Από τον Γουεϊγιάν, Ηνωμένες Πολιτείες

Λίγο καιρό αφότου τελείωσα το λύκειο, ένας φίλος με ξεγέλασε να συμμετάσχω σε ένα σύστημα «πυραμίδα». Ήθελα στ’ αλήθεια να ξεφύγω απ’ αυτό, απλά δεν υπήρχε κανένας τρόπος για να το κάνω. Ήμουν αβοήθητος, πονούσα και ένιωθα πως το μέλλον μου ήταν σκοτεινό, δίχως φως —ήμουν τελείως χαμένος. Τον Ιούλιο του 2016, εν μέσω του πόνου και της ανημποριάς μου, έφτασε στα χέρια μου ένα αντίτυπο της Βίβλου· έμαθα ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο και τα ανθρώπινα όντα. Με συγκίνησε η λύτρωση της ανθρωπότητας από τον Κύριο Ιησού και είπα σιωπηλά στον Θεό: «Αν είσαι στ’ αλήθεια ένας τόσο στοργικός, ελεήμων Θεός σ’ αυτό το σύμπαν, σ’ αυτόν τον κόσμο, Σου ζητώ να με βοηθήσεις να βρω διέξοδο από τον πόνο μου και να με οδηγήσεις σ’ ένα μέρος όπου μπορώ ν’ αλλάξω τη μοίρα μου, σ’ ένα μέρος γεμάτο ελπίδα». Απηύθυνα συχνά αυτή την ικεσία και, παραδόξως, λιγότερο από ένα μήνα μετά ήμουν καθ’ οδόν για τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το πρώτο-πρώτο πράγμα που έκανα αφού έφτασα στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν να βρω μια κινέζικη εκκλησία στην Τσάιναταουν της Νέας Υόρκης, και μετά απ’ αυτό παρακολουθούσα τη λειτουργία κάθε Κυριακή.

Προετοιμάζοντας το έδαφος για την υποδοχή της επιστροφής του Ιησού: Μια μεγάλη συγκομιδή κατά τύχη

Μια μέρα, περίπου έναν χρόνο αργότερα, άκουσα τον πάστορα να λέει: «Ζούμε στις έσχατες ημέρες και ο Κύριος Ιησούς θα μπορούσε να επιστρέψει οποιαδήποτε στιγμή και να μας αρπάξει στη βασιλεία των ουρανών. Πρέπει να Τον περιμένουμε άγρυπνα. Η Αστραπή της Ανατολής καταθέτει μαρτυρία ότι ο Κύριος έχει ήδη επιστρέψει ενσαρκωμένος και ότι Εκείνος είναι γυναίκα. Αυτό είναι απλά αδύνατον! Η Βίβλος λέει: “Όστις έχει την νύμφην είναι νυμφίος” (Κατά Ιωάννην 3:29). Όταν επιστρέψει ο Κύριος, ο “νυμφίος” θα νυμφευθεί τη “νύμφη”, επομένως αυτή η αναφορά στον νυμφίο σημαίνει πως όταν επιστρέψει ο Κύριος σίγουρα θα είναι άντρας. Πώς θα μπορούσε ποτέ να είναι γυναίκα;» Ο πάστορας συνέχισε λέγοντας άλλα πράγματα που καταδίκαζαν την Αστραπή της Ανατολής και τόνισε επανειλημμένως πως δεν θα πρέπει να τους ακούμε· μας παρότρυνε να είμαστε σε επιφυλακή με τους ξένους. Όταν το είπε αυτό, έγνεψα πολύ ένθερμα και, μετά απ’ αυτό, όποτε με πλησίαζε κάποιος που δεν ήξερα στην εκκλησία, αρνούμουν να του μιλήσω.

Κατά τύχη, γνώρισα τον Αδελφό Ζάο με την Αδελφή Τίνα, την οποία γνώριζα αρκετά καλά, στο σπίτι κάποιου φίλου της. Όταν έμαθα ότι ο Αδελφός Ζάο ήταν κήρυκας, κατευθείαν έγινα επιφυλακτικός και τον ρώτησα διερευνητικά: «Αδελφέ, άκουσα ότι πηγαίνεις παντού διαδίδοντας το ευαγγέλιο και ποιμαίνοντας τις εκκλησίες. Έχεις υπόψη σου την Αστραπή της Ανατολής; Καταθέτουν μαρτυρία ότι ο Κύριος έχει ήδη επιστρέψει, ότι είναι ο ενσαρκωμένος Παντοδύναμος Θεός. Λένε επίσης ότι ενσαρκώθηκε ως γυναίκα. Ποια είναι η γνώμη σου πάνω σ’ αυτό;» Ο Αδελφός Ζάο χαμογέλασε και είπε: «Ο όρος “Αστραπή της Ανατολής” προέρχεται από μια από τις προφητείες του Κυρίου στη Βίβλο: “Διότι καθώς η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου” (Κατά Ματθαίον 24:27). Επομένως, σίγουρα έχει κάποια σχέση με τον ερχομό του Υιού του ανθρώπου κατά τις έσχατες ημέρες. Στην πραγματικότητα, δεν κατανοούμε καλά την Αστραπή της Ανατολής, αλλά, ως πιστοί, πρέπει να σεβόμαστε τον Θεό και δεν μπορούμε απλά να εκφράζουμε τη γνώμη μας αυθαίρετα. Στην Ιακώβου 4:12 λέει: “Εις είναι ο νομοθέτης, ο δυνάμενος να σώση και να απολέση· συ τις είσαι όστις κρίνεις τον άλλον;” Και στις Παροιμίες 13:3 λέει: “Ο φυλάττων το στόμα αυτού διαφυλάττει την ζωήν αυτού· ο δε ανοίγων προπετώς τα χείλη αυτού θέλει απολεσθή”. Αυτοί οι στίχοι μάς υπενθυμίζουν πολύ ξεκάθαρα να προσέχουμε πολύ καλά τα λόγια μας, ώστε να μην εκφέρουμε αυθαίρετα κρίση και να μην προσβάλλουμε τον Θεό. Είμαστε δημιουργήματα, επομένως, ενώπιον του Δημιουργού πρέπει να κατέχουμε λογική και να έχουμε σεβασμό για τον Θεό στην καρδιά μας. Το σχέδιο του Θεού εμπεριέχεται στο έργο Του, ανεξάρτητα από το πώς Εκείνος το επιτελεί· δεν μπορούμε να στηριζόμαστε στις δικές μας αντιλήψεις και στη φαντασία μας για να οριοθετούμε το πώς πιστεύουμε ότι θα ’πρεπε να εργάζεται ο Κύριος. Αν απλώς εκφέρουμε τυχαίες απόψεις για το έργο του Θεού, μπορεί κάλλιστα να προσβάλουμε τη διάθεσή Του και να υποστούμε τη δυσαρέσκειά Του, επιφέροντας καταστροφή στον εαυτό μας».

Τα πολύ εύλογα λόγια του Αδελφού Ζάο με έκαναν να αισθανθώ ντροπή. Σκέφτηκα το πώς δεν κατανοούσα καθόλου την Αστραπή της Ανατολής, πως είχα ξεγελαστεί απλώς από τις φήμες και τις είχα παπαγαλίσει, αλλά και πάλι την είχα κρίνει αυθαίρετα. Αυτό δεν είναι πραγματικά παράλογο; Δεν είναι πρόβλημα να λέει κανείς με αλόγιστο τρόπο πράγματα που προσβάλλουν τον Θεό, δίχως να ’χει στην καρδιά του σεβασμό προς Εκείνον; Σκεπτόμενος αυτό, δεν είπα τίποτε άλλο, παρά άρχισα να ακούω με σοβαρότητα τον Αδελφό Ζάο κατά τη συναναστροφή μας. Εκείνος συμπεριέλαβε κάποια εδάφια της Βίβλου στη συναναστροφή του σχετικά με τις πτυχές της αλήθειας, όπως το τι είναι πραγματική πίστη, τη διαφορά ανάμεσα στο να πιστεύει κανείς στον Θεό και στο να πιστεύει σ’ έναν άνθρωπο, το πώς να βλέπει κανείς την επιστροφή του Κυρίου Ιησού τις έσχατες ημέρες και το πώς διακρίνουν οι φρόνιμες παρθένες τη φωνή του Κυρίου. Η συναναστροφή του ήταν γεμάτη με τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος· στο άκουσμά της, η καρδιά μου φωτίστηκε κι εγώ κατανόησα πολλές αλήθειες που δεν είχα κατανοήσει ποτέ άλλοτε. Συνειδητοποίησα ότι οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας μιλούν μονάχα για το κυριολεκτικό νόημα της Βίβλου και για κάποια θεωρητική γνώση πάνω στη Βίβλο· είναι όλα ανιαρά και άψυχα και δεν προσφέρουν καμία ευχαρίστηση. Δεν υπάρχει τροφή για την ψυχή μου και σε κάθε συνάθροιση. Εκείνη τη μέρα που συναναστράφηκα με τον Αδελφό Ζάο, ήταν η πρώτη φορά που είχα μια πραγματικά ευεργετική εμπειρία. Ένιωσα ότι κέρδισα περισσότερα σε εκείνη τη μία συνάθροιση απ’ όσα είχα κερδίσει κατά τη διάρκεια των αρκετών προηγούμενων ετών που πίστευα —ήμουν ευτυχής και ανυπομονούσα για την επόμενη συνάντησή μας.

Η μάχη μου στην υποδοχή της επιστροφής του Ιησού: Αυτή ήταν λοιπόν η Αστραπή της Ανατολής — Και τώρα τι να κάνω;

Μετά από λίγες ακόμα συναθροίσεις, ο Αδελφός Ζάο έδωσε μαρτυρία ότι ο Κύριος έχει ήδη επιστρέψει και ότι Εκείνος είναι ο ενσαρκωμένος Παντοδύναμος Θεός που επιτελεί το έργο της κρίσης, ξεκινώντας από τον Οίκο του Θεού. Όταν είπε ότι ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει και λέγεται Παντοδύναμος Θεός, σκέφτηκα κατευθείαν τις πολλές προειδοποιήσεις του πάστορα σχετικά με το να μην ακούμε αυτά που κηρύττει η Αστραπή της Ανατολής. Άρχισα να νιώθω ανήσυχος και νευρικός. Άκουσα λιγάκι ακόμα πριν φύγω, μα δεν το ’κανα με την καρδιά μου. Όταν έφτασα στο σπίτι, σωριάστηκα στο κρεβάτι και ξανασκέφτηκα τις πολλές φορές που είχα ακούσει τον Αδελφό Ζάο κατά τη συναναστροφή μας. Πάντα συμπεριλάμβανε εδάφια της Βίβλου στη συναναστροφή μας σχετικά με την αλήθεια, κι αυτό που μοιραζόταν ήταν πρακτικό και περιείχε στ’ αλήθεια φως. Μπορούσα να νιώσω τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και τίποτα δεν φαινόταν λάθος. Είχα φτάσει στο σημείο να κατανοώ κάθε λογής αλήθειες που δεν είχα κατανοήσει ποτέ ξανά και ένιωθα πραγματική πνευματική θρέψη. Ωστόσο, οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι στους θρησκευτικούς κύκλους όλοι καταδίκαζαν την Αστραπή της Ανατολής. Τα είχα χαμένα όσον αφορά το ποιον θα έπρεπε να ακούσω. Στριφογύριζα, ανήμπορος να κοιμηθώ, νιώθοντας πιο διχασμένος όσο περισσότερο το σκεφτόμουν. Φοβόμουν πραγματικά να μην πάρω το λανθασμένο μονοπάτι και χάσω τη σωτηρία για όλη την αιωνιότητα. Ήταν πραγματικά ένα δίλημμα: από τη μία ήθελα πραγματικά να απομακρυνθώ απ’ αυτό, αλλά, από την άλλη, ήθελα πραγματικά να συνεχίσω να αναζητώ και να ερευνώ. Εκείνο το απόγευμα, είπα στην Αδελφή Τίνα αυτό που με απασχολούσε και, αφού με άκουσε, μοιράστηκε μαζί μου το εξής εδάφιο: «Η επιστροφή του Ιησού αποτελεί μεγάλη λύτρωση για εκείνους που είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια, αλλά γι’ αυτούς που αδυνατούν να την αποδεχτούν αποτελεί οιωνό καταδίκης. Θα πρέπει να επιλέξετε το δικό σας μονοπάτι και να μη βλασφημείτε απέναντι στο Άγιο Πνεύμα και να μην απορρίπτετε την αλήθεια. Θα πρέπει να μην είστε ένα άτομο αδαές και αλαζονικό, μα κάποιος που υπακούει στην καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος και ποθεί και αναζητά την αλήθεια· μόνο έτσι θα επωφεληθείτε. Σας συμβουλεύω να βαδίσετε προσεχτικά το μονοπάτι της πίστης στον Θεό. Μη βγάζετε εύκολα συμπεράσματα· επιπροσθέτως, η πίστη σας στον Θεό να μην είναι περιστασιακή κι ανέμελη. Θα πρέπει να γνωρίζετε πως, τουλάχιστον, αυτοί που πιστεύουν στον Θεό θα πρέπει να είναι ταπεινοί κι ευλαβείς» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όταν πλέον δεις το πνευματικό σώμα του Ιησού, ο Θεός θα έχει φτιάξει εκ νέου ουρανό και γη).

Η Αδελφή Τίνα απάντησε: «Αδελφέ, το να υποδεχθεί κανείς τον ερχομό του Κυρίου είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα. Πρέπει να προσευχόμαστε και να αναζητούμε την καθοδήγηση του Κυρίου περισσότερο· αν απλώς ακούμε στα τυφλά αυτά που λέει ο καθένας και εκφέρουμε κρίση τυχαία, θα μπορούσαμε κάλλιστα να χάσουμε τη σωτηρία του Θεού!» Αφού την άκουσα κατά τη συναναστροφή μας, διάβασα το εν λόγω εδάφιο πολλές φορές ακόμα και ένιωσα πως, στην προσέγγισή μου στην επιστροφή του Κυρίου, έκρινα τα πράγματα βάσει των δικών μου υποκειμενικών απόψεων, αντί να αναζητώ το θέλημα του Κυρίου. Με το να φέρομαι έτσι, δεν ήμουν άξιος να λέγομαι χριστιανός και θα μπορούσα κάλλιστα να χάσω τη δεύτερη έλευση του Κυρίου. Εφόσον είχα ακούσει τα νέα της επιστροφής του Κυρίου Ιησού, συνειδητοποίησα ότι θα πρέπει να προσεύχομαι και να αναζητώ την καθοδήγηση του Κυρίου· αν ο Παντοδύναμος Θεός είναι πράγματι ο επιστρέφων Κύριος Ιησούς κι εγώ δεν τον δεχόμουν, δεν θα ’χανα την ευκαιρία μου να αρπαχθώ; Δίχως να χάσω χρόνο, γονάτισα και προσευχήθηκα στον Κύριο: «Ω, Κύριε, είναι η Αστραπή της Ανατολής η εμφάνιση και το έργο Σου; Αυτή τη στιγμή δεν το κατανοώ πλήρως αυτό και φοβάμαι στ’ αλήθεια μην πάρω το λανθασμένο μονοπάτι, αλλά φοβάμαι επίσης μη χάσω τη σωτηρία Σου. Κύριε, είμαι πραγματικά χαμένος. Σε ικετεύω να μου υποδείξεις την κατεύθυνση προς τα εμπρός και να με εμποδίσεις από το να πορευθώ στο λανθασμένο μονοπάτι, ώστε να μπορέσω να υποδεχθώ την επιστροφή Σου».

Δύο ημέρες αργότερα, καθ’ οδόν για την εκκλησία, μια αδελφή μού είπε μια ιστορία για κάποιον που είχε σωθεί στο παρά πέντε —τη βρήκα ιδιαίτερα συγκινητική. Αφού έφτασα στην εκκλησία, στην προσευχή μου ανοίχτηκα για ακόμα μία φορά στον Κύριο σχετικά με τη δυσκολία μου. Παραδόξως, στη συνέχεια ο πάστορας διηγήθηκε μια παρόμοια ιστορία στο κήρυγμά του. Πραγματικά ξαφνιάστηκα και συγκινήθηκα ιδιαιτέρως. Απροσδόκητα, μέσα σε μία ημέρα είχα ακούσει δύο ανθρώπους να αφηγούνται ιστορίες για κάποιον που είχε σωθεί την τελευταία στιγμή. Συλλογιζόμενος αυτό, σκέφτηκα: «Θα μπορούσε ο Κύριος να χρησιμοποιεί αυτό το περιστατικό για να μου πει να μη χάσω την ευκαιρία μου για τη σωτηρία Του;» Τότε, ξαφνικά κατάλαβα το θέλημα του Κυρίου και Τον ευχαρίστησα από καρδιάς για τη διαφώτιση και την καθοδήγησή Του. Στη συνέχεια, αποφάσισα να συνεχίσω να αναζητώ και να διερευνώ το έργο του Παντοδύναμου Θεού.