Τον καιρό εκείνο, μέρος του έργου του Ιησού συμφωνούσε με την Παλαιά Διαθήκη, καθώς και με τους νόμους του Μωυσή και τα λόγια του Ιεχωβά κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου. Ο Ιησούς τα χρησιμοποίησε όλα αυτά προκειμένου να επιτελέσει μέρος του έργου Του. Κήρυξε στους ανθρώπους και τους δίδαξε στις συναγωγές και χρησιμοποίησε τις προβλέψεις των προφητών στην Παλαιά Διαθήκη για να επιπλήξει τους Φαρισαίους που Τον εχθρεύονταν, και χρησιμοποίησε τα λόγια των Γραφών για να αποκαλύψει την ανυπακοή τους και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να τους καταδικάσει. Διότι εκείνοι σιχαίνονταν ό,τι είχε κάνει ο Ιησούς· ειδικότερα, μεγάλο μέρος του έργου του Ιησού δεν είχε επιτελεστεί σύμφωνα με τους νόμους των Γραφών και, επιπλέον, αυτό που δίδασκε ήταν ανώτερο από τα δικά τους λόγια και πολύ ανώτερο από αυτό που είχαν προαναγγείλει οι προφήτες στις Γραφές. Το έργο του Ιησού επιτελέστηκε μόνο χάριν της λύτρωσης του ανθρώπου και της σταύρωσης, κι έτσι δεν υπήρχε ανάγκη να πει Εκείνος περισσότερα λόγια για να κατακτήσει οποιονδήποτε άνθρωπο. Άντλησε πολλά από όσα δίδαξε τον άνθρωπο από τα λεγόμενα των Γραφών και, ακόμα κι αν το έργο Του δεν ξεπερνούσε τις Γραφές, Αυτός ήταν και πάλι σε θέση να πραγματοποιήσει το έργο της σταύρωσης. Το έργο που έκανε δεν ήταν το έργο του λόγου ούτε το έργο που επιτελέστηκε προς κατάκτηση της ανθρωπότητας, αλλά το έργο που έγινε για τη λύτρωση της ανθρωπότητας. Ενήργησε απλώς ως η προσφορά περί αμαρτίας για την ανθρωπότητα και δεν ενήργησε ως πηγή του λόγου για την ανθρωπότητα. Δεν επιτέλεσε το έργο των Εθνικών, το οποίο ήταν το έργο της κατάκτησης του ανθρώπου, αλλά το έργο της σταύρωσης —έργο που έγινε μεταξύ όσων πίστευαν ότι υπήρχε Θεός. Παρόλο που το έργο Του επιτελέστηκε επί τη βάσει των Γραφών και παρόλο που χρησιμοποίησε ό,τι προανήγγειλαν οι παλαιοί προφήτες για να καταδικάσει τους Φαρισαίους, αυτό αρκούσε για να ολοκληρώσει το έργο της σταύρωσης. Εάν το σημερινό έργο εξακολουθούσε να επιτελείται επί τη βάσει των προβλέψεων των παλαιών προφητών στις Γραφές, τότε η κατάκτησή σας θα ήταν αδύνατη, γιατί η Παλαιά Διαθήκη δεν περιέχει καμία καταγραφή για την ανυπακοή και τις αμαρτίες σας —του κινεζικού λαού— και δεν υπάρχει ιστορικό των αμαρτιών σας. Επομένως, εάν αυτό το έργο ενέμενε ακόμα στη Βίβλο, δεν θα παραδινόσασταν ποτέ. Η Βίβλος καταγράφει μόνο μια περιορισμένη ιστορία των Ισραηλιτών, από την οποία είναι αδύνατο να διαπιστωθεί εάν είστε κακοί ή καλοί, και η οποία είναι αδύνατο να σας κρίνει. Φανταστείτε να σας έκρινα σύμφωνα με την ιστορία των Ισραηλιτών —θα εξακολουθούσατε να Με ακολουθείτε όπως κάνετε σήμερα; Ξέρετε πόσο δύσκολοι είστε; Εάν δεν εκφέρονταν λόγια κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου, τότε θα ήταν αδύνατο να ολοκληρωθεί το έργο της κατάκτησης. Επειδή δεν έχω έλθει για να σταυρωθώ, πρέπει να εκφέρω λόγια που δεν σχετίζονται με τη Βίβλο, έτσι ώστε να μπορέσετε να κατακτηθείτε. Το έργο που επιτέλεσε ο Ιησούς ήταν απλώς ένα στάδιο ανώτερο από την Παλαιά Διαθήκη· χρησιμοποιήθηκε για να ξεκινήσει μια εποχή και για να καθοδηγήσει αυτήν την εποχή. Γιατί είπε: «Δεν έχω έλθει για να καταλύσω τον νόμο, αλλά για να τον εκπληρώσω»; Ωστόσο, στο έργο Του υπήρχαν πολλά που διέφεραν από τους νόμους που εφαρμόζονταν και τις εντολές που ακολουθούσαν οι Ισραηλίτες της Παλαιάς Διαθήκης, διότι Εκείνος δεν είχε έλθει για να υπακούσει στον νόμο, αλλά για να τον εκπληρώσει. Η διαδικασία της εκπλήρωσης περιλάμβανε πολλά πρακτικά στοιχεία: Το έργο Του ήταν πιο πρακτικό και αληθινό και, επιπλέον, ήταν πιο ζωντανό και δεν συνιστούσε τυφλή προσκόλληση στους κανόνες. Δεν τηρούσαν οι Ισραηλίτες το Σάββατο; Όταν ήλθε ο Ιησούς, δεν τηρούσε το Σάββατο, γιατί είπε ότι ο Υιός του ανθρώπου ήταν ο Κύριος του Σαββάτου και ότι όταν έφτανε ο Κύριος του Σαββάτου, θα έπραττε κατά τη βούλησή Του. Είχε έλθει για να εκπληρώσει τους νόμους της Παλαιάς Διαθήκης και για να αλλάξει τους νόμους. Ό,τι επιτελείται σήμερα βασίζεται στο παρόν, αλλά εξακολουθεί να στηρίζεται επί τη βάσει του έργου του Ιεχωβά στην Εποχή του Νόμου και δεν παραβαίνει αυτό το πεδίο. Για παράδειγμα, το να προσέχει κανείς τα λόγια του και να μη διαπράττει μοιχεία, δεν συνιστούν νόμους της Παλαιάς Διαθήκης; Σήμερα, αυτό που απαιτείται από εσάς δεν περιορίζεται μόνο στις Δέκα Εντολές, αλλά συνίσταται από εντολές και νόμους ανώτερης τάξης από εκείνους που προηγήθηκαν. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι ό,τι έχει προηγηθεί έχει καταργηθεί, διότι κάθε στάδιο του έργου του Θεού επιτελείται επί τη βάσει του σταδίου που προηγήθηκε. Όσο γι’ αυτό που εισήγαγε ο Ιεχωβά στο Ισραήλ, όπως το να απαιτεί από τους ανθρώπους να προσφέρουν θυσίες, να τιμούν τον πατέρα και τη μητέρα τους, να μη λατρεύουν είδωλα, να μην επιτίθενται και να μην καταριούνται τους άλλους, να μη μοιχεύουν, να μην καπνίζουν και να μην πίνουν, να μην τρέφονται με πράγματα νεκρά και να μην πίνουν αίμα —αυτά δεν αποτελούν τη βάση της άσκησής σας ακόμη και σήμερα; Επί τη βάσει του παρελθόντος έχει επιτελεστεί το έργο μέχρι σήμερα. Παρόλο που οι νόμοι του παρελθόντος δεν αναφέρονται πλέον και έχουν διατυπωθεί νέες απαιτήσεις από εσένα, αυτοί οι νόμοι απέχουν πολύ από το να καταργηθούν και, αντ’ αυτού, έχουν ανυψωθεί σε υψηλότερη θέση. Το να πει κανείς ότι έχουν καταργηθεί θα σήμαινε ότι η προηγούμενη εποχή είναι ξεπερασμένη, ενώ υπάρχουν κάποιες εντολές που πρέπει να τιμάς για όλη την αιωνιότητα. Οι εντολές του παρελθόντος έχουν ήδη γίνει πράξη, έχουν ήδη γίνει το είναι του ανθρώπου και δεν χρειάζεται να δίδεται ιδιαίτερη έμφαση σε εντολές όπως «Μην καπνίζεις» και «Μην πίνεις» και ούτω καθεξής. Επί τη βάσει αυτή, θεσπίζονται νέες εντολές σύμφωνα με τις σημερινές ανάγκες σας, σύμφωνα με το ανάστημά σας και σύμφωνα με το σημερινό έργο. Η θέσπιση εντολών για τη νέα εποχή δεν σημαίνει ότι καταργούνται οι εντολές της παλαιάς εποχής, αλλά ότι ανυψώνονται περαιτέρω επ’ αυτής της βάσεως, για να καταστούν οι πράξεις του ανθρώπου πιο ολοκληρωμένες και να συνάδουν περισσότερο με την πραγματικότητα. Αν, σήμερα, το μόνο που απαιτείτο από εσάς ήταν να ακολουθείτε τις εντολές και να συμμορφώνεστε με τους νόμους της Παλαιάς Διαθήκης όπως έκαναν και οι Ισραηλίτες, και αν απαιτείτο, μάλιστα, να απομνημονεύσετε τους νόμους που θέσπισε ο Ιεχωβά, δεν θα υπήρχε καμία πιθανότητα να μπορέσετε να αλλάξετε. Αν έπρεπε μόνο να συμμορφώνεστε με αυτές τις λίγες περιορισμένες εντολές ή να απομνημονεύσετε αναρίθμητους νόμους, η παλιά φύση σας θα παρέμενε βαθιά ριζωμένη και δεν θα υπήρχε τρόπος να ξεριζωθεί. Έτσι, θα εκφυλιζόσαστε όλο και περισσότερο και κανείς σας δεν θα γινόταν υπάκουος. Τουτέστιν, λίγες απλές εντολές ή αμέτρητοι νόμοι αδυνατούν να σας βοηθήσουν να γνωρίσετε τις πράξεις του Ιεχωβά. Δεν είστε ίδιοι με τους Ισραηλίτες: Ακολουθώντας τους νόμους και απομνημονεύοντας τις εντολές, εκείνοι μπόρεσαν να γίνουν μάρτυρες των πράξεων του Ιεχωβά και να προσφέρουν την αφοσίωσή τους σε Αυτόν και μόνο. Εντούτοις, εσείς δεν μπορείτε να το πετύχετε αυτό, και μερικές εντολές της εποχής της Παλαιάς Διαθήκης όχι μόνο δεν μπορούν να σας κάνουν να παραδώσετε την καρδιά σας ή να σας προστατέψουν, αλλά, αντιθέτως, θα σας κάνουν να επαναπαυτείτε και θα σας οδηγήσουν στον Άδη. Διότι το έργο Μου είναι το έργο της κατάκτησης και στοχεύει στην ανυπακοή και την παλιά φύση σας. Τα ευγενικά λόγια του Ιεχωβά και του Ιησού απέχουν κατά πολύ από τα σημερινά αυστηρά λόγια της κρίσης. Χωρίς αυτά τα αυστηρά λόγια, θα ήταν αδύνατο να κατακτηθείτε εσείς οι «επαΐοντες», οι οποίοι υπήρξατε ανυπάκουοι επί χιλιάδες έτη. Οι νόμοι της Παλαιάς Διαθήκης έχασαν τη δύναμή τους πάνω σας εδώ και πολύ καιρό και η σημερινή κρίση είναι πολύ πιο τρομερή από τους παλαιούς νόμους. Το πιο κατάλληλο για εσάς είναι η κρίση, και όχι οι ασήμαντοι περιορισμοί των νόμων, γιατί δεν είστε η ανθρωπότητα που υπήρχε στην αρχή, αλλά μια ανθρωπότητα που είναι διεφθαρμένη επί χιλιάδες έτη. Αυτό που πρέπει να επιτύχει τώρα ο άνθρωπος συνάδει με την αληθινή κατάσταση του ανθρώπου σήμερα, σύμφωνα με το επίπεδο και το πραγματικό ανάστημα του ανθρώπου της σημερινής εποχής, και δεν απαιτεί να ακολουθείς κανόνες. Αυτό συμβαίνει έτσι ώστε να επιτευχθούν αλλαγές στην παλιά σου φύση και να μπορέσεις να παραμερίσεις τις αντιλήψεις σου.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (1)