Από την Μπάιγιουν, Κίνα

Τον Μάρτιο του 2012, η μαμά μου μοιράστηκε μαζί μου το ευαγγέλιο του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών. Άρχισα να διαβάζω καθημερινά τον λόγο του Θεού και συχνά συναντιόμουν και συναναστρεφόμουν με άλλους πάνω στα λόγια του Θεού. Μια μέρα, στην πνευματική μου άσκηση, διάβασα ένα απόσπασμα του λόγου του Παντοδύναμου Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ως μέλη του ανθρώπινου γένους και πιστοί Χριστιανοί, αποτελεί ευθύνη και υποχρέωση όλων μας να προσφέρουμε ως θυσία τον νου και το σώμα μας για την εκπλήρωση της αποστολής του Θεού, διότι ολόκληρη η ύπαρξή μας προήλθε από τον Θεό, και υπάρχει χάρη στην κυριαρχία του Θεού. Αν ο νους και το σώμα μας δεν είναι για την αποστολή από τον Θεό και για τον δίκαιο σκοπό της ανθρωπότητας, τότε οι ψυχές μας θα αισθάνονται ανάξιες αυτών που μαρτύρησαν για την αποστολή του Θεού, και πολύ πιο ανάξιες του Θεού, που μας τα παρείχε όλα» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Β΄: Ο Θεός προΐσταται της μοίρας όλης της ανθρωπότητας). Από τα λόγια του Θεού είδα ότι ο Θεός έπλασε την ανθρωπότητα κι όλα όσα έχω έχουν προέλθει από Εκείνον. Θα έπρεπε να ανταποδώσω την αγάπη Του και να κάνω το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος. Έτσι, άρχισα να μοιράζομαι το ευαγγέλιο με όσους γνώριζα.

Μια μέρα, τον Δεκέμβριο του 2012, συνελήφθην παράνομα από την αστυνομία για κήρυξη του ευαγγελίου και κρατήθηκα επί 14 μέρες για «διατάραξη της κοινωνικής τάξης». Οι γονείς κι ο σύζυγός μου με επισκέφτηκαν στο κρατητήριο την έβδομη ημέρα. Όταν μπήκα στην αίθουσα του επισκεπτηρίου, είδα τους γονείς μου να στέκονται εκεί και να με περιμένουν και τον άντρα μου να κρατά τον ενός έτους γιο μας. Δάκρυα άρχισα να τρέχουν από τα μάτια μου που τους έβλεπα όλους εκεί. Χαιρέτησα χαμηλόφωνα τους γονείς μου, όρμηξα προς στον σύζυγό μου και πήρα το μωρό από εκείνον. Εκείνη τη στιγμή, ένιωσα μεγάλη θλίψη. Τη μια στιγμή ήμασταν οικογένεια, την άλλη κρατούμουν παράνομα από το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα, μόνο και μόνο επειδή πίστευα και μοιραζόμουν το ευαγγέλιο. Τώρα, έβλεπα την οικογένειά μου στο κέντρο κράτησης. Ο σύζυγός μου είπε: «Όταν έμαθα για τη σύλληψή σου, είπα στον αρχηγό του στρατεύματός μου τι συνέβη και μου είπαν ότι πρέπει να εγκαταλείψεις την πίστη σου. Είσαι απόφοιτος πανεπιστημίου. Έχεις μόρφωση. Το μέλλον σου θα καταστραφεί αν συνεχίσεις να πιστεύεις στον Θεό! Είπαν επίσης πως αν δεν εγκαταλείψεις την πίστη σου, θα με διώξουν από το Κόμμα και από τον στρατό. Τον επόμενο χρόνο θα χάσω ακόμη και το μπόνους μου από την αλλαγή θέσης! Εγώ μπορώ να τα παραβλέψω όλα αυτά, μα εσύ πρέπει να σκεφτείς τον γιο και την οικογένειά σου. Δεν θα συμβεί το ίδιο αν συλληφθείς ξανά. Θα καταδικαστείς σε φυλάκιση, και τότε τι θα συμβεί στον γιο μας; Δεν θα πάει ποτέ στο πανεπιστήμιο, δεν θα μπει στο δημόσιο ούτε στον στρατό. Πώς θα βρει μια θέση στην κοινωνία; Θα αναγκαστεί να ζει μέσα στην ντροπή;» Τα λόγια του μου προκάλεσαν ακόμη μεγαλύτερη αναστάτωση. Η καρδιά μου πονούσε όσο κρατούσα τον γιο μου, και σκεφτόμουν: «Αν όντως καταλήξω στη φυλακή κάποια μέρα, θα μπορούσε να μεγαλώσει υγιώς ο γιος μου, χωρίς να έχει δίπλα του τη μαμά του σε τόσο μικρή ηλικία; Θα γνώριζε την κοροϊδία και τις διακρίσεις; Αν διώξουν τον σύζυγό μου από το Κόμμα και τον στρατό, το μέλλον του έχει καταστραφεί». Δεν μπορούσα να το σκέφτομαι άλλο. Έπνιξα τους λυγμούς μου και δεν είπα λέξη. Βλέποντας ότι δεν έλεγα τίποτα, ο σύζυγός μου είπε με θυμό: «Ο αρχηγός μας είπε πως αν δεν υποσχεθείς ότι θα εγκαταλείψεις την πίστη σου, θα πρέπει να πάρω διαζύγιο. Πρέπει να επιλέξεις!» Όταν συνέχισα να μη μιλάω, πήρε τον γιο μας κι έφυγε νευριασμένος. Ένιωσα σαν να μου έχει καρφωθεί ένα μαχαίρι στην καρδιά και δεν μπορούσα να κρατήσω άλλο τα δάκρυά μου. Καθώς γυρνούσα στο κελί μου, ήμουν προβληματισμένη. Γιατί ο σύζυγός μου είχε μιλήσει στον αρχηγό του για τη σύλληψή μου από την πρώτη στιγμή; Ήξερε ότι δεν θα βοηθούσε ούτε εμένα ούτε εκείνον. Γιατί το μοιράστηκε τόσο άνετα; Το σκέφτηκα λίγο και ένιωσα πως μάλλον κάλυπτε τα νώτα του. Όταν το σκέφτηκα αυτό, πραγματικά δεν ήθελα να το αποδεχτώ. Υπέφερα αληθινά. Δεν μπορούσα να μη σκεφτώ πως η πίστη στον Θεό είναι σωστή και φυσική, δεν έχει τίποτα το παράνομο. Όταν οι πιστοί συναντιόμαστε, διαβάζουμε απλώς τον λόγο του Θεού, κάνουμε το καθήκον μας, μοιραζόμαστε το ευαγγέλιο κι επιδιώκουμε την αλήθεια. Άλλωστε, το Σύνταγμα δεν επιτρέπει ξεκάθαρα την ανεξιθρησκία; Γιατί, λοιπόν, το Κομμουνιστικό Κόμμα μάς καταδυναστεύει τόσο πολύ και πιέζει τον σύζυγό μου να με χωρίσει; Δεν μπορούσα να βγάλω κάποιο νόημα.

Όταν γύρισα στο κελί μου, μοιράστηκα την απορία μου με μια αδελφή από την Εκκλησία. Μου απήγγειλε χαμηλόφωνα κάποια αποσπάσματα από τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού. «Τέτοιος βασιλιάς διαβόλων είναι! Πώς μπορεί να γίνει ανεκτή η ύπαρξή του; Δεν θα ησυχάσει έως ότου κάνει άνω-κάτω το έργο του Θεού και το ρημάξει τελείως,^[1] θαρρείς και θέλει να εναντιώνεται στον Θεό μέχρις εσχάτων, μέχρις ότου είτε πεθάνει το ψάρι είτε κοπεί το δίχτυ, πηγαίνοντας σκόπιμα κόντρα στον Θεό και ασκώντας όλο και μεγαλύτερη πίεση. Το αποκρουστικό πρόσωπό του, έχοντας αποκαλυφθεί τελείως από καιρό, είναι τώρα μελανιασμένο, δαρμένο^[2] και σε άσχημη κατάσταση, κι όμως το μίσος του για τον Θεό παραμένει ανυποχώρητο, θαρρείς και μόνο αν καταβροχθίσει τον Θεό με μια χαψιά θα μπορέσει να απαλλαγεί από το μίσος που είναι συσσωρευμένο μες στην καρδιά του» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Έργο και είσοδος (7)). «Θρησκευτική ελευθερία; Τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα των πολιτών; Όλα είναι κόλπα συγκάλυψης της αμαρτίας! […] Γιατί να μπαίνει ένα τόσο αδιαπέραστο εμπόδιο στο έργο του Θεού; Γιατί να επιστρατεύονται διάφορα κόλπα για την παραπλάνηση του λαού του Θεού; Πού είναι η πραγματική ελευθερία και τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα; Πού είναι η αμεροληψία; Πού είναι η παρηγοριά; Πού είναι η θαλπωρή; Γιατί χρησιμοποιούνται απατηλά σχέδια για να ξεγελιέται ο λαός του Θεού; Γιατί χρησιμοποιούνται βία για να παρεμποδίζεται ο ερχομός του Θεού; Γιατί να μην επιτρέπεται στον Θεό να περιφέρεται ελεύθερα επάνω στη γη που Αυτός δημιούργησε; Γιατί ο Θεός καταδιώκεται σε βαθμό που να μην έχει πού την κεφαλήν κλίναι;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μονοπάτι… (8)). Μετά μοιράστηκε αυτήν τη συναναστροφή: «Στις έσχατες ημέρες, ο Θεός ενσαρκώνεται και έρχεται στη γη για να μιλήσει και να εργαστεί. Εκφράζει αλήθειες που καθαίρουν και σώζουν την ανθρωπότητα, κι όσοι έχουν καρδιά και πνεύμα ακούνε τη φωνή του Θεού και στρέφονται προς τον Παντοδύναμο Θεό. Μα το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι ένα αθεϊστικό κόμμα. Μισούν με πάθος τον Θεό και την αλήθεια και φοβούνται πως θα μάθουν όλοι την αλήθεια από τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού, θα ακολουθήσουν τον Χριστό και θα γίνουν μάρτυρές Του, και θα το απαρνηθούν και θα το απορρίψουν. Έτσι, κανείς δεν θα το υποστηρίζει πια, κι η τρελή φιλοδοξία του να κρατήσει τους Κινέζους εγκλωβισμένους και υπό έλεγχο θα γκρεμιστεί. Γι’ αυτό επινοεί όλων των ειδών τις φήμες και τα ψέματα για να συκοφαντήσει και να καταδικάσει τον Παντοδύναμο Θεό, και χρησιμοποιεί τη δύναμη του έθνους για να κυνηγήσει τον Χριστό και να καταδιώξει τους Χριστιανούς. Θέλει να εξαλείψει τελείως το έργο του Θεού στη γη για να προστατεύσει την αθεϊστική δικτατορία του. Το ΚΚΚ ισχυρίζεται πως αναγνωρίζει την ανεξιθρησκία για να καλύψει τις μοχθηρές διώξεις του κατά των θρησκευτικών πιστεύω ως τακτική για την παραπλάνηση των λαών όλου του κόσμου. Δεν υπάρχει ούτε αληθινή ανεξιθρησκία ούτε ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα. Αν έχεις πίστη στην Κίνα, αντιμετωπίζεις διώξεις από το σατανικό καθεστώς του Κομμουνιστικού Κόμματος. Είναι γεγονός». Μετά τη συναναστροφή της, έβλεπα πιο καθαρά τη μοχθηρή φύση του Κομμουνιστικού Κόμματος και πως μισεί τον Θεό και την αλήθεια, και πραγματικά ένιωσα πόσο απίστευτα αχρείο είναι. Έχω δηλητηριαστεί βαθιά από την αθεϊστική εκπαίδευσή του από όταν ήμουν μικρή. Πάντα έβλεπα το Κόμμα σαν «μεγάλο σωτήρα» του λαού και το λάτρευα πραγματικά. Πίστευα κι έκανα ό,τι έλεγε χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Τώρα μπορούσα να δω πόσο ανόητο ήταν αυτό! Σκέφτηκα επίσης κάτι που είπε ο σύζυγός μου όταν μοιράστηκα μαζί του το ευαγγέλιο. «Η Κεντρική Επιτροπή έχει δώσει εντολή να εξαλειφθεί η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού και το επίπεδο ετοιμότητας μάχης στο στράτευμά μας έχει ανέλθει στο τρία. Όποιος πιστεύει στον Παντοδύναμο Θεό αντιμετωπίζεται σαν εχθρός. Και τα εβδομαδιαία πολιτικά μαθήματα στις κομματικές μας τάξεις αφορούν πλέον την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Αν και ξέρω πως η πίστη σου είναι κάτι καλό, το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι στην εξουσία, κι ο αδύναμος δεν νικάει τον δυνατό. Τι άλλο μπορείς να κάνεις από το να το υπακούσεις;» Σκεπτόμενη όλα αυτά που είχε πει, θύμωσα πολύ! Το Κομμουνιστικό Κόμμα αντιτίθεται στους Ουρανούς. Θέλει να χρησιμοποιήσει όλη του τη δύναμη εναντίον του Θεού, όχι μόνο αντιμετωπίζοντας τους πιστούς σαν εθνικούς εγκληματίες, αποκηρύσσοντας και καταδυναστεύοντάς τους, μα κι εκφοβίζοντας τη μάζα και παρακινώντας τη να σταθεί στο πλευρό του. Ακόμη κι ο άντρας μου εκφοβίστηκε και παραπλανήθηκε. Δεν διέκρινε το σωστό από το λάθος και καταπίεζε την πίστη μου. Το Κόμμα θέλει να μην ακολουθεί κανείς τον Θεό και να μην παίρνει τον σωστό δρόμο, αλλά να πιστεύει σε εκείνο και να το ακολουθεί. Αυτό είναι μοχθηρό, ποταπό και ξεδιάντροπο! Μίσησα και καταράστηκα μέσα από την καρδιά μου αυτούς τους κομμουνιστές δαίμονες! Με απειλούσαν με το μέλλον του γιου μου και του άντρα μου για να με εξαναγκάσουν να προδώσω τον Θεό. Ήξερα ότι δεν μπορούσα να παραδοθώ στα κόλπα τους. Όπως και να με πίεζε ο άντρας μου, ακόμη κι αν ήταν να πάω στη φυλακή, θα συνέχιζα να ακολουθώ τον Θεό!

Τη νύχτα ξάπλωνα στο κρεβάτι και σκεφτόμουν όλες τις ευτυχισμένες στιγμές που είχα με τον γιο μου. Ήταν ακόμη μικρός κι είχε μεγάλη διαδρομή μπροστά του. Αναρωτιόμουν αν η πίστη μου θα επηρέαζε το μέλλον του. Σε αυτήν τη σκέψη, άρχισα να χάνω τη δύναμή μου, οπότε προσευχήθηκα σιωπηλά στον Θεό, και Του ζήτησα να προσέχει την καρδιά μου. Σκέφτηκα ένα απόσπασμα του λόγου του Θεού μετά την προσευχή μου. «Από όσα συμβαίνουν στο σύμπαν, δεν υπάρχει τίποτα στο οποίο δεν έχω τον τελικό λόγο. Υπάρχει κάτι που δεν βρίσκεται στα χέρια Μου; Ό,τι λέω γίνεται και, ποιος μεταξύ των ανθρώπων μπορεί να Μου αλλάξει την άποψη;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 1). Σκέφτηκα: «Αυτό είναι σωστό. Ο Θεός κυριαρχεί πάνω σε όλα, και η τύχη του γιου μου είναι στα χέρια Του. Αυτός έχει την τελευταία λέξη, κανένας άνθρωπος. Σε τι θα ωφελήσει να ανησυχώ;» Έτσι, προσευχήθηκα και εμπιστεύτηκα το παιδί μου στον Θεό. Μετά απ’ αυτό, ένιωσα πολύ καλύτερα και δεν ήμουν τόσο ανήσυχη. Έτσι άντεξα τις 14 μέρες κράτησης, χάρη στην πίστη και τη δύναμη που μου έδωσε ο Θεός. Όταν αφέθηκα ελεύθερη, ο μπαμπάς μου με πήγε σπίτι με το αμάξι κι ο άντρας μου κάθισε πίσω. Με τα μάτια του κόκκινα από το κλάμα, ο άντρας μου μού είπε, «Ο αρχηγός μού κάνει ιδεολογική καθοδήγηση όλο αυτό το διάστημα. Πρέπει να δίνω αναφορά για εσένα. Λένε πως αν συνεχίσεις να πιστεύεις στον Θεό, θα απολυθώ, εκτός αν σε χωρίσω. Αυτό με τρελαίνει! Σε ικετεύω. Εγκατάλειψέ το. Θα πας στη φυλακή αν σε πιάσουν, κι η οικογένειά μας θα διαλυθεί!» Είδα ότι έκλαιγε ενώ μιλούσε και ένιωσα μια θλίψη στην καρδιά. Προσευχήθηκα γρήγορα στον Θεό, ζητώντας Του να μου δώσει δύναμη. Έπειτα, θυμήθηκα ένα απόσπασμα από τον λόγο του Θεού. «Σε κάθε βήμα του έργου που επιτελεί ο Θεός ανάμεσα στους ανθρώπους, εξωτερικά φαίνεται να είναι αλληλεπιδράσεις μεταξύ ανθρώπων, σαν να γεννήθηκαν από ανθρώπινες ρυθμίσεις ή από ανθρώπινη παρέμβαση. Αλλά στα παρασκήνια, κάθε στάδιο του έργου και ό,τι συμβαίνει είναι ένα στοίχημα του Σατανά ενώπιον του Θεού και απαιτεί από τους ανθρώπους να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους προς τον Θεό» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο αγαπώντας τον Θεό πιστεύεις αληθινά στον Θεό). Συνειδητοποίησα ότι ήταν ένα από τα κόλπα του Σατανά. Ο Σατανάς ήθελε να χρησιμοποιήσει την απειλή του διαζυγίου για να με πιέσει να προδώσω τον Θεό. Δεν μπορούσα να πέσω στην παγίδα του! Έτσι, είπα στον άντρα μου το εξής: «Δεν θέλω να διαλύσω αυτήν την οικογένεια. Έχεις παρατηρήσει πως έχω αλλάξει από τότε που άρχισα να πιστεύω. Δεν τσακωνόμαστε πια κι η οικογένειά μας τα πάει όλο και καλύτερα. Έχεις ακούσει τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού και τις μαρτυρίες των αδελφών. Ξέρεις ότι είναι καλό να έχεις πίστη. Μα τώρα, το ΚΚΚ θέλει να με καταδικάσει και να με συλλάβει, να σε απολύσει, να σε διώξει από τον στρατό και να σε κάνει να με χωρίσεις. Ποιος προσπαθεί να διαλύσει αυτήν την οικογένεια; Αντί να μισείς το ΚΚΚ, συμμαχείς μαζί του και καταδιώκετε την πίστη μου. Δεν έχεις μπερδέψει το σωστό με το λάθος; Ξέρεις τι κόμμα είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα. Μισεί τον Θεό και την αλήθεια, και είναι ορκισμένος εχθρός του Θεού. Έχει συλλάβει και έχει καταδιώξει πολλούς χριστιανούς. Έχει κάνει πολύ κακό. Μπορεί να ξεφύγει από την τιμωρία του Θεού; Ο Θεός είπε πριν από πολύ καιρό: “Σε όποιον τόπο κι αν εμφανίζεται η ενσάρκωση, ο εχθρός εξολοθρεύεται. Η Κίνα θα είναι η πρώτη που θα αφανιστεί· θα ισοπεδωθεί από το χέρι του Θεού. Ο Θεός δεν θα δείξει τον παραμικρό οίκτο εκεί” («Κεφάλαιο 10» του «Ερμηνείες των μυστηρίων των λόγων του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Οι συμφορές αυξάνονται συνεχώς. Όταν έλθουν οι μεγάλες συμφορές, το Κομμουνιστικό Κόμμα θα είναι το πρώτο που θα καταστραφεί από τον Θεό, κι όταν συμβεί αυτό, όσοι το ακολουθούσαν κι εναντιώνονταν στον Θεό, θα χαθούν. Δεν θα γνωρίσουν ούτε μια μέρα γαλήνης. Μη μου ζητήσεις ξανά να εγκαταλείψω την πίστη μου. Δεν θα πάψω ποτέ να πιστεύω στον Θεό!» Όταν είδε πως δεν θα ενέδιδα, με χαστούκισε στο πρόσωπο με οργή. Ήταν εμφανές πως το Κομμουνιστικό Κόμμα είχε προκαλέσει αυτήν τη συμπεριφορά του. Ήταν οδυνηρό για εμένα, και μίσησα το Κόμμα βαθιά μέσα μου. Σκέφτηκα: «Όσο πιο πολύ με καταπιέζεις, τόσο πιο δυνατή γίνεται η πίστη μου!»

Πίσω στο σπίτι, ο άντρας μου δεν τα παρατούσε. «Αν είναι απαραίτητο, άσκησε την πίστη σου στο σπίτι. Δεν θα σε καταγγείλω στον αρχηγό, εντάξει;» Σκέφτηκα: «Έχω απολαύσει τόση χάρη και τόσες ευλογίες του Θεού, και τόση από την τροφή της αλήθειας. Αν δεν μοιράζομαι το ευαγγέλιο και δεν κάνω το καθήκον μου, είναι αυτό πίστη; Άλλωστε, μένοντας στο σπίτι χωρίς να συναντιέμαι και να συναναστρέφομαι πάνω στον λόγο του Θεού, θα εξελιχθώ στη ζωή με αργούς ρυθμούς». Ήξερα πως δεν μπορούσα να ακούσω τον άντρα μου. Μετά, άρχισε να με καλοπιάνει: «Δεν σε έχω φροντίσει καλά. Σε έχω αδικήσει. Δεν θα πηγαίνω στη δουλειά για λίγο καιρό. Θα μείνω στο σπίτι μαζί σου και με τον γιο μας. Θα πάω όπου θέλεις μαζί σου και θα σου αγοράσω ό,τι θέλεις. Θέλω μόνο να είσαι ευτυχισμένη!» Αμφιταλαντεύτηκα όταν τον άκουσα να μου μιλάει τόσο γλυκά, μα σύντομα συνειδητοποίησα πως ήταν άλλο ένα από τα κόλπα του Σατανά. Είπα μια σιωπηλή προσευχή πως θα κρατήσω την πίστη μου και θα κάνω το καθήκον μου πάση θυσία. Μα μετά από αυτό, ο άντρας μου άρχισε να με ακολουθεί όπου πήγαινα. Φοβόμουν ότι θα κινδύνευαν οι άλλοι αν με κατήγγελλε, οπότε δεν τολμούσα να συναντήσω αδελφούς κι αδελφές. Λαχταρούσα τη ζωή μου όπως ήταν πριν συλληφθώ. Θυμήθηκα που συναντιόμουν και συναναστρεφόμουν με αδελφούς και αδελφές κι έκανα το καθήκον μου. Μα τώρα, δεν μπορούσα να πάω σε συναντήσεις και ήμουν περιορισμένη συνεχώς. Δεν μπορούσα να ασκήσω την πίστη μου ή να ζήσω φυσιολογικά. Κι ο σύζυγός μου, τρομοκρατημένος από την κυβέρνηση, ήθελε να με κάνει να εγκαταλείψω την πίστη μου, αλλιώς θα με χώριζε. Βασανιζόμουν όταν σκεφτόμουν την επιλογή που έπρεπε να κάνω. Η αλήθεια είναι ότι ήλπιζα πως ο σύζυγός μου θα με ακολουθούσε στην πίστη μου και δεν θα χρειαζόταν να χωρίσουμε. Εκείνη την περίοδο, η κάθε μέρα έμοιαζε με ολόκληρο χρόνο. Δακρυσμένη, προσευχήθηκα ενώπιον του Θεού: «Θεέ μου, νιώθω τόσο πληγωμένη και αδύναμη με την επιλογή που πρέπει να κάνω. Δεν ξέρω τι να κάνω. Σε παρακαλώ, καθοδήγησέ με!» Έπειτα, διάβασα αυτό στον λόγο του Θεού: «Οι πιστοί και οι άπιστοι δεν είναι συμβατοί· αντίθετα, αντιτίθενται ο ένας στον άλλο». «Όποιος δεν πιστεύει στον ενσαρκωμένο Θεό είναι δαιμονικός και επιπλέον θα καταστραφεί. […] Όποιος δεν αναγνωρίζει τον Θεό είναι εχθρός· δηλαδή, οποιοσδήποτε δεν αναγνωρίζει τον ενσαρκωμένο Θεό —είτε είναι μέσα είτε έξω από αυτό το ρεύμα— είναι ένας αντίχριστος! Ποιος είναι ο Σατανάς, ποιοι είναι δαίμονες και ποιοι είναι οι εχθροί του Θεού, αν όχι αυτοί που αντιστέκονται και που δεν πιστεύουν στον Θεό;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί). Αφού το διάβασα, σκέφτηκα τον τρόπο που λειτούργησε ο άντρας μου από τότε που με συνέλαβαν. Με είχε πιέσει ξανά και ξανά να εγκαταλείψω την πίστη μου, είχε χρησιμοποιήσει τη στοργή για να με δελεάσει, με είχε πιέσει με το διαζύγιο, και με είχε χτυπήσει κιόλας. Δεν τα έκανε όλα αυτά για να προδώσω τον Θεό; Δεν ήταν, όπως περιγράφει ο Θεός, ένας από αυτούς «που αντιστέκονται και που δεν πιστεύουν στον Θεό;» Το πρώτο που έκανε μόλις έμαθε για τη σύλληψή μου ήταν να το πει στον αρχηγό του στρατεύματός του. Δεν το έκανε για να προστατεύσει τον εαυτό του, αδιαφορώντας για εμένα; Το μέλλον του είχε πολύ πιο σημαντική θέση στην καρδιά του από ό,τι εγώ. Όλα τα όμορφα πράγματα που μου έλεγε συνεχώς ήταν θέατρο! Εκείνος προτίμησε το ΚΚΚ, κι εγώ τον Θεό. Ήμασταν σε δύο εντελώς διαφορετικά μονοπάτια. Δεν μπορούσαμε να βρούμε την αληθινή ευτυχία μαζί. Όλες αυτές οι σκέψεις με βοήθησαν να συνειδητοποιήσω πως σίγουρα θα ερχόμουν αντιμέτωπη με ένα δίλημμα ανάμεσα στην πίστη και την οικογένειά μου. Μα όταν σκέφτηκα τα χρόνια με τον σύζυγό μου, ένιωσα μεγάλη ταραχή, μεγάλη θλίψη. Προσευχήθηκα ενώπιον του Θεού για άλλη μια φορά και ζήτησα την προστασία Του. Έπειτα, διάβασα αυτό στον λόγο του Θεού: «Πρέπει να υποφέρεις για την αλήθεια, πρέπει να παραδοθείς στην αλήθεια, πρέπει να υπομείνεις με ταπείνωση για την αλήθεια και για να κερδίσεις περισσότερη αλήθεια, πρέπει να υποστείς περισσότερα βάσανα. Αυτό πρέπει να κάνεις. Δεν πρέπει να πετάξεις την αλήθεια για χάρη μιας ειρηνικής οικογενειακής ζωής, και δεν πρέπει να χάσεις την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητα της ζωής σου για χάρη μιας στιγμιαίας απόλαυσης. Πρέπει να ακολουθήσεις όλα όσα είναι όμορφα και καλά και πρέπει να ακολουθήσεις ένα μονοπάτι στη ζωή που θα έχει μεγαλύτερο για σένα νόημα. Εάν έχεις μια τόσο χυδαία ζωή και δεν βάζεις στόχους, τότε δεν σπαταλάς τη ζωή σου; Τι μπορείς να κερδίσεις από μια τέτοια ζωή; Θα πρέπει να εγκαταλείψεις όλες τις απολαύσεις της σάρκας για χάρη της μιας αλήθειας και δεν πρέπει να πετάξεις όλες τις αλήθειες για χάρη μιας μικρής απόλαυσης. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν ακεραιότητα ή αξιοπρέπεια. Δεν υπάρχει νόημα στην ύπαρξή τους!» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι εμπειρίες του Πέτρου: η γνώση του για την παίδευση και την κρίση). Τα λόγια του Θεού μού έδωσαν τον δρόμο της άσκησης κι αποκατέστησαν την πίστη μου. Προσευχήθηκα ενώπιον του Θεού. «Θεέ μου! Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει διαζύγιο, θα συνεχίσω να Σε ακολουθώ! Κράτα με δυνατή και δώσε μου την πίστη να μείνω σταθερή στη μαρτυρία μου για Εσένα».

Μια μέρα, κατάφερα να ξεγλιστρήσω από τον άντρα μου κι επισκέφτηκα κάποιους αδελφούς κι αδελφές. Όταν γύρισα σπίτι, είδα τον άντρα μου να είναι με κάποιους συγγενείς. Τα μάτια του ήταν κόκκινα και φαινόταν πολύ νευριασμένος. Κάποιοι από τους συγγενείς μας έδειχναν λυπημένοι κι απελπισμένοι, ενώ άλλοι έμοιαζαν τελείως εξαγριωμένοι. Ο Σατανάς με πολιορκούσε ξανά, αυτή τη φορά χρησιμοποιώντας την οικογένειά μου. Είπα γρήγορα μια σιωπηλή προσευχή προς τον Θεό. Σκέφτηκα αυτό από τα λόγια Του: «Εκείνοι στους οποίους αναφέρεται ο Θεός ως “νικητές” είναι εκείνοι που εξακολουθούν να μπορούν να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους και να διατηρούν την εμπιστοσύνη και την αφοσίωσή τους στον Θεό όταν είναι υπό την επιρροή του Σατανά και ενώ τελούν υπό την πολιορκία του Σατανά, δηλαδή όταν βρίσκονται εν μέσω των δυνάμεων του σκότους. Αν εξακολουθείς να μπορείς να διατηρείς την καρδιά σου αγνή ενώπιον του Θεού και να διατηρείς γνήσια αγάπη για τον Θεό ό,τι κι αν γίνει, τότε παραμένεις σταθερός στη μαρτυρία σου ενώπιον του Θεού, και σ’ αυτό αναφέρεται ο Θεός όταν μιλά για κάποιον που είναι “νικητής”» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Θα πρέπει να διατηρήσεις την αφοσίωσή σου στον Θεό). Τα λόγια του Θεού μού έδωσαν πίστη και δύναμη, και αποφάσισα βαθιά μέσα μου πως ό,τι κι αν έκανε η οικογένειά μου, δεν θα πρόδιδα ποτέ τον Θεό. Θα έμενα σταθερή στη μαρτυρία μου για Εκείνον!

Με άγριο βλέμμα στο πρόσωπό της, η θεία μου με ρώτησε: «Πήγες σε συνάντηση, έτσι δεν είναι; Θέλεις στ’ αλήθεια αυτήν την οικογένεια;» Έπειτα, ο θείος μου μού φώναξε: «Θεός; Δεν υπάρχει Θεός! Η Κίνα είναι αθεϊστική χώρα και το Κομμουνιστικό Κόμμα κάνει κουμάντο. Αν θέλεις να πιστεύεις, να πιστεύεις στο Κόμμα!» Έπειτα, βρήκε κάτι ψέματα του Κομμουνιστικού Κόμματος στο τηλέφωνό του και είπε: «Κοίτα! Αυτή είναι ο Παντοδύναμος Θεός. Είναι σημαντικός εθνικός στόχος. Οι πιστοί παίρνουν στον λαιμό τους όλη τους την οικογένεια! Αν όχι για τον εαυτό σου, τουλάχιστον σκέψου το παιδί σου!» Μετά, μια άλλη θεία πετάχτηκε: «Εσείς οι δύο δεν είστε καιρό παντρεμένοι και τα πράγματα δεν ήταν εύκολα για εσάς. Δεν μπορείτε να αφήσετε την οικογένειά σας να διαλυθεί για κάτι τέτοιο! Αν δεν πίστευες στον Θεό, θα ήταν σε τέτοια χάλια τώρα η οικογένειά σου;» Όλοι άρχισαν να πετάγονται συμφωνώντας μαζί της. Είχα θυμώσει πολύ που τους άκουγα να λένε όλα αυτά τα πράγματα. Έπειτα, τους είπα δίκαια και αυστηρά: «Ποιος θέλει να διαλύσει αυτήν την οικογένεια; Είναι κακό να παίρνεις τον σωστό δρόμο; Το Κομμουνιστικό Κόμμα καταδικάζει και συλλαμβάνει τους πιστούς και θέλει να με βάλει στη φυλακή. Απείλησε μάλιστα κι εσάς και πίεσε τον άντρα μου να με χωρίσει. Το Κομμουνιστικό Κόμμα τα έχει κάνει όλα αυτά! Δεν μισείτε το Κομμουνιστικό Κόμμα, αντιθέτως είστε στο πλευρό του, εναντίον μου, για να με εξαναγκάσετε να προδώσω τον Θεό. Αυτό είναι το καλύτερο για εμένα και την οικογένεια;» Αφού το είπα αυτό, ένας άλλος θείος είπε: «Είναι αλήθεια, δεν μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη στο Κόμμα, μα είναι στην εξουσία τώρα. Αν πιστεύεις στον Θεό, δεν θα σου δείξει έλεος. Θα φυλακιστείς. Είμαστε απλοί άνθρωποι. Πώς μπορούμε να τα βάλουμε με το Κόμμα; Άκου τη συμβουλή μου. Εγκατάλειψε την πίστη σου. Το σημαντικό είναι να κρατήσεις δεμένη την οικογένειά σου!» Τότε, τους είπα: «Οι συμφορές όλο και μεγαλώνουν. Όταν έλθουν οι μεγάλες συμφορές, όποιος εναντιώνεται στον Θεό θα τιμωρηθεί. Μόνο οι άνθρωποι της πίστης που έχουν μετανοήσει στον Θεό θα κερδίσουν την προστασία Του. Μόνο οι αληθινοί πιστοί θα έχουν καλό μέλλον και καλή τύχη. Τι μέλλον μπορεί να υπάρξει χωρίς πίστη; Σας αγαπώ όλους πολύ. Ελπίζω στ’ αλήθεια να σωθείτε από τον Θεό και να μην καμφθείτε απ’ τις συμφορές. Γι’ αυτό έχω μοιραστεί επανειλημμένα το ευαγγέλιο μαζί σας. Μα δεν τολμάτε να πιστέψετε, αν και ξέρετε ότι είναι η αληθινή οδός, φοβούμενοι μήπως συλληφθείτε. Τώρα στέκεστε στον δρόμο μου, εξαναγκάζοντάς με να προδώσω τον Θεό. Δεν φοβάστε πως όταν έρθουν οι συμφορές, θα τιμωρηθείτε μαζί με το Κομμουνιστικό Κόμμα;» Αφού τα είπα αυτά, το πρόσωπο του πρώτου μου θείου κοκκίνισε από θυμό και με απείλησε οργισμένος: «Θα σε γδάρω αν συνεχίσεις να πιστεύεις! Θα σε αναφέρω στην αστυνομία, θα φυλακιστείς!» Καθώς το είπε, έβγαλε το τηλέφωνό του κι άρχισε να σχηματίζει τον αριθμό. Η θεία μου όρμηξε και του το πήρε. Βλέποντας τον θείο μου να το κάνει αυτό ένιωσα μεγάλη απογοήτευση. Τι οικογένεια είναι αυτή; Αυτό είναι το έργο ενός δαίμονα! Τους είπα: «Είστε μεγαλύτεροί μου σε ηλικία και σας σέβομαι, μα όσον αφορά την οδό της πίστης, δεν θα επιτρέψω ποτέ σε κανέναν να μου πει τι θα κάνω! Αποκλείεται να εγκαταλείψω την πίστη μου, να προδώσω τον Θεό και να ακολουθήσω το ΚΚΚ, όπως θέλετε να κάνω!» Τότε, ο άντρας μου με χτύπησε τόσο δυνατά που πετάχτηκα στην πόρτα. Τα γυαλιά μου πετάχτηκαν στην άλλη άκρη του δωματίου. Με έδειξε με το δάχτυλο και φώναξε: «Θέλεις τον Θεό ή αυτήν την οικογένεια; Θα σε χωρίσω αμέσως αν συνεχίσεις να πιστεύεις». Είδα ότι ο άντρας μου ήταν διατεθειμένος να με χωρίσει για να προστατεύσει το δικό του μέλλον. Πληγώθηκα πραγματικά και κυριεύτηκα από μίσος για το Κομμουνιστικό Κόμμα. Προσευχήθηκα σιωπηλά στον Θεό: «Θα ικανοποιήσω τον Θεό ακόμη κι αν είναι να χάσω ό,τι αγαπώ!» Μερικούς μήνες αργότερα, ήρθε η μέρα του διαζυγίου. Ο άντρας μου μού τηλεφώνησε και είπε: «Ο αρχηγός θα έρθει μαζί μας αύριο στο Γραφείο Πολιτικών Υποθέσεων για να διευθετήσει τις διαδικασίες του διαζυγίου». Όταν τον άκουσα να το λέει σκέφτηκα πως η όμορφη οικογένειά μας είχε διαλυθεί εξαιτίας του ΚΚΚ. Το ΚΚΚ είναι τόσο μοχθηρό, τόσο αχρείο. Την επομένη, το διαζύγιό μας οριστικοποιήθηκε υπό το άγρυπνο μάτι του αρχηγού του στρατεύματος. Ο σύζυγός μου κι εγώ ακολουθήσαμε χωριστούς δρόμους. Συνέχισα να ακολουθώ τον Θεό και να μοιράζομαι το ευαγγέλιο, κάνοντας το καθήκον μου. Αυτή είναι η επιλογή μου και δεν θα το μετανιώσω ποτέ. Δόξα Σοι ο Θεός!

Υποσημειώσεις:

1. Η φράση «ρημάξει τελείως» αναφέρεται στο γεγονός ότι η βίαια συμπεριφορά του διαβόλου είναι αβάσταχτο θέαμα.

2. Η φράση «μελανιασμένο, δαρμένο» αναφέρεται στο άσχημο πρόσωπο του βασιλιά των διαβόλων.