Το 2008, πίστεψα στον Κύριο μαζί με τη μητέρα μου, κι έπειτα, άρχισα να συμμετέχω σε συναθροίσεις της ενορίας μου. Αργότερα, έγινα μάλιστα διακόνισσα της εκκλησίας. Σε κάθε συνάθροιση, ήθελα πάντα να διαβάζω περισσότερα λόγια του Θεού και να κατανοώ καλύτερα το θέλημά Του. Όμως με τον καιρό, αντιλήφθηκα πως τα κηρύγματα του πάστορα δεν με εφοδίαζαν. Δεν απολάμβανα τις συναθροίσεις κι ένιωθα κενή μέσα μου. Τον Ιούνιο του 2020, όταν μπήκα σε μια ιερατική σχολή για να σπουδάσω, γνώρισα στο διαδίκτυο την αδελφή Γκαρσία απ’ την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Μου διέδωσε το ευαγγέλιο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες και με κάλεσε σε μια ομάδα συνάθροισης. Διάβασα πολλά λόγια του Παντοδύναμου Θεού, είδα πως τα λόγια αυτά είχαν εξουσία και δύναμη, πως ήταν η φωνή του Θεού, και βεβαιώθηκα πως ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς που περιμέναμε τόσο καιρό. Συγκινήθηκα κι άρχισα να κλαίω. Ένιωθα πολύ τυχερή που υποδεχόμουν την επιστροφή του Κυρίου και λάμβανα τη σωτηρία του Θεού τις έσχατες ημέρες.

Έπειτα, ήθελα να ενημερώσω το συντομότερο τους αδελφούς και τις αδελφές μου για την επιστροφή του Κυρίου. Ξέροντας πως ο Άνγκελ ήταν ιεροκήρυκας της εκκλησίας μας, και πως ήταν ευγενικός, υπεύθυνος, και συχνά μας βοηθούσε όλους, πήγα πρώτα σ’ εκείνον με τα νέα της επιστροφής του Κυρίου και μοιράστηκα μαζί του τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και την κατανόησή μου πάνω στα λόγια Του. Προς έκπληξή μου, ο Άνγκελ με διέκοψε αμέσως λέγοντας: «Αδύνατον. Μόνο στη Βίβλο περιέχονται λόγια του Θεού. Δεν μπορούν να υπάρχουν λόγια του Θεού έξω απ’ αυτήν. Όταν διαβάζουμε λόγια εκτός Βίβλου, προδίδουμε τον Κύριο!» Εγώ απάντησα γρήγορα: «Γιατί προδίδουμε τον Κύριο; Δεν έχεις την παραμικρή κατανόηση του έργου του Θεού τις έσχατες ημέρες. Τουλάχιστον ερεύνησέ το, για να δεις αν τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι η φωνή του Θεού. Μετά, αποφασίζεις». Όμως με διέκοψε πάλι κι απάντησε με υπεροψία: «Δεν χρειάζεται να ερευνήσω. Αν θέλεις ν’ ακούσεις κήρυγμα, άκουσε εμένα. Να θυμάσαι, μη διαβάζεις άλλα βιβλία εκτός απ’ τη Βίβλο. Όταν παρεκκλίνεις απ’ τη Βίβλο, προδίδεις τον Κύριο». Η στάση του απέναντι στο έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, με εξέπληξε και με μπέρδεψε: «Παλιά, μας έλεγε πάντα πως έπρεπε να είμαστε όπως οι φρόνιμες παρθένες και να περιμένουμε απερίσπαστα τον Κύριο, για να μη χάσουμε την επιστροφή Του. Τώρα, ο Κύριος έχει ήδη επιστρέψει, γιατί λοιπόν δεν θέλει να αναζητήσει και να ερευνήσει, και μάλιστα απαιτεί να πάψω ν’ ακούω τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού; Δεν θέλει να υποδεχτεί την επιστροφή του Κυρίου;» Δεν καταλάβαινα γιατί είχε αυτού του είδους τη στάση. Θυμήθηκα επίσης που είχε πει: «Η Βίβλος περιέχει όλα τα λόγια του Θεού. Δεν υπάρχουν λόγια του Θεού εκτός της Βίβλου. Παρεκκλίνοντας απ’ τη Βίβλο, προδίδουμε τον Κύριο». Παρόλο που ήξερα πως αποδεχόμενη τον Παντοδύναμο Θεό, υποδεχόμουν τον Κύριο και δεν Τον πρόδιδα, ένιωθα ακόμα μπερδεμένη απ’ αυτό που είπε.

Αργότερα, διάβασα μερικά χωρία των λόγων του Θεού και άκουσα τη συναναστροφή των αδελφών στην Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, κι αυτό με βοήθησε να επιλύσω τη σύγχυσή μου. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Τα πράγματα που καταγράφονται στη Βίβλο είναι περιορισμένα· δεν μπορούν να εκπροσωπήσουν το συνολικό έργο του Θεού. Τα τέσσερα Ευαγγέλια έχουν συνολικά λιγότερα από εκατό κεφάλαια, στα οποία καταγράφεται ένας πεπερασμένος αριθμός συμβάντων, όπως η κατάρα του Ιησού στη συκιά, οι τρεις φορές που αρνήθηκε ο Πέτρος τον Κύριο, η εμφάνιση του Ιησού στους μαθητές μετά από τη σταύρωση και την ανάστασή Του, η διδασκαλία για τη νηστεία, η διδασκαλία για την προσευχή, η διδασκαλία για το διαζύγιο, η γέννηση και η γενεαλογία του Ιησού, ο ορισμός των μαθητών από τον Ιησού και ούτω καθεξής. Ωστόσο, οι άνθρωποι τα εκτιμούν σαν θησαυρό και τα συγκρίνουν, μάλιστα, με το σημερινό έργο. Πιστεύουν, μάλιστα, ότι όλο το έργο που επιτέλεσε ο Ιησούς κατά τη διάρκεια της ζωής Του ήταν περιορισμένο, θαρρείς και ο Θεός ήταν ικανός να πράξει μόνο τόσα και τίποτα περαιτέρω. Δεν είναι παράλογο αυτό;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (1)). «Στο κάτω κάτω, τι είναι μεγαλύτερο: ο Θεός ή η Βίβλος; Γιατί πρέπει ο Θεός να εργάζεται σύμφωνα με τη Βίβλο; Μήπως ο Θεός δεν έχει το δικαίωμα να υπερβεί τη Βίβλο; Δεν μπορεί ο Θεός να απομακρυνθεί από τη Βίβλο και να επιτελέσει άλλο έργο; Γιατί ο Ιησούς και οι μαθητές Του δεν τηρούσαν το Σάββατο; Αν έπρεπε να ασκείται σύμφωνα με το Σάββατο και σύμφωνα με τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης, τότε γιατί ο Ιησούς δεν τήρησε το Σάββατο μετά την έλευσή Του, αλλά, αντ’ αυτού, έπλυνε πόδια, κάλυψε το κεφάλι, έκοψε τον άρτο κι ήπιε κρασί; Δεν απουσιάζουν όλα αυτά από τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης; Αν ο Ιησούς τιμούσε την Παλαιά Διαθήκη, τότε γιατί δεν ακολούθησε αυτά τα δόγματα; Θα πρέπει να γνωρίζεις ποιος προηγήθηκε μεταξύ Θεού και Βίβλου! Εφόσον ήταν ο Κύριος του Σαββάτου, δεν θα μπορούσε να είναι και ο Κύριος της Βίβλου;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (1)). «Κανείς δεν γνωρίζει την πραγματικότητα της Βίβλου: ότι δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα ιστορικό αρχείο του έργου του Θεού και μια απόδειξη των δύο προηγούμενων σταδίων του έργου του Θεού και ότι δεν σε βοηθά να κατανοήσεις καθόλου τους στόχους του έργου του Θεού. Όλοι όσοι έχουν διαβάσει τη Βίβλο γνωρίζουν ότι καταγράφει τα δύο στάδια του έργου του Θεού κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου και της Εποχής της Χάριτος. Η Παλαιά Διαθήκη εξιστορεί την ιστορία του Ισραήλ και το έργο του Ιεχωβά από τη στιγμή της δημιουργίας μέχρι το πέρας της Εποχής του Νόμου. Η Καινή Διαθήκη καταγράφει το έργο του Ιησού επί γης, το οποίο εμπεριέχεται στα Τέσσερα Ευαγγέλια, καθώς και το έργο του Παύλου. Δεν αποτελούν αυτά ιστορικά αρχεία; Η αναφορά των γεγονότων του παρελθόντος σήμερα τα καθιστά ιστορία και ανεξάρτητα από το πόσο αληθινά ή πραγματικά είναι, εξακολουθούν να αποτελούν ιστορία —και η ιστορία δεν μπορεί να αφορά το παρόν, διότι ο Θεός δεν αναπολεί την ιστορία! Συνεπώς, αν κατανοείς μόνο τη Βίβλο χωρίς να κατανοείς τίποτα από το έργο που ο Θεός προτίθεται να επιτελέσει τη σήμερον ημέρα, και αν πιστεύεις στον Θεό αλλά δεν αναζητάς το έργο του Αγίου Πνεύματος, τότε δεν κατανοείς τι σημαίνει να αναζητάς τον Θεό. Εάν διαβάζεις τη Βίβλο για να μελετήσεις την ιστορία του Ισραήλ, ώστε να διερευνήσεις την ιστορία της δημιουργίας του Θεού όλων των ουρανών και της γης, τότε δεν πιστεύεις στον Θεό. Αλλά σήμερα, από τη στιγμή που πιστεύεις στον Θεό και επιδιώκεις τη ζωή, αφού επιδιώκεις τη γνώση του Θεού και δεν επιδιώκεις νεκρά γράμματα και δόγματα ή την κατανόηση της ιστορίας, πρέπει να αναζητήσεις το σημερινό θέλημα του Θεού και να αναζητήσεις την κατεύθυνση του έργου του Αγίου Πνεύματος» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (4)). Θυμάμαι τη συναναστροφή των αδελφών, που μου έλεγαν πως η Βίβλος είναι μια ιστορική καταγραφή του προηγούμενου έργου του Θεού. Είναι μια συλλογή γραπτών καταγραφών του έργου του Θεού. Κατά τη σύνταξη κι επεξεργασία, αναπόφευκτα κάποια πράγματα επιλέχθηκαν, ενώ άλλα δέχτηκαν επεξεργασία ή αγνοήθηκαν. Θα ήταν αδύνατο να συντάξουν και να καταγράψουν όλα τα λόγια και το έργο του Θεού στη Βίβλο. Όπως είπε ο απόστολος Ιωάννης: «Είναι δε και άλλα πολλά όσα έκαμεν ο Ιησούς, τα οποία εάν γραφθώσι καθ’ εν, ουδ’ αυτός ο κόσμος νομίζω θέλει χωρήσει τα γραφόμενα βιβλία» (Κατά Ιωάννην 21:25). Αυτό δείχνει πως τα λόγια και το έργο του Θεού που καταγράφτηκαν στη Βίβλο είναι περιορισμένα. Ο Θεός είναι ο Κύριος της δημιουργίας και η πηγή της ανθρώπινης ζωής. Ο Θεός εργάζεται και μιλάει επί πολλές χιλιετίες, παρέχοντας στους ανθρώπους όσα χρειάζονται συνεχώς, και καθοδηγώντας τους να εξελιχθούν. Τα λόγια του Θεού είναι όπως μια πηγή ζώντος νερού που κυλά ακατάπαυστα. Πώς λοιπόν μπορούν να περιέχονται όλα τα λόγια του Θεού στη Βίβλο; Ο Θεός κυριαρχεί επί των πάντων, δεν είναι μόνον ο Κύριος του Σαββάτου, αλλά κι ο Κύριος της Βίβλου. Δεν κάνει το έργο Του σύμφωνα με τη Βίβλο ούτε περιορίζεται από τη Βίβλο. Έχει την πλήρη εξουσία να υπερβαίνει τη Βίβλο, να κάνει περισσότερο νέο έργο και να εξαγγέλλει περισσότερα λόγια σύμφωνα με το σχέδιό Του και τις ανάγκες της ανθρωπότητας. Την Εποχή της Χάριτος λόγου χάρη, ο Κύριος Ιησούς δεν έκανε το έργο Του με τον τρόπο που καταγράφει η Παλαιά Διαθήκη πως έγινε την Εποχή του Νόμου. Εκτέλεσε ένα νεώτερο και ανώτερο έργο, εκφράζοντας την οδό της μετανοίας, εκτελώντας το έργο της σταύρωσης, λυτρώνοντας τους ανθρώπους απ’ τις αμαρτίες τους, ώστε να μην καταδικάζονται και θανατώνονται πια από τον νόμο και να συνεχίζουν να επιβιώνουν. Τις έσχατες ημέρες, ο Θεός δεν επαναλαμβάνει το προηγούμενο έργο Του όπως αυτό καταγράφεται στη Βίβλο, αλλά εκφράζει νέα λόγια και κάνει νέο έργο. Όπως προφήτεψε ο Κύριος Ιησούς: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν» (Κατά Ιωάννην 16:12-13). Τις έσχατες ημέρες, ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει ως Παντοδύναμος Θεός. Κάνει το έργο της κρίσεως, ξεκινώντας απ’ τον οίκο του Θεού, εκφράζει όλες τις αλήθειες για να μας εξαγνίσει και να μας σώσει, για να απαλλαχτούμε εντελώς απ’ τα δεσμά της αμαρτίας, να εξαγνιστούμε, να οδηγηθούμε στην τελείωση και να εισέλθουμε στη βασιλεία. Όσοι αποδέχονται το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, λαμβάνουν το πότισμα και την παροχή των λόγων Του και παρίστανται στο γαμήλιο δείπνο του Αρνίου. Όπως περιγράφει η Αποκάλυψη: «Ούτοι είναι οι ακολουθούντες το Αρνίον όπου αν υπάγη» (Αποκάλυψη 14:4). Είναι σαφές πως ακολουθούν τα χνάρια του Αρνίου και δεν προδίδουν τον Κύριο. Άρα, η ιδέα πως «Όλα όσα έχει πει και κάνει ο Θεός βρίσκονται στη Βίβλο, κι αν παρεκκλίνουμε απ’ αυτήν, προδίδουμε τον Θεό» είναι απλώς μια πλάνη και δεν συμφωνεί με τα λόγια του Θεού ή τα γεγονότα. Μετά τη συναναστροφή των αδελφών, μου ήταν όλα πιο ξεκάθαρα και απέκτησα διάκριση σχετικά με τις πλάνες του Άνγκελ.

Έπειτα, πήγα να διαδώσω το ευαγγέλιο σε μια αδελφή απ’ την αρχική μου εκκλησία. Όταν το άκουσε ο Άνγκελ, πήγε να τη διαταράξει, και για να βεβαιωθεί πως δεν αποδέχτηκαν το ευαγγέλιο άλλα μέλη, καταδίκασε και βλασφήμησε τον Παντοδύναμο Θεό και είπε πως είχα προδώσει τον Κύριο προσχωρώντας σε άλλο δόγμα. Αυτός και ο πάστορας διέδιδαν επίσης φήμες για μένα στην εκκλησία, λέγοντας πως σταμάτησα τις συναθροίσεις επειδή είχα ένα καινούριο αγόρι, πως δεν είχα αληθινή πίστη στον Κύριο, και πως τα άλλα μέλη της εκκλησίας έπρεπε να με αποφεύγουν. Όταν άκουσαν τις φήμες, όλοι είχαν άσχημη γνώμη για μένα και με απέφευγαν. Κάποιοι μάλιστα με κοιτούσαν περίεργα, λες και ήμουν κάποιο φρικιό. Λίγες μέρες μετά, ο πάστορας βρήκε τους γονείς μου και τους είπε πως είχα πάρει τον στραβό δρόμο και δεν πήγαινα πια σε συναθροίσεις. Είπε επίσης στη μαμά μου να με παρακολουθεί και να μη με αφήνει να πηγαίνω πουθενά. Όταν συνέβαιναν όλα αυτά μαζεμένα, ένιωθα απαίσια και νόμιζα ότι θα τα έχανα τελείως. Δεν καταλάβαινα γιατί μου φέρονταν μ’ αυτόν τον τρόπο. Απλώς μαρτύρησα σ’ εκείνους περί της επιστροφής του Κυρίου, κι εκείνοι σκαρφίστηκαν όλες αυτές τις φήμες για να με ντροπιάσουν, και μάλιστα ενθάρρυναν τους γονείς μου να με καταπιέσουν. Ένιωθα ένα μαχαίρι να μου τρυπά την καρδιά και να μου προκαλεί αφόρητο πόνο. Με δάκρυα στα μάτια, προσευχήθηκα στον Θεό να με βοηθήσει. Όταν μια αδελφή άκουσε για την κατάστασή μου, μοιράστηκε μαζί μου πολλά λόγια του Θεού και με ενθάρρυνε πολύ.

Είδα ένα χωρίο των λόγων του Παντοδύναμου Θεού που έλεγε: «Σήμερα, αυτοί που αναζητούν κι αυτοί που δεν αναζητούν είναι δύο εντελώς διαφορετικοί τύποι ανθρώπων, των οποίων οι προορισμοί είναι επίσης πολύ διαφορετικοί. Εκείνοι που επιδιώκουν τη γνώση της αλήθειας και κάνουν πράξη την αλήθεια είναι εκείνοι στους οποίους ο Θεός θα φέρει σωτηρία. Εκείνοι που δεν γνωρίζουν την αληθινή οδό είναι οι δαίμονες και οι εχθροί· είναι οι απόγονοι του αρχαγγέλου και θα αποτελέσουν αντικείμενα καταστροφής. Ακόμη και όσοι είναι ευσεβείς πιστοί ενός ασαφούς Θεού δεν είναι επίσης δαίμονες; Οι άνθρωποι που έχουν καλή συνείδηση, αλλά δεν αποδέχονται την αληθινή οδό, είναι δαίμονες· η ουσία τους είναι μια αντίσταση στον Θεό. […] Όποιος δεν πιστεύει στον ενσαρκωμένο Θεό είναι δαιμονικός και επιπλέον θα καταστραφεί. Εκείνοι που έχουν πίστη, αλλά δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, αυτοί που δεν πιστεύουν στον ενσαρκωμένο Θεό κι εκείνοι που δεν πιστεύουν καθόλου στην ύπαρξη του Θεού, θα γίνουν κι αυτοί αντικείμενα καταστροφής. Όλοι όσοι επιτραπεί να παραμείνουν, είναι άνθρωποι που έχουν υποστεί την οδύνη του ραφιναρίσματος και παρέμειναν σταθεροί· είναι άνθρωποι που έχουν πραγματικά υπομείνει δοκιμασίες. Όποιος δεν αναγνωρίζει τον Θεό είναι εχθρός· δηλαδή, οποιοσδήποτε δεν αναγνωρίζει τον ενσαρκωμένο Θεό —είτε είναι μέσα είτε έξω από αυτό το ρεύμα— είναι ένας αντίχριστος! Ποιος είναι ο Σατανάς, ποιοι είναι οι δαίμονες και ποιοι είναι οι εχθροί του Θεού, αν όχι αυτοί που αντιστέκονται και που δεν πιστεύουν στον Θεό; Δεν είναι αυτοί που είναι ανυπάκουοι στον Θεό;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί). Μέσω της συναναστροφής των λόγων του Θεού με την αδελφή, κατάλαβα πως όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε να επιτελέσει το έργο Του, οι Φαρισαίοι που λάτρευαν τον Ιεχωβά Θεό στον ναό, ήξεραν καλά πως ό,τι έλεγε ο Κύριος Ιησούς είχε εξουσία και δύναμη, όμως όχι μόνο δεν αναζήτησαν και δεν ερεύνησαν, αλλά Του αντιστάθηκαν μανιασμένα και Τον καταδίκασαν, και ισχυρίστηκαν ψευδώς πως εκτελούσε εξορκισμούς με τη δύναμη του Βεελζεβούλ. Βλασφήμησαν το Άγιο Πνεύμα κι ο Θεός τούς καταράστηκε και τους τιμώρησε. Οι Φαρισαίοι, όχι μόνο βλασφήμησαν και καταδίκασαν τον Κύριο, αλλά και εξαπάτησαν πιστούς για να Του αντισταθούν, κι έτσι τους έκαναν να χάσουν τη σωτηρία του Θεού και να γίνουν μ’ αυτόν τον τρόπο τα κτερίσματα των Φαρισαίων. Θυμήθηκα πώς καταράστηκε τότε ο Κύριος Ιησούς τους Φαρισαίους: «Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, διότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων· επειδή σεις δεν εισέρχεσθε ουδέ τους εισερχομένους αφίνετε να εισέλθωσιν» (Κατά Ματθαίον 23:14). Και «Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, διότι περιέρχεσθε την θάλασσαν και την ξηράν διά να κάμητε ένα προσήλυτον, και όταν γείνη, κάμνετε αυτόν υιόν της γεέννης διπλότερον υμών» (Κατά Ματθαίον 23:15). Μέσα απ’ τα λόγια του Κυρίου, βλέπει κανείς πως οι Φαρισαίοι ήταν αντίχριστοι που αντιστέκονταν στον Θεό. Προσποιούνταν τους καλούς, όμως μισούσαν την αλήθεια και θεωρούσαν τον Θεό εχθρό τους. Ήταν δαίμονες που κατασπάραζαν ψυχές και παρέσυραν ανθρώπους στην κόλαση. Λόγω των ειδεχθών πράξεων των Φαρισαίων, ο Κύριος Ιησούς εξαπέλυσε επτά «ουαί». Απ’ αυτό βλέπουμε πως η διάθεση του Θεού δεν ανέχεται προσβολή. Τις έσχατες ημέρες, ο Παντοδύναμος Θεός έχει έρθει να εργαστεί. Έχει εκφράσει όλες τις αλήθειες για να μας εξαγνίσει και να μας σώσει κι έχει φτιάξει μια ομάδα νικητών, ταρακουνώντας τον θρησκευτικό κόσμο. Παρόλο που ο Θεός εκτελεί ένα τόσο μεγάλο έργο, οι πάστορες και οι ιεροκήρυκες του θρησκευτικού κόσμου, όχι μόνο δεν αναζητούν και δεν ερευνούν, αλλά και κάνουν τα πάντα να διαδώσουν φήμες για να μην ερευνήσουν οι πιστοί την αληθινή οδό. Είναι ακριβώς όπως οι Φαρισαίοι, η φύση και η ουσία των οποίων μισούσαν την αλήθεια και αντιτάσσονταν στον Θεό. Τις έσχατες ημέρες, ο Θεός ταξινομεί τον καθένα σύμφωνα με το είδος του, εκθέτοντας τους ψευδόπιστους και αναγνωρίζοντας τους αληθινούς πιστούς. Όσοι ισχυρίζονται πως πιστεύουν στον Θεό, αλλά δεν αποδέχονται την αλήθεια και τον ενσαρκωμένο Θεό, δεν είναι αληθινοί πιστοί και τελικά θα εξαλειφθούν. Μόνο όσοι αναζητούν την αλήθεια και αποδέχονται το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες θα έχουν την ευκαιρία να σωθούν απ’ τον Θεό. Ο Άνγκελ φαινόταν ευγενικός, ταπεινός και πως βοηθούσε τους άλλους, όμως όταν άκουσε για την επιστροφή του Κυρίου, δεν αναζήτησε ούτε ερεύνησε, έκρινε και καταδίκασε τα λόγια και το έργο του Θεού, και μάλιστα διέδωσε φήμες για να μην ερευνήσουν οι πιστοί την αληθινή οδό. Δεν είχε καθόλου φόβο Θεού. Είδα πως ενώ πίστευε και υπηρετούσε τον Κύριο, η ουσία του μισούσε την αλήθεια και αντιτασσόταν στον Θεό. Δεν είχε καμία διαφορά με τους παλιούς Φαρισαίους που αντιστάθηκαν στον Θεό. Όταν το αντιλήφθηκα, απέκτησα κάποια διάκριση σχετικά με τον Άνγκελ και τους επικεφαλής του θρησκευτικού κόσμου, και κατανόησα καλύτερα γιατί συμπεριφέρονταν έτσι. Μετά απ’ αυτό, δεν ένιωθα τόσο άσχημα.

Λίγο αργότερα, άρχισα να εκπληρώνω ένα καθήκον στην εκκλησία. Συμμετείχα σε συναθροίσεις, διάβαζα τα λόγια του Θεού με τους άλλους κι ένιωθα υπέροχα. Όμως, όταν οι γονείς μου άκουσαν τις φήμες που είχαν διαδώσει ο πάστορας και ο ιεροκήρυκας, θύμωσαν και με επέπληξαν. Με εξανάγκασαν να επιστρέψω στην παλιά μου εκκλησία και να μην πιστεύω στον Παντοδύναμο Θεό. Εξαιτίας της παρεμπόδισης και της διατάραξής τους, δεν έκανα το καθήκον μου τακτικά ούτε συμμετείχα σε συναθροίσεις. Μια μέρα, ο μπαμπάς μου με έπιασε να συναθροίζομαι στο διαδίκτυο μαζί με άλλους αδελφούς κι αδελφές και θύμωσε τόσο, που ήταν έτοιμος να με χτυπήσει. Ευτυχώς, μπήκε η μαμά μου και τον σταμάτησε. Έπειτα, οι γονείς μου μού έσφιξαν ακόμη περισσότερο τα λουριά. Με κλείδωναν στο σπίτι και δεν με άφηναν να φύγω, έτσι δεν μπορούσα πια να πηγαίνω σε συναθροίσεις. Τότε, περνούσα πάρα πολύ δύσκολα. Ένιωθα αδύναμη, δεν είχα τη σιγουριά να κάνω το καθήκον μου. Προσευχήθηκα στον Θεό να μου δώσει πίστη και δύναμη. Έπειτα, βρήκα ένα χωρίο των λόγων του Θεού: «Σε κάθε βήμα του έργου που επιτελεί ο Θεός μέσα στους ανθρώπους, εξωτερικά φαίνεται να είναι αλληλεπιδράσεις μεταξύ ανθρώπων, σαν να γεννήθηκαν από ανθρώπινες ρυθμίσεις ή από ανθρώπινη παρέμβαση. Αλλά στα παρασκήνια, κάθε στάδιο του έργου και ό,τι συμβαίνει είναι ένα στοίχημα του Σατανά ενώπιον του Θεού και απαιτεί από τους ανθρώπους να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους προς τον Θεό. Πάρε τη δοκιμασία του Ιώβ για παράδειγμα: Στα παρασκήνια, ο Σατανάς έβαζε ένα στοίχημα με τον Θεό και αυτό που συνέβη στον Ιώβ ήταν οι πράξεις των ανθρώπων και η παρέμβαση των ανθρώπων. Πίσω από κάθε βήμα του έργου που κάνει ο Θεός σ’ εσάς είναι το στοίχημα του Σατανά με τον Θεό —πίσω από όλα αυτά υπάρχει μια μάχη» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο αγαπώντας τον Θεό πιστεύεις αληθινά στον Θεό). Μέσα απ’ τα λόγια του Θεού, κατάλαβα πως στην παρούσα κατάσταση, φαινόταν πως οι γονείς μου με εμπόδιζαν να ακολουθώ τον Παντοδύναμο Θεό, όμως παρασκηνιακά, ο Σατανάς προκαλούσε τη διαταραχή. Ήταν μια πνευματική μάχη. Τις έσχατες ημέρες, ο Θεός έχει εκφράσει πολλές αλήθειες, για να απαγκιστρωθούμε από τη σατανική μας διαφθορά και να μας σώσει. Όμως, ο Σατανάς δεν ήθελε να σωθώ απ’ τον Θεό, έτσι μέσω των γονιών μου, μου επιτέθηκε και με εμπόδισε να πιστεύω στον Θεό και να κάνω το καθήκον μου. Ο Σατανάς ήθελε να με κάνει να χάσω εντελώς τη ευκαιρία να σωθώ, για να ριχτώ μαζί του στην κόλαση. Ο Σατανάς είναι πολύ δόλιος και μοχθηρός! Αν σταματούσα να ακολουθώ τον Παντοδύναμο Θεό, δεν θα έπεφτα στη δόλια πλεκτάνη του;

Τότε βρήκα ένα άλλο χωρίο των λόγων του Θεού: «Μην αποκαρδιώνεσαι, μην είσαι αδύναμος, κι Εγώ θα σου διασαφηνίσω τα πράγματα. Ο δρόμος για τη βασιλεία δεν είναι τόσο ομαλός· τίποτα δεν είναι τόσο απλό! Θέλεις οι ευλογίες να σου έρχονται εύκολα, έτσι δεν είναι; Σήμερα, όλοι θα έχουν να αντιμετωπίσουν πικρές δοκιμασίες. Χωρίς τέτοιες δοκιμασίες, η στοργική καρδιά που έχετε για Μένα δεν θα δυναμώσει κι εσείς δεν θα έχετε αληθινή αγάπη για Μένα. Ακόμη κι αν αυτές οι δοκιμασίες αποτελούνται απλώς από περιστάσεις ήσσονος σημασίας, όλοι πρέπει να τις περάσουν· απλώς η δυσκολία των δοκιμασιών θα ποικίλλει από άτομο σε άτομο. Οι δοκιμασίες αποτελούν ευλογία από Εμένα, και πόσοι από εσάς έρχεστε συχνά ενώπιόν Μου και ικετεύετε γονυπετείς για τις ευλογίες Μου; Ανόητα παιδιά! Πάντα νομίζετε ότι μερικά ευοίωνα λόγια λογίζονται ως ευλογία Μου, όμως δεν αναγνωρίζετε ότι η πίκρα είναι μία από τις ευλογίες Μου. Όσοι μοιράζονται την πίκρα Μου, σίγουρα θα μοιραστούν τη γλυκύτητα Μου. Αυτή είναι η υπόσχεσή Μου και η ευλογία Μου σ’ εσάς» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 41). Μόλις διάβασα τα λόγια αυτά, αντιλήφθηκα πως παρόλο που είχα υποφέρει λίγο από την καταπίεση του πάστορα και την παρεμπόδιση των γονιών μου, ο Θεός είχε επιτρέψει αυτήν την κατάσταση για να οδηγήσει την πίστη μου στην τελείωση. Ήταν η αγαθή προαίρεση του Θεού! Όμως, ήμουν αδύναμη και έτοιμη να εγκαταλείψω το καθήκον μου λόγω μιας μικρής δυσκολίας. Δεν ήθελα να υποφέρω και να πληρώσω κάποιο τίμημα για να αποκτήσω την αλήθεια. Δεν ήμουν ειλικρινής απέναντι στον Θεό και το ανάστημά μου ήταν ακόμα πολύ μικρό. Κατανόησα τις προθέσεις του Θεού και δεν ένιωθα πια παθητική και λυπημένη. Είχα πίστη και δύναμη και ήμουν έτοιμη να αντιμετωπίσω την κατάσταση βασιζόμενη στον Θεό για να μείνω ακλόνητη μπρος στην καταπίεση. Έκτοτε, προσευχόμουν συχνά στον Θεό, διάβαζα τα λόγια του Θεού για να ενισχύσω την πίστη μου και ζητούσα απ’ τον Θεό να μου ανοίξει ένα μονοπάτι για να συναθροίζομαι και να κάνω το καθήκον μου.

Κατόπιν, οι φήμες που είχαν διαδώσει ο Άνγκελ και οι άλλοι για μένα επηρέασαν τους γονείς μου, κι έτσι, για να απαλλαγούν από την επιρροή των διαδόσεων, με έστειλαν να μείνω με τη γιαγιά μου. Μπορούσα μέσω ίντερνετ να συνδέομαι με τους αδελφούς και τις αδελφές, να συναθροίζομαι και να κάνω τα καθήκοντά μου. Οι γονείς μου έγιναν έξαλλοι όταν το έμαθαν, όμως δεν με επηρέασαν και τους είπα αποφασιστικά: «Η μεγαλύτερη ελπίδα μου στην πίστη μου στον Κύριο είναι να υποδεχτώ την επιστροφή Του. Τώρα ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει ως Παντοδύναμος Θεός, έτσι, ακόμα κι αν εσείς δεν το κατανοείτε, θα συνεχίσω να ακολουθώ τον Παντοδύναμο Θεό μέχρι τέλους. Αν επιμένετε να με εμποδίζετε, δεν μου μένει απ’ το να φύγω απ’ την οικογένεια». Βλέποντας πόσο ακλόνητη ήμουν, δεν είπαν κάτι άλλο πάνω σ’ αυτό. Έκτοτε, αν και συχνά παραπονούνταν ή προσπαθούσαν να με διαταράξουν στο καθήκον μου, δεν με περιόριζαν πια και ήμουν αποφασισμένη να κάνω το καθήκον μου. Λόγω της συνεχούς καταπίεσης και παρεμπόδισης απ’ τον πάστορα και την οικογένειά μου υπέφερα λίγο, όμως κατανόησα κάποια αλήθεια, απέκτησα διάκριση και η πίστη μου στον Θεό αυξήθηκε. Ό,τι καταστάσεις κι αν αντιμετωπίσω στο μέλλον, είμαι έτοιμη να βασιστώ στον Θεό για να τις ξεπεράσω.