Τον Ιούνιο του ’20, έγινα επικεφαλής εκκλησίας. Στην αρχή, όταν είχα προβλήματα στο έργο, αναζητούσα συνειδητά αρχές, και ακόμη και όταν ήξερα πώς να πράξω, ζητούσα τη συμβουλή των συνεργατών, και ενεργούσα όταν είχαμε ομοφωνία. Ωστόσο, μετά από λίγο καιρό, διαπίστωσα ότι οι συμβουλές μου ήταν συνήθως κατάλληλες, και είχα υπάρξει επικεφαλής στο παρελθόν, άρα πίστευα πως κατανοούσα κάποιες αρχές και ότι μπορούσα να διακρίνω ανθρώπους και θέματα, και να κάνω διευθετήσεις. Ειδικά κάποτε που το ευαγγελικό έργο δεν είχε αποτελέσματα, η συνεργάτιδά μου δεν ήξερε πώς να το επιλύσει, οπότε πρότεινα να συνεργαστούν αδελφοί και αδελφές που κήρυτταν το ευαγγέλιο φτιάχνοντας μια ομάδα ευαγγελίου, ώστε ο καθένας να χρησιμοποιεί τα ταλέντα του. Έπειτα, αναζητήσαμε την αλήθεια και συναναστραφήκαμε για να λύσουμε τις δυσκολίες, και λίγο καιρό μετά, η αποτελεσματικότητα του έργου βελτιώθηκε σημαντικά. Ασυνείδητα, βυθίστηκα σε κατάσταση αλαζονείας και εφησυχασμού, πίστεψα ότι ήμουν ικανή επικεφαλής και μπορούσα να οργανώσω το προσωπικό και το έργο.

Λίγους μήνες αργότερα, ήταν να γίνουν επαναληπτικές εκλογές διακόνου. Πριν τις εκλογές, σκέφτηκα όλους τους ανθρώπους της εκκλησίας, και σκέφτηκα ότι η αδελφή Λι Γιανγκ ήταν η πιο κατάλληλη. Πίστευε πολλά χρόνια, μπορούσε να απαρνηθεί και να δαπανήσει, και είχε ελαστικό μυαλό. Είχε επίσης πάει σε πολλά μέρη για να κηρύξει το ευαγγέλιο, με καλά αποτελέσματα. Είχε μόλις επιστρέψει στην πόλη, μα είχε προσηλυτίσει αρκετούς ανθρώπους, έτσι σκέφτηκα ότι ήταν κατάλληλη για διακόνισσα του ευαγγελίου. Πολλοί όμως έλεγαν ότι είχε αλαζονική διάθεση, ότι συχνά περιόριζε τους άλλους, και επιτίθετο σε όσους ήταν ενεργητικοί στο καθήκον τους, έτσι δίστασα. Μα σκέφτηκα ότι εργαζόταν καλά και κήρυττε αποτελεσματικά το ευαγγέλιο, οπότε, αν και είχε κάποια προβλήματα, αν τη βοηθούσαμε, δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Κατόπιν πολλής σκέψης, θεώρησα τη Λι Γιανγκ κατάλληλη για διακόνισσα του ευαγγελίου. Την επομένη, είπα την άποψή μου στη συνεργάτιδά μου. Εκείνη είπε: «Η Λι Γιανγκ περιορίζει τους άλλους. Ας κηρύξει το ευαγγέλιο μόνη της. Αλλά ως διακόνισσα του ευαγγελίου, θα διαταράξει το ευαγγελικό έργο, οπότε πρέπει να προσέχουμε». Όταν άκουσα την αδελφή μου να το λέει αυτό, δεν χάρηκα πολύ. Σκέφτηκα: «Πιστεύεις στο Θεό λίγο καιρό και η άποψή σου είναι πολύ μονόπλευρη. Εγώ βλέπω ανθρώπους και πράγματα με μεγαλύτερη ακρίβεια, άκου με». Της είπα με αηδία στο πρόσωπό μου, «Κατά την επιλογή διακόνων του ευαγγελίου, το πιο σημαντικό είναι αν κάποιος έχει την ικανότητα και την εμπειρία στο ευαγγελικό έργο. Είναι αλαζονική και περιορίζει τους άλλους, αλλά μπορεί να εργάζεται, και το κήρυγμά της είναι αποτελεσματικό. Πρέπει να τους χρησιμοποιούμε όλους ανάλογα με τα προτερήματά τους και να μην κολλάμε στα μικροπροβλήματα». Η συνεργάτιδά μου απογοητεύτηκε πολύ όταν το άκουσε, γι’ αυτό δεν είπε τίποτε άλλο.

Στη συνέχεια, συναναστράφηκα με τους αδελφούς και τις αδελφές για τις εκλογές, αλλά δεν συναναστράφηκα για τις αρχές των εκλογών. Τόνισα σκόπιμα ότι όποιος έχει ικανότητα και είναι αποτελεσματικός θα πρέπει να εκλεγεί. Μετά τη συναναστροφή μου, οι περισσότεροι επέλεξαν τη Λι Γιανγκ ως διάκονο του ευαγγελίου. Τότε, χάρηκα πάρα πολύ. Η ανώτερη επικεφαλής μου, μόλις διάβασε την αξιολόγηση της Λι Γιανγκ, είπε ότι εκείνη περιόριζε τους άλλους, επιτίθετο στους άλλους επειδή ήταν ενεργοί, ήταν ιδιαίτερα αλαζονική και δεν δεχόταν τις συμβουλές των αδελφών της. Είπε ότι η επιλογή αυτή θα μπορούσε εύκολα να διαταράξει το έργο μας. Σκέφτηκα, «Δεν ξέρεις την κατάσταση του προσωπικού στην εκκλησία μου. Αν ήμουν τόσο αυστηρή σε όλα, δεν θα υπήρχε κανένας κατάλληλος. Εκτός αυτού, η Λι Γιανγκ δέχεται κάποια πράγματα. Την τελευταία φορά που την αντιμετώπισα, το δέχτηκε. Είναι καλή επιλογή για τον ρόλο». Σκεπτόμενη αυτό, είπα γρήγορα, «Η Λι Γιανγκ μπορεί να δεχτεί την αντιμετώπιση και το κήρυγμά της είναι αποτελεσματικό. Ας τη βοηθήσουμε με την αλαζονική της διάθεση· μπορεί να χειριστεί αυτή τη θέση. Εξάλλου, δεν υπάρχει αυτήν τη στιγμή κανείς πιο κατάλληλος από αυτήν». Τότε, η επικεφαλής είπε αναγκαστικά: «Τότε ας ασκηθεί για λίγο καιρό και βλέπουμε. Αν δεις ότι επιτίθεται σε ανθρώπους και διαταράσσει το έργο, μετάθεσέ την εγκαίρως». Και έτσι, η Λι Γιανγκ έγινε διακόνισσα του ευαγγελίου.

Λίγο αργότερα, η συνεργάτιδά μου είπε, «Τελευταία, έχω διαπιστώσει ότι η Λι Γιανγκ εξακολουθεί να περιορίζει άσχημα τους ανθρώπους. Όταν οι εργάτες του ευαγγελίου έχουν ελλείψεις, δεν τους βοηθάει ή τους επιτίθεται, λέγοντας ότι είναι άχρηστοι και αναπτύσσονται πολύ αργά, ή ότι κάνει όλη τη δουλειά μόνη της και ότι η συνεργασία τους είναι δύσκολη, φέρνοντάς τους σε αρνητική κατάσταση». Δεν πήρα τις συμβουλές της στα σοβαρά· σκέφτηκα, «Όλοι έχουν διαφθορά, αλλά αν εκτελούν τα καθήκοντά τους αποτελεσματικά, όλα καλά. Η εμπειρία και η γνώση σου είναι ακόμα πολύ ρηχή. Έχω δει πολλούς τέτοιους. Αν τους συναναστρέφεσαι και τους αντιμετωπίζεις, δουλεύουν». Είπα μάλιστα στην αδελφή μου: «Ας δούμε τα προτερήματά της. Είναι αλαζονική, μα μπορεί να κηρύξει το ευαγγέλιο. Πρέπει να είμαστε ανεκτικοί σε μικρά ελαττώματα. Θα τη συναναστρέφομαι περισσότερο στο μέλλον». Εφόσον την είχα διαψεύσει, δεν είχε τίποτα άλλο να πει. Αργότερα, όταν είδα τη Λι Γιανγκ, ήθελα να εκθέσω τα προβλήματά της, μα μόλις την είδα, είπε ότι το ευαγγελικό έργο είχε πλέον αποτελέσματα. Είδα ότι ήταν πολύ ενεργή στο καθήκον της, έτσι ανέφερα εν συντομία την αλαζονική της διάθεση και τον περιορισμό των άλλων, και της μίλησα για το πώς να συμπεριφέρεται σωστά στους αδελφούς. Αφού με άκουσε, είπε ότι ήταν πρόθυμη να αλλάξει, οπότε δεν της είπα τίποτε άλλο. Αργότερα, αρκετές αδελφές ανέφεραν διαδοχικά ότι η Λι Γιανγκ δεν έκανε πρακτικό έργο, δεν συναναστρεφόταν την αλήθεια για να λύσει τα προβλήματα και τις δυσκολίες, και συχνά επέπληττε ή επιτίθετο στους ανθρώπους, θέτοντάς τους αδελφούς σε αρνητική κατάσταση. Επηρεάστηκε η αποτελεσματικότητα του ευαγγελικού έργου. Σκέφτηκα: «Ήταν λάθος μου να επιμείνω στην επιλογή της ως διακόνου; Αφού οι αδελφοί και οι αδελφές το ανέφεραν πολλές φορές, δεν μπορώ πια να εμμείνω στις απόψεις μου». Μετά απ’ αυτό, κοίταξα τις αξιολογήσεις της Λι Γιανγκ, και είδα ότι βασιζόταν στην πολυετή εμπειρία της στο ευαγγελικό έργο για να επιπλήττει και να επιτίθεται στους ανθρώπους από θέση ισχύος, κάνοντάς τους αρνητικούς και ανίκανους να εκτελέσουν κανονικά τα καθήκοντά τους. Όταν τόνιζαν τα προβλήματά της, επιχειρηματολογούσε για τον εαυτό της. Τη συναναστράφηκαν αρκετοί, αλλά εκείνη δεν το δεχόταν. Έμεινα άναυδος όταν είδα αυτό το αποτέλεσμα. Δεν περίμενα ότι το πρόβλημά της θα ήταν τόσο σοβαρό. Μετά από τόσα χρόνια δουλειάς, επέλεξα το λάθος άτομο για διακόνισσα, τα έκανα θάλασσα με το έργο, και προκάλεσα παράπονα. Αυτό με στεναχώρησε πολύ. Έπειτα, με βάση τη συνεχή συμπεριφορά τη, η Λι Γιανγκ αποδείχτηκε ακατάλληλη για διακόνισσα του ευαγγελίου και απομακρύνθηκε.

Μετά την απόλυση της Λι Γιανγκ, ένιωσα κάτι ανεξήγητο, σαν να με είχαν χαστουκίσει δυνατά. Όποτε η συνεργάτιδά μου μιλούσε για τα προβλήματα της Λι Γιανγκ, δεν το έπαιρνα στα σοβαρά, και προκάλεσα σοβαρές απώλειες στο έργο της εκκλησίας. Ένιωσα τύψεις κι ενοχές, και αναρωτήθηκα, «Γιατί έκανα τόσο μεγάλο λάθος επιλέγοντας τη Λι Γιανγκ; Πώς να κάνω αυτοκριτική και σε ποια πτυχή της αλήθειας να εισέλθω;» Προσευχήθηκα στον Θεό να με φωτίσει ώστε να γνωρίσω τον εαυτό μου. Διάβασα τα παρακάτω λόγια του Θεού, «Μερικοί άνθρωποι ποτέ δεν αναζητούν την αλήθεια ενώ εκτελούν το καθήκον τους. Απλώς κάνουν ό,τι τους αρέσει, ενεργώντας σύμφωνα με τις δικές τους φαντασιοπληξίες, και ενεργούν πάντοτε αυθαίρετα και απερίσκεπτα, και απλώς δεν βαδίζουν στο μονοπάτι της άσκησης της αλήθειας. Τι σημαίνει “αυθαίρετος και απερίσκεπτος”; Σημαίνει, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με ένα ζήτημα, να ενεργείς όπως νομίζεις εσύ ότι πρέπει, χωρίς να σκέφτεσαι, χωρίς καμία διαδικασία αναζήτησης. Τίποτα από όσα λέει κάποιος άλλος δεν μπορεί να αγγίξει την καρδιά σου ή να σου αλλάξει γνώμη. Δεν μπορείς καν να το δεχτείς όταν σου γίνεται συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια, επιμένεις στις δικές σου απόψεις, δεν ακούς τους άλλους όταν λένε κάτι σωστό, πιστεύοντας ότι εσύ έχεις δίκιο και εμμένοντας στις δικές σου ιδέες. Ακόμη και αν το σκεπτικό σου είναι σωστό, θα πρέπει να λαμβάνεις υπόψη και τις απόψεις των άλλων, έτσι δεν είναι; Και αν δεν το κάνεις καθόλου, αυτό δεν είναι εξαιρετικά αυτάρεσκη συμπεριφορά; Δεν είναι εύκολο για τους ανθρώπους που είναι εξαιρετικά αυτάρεσκοι και ισχυρογνώμονες να αποδεχτούν την αλήθεια. Εάν κάνεις κάτι λάθος και οι άλλοι σε επικρίνουν λέγοντας “Δεν το κάνεις σύμφωνα με την αλήθεια!”, εσύ απαντάς “Κι έτσι να είναι, εγώ και πάλι με τον ίδιο τρόπο θα το κάνω”. Και μετά βρίσκεις κάποιον λόγο να τους κάνεις να πιστέψουν ότι είναι σωστό. Εάν σε επιπλήξουν, λέγοντας: “Ενεργώντας έτσι, προκαλείς διατάραξη και θα βλάψεις το έργο της εκκλησίας”, εσύ όχι μόνο δεν ακούς, αλλά συνεχίζεις να προβάλλεις δικαιολογίες όπως: “Νομίζω ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος, οπότε έτσι θα το κάνω”, τι διάθεση είναι αυτή; (Αλαζονεία.) Είναι αλαζονεία. Μια αλαζονική φύση σε κάνει ισχυρογνώμονα. Αν έχεις αλαζονική φύση, θα συμπεριφέρεσαι αυθαίρετα και πρόχειρα, χωρίς να προσέχεις τι λέει ο καθένας» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Ο λόγος Του αποκάλυπτε την κατάστασή μου. Νόμιζα ότι, ως πολλά χρόνια επικεφαλής, είχα κατακτήσει κάποιες αρχές, και έχοντας πετύχει κάποια αποτελέσματα, κατανοούσα την αλήθεια και μπορούσα να διακρίνω ανθρώπους και πράγματα, έτσι εμπιστευόμουν πολύ τον εαυτό μου. Όταν συνέβαινε κάτι, έκανα ό,τι ήθελα, δεν σκεφτόμουν ν’ αναζητήσω την αλήθεια. Η συνεργάτιδά μου μου είπε να μάθω αν η Λι Γιανγκ είχε μετανοήσει και αλλάξει, κάτι που ήταν σύμφωνο με τις αρχές, μα εγώ δεν άκουγα, δεν το δέχτηκα και επέμενα να την κάνω να με ακούσει. Στις εκλογές, τόνισα σκόπιμα τις δικές μου απόψεις για να παραπλανήσω τους άλλους. Μετά τις εκλογές, η ανώτερη επικεφαλής μού υπενθύμισε ότι η Λι Γιανγκ ήταν ακατάλληλη, μα εγώ επέμενα αλαζονικά στις απόψεις μου, και αντέκρουσα την επικεφαλής μου. Αφού η Λι Γιανγκ έγινε διακόνισσα του ευαγγελίου, περιόριζε τους άλλους. Όταν η συνεργάτιδά μου επισήμανε ξανά το πρόβλημα, πάλι δεν έκανα αυτοκριτική. Θεώρησα ότι είχε πολύ λίγη εμπειρία και γνώση, και δεν πήρα τα λόγια της στα σοβαρά. Είπα και ότι είναι φυσιολογικό όσοι έχουν επίπεδο να είναι λίγο αλαζόνες. Με αυτή τη δικαιολογία προστάτευα τη Λι Γιανγκ και τη συγχωρούσα. Κολλούσα πεισματικά στις απόψεις μου, δεν κοιτούσα αν έκανε πρακτικό έργο ή αν προκαλούσε αναστάτωση, και ως αποτέλεσμα όλοι ένιωθαν πως τους περιόριζε στα καθήκοντά τους, πράγμα που εμπόδιζε το ευαγγελικό έργο. Ήμουν τόσο αλαζονική και αυθαίρετη! Πώς εκτελούσα το καθήκον μου; Διατάρασσα κι αναστάτωνα, έκανα το κακό και αντιστεκόμουν στον Θεό, κάτι που ο Θεός μισεί και απεχθάνεται. Μόλις το αναγνώρισα αυτό, φοβήθηκα, οπότε προσευχήθηκα γρήγορα στον Θεό για να μετανοήσω· ήθελα να αλλάξω την κατάσταση και τις απόψεις μου και ν’ αναζητήσω τις αρχές της χρήσης των ανθρώπων.

Στην αναζήτησή μου, είδα ότι αναφέρονται οι αρχές επιλογής επικεφαλής και εργατών, «Δεν θα πρέπει όλοι όσοι έχουν αλαζονικές διαθέσεις να αλείφονται με το ίδιο πινέλο. Αν κάποιος είναι σε θέση να αποδεχτεί την αλήθεια και να κάνει πρακτικό έργο, μπορεί να εκλεγεί» (170 αρχές για την άσκηση της αλήθειας, 63. Οι αρχές της εκλογής επικεφαλής και εργαζομένων). Μπορούν να επιλεγούν και άνθρωποι με αλαζονικές διαθέσεις, με μια προϋπόθεση: Να μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια και να κάνουν πρακτικό έργο. Αν και η Λι Γιανγκ είχε κάποιο επίπεδο και κήρυττε καλά το ευαγγέλιο, η διάθεσή της ήταν ιδιαίτερα αλαζονική, και υποτιμούσε τους άλλους απλώς επειδή είχε κάποια ευαγγελική εμπειρία. Όταν τόνιζαν τα προβλήματά της, δεν το δεχόταν ούτε αναλογιζόταν, μα προσπαθούσε να δικαιολογηθεί. Μερικές φορές, ακόμη και αν εξωτερικά το αποδεχόταν, δεν άλλαζε καθόλου μετά. Δεν ήταν κάποια που αποδεχόταν την αλήθεια. Επίσης, περιόριζε και επιτίθετο στους άλλους από τη θέση της, κάνοντάς τους να ζουν σε μια αρνητική κατάσταση, επηρεάζοντας σοβαρά το ευαγγελικό έργο. Όσοι δεν μπορούν να κάνουν πρακτικό έργο και προκαλούν διατάραξη, ακόμη κι αν έχουν χαρίσματα, δεν μπορούν να επιλεγούν ως διάκονοι του ευαγγελίου. Επιπλέον, όταν επέλεξα τη Λι Γιανγκ, είχα μια λανθασμένη άποψη. Θεωρούσα για τους διακόνους ότι αν κάποιος είχε εμπειρία και ήταν αποτελεσματικός, έκανε για τη δουλειά, μα αυτό ήταν αποκλειστικά στη φαντασία μου. Εφόσον μπορούσε να κερδίσει ανθρώπους με το ευαγγέλιο, ήταν καλή στο ευαγγελικό έργο, όχι κατάλληλη να το επιβλέπει. Όση εμπειρία κι αν έχει κάποιος, αν έχει κακή ανθρώπινη φύση, περιορίζει και επιτίθεται στους άλλους από σατανικές διαθέσεις, και δεν αποδέχεται κλάδεμα και αντιμετώπιση, αυτό αποτελεί πρόβλημα. Η χρήση ενός τέτοιου ατόμου μπορεί μόνο να διαταράξει και να αναστατώσει το έργο της εκκλησίας. Πίστευα πολλά χρόνια, μα δεν αναζητούσα την αλήθεια όταν γινόταν κάτι, και έβλεπα ανθρώπους και πράγματα με βάση τις δικές μου αντιλήψεις και φαντασία. Ήμουν σαν πιστή στον Θεό; Βασικά ήμουν μη πιστή. Καθώς το σκεφτόμουν, ένιωσα τη θλίψη να διαπερνά την καρδιά μου. Προσευχήθηκα στον Θεό να αναζητήσω τις αρχές της αλήθειας και να μην ενεργώ πλέον αυθαίρετα με βάση τη βούλησή μου.

Αν και είχα την επιθυμία να αλλάξω, επειδή η θέλησή μου ήταν πολύ ισχυρή, άρχισα να κάνω και πάλι τα ίδια παλιά λάθη. Μια μέρα η επικεφαλής μου, ενώ ερευνούσε το έργο μας, είδε ότι η αδελφή Σου Τζιε, επόπτρια του κειμενικού έργου, είχε χαμηλό επίπεδο. Είχε καλλιεργηθεί για μεγάλο διάστημα, αλλά δεν αναπτυσσόταν και δεν έκανε αποτελεσματικό έργο. Η επικεφαλής μου πρότεινε να βρω γρήγορα κάποιον με καλύτερο επίπεδο, και είπε ότι δεν είχε σημασία αν ο χρόνος άσκησής του ήταν λίγος. Σκέφτηκα, αν και η Σου Τζιε δεν είχε υψηλό επίπεδο, είχε κάνει το καθήκον της για πολύ καιρό και ήταν υπεύθυνη, έτσι ήταν καλύτερη από οποιονδήποτε καινούργιο. Οι καινούργιοι δεν είχαν κατανοήσει τις αρχές και δεν είχαν εμπειρία· θα χρειαζόταν χρόνος να εκπαιδευτούν, άρα η Σου Τζιε ήταν καλύτερη για το ρόλο. Ήταν αναποτελεσματική τελευταία επειδή βρισκόταν σε κακή κατάσταση. Μόλις άλλαζε, τα αποτελέσματά της θα βελτιώνονταν. Έτσι, δεν μετέθεσα τη Σου Τζιε. Μετά από λίγο, η επικεφαλής μού ζήτησε ξανά να μεταθέσω τη Σου Τζιε και συνιστούσε την αδελφή Σιν Γιου, λέγοντας ότι είχε καλό επίπεδο και καλές δεξιότητες γραφής. Είχε ασχοληθεί με κείμενα στο παρελθόν και άξιζε να καλλιεργηθεί. Είδα ότι πίστευε για λίγο στον Θεό και είχε μικρή εμπειρία. Θα μπορούσε να χειριστεί το έργο; Με αυτό κατά νου, κράτησα τη Σου Τζιε και δεν καλλιέργησα τη Σιν Γιου. Μόλις στο τέλος του μήνα ανακάλυψα ότι το κειμενικό έργο είχε σχεδόν σταματήσει. Η επικεφαλής με αντιμετώπισε, λέγοντας ότι επέμενα πολύ στις απόψεις μου, ότι πρότεινε τη μετάθεση της Σου Τζιε δύο φορές, μα δεν το είχα κάνει, και δεν είχα καλλιεργήσει τη Σιν Γιου, πράγμα που εμπόδιζε σοβαρά το κειμενικό έργο. Λυπήθηκα πολύ. Η επικεφαλής μού είχε υπενθυμίσει δύο φορές ότι η Σου Τζιε είχε χαμηλό επίπεδο και δεν ήταν κατάλληλη. Γιατί δεν μπορούσα να το αποδεχτώ; Γιατί χρησιμοποιούσα τους ανθρώπους με τους όρους μου; Αυτό προκάλεσε μεγάλη ζημιά στο έργο μας. Ένιωσα τύψεις, κι έτσι προσευχήθηκα, στον Θεό να με καθοδηγήσει στην αυτογνωσία.

Διάβασα τα λόγια του Θεού, και απέκτησα μια μικρή κατανόηση του εαυτού μου. «Υπηρετείς τον Θεό με τον φυσικό χαρακτήρα σου και σύμφωνα με τις δικές σου προσωπικές προτιμήσεις. Επιπλέον, σκέφτεσαι συνεχώς ότι τα πράγματα που είσαι πρόθυμος να κάνεις είναι αυτά που είναι ευχάριστα για τον Θεό και τα πράγματα που δεν επιθυμείς να κάνεις ο Θεός τα μισεί· εργάζεσαι εξ ολοκλήρου σύμφωνα με τις δικές σου προτιμήσεις. Μπορεί αυτό να ονομαστεί υπηρεσία προς τον Θεό; Τελικά, δεν πρόκειται να υπάρξει η παραμικρή αλλαγή στη διάθεση της ζωής σου· αντίθετα, η υπηρεσία σου θα σε κάνει ακόμα πιο πεισματάρη, εδραιώνοντας έτσι βαθύτερα τη διεφθαρμένη διάθεσή σου· ως εκ τούτου, θα αναπτυχθούν μέσα σου κανόνες για την υπηρεσία προς τον Θεό οι οποίοι θα βασίζονται κυρίως στον δικό σου χαρακτήρα και τις εμπειρίες που προέρχονται από την υπηρεσία σου, ανάλογα με τη δική σου διάθεση. Αυτές είναι οι εμπειρίες και τα διδάγματα του ανθρώπου. Είναι η φιλοσοφία που έχει ο άνθρωπος για τη ζωή στον κόσμο. Τέτοιου είδους άνθρωποι μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως Φαρισαίοι και θρησκευτικοί αξιωματούχοι. Αν δεν αφυπνιστούν και δεν μετανοήσουν ποτέ, τότε σίγουρα θα γίνουν οι ψευδόχριστοι και οι αντίχριστοι που εξαπατούν τους ανθρώπους κατά τις έσχατες ημέρες. Οι ψευδόχριστοι και οι αντίχριστοι που προαναφέρθηκαν θα προκύψουν από τέτοιους ανθρώπους. Αν εκείνοι που υπηρετούν τον Θεό ακολουθήσουν τον δικό τους χαρακτήρα και πράξουν σύμφωνα με τη δική τους βούληση, κινδυνεύουν να εξαλειφθούν ανά πάσα στιγμή. Εκείνοι που εκμεταλλεύονται τα πολλά χρόνια εμπειρίας που έχουν αποκτήσει στην υπηρεσία του Θεού με σκοπό να κερδίσουν τις καρδιές των άλλων, να τους κάνουν κήρυγμα και να τους ελέγξουν, και να χαίρουν της υψηλής τους εκτίμησης —και που ποτέ δεν μετανοούν, ποτέ δεν εξομολογούνται τις αμαρτίες τους, ποτέ δεν αποκηρύσσουν τα οφέλη της θέσης τους— αυτού του είδους οι άνθρωποι θα εκπέσουν ενώπιον του Θεού. Είναι άνθρωποι του ίδιου είδους με τον Παύλο, που εκμεταλλεύονται το κύρος τους και εκθειάζουν τα προσόντα τους. Ο Θεός δεν θα οδηγήσει αυτούς τους ανθρώπους στην τελείωση. Αυτού του είδους η υπηρεσία επεμβαίνει στο έργο του Θεού. Οι άνθρωποι προσκολλώνται πάντοτε στο παλιό. Προσκολλώνται σε έννοιες του παρελθόντος, σε όλα όσα ανήκουν σε περασμένους καιρούς. Αυτό αποτελεί μεγάλο εμπόδιο στην υπηρεσία τους. Αν δεν μπορέσεις να απαλλαχθείς από αυτά τα πράγματα, θα στραγγαλίσουν ολόκληρη τη ζωή σου. Ο Θεός δεν θα σε επαινέσει, ούτε στο ελάχιστο, ούτε καν αν σπάσεις τα πόδια σου τρέχοντας ή την πλάτη σου κατά την εργασία σου, ούτε καν αν γίνεις μάρτυρας κατά την υπηρεσία σου προς τον Θεό. Το αντίθετο: ο Θεός θα πει ότι είσαι κάποιος που πράττει το κακό» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η θρησκευτική υπηρεσία πρέπει να εξυγιανθεί). «Αν κάποιος δεν αγαπά την αλήθεια και ενεργεί συχνά σύμφωνα με το δικό του θέλημα, τότε συχνά θα προσβάλλει τον Θεό. Εκείνος θα τον αποστραφεί και θα τον απορρίψει, και θα τον κάνει πέρα. Αυτά που πράττει ένα τέτοιο άτομο συχνά δεν τυγχάνουν της επιδοκιμασίας του Θεού και, εάν δεν προβεί σε μετάνοια, τότε η τιμωρία δεν είναι μακριά» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Συλλογιζόμενη τα λόγια του Θεού, φοβήθηκα λίγο. Πίστευα πως, αφού είχα κάνει το καθήκον μου πολύ καιρό και είχα κάποια εμπειρία, κατανοούσα την αλήθεια, έτσι ασκούσα τις αντιλήψεις μου σαν να ήταν η αλήθεια, και έκανα την εργασιακή μου εμπειρία κεφάλαιό μου. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνομαι όλο και πιο αλαζόνας. Όταν γινόταν κάτι, δεν είχα θέση για τον Θεό στην καρδιά μου, δεν αναζητούσα τις αρχές της αλήθειας, δεν δεχόμουν υποδείξεις και έκανα πεισματικά ό,τι ήθελα. Έτσι, προκλήθηκε ζημιά στο έργο της εκκλησίας. Τελικά είδα καθαρά ότι η εργασιακή εμπειρία δεν σημαίνει κατανόηση της αλήθειας ή κατοχή των πραγματικοτήτων της. Αν δεν επεδίωκα την αλήθεια και δρούσα με βάση την εμπειρία και τη θέλησή μου, μπορούσα μόνο να αναστατώσω το έργο της εκκλησίας, κάτι που αποτελεί αντίσταση στον Θεό. Η αλήθεια κυριαρχεί στον οίκο του Θεού και είναι το κριτήριο των πράξεών μας. Όμως εγώ έκανα πράξη την εργασιακή εμπειρία και τη βούλησή μου σαν να ’ταν η αλήθεια. Ήταν αυτό πίστη στον Θεό; Αυτό ήταν πίστη στον εαυτό μου! Σκέφτηκα ότι οι αντίχριστοι που αποβλήθηκαν απ’ την εκκλησία ήταν αλαζόνες και αυθαίρετοι. Αγνοούσαν τις αρχές του οίκου του Θεού και ενεργούσαν απερίσκεπτα, και όσο κι αν τους υπενθύμιζαν ή τους αντιμετώπιζαν, δεν μετανόησαν ποτέ, έτσι αποβλήθηκαν και αποκλείστηκαν, καθώς αναστάτωναν σοβαρά το έργο της εκκλησίας. Δεν είχα την ίδια διάθεση με αυτούς τους αντίχριστους; Βάδιζα κι εγώ στο μονοπάτι του αντίχριστου. Ένιωσα πολλές τύψεις κι ενοχές· μίσησα τον εαυτό μου που ήμουν πολύ αλαζόνας.

Αργότερα, είδα ένα απόσπασμα των λόγων του Θεού και έμαθα πώς να το ασκώ. Τα λόγια του Θεού λένε: «Ποια πρακτική μπορείς να εφαρμόσεις ώστε να μην είσαι αυθαίρετος κι απερίσκεπτος; Πρέπει, καταρχάς, να τηρήσεις στάση ταπεινοφροσύνης, να αφήσεις κατά μέρος αυτό που πιστεύεις ότι είναι σωστό και να τους αφήσεις όλους να συναναστραφούν. Ακόμα κι αν πιστεύεις ότι ο δικός σου τρόπος είναι ο σωστός, δεν θα πρέπει να επιμένεις σ’ αυτόν. Αυτό αποτελεί κατά κάποιο τρόπο ένα βήμα προς τα εμπρός· δείχνει μια στάση αναζήτησης της αλήθειας, απάρνησης του εαυτού σου και εκπλήρωσης του θελήματος του Θεού. Μόλις αποκτήσεις αυτήν τη στάση, την ίδια στιγμή που δεν επιμένεις στη γνώμη σου, θα πρέπει να προσεύχεσαι, να αναζητάς την αλήθεια από τον Θεό, και στη συνέχεια να αναζητάς μια βάση στα λόγια του Θεού —να αποφασίζεις πώς να ενεργείς με βάση τα λόγια του Θεού. Αυτή είναι η πιο κατάλληλη και ακριβής άσκηση. Όταν οι άνθρωποι αναζητούν την αλήθεια και θέτουν ένα πρόβλημα για να συναναστραφούν όλοι μαζί και να αναζητήσουν μια απάντηση, τότε το Άγιο Πνεύμα παρέχει διαφώτιση. Ο Θεός διαφωτίζει τους ανθρώπους σύμφωνα με τις αρχές κι αξιολογεί τη στάση σου. Αν προσκολλάσαι πεισματικά στις θέσεις σου, ανεξάρτητα από το εάν η άποψή σου είναι σωστή ή λάθος, ο Θεός θα κρύψει το πρόσωπό Του από σένα και θα σε αγνοήσει· θα σε κάνει να καταλήξεις σε αδιέξοδο, θα σε εκθέσει και θα αποκαλύψει την άσχημη κατάστασή σου. Αν, από την άλλη πλευρά, η στάση σου είναι σωστή, αν δεν είναι στάση επιμονής να γίνει το δικό σου ούτε στάση αυταρέσκειας, ούτε αυθαίρετη και απερίσκεπτη, μα στάση αναζήτησης και αποδοχής της αλήθειας, τότε, αν το συναναστρέφεσαι αυτό με όλους, τότε το Άγιο Πνεύμα θα ξεκινήσει να εργάζεται ανάμεσά σας και ίσως Αυτό να σε καθοδηγήσει στην κατανόηση μέσω των λόγων κάποιου. Μερικές φορές, όταν το Άγιο Πνεύμα σε διαφωτίζει, σε οδηγεί να κατανοήσεις την ουσία ενός θέματος με λίγες μόνο λέξεις ή φράσεις, ή δίνοντάς σου μια αίσθηση. Αντιλαμβάνεσαι, εκείνη τη στιγμή, πως οτιδήποτε κι αν είναι αυτό στο οποίο έχεις προσκολληθεί, είναι λανθασμένο, και, την ίδια στιγμή, κατανοείς τον καταλληλότερο τρόπο δράσης. Έχοντας φτάσει σε ένα τέτοιο επίπεδο, απέφυγες με επιτυχία να διαπράξεις το κακό και να υποστείς τις συνέπειες ενός λάθους; Πώς επιτυγχάνεται κάτι τέτοιο; Επιτυγχάνεται μόνο όταν έχεις καρδιά που έχει φόβο Θεού κι όταν αναζητάς την αλήθεια με καρδιά γεμάτη υπακοή. Μόλις λάβεις τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και καθορίσεις τις θεμελιώδεις αρχές για την άσκηση, η άσκησή σου θα συνάδει με την αλήθεια και θα είσαι σε θέση να ικανοποιείς το θέλημα του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Από τα λόγια του Θεού, βλέπουμε πως ό,τι κι αν συμβεί, πρέπει να έχουμε καρδιά που σέβεται τον Θεό, να αναζητούμε το θέλημα του Θεού και τις αρχές της αλήθειας. Ειδικά όταν οι αδελφοί και οι αδελφές μάς κάνουν υποδείξεις, θα πρέπει πρώτα να αρνηθούμε τον εαυτό μας και να αποδεχτούμε. Ακόμη και αν νομίζουμε ότι έχουμε δίκιο, ας εγκαταλείψουμε τον εαυτό μας, αναζητώντας τη συναναστροφή με τους αδελφούς μας. Μόνο έτσι μπορούμε να αποκτήσουμε τη διαφώτιση του Θεού. Πίστευα στον Θεό για χρόνια, αλλά ακόμη δεν μπορούσα να δεχτώ προτάσεις που ήταν σύμφωνες με την αλήθεια. Δεν κατείχα τις πραγματικότητες της αλήθειας, και ζούσα με βάση την αλαζονική μου διάθεση. Αν και τόσο εξαθλιωμένη, αξιολύπητη, βρόμικη και διεφθαρμένη, θεωρούσα ότι ήμουν καλή και εξακολουθούσα να πιστεύω ακράδαντα στον εαυτό μου. Τώρα βλέπω ότι αυτό ήταν ξεδιάντροπο. Αποφάσισα να μην ξαναεμπιστευθώ τον εαυτό μου, και να αναζητώ στα πάντα τις αρχές της αλήθειας και τη συναναστροφή με τους άλλους, γιατί μόνο έτσι μπορώ να κάνω καλά το καθήκον μου.

Αναζήτησα πώς να οργανώσω λογικά τα καθήκοντα με βάση το επίπεδο και τις δυνάμεις του καθενός. Βρήκα αυτά τα λόγια του Θεού: «Κάθε άνθρωπος πρέπει να εκτελεί τα καθήκοντα που του έχουν ανατεθεί, εκμεταλλευόμενος πλήρως τις ατομικές ικανότητές του. Πρέπει να κανονίζεις τα κατάλληλα καθήκοντα γι’ αυτόν σύμφωνα με τα χαρίσματα και τα ταλέντα του, την ποιότητα του επιπέδου του, την ηλικία του και το πόσο καιρό πιστεύει στον Θεό. Πρέπει να σκεφτείς ένα σχέδιο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα κάθε είδους ατόμου και να το μεταβάλεις από άτομο σε άτομο, ώστε να μπορεί να εκπληρώσει τα καθήκοντά του στον οίκο του Θεού και να επιτελέσει τη λειτουργία του στο έπακρο» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Ποια είναι η επαρκής εκτέλεση του καθήκοντος;). «Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι επιδέξιοι στον γραπτό λόγο, γι’ αυτό απαιτούν επίμονα να κάνουν κάτι ανάλογο. Φυσικά, ο οίκος του Θεού δεν θα τους απογοητεύσει, ο οίκος του Θεού εκτιμά τα ταλαντούχα άτομα και τα όποια χαρίσματα ή δεξιότητες έχουν οι άνθρωποι, ο οίκος του Θεού θα τους δώσει περιθώριο να τα χρησιμοποιήσουν, κι έτσι η εκκλησία φροντίζει να εκτελούν συγγραφικό έργο. Όμως, αφού περάσει λίγος χρόνος, διαπιστώνεται ότι στην πραγματικότητα δεν κατέχουν αυτήν τη δεξιότητα και δεν είναι σε θέση να εκτελέσουν αυτό το καθήκον σωστά, είναι εντελώς αναποτελεσματικοί. Οι δεξιότητες και το επίπεδό τους τους καθιστούν εντελώς ανίκανους σε αυτήν τη δουλειά. Τι θα πρέπει λοιπόν να γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις; Είναι δυνατόν απλά να τους ανεχτούμε και να πούμε: “Έχεις πάθος και, μολονότι δεν έχεις πολύ ταλέντο κι είσαι μέτριου επιπέδου, εφόσον είσαι πρόθυμος και δεν έχεις αντίρρηση να εργάζεσαι σκληρά, ο οίκος του Θεού θα σε ανεχτεί και θα σ’ αφήσει να συνεχίσεις να εκτελείς αυτό το καθήκον. Δεν πειράζει αν δεν το κάνεις καλά. Ο οίκος του Θεού θα κάνει τα στραβά μάτια, οπότε δεν χρειάζεται ν’ αντικατασταθείς”; Αυτή είναι η θεμελιώδης αρχή βάσει της οποίας ο οίκος του Θεού χειρίζεται τα θέματα; Προφανώς όχι. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, συνήθως κανονίζεται ν’ αναλάβουν τα κατάλληλα γι’ αυτούς καθήκοντα με βάση το επίπεδο και τα δυνατά τους σημεία. Αυτή είναι η μία πλευρά του ζητήματος. Δεν αρκεί όμως να βασιζόμαστε μόνο σ’ αυτό, γιατί σε πολλές περιπτώσεις ακόμη κι οι ίδιοι οι άνθρωποι δεν ξέρουν ποιο καθήκον είναι κατάλληλοι να εκτελέσουν, κι ακόμη κι αν πιστεύουν ότι είναι καλοί σ’ αυτό, ενδέχεται να μην είναι απαραίτητα το σωστό, οπότε πρέπει να το δοκιμάσουν και να εκπαιδευτούν για κάποιο χρονικό διάστημα. Το σωστό είναι ν’ αποφασίσουν με βάση το εάν είναι αποτελεσματικοί ή όχι. Εάν η περίοδος εκπαίδευσης δεν φέρει αποτέλεσμα και δεν υπάρξει πρόοδος, αυτό σημαίνει ότι δεν έχει αξία το να γαλουχηθούν και θα πρέπει να γίνουν αναπροσαρμογές στα καθήκοντα και να τους ανατεθεί κάποιο άλλο, κατάλληλο γι’ αυτούς. Η κατ’ αυτόν τον τρόπο αναδιάταξη και προσαρμογή των καθηκόντων είναι το ενδεδειγμένο και, επιπλέον, συνάδει με τις θεμελιώδεις αρχές» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο δωδέκατο). Στα λόγια Του, είδα ότι η εκκλησία οργανώνει τα καθήκοντα με βάση την ανθρώπινη φύση, το επίπεδο και τα ταλέντα του καθενός, ώστε καθένας να δίνει τον καλύτερό του εαυτό, και να παίζει τον ρόλο του στη σωστή θέση. Κάποιοι ασχολούνται με τα κείμενα, αλλά αφού καλλιεργηθούν για κάποιο διάστημα, δεν υπάρχει ανάπτυξη. Δεν έχουν επίπεδο και δεν κάνουν για το έργο, οπότε δεν θα συνεχίσουν σ’ αυτόν τον ρόλο. Αντίθετα, θα οριστεί ένα κατάλληλο καθήκον με βάση το επίπεδό τους, το οποίο είναι επωφελές και για τους ίδιους και για το έργο. Η Σου Τζιε, με βάση τις αρχές, αν και είχε καλή ανθρώπινη φύση και έφερε φορτίο στο καθήκον της, είχε χαμηλό επίπεδο, οπότε αν και έκανε χρόνια κειμενικό έργο, προόδευε αργά, έτσι δεν ήταν κατάλληλη για το κειμενικό έργο. Αν και η Σιν Γιου πίστευε για μικρό διάστημα, κατανοούσε σωστά την αλήθεια, ήταν οξυδερκής, είχε καλό επίπεδο, και της άρεσε να γράφει. Αν και δεν είχε ακόμα τα προσόντα για τη δουλειά, αν καλλιεργούνταν για κάποιο διάστημα, θα τα κατάφερνε. Μόλις γνώρισα τις αρχές της καλλιέργειας και χρήσης των ανθρώπων, την έβαλα υπεύθυνη για το κειμενικό έργο, μετέθεσα τη Σου Τζιε σε άλλο καθήκον, και μετά από λίγο, το κειμενικό έργο σταδιακά βελτιώθηκε.

Αργότερα, είδα ότι η αδελφή Γουανγκ Τσεν από μια άλλη ομάδα έγραφε καλά, και θεώρησα ότι θα μπορούσε να καλλιεργηθεί, οπότε τη συνέστησα, μα η συνεργάτιδά μου είπε ότι ήταν αλαζονική και αυτάρεσκη, ότι περιόριζε και ανάγκαζε τους άλλους να την ακούνε, οπότε ήταν ακατάλληλη. Μόλις το άκουσα αυτό, στεναχωρήθηκα λίγο, και σκέφτηκα, «Ναι, η Γουανγκ Τσεν ήταν λίγο αλαζονική και περιόριζε τους ανθρώπους, αλλά όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Τώρα, δέχεται το κλάδεμα και την αντιμετώπιση, και έχει αλλάξει λίγο. Νομίζω ότι είναι κατάλληλη για κειμενικό έργο». Έτσι επέμεινα στην άποψή μου, μα μετά σκέφτηκα, «Η συνεργάτιδά μου λέει ότι αυτό εμπεριέχει το θέλημα του Θεού. Πάντα χρησιμοποιούσα ανθρώπους όπως ήθελα, γεγονός που έβλαπτε το έργο της εκκλησίας. Τώρα, αποφασίζω να χρησιμοποιήσω τη Γουάνγκ Τσεν χωρίς αρχές. Απλώς αποφάσισα άμεσα. Πάλι ενεργώ αυθαίρετα! Δεν πρέπει να κολλάω πια στις απόψεις μου. Πρέπει ν’ αναζητήσω την αλήθεια. Ο μόνος τρόπος να το διαπιστώσω είναι σύμφωνα με τις αρχές». Διάβασα στον λόγο του Θεού, «Ένας άλλος τύπος ανθρώπων που μπορεί να προαχθεί και να καλλιεργηθεί είναι εκείνοι που διαθέτουν ειδικά ταλέντα ή χαρίσματα και έχουν κατακτήσει σε βάθος κάποιες ειδικές γνώσεις ή δεξιότητες. Ποιο είναι το πρότυπο που απαιτεί ο οίκος του Θεού για την ανατροφή ανθρώπων σαν αυτόν ώστε να γίνουν επικεφαλής ομάδας; Πρώτον, όσον αφορά την ανθρώπινη φύση τους, χρειάζεται μόνο να είναι σχετικά παθιασμένοι με θετικά πράγματα· δεν πρέπει να είναι πονηροί άνθρωποι. Ορισμένοι μπορεί να ρωτήσουν: “Γιατί δεν απαιτείται να είναι άτομα που αγαπούν την αλήθεια;” Επειδή οι επόπτες ομάδας δεν είναι επικεφαλής ή εργάτες, ούτε ποτίζουν ανθρώπους. Το να απαιτείται να πληρούν το πρότυπο του να αγαπούν την αλήθεια θα ήταν υπερβολικό και ανέφικτο για τους περισσότερους. Δεν απαιτείται για όσους κάνουν διοικητικές εργασίες ή έχουν εξειδικευμένα καθήκοντα. Εάν απαιτείτο, θα ήταν πέρα από τις δυνατότητες των περισσότερων απ’ αυτούς, λίγοι μόνο θα πληρούσαν τις προϋποθέσεις, επομένως οι προδιαγραφές πρέπει να είναι χαμηλότερες. Εφόσον κάποιοι είναι ικανοί σ’ έναν συγκεκριμένο τομέα κι έχουν τις δυνατότητες ν’ αναλάβουν τη δουλειά, και δεν διαπράττουν κακό ούτε παρεμβαίνουν κάπου, τότε αυτό είναι αρκετό. Αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι διαθέτουν ειδικές γνώσεις πάνω σε ορισμένες δεξιότητες ή εργασίες και έχουν κάποια δυνατά σημεία, όταν εκτελούν έργο που απαιτεί κάποια εξοικείωση με τις δεξιότητες και σχετίζεται με το επάγγελμά τους στον οίκο του Θεού, δεν χρειάζεται παρά να είναι σχετικά αθώοι και ακέραιοι και να μην είναι πονηροί, να μην έχουν εσφαλμένη ή παράλογη κατανόηση, να μπορούν να υπομείνουν τις κακουχίες και να είναι πρόθυμοι να πληρώσουν ένα τίμημα» («Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών»). Ο οίκος του Θεού καλλιεργεί ανθρώπους με ειδικές ικανότητες βάσει αυτής της αρχής: Πρέπει να έχουν αποδεκτή ανθρώπινη φύση, μη αποκλίνουσα κατανόηση, να αντιμετωπίζουν σοβαρά το καθήκον τους και να αγαπούν τα θετικά. Η Γουανγκ Τσεν είχε κάπως αλαζονική διάθεση, αλλά αν οι άλλοι πρότειναν κάτι σωστό και σύμφωνο με την αλήθεια, το δεχόταν. Είχε ταλέντο, μπορούσε να υποφέρει και να πληρώσει τίμημα στο καθήκον της, και μπορούσε να προστατεύσει το έργο της εκκλησίας, οπότε ήταν σύμφωνη με αυτή την αρχή. Αργότερα, βάσει της αρχής συνομίλησα με την ανώτερη επικεφαλής μου και αρκετούς συνεργάτες για τις απόψεις μου, και όλοι πίστευαν ότι αν και η Γουανγκ Τσεν είχε αλαζονική διάθεση, είχε αποδεκτή ανθρώπινη φύση, ήταν υπεύθυνη στο καθήκον της, και δεχόταν τις υποδείξεις των άλλων, οπότε θα μπορούσε να καλλιεργηθεί. Μετά απ’ αυτό, κανόνισα η Γουανγκ Τσεν να κάνει κειμενικό έργο. Εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία και παρήγαγε καλά αποτελέσματα. Όταν αναζητούμε παντού το θέλημα του Θεού και κάνουμε το καθήκον με βάση τις αρχές της αλήθειας, θα λάβουμε την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος και η καρδιά μας θα γαληνέψει. Δόξα τω Θεώ!