Πρόσφατα παρατήρησα πολλούς αδελφούς να γράφουν μαρτυρίες για τις εμπειρίες τους και ήθελα και εγώ να κάνω αυτή την άσκηση. Ήμουν πιστή για χρόνια, απολάμβανα την τροφή του Θεού και είχα κάποιες εμπειρίες. Ήθελα ως πνευματική άσκηση να γράψω κάποιο άρθρο, αλλά όποτε έγραφα τον πρόλογο, δεν ήξερα πώς να συνεχίσω. Σκέφτηκα: Είχα περάσει αρκετές απολύσεις, αποτυχίες και λάθη, και με είχαν αντιμετωπίσει πολύ. Ως ένα βαθμό, είχα κάποιες εμπειρίες. Γιατί άδειαζε το μυαλό μου όταν πήγαινα να γράψω κάτι; Όταν έγραφα για την κατανόηση των λόγων του Θεού, και την προσπάθεια μου για ανάλυση και αυτογνωσία, για τα μονοπάτια άσκησης στα λόγια του Θεού, και για τη μετάνοια και την αλλαγή μου, κολλούσα πολύ σε αυτά τα σημεία. Ένας-δύο μήνες πέρασαν έτσι, και δεν κατάφερα να γράψω ούτε ένα άρθρο. Ένιωθα ότι ήταν πολύ δύσκολο. Επίσης, η επικεφαλής ήξερε ότι δεν είχα επίπεδο ή ιδέες. Δεν χρειαζόταν να είμαι τόσο αυστηρή. Είχα τόσο πολλά να αντιμετωπίσω κάθε μέρα που δεν έβρισκα ησυχία να στοχαστώ τα λόγια του Θεού. Εκτός αυτού, υπήρχαν αδελφοί με καλό επίπεδο και εμπειρίες που μπορούσαν να γράψουν. Αρκούσε που έγραφαν εκείνοι άρθρα —δεν ήταν ανάγκη να γράφω και εγώ. Έτσι εγκατέλειψα εντελώς την ιδέα να γράψω άρθρο. Πότε-πότε οι αδελφοί μού θύμιζαν ότι θα μπορούσα να γράψω, αλλά εγώ νευρίαζα και δεν ήθελα ούτε να απαντήσω στα μηνύματά τους. Μετά, είχα πρόβλημα με τις πνευματικές ασκήσεις. Διάβαζα τα λόγια του Θεού, αλλά δεν είχα τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και δεν ένιωθα τον Θεό. Στο έργο προέκυπτε το ένα πρόβλημα μετά το άλλο και δεν μπορούσα να τα καταλάβω ή να τα επιλύσω. Ένιωθα απίστευτη πίεση και πονούσα πολύ. Προσευχήθηκα στον Θεό για διαφώτιση και καθοδήγηση ώστε να κατανοήσω τα προβλήματά μου.

Σε μια πνευματική άσκηση, διάβασα κάποια λόγια του Θεού: «Η επιδίωξη της αλήθειας είναι εθελούσια. Εάν αγαπάς την αλήθεια, το Άγιο Πνεύμα εργάζεται. Όταν αγαπάς την αλήθεια μέσα σου· όταν, ανεξάρτητα από τον διωγμό ή τα δεινά που θα σου συμβούν, εσύ προσεύχεσαι στον Θεό και βασίζεσαι σ’ Εκείνον και κάνεις την αυτοκριτική σου και προσπαθείς να γνωρίσεις τον εαυτό σου· όταν, εάν ανακαλύψεις κάποιο πρόβλημα, αναζητάς ενεργά την αλήθεια για να βρεις μια λύση —τότε θα είσαι σε θέση να μείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου. Όλες αυτές οι εκδηλώσεις είναι το φυσικό αποτέλεσμα του να αγαπούν οι άνθρωποι την αλήθεια, και όλες επέρχονται οικειοθελώς, με χαρά και χωρίς εξαναγκασμό και, κατά συνέπεια, και εντελώς άνευ όρων. Εάν οι άνθρωποι μπορούν να ακολουθούν τον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο, εκείνο που κερδίζουν στο τέλος είναι η αλήθεια κι η ζωή, εκείνο στο οποίο εισέρχονται είναι η πραγματικότητα της αλήθειας και εκείνο το οποίο βιώνουν είναι η εικόνα του ανθρώπου. […] Εάν δεν έχεις κερδίσει την αλήθεια, τότε δεν θα περνάει κανένας από τους λόγους ή τις δικαιολογίες που θα προβάλεις. Ο Θεός δεν ενδιαφέρεται για τους λόγους σου. Μπορείς να ισχυριστείς ό,τι θέλεις, να κάνεις και τούμπες αν θέλεις —νομίζεις ότι ενδιαφέρεται ο Θεός; Θα συνομιλούσε ο Θεός μαζί σου; Θα έκανε διάλογο και θα συζητούσε μαζί σου; Θα σε συμβουλευόταν; Ποια είναι η απάντηση; Όχι. Με κανέναν απολύτως τρόπο. Η αιτιολογία σου δεν είναι έγκυρη, όσο κι αν ευσταθεί. Δεν πρέπει να παρανοείς το θέλημα του Θεού, νομίζοντας ότι μπορείς να προβάλλεις κάθε είδους λόγους και δικαιολογίες για να μην επιδιώκεις την αλήθεια. Ο Θεός θα ήθελε να αναζητάς την αλήθεια σε όλα τα περιβάλλοντα και σε κάθε θέμα που συναντάς, επιτυγχάνοντας τελικά την είσοδο στην πραγματικότητα της αλήθειας κι αποκτώντας την αλήθεια. Ανεξάρτητα από τις περιστάσεις που έχει ρυθμίσει ο Θεός για σένα, από τα άτομα και τα γεγονότα που συναντάς και από το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεσαι, θα πρέπει να προσεύχεσαι στον Θεό και να αναζητάς την αλήθεια για να τα αντιμετωπίζεις. Αυτά ακριβώς είναι τα μαθήματα που θα πρέπει να διδαχθείς ως προς την επιδίωξη της αλήθειας. Εάν κοιτάς διαρκώς να προβάλλεις δικαιολογίες, να υπεκφεύγεις, να αρνείσαι, να αντιστέκεσαι, τότε ο Θεός θα σε εγκαταλείψει. Θα σου είναι άχρηστο να είσαι αδιάλλακτος ή δύσκολος ή να προβάλλεις το σκεπτικό σου. Εάν ο Θεός δεν ασχολείται μαζί σου, θα χάσεις την ευκαιρία σου να σωθείς. Για τον Θεό, δεν υπάρχει πρόβλημα που να μην μπορεί να επιλυθεί. Έχει προβεί σε ρυθμίσεις για τον καθένα ανεξαιρέτως κι έχει τον τρόπο να χειρίζεται κάθε πρόβλημα. Ο Θεός δεν θα συζητήσει μαζί σου για το εάν οι λόγοι κι οι δικαιολογίες σου είναι αιτιολογημένες ούτε θ’ ακούσει εάν η υπεράσπισή σου έχει νόημα. Το μόνο που σε ρωτά είναι: “Είναι τα λόγια του Θεού η αλήθεια; Έχεις διεφθαρμένη διάθεση; Οφείλεις να επιδιώκεις την αλήθεια;” Χρειάζεται απλά να είσαι ξεκάθαρος ως προς ένα γεγονός: ο Θεός είναι η αλήθεια, εσύ είσαι ένας διεφθαρμένος άνθρωπος κι έτσι θα πρέπει να αναλάβεις την υποχρέωση να αναζητήσεις την αλήθεια. Δεν αποτελεί δικαιολογία κανένα πρόβλημα ή δυσχέρεια, λόγος ή πρόσχημα. Εάν δεν αποδεχτείς την αλήθεια, θα χαθείς» («Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (1)). Τα λόγια του Θεού άρχισαν αμέσως να με αφυπνίζουν. Η επιδίωξη της αλήθειας είναι κάτι προσωπικό, εθελούσιο. Δεν πρέπει να ψάχνω λόγους για να μην γράψω άρθρο ή να μην επιδιώξω την αλήθεια. Ο Θεός δεν νοιάζεται πόσο σωστοί είναι οι λόγοι. Θέλει να ακούμε τα λόγια Του και να υποτασσόμαστε στους ορισμούς Του σε κάθε περίσταση, για όλα όσα συμβαίνουν. Αυτό πρέπει να κάνω. Ο Θεός είπε επίσης: «Καθήκον της πίστης σου σ’ Εμένα είναι να γίνεις μάρτυράς Μου, να είσαι πιστός σ’ Εμένα και σε κανέναν άλλον και να είσαι υπάκουος έως το τέλος» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τι γνωρίζεις περί πίστης;). Ο Θεός απαιτεί να φέρουμε τη μαρτυρία Του, και αυτό είναι καθήκον για όσους από εμάς έχουμε βιώσει το έργο του Θεού. Όσο και να κατανοώ την αλήθεια, δεν μπορώ να θάβω το έργο που έχει κάνει ο Θεός σε μένα, αλλά πρέπει να γράφω για όσα αποκόμισα από την πίστη μου ως μαρτυρία Θεού. Αντιμετώπισα πολλές δυσκολίες όσο έγραφα το άρθρο, όμως αυτές οφείλονταν στη διαφθορά και τα ελαττώματά μου που δεν είχα αντιληφθεί, και έπρεπε να ησυχάσω, να σκεφτώ τα λόγια του Θεού και να αναζητήσω την αλήθεια. Εγώ, όμως, δεν αναζητούσα την αλήθεια ούτε συλλογιζόμουν τα λόγια του Θεού. Έβρισκα συνεχώς δικαιολογίες για να αποφύγω το γράψιμο άρθρων. Έλεγα ότι δεν είχα επίπεδο ούτε και χρόνο επειδή ήμουν απασχολημένη με τη δουλειά. Το θεωρούσα φυσικό να μην γράφω άρθρα. Κάθε φορά που μου έλεγαν να γράψω άρθρο εγώ εκνευριζόμουν και έβρισκα δικαιολογίες. Δεν ήθελα καν να απαντήσω στα μηνύματά τους. Τώρα που το σκέφτομαι πιο ήρεμα, παρόλο που ως επικεφαλής δεν έπρεπε να παραμελώ τα καθήκοντά μου, δεν ήταν όλα τα ζητήματα επείγοντα —θα μπορούσα να βρω χρόνο για πολλά πράγματα. Επίσης, κάποιες από τις τακτικές εργασίες δεν απαιτούσαν και πολύ χρόνο. Δεν ήμουν τόσο απασχολημένη που να μην βρίσκω χρόνο για άρθρα. Αυτά ήταν απλώς δικαιολογίες. Θεωρούσα ότι οι τακτικές εργασίες γίνονταν εύκολα και δεν απαιτούσαν πολύ πνευματικό μόχθο, το γράψιμο όμως δεν ήταν το φόρτε μου και το απέφευγα. Προφασιζόμουν και το ότι η επικεφαλής ήξερε πως δεν είχα επίπεδο και ιδέες. Τα κατάφερνα να διαστρεβλώνω πράγματα και να επινοώ ελαττώματα. Πιστεύω ότι το γράψιμο άρθρων μαρτυρίας μάς ωθεί στην αναζήτηση της αλήθειας. Σκεπτόμενοι τα λόγια του Θεού και αναζητώντας την αλήθεια επιλύουμε τη διαφθορά μας, ενεργούμε με αρχές και εκτελούμε καλύτερα το καθήκον μας. Το γράψιμο άρθρων μαρτυρίας του Θεού είναι καθήκον μας και δεν χωρούν δικαιολογίες. Ο Θεός λέει: «Ο Θεός είναι η αλήθεια, εσύ είσαι ένας διεφθαρμένος άνθρωπος κι έτσι θα πρέπει να αναλάβεις την υποχρέωση να αναζητήσεις την αλήθεια. Δεν αποτελεί δικαιολογία κανένα πρόβλημα ή δυσχέρεια, λόγος ή πρόσχημα. Εάν δεν αποδεχτείς την αλήθεια, θα χαθείς». Μετά κατάλαβα ότι με τις συνεχείς δικαιολογίες, χωρίς επιδίωξη ή αποδοχή της αλήθειας θα καταστρεφόμουν ολοσχερώς και αυτό θα ήταν η απώτερη κατάληξή μου. Τι τρομαχτική κατάσταση! Έτσι, έσπευσα να προσευχηθώ: «Θεέ μου! Μόλις κατάλαβα ότι δεν είμαι κάποια που αποδέχεται την αλήθεια. Έχω διαβάσει πολλούς λόγους Σου, έχω ακούσει πολλά κηρύγματα, αλλά δεν διαθέτω την πραγματικότητα της αλήθειας και δεν είμαι διατεθειμένη να γράφω άρθρα μαρτυρίας. Είναι μεγάλη ντροπή. Τώρα είδα τις αδυναμίες μου, τα ψεγάδια μου. Θέλω να αλλάξω αυτή την κατάσταση, να πασχίσω να κάνω όσα ορίζεις».

Μετά, προσευχήθηκα διερωτώμενη: Ποιος ήταν ο λόγος που δεν επεδίωκα την αλήθεια και δεν ήθελα να γράψω τη μαρτυρία μου; Όσο το συλλογιζόμουν, διάβασα κάποια λόγια του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Πολλοί άνθρωποι, στην πίστη τους στον Θεό, επικεντρώνονται μόνο στο να εργάζονται για τον Θεό και αρκούνται απλώς στο να υποφέρουν και να πληρώνουν ένα τίμημα. Δεν επιδιώκουν, ωστόσο, καθόλου την αλήθεια. Και το αποτέλεσμα; Ενώ πιστεύουν στον Θεό για δέκα, είκοσι, τριάντα χρόνια, εξακολουθούν να μη γνωρίζουν αληθινά το έργο του Θεού και να μην μπορούν να μιλήσουν για καμία εμπειρία ή γνώση της αλήθειας ή των λόγων του Θεού. Στη συνάθροιση, όταν προσπαθούν να μιλήσουν λίγο για μαρτυρία, δεν έχουν τίποτα να πουν. Το εάν θα σωθούν ή όχι τους είναι εντελώς άγνωστο. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Έτσι είναι οι άνθρωποι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Όσα χρόνια κι αν πιστεύουν, είναι ανίκανοι να κατανοήσουν την αλήθεια, πολύ περισσότερο δε να την κάνουν πράξη. Πώς θα μπορούσε κάποιος που δεν είναι καθόλου δεκτικός στην αλήθεια να εισέλθει στην πραγματικότητά της; Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να δουν αυτό το πρόβλημα, που πιστεύουν ότι, εάν όσοι παπαγαλίζουν λόγια των δογμάτων κάνουν πράξη την αλήθεια, μπορούν να εισέλθουν στην πραγματικότητά της. Είναι σωστό αυτό; Οι άνθρωποι που παπαγαλίζουν λόγια των δογμάτων είναι εγγενώς ανίκανοι να κατανοήσουν την αλήθεια —πώς θα μπορούσαν, λοιπόν, να την κάνουν πράξη; Μολονότι αυτό που κάνουν πράξη φαίνεται να μην παραβιάζει την αλήθεια και μοιάζει να είναι καλή πράξη, καλή συμπεριφορά, αρμόζει να αποκαλούνται οι καλές αυτές πράξεις και η καλή συμπεριφορά πραγματικότητα της αλήθειας; Οι άνθρωποι που δεν κατανοούν την αλήθεια δεν κατανοούν τι είναι η πραγματικότητα της αλήθειας. Θεωρούν ότι οι καλές πράξεις και η καλή συμπεριφορά των ανθρώπων ισοδυναμεί με το να κάνουν πράξη την αλήθεια. Είναι παράλογο αυτό, έτσι δεν είναι; Σε τι διαφέρει αυτό από τις ιδεολογικές απόψεις των θρησκευόμενων ανθρώπων; Και πώς μπορούν να επιλυθούν αυτά τα προβλήματα στρεβλής κατανόησης; Οι άνθρωποι πρέπει καταρχάς να κατανοήσουν το θέλημα του Θεού από τα λόγια Του και να έχουν επίγνωση του τι είναι η κατανόηση και η άσκηση της αλήθειας, ώστε να μπορούν να εξετάζουν τους ανθρώπους και να τους διακρίνουν γι’ αυτό που πραγματικά είναι και να μπορούν να διακρίνουν εάν κατέχουν την πραγματικότητα της αλήθειας ή όχι. Το έργο του Θεού να σώσει τον άνθρωπο συνεπάγεται το να κάνει τους ανθρώπους να κατανοήσουν και να κάνουν πράξη την αλήθεια. Μόνο τότε θα μπορέσουν οι άνθρωποι να αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αρχές, καθώς και να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας. Εάν δεν επιδιώκεις την αλήθεια και ικανοποιείσαι απλώς με το να δαπανάς, να υποφέρεις και να πληρώνεις ένα τίμημα για τον Θεό σύμφωνα με τις δικές σου αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, φανερώνουν τότε όλα όσα πράττεις ότι κάνεις πράξη την αλήθεια και υποτάσσεσαι στον Θεό; Αποδεικνύουν ότι υπήρξαν αλλαγές στη διάθεση της ζωής σου; Φανερώνουν ότι κατέχεις την αληθινή γνώση του Θεού; Όχι. Και τι φανερώνουν, λοιπόν, όλα όσα πράττεις; Φανερώνουν μόνο τις προσωπικές σου κλίσεις, τη δική σου κατανόηση και τους ευσεβείς σου πόθους, είναι τα πράγματα που σου αρέσει να κάνεις, που είσαι πρόθυμος να κάνεις. Όλα όσα κάνεις είναι απλώς προς ικανοποίηση των δικών σου επιθυμιών, των θέλω και των ιδανικών σου. Προφανώς, δεν είναι επιδίωξη της αλήθειας αυτό. Τίποτα απ’ όσα πράττεις δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια ούτε με αυτό που ζητά ο Θεός. Όλα όσα πράττεις είναι για τον εαυτό σου· εργάζεσαι, αγωνίζεσαι και κοπιάζεις μόνο για χάρη των δικών σου ιδανικών, της φήμης και της κοινωνικής σου θέσης —κάτι που δεν διαφέρει από τον Παύλο» («Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (2)). Τα λόγια περί κρίσης και αποκάλυψης του Θεού με ξεσκέπασαν εντελώς και ένιωσα μεγάλη ταραχή. Ήμουν πιστή πολλά χρόνια, είχα διαβάσει πάρα πολλά λόγια του Θεού, και είχα αποτυχίες και πτώσεις, με είχαν κλαδέψει και αντιμετωπίσει, αλλά δεν είχα γράψει καμία μαρτυρία. Δεν μπορούσα ούτε να εκφράσω τις εμπειρίες μου και την κατανόηση της αλήθειας, επειδή δεν επεδίωκα την αλήθεια. Έφτανε να δίνω την εντύπωση ότι υποφέρω και πληρώνω τίμημα, να κάνω το έργο που είχα αναλάβει χωρίς λάθη ή παραλείψεις. Είχα πολλά και διάφορα να χειριστώ στο καθημερινό μου έργο, και αν ανέβαλα κάτι, ίσως κάποιοι έλεγαν πως δεν έκανα πρακτικό έργο ούτε έλυνα πραγματικά ζητήματα. Και αν μετά το μάθαινε η επικεφαλής και με απέλυε; Όταν το σκέφτηκα αυτό, παράτησα τα άρθρα και τον στοχασμό των λόγων του Θεού, ακόμα και τις πρωινές πνευματικές μου ασκήσεις. Πίστευα ότι αν έγραφα άρθρα θα καθυστερούσε το έργο μου. Κάποια πρωινά σηκωνόμουν και ήθελα να κάνω πνευματικές ασκήσεις, αλλά όταν άνοιγα τον υπολογιστή και έβλεπα ένα σωρό μηνύματα που περίμεναν απάντηση, παρατούσα τις ασκήσεις για την αλληλογραφία και την επίλυση ζητημάτων. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν ήταν όλα επείγοντα. Αν απαντούσα όταν θα έβρισκα λίγο χρόνο, τίποτα δεν θα καθυστερούσε. Αλλά επειδή ασχολούμουν με όλα αυτά, δεν έτρωγα, δεν έπινα και δεν στοχαζόμουν τους λόγους του Θεού. Νόμιζα ότι ήμουν υπεύθυνη στο καθήκον μου, ότι αναλάμβανα βάρη και μπορούσα να επιτελέσω έργο, αλλά απλώς επεδίωκα να με θαυμάζουν με επιφανειακό πόνο και προσπάθειες. Εκτελούσα, έτσι, το καθήκον μου; Ήθελα με το καθήκον μου να προστατεύσω φήμη και κύρος, για προσωπικές μου φιλοδοξίες. Είχα πάρει μονοπάτι ενάντια στον Θεό. Ήξερα ότι η διαδικασία του γραψίματος άρθρων είναι αναζήτηση της αλήθειας, αλλά δεν επεδίωκα την αλήθεια ούτε ήθελα να γράψω άρθρα για να φέρω μαρτυρία. Είχα άλλες ασχολίες κάθε μέρα, και ακόμα και όταν έβρισκα χρόνο, απέφευγα το γράψιμο με διάφορες προφάσεις. Έτσι παρείχα απλώς υπηρεσίες, σωστά; Δεν προσπαθούσα να επιδιώξω την αλήθεια, αλλά προσηλωνόμουν στο έργο, και έτσι ούτε οι αδελφοί στα καθήκοντά τους δεν προσηλώνονταν στην είσοδο στη ζωή. Δεν στοχάζονταν όταν είχαν προβλήματα ούτε μάθαιναν για τον εαυτό τους μέσω του λόγου του Θεού. Έτσι τους απομάκρυνα από το θέλημα του Θεού. Σκέφτηκα τους λόγους του Θεού: «Τίποτα απ’ όσα πράττεις δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια ούτε με αυτό που ζητά ο Θεός. Όλα όσα πράττεις είναι για τον εαυτό σου· εργάζεσαι, αγωνίζεσαι και κοπιάζεις μόνο για χάρη των δικών σου ιδανικών, της φήμης και της κοινωνικής σου θέσης —κάτι που δεν διαφέρει από τον Παύλο». Σκέφτηκα ότι έπαιρνα το μονοπάτι του Παύλου. Πάντα φρόντιζα να κάνω πράγματα, να κάνω ό, τι μου άρεσε, ό, τι μου ήταν πιο εύκολο, όμως για το έργο που απαιτεί ο Θεός και περιλαμβάνει την αλήθεια, όχι μόνο δεν αναζητούσα την αλήθεια, αλλά τη βαριόμουν και την απέφευγα. Απλώς δούλευα επειδή επιθυμούσα το κύρος. Είχα πάρει το μονοπάτι για να γίνω εχθρός του Θεού. Αν συνέχιζα έτσι, όσο έργο κι αν έκανα, στο τέλος ο Θεός θα με απέκλειε. Όταν το αντιλήφθηκα τρόμαξα και ήθελα αμέσως να αλλάξω αυτή την κατάσταση.

Σε μια πνευματική άσκηση διάβασα κάποια λόγια του Θεού: «Η πιο προφανής κατάσταση για τους ανθρώπους που έχουν κουραστεί από την αλήθεια είναι να μην ενδιαφέρονται για την αλήθεια και τα θετικά πράγματα, σε σημείο αυτά να τους προκαλούν αποστροφή και απέχθεια, και να τους αρέσει ιδιαίτερα να ακολουθούν τις κοσμικές τάσεις. Οι καρδιές τους δεν δέχονται αυτά που αγαπά ο Θεός και αυτά που ο Θεός απαιτεί απ’ τους ανθρώπους να κάνουν. Αντιθέτως, είναι απαξιωτικοί και αδιάφοροι, και μερικοί φτάνουν στο σημείο να σιχαίνονται συχνά τα πρότυπα και τις αρχές που απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους. Τους απωθούν τα θετικά πράγματα και νιώθουν πάντα ένα αίσθημα αντίστασης, αντιπαράθεσης και περιφρόνησης απέναντί σ’ αυτά. Αυτή είναι η πρωταρχική εκδήλωση του ότι έχουν κουραστεί από την αλήθεια. Στην εκκλησιαστική ζωή, η ανάγνωση του λόγου του Θεού, η προσευχή, η συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, η εκτέλεση καθηκόντων και η επίλυση προβλημάτων με την αλήθεια είναι όλα θετικά πράγματα. Είναι ευχάριστα στον Θεό, αλλά κάποιοι άνθρωποι αηδιάζουν με αυτά τα θετικά πράγματα, δεν νοιάζονται και αδιαφορούν γι’ αυτά. […] Δεν δείχνει αυτό τη διάθεση του ότι έχουν κουραστεί από την αλήθεια; Δεν είναι έκθεση διεφθαρμένης διάθεσης; Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό, στους οποίους αρέσει να κάνουν έργο για τον Θεό και να τριγυρνούν με ζήλο. Για την εφαρμογή των χαρισμάτων και των προτερημάτων τους, για την επίδειξη, για την ικανοποίηση των προτιμήσεών τους, έχουν αστείρευτη ενέργεια —μα αν τους ζητήσεις να κάνουν πράξη την αλήθεια και να ενεργήσουν σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της, αυτό τους κάνει να χάνουν τη διάθεση και τον ενθουσιασμό τους. Αν δεν τους επιτρέπεται να επιδεικνύονται, γίνονται άτονοι και αποκαρδιώνονται. Πώς γίνεται να έχουν ενέργεια για επίδειξη; Και πώς γίνεται να μην έχουν ενέργεια για να κάνουν πράξη την αλήθεια; Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Σε όλους τους ανθρώπους αρέσει να ξεχωρίζουν· όλοι τους ποθούν τη ματαιοδοξία. Όλοι έχουν ανεξάντλητη ενέργεια όταν πιστεύουν στον Θεό για χάρη των ευλογιών και των ανταμοιβών, οπότε γιατί γίνονται άτονοι, γιατί αποκαρδιώνονται όταν κάνουν πράξη την αλήθεια και απαρνούνται τη σάρκα; Γιατί συμβαίνει αυτό; Αυτό δείχνει ότι οι καρδιές των ανθρώπων είναι νοθευμένες. Πιστεύουν στον Θεό αποκλειστικά και μόνο για χάρη των ευλογιών —για να το θέσω απλά, έχουν σκοπό να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών. Χωρίς ευλογίες ή οφέλη για να επιδιώξουν, οι άνθρωποι γίνονται άτονοι και αποκαρδιώνονται, και δεν έχουν ενθουσιασμό. Όλα αυτά προκαλούνται από μια διεφθαρμένη διάθεση που έχει κουραστεί από την αλήθεια» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Ο λόγος του Θεού ήταν διαφωτιστικός. Απέφευγα να γράψω άρθρα και δεν εργαζόμουν για την επιδίωξη της αλήθειας επειδή ακριβώς είχα σατανική διάθεση και βαριόμουν την αλήθεια. Το ήξερα καλά ότι ο Θεός απαιτεί να γράφουμε άρθρα ως μαρτυρίες, και αν δεν έγραφα κάτι βαθυστόχαστο, αρκούσε κάτι πιο απλό. Εφόσον είναι πρακτικό, διαθέτει εμπειρία και κατανόηση και είναι εποικοδομητικό, αρκεί. Γράφοντας άρθρα μαρτυρούμε όσα έχει επιτελέσει μέσα μας το έργο του Θεού, πώς ο Θεός μάς καθαίρει και μάς σώζει με τους λόγους Του, και πώς αυτοί οι λόγοι επιλύουν δυσκολίες και διαφθορές στους ανθρώπους. Ο Θεός εκτιμά τις μαρτυρίες μας και ιδίως οι καλές μαρτυρίες παρηγορούν την καρδιά Του. Οπότε, ο Θεός ελπίζει να γράφουμε άρθρα ως μαρτυρίες Θεού για όσα βιώνουμε και αποκομίζουμε. Αλλά αντί να προσπαθώ να κάνω όσα ορίζει ο Θεός, έβρισκα λόγους να τα αποφεύγω, να τα απορρίπτω. Επιδείκνυα σατανική διάθεση καθώς βαριόμουν την αλήθεια.

Και τι σκέφτεται ο Θεός για τη διάθεση μας να βαριόμαστε την αλήθεια; Σε μια πνευματική άσκηση διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού: «Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί που βαριούνται την αλήθεια; Είναι αυτοί που αντιστέκονται στον Θεό και Του αντιτίθενται; Μπορεί να μην αντιστέκονται φανερά στον Θεό, αλλά η φύση και η ουσία τους είναι να αρνούνται τον Θεό και να Του αντιστέκονται, πράγμα που ισοδυναμεί με το να λένε φανερά στον Θεό: “Δεν μου αρέσει να ακούω αυτά που λες, δεν τα αποδέχομαι, και επειδή δεν αποδέχομαι ότι τα λόγια Σου είναι η αλήθεια, δεν πιστεύω σ’ Εσένα. Πιστεύω σε όποιον μου αποφέρει κέρδος και όφελος”. Αυτή είναι η στάση των άπιστων; Αν αυτή είναι η δική σου στάση απέναντι στην αλήθεια, δεν είσαι φανερά εχθρικός προς τον Θεό; Και αν είσαι φανερά εχθρικός προς τον Θεό, θα σε σώσει Αυτός; Δεν θα σε σώσει. Αυτός είναι ο λόγος της οργής του Θεού απέναντι σε όλους όσοι Τον αρνούνται και Του αντιστέκονται. […] Το να βαριέται κανείς την αλήθεια είναι μοιραίο για την επίτευξη της σωτηρίας του. Δεν είναι κάτι που μπορεί ή δεν μπορεί να συγχωρηθεί, δεν είναι μια μορφή συμπεριφοράς ή κάτι που αποκαλύπτεται φευγαλέα σε αυτόν. Είναι η φύση και ουσία ενός ατόμου, κι ο Θεός έχει κουραστεί εντελώς μ’ αυτούς τους ανθρώπους. Εάν έχεις περιστασιακές εκρήξεις διαφθοράς, πρέπει να αναλογιστείς, με βάση τα λόγια του Θεού, εάν οι εκρήξεις αυτές προέρχονται από αποστροφή προς την αλήθεια ή από έλλειψη κατανόησής της. Αυτό απαιτεί έρευνα, απαιτεί διαφώτιση και βοήθεια από τον Θεό. Εάν έχεις το είδος της φύσης και ουσίας που βαριέται την αλήθεια και δεν την αποδέχεσαι ποτέ, και νοιώθεις ιδιαίτερη αποστροφή και έχθρα προς αυτήν, τότε υπάρχει πρόβλημα. Είσαι σίγουρα κακό άτομο, κι ο Θεός δεν θα σε σώσει» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Για την ορθή εκπλήρωση του καθήκοντος, είναι κρίσιμης σημασίας η κατανόηση της αλήθειας). Τα λόγια του Θεού συντάραξαν την καρδιά μου. Όταν βαριέσαι την αλήθεια αντιστέκεσαι στον Θεό, είσαι ξεκάθαρα εχθρός Του. Ισχυριζόμουν ότι πίστευα στον Παντοδύναμο Θεό, προσευχόμουν στο όνομά Του, έτρωγα και έπινα τις αλήθειες που εξέφραζε, συνεχώς συναναστρεφόμουν τον λόγο του Θεού και τον κήρυττα στους αδελφούς και τις αδελφές. Αλλά ο τρόπος που ενεργούσα και ζούσα δεν συμφωνούσε με τον λόγο του Θεού και δεν ακολουθούσα τους ορισμούς Του. Αντίθετα, βαριόμουν την αλήθεια. Πώς θα αποδεχόμουν και θα ασκούσα την αλήθεια έτσι; Ο μόνος τρόπος σωτηρίας των πιστών είναι η αποδοχή της αλήθειας. Αλλά δεν αγαπούσα τις αλήθειες που είχε εκφράσει ο Θεός. Κατά βάθος, εναντιωνόμουν στον Θεό. Αυτή η σατανική διάθεση να βαριέμαι την αλήθεια ίσως να με κατέστρεφε. Τότε κατάλαβα ότι η διάθεση να βαριόμαστε την αλήθεια είναι τρομακτική, είναι η αχίλλειος πτέρνα της σωτηρίας. Τότε μετανόησα ενώπιον του Θεού: «Θεέ μου! Βαριέμαι την αλήθεια, δεν προσπαθώ να γράψω άρθρα ούτε να επιδιώξω την αλήθεια, και τώρα κατάλαβα ότι απεχθάνεσαι τη διάθεση να βαριόμαστε την αλήθεια. Θέλω να μετανοήσω και να επιδιώξω την αλήθεια. Καθοδήγησέ με».

Αργότερα διάβασα και άλλα λόγια του Θεού. «Εάν αγαπάς πραγματικά την αλήθεια μέσα σου, είσαι όμως κάπως χαμηλού επιπέδου και σου λείπει η διορατικότητα κι είσαι λίγο ανόητος· εάν κάνεις μερικές φορές λάθη, όμως δεν σκοπεύεις να κάνεις το κακό, κι έχεις κάνει απλώς μερικά ανόητα πράγματα· εάν είσαι πρόθυμος μέσα σου ν’ ακούσεις τη συναναστροφή του Θεού για την αλήθεια κι η καρδιά σου λαχταρά την αλήθεια· εάν η στάση που λαμβάνεις απέναντι στην αλήθεια και στα λόγια του Θεού είναι στάση ειλικρίνειας και λαχτάρας και μπορείς να εκτιμάς και ν’ αγαπάς βαθιά τα λόγια του Θεού —αυτό είναι αρκετό. Ο Θεός συμπαθεί τέτοιου είδους ανθρώπους. Μολονότι μπορεί να είσαι λίγο ανόητος μερικές φορές, ο Θεός εξακολουθεί να σε συμπαθεί. Ο Θεός αγαπά την καρδιά σου που λαχταρά την αλήθεια, αγαπά την ειλικρινή σου στάση απέναντι στην αλήθεια. Έτσι, ο Θεός σού επιδεικνύει έλεος και σου δείχνει πάντα εύνοια. Δεν λαμβάνει υπόψη το χαμηλό σου επίπεδο ή την ανοησία σου, ούτε τις παραβάσεις σου. Επειδή η στάση σου απέναντι στην αλήθεια είναι ειλικρινής και πρόθυμη κι η καρδιά σου είναι αληθινή, τότε, επειδή αυτό που εκτιμά ο Θεός είναι η καρδιά κι η στάση σου, θα είναι πάντοτε ελεήμων προς εσένα, και το Άγιο Πνεύμα θα εργάζεται σ’ εσένα και θα έχεις ελπίδα σωτηρίας» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Για την ορθή εκπλήρωση του καθήκοντος, είναι κρίσιμης σημασίας η κατανόηση της αλήθειας). Με τα λόγια του Θεού αφυπνίστηκα και βρήκα μονοπάτι άσκησης. Η καρδιά μου έλαμψε και ένιωσα κάποια ελευθερία. Το κακό επίπεδο ή η άγνοια των ανθρώπων δεν ενοχλεί τον Θεό. Όσο διψούν για την αλήθεια και την αντιμετωπίζουν με στάση ειλικρίνειας, θα έχουν το έλεος του Θεού. Παρατήρησα ότι υπήρχαν αδελφοί και αδελφές που είχαν μέσο επίπεδο που διψούσαν για τα λόγια του Θεού και στοχάζονταν και αναζητούσαν την αλήθεια σε κάθε πρόβλημα. Με ειλικρινή στάση απέναντι στα λόγια του Θεού, είχαν το έλεος και την καθοδήγησή Του. Κατάφεραν τελικά να γράψουν συγκινητικά δοκίμια για τις εμπειρίες τους ως μαρτυρίες Θεού. Και κάποιοι που ασπάστηκαν την πίστη πρόσφατα δεν εγκαταλείπουν όποιες δυσκολίες και αν βρίσκουν στο καθήκον τους, αλλά υποτάσσονται στους ορισμούς του Θεού για να αναζητούν της αλήθεια και να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες. Τελικά καταθέτουν συγκινητικές μαρτυρίες. Και άλλοι νέοι πιστοί εργάζονται για αναζήτηση της αλήθειας όταν αποκαλύπτουν διαφθορά. Διαβάζουν τα λόγια του Θεού και αναστοχάζονται. Η κατανόηση που μοιράζονται είναι όντως γνήσια και πραγματική. Ο Θεός δεν ενδιαφέρεται πόσο πιστεύει κάποιος, ή αν είναι αδαής ή έχει κακό επίπεδο, αλλά για το αν επιδιώκει την αλήθεια, αν αγαπά την αλήθεια, αν διψά για την αλήθεια και αν προσεγγίζει τα λόγια του Θεού με ειλικρινή καρδιά. Το κακό επίπεδο δεν είναι ολέθριο. Αυτό που μετράει είναι να έχουμε καρδιά που αγαπά την αλήθεια, να αποδεχόμαστε και να ασκούμε την αλήθεια. Ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος και δεν Τον νοιάζει το καλό ή κακό επίπεδο κάποιου. Όσο διψάμε και αγωνιζόμαστε για την αλήθεια, και εφαρμόζουμε όσα γνωρίζουμε, θα κερδίσουμε τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος, και η κατανόηση και η διορατικότητά μας θα βελτιωθούν. Δεν πρέπει να με εμποδίζει το χαμηλό επίπεδο ή να βρίσκω δικαιολογίες για να μη γράφω άρθρα. Ήθελα πραγματικά να τρώω, να πίνω και να βιώνω τον λόγο του Θεού, να βάλω τις εμπειρίες μου σε ένα άρθρο ως μαρτυρία για τον Θεό.

Μετά, διάβασα κάποια λόγια του Θεού και αντιλήφθηκα το θέλημα Του για μένα. «Κανένας δρόμος για την επίτευξη της σωτηρίας δεν είναι πιο αληθινός ή πρακτικός από την αποδοχή και την επιδίωξη της αλήθειας. Εάν δεν μπορείτε να κερδίσετε την αλήθεια, η πίστη σας στον Θεό είναι κενή. Όσοι μιλούν διαρκώς με κενά λόγια δόγματος, παπαγαλίζουν συνθήματα, λένε βαρύγδουπα πράγματα, ακολουθούν κανόνες και δεν επικεντρώνονται ποτέ στην άσκηση της αλήθειας, δεν κερδίζουν τίποτα, όσα χρόνια κι αν πιστεύουν. Ποιοι είναι αυτοί που κερδίζουν κάτι; Όσοι εκτελούν το καθήκον τους με ειλικρίνεια και είναι πρόθυμοι να κάνουν πράξη την αλήθεια, όσοι αντιμετωπίζουν αυτό που τους έχει εμπιστευτεί ο Θεός ως αποστολή τους, όσοι περνούν με χαρά όλη τους τη ζωή δαπανώντας για τον Θεό και δεν μηχανορραφούν για χάρη τους, όσων τα πόδια είναι γερά στο έδαφος και υπακούουν στις ενορχηστρώσεις του Θεού. Αυτοί είναι σε θέση να κατανοήσουν τις αρχές της αλήθειας ενώ εκτελούν το καθήκον τους και προσπαθούν σκληρά να κάνουν τα πάντα σωστά, κάτι που τους δίνει την ευκαιρία να επιτύχουν μαρτυρία για τον Θεό και να ικανοποιήσουν το θέλημά Του. Όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες κατά την εκτέλεση του καθήκοντός τους, προσεύχονται στον Θεό και προσπαθούν να κατανοήσουν το θέλημά Του, είναι σε θέση να υπακούουν στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις που προέρχονται από τον Θεό και, σε ό,τι κάνουν, αναζητούν και κάνουν πράξη την αλήθεια. Δεν παπαγαλίζουν συνθήματα ούτε λένε πράγματα βαρύγδουπα, αλλά επικεντρώνονται μόνο στο να κάνουν πράγματα χωρίς να αιθεροβατούν και στο να ακολουθούν σχολαστικά τη θεμελιώδη αρχή. Προσπαθούν σκληρά σε ό,τι κάνουν, προσπαθούν σκληρά να κατανοήσουν τα πάντα και, σε πολλά ζητήματα, είναι σε θέση να κάνουν πράξη την αλήθεια και στη συνέχεια αποκτούν γνώση και κατανόηση και μπορούν να αντλήσουν διδάγματα και να κερδίσουν πραγματικά κάτι. Και όταν έχουν εσφαλμένες σκέψεις ή λανθασμένες καταστάσεις, προσεύχονται στον Θεό και αναζητούν την αλήθεια για να τις διορθώσουν. Ανεξάρτητα από τις αλήθειες που κατανοούν, μέσα τους τις εκτιμούν και είναι σε θέση να μιλήσουν για τις εμπειρίες και τη μαρτυρία τους. Οι άνθρωποι αυτοί κερδίζουν τελικά την αλήθεια. Όσοι είναι άκαρδοι, δεν σκέφτονται ποτέ πώς να κάνουν πράξη την αλήθεια. Επικεντρώνονται μόνο στο να καταβάλλουν προσπάθεια και να κάνουν πράγματα, να επιδεικνύονται και να προβάλλονται, ποτέ όμως δεν αναζητούν πώς να κάνουν πράξη την αλήθεια, κάτι που τους δυσκολεύει να την αποκτήσουν. Σκεφτείτε το, τι είδους άνθρωποι μπορούν να εισέλθουν στις πραγματικότητες της αλήθειας; (Όσοι δεν είναι αιθεροβάμονες, όσοι είναι πραγματιστές και κάνουν πράγματα με την καρδιά τους.) Άνθρωποι που δεν είναι αιθεροβάμονες, που κάνουν πράγματα με την καρδιά τους και έχουν καρδιά: αυτοί οι άνθρωποι δίνουν περισσότερη προσοχή στην πραγματικότητα και στη χρήση των θεμελιωδών αρχών της αλήθειας όταν ενεργούν. Επίσης, σε όλα τα ζητήματα δίνουν προσοχή στις πρακτικές πτυχές, είναι πραγματιστές και τους αρέσουν τα θετικά, η αλήθεια και τα πρακτικά. Τέτοιου είδους άνθρωποι κατανοούν τελικά και κερδίζουν την αλήθεια» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Στην πίστη στον Θεό, το πιο σημαντικό είναι να κάνει κανείς πράξη και να βιώνει τα λόγια Του). Έμαθα από τα λόγια Του ότι όσοι επιδιώκουν την αλήθεια εστιάζουν στα λόγια του Θεού, συχνά στοχάζονται τα λόγια Του και τα εφαρμόζουν στην πράξη. Μπορούν να αναζητούν την αλήθεια και να διδάσκονται από ανθρώπους, πράγματα και γεγονότα, και να επιβραβεύονται μέσω των εμπειριών τους. Το γράψιμο άρθρων μας παροτρύνει να ερχόμαστε ενώπιον του Θεού και να στοχαζόμαστε τα λόγια Του. Αυτό είναι το θέλημα του Θεού. Αφού κατάλαβα το θέλημα του Θεού ένιωσα ένα βάρος που με παρακίνησε να γράψω ένα άρθρο. Με αυτό το καθήκον θα ανακούφιζα την καρδιά του Θεού. Όταν γράφουμε άρθρα ως μαρτυρίες ωφελούνται και άλλοι. Είναι κάτι ουσιαστικό και πολύτιμο αλλά και προσωπική υποχρέωση.

Στη συνέχεια άρχισα να σχεδιάζω το καθημερινό έργο, και να ορίζω χρόνο για κάθε θέμα, ανάλογα με το πόσο επείγον είναι. Όποτε είχα χρόνο, έτρωγα και έπινα τα λόγια του Θεού και δούλευα άρθρα. Όταν ξεκίνησα το γράψιμο, απλώς έκανα την πλήρη περιγραφή κάποιου θέματος. Δεν μπορούσα να γράψω καθαρά για την κατανόηση των λόγων του Θεού και δεν εμβάθυνα. Είπα, τότε, να τα παρατήσω και να μην γράψω άλλο, και δεν ήθελα πια να στοχάζομαι τα λόγια του Θεού. Και έτσι προσευχήθηκα: «Θεέ μου! Δεν θέλω να τα παρατήσω. Θέλω να στοχάζομαι τα λόγια Σου, να γράφω όσα ξέρω τώρα και να συνεχίσω να γράφω όσο μεγαλώνει η εμπειρία μου. Δεν θέλω να ζω με τη διεφθαρμένη διάθεσή μου. Θέλω να γράψω για το έργο Σου μέσα μου ως μαρτυρία για Σένα». Μετά την προσευχή γαλήνεψα πολύ. Όταν ηρέμησα και σκέφτηκα τη δική μου κατάσταση και τα λόγια του Θεού, μπορούσα να σημειώσω κάθε διαφώτιση που είχα. Έτσι, σκεφτόμουν τα λόγια του Θεού και έγραφα την κατανόησή μου όποτε είχα χρόνο. Όταν τελείωσα και είδα ότι κάποια σημεία δεν ήταν πολύ ξεκάθαρα, τα δούλεψα όσο μπορούσα. Όσο έγραφα αποκτούσα μεγαλύτερη διαύγεια και έβλεπα καλύτερα την κατάστασή μου. Σταδιακά αποκτούσα ολοένα και πιο πρακτική κατανόηση της αλήθειας. Ένιωθα πληρότητα με αυτό το είδος άσκησης. Αυτή η εμπειρία μού έδειξε τη σημασία της αναζήτησης της αλήθειας. Σε όλα, πρέπει να αναζητούμε την αλήθεια, να κάνουμε αυτοκριτική για αυτογνωσία και να εφαρμόζουμε τα λόγια του Θεού, τότε μπορούμε να δρέψουμε τα οφέλη. Το γράψιμο προσωπικών μαρτυριών, η επιδίωξη της αλήθειας και της αλλαγής στη διάθεση της ζωής είναι πολύ σημαντικά.