Από τη Σου Τζίε, Κίνα

Μια μέρα του 1999, μετά την ολοκλήρωση μιας συνάθροισης, ο πάστορας με πλησίασε και είπε: «Σου Τζίε, έχεις γράμμα». Μόλις το είδα, κατάλαβα ότι ήταν από μια εκκλησία που είχα ιδρύσει στο Σανντόνγκ. Πήρα το γράμμα και, καθ’ οδόν για το σπίτι, καθώς περπατούσα, αναρωτιόμουν: «Ο φάκελος είναι βαρύς, λες να έχουν συναντήσει τίποτα δυσκολίες;»

Ανυπομονούσα να φτάσω σπίτι για ν’ ανοίξω το γράμμα, όπου διάβασα: «Ειρήνη υμίν, ενώπιον του Κυρίου, αδελφή Σου! Σου γράφω για να σου πω μερικά απίστευτα νέα: Ο Κύριος Ιησούς, ο Σωτήρας μας, τον οποίον λαχταρούσαμε μέρα και νύχτα, επέστρεψε. Έχει ήδη ενσαρκωθεί εκ νέου και, μέσα από τα λόγια Του, επιτελεί το στάδιο του έργου της κρίσεως και του καθαρμού των ανθρώπων, στην Κίνα τελείωσε την Εποχή της Χάριτος και έχει ξεκινήσει την Εποχή της Βασιλείας… Ελπίζω να αποδεχτείς το νέο έργο του Θεού και να συμβαδίσεις με τα βήματά Του. Ό, τι κι αν κάνεις, μην χάσεις αυτήν την ευκαιρία στη σωτηρία του Θεού τις έσχατες ημέρες». Φτάνοντας σ’ εκείνο το σημείο, υπέστην σοκ: Δεν είχαν συναντήσει καμία δυσκολία στην πραγματικότητα, αλλά πίστευαν στην Αστραπή της Ανατολής! Ανυπομονούσα να μάθω ποιος είχε γράψει την επιστολή αυτή, έτσι γύρισα γρήγορα στην τελευταία σελίδα. Αποδείχθηκε ότι την είχε γράψει ο αδελφός Μενγκ, αλλά στο τέλος βρίσκονταν και οι υπογραφές όλων των άλλων αδελφών. Μετά την ανάγνωση όλου του γράμματος, ήμουν αποσβολωμένη. Έμεινα να το κοιτάζω ανέκφραστα για λίγο, προτού συνέλθω και πω μέσα μου: «Η Αστραπή της Ανατολής μαρτυρεί ότι ο Κύριος επέστρεψε, και έχουν κλέψει πολλά καλά πρόβατα και επικεφαλής πρόβατα από πολλά δόγματα. Ούτε που είχα διανοηθεί ποτέ ότι ο αδελφός Μενγκ από την εκκλησία του Σανντόνγκ θα πίστευε κι αυτός στην Αστραπή της Ανατολής. Η Αστραπή της Ανατολής έχει κλέψει όλους τους αδελφούς και τις αδελφές αυτής της εκκλησίας —τι μπορούμε να κάνουμε;» Όταν η σκέψη αυτή πέρασε από το μυαλό μου, ένοιωσα ακόμη μεγαλύτερη την αίσθηση του επείγοντος, αλλά το Σανντόνγκ ήταν πολύ μακριά για να ταξιδέψω ως εκεί, κι εγώ ήμουν απασχολημένη με το έργο μου εδώ. Δεν μπορούσα να πάω αμέσως. Αβοήθητη, το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να κλάψω και να προσευχηθώ στον Κύριο: «Κύριε! Οι εν λόγω αδελφοί και αδελφές δεν πιστεύουν σε Εσένα πολύν καιρό, και δεν έχουν ακόμα γερά θεμέλια. Σε παρακαλώ, πρόσεχέ τους…»

Μετά, εξέτασα διεξοδικά τη Βίβλο και πήρα μολύβι και χαρτί για να τους γράψω την πρώτη απαντητική επιστολή. Στο γράμμα έλεγα: «Αδελφοί και αδελφές ενώπιον του Ιησού Χριστού, με όλον τον σεβασμό, σας συμβουλεύω να είστε επιφυλακτικοί. Ο Παύλος είπε: “Θαυμάζω ότι τόσον ταχέως μεταφέρεσθε από εκείνου, όστις σας εκάλεσε διά της χάριτος του Χριστού, εις άλλο ευαγγέλιον, το οποίον δεν είναι άλλο, αλλ’ υπάρχουσί τινές, οι οποίοι σας ταράττουσι και θέλουσι να μετατρέψωσι το ευαγγέλιον του Χριστού. Αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού σας κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο, το οποίον σας εκηρύξαμεν, ας ήναι ανάθεμα. Καθώς προείπομεν, και τώρα πάλιν λέγω· Εάν τις σας κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο, το οποίον παρελάβετε, ας ήναι ανάθεμα” (Γαλάτες 1:6-9). Αδελφοί και αδελφές, το να σας φέρω ενώπιον του Κυρίου, δεν ήταν εύκολη δουλειά πώς μπορέσατε να προδώσετε τον Κύριο τόσο γρήγορα; Το ανάστημά σας είναι υπερβολικά μικρό —μην ακούτε ανέμελα άλλες οδούς! Πρέπει να με ακούσετε, διότι όσα είπα σ’ εσάς είναι η αληθινή οδός. Μόνο ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας μας. Και πρέπει να εμείνετε σε αυτό για πάντα…» Μόνο αφού τελείωσα τη σύνταξη και κοίταξα το οκτασέλιδο γράμμα, αισθάνθηκα να χαλαρώνω. Είπα μέσα μου: Έγραψα όλα όσα έπρεπε να γράψω, συμβουλεύτηκα όλες τις γραφές που έπρεπε να συμβουλευτώ και έγραψα όλα τα παραινετικά και ενθαρρυντικά λόγια που έπρεπε. Πιστεύω ότι, όταν το διαβάσουν, σίγουρα θα ανταποκριθούν και θα αναγνωρίσουν το λάθος τους.

Δύο εβδομάδες αργότερα, έλαβα την εξής απάντηση: «Αδελφή Σου, πρέπει να αναφέρουμε όλα όσα έχουμε δει και ακούσει, διότι ο Παντοδύναμος Θεός, στον οποίο πιστεύουμε, είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς. Είμαστε προσηλωμένοι στην αληθινή οδό και προχωράμε μπροστά ούτε κατά διάνοια δεν έχουμε προδώσει τον Κύριο, αλλά ακολουθούμε τα βήματά Του. Ανέφερες τα παρακάτω λόγια του Παύλου: “Θαυμάζω ότι τόσον ταχέως μεταφέρεσθε από εκείνου, όστις σας εκάλεσε διά της χάριτος του Χριστού, εις άλλο ευαγγέλιον, το οποίον δεν είναι άλλο, αλλ’ υπάρχουσί τινές, οι οποίοι σας ταράττουσι και θέλουσι να μετατρέψωσι το ευαγγέλιον του Χριστού” (Γαλάτες 1:6-7). Υπάρχει ένα υπόβαθρο σε όσα είπε ο Παύλος. Απλώς πρέπει να μελετήσουμε τη Βίβλο, για να μάθουμε ότι το “άλλο ευαγγέλιον” για το οποίο μίλησε τότε ο Παύλος, αναφερόταν στους Φαρισαίους, που ζητούσαν από τους ανθρώπους να τηρούν τον νόμο του Ιεχωβά δεν αναφερόταν στους ανθρώπους των εσχάτων ημερών που διαδίδουν το ευαγγέλιο της βασιλείας, καταθέτοντας μαρτυρία ότι ο Κύριος έχει ενσαρκωθεί εκ νέου και επιτελεί το έργο της κρίσεώς Του, ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού. Όταν ο Παύλος έγραψε τη συγκεκριμένη επιστολή στις εκκλησίες της Γαλατίας, κανείς δεν κήρυττε το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού. Ως εκ τούτου, το “άλλο ευαγγέλιον” για το οποίο μίλησε ο Παύλος, δεν αναφέρεται στην επιστροφή του Κυρίου και την εκτέλεση του έργου της κρίσεώς Του τις έσχατες ημέρες, ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού. Το εν λόγω στάδιο του έργου της κρίσεως, που ο Κύριος έχει επιστρέψει για να φέρει τώρα εις πέρας, εκπληρώνει την εξής προφητεία από το Βιβλίο της Αποκάλυψης: “Και είδον άλλον άγγελον πετώμενον εις το μεσουράνημα, όστις είχεν ευαγγέλιον αιώνιον, διά να κηρύξη εις τους κατοικούντας επί της γης και εις παν έθνος και φυλήν και γλώσσαν και λαόν, και έλεγε μετά φωνής μεγάλης· Φοβήθητε τον Θεόν και δότε δόξαν εις αυτόν, διότι ήλθεν η ώρα της κρίσεως αυτού” (Αποκάλυψη 14:6-7). Το “ευαγγέλιον αιώνιον” αναφέρεται στο ευαγγέλιο της βασιλείας. Επιπλέον, η τελική αυτή σωτηρία είχε αποκαλυφθεί προ πολλού στους μαθητές του Κυρίου Ιησού από το Άγιο Πνεύμα. Όπως είπε ο Πέτρος: “Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού” (Α΄ Πέτρου 4:17). “Οίτινες με την δύναμιν του Θεού φυλαττόμεθα διά της πίστεως, εις σωτηρίαν ετοίμην να αποκαλυφθή εν τω εσχάτω καιρώ” (Α΄ Πέτρου 1:5). Αδελφή Σου, την επιστροφή του Κυρίου δεν λαχταράμε εμείς, ως πιστοί; Τώρα, ο Κύριος έχει πράγματι επιστρέψει πρέπει να είμαστε ταπεινοί αναζητητές. Με τίποτε δεν μπορούμε να είμαστε σαν τους Φαρισαίους ως προς τη μεταχείρισή τους απέναντι στον Κύριο Ιησού, την πρώτη ενσάρκωση του Θεού, που χρησιμοποίησαν τυφλά τη γνώση της Βίβλου και τις αντιλήψεις και φαντασιώσεις τους για να οριοθετήσουν το νέο έργο του Θεού, καταδικάζοντας τον Κύριο και εναντιωνόμενοι σε Εκείνον επειδή δεν υπάκουε στον νόμο, και, στη συνέχεια, σταυρώνοντάς Τον. Οι Φαρισαίοι πίστευαν μόνο στον Ιεχωβά Θεό, αλλά δεν αποδέχτηκαν την ενσάρκωσή Του —το έργο του Κυρίου Ιησού— και, τελικά, καταδικάστηκαν και αναθεματίστηκαν από τον Κύριο. Το αιματηρό αυτό μάθημα δεν αξίζει τον προβληματισμό μας; Κανείς δεν αρνείται ότι ο Κύριος Ιησούς είναι ο Σωτήρας μας. Αλλά αν αποδεχόμαστε μόνο τον Κύριο Ιησού, και όχι την επιστροφή Του, δεν είμαστε ίδιοι με τους Φαρισαίους; Δεν έχουμε γίνει άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό και, όμως, Του αντιστέκονται; Επιπλέον, αδελφή Σου, δεν γίνεται να κάνουμε ό,τι λες, μόνο και μόνο επειδή εσύ μας κήρυξες το ευαγγέλιο του Κυρίου. Αυτό στο οποίο πιστεύουμε είναι ο Θεός. Ο Πέτρος και οι άλλοι απόστολοι είπαν κάποτε: “Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους” (Πράξεις 5:29). Και ιδιαιτέρως σε θέματα σχετικά με την έλευση του Κυρίου, απλώς δεν γίνεται να ακούμε άλλα ανθρώπινα όντα. Έχουμε ήδη καθορίσει ότι ο λόγος του Παντοδύναμου Θεού είναι η φωνή του Θεού. Ελπίζουμε να το διερευνήσεις κι εσύ αυτό».

Καθώς διάβαζα το γράμμα, ένοιωθα θυμωμένη, ενώ δεν είχα πειστεί ούτε στο ελάχιστο. Άρπαξα το βιβλίο μου με τις βιβλικές αναφορές και πήγα στη σελίδα με την εισαγωγή στο Βιβλίο των Γαλατών. Διάβασα προσεκτικά κι έμεινα κατάπληκτη: Ήταν αλήθεια! Το «άλλο ευαγγέλιον», για το οποίο μιλούσε ο Παύλος, πράγματι αναφερόταν στους Φαρισαίους που προσπαθούσαν να κάνουν τους ανθρώπους να τηρούν τον νόμο του Ιεχωβά οπωσδήποτε δεν αναφερόταν στο έργο της κρίσεως του Κυρίου, που ξεκινά από τον οίκο του Θεού άμα τη επιστροφή Του. Πώς δεν είχα παρατηρήσει όλα αυτά τα χρόνια ότι αυτό ήταν το πλαίσιο του συγκεκριμένου στίχου; Δεν είναι απορίας άξιο που δεν είχαν πειστεί. Τότε, όμως, ένας άλλος ειρμός σκέψεων πέρασε από το μυαλό μου: Ακόμα κι αν όσα είπα ήταν λάθος, αυτό και πάλι δεν αποδεικνύει ότι ο Κύριος επέστρεψε, όπως κηρύττουν εκείνοι. Ξαναδιάβασα το γράμμα από την αρχή μέχρι το τέλος και όσο το διάβαζα, τόσο πιο πολύ θύμωνα. Σκεπτόμουν: «Δεν περίμενα ότι, έπειτα από τόσο σύντομο διάστημα απουσίας, θα είχαν το θράσος να υιοθετήσουν τόσο υψηλό τόνο μαζί μου και, μάλιστα, να τολμήσουν… να τολμήσουν να με αποκαλέσουν Φαρισαίο. Μισώ τους Φαρισαίους περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον. Πώς θα μπορούσα να αντισταθώ στον Κύριο, όπως οι Φαρισαίοι; Έχω δουλέψει πολύ σκληρά για πάρα πολλά χρόνια, μοχθώντας μέρα-νύχτα για τους πιστούς. Πώς γίνεται να μην το ξέρουν;» Όσο πιο πολύ το σκεφτόμουν, τόσο πιο αναστατωμένη ένοιωθα, και σκέφτηκα: «Πώς είναι δυνατόν να με αποστομώνει μια χούφτα πιστών που ακόμα δεν βγήκαν από τ’ αβγό τους; Έχω διαβάσει άπειρες φορές τη Βίβλο —δεν υπάρχει περίπτωση να μην κερδίσω σε αυτή τη συζήτηση».

Έτσι, ξετρύπωσα για άλλη μια φορά τον στυλό μου και τους έγραψα μια δεύτερη επιστολή, λέγοντας: «Αδελφοί και αδελφές, η ειρήνη υμίν ενώπιον του Κυρίου! Η ανάγνωση της επιστολής σας μου προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση. Δεν σας ζητώ να κάνετε ό,τι σας λέω —παρεξηγήσατε τις προθέσεις μου. Φοβάμαι μήπως παρεκκλίνετε από τον δρόμο του Κυρίου Ιησού, διότι ο Κύριος Ιησούς είπε: “Τότε εάν τις είπη προς υμάς· Ιδού εδώ είναι ο Χριστός ή εδώ, μη πιστεύσητε· διότι θέλουσιν εγερθή ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και θέλουσι δείξει σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε να πλανήσωσιν, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς” (Κατά Ματθαίον 24:23-24). Ο Παύλος είπε επίσης: “Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, περί της παρουσίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της εις αυτόν επισυνάξεως ημών, να μη σαλευθήτε ταχέως από του φρονήματός σας, μηδέ να θορυβήσθε, μήτε διά πνεύματος μήτε διά λόγου μήτε δι’ επιστολής ως γραφομένης υφ’ ημών, ότι τάχα επλησίασεν ημέρα του Χριστού. Ας μη σας εξαπατήση τις κατ’ ουδένα τρόπον” (Προς Θεσσαλονικείς Β΄ 2:1-3). Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, εν ονόματι του Κυρίου Ιησού σας ενημερώνω ότι έρχονται επικίνδυνοι καιροί τις έσχατες ημέρες, και ότι δεν πρέπει να πιστεύετε όσους κηρύττουν την έλευση του Κυρίου. Πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί και να έχουμε στο μυαλό μας τα λόγια του Κυρίου, ώστε να μην πάρουμε το λάθος μονοπάτι και Τον δυσαρεστήσουμε!»

Δύο εβδομάδες αργότερα, πήρα άλλο γράμμα εκ μέρους τους, που έλεγε: «Αδελφή Σου, οι γραφές που μας βρήκατε δεν είναι λάθος, αλλά πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι ως προς το τι πραγματικά εννοεί ο Κύριος Ιησούς με αυτά τα λόγια και να μην παρεξηγούμε το θέλημά Του. Ο Κύριος Ιησούς μάς είπε ξεκάθαρα ότι, κατά τον ερχομό Του τις έσχατες ημέρες, ψευδόχριστοι θα κάνουν την εμφάνισή τους και θα πλασάρουν εαυτόν χρησιμοποιώντας το όνομά Του, και θα παρουσιάζουν θαύματα για να εξαπατήσουν τους ανθρώπους. Με αυτό, ο Κύριος μας λέει να κάνουμε πράξη την ικανότητα διάκρισης δεν λέει ότι όλοι όσοι κηρύττουν την έλευση του Κυρίου είναι αναληθείς. Αν, όπως λες, όλοι όσοι κηρύττουν την έλευση του Κυρίου είναι αναληθείς και πρέπει να φυλαγόμαστε από αυτούς και να τους απορρίπτουμε, τότε δεν είναι πολύ πιθανό να κλείσουμε την πόρτα στον Κύριο Ιησού, που ενσαρκώθηκε ξανά; Το λέμε αυτό, επειδή ο Κύριος είπε ότι θα έρθει ξανά. Προφανώς, η συγκεκριμένη οπτική δεν είναι σύμφωνη με το θέλημα του Κυρίου. Όσον αφορά στον διαχωρισμό ανάμεσα στον αληθινό Χριστό και τους ψευδόχριστους, σου έχουμε αντιγράψει εδώ ένα εδάφιο από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, και ελπίζουμε ότι θα του ρίξεις μια προσεκτική ματιά. Ο Παντοδύναμος Θεός είπε: “Αν, κατά τη σημερινή εποχή, εμφανιστεί κάποιος που μπορεί να επιδεικνύει σημεία και θαύματα, να εκβάλλει δαίμονες, να θεραπεύει τους αρρώστους και να εκτελεί θαύματα, και εάν αυτός ισχυρίζεται ότι είναι ο Ιησούς που έχει έρθει, τότε τούτο θα αποτελεί παραποίηση και μίμηση του Ιησού από τα κακά πνεύματα. Να το θυμάσαι! Ο Θεός δεν επαναλαμβάνει το ίδιο έργο. Το στάδιο του έργου του Ιησού έχει ήδη ολοκληρωθεί και ο Θεός δεν θα καταπιαστεί ποτέ ξανά με το συγκεκριμένο στάδιο” («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γνωρίζοντας το έργο του Θεού σήμερα). Το έργο του Θεού δεν μπορεί να είναι πάντα αμετάβλητο. Το έργο του Θεού είναι πάντα νέο, ποτέ παλιό, και ποτέ δεν επαναλαμβάνεται. Ακριβώς όπως το έργο του Θεού την Εποχή του Νόμου και την Εποχή της Χάριτος ήταν δύο διαφορετικά στάδια έργου. Τις έσχατες ημέρες, ο Θεός, μέσα από τα λόγια Του, έχει ήδη εκτελέσει ένα στάδιο του έργου της κρίσεως και του καθαρμού των ανθρώπων σύμφωνα με τις ανάγκες της ανθρωπότητας. Αυτό είναι ένα στάδιο σχολαστικού εξαγνισμού και σωτηρίας των ανθρώπων. Είναι πιο καινούργιο, υψηλότερο και πιο πρακτικό από τα προηγούμενα έργα. Από κάθε στάδιο του έργου του Θεού, μπορούμε να δούμε τις αλήθειες που εκφράζει Εκείνος, καθώς και τη σοφία, την εξουσία και τη δύναμη του έργου Του. Αλλά οι ψευδόχριστοι διακατέχονται από κακά πνεύματα και δεν διαθέτουν την ουσία του Θεού. Τους λείπει εντελώς η αλήθεια, οπότε είναι ανίκανοι να εκφράζουν αλήθειες, αλλά και ανίκανοι να εκφράσουν την παντοδυναμία, τη σοφία και διάθεση του Θεού. Είναι ξεκάθαρο ότι οι ψευδόχριστοι είναι εντελώς ανίκανοι να επιτελέσουν το έργο του Θεού. Οι ψευδόχριστοι μπορούν να μιμηθούν μόνο το έργο που έχει ήδη κάνει ο Κύριος Ιησούς, θεραπεύοντας αρρώστους, ξορκίζοντας δαίμονες και παρουσιάζοντας μερικά κοινά θαύματα, για να περάσουν εαυτόν ως Χριστός, προσπαθώντας να εξαπατήσουν τους ανθρώπους. Αδελφή, χρειαζόμαστε καθαρή κατανόηση των λόγων του Κυρίου δεν γίνεται να παρερμηνεύουμε το θέλημα του Κυρίου, πόσω μάλλον να σκάβουμε τον ίδιο μας τον λάκκο μόνο και μόνο επειδή τις έσχατες ημέρες κάνουν την εμφάνισή τους ψευδόχριστοι. Δεν γίνεται να μη μελετήσουμε καν το έργο της επιστροφής του Κυρίου…»

Παρ’ όλο που η συναναστροφή των αδελφών στο γράμμα ήταν καλά τεκμηριωμένη, δεν είχα καμία απολύτως πρόθεση να την αναζητήσω ή να την επεξεργαστώ. Το μόνο που με ενδιέφερε ήταν το αν είχαν αποδεχθεί ή όχι τις γραφές που τους είχα βρει και αν είχαν επιστρέψει στον Κύριο. Αναλογίστηκα τις δυο συζητήσεις στην αλληλογραφία μας και κατάλαβα ότι δεν είχαν πειστεί ούτε στο ελάχιστο. Αντίθετα, τους επέτρεψα να λογομαχήσουν μαζί μου μέχρις εξαντλήσεως, έως ότου έχασα εντελώς το κύρος μου. Έσπευσα να προσευχηθώ στον Κύριο και, εν συνεχεία, πήρα τη Βίβλο και όλα τα πνευματικά μου βιβλία και τα άπλωσα στο κρεβάτι μου. Συνέχισα να τα ξεφυλλίζω, θέλοντας να βρω μια βάση για να τους αντικρούσω. Το δωμάτιο ήταν εντελώς σιωπηλό, εκτός από το επαναλαμβανόμενο θρόισμα των σελίδων καθώς τις γύριζα. Προτού το καταλάβω, ήρθε η νύχτα κι ακόμα δεν είχα βρει τίποτα. Ήμουν τόσο κουρασμένη, που αναστέναξα βαθιά και σκέφτηκα: «Δεν είναι καθόλου εύκολο να βρω μια απάντηση σε τούτο το γράμμα». Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να πάρω τον στυλό μου και να γράψω τα εξής: «Αδελφοί και αδελφές, το γράμμα σας με άφησε με την αίσθηση ότι δεν είστε πια τα αξιαγάπητα αρνάκια που ήσασταν κάποτε. Δεν θέλετε καν να με ακούσετε, επιμένετε να παρεκκλίνετε από την οδό του Κυρίου, και βρίσκεστε σε πλήρη αντίθεση με εμένα. Νομίζω ότι η συμπεριφορά σας λυπεί τον Κύριο, αλλά κι εμένα. Είθε ο Κύριος Ιησούς να σας μεταστρέψει και το γράμμα αυτό να σας βοηθήσει να επιστρέψετε σύντομα. Αμήν!»

Έπειτα από κανά δυο εβδομάδες έλαβα νέα απάντησή τους, αλλά, προς απογοήτευσή μου, δεν είχαν επιστρέψει χάρη στην αγάπη και την ενθάρρυνσή μου. Αντίθετα, είπαν σκληρά και κατηγορηματικά: «Αδελφή Σου, είναι αλήθεια ότι μας προσηλύτισες, αλλά τον μόνο που πρέπει να ευχαριστούμε γι’ αυτό είναι ο Κύριος, επειδή Εκείνος που μας συγκέντρωσε με τη βοήθειά σου σε ένα ποίμνιο, εμάς, τα χαμένα και περιπλανώμενα πρόβατα, ήταν ο Θεός. Εσύ ήσουν απλά μια υπηρέτις που φρόντιζε το κοπάδι, αλλά μόνο ο Κύριος Ιησούς είναι ο αληθινός μας ποιμένας. Όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: “Εγώ είμαι ο ποιμήν ο καλός, και γνωρίζω τα εμά και γνωρίζομαι υπό των εμών” (Κατά Ιωάννην 10:14). Ο Κύριος εμπιστεύεται τα πρόβατα σε κάθε άνθρωπο που εργάζεται για Εκείνον. Η ευθύνη του ατόμου είναι απλώς να τα προσέχει, και όταν ο Κύριος γυρίσει, πρέπει να επιστρέψει το κοπάδι σε Αυτόν. Αδελφή Σου, όλοι γνωρίζουμε την παραβολή των “κακών γεωργών”, για την οποία μίλησε ο Κύριος Ιησούς στη Βίβλο. Προκειμένου να καταλάβουν τον αμπελώνα διά της βίας, οι γεωργοί χτύπησαν τους υπηρέτες που ήρθαν να συλλέξουν τους καρπούς και όταν ο νοικοκύρης έστειλε τον γιο του, αυτοί τον σκότωσαν για να κάνουν δικό τους τον αμπελώνα. Όταν ο νοικοκύρης επιστρέψει, πώς θα αντιμετωπίσει αυτούς τους κακούς γεωργούς; Δεν πρέπει να είμαστε σαν αυτούς. Ο Κύριος τώρα επέστρεψε, και πρέπει να παραδώσουμε τα πρόβατα του Κυρίου στον Κύριο. Αυτή τη λογική πρέπει να έχουμε».

Η επιστολή αυτή με άφησε κατάπληκτη. Είπα μέσα μου: «Πώς γίνεται να αποκτήσουν τόση κατανόηση εν ριπή οφθαλμού; Έχουν περάσει μόλις δύο χρόνια από τότε που πήγα στο Σανντόνγκ και ίδρυσα αυτήν την εκκλησία. Όταν έφυγα, ήταν ακόμα σαν “μωρά” ως προς την πίστη τους. Ποτέ δεν πίστευα ότι, λίγους μόνο μήνες αφότου αποδέχτηκαν την Αστραπή της Ανατολής, τα λόγια τους θα περιείχαν τόση δύναμη ή ότι θα ήταν ικανοί να βρουν τόσο τέλεια εδάφια από τη Βίβλο για να καταρρίψουν τα επιχειρήματά μου, ούτε ότι εγώ θα έμενα χωρίς ούτε μία λέξη για να τους αντιτάξω». Εκείνη τη στιγμή, ήμουν πικρά απογοητευμένη και ένοιωσα ότι οι αδελφοί και οι αδελφές ήταν ακλόνητα αποφασισμένοι να ακολουθήσουν την Αστραπή της Ανατολής, ότι δεν σχεδίαζαν να γυρίσουν πίσω. Ήξερα ότι δεν θα κατάφερνα να τους πείσω να επιστρέψουν. Νοιώθοντας εντελώς αδύναμη και ανεπαρκής, τους έστειλα διστάζοντας μια τέταρτη επιστολή, όπου έλεγα: «Κάντε όπως νομίζετε. Όπως είναι γραμμένο από τα αρχαία χρόνια στη Βίβλο, ό,τι πηγάζει από τον Θεό, θα ευημερήσει και ό,τι πηγάζει από τον άνθρωπο, θα ηττηθεί. Μη μου γράψετε ξανά. Ελπίζω να είστε ικανοί να διατηρήσετε την πίστη και την αγάπη σας για τον Ιησού Χριστό».

Μετά την απόρριψη του έργου του Θεού τις έσχατες ημέρες για το οποίο μου είπαν οι αδελφοί και οι αδελφές από το Σανντόνγκ, το πνεύμα μου έγινε πιο σκοτεινό κι αδύναμο, και η γενική μου κατάσταση επιδεινώθηκε. Αν και συχνά νήστευα και προσευχόμουν και αναλογιζόμουν πώς μπορεί να έχω αμαρτήσει ενάντια στον Κύριο, δεν μπορούσα να κατανοήσω το θέλημά Του και αδυνατούσα να νοιώσω την παρουσία Του. Κατά τη διάρκεια ακριβώς εκείνης της περιόδου, οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι εξαπέλυσαν ψευδείς κατηγορίες εναντίον μου διεκδικώντας τα χρήματα από τις προσφορές, καταφέρνοντας να με αποκλείσουν από την εκκλησία. Ήμουν απίστευτα δυστυχής και δεν ήξερα πού να στραφώ. Συχνά πήγαινα στην όχθη του ποταμού και έψαλλα τον ύμνο «Κύριε, είσαι ο στενότερος φίλος μου», ενώ έκλαιγα. Λαχταρούσα να επιστρέψει σύντομα ο Κύριος, για να με σώσει από τα δεινά μου.

Μια μέρα, έξι μήνες αργότερα, ενώ ετοίμαζα το μεσημεριανό, άκουσα τη πεθερά μου να με φωνάζει από την εξώπορτα. Ανοίγοντας την πόρτα, είδα μια λυγερή νεαρή γυναίκα με λεπτά χαρακτηριστικά, να στέκεται πίσω από τη πεθερά μου. Η πεθερά μου είπε: «Αυτή η νεαρή αδερφή έχει έρθει για να σε δει. Είχε μια διεύθυνση αλλά, μη μπορώντας να σε βρει, πήγε στην εκκλησία. Είπε ότι έπρεπε να σε δει επειγόντως, οπότε έσπευσα να τη φέρω». Εγώ αναμέτρησα προσεκτικά την αδελφή και είπα μέσα μου: «Πώς και δεν τη γνωρίζω;» Βλέποντάς με, εκείνη ήρθε αμέσως κοντά μου, πήρε το χέρι μου και είπε με ενθουσιασμό: «Ώστε εσύ είσαι η αδελφή Σου. Επιτέλους, σε βρήκα!» Αποσβολωμένη από τις ενέργειές της, εγώ την κοίταξα έκπληκτη και ρώτησα: «Ποια είστε; Δεν νομίζω ότι έχουμε ξανασυναντηθεί». Η ενθουσιώδης ανταπόκριση της ήταν: «Αδελφή, το επώνυμό μου είναι Γουανγκ. Βρίσκομαι εδώ χάρη στον αδελφό Μενγκ και την αδελφή Ζάο από το Σανντόνγκ. Ο αδελφός Μενγκ και οι υπόλοιποι έγραψαν ένα γράμμα στην τοπική Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, ζητώντας μας να σκεφτούμε έναν τρόπο για να σε βρούμε οπωσδήποτε. Μας εμπιστεύτηκαν να σου πούμε για το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού, επειδή εκείνοι είναι πολύ απασχολημένοι και πραγματικά δεν είχαν τον χρόνο να έρθουν αυτοπροσώπως. Δεν έχω ιδέα από πόσα χέρια πέρασε το γράμμα αυτό, αλλά έκανε μερικές βόλτες μέχρι να φτάσει σ’ εμάς. Έχω έρθει πάρα πολλές φορές, ρωτώντας για εσένα. Δεν ήταν εύκολο να σε βρω». Φτάνοντας σε αυτό το σημείο, η νεαρή αδελφή ξερόβηξε από τη συγκίνηση κι έβαλε το γράμμα στα χέρια μου. Εγώ το πήρα και διάβασα: «Η αδελφή Σου είναι αληθινή πιστή. Παρακαλούμε να τη βρείτε οπωσδήποτε και να της πείτε για το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού…» Τα λόγια αυτά ζέσταναν την καρδιά μου και τα δάκρυά μου δεν έλεγαν να σταματήσουν να τρέχουν. Η πεθερά μου συγκινήθηκε και είπε: «Αυτό είναι πραγματικά έργο του Κυρίου! Αυτή είναι πραγματικά η αγάπη του Κυρίου!» Κοιτάζοντας αυτήν την καλοσυνάτη, ειλικρινή νεαρή αδελφή, στάθμισα τα συγκινητικά, ανυπόκριτα λόγια της επιστολής και ένιωσα την αίσθηση του επείγοντος των αδελφών να μοιραστούν μαζί μου το ευαγγέλιο της επιστροφής του Κυρίου. Το ένστικτό μου μέσα από την ψυχή μου, μού έλεγε ότι αυτή η αγάπη προερχόταν από τον Θεό. Μόνο ο Θεός αγαπά κάθε μία ψυχή τόσο και ενδιαφέρεται βαθιά για κάθε άνθρωπο που πιστεύει αληθινά σε Αυτόν. Κι έτσι, αποφάσισα ότι, τούτη τη φορά, θα αναζητούσα και θα μελετούσα το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Δεν μπορούσα πια να αρνούμαι. Της είπα με ενθουσιασμό: «Έλα μέσα, αδελφή, και κάθισε». Εκείνη έγνεψε χαρούμενα, με τα μάτια της να λάμπουν ακόμα από τα δάκρυα.

Φάγαμε κάτι και, εν συνεχεία, προσκάλεσα και τη συνεργάτιδά μου, αδελφή Ζανγκ. Ο σύζυγός μου άκουσε ότι επρόκειτο να έχουμε συναναστροφή, και ζήτησε, κι εκείνος, άδεια. Η νεαρή αδελφή ρώτησε εγκάρδια: «Αδελφή, στο γράμμα του αδελφού Μενγκ έλεγαν ότι σου είχαν γράψει αρκετές επιστολές σχετικά με το έργο του Θεού των εσχάτων ημερών, αλλά εσύ δεν ήθελες να το αποδεχτείς. Αναρωτιέμαι ποιες είναι οι σκέψεις σου πάνω στο ζήτημα αυτό. Αν αντιμετωπίζεις δυσκολίες, αδελφή, σε παρακαλώ να τις μοιραστείς μπορούμε να συναναστραφούμε και να αναζητήσουμε μαζί». Εγώ είπα: «Αφού με ρωτάς, θα ανοιχτώ και θα σου πω. Επειδή φοβόμουν μήπως με εξαπατήσουν οι ψευδόχριστοι που κάνουν την εμφάνισή τους κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών, ενέμεινα στο “όλοι όσοι κηρύττουν την έλευση του Κυρίου είναι αναληθείς”, και δεν διερεύνησα το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Αργότερα, συλλογίστηκα αρκετά αυτά που έλεγαν ο αδελφός Μενγκ και οι άλλοι στα γράμματά τους, και σκέφτηκα ότι έβγαζαν νόημα. Η τυφλή απόρριψη εκ μέρους μας οποιουδήποτε ευαγγελίου για την επιστροφή του Κυρίου εξαιτίας της εμφάνισης ψευδόχριστων τις έσχατες ημέρες, σημαίνει ότι σκάβουμε τον ίδιον μας τον λάκκο. Ωστόσο, αν θέλουμε να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου, δεν είναι δυνατόν να είμαστε ανίκανοι να διακρίνουμε μεταξύ του αληθινού Χριστού και των ψευδόχριστων. Εφόσον βρίσκεσαι εδώ, σε παρακαλούμε να συναναστραφείς μαζί μας πάνω σε αυτό το θέμα». Η αδελφή Ζανγκ, ο σύζυγός μου και η πεθερά μου, ένευσαν και εκείνοι, συμφωνώντας.

Τότε, η αδελφή μάς διάβασε ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού, όπου ο Παντοδύναμος Θεός έλεγε: «Δεν είναι δύσκολο να το μελετήσει κανείς αυτό, αλλά θα πρέπει όλοι μας να γνωρίζουμε την εξής αλήθεια: Αυτός που είναι η ενσάρκωση του Θεού θα κατέχει την ουσία του Θεού, κι αυτός που είναι η ενσάρκωση του Θεού θα κατέχει την έκφραση του Θεού. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα φέρνει το έργο που πρέπει να επιτελέσει. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα εκφράζει αυτό που είναι και θα έχει την ικανότητα να μεταδώσει την αλήθεια στον άνθρωπο, να του εμφυσήσει τη ζωή και να του δείξει την οδό. Η σάρκα που δεν περιέχει την ουσία του Θεού ασφαλώς δεν είναι ο ενσαρκωμένος Θεός. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού. Για να διερευνήσει ο άνθρωπος αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, πρέπει να το προσδιορίσει από τη διάθεση που Αυτός εκφράζει και τον λόγο που Αυτός εκφέρει. Δηλαδή, πρέπει να κριθεί από την ουσία του Θεού κατά πόσο είναι ή όχι η ενσάρκωσή Του και κατά πόσο είναι ή όχι η αληθινή οδός. Και συνεπώς, προκειμένου να προσδιορίσουμε αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, το σημαντικότερο είναι να δίνουμε προσοχή στην ουσία Του (στο έργο Του, τον λόγο Του, τη διάθεσή Του και πολλά άλλα), παρά στην εξωτερική εμφάνιση. Αν ο άνθρωπος κοιτάζει μόνο την εξωτερική εμφάνισή Του και παραβλέπει την ουσία Του, τότε αυτό καταδεικνύει την άγνοια και την αφέλεια του ανθρώπου» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). Αφού διάβασε τα λόγια του Θεού, η νεαρή αδελφή συναναστράφηκε τα εξής: «Από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, μπορούμε να καταλάβουμε ότι το κλειδί για τον διαχωρισμό του αληθινού Χριστού από τους ψευδόχριστους, είναι να κοιτάξει κανείς την ουσία τους. Αυτή μπορεί να γίνει αντιληπτή από το έργο, τα λόγια και τη διάθεσή τους. Ο Κύριος Ιησούς είπε κάποτε: “Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή” (Κατά Ιωάννην 14:6). Προφανώς, δεδομένου ότι Εκείνος ήταν ο ενσαρκωθείς Θεός, μπορούσε να εκφράζει την αλήθεια και να επιτελεί το έργο του Θεού μπορούσε επίσης να εκφράζει τη διάθεση του Θεού και αυτό που έχει και είναι Αυτός. Ακριβώς όπως και την Εποχή της Χάριτος, ο Κύριος Ιησούς εξέφρασε πολλές αλήθειες, εξέφρασε μια διάθεση κυρίως ελέους και αγάπης, και ολοκλήρωσε το έργο της λύτρωσης άπασας της ανθρωπότητας. Από το έργο και τα λόγια του Κυρίου Ιησού και από τη διάθεση που εξέφρασε, μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν η αλήθεια, η οδός και η ζωή, ότι ήταν ο Ίδιος ο ενσαρκωθείς Θεός. Τώρα, ο Παντοδύναμος Θεός έχει έρθει και έχει εκφράσει όλες τις αλήθειες για να εξαγνίσει και να σώσει την ανθρωπότητα έχει επιτελέσει το έργο των εσχάτων ημερών της κρίσεως και του παιδέματος των ανθρώπων. Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού αποκαλύπτουν την αλήθεια της διαφθοράς της ανθρωπότητας από τον Σατανά, καθώς και τη φύση και την ουσία του ανθρώπου. Μας λένε όλες τις πτυχές της αλήθειας, όπως τι είναι επίτευξη σωτηρίας, τι σημαίνει διάθεση μεταμόρφωσης και το μονοπάτι για την επίτευξή της, καθώς και τι είναι μελλοντικός προορισμός της ανθρωπότητας και ποιο θα είναι το τέλος για όλα τα είδη ανθρώπων. Τα λόγια Tου αποκαλύπτουν επίσης τα μυστήρια του έξι χιλιάδων ετών σχεδίου διαχείρισης του Θεού και τις ενσαρκώσεις, ενώ εκφράζουν και την έμφυτη διάθεση του Θεού, την ουσία Του και αυτό που έχει και είναι Αυτός. Υπό την προϋπόθεση ότι διαβάσαμε επιμελώς τα λόγια του Θεού, θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε ότι τα λόγια που εξέφερε ο Παντοδύναμος Θεός, είναι η φωνή του Πνεύματος της αλήθειας, η οδός της κρίσεως τις έσχατες ημέρες. Το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες έχει εκπληρώσει προφητείες στη Βίβλο, όπως: “Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού” (Α΄ Πέτρου 4:17). “Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν” (Κατά Ιωάννην 16:13) και “Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα” (Κατά Ιωάννην 12:48). Οι αλήθειες που έχει εκφράσει ο Παντοδύναμος Θεός, το έργο της κρίσεως, του παιδέματος και εξαγνισμού των ανθρώπων που έχει επιτελέσει, και η διάθεση που χαρακτηρίζεται από δικαιοσύνη την οποία εξέφρασε Εκείνος, όλα επιβεβαιώνουν απόλυτα ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι η έκφραση του Χριστού των εσχάτων ημερών. Αντίθετα, οι ψευδόχριστοι δεν διαθέτουν την ουσία του Θεού. Οι περισσότεροι διακατέχονται από κακά πνεύματα ή είναι υπερβολικά αλαζονικοί δαίμονες και κακά πνεύματα που στερούνται ολοκληρωτικά λογικής. Δεν μπορούν ούτε να εκφράσουν αλήθειες για να παράσχουν τροφή στους ανθρώπους, ούτε να διεξαγάγουν έργο κρίσεως για να τους εξαγνίσουν. Μπορούν μόνο να εξαπατούν εκείνους τους ανόητους, αδαείς και μπερδεμένους ανθρώπους, που θέλουν να γεμίσουν την κοιλιά τους με ψωμί για να απομακρύνουν την πείνα, δείχνοντάς τους απλοϊκά σημεία και θαύματα. Επομένως, μας είναι πολύ εύκολο να διακρίνουμε ανάμεσα στον αληθινό Χριστό και τους ψευδόχριστους μέσω της εξής αρχής: Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Αυτό είναι απολύτως σύμφωνο με το θέλημα του Θεού».

Καθώς άκουγα τη συναναστροφή της αδελφής, γύριζα ξανά και ξανά στο μυαλό μου το εξής: «Τόσα χρόνια πιστεύω στον Κύριο, και πρώτη φορά ακούω τέτοια συναναστροφή. Τώρα, τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού μιλούν πολύ διεξοδικά για τον διαχωρισμό μεταξύ του αληθινού Χριστού και των ψευδόχριστων μοιάζει σαν τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού να είναι πράγματι η φωνή του Αγίου Πνεύματος. Θεέ μου! Περίμενα πάντοτε με αγωνία την επιστροφή Σου, αλλά τα τελευταία χρόνια επικεντρώθηκα αποκλειστικά στο να φυλάγομαι ενάντια στους ψευδόχριστους, και δεν είχα την καρδιά για να αναζητήσω. Δεν διερεύνησα καθόλου την επιστροφή Σου για να επιτελέσεις το έργο της κρίσεως τις έσχατες ημέρες, όπως καταθέτει μαρτυρία η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, απλώς της αντιστεκόμουν τυφλά και την καταδίκαζα. Κύριε, στ’ αλήθεια Σε έκλεισα απ’ έξω;» Η σκέψη αυτή έκανε την καρδιά μου να αρχίσει να σφυροκοπά. Πανικοβλήθηκα και δεν μπορούσα πλέον να κάθομαι ακίνητη, οπότε σηκώθηκα και, με το πρόσχημα ότι πήγαινα για νερό, πήγα στην κουζίνα, προσπαθώντας να ηρεμήσω λιγάκι. Ενώ έβαζα νερό, σκέφτηκα: «Η αδελφή είναι νεότατη, αλλά η συναναστροφή της πάνω στην αλήθεια είναι πολύ πρακτική. Αλλά και οι αδελφοί και οι αδελφές από το Σανντόνγκ προόδευσαν πολύ γρήγορα μετά την αποδοχή του έργου του Παντοδύναμου Θεού. Η κατανόησή τους ως προς τη Βίβλο και η γνώση τους σχετικά με το έργο του Θεού ήταν πολύ μεγαλύτερη από τη δική μου. Αυτή η οδός επιτρέπει στους ανθρώπους να κατανοήσουν την αλήθεια και να αποκτήσουν γνώση του έργου του Θεού. Αυτό δεν είναι έργο του Θεού;» Ενώ σκεπτόμουν σοβαρά όλα αυτά, ένοιωθα ταυτόχρονα ενθουσιασμό, αλλά και μεταμέλεια. Αναλογίστηκα τότε που έγραφα εκείνα τα γράμματα στους αδελφούς και τις αδελφές στο Σανντόνγκ. Κράδαινα τον στυλό μου, κατσαδιάζοντάς τους με αλαζονικό ύφος. Και στην προσέγγισή μου σχετικά με την επιστροφή του Κυρίου, όχι μόνο απέτυχα να αναζητήσω την αλήθεια και να αποδεχθώ τη συναναστροφή των αδελφών, αλλά, αντ’ αυτού, την απέκρουα και την απέρριπτα επίμονα. Θεωρούσα εαυτόν αυθεντία της αλήθειας και ήθελα όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές να με ακούν, ενώ πίστευα και ότι έβαζα τα δυνατά μου για να υπερασπιστώ την αληθινή οδό. Ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι αντιστεκόμουν στον Θεό. Άρα αυτό δεν με καθιστούσε σύγχρονο Φαρισαίο; Εκείνη τη στιγμή, αισθάνθηκα σαν να μου είχαν ρίξει έναν κουβά κρύο νερό ένοιωθα άνευρη και αδύναμη παντού. Τα χέρια μου έτρεμαν ανεξέλεγκτα, και στο μυαλό μου αναπαρήγα ξανά και ξανά σκηνές όπου αντιστεκόμουν στον Θεό… Δεν μπόρεσα να κρατηθώ άλλο —δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου. Μισούσα τον εαυτό μου που υπήρξα τόσο αλαζονική και τυφλή. Μετά από αρκετή ώρα, σκούπισα τα δάκρυά μου και επέστρεψα στο δωμάτιο κρατώντας ένα δίσκο με ποτήρια γεμάτα νερό. Η αδελφή με κοίταξε και ρώτησε ανήσυχα: «Αδελφή, αποδέχεσαι αυτή τη συναναστροφή;» Αναστενάζοντας, εγώ είπα κατηγορώντας τον εαυτό μου: «Ακούγοντας τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και τη δική σου συναναστροφή, νοιώθω ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς. Ενώ περίμενα την κάθε μέρα για την επιστροφή του Κυρίου, ποτέ δεν φαντάστηκα ότι τώρα ο Κύριος επέστρεψε —άνετα θα κρατούσα τον ρόλο του Φαρισαίου. Έχω κάνει πραγματικά μεγάλο κακό! Αντιστάθηκα στον Θεό». Κι άρχισα να κλαίω τόσο πολύ, που ήταν αδύνατον να μιλήσω.

Αργότερα, έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα που πέρασε με την ανάγνωση των λόγων του Παντοδύναμου Θεού, η αδελφή Ζανγκ, η πεθερά μου, ο σύζυγός μου κι εγώ βεβαιωθήκαμε απόλυτα ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς. Ήμουν τόσο απίστευτα ευτυχής, που, ενθουσιασμένη, έστειλα και πέμπτο γράμμα στους αδελφούς και τις αδελφές στο Σανντόνγκ: «Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές! Δόξα τω Θεώ που, χάρη στις πολλές κοινοποιήσεις σας σχετικά με το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού, τώρα έχω αποδεχτεί το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες και έχω γίνει μέλος της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού. Παρ’ όλο που το αποδέχθηκα αργότερα από ό,τι εσείς, δεν θέλω να μείνω πίσω. Θα αφοσιωθώ ψυχή τε και σώματι στο να σας προφτάσω…» Εκείνη τη στιγμή, αισθάνθηκα λες και η καρδιά μου πετούσε μαζί με το γράμμα πίσω στο Σανντόνγκ, για να συναθροιστεί μαζί με τους αδελφούς και τις αδερφές μου εκεί. Δόξα τω Θεώ για την αγάπη Του!