε με ένα βιβλίο με ωραία βιβλιοδεσία. Είπε ενθουσιώδης: «Ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς. Εδώ θα βρεις τα νέα λόγια που εκφράζει ο Κύριος Ιησούς. Διάβασέ τα και θα δεις». Το βιβλίο ήταν ολοκαίνουριο και ο τίτλος «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» ήταν τυπωμένος με μεγάλα χρυσά γράμματα στο εξώφυλλο. Αμέσως σκέφτηκα την προειδοποίηση των κληρικών: «Μη διαβάσεις τα βιβλία τους, γιατί θα εξαπατηθείς». Εγώ είπα: «Μαμά, μην πιστεύεις αυτά τα πράγματα. Δεν έχεις διαβάσει πολύ τη Βίβλο, ενώ εγώ τη γνωρίζω καλά κι έχω παρακολουθήσει πολλές αναβιώσεις. Θεωρείς πως ξέρεις καλύτερα από μένα; Αν πλανηθείς στην πίστη σου, τόσα χρόνια στην εκκλησία δεν θα πάνε χαμένα;» Όμως τότε, δεν ήθελα να αναζητήσω, αλλά να πείσω τη μαμά μου να μην προσχωρήσει στην Αστραπή της Ανατολής. Όμως, ό,τι κι αν έλεγα, εκείνη δεν υποχωρούσε και δεν άλλαζε γνώμη. Μου είπε μάλιστα σοβαρά: «Ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που προσμέναμε πάντα. Είναι το Πνεύμα του Θεού που ενσαρκώθηκε ξανά για να μιλήσει και να εργαστεί. Το “Ο Λόγος Ενσαρκώνεται” είναι ο λόγος του Θεού τις έσχατες ημέρες και αποκαλύπτει όλα τα μυστήρια της Βίβλου. Δεν έχεις διαβάσει ποτέ τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, πώς ξέρεις πως δεν είναι τα λόγια του επιστρέψαντα Κυρίου; Η Βίβλος λέει: “Η πίστις είναι εξ ακοής” (Προς Ρωμαίους 10:17). Έχεις κλειστά μάτια κι αυτιά, πώς, λοιπόν, θα υποδεχτείς τον Κύριο; Για σκέψου το: αν ο Κύριος έχει όντως επιστρέψει και δεν Τον υποδεχτείς, δεν θα το μετανιώσεις που έχασες την ευκαιρία;» Όταν την άκουσα, δεν μπορούσα να σκεφτώ ένα καλό αντεπιχείρημα, έτσι απάντησα απλώς βλοσυρά: «Δεν πρόκειται να το διαβάσω. Μόνο τη Βίβλο διαβάζω. Έχουμε απολαύσει πολλή χάρη του Κυρίου. Δεν πρέπει να είμαι αγνώμων! Ό,τι κι αν λες, δεν θα προδώσω τον Κύριο!» Βλέποντας τη στάση μου, απλώς αναστέναξε και πήγε να ετοιμάσει το δείπνο. Λίγο αργότερα, άκουσα αχνά από την κουζίνα μια μουσική. Το τραγούδι είχε μια μεταδοτική μελωδία, όμως δεν ήταν κάποιος ύμνος που είχαμε μάθει. Ήξερα πως η μαμά μου το έβαλε για να το ακούσω, έτσι έφυγα αμέσως. Έπειτα, η μαμά μου άρχισε να βάζει συχνά ύμνους στο σπίτι και το βράδυ την άκουγα να προσεύχεται για μένα κλαίγοντας. Τότε, αναλογίστηκα πως ήταν ένα σκεπτόμενο άτομο, κι έτσι θα πρέπει να είχε αναζητήσει επιμελώς το ζήτημα της υποδοχής του Κυρίου. Μήπως η Αστραπή της Ανατολής είναι η επιστροφή του Κυρίου Ιησού; Αλλιώς γιατί η μαμά μου αγχωνόταν κι ανησυχούσε για μένα στις προσευχές της; Τότε, θυμήθηκα τι έλεγαν πάστορες και πρεσβύτεροι, κι αποφάσισα να ακολουθώ πιστά την οδό του Κυρίου. Έπειτα, απομακρύνθηκα απ’ τη μητέρα μου.

Μια μέρα, ενώ καθόμουν στον καναπέ, η μαμά μου έβαλε έναν ύμνο στο δωμάτιό της. Οι στίχοι μου τράβηξαν την προσοχή: «Αυτήν τη φορά, ο Θεός έχει ενσαρκωθεί για να εκτελέσει το έργο που δεν έχει ακόμα ολοκληρώσει, να κρίνει αυτήν την εποχή και να την οδηγήσει στο τέλος της, να σώσει τον άνθρωπο από τον ωκεανό των βασάνων, να κατακτήσει ολοκληρωτικά την ανθρωπότητα και να αλλάξει τις διαθέσεις της ζωής των ανθρώπων. Πόσες άγρυπνες νύχτες άντεξε ο Θεός για να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τα βάσανα και από τις σκοτεινές δυνάμεις που είναι μαύρες σαν τη νύχτα, αλλά και για χάρη του έργου της ανθρωπότητας. Κατέβηκε από τα πιο υψηλά μέρη στα πιο χαμηλά για να ζήσει σ’ αυτήν την ανθρώπινη κόλαση και να περάσει τις ημέρες Του με τον άνθρωπο. Ο Θεός δεν παραπονέθηκε ποτέ για την αθλιότητα ανάμεσα στους ανθρώπους ούτε ζήτησε ποτέ Του πάρα πολλά από τον άνθρωπο· αντίθετα, έχει υπομείνει τη μέγιστη ντροπή καθώς εκτελεί το έργο Του. Προκειμένου όλη η ανθρωπότητα να απολαύσει σύντομα ανάπαυση, ο Θεός υπέμενε τον εξευτελισμό και την αδικία για να προσέλθει στη γη και εισήλθε ο ίδιος στη φωλιά της τίγρης, για να σώσει την ανθρωπότητα. Τόσο πολλές φορές είδε τα αστέρια, τόσο πολλές φορές έφυγε την αυγή και γύρισε το σούρουπο· έχει υπομείνει ακραίο πόνο και έχει υποστεί τις επιθέσεις και τη συντριβή των ανθρώπων. Ο Θεός ήρθε σ’ αυτήν τη γη της ακαθαρσίας, υπομένοντας σιωπηλά τη φθορά και την καταπίεση του ανθρώπου στην αφάνεια, κι όμως δεν αντεπιτέθηκε ποτέ ούτε είχε υπερβολικές απαιτήσεις από τους ανθρώπους! Έχει εκτελέσει όλο το έργο που απαιτείται για την ανθρωπότητα: διδάσκει, διαφωτίζει και επιπλήττει τους ανθρώπους, τους εξευγενίζει με τα λόγια Του, καθώς και τους υπενθυμίζει, τους προτρέπει, τους παρηγορεί, τους κρίνει και τους εκθέτει. Κάθε βήμα που κάνει είναι για χάρη της ζωής των ανθρώπων, έχει σκοπό να τους καθάρει. Παρόλο που έχει καταργήσει τις προοπτικές και τη μοίρα τους, ό,τι κάνει ο Θεός είναι για χάρη της ανθρωπότητας. Κάθε βήμα που κάνει είναι για την επιβίωσή της, ώστε οι άνθρωποι να έχουν έναν όμορφο προορισμό στη γη» (Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια, Ο Θεός υποφέρει μεγάλο βάσανο για την σωτηρία του ανθρώπου). Οι στίχοι του ύμνου μίλησαν στην καρδιά μου. Σκεφτόμουν πως ο Κύριος Ιησούς είχε ενσαρκωθεί για να λυτρώσει την ανθρωπότητα. Κυνηγήθηκε και καταδιώχτηκε από το κυβερνόν κόμμα, καταδικάστηκε και εγκαταλείφθηκε απ’ τον κλήρο, χλευάστηκε, συκοφαντήθηκε από ανθρώπους και δεν είχε πού την κεφαλή κλίνει ή ένα σπίτι δικό Του. Παρόλα αυτά, εξέφραζε την αλήθεια, θεράπευε ανθρώπους και εξέβαλλε δαιμόνια, και τελικά σταυρώθηκε ως αιώνια προσφορά περί αμαρτίας για τον άνθρωπο, λυτρώνοντάς τον. Όταν σκέφτηκα πόσο μας αγαπά ο Κύριος και πόσα βασανανιστήρια υπέστη στα χέρια μας, η απαθής και σκληρή καρδιά μου συγκλονίστηκε βαθιά και δάκρυα έτρεχαν απ’ τα μάτια μου. Είναι ο Παντοδύναμος Θεός ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς; Ποιος εκτός απ’ τον Θεό θα εξέφραζε τέτοια λόγια; Ποιος θα πλήρωνε τίμημα για τον άνθρωπο; Έπειτα, άκουσα έναν άλλον ύμνο: «Οι αθώοι, εξάλλου, έχουν γίνει αναίσθητοι· γιατί πρέπει ο Θεός να τους τα κάνει πάντοτε όλα δύσκολα; Ο ασθενικός άνθρωπος στερείται πλήρως επιμονής· γιατί πρέπει ο Θεός να νιώθει πάντοτε τέτοια αδιάπτωτη οργή απέναντί του; Ο αδύναμος και ανίσχυρος άνθρωπος δεν έχει πλέον την παραμικρή ζωτικότητα· γιατί πρέπει ο Θεός να τον επιπλήττει μονίμως για την ανυπακοή του; Ποιος μπορεί να αντέξει τις απειλές του Θεού στους ουρανούς; Ο άνθρωπος, εξάλλου, είναι εύθραυστος και ο Θεός, σε απελπιστικά δύσκολη κατάσταση, έχει θάψει τον θυμό βαθιά μέσα στην καρδιά Του, ώστε ο άνθρωπος να μπορέσει σιγά-σιγά να σκεφτεί για τον εαυτό του» (Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια, Πόσο δύσκολο είναι το έργο του Θεού). Οι στίχοι με επηρέασαν βαθιά. Μιλούσαν για τη βαθιά ανησυχία και το ενδιαφέρον του Θεού για τον άνθρωπο. Ήταν λες κι ένα ανυπάκουο παιδί πλήγωνε τη μητέρα του, κι ωστόσο εκείνη το καλούσε συνεχώς, ελπίζοντας πως θα εμφανιζόταν μέσα απ’ την ομίχλη και θα γύριζε δίπλα της. Ένιωθα πως τα λόγια εκείνα ήταν η φωνή του Θεού. Σκεφτόμουν όλες τις διαφωνίες μου με τη μαμά μου εκείνο το διάστημα. Όσο κι αν προσπαθούσε να με πείσει, δεν άκουγα, κι όταν έβαζε απαγγελίες και ύμνους του Θεού για μένα, αντιστεκόμουν κι απέφευγα να ακούσω, χωρίς την παραμικρή πρόθεση να ερευνήσω. Δεν έμοιαζα ούτε στο ελάχιστο με χριστιανή. Στο εξής, όταν η μαμά μου έβαζε ύμνους, δεν αντιστεκόμουν τόσο.

Μια μέρα, άκουσα τον εξής ύμνο: «Η επιστροφή του Ιησού αποτελεί μεγάλη σωτηρία για εκείνους που είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια, αλλά γι’ αυτούς που αδυνατούν να την αποδεχτούν αποτελεί οιωνό καταδίκης. Θα πρέπει να επιλέξετε το δικό σας μονοπάτι και να μη βλασφημείτε απέναντι στο Άγιο Πνεύμα και να μην απορρίπτετε την αλήθεια. Θα πρέπει να μην είστε ένα άτομο αδαές και αλαζονικό, μα κάποιος που υπακούει στην καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος και ποθεί και αναζητά την αλήθεια· μόνο έτσι θα επωφεληθείτε» (Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια, Να είσαι κάποιος που αποδέχεται την αλήθεια). Όταν άκουσα τον ύμνο, με κατέλαβε ανησυχία: «Αν ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς, δεν θα καταδικαστώ που δεν Τον αποδέχομαι; Η προσβολή του Θεού είναι σοβαρό αμάρτημα, που δεν θα συγχωρούνταν ούτε στον παρόντα ούτε στον μέλλοντα κόσμο!» Θυμήθηκα επίσης πως ο Κύριος Ιησούς είπε: «Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, διότι αυτοί θέλουσι χορτασθή» (Κατά Ματθαίον 5:6). Ο Κύριος Ιησούς μάς δίδαξε πως μόνο με αναζήτηση και δίψα για την αλήθεια, θα λάβουμε την άφθονη θρέψη του Θεού. Όμως αν ερευνούσα την Αστραπή της Ανατολής και εξαπατούμουν, όλα τα χρόνια μου στην πίστη δεν θα ήταν μάταια; Αμφιταλαντευόμουν και δεν μπορούσα να αποφασίσω, έτσι προσευχήθηκα στον Κύριο: «Κύριε, νιώθω πολύ διχασμένη. Τα λόγια αυτά μοιάζουν με τη φωνή Σου, μα φοβάμαι μην κάνω λάθος και Σε προδώσω. Κύριε, δεν είμαι σίγουρη αν έχεις επιστρέψει ως Παντοδύναμος Θεός. Αν είναι πράγματι το έργο Σου, διαφώτισέ με. Αν όχι, βοήθησέ με να σταθώ ακλόνητη».

Λίγες μέρες μετά, η μαμά μου έβγαλε πάλι το «Ο Λόγος ενσαρκώνεται» και μου είπε: «Διάβασε με προσοχή τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και θα δεις πως είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς. Αν δεν ερευνήσεις, πώς θα ξέρεις αν είναι ο επιστρέψας Κύριος; Είναι όπως ένας μπουφές με φαγητά: Αν μόνο τον κοιτάς και δεν δοκιμάζεις τίποτα, ποτέ δεν θα ξέρεις τι γεύση έχουν. Πιστεύουμε στον αληθινό Θεό. Τι φοβάσαι λοιπόν; Είμαι μητέρα σου. Πιστεύεις πως θα σου έκανα κακό;» Τα λόγια της ήταν αρκετά πειστικά. Σκέφτηκα: «Πράγματι, ακούω και παπαγαλίζω τα λόγια των παστόρων και των πρεσβυτέρων, όχι τα κηρύγματα της Αστραπής της Ανατολής ούτε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Πώς θα μάθω λοιπόν αν ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς; Δεν επιβεβαίωσα από τη Βίβλο ότι ο Κύριος Ιησούς είναι ο Λυτρωτής;» Στη σκέψη αυτή, πήρα το βιβλίο και άρχισα να το ξεφυλλίζω. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Μπορεί, έχοντας ακούσει την οδό της αλήθειας και έχοντας διαβάσει τα λόγια της ζωής να πιστεύεις πως μόνο μία λέξη στις 10.000 συμφωνεί με τις δικές σου πεποιθήσεις και τη Βίβλο, και τότε θα πρέπει να συνεχίσεις να ψάχνεις σε αυτή τη δεκαχιλιοστή από αυτές τις λέξεις. Εξακολουθώ να σε συμβουλεύω να είσαι ταπεινός, να μην έχεις υπερβολική αυτοπεποίθηση και να μην επαινείς τόσο τον εαυτό σου. Αν η καρδιά σου τρέφει τέτοιο πενιχρό φόβο Θεού, θα κερδίσεις περισσότερο φως. Εάν εξετάσεις προσεχτικά και μελετήσεις επανειλημμένα αυτά τα λόγια, θα καταλάβεις κατά πόσο πρόκειται για την αλήθεια και κατά πόσο πρόκειται για τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όταν πλέον δεις το πνευματικό σώμα του Ιησού, ο Θεός θα έχει φτιάξει εκ νέου ουρανό και γη). Όταν διάβασα τη θερμή προτροπή, αγχώθηκα και φοβήθηκα: «Θα μπορούσαν να είναι αυτά λόγια του Θεού; Γιατί λέει πως είναι τα λόγια της ζωής κι η οδός της αλήθειας και να μας ωθεί σε αναζήτηση, ενώ μόνο ένας στα δέκα χιλιάδες λόγια συμφωνεί με τη Βίβλο». Αποφάσισα να ερευνήσω. Αλλιώς, θα ήταν αργά αν έχανα την ευκαιρία να υποδεχτώ τον Κύριο και θα το μετάνιωνα. Αποφασισμένη, συνέχισα την ανάγνωση και βρήκα το εξής χωρίο: «Ελπίζω ότι κάθε αδελφός και αδελφή που αναζητά την εμφάνιση του Θεού δεν θα επαναλάβει την ίδια ιστορική τραγωδία. Εσείς δεν πρέπει να γίνετε σύγχρονοι Φαρισαίοι και να ξανασταυρώσετε τον Θεό. Εσείς θα πρέπει να σκεφτείτε προσεκτικά πώς θα υποδεχθείτε την επιστροφή του Θεού, και θα πρέπει να σας είναι ξεκάθαρο με ποιον τρόπο θα γίνετε αυτοί που υποτάσσονται στην αλήθεια. Αυτή είναι η ευθύνη όλων όσοι περιμένουν την επιστροφή του Ιησού καβάλα σ’ ένα σύννεφο. Θα πρέπει να τρίβουμε τα πνευματικά μάτια μας για να τα καθαρίσουμε, και να μην κολλάμε σε λόγια που αποτελούν υπερβολές της φαντασίας. Θα πρέπει να σκεφτόμαστε το πρακτικό έργο του Θεού και να κοιτάμε την πρακτική πτυχή του Θεού. Μην παρασύρεστε και μη χάνεστε σε ονειροπολήσεις, λαχταρώντας πάντοτε την ημέρα που ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα κατέλθει άξαφνα ανάμεσά σας και θα πάρει εσάς που δεν Τον γνωρίσατε ούτε Τον είδατε ποτέ και που δεν ξέρετε πώς να εκπληρώσετε το θέλημά Του. Είναι καλύτερα να σκέφτεστε πιο πρακτικά ζητήματα!» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). Διαβάζοντάς το, μπερδεύτηκα λίγο. Στη Βίβλο αναφέρεται σαφώς πως ο Κύριος θα επιστρέψει ένδοξος πάνω σε νεφέλη, γιατί, λοιπόν, το χωρίο αυτό λέει: «Θα πρέπει να τρίβουμε τα πνευματικά μάτια μας για να τα καθαρίσουμε, και να μην κολλάμε σε λόγια που αποτελούν υπερβολές της φαντασίας». «Μην παρασύρεστε και μη χάνεστε σε ονειροπολήσεις, λαχταρώντας πάντοτε την ημέρα που ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα κατέλθει άξαφνα ανάμεσά σας». Ο Κύριος δεν επέστρεψε πάνω σε σύννεφα; Τι στο καλό συνέβαινε; Εξέταζα συνεχώς αυτό το ζήτημα, όμως δεν το κατανοούσα. Τότε σκέφτηκα πως πιστοί του Παντοδύναμου Θεού έρχονταν συχνά σπίτι μας, άρα θα τους ρωτούσα για να δω τι θα έλεγαν.

Μια μέρα, ήρθε σπίτι μας η αδελφή Μούγιου από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού και της μίλησα για τη σύγχυσή μου. Χαμογέλασε κι απάντησε: «Όντως, η Βίβλος αναφέρει πως ο Κύριος θα επιστρέψει σε νεφέλη, όμως όσον αφορά τον τρόπο που θα επιστρέψει, εκτός από την έλευσή Του πάνω στα σύννεφα, η Βίβλος περιέχει κι άλλες προφητείες. “Διότι καθώς η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου” (Κατά Ματθαίον 24:27). “Διότι ως η αστραπή η αστράπτουσα εκ της υπ’ ουρανόν λάμπει εις την υπ’ ουρανόν, ούτω θέλει είσθαι και ο Υιός του ανθρώπου εν τη ημέρα αυτού. Πρώτον όμως πρέπει αυτός να πάθη πολλά και να καταφρονηθή από της γενεάς ταύτης” (Κατά Λουκάν 17:24-25). Και “Και σεις λοιπόν γίνεσθε έτοιμοι· διότι καθ’ ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου” (Κατά Λουκάν 12:40). “Εάν λοιπόν δεν αγρυπνήσης, θέλω ελθεί επί σε ως κλέπτης, και δεν θέλεις γνωρίσει ποίαν ώραν θέλω ελθεί επί σε” (Αποκάλυψη 3:3). “Ιδού, έρχομαι ως κλέπτης” (Αποκάλυψη 16:15). “Εν τω μέσω δε της νυκτός έγεινε κραυγή· Ιδού, ο νυμφίος έρχεται, εξέλθετε εις απάντησιν αυτού” (Κατά Ματθαίον 25:6). Επίσης, “Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού” (Αποκάλυψη 3:20). Στους στίχους αυτούς, γιατί ο Κύριος συνεχώς τονίζει “η παρουσία του Υιού του ανθρώπου”, “έρχεται ο Υιός του ανθρώπου” και “ο Υιός του ανθρώπου εν τη ημέρα αυτού”; Σε τι αναφέρεται το “Υιός του ανθρώπου”; Στο ενσαρκωμένο Πνεύμα του Θεού που γίνεται Υιός του ανθρώπου. Από μόνο του το Πνεύμα του Θεού δεν θα ονομαζόταν Υιός του ανθρώπου. Επίσης, ο Κύριος αναφέρει συνεχώς πως θα επιστρέψει “ως κλέπτης” και λέει: “Εν τω μέσω δε της νυκτός έγεινε κραυγή”. Άρα, όταν ο Κύριος επιστρέψει, θα έρθει ήσυχα και στα κρυφά, θα ενσαρκωθεί και θα γίνει Υιός του ανθρώπου, θα κατέλθει κρυφά, χωρίς να το καταλάβει κανείς. Όπως όταν το Πνεύμα του Θεού ενσαρκώθηκε ως Κύριος Ιησούς για να κάνει το έργο Του. Ο Κύριος Ιησούς έμοιαζε με κανονικό άτομο, κι όταν ταξίδευε παντού και κήρυττε, κανείς δεν αναγνώριζε πως ήταν ο ενσαρκωμένος Θεός, η εκδήλωση του Χριστού. Έτσι, είμαστε απολύτως βέβαιοι πως ο Κύριος επιστρέφει ενσαρκωμένος ως Υιός του ανθρώπου για να εργαστεί». Στα λόγια της Μούγιου, ξαφνιάστηκα. Πάστορες και πρεσβύτεροι έλεγαν πως το «Υιός του ανθρώπου» αναφέρεται στον Κύριο Ιησού, όχι στον επιστρέψαντα Κύριο Ιησού. Εκείνοι γνώριζαν καλά τη Βίβλο, άρα δεν μπορούσαν να κάνουν λάθος. Σκέφτηκα μήπως η Μούγιου είχε παρανοήσει τη Βίβλο. Στη σκέψη αυτήν, είπα βιαστικά: «Μούγιου, πάστορες και πρεσβύτεροι λένε πως το “Υιός του ανθρώπου” αναφέρεται στον Κύριο Ιησού, όχι στον επιστρέψαντα ενσαρκωμένο Κύριο». Εκείνη απάντησε υπομονετικά: «Οι στίχοι αυτοί αναφέρουν πως προφητεύουν την επιστροφή του Κυρίου Ιησού. Κάθε άτομο με διάκριση το καταλαβαίνει. Πώς θα μπορούσαν να αναφέρονται στον Κύριο Ιησού; Αυτοί οι κληρικοί δεν παρερμηνεύουν τα λόγια του Κυρίου; Δες και στο Ευαγγέλιο Κατά Λουκάν, 17:24-25: “Διότι ως η αστραπή η αστράπτουσα εκ της υπ’ ουρανόν λάμπει εις την υπ’ ουρανόν, ούτω θέλει είσθαι και ο Υιός του ανθρώπου εν τη ημέρα αυτού. Πρώτον όμως πρέπει αυτός να πάθη πολλά και να καταφρονηθή από της γενεάς ταύτης”. Στους στίχους αυτούς, ο Κύριος προφητεύει τις συνθήκες κατά την επιστροφή Του. Αν ο Κύριος επέστρεφε με δόξα μεγάλη σε νεφέλη, τότε όλοι σίγουρα θα τρόμαζαν και θα έπεφταν κατά γης. Ποιος θα αντιστεκόταν και θα απαρνούνταν τον Κύριο; Τότε η προφητεία “Πρώτον όμως πρέπει αυτός να πάθη πολλά και να καταφρονηθή από της γενεάς ταύτης” πώς θα πραγματοποιούνταν; Έτσι, σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου, ο επιστρέψας Κύριος είναι αναμφίβολα ο ενσαρκωμένος Υιός του ανθρώπου. Η εμφάνιση και το έργο του Παντοδύναμου Θεού εκπληρώνουν τις προφητείες του Κυρίου Ιησού».

Μετά τη συναναστροφή της, ένιωσα πολλή ντροπή. Η συναναστροφή της ήταν καλά θεμελιωμένη και με έπεισε εντελώς. Τελικά κατάλαβα γιατί, όταν ο Κύριος Ιησούς μιλούσε για την επιστροφή Του, πάντα ανέφερε «η παρουσία του Υιού του ανθρώπου», «έρχεται ο Υιός του ανθρώπου» και «ο Υιός του ανθρώπου εν τη ημέρα αυτού». Τόνιζε συνεχώς το «Υιός του ανθρώπου», για να μας πει πως θα επέστρεφε ενσαρκωμένος και θα εργαζόταν ως Υιός του ανθρώπου. Ποτέ δεν φανταζόμουν πως αν και γνώριζα τη Βίβλο και την εξηγούσα στους άλλους, δεν είχα δει πως αναφέρει καθαρά ότι ο επιστρέψας Κύριος θα γίνει Υιός του ανθρώπου για να κάνει έργο. Πίστευα τυφλά ό,τι έλεγαν πάστορες και πρεσβύτεροι. Ήμουν πολύ μπερδεμένη στην πίστη μου, και μάταια διάβαζα τη Βίβλο για χρόνια. Δεν είχα την παραμικρή κατανόηση των λόγων του Κυρίου, ήμουν αλαζονική και τα οριοθετούσα. Πόσο παράλογη ήμουν! Χαιρόμουν που γαλήνεψα και άκουσα τη συναναστροφή της Μούγιου. Αλλιώς, αν άκουγα μόνο τους πάστορες και τους πρεσβύτερους, θα κοιτούσα ακόμα τα σύννεφα και θα περίμενα την έλευση του Κυρίου. Τελικά, ο Θεός θα με εξάλειφε και θα με εγκατέλειπε! Η Μούγιου συνέχισε τη συναναστροφή της: «Η επιστροφή του Θεού τις έσχατες ημέρες γίνεται σε δύο στάδια. Πρώτα, ενσαρκώνεται και φτάνει στα κρυφά, κι αργότερα, θα έρθει στα σύννεφα, φανερά. Για την ώρα, είμαστε στο πρώτο στάδιο του έργου του ενσαρκωμένου Παντοδύναμου Θεού που έρχεται στα κρυφά. Ο Θεός εκφράζει την αλήθεια για να κάνει το έργο της κρίσεως, να μας εξαγνίσει, να μας σώσει, και να μας απελευθερώσει εντελώς από την αμαρτία. Όσοι πιστεύουν αληθινά στον Θεό και προσμένουν την εμφάνισή Του, αναγνωρίζουν τη φωνή του Θεού στα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, βεβαιώνονται πως είναι η επιστροφή του Κυρίου Ιησού και έρχονται ενώπιόν Του. Είναι οι φρόνιμες παρθένες που έχουν αρπαγεί ενώπιον του θρόνου του Θεού και τώρα δέχονται και βιώνουν την κρίση και τον εξαγνισμό των λόγων του Θεού. Έτσι, αυτήν την περίοδο, δεν μπορούμε να δούμε τον Κύριο να έρχεται πάνω στα σύννεφα. Μόνον όταν ολοκληρώσει ο Θεός μια ομάδα νικητών και τελειώσει το μυστικό έργο Του ενσαρκωμένος θα φέρει συμφορές, θα επιβραβεύσει το καλό, θα τιμωρήσει το κακό, και τελικά θα κατέλθει πάνω στα σύννεφα και θα φανερωθεί σε όλους. Τότε, όσοι είχαν προηγουμένως καταδικάσει τον Παντοδύναμο Θεό, θα θρηνούν, θα χτυπούν το στήθος τους και θα τρίζουν τα δόντια τους μετανιωμένοι μέσα στις συμφορές, όταν δουν πως αντιστέκονταν στον επιστρέψαντα Κύριο Ιησού. Αυτό εκπληρώνει πλήρως την προφητεία της Αποκάλυψης: “Ιδού, έρχεται μετά των νεφελών, και θέλει ιδεί αυτόν πας οφθαλμός και εκείνοι οίτινες εξεκέντησαν αυτόν, και θέλουσι θρηνήσει επ’ αυτόν πάσαι αι φυλαί της γης” (Αποκάλυψη 1:7)».

Έπειτα, η Μούγιου μού διάβασε κάποια λόγια του Παντοδύναμου Θεού. «Πολλοί μπορεί να μην ενδιαφέρονται γι’ αυτά που λέω, μα εξακολουθώ να θέλω να πω σε κάθε αυτοαποκαλούμενο άγιο που ακολουθεί τον Ιησού πως, όταν δείτε τον Ιησού με τα ίδια σας τα μάτια να κατεβαίνει από τον ουρανό επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο, αυτή θα είναι η δημόσια εμφάνιση του Ηλίου της δικαιοσύνης. Αυτή ίσως να είναι μια στιγμή μεγάλου ενθουσιασμού για εσένα, όμως θα πρέπει να γνωρίζεις πως η στιγμή που θα γίνεις μάρτυρας της καθόδου του Ιησού από τον ουρανό, θα είναι επίσης η στιγμή που θα πας στην κόλαση για να τιμωρηθείς. Θα είναι ο καιρός του τέλους του σχεδίου διαχείρισης του Θεού και θα είναι η στιγμή που ο Θεός θα επιβραβεύσει τον καλό και θα τιμωρήσει τον πονηρό. Διότι η κρίση του Θεού θα έχει ολοκληρωθεί πριν ο άνθρωπος διακρίνει τα σημεία, όταν θα υπάρχει μόνο η έκφραση της αλήθειας. Αυτοί που αποδέχονται την αλήθεια και δεν αναζητούν σημεία και, συνεπώς, έχουν εξαγνιστεί, θα έχουν επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού και θα έχουν μπει στην αγκάλη του Δημιουργού. Μονάχα αυτοί που εμμένουν στην πεποίθηση πως “ο Ιησούς που δεν επιβαίνει ένα λευκό σύννεφο, είναι ένας ψευδόχριστος”, θα υποβληθούν σε αιώνια τιμωρία, επειδή πιστεύουν μονάχα στον Ιησού που επιδεικνύει σημεία, αλλά δεν αναγνωρίζουν τον Ιησού που διακηρύσσει αυστηρή κρίση και απελευθερώνει την αληθινή οδό της ζωής. Κι έτσι, ο Ιησούς θα ασχοληθεί μαζί τους μονάχα όταν θα επιστρέψει φανερά επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο. Είναι πολύ ισχυρογνώμονες, με υπέρμετρη αυτοπεποίθηση και αλαζονεία. Πώς μπορεί ο Ιησούς να επιβραβεύσει τέτοιους αχρείους; Η επιστροφή του Ιησού αποτελεί μεγάλη σωτηρία για εκείνους που είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια, αλλά γι’ αυτούς που αδυνατούν να την αποδεχτούν αποτελεί οιωνό καταδίκης. Θα πρέπει να επιλέξετε το δικό σας μονοπάτι και να μη βλασφημείτε απέναντι στο Άγιο Πνεύμα και να μην απορρίπτετε την αλήθεια. Θα πρέπει να μην είστε ένα άτομο αδαές και αλαζονικό, μα κάποιος που υπακούει στην καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος και ποθεί και αναζητά την αλήθεια· μόνο έτσι θα επωφεληθείτε» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όταν πλέον δεις το πνευματικό σώμα του Ιησού, ο Θεός θα έχει φτιάξει εκ νέου ουρανό και γη). Μόλις τα άκουσα, έβαλα στην άκρη την περηφάνια μου και είδα πως είχα αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες όσον αφορά την έλευση του Κυρίου. Δεν ήταν να απορείς που δεν είχα δει τον Κύριο να έρχεται πάνω σε σύννεφα. Έχει ενσαρκωθεί και έχει έρθει στα κρυφά, εκφράζει λόγια για να μας σώσει και θα εμφανιστεί πάνω στα σύννεφα μόνον όταν ολοκληρώσει μια ομάδα νικητών. Όμως είχα εξαπατηθεί απ’ τους κληρικούς, παρερμήνευα χωρία και ενέμενα στο γράμμα της Βίβλου. Παραλίγο να με εγκαταλείψει ο Θεός και να χάσω την ευκαιρία να υποδεχτώ τον Κύριο. Τη γλίτωσα παρά τρίχα!

Η Μούγιου συνέχισε τη συναναστροφή της: «Όλοι ξέρουμε πως 2.000 χρόνια πριν, όλοι οι Ισραηλίτες περίμεναν τον Μεσσία, όμως όταν ήρθε ο Κύριος Ιησούς και εργάστηκε, οι Φαρισαίοι ενέμειναν στο γράμμα των Γραφών και ήταν γεμάτοι αντιλήψεις σχετικά με την έλευση του Μεσσία. Πίστευαν πως όταν ερχόταν ο Θεός, θα ονομαζόταν Μεσσίας, θα γεννιόταν σε μια αριστοκρατική οικογένεια, θα είχε κύρος και εξουσία βασιλιά και θα τους απελευθέρωνε από τη ρωμαϊκή κυριαρχία. Όμως, όταν ήρθε ο Κύριος Ιησούς, δεν ονομαζόταν Μεσσίας, γεννήθηκε σε μια οικογένεια κοινών θνητών, σε έναν στάβλο και δεν ήταν ιδιαίτερα ψηλός ή επιβλητικός. Μάλιστα καταπιέστηκε και καταδιώχτηκε. Τον αρνήθηκαν και Τον καταδίκασαν, και τελικά Τον σταύρωσαν, διαπράττοντας μια φριχτή αμαρτία που επέφερε τις κατάρες και την τιμωρία του Θεού και οδήγησε στην υποδούλωση των Ισραηλιτών για 2.000 χρόνια. Το μάθημα αυτό ήταν βάναυσο! Αξίζει να αναλογιστούμε την αιτία της αποτυχίας τους. Αν δεν καταφέρουμε να την αντιληφθούμε, τότε, όσον αφορά την έλευση του Κυρίου, πιθανόν να ακολουθήσουμε το μονοπάτι των Φαρισαίων της αντίστασης προς τον Θεό». Όταν τελείωσε, μου διάβασε κάποια άλλα λόγια του Παντοδύναμου Θεού: «Θέλετε να μάθετε τον λόγο για τον οποίο οι Φαρισαίοι αντιτάχθηκαν στον Ιησού; Επιθυμείτε να μάθετε την υπόσταση των Φαρισαίων; Φαντάζονταν πολλά πράγματα σχετικά με τον Μεσσία. Επιπλέον, πίστευαν μονάχα στον ερχομό του Μεσσία, αλλά δεν αναζητούσαν την αλήθεια της ζωής. Κι έτσι, ακόμη και σήμερα περιμένουν τον Μεσσία επειδή δεν γνωρίζουν την οδό της ζωής και δεν ξέρουν ποιος είναι ο δρόμος της αλήθειας. Πώς, πιστεύετε εσείς, τέτοιοι ανόητοι, ισχυρογνώμονες και αδαείς άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν την ευλογία του Θεού; Πώς θα μπορούσαν να αντικρύσουν τον Μεσσία; Αντιτάχθηκαν στον Ιησού γιατί δεν γνώριζαν την κατεύθυνση του έργου του Αγίου Πνεύματος, διότι δεν ήξεραν την αλήθεια που είπε ο Ιησούς, κι επιπλέον, διότι δεν καταλάβαιναν τον Μεσσία. Και δεδομένου ότι δεν είχαν δει ποτέ τον Μεσσία και δεν ανήκαν ποτέ στη συντροφιά Του, έκαναν το λάθος να προσκολληθούν απλώς στο όνομα του Μεσσία, ενώ αντιτίθονταν στην υπόσταση του Μεσσία με κάθε τρόπο. Αυτοί οι Φαρισαίοι ουσιαστικά ήταν ισχυρογνώμονες, αλαζόνες και δεν υπάκουαν στην αλήθεια. Η αρχή της πίστης τους στον Θεό ήταν: Ανεξαρτήτως από το πόσο βαθυστόχαστο είναι το κήρυγμά Σου, από το πόσο μεγάλη είναι η εξουσία Σου, Εσύ δεν είσαι ο Χριστός, εκτός κι αν Σε αποκαλούν Μεσσία. Δεν είναι παράλογη και γελοία αυτή η πίστη;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όταν πλέον δεις το πνευματικό σώμα του Ιησού, ο Θεός θα έχει φτιάξει εκ νέου ουρανό και γη). Η Μούγιου συναναστράφηκε: «Ο Παντοδύναμος Θεός έχει αποκαλύψει την ουσία και την αιτία της αντίστασης των Φαρισαίων προς τον Κύριο Ιησού. Οφειλόταν στην πεισματική και αλαζονική φύση τους, κι επειδή είχαν βαρεθεί και μισούσαν την αλήθεια. Επιπλέον, δεν κατανοούσαν το έργο του Θεού και ενέμεναν στο γράμμα των Γραφών, οριοθετώντας την εμφάνιση και το έργο του Θεού σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους. Ακόμα κι όταν ο Κύριος Ιησούς εξέφραζε πολλές αλήθειες κι εκτελούσε πολλά θαύματα, δεν αναζήτησαν ούτε το αποδέχτηκαν καθόλου. Προσκολλούνταν στις Γραφές, προσπαθώντας να βρουν κάτι εναντίον Του, να Τον καταδικάσουν και να Του αντισταθούν, και τελικά Τον σταύρωσαν. Όσον αφορά την έλευση του Κυρίου τις έσχατες ημέρες, μόνο αν διδαχτούμε απ’ τη βάναυση αποτυχία των Φαρισαίων, αφήσουμε τις αντιλήψεις μας και ερευνήσουμε την παρουσία και το έργο του Θεού, έχουμε ελπίδα να υποδεχτούμε τον Κύριο. Σήμερα, οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι του θρησκευτικού κόσμου είναι όπως οι Φαρισαίοι. Όταν ακούν πως κάποιοι δίνουν μαρτυρία για την έλευση του Κυρίου, δεν αναζητούν και δεν ερευνούν, και μάλιστα εμμένουν πεισματικά στην έλευση του Κυρίου πάνω στα σύννεφα. Αποκαλούν ψευδόχριστο όποιον λέει πως είναι ο Κύριος Ιησούς, αλλά δεν έρχεται πάνω σε σύννεφα, αντιστέκονται στον Παντοδύναμο Θεό και εμποδίζουν πιστούς να ερευνήσουν την αληθινή οδό. Αν δεν μετανοήσουν ποτέ, ο Θεός θα τους εκθέσει τις έσχατες ημέρες ως ψευδόπιστους και αντίχριστους, και μόλις το έργο της σωτηρίας του Θεού τελειώσει, θα κλαίνε και θα τρίζουν τα δόντια τους καθώς θα υποκύπτουν σε πρωτοφανείς συμφορές».

Όταν το άκουσα, φοβήθηκα και έτρεμα. Σκέφτηκα όσα είπε υπό το πρίσμα της στάσης μου: Ενέμενα στο γράμμα της Βίβλου όσον αφορά την υποδοχή του Κυρίου, και πίστευα στην αντίληψή μου πως ο Κύριος θα ερχόταν πάνω στα σύννεφα. Όταν άκουσα άλλους να λένε πως ο Κύριος Ιησούς είχε επιστρέψει, όχι μόνο δεν το ερεύνησα, αλλά τους καταδίκασα τυφλά μαζί με τους πάστορες και πρεσβύτερους, διαδίδοντας φήμες για να συκοφαντήσω και κακολογήσω τον Παντοδύναμο Θεό, εμποδίζοντας τους πιστούς να ερευνήσουν την αληθινή οδό. Δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ της συμπεριφοράς μου κι εκείνης των Φαρισαίων που αντιστάθηκαν στον Κύριο Ιησού. Ήμουν μια σύγχρονη Φαρισαία, ένα πρόσκομμα που εμπόδιζε τους πιστούς να ερευνήσουν την αληθινή οδό. Αν ο Θεός δεν μου έδειχνε έλεος μέσα απ’ τη συναναστροφή της Μούγιου πάνω στην αλήθεια, για ν’ ακούσω τη φωνή Του, θα είχε τελικά εγκαταλείψει, εξαλείψει, καταραστεί και τιμωρήσει μια πεισματάρα σαν εμένα που δεν αποδεχόταν την αλήθεια. Έπειτα, τη ρώτησα: «Δεδομένου ότι ο Κύριος έχει ενσαρκωθεί και κάνει το έργο Του στα κρυφά, πως μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο ενσαρκωμένος Θεός, ο Χριστός των εσχάτων ημερών;» Μου διάβασε μερικά ακόμα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. «Η “ενσάρκωση” είναι η εμφάνιση του Θεού εν σαρκί· ο Θεός εργάζεται μεταξύ της δημιουργημένης ανθρωπότητας με την εικόνα της σάρκας. Έτσι, για να ενσαρκωθεί ο Θεός, πρέπει πρώτα να αποκτήσει σάρκα, σάρκα με κανονική ανθρώπινη φύση· αυτή είναι η πιο βασική προϋπόθεση. Στην πραγματικότητα, η σημασία της ενσάρκωσης του Θεού είναι πως ο Θεός ζει και εργάζεται στη σάρκα, ότι ο Θεός στην ίδια Του την ουσία ενσαρκώνεται, γίνεται άνθρωπος» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η ουσία της σάρκας που κατοικείται από τον Θεό). «Ο ενσαρκωμένος Θεός ονομάζεται Χριστός και ο Χριστός είναι η σάρκα ντυμένη με το Πνεύμα του Θεού. Η σάρκα αυτή διαφέρει από κάθε άνθρωπο που είναι από σάρκα. Η διαφορά αυτή οφείλεται στο ότι ο Χριστός δεν είναι από σάρκα και αίμα· είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος. Διαθέτει και κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά και ολοκληρωμένη θεϊκή φύση. Κανένας άνθρωπος δεν έχει τη θεϊκή Του φύση. Η κανονική ανθρώπινη φύση Του υποστηρίζει όλες τις κανονικές δραστηριότητές Του στη σάρκα, ενώ η θεϊκή Του φύση εκτελεί το έργο του Θεού του ίδιου» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η ουσία του Χριστού είναι η υποταγή στο θέλημα του Επουράνιου Πατέρα). «Αυτός που είναι ο Θεός ενσαρκωμένος θα κατέχει την ουσία του Θεού, κι αυτός που είναι ο Θεός ενσαρκωμένος θα κατέχει την έκφραση του Θεού. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα κάνει το έργο που σκοπεύει να επιτελέσει. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα εκφράζει αυτό που είναι και θα έχει την ικανότητα να μεταδώσει την αλήθεια στον άνθρωπο, να του παράσχει τη ζωή και να του υποδείξει την οδό. Η σάρκα που δεν έχει την ουσία του Θεού ασφαλώς δεν είναι ο ενσαρκωμένος Θεός· δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού. Αν ο άνθρωπος σκοπεύει να διερευνήσει το αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, πρέπει να το επιβεβαιώσει αυτό από τη διάθεση που Αυτός εκφράζει και τον λόγο που Αυτός εκφέρει. Δηλαδή, για να επιβεβαιώσει κανείς το κατά πόσο είναι ή όχι η ενσάρκωση του Θεού και κατά πόσο είναι ή όχι η αληθινή οδός, πρέπει να κάνει μια διάκριση με βάση την ουσία. Και συνεπώς, προκειμένου να προσδιορίσουμε αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, το κλειδί βρίσκεται στην ουσία Του (στο έργο Του, στις ομιλίες Του, στη διάθεσή Του και σε πολλές άλλες πτυχές), και όχι στην εξωτερική εμφάνιση. Αν ο άνθρωπος εξετάζει εξονυχιστικά μόνο την εξωτερική εμφάνισή Του και ως εκ τούτου παραβλέπει την ουσία Του, αυτό καταδεικνύει ότι ο άνθρωπος είναι αστοιχείωτος και αδαής» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). Μόλις τα διάβασε, η Μούγιου συναναστράφηκε: «Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού μάς λένε καθαρά πως ενσάρκωση σημαίνει πως το Πνεύμα του Θεού ενδύεται τη σάρκα και γίνεται κανονικό άτομο, εμφανίζεται στον κόσμο για να εκφράσει την αλήθεια και να κάνει έργο. Εξωτερικά, ο Χριστός μοιάζει με κανονικό άτομο, όμως το Πνεύμα του Θεού είναι μέσα Του. Είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος του Θεού. Έτσι, ο Χριστός δεν έχει μόνο κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά και τέλεια θεϊκή φύση. Η έμφυτη διάθεση του Θεού, αυτό που έχει και είναι ο Θεός, η εξουσία, η παντοδυναμία και η σοφία Του πραγματώνονται στην ενσάρκωσή Του. Ο Χριστός είναι ο ίδιος ο Θεός, ο Κύριος της δημιουργίας. Έτσι, εκφράζει την αλήθεια, αποκαλύπτει μυστήρια ανά πάσα στιγμή, εκφράζει τη διάθεση του Θεού κι όλα όσα είναι Εκείνος, και εκτελεί το έργο της λύτρωσης και της σωτηρίας των ανθρώπων. Είναι ακριβώς το ίδιο με την ενσάρκωση του Θεού ως Κυρίου Ιησού. Ήταν ο Χριστός. Αν και εξωτερικά ο Κύριος έμοιαζε με κανονικό άτομο και ζούσε ανάμεσα σε ανθρώπους στη γη, εξέφραζε την αλήθεια, αποκάλυπτε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών και παρείχε στους ανθρώπους την οδό της μετανοίας. Ο Κύριος Ιησούς συγχώρησε τις αμαρτίες μας κι εξέφρασε τη στοργική κι ελεήμονα διάθεση του Θεού. Επίσης, έκανε πολλά θαύματα: θεράπευσε αρρώστους, εξέβαλε δαιμόνια, ανέστησε νεκρούς δάμασε τους ανέμους και τη θάλασσα, τάισε 5.000 με πέντε καρβέλια και δύο ψάρια. Τα λόγια και το έργο του Κυρίου Ιησού εκδήλωναν πλήρως την εξουσία και τη δύναμη του Θεού. Όλοι επιβεβαιώσαμε πως ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Χριστός, ο ενσαρκωμένος Θεός, βάσει όσων είπε κι έκανε. Έτσι, όταν επιβεβαιώνουμε αν κάποιος είναι ο ενσαρκωμένος Θεός ή όχι, δεν πρέπει να βασιζόμαστε στην εξωτερική Του εμφάνιση, στην οικογένεια όπου γεννήθηκε, στο αν έχει κύρος ή εξουσία, ή στο αν οι άλλοι Τον υποστήριξαν ή Τον απέρριψαν, αλλά μόνο στο αν εκφράζει την αλήθεια και κάνει το έργο του Θεού. Αυτό είναι το βασικό. Εφόσον εκφράζει την αλήθεια και κάνει το έργο της σωτηρίας για την ανθρωπότητα, όσο συνηθισμένος κι αν μοιάζει εξωτερικά, κι όσο κι αν Τον καταδικάζουν ή Τον απορρίπτουν οι άλλοι, είναι αδιαμφισβήτητα ο ενσαρκωμένος Θεός, ο Χριστός. Απ’ όταν εμφανίστηκε για να εκτελέσει το έργο Του, ο Παντοδύναμος Θεός έχει εκφράσει εκατομμύρια λόγια κι έχει αποκαλύψει όλα τα μυστήρια του σχεδίου διαχείρισης του Θεού. Έχει αποκαλύψει τον σκοπό του σχεδίου διαχείρισης του Θεού, την πραγματική ιστορία των τριών σταδίων του έργου Του, το μυστήριο των ενσαρκώσεων και των ονομάτων του Θεού, την πραγματική ιστορία της Βίβλου, πώς το έργο της κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες μάς εξαγνίζει και μας σώζει, την κατάληξη και τον προορισμό κάθε είδους ατόμου, πώς η βασιλεία του Χριστού πραγματοποιείται στη γη, κι άλλα. Συν τοις άλλοις, ο Παντοδύναμος Θεός κρίνει και εκθέτει τη σατανική φύση και κάθε διεφθαρμένη διάθεση όσων αντιστέκονται στον Θεό. Μας δείχνει, επίσης, το μονοπάτι της απελευθέρωσης από την αμαρτία και της σωτηρίας. Οι αλήθειες που έχει εκφράσει ο Παντοδύναμος Θεός είναι άφθονες. Έχει εκφράσει όλες τις πτυχές της αλήθειας που χρειαζόμαστε για να σωθούμε πλήρως, και δεν έχουμε ξανακούσει κανένα απ’ αυτά τα μυστήρια και τις αλήθειες. Οι εκλεκτοί του Θεού έχουν βιώσει την κρίση και παίδευση των λόγων του Θεού κι έχουν κάπως κατανοήσει τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, έχουν αναγνωρίσει τη δίκαιη και μεγαλοπρεπή διάθεση του Θεού, και σταδιακά απελευθερώνονται από τα δεσμά της αμαρτίας και έχουν αλλάξει τις διαθέσεις της ζωής τους σε διάφορους βαθμούς. Μόνο μέσα από ανάγνωση των λόγων του Παντοδύναμου Θεού και προσωπική βίωση του έργου Του τις έσχατες ημέρες μαθαίνουμε πως ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο ενσαρκωμένος Θεός, ο Χριστός των εσχάτων ημερών».

Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και η συναναστροφή της Μούγιου ήταν διαφωτιστικά. Είδα πως για να διαπιστώσουμε αν κάποιος είναι ο ενσαρκωμένος Θεός πρέπει να δούμε αν εκφράζει την αλήθεια, κάνει το έργο της σωτηρίας και εκφράζει τη διάθεση του Θεού κι όλα όσα είναι Εκείνος. Έτσι, ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο ενσαρκωμένος Θεός, ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς, αλλιώς, ποιος άλλος θα άνοιγε το βιβλίο και τις επτά σφραγίδες, για να αποκαλύψει τα κρυμμένα μυστήρια και τις αλήθειες; Εκτός απ’ τον Θεό, ποιος θα μπορούσε να μας απελευθερώσει απ’ τα δεσμά της αμαρτίας;

Η Μούγιου συνέχισε: «Στην εμφάνιση αυτήν, ο Θεός εκφράζει πρωτίστως τα λόγια Του, για να εντοπίσει αυτούς που διψούν για την έλευσή Του και ακούν τη φωνή Του. Ο Κύριος Ιησούς είπε: “Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι” (Κατά Ιωάννην 10:27). Τα πρόβατα του Θεού λαχταρούν την αλήθεια και σέβονται τον Θεό. Όταν ακούν κάποιον να λέει πως ο Κύριος έχει επιστρέψει, αναζητούν και ερευνούν την αληθινή οδό. Όταν διαβάζουν τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, αναγνωρίζουν τη φωνή του Θεού, αποδέχονται τον Παντοδύναμο Θεό κι έχουν την ευκαιρία να σωθούν. Όσοι δεν είναι πρόβατα του Θεού, εμμένουν αλαζονικά και πεισματικά σε θρησκευτικές αντιλήψεις, αρνούνται ν’ ακούσουν τη φωνή του Θεού, και μάλιστα κρίνουν και καταδικάζουν το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες. Τελικά, θα λάβουν την τιμωρία που τους αξίζει. Έτσι, ο Θεός με τα λόγια Του, αποκαλύπτει κάθε άτομο τις έσχατες ημέρες, κατατάσσοντάς το κατά το είδος του, ανταμείβοντας το καλό και τιμωρώντας το κακό. Αυτό εκδηλώνει πλήρως τη δικαιοσύνη του Θεού».

Όταν το άκουσα, έσκυψα το κεφάλι και δάκρυα άρχισαν να τρέχουν απ’ τα μάτια μου. Ήξερα πως είχα αντισταθεί στον Θεό. Θυμήθηκα πως όταν κάποιοι μαρτύρησαν πως ο Κύριος είχε επιστρέψει, δεν αναζήτησα ούτε ερεύνησα, μα υπάκουσα τυφλά σε πάστορες και πρεσβύτερους, διαδίδοντας ψέματα και εκφοβίζοντας πιστούς για να μην ερευνήσουν την αληθινή οδό. Ως αποτέλεσμα, με έπιασε βήχας σε σημείο που να μην μπορώ να μιλήσω, αρρώστησα και έσπασα και την κλείδα μου. Ο πρεσβύτερος Γουάνγκ, επίσης, τράκαρε. Κατάλαβα πως δεν ήταν απλώς ατυχήματα. Ήταν τιμωρίες και ανταπόδοση για την αντίσταση στον Θεό, όμως ήμουν απαθής και δεν ήξερα πως έπρεπε να ξυπνήσω. Καταδίκαζα κι αντιστεκόμουν στην εμφάνιση και το έργο του Θεού, θεωρώντας πως διαφύλασσα την οδό του Κυρίου και προστάτευα το κοπάδι. Ήμουν πολύ απαθής! Ποτέ δεν φανταζόμουν πως η Αστραπή της Ανατολής που συκοφαντούσα και της αντιστεκόμουν θα ήταν ο Κύριος Ιησούς που τόσο καιρό περίμενα! Ένιωθα ανείπωτη αγωνία και τύψεις και μισούσα τον εαυτό μου που ήμουν τόσο τυφλή. Πίστευα στον Θεό χωρίς να αναγνωρίζω το έργο Του, Του αντιστεκόμουν μαζί με τους πρεσβύτερους, και εμπόδιζα πιστούς να ερευνήσουν την αληθινή οδό. Βάσει της συμπεριφοράς μου, άξιζα να τιμωρηθώ απ’ τον Θεό. Όμως, Εκείνος δεν ενήργησε βάσει των παραβάσεών μου, και μάλιστα, με τους ύμνους των λόγων Του που έβαζε συνεχώς η μητέρα μου και τη συναναστροφή της Μούγιου πάνω στην αλήθεια, η απαθής και πεισματάρα καρδιά μου αφυπνίστηκε σταδιακά και απέκτησα επίγνωση, κι έτσι αποδέχτηκα την εμφάνιση και το έργο Του. Δόξα τω Παντοδύναμω Θεώ για το έλεος και τη σωτηρία Του!

Στο εξής, κατασπάραζα λαίμαργα τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Απ’ τα λόγια Του, έμαθα το νόημα των ονομάτων του Θεού σε κάθε εποχή, την πραγματική ιστορία της Βίβλου, πώς ο Σατανάς μάς διαφθείρει και πώς ο Θεός μάς σώζει. Έμαθα, επίσης, πως η σατανική φύση μας ευθύνεται που αμαρτάνουμε και αντιστεκόμαστε στον Θεό, και γνώρισα τον τρόπο να απαλλαγώ απ’ τη διαφθορά και να αποκτήσω σωτηρία. Είδα πως τα λόγια και το έργο του Παντοδύναμου Θεού εκπληρώνουν τα λόγια του Κυρίου Ιησού: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Κατά Ιωάννην 16:12-13). Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού διέλυσαν τη σύγχυσή μου και τις αντιλήψεις μου και βεβαιώθηκα πως επρόκειτο για τις προσωπικές ομιλίες του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός ήταν ο Κύριος Ιησούς που τόσο καιρό περίμενα. Ένιωθα όπως ένα παιδί που ήταν χαμένο για χρόνια και τελικά βρήκε τη μητέρα του. Αγκάλιασα το βιβλίο των λόγων του Θεού και ξέσπασα σε κλάματα. Μισούσα τον εαυτό μου που ήμουν τυφλή και δεν αναγνώρισα τον Θεό, που αντιστάθηκα και καταδίκασα το έργο Του τις έσχατες ημέρες, κι εμπόδισα πιστούς να αναζητήσουν και να ερευνήσουν την αληθινή οδό. Επαναστάτησα στον Θεό κι έγινα εχθρός Του. Όταν το αντιλήφθηκα, μετάνιωσα βαθιά κι αποφάσισα να αρχίσω να διαδίδω το ευαγγέλιο το συντομότερο, για να φέρω όσους είχα εξαπατήσει και εμποδίσει πίσω στο μαντρί και να επανορθώσω για τις παραβάσεις μου ώστε να παρηγορήσω τον Θεό. Έπειτα, μπήκα στην ομάδα αυτών που διέδιδαν το ευαγγέλιο. Ενώ διέδιδα το ευαγγέλιο, συχνά έλεγα στους άλλους πως ενέμενα στο γράμμα της Βίβλου κι έκανα κακές πράξεις σε αντίσταση προς τον Θεό. Τους έλεγα να διδαχτούν από τις προηγούμενες αποτυχίες μου και μοιραζόμουν μαζί τους τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, για να ακούσουν τη φωνή του Θεού. Όλο και περισσότεροι αποδέχονταν το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, κι έτσι ένιωθα χαρούμενη, ήρεμη και γαλήνια.

Αναλογιζόμενη τον δρόμο που διένυσα, από την αντίσταση στον Θεό στην κατάκτηση απ’ τα λόγια του Θεού, είδα πόσο επίπονες προσπάθειες έκανε ο Θεός για μένα. Αν και ήμουν ανυπότακτη, ο Θεός δεν με εγκατέλειψε, αλλά με άφησε να ακούσω τη φωνή Του και να Τον υποδεχτώ. Είναι η μεγάλη αγάπη και σωτηρία του Θεού για μένα! Δόξα Σοι Παντοδύναμε Θεέ!