Από την Τζόυλιν, Φιλιππίνες

Τον Ιανουάριο του 2018, αποδέχτηκα το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Σύντομα, ανέλαβα το καθήκον της βασικής τραγουδίστριας σε μουσικά βίντεο για ύμνους. Στην αρχή, πολλοί αδελφοί και αδελφές με πρόσεξαν κι έλεγαν πως τραγουδούσα ωραία, κι όπου πήγαινα, με αναγνώριζαν. Βλέποντας το, ένιωθα βαθιά ευτυχισμένη. Λίγους μήνες αργότερα, εκλέχτηκα επικεφαλής εκκλησίας. Υπήρχαν πολλοί νεοφώτιστοι να ποτίσω και μεγάλο ευαγγελικό έργο να παρακολουθώ. Για να χειρίζομαι καλύτερα τα προβλήματα των νεοφώτιστων, συχνά παρακολουθούσα ευαγγελικές ταινίες για να εφοδιαστώ και να κατανοήσω την αλήθεια σχετικά με το έργο του Θεού, και κάθε φορά που είχαν έννοιες ή προβλήματα που δεν κατανοούσαν, τους συναναστρεφόμουν και έλυνα τα προβλήματά τους. Επίσης, πάντα φιλοξενούσα μεγάλες συναθροίσεις, και οι αδελφοί και οι αδελφές συχνά με επαινούσαν για το καλό μου επίπεδο και την κατανόησή μου. Ήμουν πολύ χαρούμενη που κέρδιζα την αποδοχή των αδελφών μου. Όμως, δεν ήμουν πολύ αποτελεσματική στην παρακολούθηση του ευαγγελικού έργου. Κάθε φορά που οι επικεφαλής ερευνούσαν την αποτελεσματικότητα του ευαγγελικού έργου σε όλες τις εκκλησίες, η εκκλησία μου ήταν πάντα η χειρότερη. Αργότερα, η αδελφή Κάθι μεταφέρθηκε στην εκκλησία μας για να κηρύξει το ευαγγέλιο. Είδα πως γρήγορα προσαρμόστηκε στο έργο της, συναναστρεφόταν και επέλυε κάθε πρόβλημα που είχαν οι άλλοι στα καθήκοντά τους κι επίσης, συναναστρεφόταν ενεργά όταν φιλοξενούσε συναθροίσεις. Θα έπρεπε να ήμουν χαρούμενη που ήταν τόσο υπεύθυνη στο καθήκον της, όμως, για άγνωστους λόγους, δεν τη συμπαθούσα. Κάθε φορά που συναναστρεφόταν με τους αδελφούς και τις αδελφές, δεν ήθελα καν να τη δω. Ειδικά όταν τους άκουσα να λένε πως θεωρούσαν την αδελφή Κάθι τόσο καλή, που ήθελαν να την εκλέξουν διάκονο ευαγγελίου, ένιωσα ακόμα πιο αμήχανα. Σκέφτηκα: «Πριν έρθεις, οι αδελφοί και οι αδελφές επαινούσαν εμένα για το καλό μου επίπεδο, την κατανόηση και το πότισμά μου, και όλοι με εκτιμούσαν. Όμως τώρα, όλοι θεωρούν πως είσαι η καλύτερη και εκτιμούν εσένα. Τώρα, ποιος θα εκτιμά εμένα;» Από τότε, άρχισα να ζηλεύω την αδελφή Κάθι και ανησυχούσα πως θα έπαιρνε τη θέση μου στην καρδιά των αδελφών μας.

Έπειτα, είδα πως η αδελφή Κάθι συχνά καλούσε να ρωτήσει για την κατάσταση των νεοφώτιστων, και πολλοί νεοφώτιστοι την έψαχναν για να επιλύσει προβλήματα. Μια φορά, μια αδελφή που πότιζα είχε δυσκολίες στο ευαγγελικό έργο και ζήτησε τη γνώμη μου. Μετά τη συναναστροφή μου, πήγε στην αδελφή Κάθι. Όταν έμαθα πως πήγε σ’ εκείνη, στεναχωρήθηκα. Σκέφτηκα πως ίσως να μην πήρε στα σοβαρά τις υποδείξεις μου, πως θεωρούσε την αδελφή Κάθι καλύτερη από μένα και δεν με εκτιμούσε πια. Μέσα στη λύπη μου, σκέφτηκα: «Εφόσον είμαι τόσο κακή στο ευαγγελικό έργο, πρέπει να ξεπεράσω τις ελλείψεις μου. Έτσι, δεν θα είμαι χειρότερη από την αδελφή Κάθι και στο μέλλον, αν οι αδελφοί και οι αδελφές έχουν προβλήματα, θα έρχονται σε μένα, όχι σ’ εκείνη». Τις επόμενες ημέρες, είδα πως η αδελφή Κάθι καθημερινά δειπνούσε αργά και ήταν απασχολημένη με το καθήκον της, ενώ μερικές φορές, εργαζόταν όλη τη νύχτα. Έτσι, προσπαθούσα κι εγώ να ξενυχτώ για το καθήκον μου. Τότε, οι αδελφοί και οι αδελφές θα έβλεπαν πως ήμουν κι εγώ υπεύθυνη κι όχι χειρότερη από εκείνη. Αργότερα, η εκκλησία διεξήγαγε εκλογές για διάκονο ευαγγελίου. Από κάθε άποψη, η αδελφή Κάθι ήταν η καλύτερη γι’ αυτό το καθήκον, όμως δεν ήθελα να την επιλέξω. Σκεφτόμουν πως αν είχε μια θέση στην εκκλησία, η προσοχή όλων θα στρεφόταν σταδιακά σ’ εκείνη και θα νόμιζαν πως ήταν πιο ικανή από μένα. Όμως, καθώς αναλογίστηκα πως οι επικεφαλής της εκκλησίας δεν μπορούν να κάνουν όλη τη δουλειά και χρειάζονται διακόνους να τους βοηθούν, αναρωτήθηκα αν έπρεπε να επιλέξω την αδελφή Κάθι. Αν επέλεγα εκείνη, οι αδελφοί και οι αδελφές σίγουρα θα με άφηναν και θα έτρεχαν σ’ εκείνη. Όμως, έπρεπε να παραδεχτώ πως η αδελφή Κάθι είχε πολύ υψηλό επίπεδο και θα μπορούσε να τα καταφέρει ως διάκονος ευαγγελίου. Το σκεφτόμουν πολύ καιρό και τελικά, την επέλεξα με βαριά καρδιά.

Μια φορά, η εκκλησία έψαχνε έναν αδελφό ή μια αδελφή με καλή γνώση αγγλικών και φιλιπινέζικων για ηχογραφήσεις στην ομάδα MV. Τα αγγλικά και τα φιλιπινέζικα της αδελφής Κάθι ήταν καλά και τελικά, οι αδελφοί και οι αδελφές επέλεξαν εκείνη. Απογοητεύτηκα πολύ και σκέφτηκα: «Και τα δικά μου αγγλικά και φιλιπινέζικά είναι καλά, άρα γιατί επέλεξαν εκείνη κι όχι εμένα;» Τη ζήλευα πολύ κι ένιωθα επίσης λίγο μίσος μέσα μου. Εκείνην την περίοδο, επειδή η αδελφή Κάθι είχε κάπως αλαζονική διάθεση, οι επικεφαλής μας ερευνούσαν πώς εκτελούσε τα καθήκοντά της και μου ζήτησαν να γράψω μια αξιολόγηση για εκείνη. Ήμουν πολύ χαρούμενη και ήθελα να φουσκώσω περισσότερο τις ελλείψεις της, ώστε οι επικεφαλής να της έδιναν άλλα καθήκοντα και να μην την έχω πια στα πόδια μου. Ήξερα όμως πως αυτός ο τρόπος σκέψης ήταν λάθος και πως έπρεπε να της φερθώ σωστά. Επίσης, ο επικεφαλής μας συναναστράφηκε μαζί μας πως παρά τις διεφθαρμένες διαθέσεις της αδελφής Κάθι, έπρεπε να της φερθούμε δίκαια, σύμφωνα με τις αρχές. Όμως μέσα μου, ήθελα να φύγει, ώστε να μην ανησυχώ που οι αδελφοί και οι αδελφές την εκτιμούσαν. Σκέφτηκα: «Πριν έρθεις, οι αδελφοί και οι αδελφές γύρευαν εμένα για να βρουν απαντήσεις. Όμως τώρα που είσαι εδώ, γυρεύουν εσένα κι όχι εμένα». Καθώς το σκεφτόμουν, ένιωθα θιγμένη και στεναχωρημένη. Ακόμη και στα από κοινού καθήκοντά μας, δεν ήθελα να τη βλέπω. Η ζήλια τότε είχε κυριεύσει για τα καλά την καρδιά μου.

Έπειτα, πιεζόμουν πολύ στην παρακολούθηση του έργου της εκκλησίας και είχα κάποια προβλήματα, όμως δεν καταλάβαινα το θέλημα του Θεού και δεν ήξερα πώς να τα λύσω. Ήταν πολύ εξαντλητικό. Δεν ένιωθα το έργο και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος και ήμουν αναποτελεσματική στα καθήκοντά μου. Δεν καταλάβαινα καθόλου πως η αρνητική μου κατάσταση είχε ήδη επηρεάσει τα καθήκοντά μου, έως ότου, σε μια συνάθροιση, είδα τα εξής λόγια του Παντοδύναμου Θεού: «Το να είσαι επικεφαλής της εκκλησίας, δεν σημαίνει μόνο να μαθαίνεις να χρησιμοποιείς την αλήθεια για να επιλύεις προβλήματα, μα και να ανακαλύπτεις και να καλλιεργείς ανθρώπους με ταλέντο, τους οποίους δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να φθονείς ή να καταπιέζεις. Το να ασκείσαι με αυτόν τον τρόπο είναι ευεργετικό για το έργο της εκκλησίας. Αν μπορείς να καλλιεργήσεις μερικούς ανθρώπους που αναζητούν την αλήθεια ώστε να συνεργάζονται καλά μαζί σου σε όλο το έργο που κάνεις, και στο τέλος, όλοι σας να έχετε βιωματικές μαρτυρίες, τότε θα είσαι ικανός επικεφαλής. Αν αναπτύξεις την ικανότητα να ενεργείς σε όλα τα πράγματα σύμφωνα με τις αρχές, τότε θα επιβεβαιώσεις την αφοσίωσή σου. Υπάρχουν κάποιοι που μονίμως ανησυχούν ότι οι άλλοι είναι καλύτεροι απ’ αυτούς και υψηλότεροι απ’ αυτούς, ότι οι άλλοι θα τύχουν σεβασμού, ενώ αυτοί παραμελούνται. Αυτό τους ωθεί να επιτίθενται και να αποκλείουν τους άλλους. Τούτο δεν σημαίνει ότι ζηλεύουν ανθρώπους πιο ικανούς από τους ίδιους; Αυτή η συμπεριφορά δεν είναι εγωιστική και άξια περιφρόνησης; Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι κακόβουλη! Το να σκέφτεται κανείς μόνο τα δικά του συμφέροντα, ικανοποιώντας μόνο τις δικές του επιθυμίες, χωρίς να δείχνει κανένα ενδιαφέρον για τους άλλους ή για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού —τέτοιοι άνθρωποι έχουν κακή διάθεση και ο Θεός δεν αισθάνεται αγάπη για αυτούς. Αν πραγματικά μπορείτε να υπολογίζετε το θέλημα του Θεού, τότε είστε και ικανοί να αντιμετωπίζετε δίκαια τους άλλους ανθρώπους. Αν προτείνεις έναν καλό άνθρωπο και τον αφήσεις να υποβληθεί σε εκπαίδευση και να εκτελέσει ένα καθήκον, προσθέτοντας έτσι ένα ταλαντούχο άτομο στον οίκο του Θεού, δεν θα γίνει, τότε, ευκολότερο το έργο σου; Δεν θα έχεις επιβεβαιώσει την αφοσίωσή σου στο καθήκον αυτό; Αυτή είναι μια καλή πράξη ενώπιον του Θεού· είναι η ελάχιστη συνείδηση και σύνεση από την οποία οφείλει να διακατέχεται ένας επικεφαλής» («Πρόσφερε την αληθινή καρδιά σου στον Θεό, και θα μπορέσεις να αποκτήσεις την αλήθεια» στο βιβλίο «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών»). Μετά την ανάγνωσή του, κατάλαβα πως εκτελούσα το καθήκον μου για τη φήμη και το κύρος, για να με εκτιμούν και να με θαυμάζουν. Όταν η αδελφή Κάθι ήρθε στην εκκλησία, είδα πως συναναστρεφόταν πάνω στην αλήθεια και επέλυε προβλήματα, κι όταν οι άλλοι ζητούσαν να συναναστραφούν εκείνη κι όχι εμένα, φοβόμουν πως θα έπαιρνε τη θέση μου, έτσι ζήλευα και την ανταγωνιζόμουν συνεχώς. Ήθελα να δείξω πως κατανοούσα την αλήθεια και συναναστρεφόμουν και επέλυα προβλήματα, ώστε οι αδελφοί και οι αδελφές να με εκτιμούν. Όταν η εκκλησία εξέλεγε διάκονο ευαγγελίου, ήξερα πως η αδελφή Κάθι ήταν ικανή γι’ αυτήν τη δουλειά, όμως φοβόμουν πως θα μου έκλεβε τη δόξα, έτσι δεν ήθελα να την επιλέξω και τη μισούσα και την απεχθανόμουν βαθιά. Είχα μοχθηρές προθέσεις και προσπαθούσα να βρω τα ελαττώματά της. Χάρηκα όταν είδα πως αποκαλύφθηκε η διαφθορά της και ήθελα να γράψω κάτι κακό στην αξιολόγησή της για να τη διώξουν, ώστε οι αδελφοί και οι αδελφές να δουν τα δυνατά μου σημεία. Από τις αποκαλύψεις στα λόγια του Θεού κατάλαβα πως ζήλευα την ικανότητά της και δεν άντεχα που ήταν καλύτερη από μένα, κι αυτό που φανέρωνα ήταν μια μοχθηρή διάθεση. Εξωτερικά, εκτελούσα ενεργά το καθήκον μου, όμως μέσα μου, δεν υπολόγιζα το έργο του οίκου του Θεού. Η αδελφή Κάθι βοηθούσε το έργο του οίκου του Θεού και ήταν πιο αποτελεσματική στο ευαγγελικό έργο. Όμως, σκεφτόμουν μόνο πώς θα είμαι καλύτερη από εκείνη. Ο Θεός εξετάζει την καρδιά και τη στάση μας απέναντι στα καθήκοντά μας. Εκτελούσα το καθήκον μου χωρίς φόβο Θεού και με ενδιέφερε μόνο η φήμη, το κέρδος και το κύρος. Μια τέτοια συμπεριφορά αηδιάζει τον Θεό.

Αργότερα, διάβασα ένα άλλο χωρίο του λόγου του Θεού. «Οι αντιλήψεις, οι φαντασιώσεις, οι γνώσεις και οι προσωπικές προθέσεις και επιθυμίες που γεμίζουν τα κεφάλια σας παραμένουν αμετάβλητες από την αρχική τους μορφή. Έτσι, μόλις πρόκειται για κοινωνική θέση, υπόληψη ή φήμη —για παράδειγμα όταν οι άνθρωποι ακούνε ότι ο οίκος του Θεού σχεδιάζει να καλλιεργήσει διάφορα είδη ταλέντων— η καρδιά όλων σκιρτά από προσμονή, και ο καθένας από εσάς θέλει πάντα να γίνει διάσημος και να αναγνωριστεί. Όλοι σας θα παλέψετε για κοινωνική θέση και φήμη. Οι άνθρωποι με λίγη σύνεση ντρέπονται να ανταγωνίζονται, αλλά αισθάνονται άσχημα αν δεν το κάνουν. Κάποιοι άνθρωποι νιώθουν φθόνο και μίσος όταν βλέπουν κάποιον να ξεχωρίζει, και πικραίνονται και νιώθουν ότι αυτό είναι άδικο. “Γιατί δεν μπορώ να ξεχωρίσω εγώ; Γιατί παίρνουν πάντα άλλοι άνθρωποι τη δόξα; Γιατί δεν είναι ποτέ η σειρά μου;” Τότε αισθάνονται κάποια πικρία. Προσπαθούν να την καταπνίξουν, αλλά δεν μπορούν. Προσεύχονται στον Θεό και αισθάνονται καλύτερα για λίγο, αλλά μόλις ξαναβρεθούν αντιμέτωποι με μια τέτοια κατάσταση, εξακολουθούν να αδυνατούν να την ξεπεράσουν. Αυτό δεν δείχνει ότι έχουν ανώριμο ανάστημα; Όταν οι άνθρωποι έχουν βυθιστεί σε τέτοιες καταστάσεις, δεν έχουν πέσει στην παγίδα του Σατανά; Τούτα είναι τα δεσμά της διεφθαρμένης φύσης του Σατανά, που δένουν τα ανθρώπινα όντα» («Πρόσφερε την αληθινή καρδιά σου στον Θεό, και θα μπορέσεις να αποκτήσεις την αλήθεια» στο βιβλίο «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών»). Ο λόγος του Θεού αποκάλυψε την κατάστασή μου. Ζήλευα την αδελφή μου, επειδή είχα έντονη επιθυμία για φήμη και κύρος κι επειδή ήθελα να ξεχωρίζω και να έχω μια θέση στην καρδιά των άλλων. Θυμάμαι, στο κολλέγιο, για να έχω τον έπαινο και τον θαυμασμό των άλλων, ανταγωνιζόμουν τους συμφοιτητές μου, και προκειμένου να ξεχωρίσουμε, δεν πείραζε να πληγώνουμε ο ένας τον άλλο. Αφότου πίστεψα στον Θεό, είχα την ίδια επιδίωξη στον οίκο του Θεού. Όταν είδα πως η αδελφή Κάθι ήταν καλύτερη από μένα, ήθελα να την ξεπεράσω, και μάλιστα τη μισούσα, επειδή ήθελα την αποδοχή περισσότερων ανθρώπων και φιλοδοξούσα οι άλλοι να με θαυμάζουν και να με λατρεύουν, πράγμα που έδειχνε πόσο αλαζονική ήμουν. Είδα επίσης, πως εξαιτίας της επιδίωξης φήμης και κύρους, δεν εκτελούσα καλά τα καθήκοντά μου, δεν λάμβανα το έργο του Αγίου Πνεύματος και γινόμουν πιο στενόμυαλη. Όπως αποκαλύπτει ο λόγος του Θεού: «Τούτα είναι τα δεσμά της διεφθαρμένης φύσης του Σατανά, που δένουν τα ανθρώπινα όντα». Θυμάμαι πως η Βίβλος αναφέρει: «Ο φθόνος είναι σαπρία των οστέων» (Παροιμίαι 14:30). Πράγματι. Η ζήλια είναι μια έκφραση σατανικής διάθεσης. Κάνει τους ανθρώπους να μισούν και να κάνουν παράλογα πράγματα.

Αργότερα, είδα ένα άλλο χωρίο του λόγου του Θεού, που με βοήθησε να καταλάβω την ουσία και τις συνέπειες της επιδίωξης φήμης και κύρους. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, αλλά δεν επιζητούν την αλήθεια. Ζουν πάντα σύμφωνα με τη σάρκα, προσκολλημένοι πάντα στις σαρκικές απολαύσεις, ικανοποιώντας πάντα τις δικές τους εγωιστικές επιθυμίες. Ανεξάρτητα από το πόσα χρόνια πιστεύουν αυτοί οι άνθρωποι στον Θεό, δεν θα εισέλθουν ποτέ στην πραγματικότητα της αλήθειας. Αυτό είναι το σημάδι για το ότι έχουν ατιμάσει στον Θεό. Λες: “Εγώ δεν έκανα τίποτα για να αντισταθώ στον Θεό· πώς ατίμασα τον Θεό;” Όλες οι ιδέες και οι σκέψεις σου είναι πονηρές. Στις προθέσεις, τους στόχους και τα κίνητρα πίσω από τις πράξεις σου, και στις συνέπειες των όσων κάνεις —με κάθε τρόπο ικανοποιείς τον Σατανά, γίνεσαι περίγελός του και τον αφήνεις να σ’ έχει στο χέρι. Δεν έχεις καταθέσει καμία μαρτυρία που θα έπρεπε να καταθέτει ένας χριστιανός. Είσαι κάποιος που ανήκει στον Σατανά. Ατιμάζεις το όνομα του Θεού στα πάντα και δεν κατέχεις γνήσια μαρτυρία. Θα θυμάται ο Θεός τα πράγματα που έχεις κάνει; Στο τέλος, τι συμπέρασμα θα βγάλει ο Θεός για τις πράξεις σου και το καθήκον που εκτέλεσες; Δεν θα πρέπει να βγει κάτι απ’ αυτό, κάποιου είδους δήλωση; Στη Βίβλο, ο Κύριος Ιησούς λέει: “Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν” (Ματθ. 7:22-23). Γιατί το είπε αυτό ο Κύριος Ιησούς; Γιατί τόσο πολλοί από εκείνους που κήρυτταν, εξέβαλλαν δαιμόνια και τελούσαν πολλά θαύματα στο όνομα του Κυρίου έγιναν κακοποιοί; Επειδή δεν αποδέχονταν την αλήθεια που εξέφραζε ο Κύριος Ιησούς, δεν τηρούσαν τις εντολές του Κυρίου Ιησού και δεν είχαν αγάπη για την αλήθεια στην καρδιά τους. Το μόνο που ήθελαν ήταν να ανταλλάξουν το έργο, τα βάσανα και τις θυσίες τους για τον Κύριο με τις ευλογίες της βασιλείας των ουρανών. Αυτό αποτελεί συναλλαγή με τον Θεό, και αποτελεί χρησιμοποίηση του Θεού και εξαπάτηση του Θεού, γι’ αυτό και ο Κύριος Ιησούς τούς αποστράφηκε, τους μίσησε και τους καταδίκασε ως κακοποιούς. Σήμερα, οι άνθρωποι αποδέχονται την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού, αλλά ορισμένοι εξακολουθούν να επιδιώκουν τη φήμη και την κοινωνική θέση, θέλουν πάντα να ξεχωρίζουν, θέλουν πάντα να είναι επικεφαλής και εργάτες και να αποκτούν φήμη και κοινωνική θέση. Παρόλο που όλοι λένε ότι πιστεύουν στον Θεό και Τον ακολουθούν, και ότι εγκαταλείπουν πράγματα και ξοδεύουν για τον Θεό, εκτελούν τα καθήκοντά τους για να εξασφαλίσουν φήμη, συμφέροντα και κοινωνική θέση, και έχουν πάντα προσωπικά σχέδια. Δεν είναι υπάκουοι ή πιστοί στον Θεό, ενεργούν αυθαίρετα χωρίς να προβληματίζονται καθόλου για τον εαυτό τους, και έτσι έχουν γίνει κακοποιοί. Ο Θεός μισεί τέτοιους κακοποιούς και δεν τους σώζει» («Πρόσφερε την αληθινή καρδιά σου στον Θεό, και θα μπορέσεις να αποκτήσεις την αλήθεια» στο βιβλίο «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών»). Μόλις διάβασα το χωρίο αυτό του λόγου του Παντοδύναμου Θεού, ένιωσα πως κρινόμουν και ντράπηκα. Είδα πως με τις ιδέες, τις σκέψεις, τις προθέσεις και τα κίνητρά μου δεν ήθελα να ικανοποιήσω τον Θεό, αλλά μόνο να κάνω τους άλλους να με θαυμάζουν. Όταν είδα πως οι αδελφοί και οι αδελφές έδιναν περισσότερη σημασία στην αδελφή Κάθι, ζήλεψα, έγινα ανταγωνιστική, ήθελα να την ξεπεράσω, και μάλιστα ήλπιζα να τη μεταφέρουν σε άλλη εκκλησία. Είδα πως, ως επικεφαλής εκκλησίας, δεν εστίαζα στην καλλιέργεια ατόμων που κάνουν το έργο της εκκλησίας, παραμελούσα το καθήκον μου, έπαιρνα το στραβό μονοπάτι, ζήλευα το ταλέντο και ζούσα σε μια κατάσταση επιδίωξης φήμης και κύρους. Είμαι όπως οι κακουργούντες που καταδικάστηκαν από τον Κύριο Ιησού. Αν και υπέφεραν και εργάζονταν, δεν είχαν αφοσίωση στον Θεό ούτε μαρτυρία, πάσχιζαν να διατηρήσουν τη φήμη και το κύρος τους και να κάνουν τους άλλους να τους εκτιμούν. Ήμουν το ίδιο. Υπέφερα και δαπανούσα τον εαυτό μου για να κερδίσω τον έπαινο των αδελφών μου και να διατηρήσω τη φήμη και το κύρος μου. Καθώς προσπαθούσα να επιδειχτώ, οι προθέσεις στο καθήκον μου δεν ήταν πια σωστές, κι έτσι αδυνατούσα να αποκτήσω το έργο του Αγίου Πνεύματος. Δεν υπήρχε φως στη συναναστροφή μου και δεν επέλυα τα προβλήματα των νεοφώτιστων. Η ζήλια είναι κακό πράγμα και ο Θεός τη σιχαίνεται. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν» (Κατά Ματθαίον 7:22-23). Ο Θεός μισεί όσους εξωτερικά φαίνονται να τρέχουν και να υποφέρουν για τον Θεό, αλλά στην πραγματικότητα, εργάζονται μόνο για να ικανοποιήσουν τις προθέσεις και τα κίνητρά τους. Ό,τι κάνουν είναι για δικό τους όφελος. Όχι για την ικανοποίηση και τη μαρτυρία του Θεού. Γι’ αυτό, όσο έργο κι αν έχουν κάνει, ο Θεός δεν το αναγνωρίζει. Είδα πως έκανα το ίδιο. Εξωτερικά, εκτελούσα τα καθήκοντά μου, όμως δεν επιδίωκα την αλήθεια ούτε έκανα αυτοκριτική για να γνωρίσω τον εαυτό μου, και δεν προσπαθούσα να μάθω από τα δυνατά σημεία της συνεργάτιδάς μου. Αντιθέτως, πήρα το στραβό μονοπάτι της επιδίωξης φήμης και κύρους, έτσι δεν διέφερα καθόλου από εκείνους τους κακουργούντες. Πίστη στον Θεό για την επιδίωξη φήμης και κύρους, κι όχι της αλήθειας είναι το μονοπάτι της αντίστασης στον Θεό. Ο Θεός δεν θα εγκρίνει ποτέ την εξωτερική δαπάνη και αυταπάρνησή μας. Θυμήθηκα τον Παύλο που δαπάνησε τόσα πολλά απλά για να κερδίσει στέμματα και να κάνει τους άλλους να τον σέβονται και να τον λατρεύουν. Ποτέ δεν προσπάθησε να αλλάξει τις διεφθαρμένες διαθέσεις του, κι όσα έκανε δεν ήταν για να μαρτυρήσει τον Θεό, αλλά τον εαυτό του. Τελικά, ο Θεός τον τιμώρησε γι’ αυτό. Αν συνέχιζα τα καθήκοντά μου με εγωιστικές επιθυμίες, θα έβλαπτα και θα αναστάτωνα το έργο του οίκου του Θεού, ασυναίσθητα θα γινόμουν κακουργούσα, όπως ο Παύλος, κι ο Θεός θα με απέρριπτε και θα με εξάλειφε. Μόλις το αντιλήφθηκα, προσευχήθηκα στον Θεό: Είπα: «Παντοδύναμε Θεέ, ζω σε μια κατάσταση επιδίωξης φήμης και κύρους. Ζηλεύω την αδελφή μου, τη συγκρίνω μ’ εμένα και την ανταγωνίζομαι. Θεέ μου, δεν θέλω να αφήσω τη διεφθαρμένη διάθεσή μου να εμποδίζει το καθήκον μου. Θέλω να τη διορθώσω και να εκπληρώνω το καθήκον μου μαζί με την αδελφή μου. Θεέ μου, καθοδήγησέ με να επιλύσω αυτό το πρόβλημα».

Αργότερα, διάβασα ένα άλλο χωρίο των λόγων του Θεού. «Μην κάνεις μονίμως πράγματα για το δικό σου καλό και μη σκέφτεσαι μονίμως τα δικά σου συμφέροντα· μην αναλογίζεσαι τα συμφέροντα του ανθρώπου και μη σκέφτεσαι τη δική σου υπερηφάνεια, φήμη ή κοινωνική θέση. Πρέπει πρωτίστως να σκέφτεσαι τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να τα κάνεις προτεραιότητά σου. Θα πρέπει να νοιάζεσαι για το θέλημα του Θεού και να ξεκινήσεις σκεπτόμενος το αν υπήρξες αγνός ή όχι κατά την εκπλήρωση του καθήκοντός σου, αν υπήρξες πιστός, αν έχεις εκπληρώσει τις ευθύνες σου, αν έχεις δώσει τα πάντα, καθώς και αν έχεις σκεφτεί ολόψυχα ή όχι το καθήκον σου και το έργο της εκκλησίας. Πρέπει να τα λαμβάνεις υπόψη αυτά τα πράγματα. Αν τα σκέφτεσαι συχνά και τα κατανοήσεις, θα σου είναι πιο εύκολο να εκτελείς σωστά το καθήκον σου. Αν είσαι χαμηλού επιπέδου, αν η εμπειρία σου είναι επιφανειακή ή αν δεν είσαι ικανός στο επαγγελματικό έργο σου, τότε μπορεί να υπάρχουν κάποια λάθη ή ελλείψεις στο έργο σου και τα αποτελέσματα να μην είναι πολύ καλά —αλλά έχεις καταβάλει τη μέγιστη δυνατή προσπάθεια. Σε όλα όσα κάνεις, δεν ικανοποιείς τις δικές σου εγωιστικές επιθυμίες ή προτιμήσεις. Αντιθέτως, λαμβάνεις διαρκώς υπόψη σου το έργο της εκκλησίας και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Παρόλο που μπορεί να μην εκτελείς καλά το καθήκον σου, η καρδιά σου έχει διορθωθεί· αν, εκτός από αυτό, μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια για να επιλύσεις τα προβλήματα στο καθήκον σου, τότε το καθήκον σου θα ανταποκρίνεται στα πρότυπα και θα είσαι σε θέση να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας. Αυτό συνιστά κατάθεση μαρτυρίας» («Πρόσφερε την αληθινή καρδιά σου στον Θεό, και θα μπορέσεις να αποκτήσεις την αλήθεια» στο βιβλίο «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών»). Ο λόγος του Θεού μού έδωσε ένα μονοπάτι άσκησης. Δεν πρέπει να κάνουμε τα καθήκοντά μας για να μας επαινούν και να μας θαυμάζουν. Πρέπει να μη σκεφτόμαστε τη φήμη μας, αλλά τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να βάζουμε πάνω απ’ όλα τα καθήκοντά μας. Αυτό συμφωνεί με το θέλημα του Θεού. Η αδελφή Κάθι έκανε καλό ευαγγελικό έργο και ήταν υπεύθυνη στα καθήκοντά της. Δεν θα έπρεπε να τη ζηλεύω. Έπρεπε να μάθω από τα δυνατά της σημεία για να διορθώσω τα ελαττώματά μου, να τα πηγαίνω καλά μαζί της και να εκπληρώνω το καθήκον μου μ’ εκείνη.

Μια φορά, ήθελα να κηρύξω το ευαγγέλιο στον ξάδελφό μου, όμως είχε βαθιές θρησκευτικές αντιλήψεις, και δεν ήξερα πώς να μαρτυρήσω περί του έργου του Θεού τις έσχατες ημέρες, κι επίσης ανησυχούσα πως η συναναστροφή μου δεν θα ήταν σαφής, έτσι ήθελα να βρω μια αδελφή να συνεργαστούμε και σκέφτηκα την αδελφή Κάθι, αλλά δίστασα. Σκέφτηκα: «Αν πάρω εκείνη, αυτό δεν αποδεικνύει πως είμαι χειρότερη; Πως δεν μπορώ να μαρτυρήσω περί του έργου του Θεού ή να επιλύσω θρησκευτικές αντιλήψεις; Αν το μάθαιναν οι αδελφοί και οι αδελφές, δεν θα με περιφρονούσαν; Αν η αδελφή Κάθι επέλυε τις θρησκευτικές αντιλήψεις του ξαδέλφου μου, οι αδελφοί και οι αδελφές σίγουρα θα τη σέβονταν». Μόλις έκανα αυτή τη σκέψη, συνειδητοποίησα πως την ανταγωνιζόμουν ξανά για τη φήμη και το κέρδος, έτσι προσευχήθηκα μέσα μου στον Θεό. Αργότερα, θυμήθηκα ένα χωρίο του λόγου του Θεού: «Πρέπει να μάθεις να δίνεις τόπο στην οργή και να παραμερίζεις αυτά τα πράγματα, να προτείνεις άλλους και να τους επιτρέπεις να ξεχωρίσουν. Μην παλεύεις και μη σπεύδεις να εκμεταλλευτείς τη στιγμή που συναντάς την ευκαιρία να ξεχωρίσεις ή να αποκτήσεις δόξα. Πρέπει να είσαι σε θέση να παραμερίζεις αυτά τα πράγματα, αλλά δεν πρέπει να καθυστερείς την εκτέλεση του καθήκοντός σου. Έσο άνθρωπος που εργάζεται ήσυχα και αφανώς, και που δεν κορδώνεται στους άλλους ενώ εκτελεί πιστά το καθήκον του. Όσο περισσότερο αποχωρίζεσαι το γόητρο και το κύρος σου, όσο περισσότερο αποχωρίζεσαι τα δικά σου συμφέροντα, τόσο πιο γαλήνιος θα γίνεσαι, τόσο περισσότερο φως θα υπάρχει στην καρδιά σου και τόσο περισσότερο θα βελτιώνεται η κατάστασή σου. Όσο περισσότερο παλεύεις και ανταγωνίζεσαι, τόσο πιο σκοτεινή θα γίνεται η κατάστασή σου. Αν δεν το πιστεύεις, δοκίμασε και θα δεις!» («Πρόσφερε την αληθινή καρδιά σου στον Θεό, και θα μπορέσεις να αποκτήσεις την αλήθεια» στο βιβλίο «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών»). Ο λόγος του Θεού με διαφώτισε. Έπρεπε να καταπνίξω την περηφάνια μου και να συνεργαστώ μαζί της. Αν το έκανα πράξη, θα βοηθούσε τα καθήκοντά μου. Αν συνέχιζα να τη ζηλεύω και να την ανταγωνίζομαι για φήμη και κέρδος, η κατάστασή μου θα γινόταν πιο αρνητική και σκοτεινή, διότι η επιδίωξη φήμης και κύρους είναι το μονοπάτι του Σατανά. Προσευχήθηκα στον Θεό: «Παντοδύναμε Θεέ, εξακολουθώ να έχω διεφθαρμένη διάθεση. Ζηλεύω την αδελφή μου και την ανταγωνίζομαι για φήμη και κέρδος, όμως πρέπει να αφήσω στην άκρη τη φήμη και το κύρος μου. Καθοδήγησέ με να απαρνηθώ τη σάρκα και να κάνω πράξη την αλήθεια για να Σε ικανοποιήσω». Μετά την προσευχή, ένιωσα πιο χαλαρή και πήγα στην αδελφή Κάθι για να της εξηγήσω την κατάσταση. Δέχτηκε αμέσως και συζητήσαμε πώς θα το προσεγγίζαμε. Όταν το είδα αυτό, συγκινήθηκα πολύ. Σκέφτηκα πως ζούσα πάντα για τη δική μου φήμη και προσποιούμουν πως τα πήγαινα καλά με την αδελφή Κάθι, μα εκείνη ποτέ δεν έμαθε τις πραγματικές μου σκέψεις. Έτσι, αποφάσισα να ανοιχτώ στην αδελφή Κάθι.

Μετά το δείπνο, μίλησα στην αδελφή Κάθι και συναναστράφηκα για όλη τη διαφθορά που φανέρωσα. Μόλις με άκουσε, είπε: «Δεν πειράζει. Εν προκειμένω, εγώ είμαι πιο διεφθαρμένη από σένα. Η συναναστροφή αυτή είναι πολύ καλή». Μόλις ανοίχτηκα, ένιωσα μεγάλη ανακούφιση και έδιωξα τη ζήλια που ένιωθα για εκείνη. Τώρα, εκτελώ τα καθήκοντά μου με την αδελφή Κάθι και νιώθω βαθιά αίσθηση ασφάλειας και ανακούφιση. Το αποτέλεσμα αυτό επιτεύχθηκε μέσα από την κρίση του λόγου του Θεού. Όταν κάνουμε πράξη την αλήθεια, νιώθουμε γαλήνη και ηρεμία. Δόξα Σοι ο Θεός!