Κάποτε, ένας αδελφός μού ανέφερε πως η μικρότερη αδελφή του, η Λι Πινγκ, πίστευε από μικρή, και για χρόνια, είχε εργαστεί με ενθουσιασμό για τον Κύριο και πίστευε με ειλικρίνεια. Ήθελε να της διαδώσω το ευαγγέλιο. Συμφώνησα με μεγάλη χαρά. Όμως, όταν μίλησα με τη Λι Πινγκ, εκείνη σηκώθηκε και είπε νευρικά: «Ο πάστοράς μας είπε πως τις έσχατες ημέρες θα εμφανιστούν ψευδόχριστοι για να μας παραπλανήσουν, και πως κάθε είδηση για επιστροφή του Κυρίου είναι ψευδής. Κηρύττεις για την Αστραπή της Ανατολής. Δεν θα σ’ ακούσω. Μπορούμε να συζητήσουμε για άλλα πράγματα, όμως μη μου μιλήσεις για θέματα της πίστης». Βλέποντάς την τόσο βαθιά παραπλανημένη από τις φήμες και τα ψέματα του πάστορα, προσπάθησα να της πω: «Αδελφή, ξέρεις σε τι αναφέρεται το “Αστραπή της Ανατολής”; Ο Κύριος Ιησούς προφήτεψε σαφώς: “Διότι καθώς η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου” (Κατά Ματθαίον 24:27). Το “Αστραπή της Ανατολής” αναφέρεται στο έργο και τα λόγια του Θεού. Όλες οι αλήθειες που εκφράζει ο Παντοδύναμος Θεός είναι όπως η μεγάλη αστραπή που εμφανίζεται στην Ανατολή, εξ ου και το όνομα “Αστραπή της Ανατολής”. Η αστραπή της αλήθειας έχει ήδη λάμψει απ’ την Ανατολή ώς τη Δύση. Η προφητεία του Κυρίου έχει εκπληρωθεί εντελώς. Ας δούμε αν η Αστραπή της Ανατολής είναι η παρουσία και το έργο του Κυρίου». Δεν άκουγε και είπε: «Ο πάστοράς μας είπε πως αν κάποιος κηρύττει μια οδό διαφορετική απ’ τη δική μας, να μην ακούσουμε, όσο ωραία κι αν είναι. Δεν πρέπει ούτε τους γονείς και τα αδέλφια μας να ακούμε, και δεν πρέπει να δεχόμαστε καν αγνώστους». Δεν είναι το θέλημα του Κυρίου. Η Βίβλος αναφέρει: «Την φιλοξενίαν μη λησμονείτε· επειδή διά ταύτης τινές εφιλοξένησαν αγγέλους μη γνωρίζοντες» (Προς Εβραίους 13:2). Απάντησα υπομονετικά: «Αδελφή, η Βίβλος αναφέρει: “Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας” (Αποκάλυψη 2:7). “Εν τω μέσω δε της νυκτός έγεινε κραυγή· Ιδού, ο νυμφίος έρχεται, εξέλθετε εις απάντησιν αυτού” (Κατά Ματθαίον 25:6). Οι προφητείες αυτές μας λένε πως για να υποδεχτούμε τον Κύριο, πρέπει να αφουγκραστούμε τη φωνή Του. Στη μαρτυρία πως ο Κύριος έχει επιστρέψει, πρέπει να βγούμε να Τον συναντήσουμε. Μόνο έτσι θα μας δοθεί η ευκαιρία να Τον υποδεχτούμε. Αν δεν ακούσουμε ούτε αναζητήσουμε όταν κάποιος μαρτυρήσει πως ο Κύριος έχει επιστρέψει, θα χάσουμε την ευκαιρία να Τον υποδεχτούμε!» Όμως αρνήθηκε ν’ ακούσει και βρήκε μια δικαιολογία κι έφυγε. Η στάση της μ’ έφερε σε δύσκολη θέση. Αν δεν ήθελε ν’ ακούσει, πώς θα μπορούσα να της διαδώσω το ευαγγέλιο; Όμως ήξερα πως αυτή δεν ήταν η σωστή στάση. Δεν είχα καν μαρτυρήσει την επιστροφή του Κυρίου. Γιατί τα παρατούσα τόσο εύκολα; Εφόσον ήταν αληθινή πιστή, έπρεπε να βάλω τα δυνατά μου να της διαδώσω το ευαγγέλιο.

Αργότερα, πήγαμε στο σπίτι της να της διαδώσουμε το ευαγγέλιο, όμως μόλις μας είδε, έκλεισε την πόρτα και αρνούνταν να την ανοίξει ό,τι κι αν λέγαμε. Φύγαμε εφόσον δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι. Ξαναπήγαμε μερικές φορές, όμως δεν άνοιξε την πόρτα και είπε: «Ο πάστοράς μας είπε πως θέλετε να κλέψετε πρόβατα, και πρέπει να σας χτυπήσουμε όλους μέχρι θανάτου, να σας πετάξουμε στο ποτάμι ή να σας καταγγείλουμε στην αστυνομία. Φύγετε από ’δω, και φροντίστε να μη σας δει ο πάστορας». Όταν την άκουσα, ένιωσα πολύ άβολα και ήθελα να τα παρατήσω. Όμως τότε, δεν ήμουν σίγουρη αν η παραίτηση συμφωνούσε με το θέλημα του Θεού, έτσι είπα από μέσα μου μια προσευχή. Τότε, μου ήρθε στο μυαλό ένα χωρίο των λόγων του Θεού: «Κατά τη διάδοση του ευαγγελίου, πρέπει να εκπληρώνεις την ευθύνη σου και να αντιμετωπίζεις με σοβαρότητα όλους εκείνους στους οποίους το διαδίδεις. Ο Θεός σώζει τους ανθρώπους στον μέγιστο δυνατό βαθμό και πρέπει να έχεις κατά νου το θέλημα του Θεού, δεν πρέπει να προσπερνάς απρόσεκτα κανέναν που αναζητά και εξετάζει την αληθινή οδό. […] Εφόσον είναι πρόθυμος να μελετήσει την αληθινή οδό και ικανός να αναζητήσει την αλήθεια, θα πρέπει να κάνεις ό,τι μπορείς για να του διαβάζεις περισσότερα από τα λόγια του Θεού και να συναναστρέφεσαι περισσότερο μαζί του σχετικά με την αλήθεια, να καταθέτεις μαρτυρία για το έργο του Θεού και να αποσαφηνίζεις τις αντιλήψεις του, ώστε να τον κερδίσεις και να τον φέρεις ενώπιον του Θεού. Αυτό συμφωνεί με τις αρχές της διάδοσης του ευαγγελίου» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η διάδοση του ευαγγελίου είναι το καθήκον στο οποίο όλοι οι πιστοί δεσμεύονται ηθικά). Ντράπηκα σαν σκέφτηκα τα λόγια του Θεού. Ο Θεός σώζει τους ανθρώπους όσο γίνεται. Δεν θα εγκαταλείψει κάποιον όσο υπάρχει ένα ίχνος ελπίδας. Ως ιεροκήρυκας του ευαγγελίου, έπρεπε να βάλω τα δυνατά μου. Εφόσον κάποιος ταιριάζει στις αρχές, πρέπει να του κηρύξω υπομονετικά και με αγάπη και να εκπληρώσω τις ευθύνες μου. Είναι καθήκον μου. Όμως στην παραμικρή δυσκολία, ήθελα να κάνω πίσω και να τα παρατήσω. Δεν ήμουν καθόλου αφοσιωμένη στο καθήκον μου. Όταν το συνειδητοποίησα, ένιωσα πολύ ένοχη. Προσευχήθηκα και αποφάσισα ότι, όπως κι αν μου φερόταν η Λι Πινγκ, εφόσον είχε καλή ανθρώπινη φύση και ήταν αληθινή πιστή, δεν θα τα παρατούσα. Θα της έδινα μαρτυρία των λόγων και του έργου του Θεού και θα την έφερνα ενώπιόν Του. Όταν αρχικά ερεύνησα το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, χωρίς την υπομονετική συναναστροφή των αδελφών πάνω στην αλήθεια για να διορθώσω τις αντιλήψεις μου, ίσως να είχα παραμείνει στη θρησκεία. Η διάδοση του ευαγγελίου απαιτεί απίστευτη αγάπη και υπομονή, να κάνουμε ό,τι μπορούμε και να εκπληρώνουμε τις ευθύνες μας. Αυτό είναι το θέλημα του Θεού.

Αναπάντεχα, την επόμενη φορά που πήγαμε στο σπίτι της Λι Πινγκ, μας άνοιξε την πόρτα. Όμως ήταν ψυχρή μαζί μας και δεν μιλούσε. Θεώρησα πως εφόσον άνοιξε την πόρτα, θα είχαμε την ευκαιρία να συναναστραφούμε, πως αν άκουγε λίγο, σταδιακά θα κατανοούσε κάποια πράγματα. Επί τη ευκαιρία, τη συναναστραφήκαμε. Είπα: «Αδελφή, η υποδοχή του Κυρίου είναι σημαντικό ζήτημα. Αν όταν ερευνούμε την αληθινή οδό ακούμε άκριτα άλλους κι όχι τα λόγια του Κυρίου, πιθανόν να εναντιωθούμε στον Θεό. Όταν ο Κύριος Ιησούς εμφανίστηκε και εργάστηκε, οι ιουδαίοι πιστοί άκουσαν τους θρησκευτικούς επικεφαλής, και καταδίκασαν και απέρριψαν τον Κύριο μαζί τους. Τελικά, τιμωρήθηκαν από τον Θεό. Οι σύγχρονοι θρησκευτικοί επικεφαλής και πάστορες δεν αναζητούν ούτε ερευνούν το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες. Κάνουν ό,τι μπορούν για να σφραγίσουν τις εκκλησίες και διαδίδουν ψέματα για να παραπλανήσουν τους πιστούς. Λένε πως κάθε είδηση για την έλευση του Κυρίου είναι ψευδής, κι ακόμα κι αν προέρχεται απ’ τα αδέλφια μας, δεν πρέπει να ακούσουμε, αλλά να τους καταγγείλουμε στην αστυνομία. Αυτά τα λόγια και οι πράξεις συμφωνούν με τις διδαχές του Κυρίου; Όταν κάποιος λέει κάτι τέτοιο λογίζεται πιστός;» Όταν είδε πως όσα είπα ήταν αλήθεια, η στάση της βελτιώθηκε και ήταν πρόθυμη να συζητήσει. Είπε επίσης ποια ήταν η σύγχυσή της: «Ο Κύριος Ιησούς μάς προειδοποίησε: “Τότε εάν τις είπη προς υμάς· Ιδού εδώ είναιο Χριστός ή εδώ, μη πιστεύσητε· διότι θέλουσιν εγερθή ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και θέλουσι δείξει σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε να πλανήσωσιν, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς” (Κατά Ματθαίον 24:23-24). Τις έσχατες ημέρες, όταν ο Κύριος επιστρέψει, θα μας παραπλανούν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες. Ο πάστοράς μας είπε πως κάθε κήρυγμα για την επιστροφή του Κυρίου αφορά έναν ψευδόχριστο που μας παραπλανά. Δεν ξέρουμε καλά τη Βίβλο, έτσι μας είπε να προσέχουμε, αλλιώς τα χρόνια μας στην πίστη θα πάνε χαμένα. Ανησυχώ για το τι θα συμβεί αν πιστέψω σε κάτι λάθος». Αμέσως απάντησα: «Αδελφή, κατανοούμε τον φόβο σου μην παραπλανηθείς. Όμως πρέπει να κατανοήσουμε το θέλημα του Κυρίου. Το είπε αυτό για να έχουμε διάκριση σχετικά με τους ψευδόχριστους κι για να μην μας εξαπατήσουν, όχι για να είμαστε τυφλά επιφυλακτικοί απέναντί τους και για να μην υποδεχτούμε τον Κύριο. Επίσης, μας εξήγησε σαφώς τις εκδηλώσεις των ψευδόχριστων. Βασίζονται στην εκδήλωση σημείων και τεράτων για να παραπλανούν. Ξέρουμε τα γνωρίσματα των ψευδόχριστων, έτσι όσο έχουμε τον νου μας, δεν θα παραπλανηθούμε. Αν απλώς παρανοήσουμε τα λόγια του Κυρίου και πιστέψουμε πως κάθε μαρτυρία για την επιστροφή του Κυρίου είναι ψευδής και δεν αναζητήσουμε ούτε ερευνήσουμε, δεν θα καταδικάσουμε και την επιστροφή του Κυρίου Ιησού; Πώς λοιπόν θα υποδεχτούμε τον Κύριο; Για να διαπιστώσουμε λοιπόν αν αυτή είναι η επιστροφή του Κυρίου Ιησού, πρέπει να αφουγκραστούμε τη φωνή του Κυρίου και να διακρίνουμε τον Χριστό απ’ τους ψευδόχριστους. Με συνεχή επιφυλακτικότητα και απόρριψη των πάντων, δεν λύνεται το πρόβλημα». Το βασικό στην υποδοχή του Κυρίου είναι να αφουγκραστούμε τη φωνή Του. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού» (Αποκάλυψη 3:20).

Έπειτα, διαβάσαμε δύο χωρία των λόγων του Θεού για το πώς να διακρίνουμε τον αληθινό Χριστό απ’ τους ψευδόχριστους. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Αν, κατά τη σημερινή εποχή, εμφανιστεί κάποιος που μπορεί να επιδεικνύει σημεία και θαύματα, να εκβάλλει δαίμονες, να θεραπεύει τους αρρώστους και να εκτελεί θαύματα, και εάν αυτός ισχυρίζεται ότι είναι ο Ιησούς που έχει έρθει, τότε τούτο θα αποτελούσε μια απομίμηση που παρήγαγαν τα κακά πνεύματα, τα οποία μιμούνται τον Ιησού. Να το θυμάσαι! Ο Θεός δεν επαναλαμβάνει το ίδιο έργο. Το στάδιο του έργου του Ιησού έχει ήδη ολοκληρωθεί και ο Θεός δεν θα καταπιαστεί ποτέ ξανά με το συγκεκριμένο στάδιο. Το έργο του Θεού είναι ασυμβίβαστο με τις αντιλήψεις του ανθρώπου· για παράδειγμα, η Παλαιά Διαθήκη προείπε την έλευση ενός Μεσσία, και το αποτέλεσμα αυτής της προφητείας ήταν ο ερχομός του Ιησού. Εφόσον αυτό έχει γίνει ήδη, θα ήταν λάθος να εμφανιστεί ξανά ένας άλλος Μεσσίας. Ο Ιησούς ήρθε ήδη μία φορά, και θα ήταν λάθος να έρθει ξανά σήμερα. Υπάρχει μόνο ένα όνομα για κάθε εποχή, και κάθε όνομα περιέχει έναν χαρακτηρισμό εκείνης της εποχής. Στις αντιλήψεις του ανθρώπου, ο Θεός πρέπει πάντα να επιδεικνύει σημεία και θαύματα, να θεραπεύει τους αρρώστους, να εκβάλλει δαίμονες και να είναι ακριβώς όπως ο Ιησούς. Όμως αυτή τη φορά ο Θεός δεν είναι καθόλου έτσι. Αν, κατά τις έσχατες μέρες, ο Θεός εξακολουθούσε να επιδεικνύει σημεία και θαύματα, να εκβάλλει δαίμονες και να θεραπεύει τους αρρώστους —αν έπραττε ακριβώς τα ίδια με τον Ιησού— τότε θα επαναλάμβανε το ίδιο έργο και το έργο του Ιησού θα ήταν άνευ σημασίας ή αξίας. Έτσι, ο Θεός εκτελεί μόνο ένα στάδιο του έργου σε κάθε εποχή. Μόλις ολοκληρώνεται κάθε στάδιο του έργου Του, σύντομα έρχεται η μίμηση από τα κακά πνεύματα και μόλις ο Σατανάς αρχίζει να ακολουθεί κατά πόδας τον Θεό, Εκείνος αλλάζει μέθοδο. Όταν ο Θεός ολοκληρώνει ένα στάδιο του έργου Του, αυτό γίνεται αντικείμενο μίμησης από τα κακά πνεύματα. Πρέπει να έχετε ξεκάθαρη εικόνα γι’ αυτό» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γνωρίζοντας το έργο του Θεού σήμερα). «Αυτός που είναι ο Θεός ενσαρκωμένος θα κατέχει την ουσία του Θεού, κι αυτός που είναι ο Θεός ενσαρκωμένος θα κατέχει την έκφραση του Θεού. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα κάνει το έργο που σκοπεύει να επιτελέσει. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα εκφράζει αυτό που είναι και θα έχει την ικανότητα να μεταδώσει την αλήθεια στον άνθρωπο, να του παράσχει τη ζωή και να του υποδείξει την οδό. Η σάρκα που δεν έχει την ουσία του Θεού ασφαλώς δεν είναι ο ενσαρκωμένος Θεός· δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού. Αν ο άνθρωπος σκοπεύει να διερευνήσει το αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, πρέπει να το επιβεβαιώσει αυτό από τη διάθεση που Αυτός εκφράζει και τον λόγο που Αυτός εκφέρει. Δηλαδή, για να επιβεβαιώσει κανείς το κατά πόσο είναι ή όχι η ενσάρκωση του Θεού και κατά πόσο είναι ή όχι η αληθινή οδός, πρέπει να κάνει μια διάκριση με βάση την ουσία. Και συνεπώς, προκειμένου να προσδιορίσουμε αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, το κλειδί βρίσκεται στην ουσία Του (στο έργο Του, στις ομιλίες Του, στη διάθεσή Του και σε πολλές άλλες πτυχές), και όχι στην εξωτερική εμφάνιση. Αν ο άνθρωπος εξετάζει εξονυχιστικά μόνο την εξωτερική εμφάνισή Του και ως εκ τούτου παραβλέπει την ουσία Του, αυτό καταδεικνύει ότι ο άνθρωπος είναι αστοιχείωτος και αδαής» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). Μετά την ανάγνωση των λόγων του Θεού, συναναστράφηκα: «Τα λόγια του Θεού είναι πολύ σαφή. Η διάκριση του αληθινού Χριστού απ’ τους ψευδόχριστους πρέπει να γίνει απ’ το έργο και τα λόγια του Θεού κι απ’ τη διάθεση που εκφράζει. Διότι η ουσία του Χριστού είναι η οδός, η αλήθεια και η ζωή. Απονέμει στον άνθρωπο την αλήθεια και αποπνέει τη διάθεση του Θεού. Κάνει το έργο της λύτρωσης και της σωτηρίας. Όταν ο Κύριος Ιησούς εργάστηκε μας έδωσε την οδό της μετανοίας. Μας δίδαξε την εξομολόγηση και τη μετάνοια, να αγαπάμε αλλήλους ως εαυτόν, να είμαστε ανεκτικοί και υπομονετικοί. Έκανε επίσης πολλά σημεία και τέρατα, θεράπευσε αρρώστους, εξέβαλε δαιμόνια, ανέστησε νεκρούς, έκανε παράλυτους να περπατήσουν. Απένειμε άπειρη χάρη στον άνθρωπο, αφήνοντάς μας να γευτούμε το έλεος και την αγάπη του Θεού και να δούμε τη δύναμη και την εξουσία Του. Τελικά, ο Κύριος Ιησούς σταυρώθηκε, ολοκληρώνοντας το έργο της λύτρωσης. Από τα λόγια και το έργο του Κυρίου, και τη διάθεση που εξέφρασε, βλέπουμε πως είχε θεϊκή ουσία, πως ήταν ο ενσαρκωμένος Θεός. Τις έσχατες ημέρες, έχει επιστρέψει ως Παντοδύναμος Θεός. Εκφράζει την αλήθεια και κάνει το έργο της κρίσεως και της κάθαρσης των ανθρώπων. Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι πλούσια και άφθονα, και αποκαλύπτουν πολλά μυστήρια και αλήθειες, όπως πώς να ξεφύγουμε από τα δεσμά της αμαρτίας, πώς να επιδιώξουμε αλλαγή διάθεσης και να σωθούμε πλήρως, καθώς και το αποτέλεσμα και τον προορισμό του ανθρώπου. Μας υπέδειξε το μονοπάτι προς τη σωτηρία και τη βασιλεία του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός επίσης κρίνει και εκθέτει την αλήθεια της διαφθοράς της ανθρώπινης φύσης απ’ τον Σατανά, αποκαλύπτοντας τις σατανικές διαθέσεις του ανθρώπου που αντιτίθενται στον Θεό, όπως η αλαζονεία, η πονηριά και το κακό. Επίσης, επιδεικνύει τη δίκαιη διάθεσή Του που δεν ανέχεται καμιά προσβολή. Τα λόγια Του μας δείχνουν τα μονοπάτια της άσκησης και της εισόδου, όπως πώς να είμαστε έντιμοι, να αφοσιωνόμαστε στο καθήκον μας, να υποτασσόμαστε στον Θεό. Τρώγοντας και πίνοντας τα λόγια του Θεού και βιώνοντας την κρίση και την παίδευσή Του, οι διαθέσεις των εκλεκτών Του αλλάζουν και έχουν πολλές εμπειρίες και μαρτυρίες. Από το έργο και τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού βλέπουμε πως είναι ο Χριστός των εσχάτων ημερών, ο ίδιος ο Θεός. Ο Παντοδύναμος Θεός είναι η επιστροφή του Κυρίου. Όμως οι ψευδόχριστοι είναι η ουσία των κακών πνευμάτων. Δεν κατέχουν την αλήθεια και δεν μπορούν να μας σώσουν και να μας εξαγνίσουν. Μπορούν μόνο να μας παραπλανούν επιδεικνύοντας σημεία και τέρατα. Βλέπουμε πως οι ψευδόχριστοι δεν κατέχουν την ουσία του Χριστού και δεν μπορούν να κάνουν το έργο Του. Αυτοαποκαλούνται Θεός, όμως είναι ψεύτικοι και μπορούν μόνο να μας ξεγελούν προσωρινά».

Είπε: «Αυτό που διάβασες είναι υπέροχο. Πολύ ενδιαφέρον. Γι’ αυτό ο πάστορας είπε πως θα παρασυρόμασταν μόλις ακούγαμε το κήρυγμά σας. Μου αρέσουν πολύ όσα έχω ακούσει από εσάς, αλλά πρέπει ακόμα να το σκεφτώ». Απάντησα: «Αδελφή, όλα αυτά τα χρόνια που πιστεύουμε, δεν λαχταρούμε την επιστροφή του Κυρίου; Ελπίζω να το προσεγγίσεις με προσοχή. Αν χάσεις την ευκαιρία να σωθείς απ’ τον Θεό, θα το μετανιώνεις μια ζωή». Στη συνέχεια, όσο κι αν συναναστρεφόμασταν, δεν αντιδρούσε και δεν έλεγε λέξη. Ένιωθα εξαντλημένη και η υπομονή μου τελείωνε. Σκεφτόμουν πως εφόσον δεν το αποδέχτηκε μετά από τόση συναναστροφή, δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι. Όμως ένιωθα άβολα στη σκέψη αυτή. Θυμήθηκα κάτι που είπε ο Θεός: «Έχεις συναίσθηση του φορτίου που έχεις επωμιστεί, της αποστολής και της ευθύνης σου; Πού είναι η αίσθηση της ιστορικής αποστολής σου; Πώς θα υπηρετήσεις ικανοποιητικά ως κύριος στην επόμενη εποχή; Έχεις ισχυρό αίσθημα κυριαρχίας; Πώς θα εξηγούσες τι είναι ο κύριος των πάντων; Είναι όντως ο κύριος όλων των έμβιων όντων και όλων των αντικειμένων στον κόσμο; Ποια είναι τα σχέδιά σου για την εξέλιξη της επόμενης φάσης του έργου; Πόσοι άνθρωποι περιμένουν να γίνεις ο ποιμένας τους; Είναι βαρύ το καθήκον σου; Πρόκειται για ανθρώπους κακόμοιρους, αξιολύπητους, τυφλούς, που τα έχουν χαμένα και θρηνούν στο σκοτάδι —πού είναι ο δρόμος; Πόσο λαχταρούν το φως, σαν έναν διάττοντα αστέρα που θα κατέλθει ξαφνικά και θα διαλύσει τις δυνάμεις του σκότους που καταπιέζουν τους ανθρώπους για τόσο πολλά χρόνια. Ποιος μπορεί να γνωρίζει την πλήρη έκταση της αγωνιώδους ελπίδας, και πόσο το λαχταρούν αυτό μέρα-νύχτα; Αυτοί οι άνθρωποι που υποφέρουν βαθιά, παραμένουν φυλακισμένοι σε ένα σκοτεινό μπουντρούμι, χωρίς ελπίδα να απελευθερωθούν, ακόμα και την ημέρα που το φως θα λάμψει στιγμιαία· πότε θα πάψουν να θρηνούν; Τρομερή είναι η ατυχία αυτών των εύθραυστων πνευμάτων που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να αναπαυτούν, και τόσο πολύς ο καιρός που έχουν μείνει καθηλωμένοι σε αυτήν την κατάσταση εξαιτίας ανήλεων δεσμών και της αμετάβλητης ιστορίας. Και ποιος έχει ακούσει τον θρήνο τους; Ποιος έχει αντικρίσει τη θλιβερή τους κατάσταση; Σου πέρασε ποτέ από το μυαλό πόσο θλιμμένη και ανήσυχη είναι η καρδιά του Θεού; Πώς μπορεί να αντέχει να βλέπει την αθώα ανθρωπότητα που Αυτός δημιούργησε με τα ίδια Του τα χέρια να βασανίζεται τόσο; Εξάλλου, τα ανθρώπινα όντα είναι θύματα που έχουν δηλητηριαστεί. Και παρόλο που έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα, ποιος να ήξερε ότι η ανθρωπότητα έχει εδώ και πολύ καιρό δηλητηριαστεί από τον πονηρό; Έχεις ξεχάσει πως είσαι ένα από τα θύματα; Δεν είσαι διατεθειμένος να αγωνιστείς, λόγω της αγάπης σου για τον Θεό, για να σώσεις εκείνους που έχουν επιβιώσει; Δεν είσαι πρόθυμος να βάλεις τα δυνατά σου, ώστε να ξεπληρώσεις τον Θεό, που αγαπά την ανθρωπότητα σαν την ίδια τη σάρκα και το αίμα Του; Σε τελευταία ανάλυση, πώς θα ερμήνευες το ότι έχεις χρησιμοποιηθεί από τον Θεό για να ζήσεις την εξαιρετική ζωή σου; Έχεις όντως τη βούληση και την αυτοπεποίθηση να ζήσεις την ουσιαστική ζωή ενός ευσεβούς ανθρώπου που υπηρετεί τον Θεό;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς θα πρέπει να επιληφθείς της μελλοντικής αποστολής σου;). Τα λόγια του Θεού μάς λένε πόσο λυπημένος και αγχωμένος είναι, πως ελπίζει όλοι οι αληθινοί πιστοί από κάθε δόγμα, όλοι όσοι βρίσκονται στο σκοτάδι και λαχταρούν διακαώς την επιστροφή του Κυρίου, να ακούσουν σύντομα τη φωνή του Θεού και να επιστρέψουν στον οίκο Του. Όμως με την δυνητική αποδέκτρια του ευαγγελίου που παραπλανήθηκε από τον πάστορά της και δεσμευόταν από θρησκευτικές αντιλήψεις, δεν συναναστρεφόμουν με υπομονή πάνω στην αλήθεια και δεν την καθοδηγούσα. Την οριοθετούσα επιπόλαια και την εγκατέλειπα. Πού ήταν η αγάπη μου και η υπευθυνότητά μου; Θυμήθηκα πως παλιά λαχταρούσα την επιστροφή του Κυρίου καθημερινά. Φοβόμουν μην παραπλανηθώ από κάποιον ψευδόχριστο, έτσι όταν άκουσα κάποιον να δίνει μαρτυρία πως ο Κύριος έχει επιστρέψει, δεν το ερεύνησα. Ήμουν κακοτράχαλος δρόμος. Είχα την καλή τύχη να έχω αποδεχτεί το έργο του Κυρίου τις έσχατες ημέρες πριν τη Λι Πινγκ, έτσι ήταν χρέος μου, καθήκον μου να της διαδώσω το ευαγγέλιο. Επίσης, δεν αποδέχτηκα το στάδιο αυτό του έργου εν ριπή οφθαλμού. Στην αρχή, είχα κι εγώ πολλές αντιλήψεις. Οι αδελφοί και οι αδελφές συναναστράφηκαν υπομονετικά μαζί μου επανειλημμένα πριν σταθώ τυχερή να προσέλθω ενώπιον του Θεού. Όμως δεν μπήκα στη θέση της και δεν είδα τα πράγματα απ’ τη δική της σκοπιά. Στερούμουν αγάπη και υπομονή και δεν εκπλήρωνα το χρέος μου. Όσο υπήρχε ένα ίχνος ελπίδας και είχε κάποια διάθεση να αναζητήσει και να ερευνήσει, έπρεπε να σκέφτομαι τρόπους να συνεχίσω τη συναναστροφή μαζί της. Μόνο έτσι θα εκτελούσα το χρέος μου. Μόλις το σκέφτηκα έτσι, ήμουν επιεικής μαζί της. Η υποδοχή του Κυρίου είναι σημαντικό ζήτημα και αφορά το τελικό μας αποτέλεσμα. Η προσεκτική της προσέγγιση ήταν πολύ φυσιολογική. Είχα κάνει μόνο μερικές διαδρομές παραπάνω, μα επειδή είχε πολλές αντιλήψεις, ήθελα να την οριοθετήσω και να τα παρατήσω. Ήμουν πολύ αλαζονική και παράλογη. Όταν το σκέφτηκα έτσι, ένιωσα φριχτά και πολύ ένοχη. Προσευχήθηκα και ορκίστηκα στον Θεό πως θα της διέδιδα το ευαγγέλιο και θα έβαζα τα δυνατά μου να τη φέρω ενώπιον του Θεού.

Δύο μέρες μετά, πήγα με την Άιζεν στο σπίτι της Λι Πινγκ. Μόλις μας είδε, μας χαιρέτησε θερμά και είπε: «Αδελφές, έχετε φάει; Αν είναι, να σας ετοιμάσω κάτι. Κάνει κρύο σήμερα. Σαν στο σπίτι σας». Η στάση της άλλαξε τόσο πολύ και τόσο γρήγορα; Κι εγώ με την Άιζεν ξαφνιαστήκαμε. Ανησυχούσαμε για το αν θα μας δεχόταν ή όχι. Η στροφή 180 μοιρών στη στάση της ήταν αναπάντεχη. Μόλις καθίσαμε, η Λι Πινγκ μοιράστηκε μαζί μας τις σκέψεις της: «Τις τελευταίες μέρες, σκεφτόμουν. Ήρθατε να μου διαδώσετε το ευαγγέλιο ξανά και ξανά. Αν η πίστη σας δεν ήταν στην αληθινή οδό, αν δεν προερχόταν από το Άγιο Πνεύμα, πώς θα είχατε τόση αγάπη και υπομονή; Σκεφτόμουν επίσης πως όλες τις φορές που ήρθατε, δεν σας άκουσα ούτε ήμουν φιλόξενη. Άκουσα τον πάστορά μου και φοβήθηκα μην παραπλανηθώ από κάποιον ψευδόχριστο. Δεν αφουγκραζόμουν τη φωνή του Θεού. Δεν ερεύνησα τη μαρτυρία σας πως ο Κύριος έχει επιστρέψει, αλλά κρυβόμουν όποτε σας έβλεπα. Πώς θα μπορούσα έτσι να υποδεχτώ ποτέ τον Κύριο; Ήμουν πολύ ανόητη και αδαής!» Συγκινήθηκα πολύ όταν την άκουσα και ευχαριστούσα συνεχώς τον Θεό μέσα μου. Θυμήθηκα κάτι που είπε ο Θεός: «Την καρδιά και το πνεύμα του ανθρώπου τα κρατάει το χέρι του Θεού και τα πάντα στη ζωή του ανθρώπου τα βλέπουν τα μάτια του Θεού. Ανεξάρτητα από το αν το πιστεύεις αυτό ή όχι, κάθε πράγμα ανεξαιρέτως, είτε ζωντανό είτε νεκρό, θα αλλάξει, θα μεταβληθεί, θα ανανεωθεί και θα εξαφανιστεί σύμφωνα με τις σκέψεις του Θεού. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Θεός διοικεί τα πάντα» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής του ανθρώπου). Εκείνη τη μέρα, μιλήσαμε επίσης για τη είσοδο στη βασιλεία όχι μόνο με λύτρωση απ’ την αμαρτία, αλλά και με αποδοχή της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες. Είπα: «Με την πίστη στον Κύριο, την εξομολόγηση και τη μετάνοια, ο Κύριος μάς λυτρώνει και δεν μας βλέπει ως αμαρτωλούς, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως έχουμε απαλλαγεί απ’ την αμαρτία. Ζούμε ακόμα σε μια δίνη αμαρτίας και εξομολόγησης. Αν οι διεφθαρμένες διαθέσεις μας δεν διορθωθούν, θα συνεχίσουμε να αμαρτάνουμε και να αντιστεκόμαστε στον Θεό και δεν θα εισέλθουμε στη βασιλεία Του. Η Βίβλος αναφέρει: “Χωρίς αγιασμού ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον” (Προς Εβραίους 12:14). “Θέλετε λοιπόν είσθαι άγιοι, διότι άγιος είμαι εγώ” (Λευιτικόν 11:45). “Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι πας όστις πράττει την αμαρτίαν δούλος είναι της αμαρτίας. Ο δε δούλος δεν μένει πάντοτε εν τη οικία· ο υιός μένει πάντοτε” (Κατά Ιωάννην 8:34-35). Ο Θεός είναι άγιος και δεν θα επιτρέψει σε ακάθαρτους να μολύνουν την άγια γη, όμως δεν μπορούμε να πάψουμε να αμαρτάνουμε συνεχώς. Πώς θα εισέλθουμε στη βασιλεία του Θεού όταν είμαστε γεμάτοι διαφθορά και δέσμιοι της αμαρτίας; Μόνο ο Θεός μπορεί να μας σώσει. Τις έσχατες ημέρες, ο Θεός εκφράζει αλήθειες και κάνει το έργο της κρίσεως, για να διορθώσει τη διαφθορά μας, να μας απαλλάξει πλήρως από τα δεσμά της αμαρτίας και να καθάρει τη διαφθορά μας, ώστε τελικά να εισέλθουμε στην άγια γη του Θεού». Η Λι Πινγκ είπε συγκινημένη: «Άρα, αν θέλουμε να καθαρθούμε, πρέπει να βιώσουμε την κρίση του Θεού τις έσχατες ημέρες, αλλιώς οι διεφθαρμένες διαθέσεις μας δεν θα αλλάξουν ποτέ». Ήμουν πολύ χαρούμενη που μπόρεσε να το κατανοήσει.

Τότε, συναναστραφήκαμε για το πώς να διακρίνουμε τους θρησκευτικούς πάστορες, τους Φαρισαίους. Διαβάσαμε κάποια λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Κοίτα τους επικεφαλής κάθε δόγματος: είναι όλοι αλαζόνες και αυτάρεσκοι, και οι ερμηνείες τους για τη Βίβλο είναι εκτός πλαισίου και καθοδηγούνται από τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοπληξίες. Όλοι στηρίζονται στα χαρίσματα και στην πολυμάθεια για να κάνουν το έργο τους. Αν δεν μπορούσαν καθόλου να κηρύξουν, θα τους ακολουθούσαν οι άνθρωποι; Εν τέλει, κατέχουν πράγματι κάποιες γνώσεις και μπορούν να κηρύξουν για κάποιο δόγμα ή γνωρίζουν πώς να κερδίζουν τους άλλους και πώς να χρησιμοποιούν κάποιο τέχνασμα. Αυτά τα χρησιμοποιούν για να εξαπατήσουν τους ανθρώπους και να τους φέρουν ενώπιον των ίδιων. Θεωρητικά, εκείνοι οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, όμως στην πραγματικότητα ακολουθούν τους επικεφαλής τους. Όταν συναντήσουν κάποιον που κηρύττει την αληθινή οδό, κάποιοι από αυτούς λένε: “Πρέπει να συμβουλευτούμε τον επικεφαλής μας σχετικά με την πίστη μας”. Δείτε πώς οι άνθρωποι εξακολουθούν να χρειάζονται τη συμφωνία και την έγκριση των άλλων όταν πιστεύουν στον Θεό και αποδέχονται την αληθινή οδό —δεν αποτελεί αυτό πρόβλημα; Σε τι έχουν μετατραπεί λοιπόν εκείνοι οι επικεφαλής; Δεν έχουν γίνει Φαρισαίοι, ψευδείς ποιμένες, αντίχριστοι που βάζουν εμπόδια στην αποδοχή της αληθινής οδού από τους ανθρώπους;» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). «Υπάρχουν εκείνοι που διαβάζουν τη Βίβλο σε μεγαλόσχημες εκκλησίες και την απαγγέλλουν όλη μέρα, και εντούτοις κανένας τους δεν αντιλαμβάνεται τον σκοπό του έργου του Θεού. Κανένας τους δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό· πολλώ δε μάλλον, κανένας τους δεν είναι σε σύμπνοια με το θέλημα του Θεού. Είναι όλοι άχρηστοι, ποταποί άνθρωποι, ο καθείς στεκούμενος ψηλά για να κάνει κήρυγμα στον Θεό. Καταπολεμούν εκουσίως τον Θεό, ενώ κουβαλούν μάλιστα το λάβαρό Του. Αν και ισχυρίζονται πίστη στον Θεό, τρώγουν τη σάρκα και πίνουν το αίμα του ανθρώπου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι διάβολοι που καταβροχθίζουν την ψυχή του ανθρώπου, αρχιδαίμονες που παρεμποδίζουν σκόπιμα εκείνους που προσπαθούν να πάρουν το σωστό μονοπάτι και προσκόμματα που παρακωλύουν εκείνους που αναζητούν τον Θεό. Μπορεί να φαίνεται πως έχουν “γερή κράση”, μα πώς μπορούν οι ακόλουθοί τους να καταλάβουν ότι αυτοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά αντίχριστοι που οδηγούν τους ανθρώπους στο να σταθούν ενάντια στον Θεό; Πώς να ξέρουν οι ακόλουθοί τους ότι είναι ζωντανοί διάβολοι που αφιερώνονται στο να καταβροχθίζουν ανθρώπινες ψυχές;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι άνθρωποι που εναντιώνονται στον Θεό). Συναναστράφηκα: «Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού αποκαλύπτουν τη φύση και την ουσία των θρησκευτικών επικεφαλής που αντιτίθενται στον Θεό. Παλιά, δεν είχαμε διάκριση σχετικά με τους κληρικούς. Θεωρούσαμε πως ήξεραν καλά τη Βίβλο, πως είχαν ανάστημα και κατανοούσαν την αλήθεια, έτσι απλώς τους ακούγαμε άκριτα. Συμφωνούσαμε με οτιδήποτε κανόνιζαν. Βλέπαμε τα λόγια των παστόρων ως πιο σημαντικά από εκείνα του Κυρίου, και κάτι τόσο μεγάλο όσο η υποδοχή του Κυρίου έπρεπε να είχε την αποδοχή τους. Αν δεν την είχε, δεν αναζητήσουμε και δεν την αποδεχόμασταν, ακόμα κι αν ακούγαμε τη φωνή του Κυρίου. Τους είχαμε σε πολύ μεγάλη εκτίμηση. Δεν πιστεύαμε ούτε ακολουθούσαμε τον Θεό. Τώρα τα γεγονότα μάς έχουν δείξει πως όταν οι επικεφαλής του θρησκευτικού κόσμου ακούν τη μαρτυρία για την επιστροφή του Κυρίου Ιησού, δεν καθοδηγούν τους πιστούς να την ερευνήσουν, αλλά τους παραπλανούν με κάθε λογής ψέματα και τους εμποδίζουν να ερευνήσουν την αληθινή οδό. Έχουν μόνο έναν στόχο: να εμποδίσουν τους πιστούς να αποδεχτούν τη σωτηρία του Θεού τις έσχατες ημέρες, να τους έχουν υπό τον αυστηρό έλεγχό τους και να τους σύρουν μαζί τους στην κόλαση. Από τη συμπεριφορά τους βλέπουμε πως η ουσία τους αντιτίθεται στον Θεό, πως είναι δαίμονες που κατασπαράζουν ανθρώπινες ψυχές. Όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: “Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, διότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων· επειδή σεις δεν εισέρχεσθε ουδέ τους εισερχομένους αφίνετε να εισέλθωσιν” (Κατά Ματθαίον 23:14)». Η Λι Πινγκ απάντησε: «Αν δεν εμφανιζόταν ο ενσαρκωμένος Θεός τις έσχατες ημέρες να εκφράσει αλήθειες και να εκθέσει την υποκρισία αυτών των θρησκευτικών επικεφαλής, ποτέ δεν θα βλέπαμε το πραγματικό τους πρόσωπο, την υποκρισία και την κακία τους, αλλά θα συνέχιζαν να μας εξαπατούν. Πόσο ανόητο!» Απέκτησε διάκριση σχετικά με τον πάστορά της χάρη στον Θεό. Έπειτα, η Λι Πινγκ διάβασε πολλά λόγια του Παντοδύναμου Θεού και συναναστραφήκαμε μαζί πάνω στα τρία στάδια του έργου του Θεού, στο γιατί έχει ενσαρκωθεί ο Θεός για να εργαστεί τις έσχατες ημέρες, στο πώς να βιώσουμε την κρίση του Θεού για να καθαρθούμε, κι σ’ άλλες πτυχές της αλήθειες.

Μετά από λίγο καιρό αναζήτησης και έρευνας, βεβαιώθηκε πως ο Παντοδύναμος Θεός είναι η επιστροφή του Κυρίου Ιησού. Όμως αυτό που δεν περιμέναμε ήταν πως αμέσως αφότου σιγουρευόταν για το έργο του Θεού, θα το μάθαινε ο πάστοράς της.

Ένα βράδυ, λίγο αφότου καθίσαμε, ακούσαμε ένα επιτακτικό χτύπημα στην πόρτα. Η Λι Πινγκ είδε πολλά πόδια από την κάτω χαραμάδα και είπε πανικόβλητη: «Ωχ όχι, είπαν πως αν σας έπιαναν στα χέρια τους, θα σας έσπαγαν στο ξύλο και θα σας παρέδιδαν στην αστυνομία. Δεν πρέπει να σας δουν». Μας έκρυψε γρήγορα, κι αμέσως μετά, 7 με 8 άτομα όρμησαν μέσα. Εξαγριωμένοι και μιλώντας όλοι μαζί, είπαν: «Πού είναι; Είδαμε δύο άτομα να έρχονται στο σπίτι σου και δεν έχουν φύγει. Πρέπει να είναι εδώ. Μόλις τους πιάσουμε, θα τους σπάσουμε τα χέρια και τα πόδια». Από μια μικρή χαραμάδα, έβλεπα τα μοχθηρά βλέμματά τους, σαν αυτά των λύκων. Άρχισαν να ψάχνουν παντού, στην αυλή, κάτω απ’ τα κρεβάτια, στο χοιροστάσιο, απ’ άκρη σ’ άκρη. Όταν έφτασαν εκεί που κρυβόμασταν, έριχναν παντού το φως των φακών, κι όταν βρέθηκαν σχεδόν μπροστά μου, με έπιασε ταχυπαλμία απ’ τον φόβο. Αν μας έβρισκαν, θα μας σκότωναν στο ξύλο ή θα μας άφηναν παράλυτες. Προσευχήθηκα γρήγορα στον Θεό, και δεν τολμούσα να Τον αποχωριστώ ούτε για μια στιγμή. Ήξερα πως ο Θεός ήταν ο βράχος μου, κι ό,τι κι αν μου έκαναν εκείνη τη μέρα, ήταν στα χέρια Του. Δεν μπορούσαν να μου κάνουν τίποτα αν ο Θεός δεν το επέτρεπε. Εκείνη τη στιγμή, δεν ένιωθα τόσο φοβισμένη. Έψαξαν σε πολλά μέρη, αλλά δεν μας βρήκαν. Ήταν η προστασία του Θεού! Τότε άκουσα κάποιον να λέει εξοργισμένος: «Πολύ περίεργο. Ήρθαν σίγουρα δύο άτομα στο σπίτι σου και ποτέ δεν έφυγαν. Γιατί δεν τους βρίσκουμε;» Η Λι Πινγκ τούς επέπληξε θυμωμένη: «Από τη συμπεριφορά σας βλέπω πως δεν μοιάζετε με πιστούς. Ήρθαν να διαδώσουν το ευαγγέλιο, όμως ήταν λες και μπήκαν σε λυκοφωλιά, αντιμέτωποι με κατάρες και ξυλοδαρμό. Ο Κύριος Ιησούς μάς δίδαξε να αγαπάμε αλλήλους ως εαυτόν. Βάσει της συμπεριφοράς σας, ακόμα και οι άπιστοι είναι καλύτεροί σας. Τώρα είδα καθαρά τι είστε. Είστε εσείς Χριστιανοί; Φαρισαίοι είστε». Μόλις τους μίλησε έτσι, έφυγαν οργισμένοι. Όταν την ακούσαμε, η Άιζεν κι εγώ ενθουσιαστήκαμε. Επιτέλους, είχε διάκριση σχετικά με τους θρησκευτικούς επικεφαλής και δεν την παραπλανούσαν ούτε την ενοχλούσαν πια. Όταν έφυγαν, η Λι Πινγκ είπε συγκινημένη: «Μετά τη διατάραξή τους σήμερα, είδα τα πραγματικά τους πρόσωπα. Είναι αντίχριστοι, εχθροί του Θεού. Όσο κι αν με ενοχλούν, θα ακολουθώ τον Παντοδύναμο Θεό». Συγκινήθηκα πολύ όταν την άκουσα και ευχαριστούσα συνεχώς τον Θεό.

Μέσα απ’ αυτήν την εμπειρία, είδα πιο καθαρά τα δαιμονικά πρόσωπα των θρησκευτικών επικεφαλής που αντιστέκονται στον Θεό. Δεν αναζητούν ούτε ερευνούν το έργο του Θεού, βγαίνουν εκτός εαυτού όταν ακούν κάποιον να δίνει μαρτυρία για την επιστροφή του Κυρίου και τον φέρνουν στα πρόθυρα του θανάτου. Αυτοί δεν είναι πιστοί. Είναι αντίχριστοι, Φαρισαίοι που σιχαίνονται και μισούν την αλήθεια. Είδα επίσης τις θαυμαστές πράξεις του Θεού κι η πίστη μου ενισχύθηκε. Ό,τι δυσκολίες κι αν αντιμετωπίσω στη διάδοση του ευαγγελίου, όσο υπάρχει ένας δυνητικός αποδέκτης του ευαγγελίου, πρέπει να βασίζομαι στην αγάπη και την υπομονή για να δώσω μαρτυρία του έργου και των λόγων του Θεού, ώστε να ακούσει τη φωνή του Θεού και να αποδεχτεί τη σωτηρία Του τις έσχατες ημέρες. Έτσι μόνο θα εκπληρώνω το χρέος και το καθήκον μου.