Έγινα χριστιανή το 2000. Οι πάστορες της Νοτίου Κορέας μάς έκαναν κήρυγμα αρκετά συχνά. Σε μια θεία λειτουργία, ένας πάστορας διάβασε κάτι απ’ τις Γραφές και μας είπε να δείχνουμε ανοχή και υπομονή στα πάντα. Πως δεν δοξάζουμε τον Θεό όταν ακούμε κηρύγματα, αλλά όταν τα κάνουμε πράξη. Μόνο τότε εισερχόμαστε στη βασιλεία των ουρανών. Από τότε, άρχισα να φέρομαι στην οικογένεια και στους φίλους μου με αγάπη και καλοσύνη. Αν με πρόσβαλλαν, προσευχόμουν στον Κύριο να με βοηθήσει να τους συγχωρήσω. Στην αρχή, δεν υπήρχε πρόβλημα. Όμως με τον καιρό, δεν μπορούσα. Ενίοτε, ξεσπούσα και τους κατσάδιαζα για το παραμικρό. Στη συνέχεια, ένιωθα ενοχές. Συνεχώς αμάρτανα και εξομολογούμουν, και δεν ξέφευγα απ’ την αμαρτία. Θα εισερχόμουν έτσι στη βασιλεία όταν ο Κύριος ερχόταν; Ρώτησα τον πάστορά μου πώς να επιλύσω το πρόβλημα της αμαρτίας. Μου είπε να εξομολογούμαι, να μετανοώ, να προσεύχομαι, να διαβάζω τη Βίβλο και να δείχνω ανοχή κι υπομονή. Κάθε φορά που το έλεγε αυτό, χωρίς να με κατευθύνει σε κάποιο μονοπάτι, απογοητευόμουν. Σκεφτόμουν τα λόγια του Θεού: «Θέλετε λοιπόν είσθαι άγιοι, διότι άγιος είμαι εγώ» (Λευιτικόν 11:45). Και στην προς Εβραίους αναφέρεται: «Χωρίς αγιασμού ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον» (Προς Εβραίους 12:14). Ένιωθα πως εφόσον αμάρτανα και εξομολογούμουν, χωρίς να κάνω πράξη τα λόγια του Κυρίου, δεν θα εισερχόμουν στη βασιλεία των ουρανών. Καθημερινά ήμουν θλιμμένη. Αργότερα, παρατήρησα πως η εκκλησία έβριθε από ζήλεια κι έριδες. Ενώ τσακώνονταν για το βήμα, ένας ιεροκήρυκας πέταξε σε μια θεία λειτουργία τη Βίβλο ενός παλιότερου ιεροκήρυκα κάτω και τον παραγκώνισε. Κάποιοι μάλιστα έκαναν εμπόριο στην εκκλησία. Σκέφτηκα τα λόγια του Κυρίου Ιησού: «Είναι γεγραμμένον, Ο οίκός μου οίκος προσευχής θέλει ονομάζεσθαι, σεις δε εκάμετε αυτόν σπήλαιον ληστών» (Κατά Ματθαίον 21:13). Πώς μπορούσε μια τέτοια εκκλησία να έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος; Δεν ήταν ένα σπήλαιο ληστών; Ένιωθα πως δεν θα αποκτούσα θρέψη από τη θεία λειτουργία, και το πρόβλημά μου της αμαρτίας δεν θα επιλυόταν ποτέ. Ήθελα να βρω μια εκκλησία με το έργο του Αγίου Πνεύματος. Η μεγάλη μου αδελφή με πήγε σε κάποιες άλλες εκκλησίες, όμως ήταν όλες στην ίδια κατάσταση. Όταν τους ρωτούσα πώς να ξεφύγω απ’ την αμαρτία, κανείς τους δεν μου επισήμαινε ένα μονοπάτι. Έλεγαν πως ο Κύριος Ιησούς μάς έχει ήδη συγχωρέσει κι απλώς χρειάζεται προσευχή και μετάνοια. Εξαιτίας αυτού, ένιωθα κενή. Δεν ήθελα καν να συμμετέχω στη θεία λειτουργία. Μια μέρα, είχα μια ιδέα: Μήπως ο Θεός δεν εργαζόταν στις εκκλησίες εδώ πέρα; Όταν μας επισκέπτονταν κορεάτες πάστορες, φαίνονταν ευσεβείς. Έρχονταν από την Κίνα για να ποιμάνουν τις εκκλησίες. Είχαν μεγάλη πίστη. Μήπως ο Θεός εργαζόταν στις εκκλησίες της Κορέας; Έπρεπε να ψάξω εκεί μια εκκλησία με ο έργο του Αγίου Πνεύματος.

Το 2007, πήραμε με τη μεγάλη μου αδελφή τις οικογένειές μας στην Κορέα. Με συνέστησε σε μια εκκλησία, όπου πολλοί κινέζοι συμμετείχαν στη θεία λειτουργία. Τα μέλη της εκκλησίας βοηθούσαν τους κινέζους να βρουν δουλειά, έτσι θα βγάζαμε τα προς το ζην. Τα μέλη αυτά της εκκλησίας ήταν πολύ αξιαγάπητα, έτσι πήγαινα στη θεία λειτουργία εκεί. Ίσως να είχαν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Κατά τη θεία λειτουργία, ο πάστορας είπε: «Στο πρόσφατο ταξίδι μου στην Κίνα, άκουσα πως ο Θεός έχει επιστρέψει, πως εμφανίστηκε και εργάζεται στην Κίνα και ονομάζεται Παντοδύναμος Θεός. Όμως η Κίνα είναι υποανάπτυκτη χώρα. Ο λαός της είναι απολίτιστος. Ο Θεός είναι πολύ σπουδαίος. Πώς θα μπορούσε να εμφανιστεί και να εργαστεί εκεί; Πολλοί διαδίδουν το κήρυγμα της Αστραπής της Ανατολής. Μην τους ακούτε. Με τόσο μικρό ανάστημα, αν μπλέξετε δεν θα ξεφύγετε ποτέ». Όταν τον άκουσα, συμφώνησα απόλυτα. Τόσες εκκλησίες στην Κίνα στερούνται το έργο του Αγίου Πνεύματος. Η κυβέρνηση εκεί καταπιέζει τους πιστούς και οι κινέζοι λατρεύουν είδωλα. Θα μπορούσε ο Θεός να εμφανιστεί και να εργαστεί στην Κίνα; Θα ήταν αδύνατο.

Σύντομα, έμαθα πως αν και ο πάστορας κήρυττε με ευγλωττία, το τι έκανε μετά ήταν άλλο θέμα. Δεν έκανε πράξη την οδό του Κυρίου. Αποθαρρύνθηκα. Όταν ρώτησα τον πάστορα πώς να διορθώσω την αμαρτία, είπε εκνευρισμένος: «Όλοι είναι διεφθαρμένοι. Η αμαρτία είναι φυσιολογική. Εξομολογήσου στον Κύριο και θα σε συγχωρήσει. Επειδή θες να μετανοήσεις, ο Κύριος έχει ήδη συγχωρήσει τις αμαρτίες σου». Αυτό που είπε με αηδίασε. Γιατί έλεγε ακριβώς το ίδιο με τους κινέζους πάστορες; Η αμαρτία δεν εξαλείφεται ακαριαία. Πρέπει τουλάχιστον να υπάρξει μια αλλαγή. Γιατί να εξομολογούμαστε αν δεν αλλάζουμε καθόλου; Έτσι δεν γινόμαστε σαν τους μη πιστούς; Υπάρχει τότε κάποιο νόημα να πιστεύουμε; Συνεχώς απογοητευόμουν, όμως δεν ήθελα να τα παρατήσω. Πίστευα πως ο Κύριος δεν θα με απέρριπτε, πως μια μέρα, θα έβρισκα μια εκκλησία με το έργο του Αγίου Πνεύματος. Κατόπιν, σκεφτόμουν πολύ αυτό το ζήτημα. Ενώ περπατούσα στους δρόμους, έψαχνα για σταυρούς, για χριστιανικές εκκλησίες, κι αν μιλούσαν θετικά για τα κηρύγματα κάποιου πάστορα, πιανόμουν από μια αχτίδα ελπίδας, και κινούσα με ήλιο ή με βροχή για να τον ακούσω, προσμένοντας να διαλυθεί η σύγχυσή μου. Επισκέφτηκα πάνω από 40 εκκλησίες στην Κορέα χωρίς να βρω ούτε μία που να είχε το έργο του Αγίου Πνεύματος. Κανένας πάστορας δεν επέλυε το πρόβλημά μου. Χαμένη, στριφογύριζα στο κρεβάτι και δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Επικαλέστηκα τον Θεό: «Κύριε, πού στην ευχή είσαι; Με έχεις εγκαταλείψει;» Εκείνα τα χρόνια, ένιωθα ένα μεγάλο βάρος στην καρδιά μου. Ήμουν θλιμμένη και πονούσα.

Μέσα στον πόνο και την απελπισία μου, τον Ιούνιο του 2015, η μεγάλη μου αδελφή ήρθε στο σπίτι μου και μου είπε χαρούμενη: «Έχω σπουδαία νέα! Ο Κύριος έχει επιστρέψει εδώ και καιρό. Εμφανίστηκε και εργάζεται στην Κίνα, εκφράζοντας πολλές αλήθειες. Το ευαγγέλιο έφτασε τώρα στην Κορέα». Σκέφτηκα: «Ο Θεός εργάζεται στην Κίνα; Πώς είναι δυνατόν;» Είπα αδιάλλακτα: «Ένας πάστορας μού είπε το 2009 πως αποκλείεται ο Θεός να εργάζεται στην Κίνα, επειδή η Κίνα είναι υποανάπτυκτη και ο λαός απολίτιστος. Ο Θεός είναι αξιοσέβαστος και σπουδαίος. Γιατί να εργαστεί στην Κίνα;» Τότε, πήγα να πλύνω τα πιάτα. Εκείνη πήρε ένα βιβλίο και είπε υπομονετικά: «Αυτό το βιβλίο, “Η Περγαμηνή που Άνοιξε ο Αμνός”, περιέχει λόγια που εξέφρασε ο Θεός τις έσχατες ημέρες. Θα σου διαβάσω λίγο».

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Όταν ο Ιησούς ήρθε στον κόσμο του ανθρώπου, ανήγγειλε την Εποχή της Χάριτος και έληξε την Εποχή του Νόμου. Κατά τις έσχατες ημέρες, ο Θεός ενσαρκώθηκε και πάλι, και με αυτήν την ενσάρκωσή Του έληξε την Εποχή της Χάριτος και ανήγγειλε την Εποχή της Βασιλείας. Όλοι όσοι μπορούν να αποδεχτούν τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού θα οδηγηθούν στην Εποχή της Βασιλείας και επιπλέον θα μπορέσουν να αποδεχθούν προσωπικά την καθοδήγηση του Θεού. Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και έγινε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου· δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκούσε μόνο να γίνει ο Ιησούς προσφορά περί αμαρτίας, αλλά έπρεπε, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από τη σατανικά διεφθαρμένη διάθεσή του. Συνεπώς, τώρα που ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, ο Θεός έχει επιστρέψει ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και έχει ξεκινήσει το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο ανέβασε τον άνθρωπο σε ένα υψηλότερο βασίλειο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στο κράτος Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή.

«Αν οι άνθρωποι παραμείνουν κολλημένοι στην Εποχή της Χάριτος, δεν θα απαλλαγούν ποτέ από τη διεφθαρμένη διάθεσή τους, ούτε θα γνωρίσουν την εγγενή διάθεση του Θεού. Αν οι άνθρωποι ζούνε συνεχώς εν μέσω αφθονίας χάρης, αλλά δεν έχουν την οδό της ζωής που θα τους δώσει τη δυνατότητα να γνωρίσουν τον Θεό ή να Τον ικανοποιήσουν, τότε δεν θα Τον κερδίσουν ποτέ πραγματικά στην πίστη τους σ’ Αυτόν. Αυτού του είδους η πίστη είναι πράγματι αξιοθρήνητη. Όταν τελειώσεις την ανάγνωση αυτού του βιβλίου, όταν βιώσεις κάθε στάδιο από το έργο του ενσαρκωμένου Θεού στην Εποχή της Βασιλείας, θα νιώσεις ότι οι επιθυμίες που είχες για πολλά χρόνια έχουν επιτέλους πραγματωθεί. Θα νιώσεις ότι μόνο τώρα μπόρεσες να δεις πραγματικά τον Θεό κατά πρόσωπο. Μόνο τώρα αντίκρισες την όψη Του, άκουσες τις προσωπικές Του ομιλίες, εκτίμησες τη σοφία που εμπεριέχεται στο έργο Του κι ένιωσες πραγματικά πόσο αληθινός και παντοδύναμος είναι. Θα νιώσεις ότι κέρδισες τόσα πράγματα, τα οποία άνθρωποι σε περασμένες εποχές δεν είχαν δει ούτε αποκτήσει ποτέ τους. Αυτήν τη χρονική στιγμή θα ξέρεις με σαφήνεια τι σημαίνει να πιστεύεις στον Θεό και τι σημαίνει να συμμορφώνεσαι με το θέλημα του Θεού. Φυσικά, αν είσαι προσκολλημένος στις απόψεις του παρελθόντος και απορρίπτεις ή αρνείσαι το γεγονός της δεύτερης ενσάρκωσης του Θεού, τότε θα παραμείνεις με άδεια τα χέρια, μην αποκτώντας τίποτα και, τελικά, θα ανακηρυχτείς ένοχος που εναντιώθηκες στον Θεό. Όσοι είναι ικανοί να υπακούσουν στην αλήθεια και να υποταχθούν στο έργο του Θεού θα αξιωθούν υπό τη σκέπη του ονόματος της δεύτερης ενσάρκωσης του Θεού, του Παντοδύναμου. Θα έχουν τη δυνατότητα να αποδεχτούν την προσωπική καθοδήγηση του Θεού, κερδίζοντας περισσότερες και υψηλότερες αλήθειες, καθώς επίσης και πραγματική ζωή. Θα δουν το όραμα που δεν έχουν δει ποτέ στο παρελθόν οι άνθρωποι: “Και εστράφην να ίδω την φωνήν, ήτις ελάλησε μετ’ εμού· και στραφείς είδον επτά λυχνίας χρυσάς, και εν μέσω των επτά λυχνιών είδον ένα όμοιον με υιόν ανθρώπου, ενδεδυμένον ποδήρη χιτώνα και περιεζωσμένον πλησίον των μαστών ζώνην χρυσήν. Η δε κεφαλή αυτού και αι τρίχες ήσαν λευκαί και ως μαλλίον λευκόν, ως χιών· και οι οφθαλμοί αυτού ως φλόξ πυρός, και οι πόδες αυτού όμοιοι με χαλκολίβανον, ως εν καμίνω πεπυρωμένοι, και η φωνή αυτού ως φωνή υδάτων πολλών, και είχεν εν τη δεξιά αυτού χειρί επτά αστέρας, και εκ του στόματος αυτού του εξήρχετο ρομφαία δίστομος οξεία, και η όψις αυτού έλαμπεν ως ο ήλιος λάμπει εν τη δυνάμει αυτού” (Αποκάλυψη 1:12-16). Αυτό το όραμα είναι η έκφραση ολόκληρης της διάθεσης του Θεού, και η έκφραση ολόκληρης της διάθεσής Του είναι, επίσης, η έκφραση του έργου του Θεού κατά την τωρινή Του ενσάρκωση» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). Όταν το άκουσα, ξαφνιάστηκα. Αποκάλυπτε τα μυστήρια του βιβλίου της Αποκάλυψης. Είχε μεγάλη εξουσία. Ποιος θα εξέφραζε αυτά τα λόγια; Σκέφτηκα την εξουσία με την οποία μιλούσε ο Κύριος Ιησούς όταν ήρθε να εργαστεί, κι αναρωτήθηκα αν αυτές ήταν όντως ομιλίες του Θεού. Το πνεύμα μου διεγέρθηκε και άρχισα να ακούω προσεκτικά. Ειδικά όταν μου διάβασε κάποιες προφητείες από την Αποκάλυψη, σκεφτόμουν πως δεν θα μπορούσε κάποιο άτομο να τις ερμηνεύσει. Η Αποκάλυψη λέει: «Ιδού, υπερίσχυσεν ο λέων, όστις είναι εκ της φυλής Ιούδα, η ρίζα του Δαβίδ, να ανοίξη το βιβλίον και να λύση τας επτά σφραγίδας αυτού» (Αποκάλυψη 5:5). Μόνο το Αρνίο θα μπορούσε να αποκαλύψει αυτά τα μυστήρια. Ήταν ο λόγος του Θεού; Ήταν δυνατό να είχε εμφανιστεί και να εργαζόταν στην Κίνα; Θα μπορούσα να βρω σ’ εκείνο το βιβλίο την απάντηση σε όσα με μπέρδευαν όλα αυτά τα χρόνια; Μου κίνησε πολύ την περιέργεια. Τότε, η αδελφή μου διάβασε το εξής: «Αποτελούν, επίσης, την εκπλήρωση των εξής λόγων της Αποκάλυψης: “Όστις έχει ωτίον, ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας”. Αυτά τα λόγια αντιπροσωπεύουν το αρχικό στάδιο του έργου που ξεκίνησε ο Θεός την Εποχή της Βασιλείας» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). Μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Αυτή δεν ήταν προφητεία της Αποκάλυψης; Οι προφητείες της Αποκάλυψης είχαν εκπληρωθεί; Ήταν αυτά λόγια του Θεού; Ήθελα να το διαβάσω προσεκτικά, έτσι ζήτησα από την αδελφή μου να μου το αφήσει. Όταν μου έδωσε το βιβλίο, η χαρά μου ήταν μεγάλη. Ανυπομονούσα να το ανοίξω. Μα ανησυχούσα κιόλας. Το βιβλίο αυτό συμφωνούσε με τις Γραφές; Έβαλα τη Βίβλο και το βιβλίο αυτό στο κρεβάτι δίπλα-δίπλα και τα συνέκρινα. Στο βιβλίο, διάβασα το εξής. «Μονάχα όταν περνώ στον νέο ουρανό και τη νέα γη, παίρνω το άλλο μέρος της δόξας Μου και το αποκαλύπτω πρώτα στη γη της Χαναάν, κάνοντας μια αχτίδα φωτός να λάμψει σε ολόκληρη τη γη, η οποία είναι βυθισμένη στο σαν πίσσα σκοτάδι της νύχτας, για να έρθει όλη η γη στο φως· για να έρθουν οι άνθρωποι από όλη τη γη να αντλήσουν δύναμη από την ισχύ του φωτός, επιτρέποντας στη δόξα Μου να γιγαντωθεί και να φανερωθεί εκ νέου σε κάθε έθνος· και για να συνειδητοποιήσει ολόκληρη η ανθρωπότητα πως εδώ και πολύ καιρό έχω έλθει στον ανθρώπινο κόσμο και πως εδώ και πολύ καιρό έχω φέρει τη δόξα Μου από το Ισραήλ στην Ανατολή· διότι η δόξα Μου λάμπει από την Ανατολή, και μεταφέρθηκε από την Εποχή της Χάριτος μέχρι σήμερα. Ωστόσο, από το Ισραήλ αναχώρησα και από εκεί έφτασα στην Ανατολή. Μονάχα όταν το φως της Ανατολής σταδιακά γίνει λευκό, θα αρχίσει να γίνεται φως το σκοτάδι που έχει εξαπλωθεί στη γη, και μονάχα τότε θα ανακαλύψει ο άνθρωπος πως εδώ και πολύ καιρό έχω φύγει από το Ισραήλ και ανέρχομαι εκ νέου στην Ανατολή. Έχοντας κάποτε κατέλθει στο Ισραήλ και έχοντας ύστερα αποχωρήσει από εκεί, δεν μπορώ να ξαναγεννηθώ στο Ισραήλ, διότι το έργο Μου καθοδηγεί όλο το σύμπαν και, επιπλέον, η αστραπή ακτινοβολεί κατευθείαν από την Ανατολή προς τη Δύση. Για αυτόν τον λόγο έχω κατέλθει στην Ανατολή κι έχω φέρει τη Χαναάν στον λαό της Ανατολής. Θα φέρω ανθρώπους από όλη τη γη στη γη της Χαναάν, οπότε συνεχίζω να εκφέρω ομιλίες στη γη της Χαναάν για να ελέγξω ολόκληρο το σύμπαν. Αυτήν τη χρονική στιγμή, εκτός από τη Χαναάν, δεν υπάρχει καθόλου φως στη γη, και όλοι οι άνθρωποι κινδυνεύουν από την πείνα και το κρύο. Έδωσα τη δόξα Μου στο Ισραήλ και στη συνέχεια την πήρα πίσω, φέρνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο τους Ισραηλίτες στην Ανατολή και όλη την ανθρωπότητα στην Ανατολή. Τους έχω φέρει όλους στο φως, έτσι ώστε να επανενωθούν μαζί του και να σχετιστούν με αυτό, και να μη χρειάζεται πλέον να το αναζητούν. Θα επιτρέψω σε όλους όσοι αναζητούν το φως να το δουν εκ νέου και να αντικρίσουν τη δόξα που είχα στο Ισραήλ· θα τους επιτρέψω να δουν πως εδώ και πολύ καιρό έχω κατέλθει εν μέσω της ανθρωπότητας επάνω σε ένα λευκό σύννεφο, θα τους επιτρέψω να δουν τα αμέτρητα λευκά σύννεφα και τα γεμάτα με καρπούς κλαδιά και, επιπλέον, θα τους επιτρέψω να δουν τον Ιεχωβά Θεό του Ισραήλ. Θα τους επιτρέψω να αντικρίσουν τον Κύριο των Ιουδαίων, τον πολυπόθητο Μεσσία, και την πλήρη εμφάνισή Μου, Εμένα που υπέστην τόσες διώξεις από βασιλείς ανά τους αιώνες. Θα εργαστώ επάνω σε ολόκληρο το σύμπαν και θα εκτελέσω σπουδαίο έργο, αποκαλύπτοντας όλη Μου τη δόξα και όλες τις πράξεις Μου στον άνθρωπο κατά τις έσχατες ημέρες. Θα φανερώσω ολόκληρη τη λαμπρή Μου όψη σε εκείνους που Με περιμένουν τόσα χρόνια, σε εκείνους που λαχταρούν να φτάσω επάνω σε ένα λευκό σύννεφο, στο Ισραήλ που λαχταρά να εμφανιστώ εκ νέου, και σε όλη την ανθρωπότητα που Με καταδιώκει, έτσι ώστε να μάθουν όλοι πως εδώ και πολύ καιρό πήρα τη δόξα Μου και την έφερα στην Ανατολή, και δεν βρίσκεται πια στην Ιουδαία. Διότι οι έσχατες ημέρες έχουν ήδη έρθει!» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο κρότος των επτά κεραυνών που προμηνύει ότι το ευαγγέλιο της βασιλείας θα διαδοθεί σε ολόκληρο το σύμπαν). Έπειτα, το συνέκρινα με την προφητεία στη Βίβλο: «Διότι καθώς η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου» (Κατά Ματθαίον 24:27). Ταίριαζε με τα λόγια του Κυρίου Ιησού. Συμφωνούσε απόλυτα με τη Βίβλο. Εκτός απ’ τον Θεό, ποιος θα μπορούσε να αποκαλύψει αυτά τα μυστήρια; Τα λόγια αυτά με συνεπήραν. Ήθελα συνεχώς να τα διαβάζω. Ένιωθα πως στο βιβλίο αυτό θα έβρισκα απάντηση στο πρόβλημά μου.

Έπειτα, διάβασα ένα άλλο χωρίο. «Εφόσον αναζητούμε τα χνάρια του Θεού, μας ωφελεί να αναζητήσουμε το θέλημα του Θεού, τα λόγια του Θεού, τις ομιλίες Του —διότι όπου βρίσκονται τα νέα λόγια που εκφέρει ο Θεός, εκεί υπάρχει και η φωνή του Θεού, κι όπου υπάρχουν τα βήματα του Θεού, εκεί είναι και τα έργα του Θεού. Όπου βρίσκεται η έκφραση του Θεού, εκεί εμφανίζεται ο Θεός, κι όπου εμφανίζεται ο Θεός, εκεί υπάρχει η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Ενώ αναζητούσατε τα χνάρια του Θεού, αγνοήσατε τα λόγια που λένε ότι “ο Θεός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή”. Κι έτσι, πολλοί άνθρωποι, ακόμα κι όταν λαμβάνουν την αλήθεια, δεν πιστεύουν ότι έχουν ανακαλύψει τα χνάρια του Θεού, πόσο μάλλον δε, αναγνωρίζουν την εμφάνιση του Θεού. Τι σοβαρό λάθος! Η εμφάνιση του Θεού δεν μπορεί να συμβιβασθεί με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, πόσο μάλλον δε, μπορεί ο Θεός να εμφανιστεί κατ’ εντολή του ανθρώπου. Ο Θεός κάνει τις δικές Του επιλογές κι έχει τα δικά Του σχέδια όταν εκτελεί το έργο Του. Επίσης, έχει τους δικούς Του σκοπούς, καθώς και τις δικές Του μεθόδους. Ό,τι έργο κι αν κάνει ο Θεός, δεν έχει ανάγκη να το συζητά με τον άνθρωπο ούτε να ζητά τη συμβουλή του ανθρώπου, πόσο μάλλον να ενημερώνει κάθε άνθρωπο σχετικά με το έργο Του. Αυτή είναι η διάθεση του Θεού, η οποία, επιπλέον, θα πρέπει να αναγνωρισθεί απ’ όλους. Αν επιθυμείς να γίνεις μάρτυρας της εμφάνισης του Θεού, να ακολουθήσεις τα βήματα του Θεού, τότε πρέπει πρώτα να εγκαταλείψεις τις αντιλήψεις σου. Δεν πρέπει να απαιτείς από τον Θεό να κάνει αυτό ή εκείνο και, ακόμη περισσότερο, δεν θα πρέπει να Τον κλείσεις στα δικά σου όρια και να Τον περιορίσεις στις δικές σου αντιλήψεις. Αντίθετα, θα πρέπει να απαιτήσετε από τον εαυτό σας τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αναζητάτε τα χνάρια του Θεού, τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αποδεχτείτε την εμφάνιση του Θεού και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να υποταχθείτε στο νέο έργο του Θεού. Αυτό θα πρέπει να κάνει ο άνθρωπος. Εφόσον ο άνθρωπος δεν είναι η αλήθεια και δεν κατέχει την αλήθεια, θα πρέπει να αναζητά, να αποδέχεται και να υπακούει» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Α΄: Η εμφάνιση του Θεού έχει αναγγείλει μια νέα εποχή). Διάβασα αυτό το χωρίο δύο φορές συνεχόμενα. Σκεφτόμουν πως εκεί που είναι η φωνή του Θεού θα βρίσκονται και τα χνάρια Του. Εκεί εμφανίζεται ο Θεός. Ήταν όντως αυτά τα λόγια του Θεού; Κανείς εκτός απ’ τον Θεό δεν θα μπορούσε να πει κάτι τέτοιο. Αυτά διάβαζαν στην Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, άρα ίσως ο Θεός εργαζόταν στην εκκλησία αυτή. Ενθουσιάστηκα και συνέχισα να διαβάζω.

Αργότερα, βρήκα το εξής χωρίο. «Σήμερα, ο Θεός επέστρεψε στον κόσμο για να κάνει το έργο Του. Η πρώτη Του στάση είναι το πρότυπο της δικτατορικής διακυβέρνησης: η Κίνα, το ισχυρό προπύργιο του αθεϊσμού. Ο Θεός κέρδισε μια ομάδα ανθρώπων με την σοφία και τη δύναμή Του. Κατά την περίοδο αυτή, καταδιώκεται από το κυβερνών κόμμα της Κίνας με κάθε τρόπο και υποβάλλεται σε μεγάλο πόνο, χωρίς κανένα μέρος να γείρει το κεφάλι Του, ανίκανος να βρει καταφύγιο. Μολαταύτα, ο Θεός ακόμα συνεχίζει το έργο που σκοπεύει να πραγματοποιήσει: εκφράζει τη φωνή Του και διαδίδει το ευαγγέλιο. Κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί την παντοδυναμία του Θεού. Στην Κίνα, μια χώρα που θεωρεί τον Θεό ως εχθρό, ο Θεός δεν έχει παύσει ποτέ να δουλεύει. Αντιθέτως, περισσότεροι άνθρωποι έχουν αποδεχτεί το έργο και τον λόγο Του, γιατί ο Θεός σώζει κάθε ένα μέλος της ανθρωπότητας ξεχωριστά στον μέγιστο δυνατό βαθμό» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Β΄: Ο Θεός προΐσταται της μοίρας όλης της ανθρωπότητας). Όμως μόλις διάβασα το σημείο «Σήμερα, ο Θεός επέστρεψε στον κόσμο για να κάνει το έργο Του. Η πρώτη Του στάση είναι το πρότυπο της δικτατορικής διακυβέρνησης: η Κίνα», απογοητεύτηκα και σταμάτησα αμέσως. Τα μάτια μου καρφώθηκαν σ’ αυτές τις δύο προτάσεις και σκεφτόμουν: «Ο Θεός στην Κίνα; Πώς είναι δυνατόν; Ίσως δεν θα έπρεπε να το διαβάσω. Τι θα γίνει αν παραπλανηθώ;» Όμως σκέφτηκα πως αυτά τα λόγια έμοιαζαν με τη φωνή του Θεού. Αν δεν το ερευνούσα κι ο Κύριος είχε όντως επιστρέψει, δεν θα έχανα αυτήν την ευκαιρία; Ένιωθα απίστευτα διχασμένη και αναρωτιόμουν: Γιατί ο Θεός να εμφανιστεί και να εργαστεί στην Κίνα; Το συνέκρινα με τη Βίβλο και τα λόγια του Κυρίου Ιησού: «Διότι καθώς η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου» (Κατά Ματθαίον 24:27). Το «από ανατολών» αναφερόταν στην Κίνα; Όμως η Κίνα ήταν υποανάπτυκτη, και ο αθεϊσμός κυριαρχούσε εκεί. Θα εμφανιζόταν και θα εργαζόταν ο Θεός εκεί; Το βιβλίο αυτό ανέφερε σαφώς πως αυτό ίσχυε. Ήμουν ακόμα διστακτική. Έπρεπε να συνεχίσω ή να τα παρατήσω; Τότε σκέφτηκα την αναζήτησή μου όλα αυτά τα χρόνια. Όσο υπήρχε ελπίδα, δεν έπρεπε να τα παρατήσω. Έτσι, αποφάσισα να πάω στην Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού για να ερευνήσω.

Την επομένη, πήγα στην Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Ένας αδελφός ήταν στα μισά ενός κηρύγματος και μιλούσε ακριβώς για το θέμα που με απασχολούσε: Πώς να ξεφύγω απ’ την αμαρτία. Διάβαζε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. «Την Εποχή της Χάριτος, τα δαιμόνια εκβάλλονταν από τον άνθρωπο μέσω της χειροθεσίας και της προσευχής, αλλά οι διεφθαρμένες διαθέσεις παρέμεναν ακόμα μέσα στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος θεραπευόταν από την ασθένειά του και οι αμαρτίες του συγχωρούνταν, αλλά όσο για το πώς θα αποβάλλονταν οι διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις μέσα από τον άνθρωπο, αυτό το έργο δεν είχε επιτελεστεί ακόμα. Ο άνθρωπος σώθηκε και έλαβε συγχώρεση για τις αμαρτίες του μόνο λόγω της πίστης του, αλλά η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου δεν εξαλείφθηκε και παρέμενε μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν μέσω του ενσαρκωμένου Θεού, αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι ο άνθρωπος δεν είχε πλέον την αμαρτία μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου μπορούσαν να συγχωρεθούν μέσω της προσφοράς περί αμαρτίας, αλλά όσο για το πώς ακριβώς μπορεί να μην αμαρτάνει πλέον ο άνθρωπος και πώς μπορεί να εξαλειφθεί ολοκληρωτικά και να μεταμορφωθεί η αμαρτωλή του φύση, ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να λύσει αυτό το πρόβλημα. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν, κι αυτό οφείλεται στο έργο της σταύρωσης του Θεού, αλλά ο άνθρωπος συνέχισε να ζει μέσα στη διεφθαρμένη σατανική διάθεση του παρελθόντος. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος πρέπει να σωθεί πλήρως από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του, ώστε η αμαρτωλή του φύση να αποβληθεί ολοκληρωτικά και να μην αναπτυχθεί ποτέ ξανά, καθιστώντας, έτσι, δυνατή τη μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου. Αυτό θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να κατανοεί το μονοπάτι της ανάπτυξης στη ζωή, να κατανοεί την οδό της ζωής, καθώς και τον τρόπο να αλλάξει τη διάθεσή του. Επιπλέον, θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να ενεργεί σύμφωνα με αυτό το μονοπάτι, έτσι ώστε η διάθεσή του να μπορεί σταδιακά να αλλάξει κι εκείνος να μπορεί να ζήσει υπό τη λάμψη του φωτός, ώστε όλα όσα κάνει να είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ώστε να μπορέσει να αποβάλει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του και ώστε να απελευθερωθεί από την επιρροή του σκότους του Σατανά, κι έτσι να αναδυθεί τελείως από την αμαρτία. Τότε μόνο θα λάβει ο άνθρωπος πλήρη σωτηρία» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)].

Συναναστράφηκε: «Απ’ τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού βλέπουμε πως την Εποχή της Χάριτος, ο Θεός έκανε μόνο το έργο της λύτρωσης. Ο Κύριος Ιησούς διέδωσε το ευαγγέλιο της βασιλείας, είπε στους ανθρώπους να εξομολογηθούν και να μετανοήσουν. Θεράπευσε αρρώστους, εξέβαλε δαιμόνια και συγχώρησε αμαρτίες. Απένειμε επίσης άπλετη χάρη στην ανθρωπότητα. Τελικά, σταυρώθηκε ως προσφορά περί αμαρτίας για όλους. Έκτοτε, για να συγχωρούνται οι αμαρτίες μας και να απολαμβάνουμε τη χάρη και τις ευλογίες του Θεού, πρέπει απλώς να προσευχόμαστε και να εξομολογούμαστε. Αυτό ήταν το έργο του Κυρίου Ιησού την Εποχή της Χάριτος. Άρα, με την ολοκλήρωση του έργου της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού, το έργο της σωτηρίας τελείωσε; Φυσικά και όχι. Με το έργο της λύτρωσης απλώς συγχωρήθηκαν οι αμαρτίες μας, όμως η ρίζα της αμαρτίας και της αμαρτωλής μας φύσης παρέμειναν. Ακόμα συνεχίζουμε να αμαρτάνουμε. Είμαστε αλαζόνες, επιδεικνυόμαστε, λέμε ψέματα και εξαπατούμε. Μερικές φορές, νιώθουμε ζήλεια και μίσος. Ζούμε εγκλωβισμένοι σε μια κατάσταση συνεχούς αμαρτίας και εξομολόγησης. Το Προς Εβραίους 12:14 λέει: “Χωρίς αγιασμού ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον”. Ο Θεός είναι άγιος και δίκαιος. Έτσι ακάθαρτοι και διεφθαρμένοι, είμαστε άξιοι να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών; Ο Παντοδύναμος Θεός έχει έρθει τις έσχατες ημέρες, εκφράζει αλήθειες και κάνει το έργο της κρίσεως, για να διορθώσει την αμαρτωλή μας φύση, ώστε να αποτινάξουμε εντελώς τα δεσμά της αμαρτίας, να καθαρθούμε και να εισέλθουμε στη βασιλεία του Θεού. Αυτό εκπληρώνει τις προφητείες του Κυρίου Ιησού: “Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν” (Κατά Ιωάννην 16:12-13). “Δεν ήλθον διά να κρίνω τον κόσμον, αλλά διά να σώσω τον κόσμον. Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα” (Κατά Ιωάννην 12:47-48). Τις έσχατες ημέρες, ο Παντοδύναμος Θεός έχει πει εκατομμύρια λόγια, εκφράζοντας όλες τις απαραίτητες αλήθειες για να εξαγνιστούμε και να σωθούμε εντελώς. Κρίνει και εκθέτει όλες τις αντίθεες διεφθαρμένες διαθέσεις και τη σατανική μας φύση, αποκαλύπτοντας τη ρίζα της αμαρτίας μας και της αντίστασής μας προς τον Θεό. Μας δείχνει το μονοπάτι της εξάλειψης της αμαρτίας και της σωτηρίας του Θεού. Βλέπουμε την αλήθεια της διαφθοράς μας μόνο όταν δεχόμαστε την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού, νιώθουμε τύψεις, μισούμε τον εαυτό μας, μετανοούμε, απαλλασσόμαστε απ’ τη διαφθορά και εξαγνιζόμαστε. Μόνο με το έργο της κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες εξαγνιζόμαστε, σωζόμαστε και εισερχόμαστε στη βασιλεία Του».

Η συναναστροφή του αδελφού ήταν τόσο διαφωτιστική, που ένα μεγάλο βάρος έφυγε από πάνω μου. Επομένως, ο Κύριος Ιησούς έκανε το έργο της λύτρωσης, και μέσα από την προσφορά περί αμαρτίας, οι αμαρτίες μας συγχωρήθηκαν, όμως η αμαρτωλή φύση παρέμεινε. Μόνο με αποδοχή του έργου της κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες επιλύουμε το πρόβλημα της αμαρτίας, ξεφεύγουμε από τα δεσμά και τους περιορισμούς της, εξαγνιζόμαστε και γινόμαστε άξιοι της βασιλείας του Θεού. Μόνο ο Θεός θα μπορούσε να αποκαλύψει τα μυστήρια του έργου διαχείρισής Του και να καθάρει και να σώσει πλήρως τον άνθρωπο. Ήμουν βέβαιη πως ήταν το έργο του Θεού. Ήμουν ενθουσιασμένη.

Την επομένη, μια αδελφή από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού μού διάβασε κάποια λόγια του Θεού. «Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό λέγονται σε σχέση με το πώς ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και μια εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια). Μόλις τα διάβασε, μου τα αποσαφήνισε καλύτερα με τη συναναστροφή και τη μαρτυρία της. Τις έσχατες ημέρες, ο Θεός εκφράζει αλήθειες και κάνει το έργο της κρίσεως για να διορθώσει την αμαρτωλή μας φύση. Αν δεν αποδεχτούμε την κρίση του Θεού, αλλά ξοδεύουμε τη ζωή μας στη θρησκεία, δεν θα ξεφύγουμε από την αμαρτία ούτε θα καθαρθούμε. Χάρη στο έλεος και τη χάρη του Θεού, τελικά βρήκα το μονοπάτι της κάθαρσης απ’ την αμαρτία. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη, που δεν σταματούσα να κλαίω. Θυμήθηκα τα τελευταία οχτώ χρόνια που είχα πάει σε αμέτρητες εκκλησίες, μικρές και μεγάλες, για να απαλλαγώ απ’ την αμαρτία και να εισέλθω στη βασιλεία των ουρανών. Όμως κάθε φορά, έμπαινα με ελπίδα και έφευγα απογοητευμένη. Με τη χάρη του Θεού, άκουσα τη φωνή Του και είδα την εμφάνισή Του. Ήμουν απίστευτα ευλογημένη! Ένιωθα σαν χαμένο παιδί που μετά από χρόνια περιπλάνησης, γύρισε στη μητέρα του. Είχα μια απερίγραπτη αίσθηση γαλήνης και χαράς.

Όμως, η σύγχυσή μου δεν είχε διαλυθεί εντελώς. Ρώτησα την αδελφή: «Οι κινέζοι είναι απολίτιστοι και εναντιώνονται στον Θεό. Γιατί ο Θεός να εμφανιστεί και να εργαστεί εκεί τις έσχατες ημέρες;» Μου διάβασε κάποια λόγια του Παντοδύναμου Θεού. «Το έργο του Ιεχωβά ήταν η δημιουργία του κόσμου· ήταν η αρχή. Αυτό το στάδιο του έργου είναι το τέλος του έργου, είναι η ολοκλήρωση. Στην αρχή, το έργο του Θεού επιτελείτο μεταξύ των εκλεκτών του Ισραήλ και ήταν η αυγή μιας νέας εποχής στον πιο ιερό από όλους τους τόπους. Το τελευταίο στάδιο του έργου επιτελείται στην πιο ακάθαρτη χώρα, ώστε να κρίνει τον κόσμο και να φέρει την εποχή στο τέλος της. Στο πρώτο στάδιο, το έργο του Θεού επιτελέστηκε στον πιο φωτεινό από όλους τους τόπους και το τελευταίο στάδιο επιτελείται στον πιο σκοτεινό από όλους τους τόπους, και αυτό το σκοτάδι θα εκδιωχθεί, θα δημιουργηθεί φως και όλοι οι άνθρωποι θα κατακτηθούν. Όταν θα έχουν κατακτηθεί οι άνθρωποι αυτού του πιο ακάθαρτου και πιο σκοτεινού τόπου, και ολόκληρος ο πληθυσμός αναγνωρίσει ότι υπάρχει ένας Θεός, ο οποίος είναι ο αληθινός Θεός, και κάθε άνθρωπος πειστεί απόλυτα, τότε αυτό το γεγονός θα χρησιμοποιηθεί για να επιτελεστεί το έργο της κατάκτησης απ’ άκρη σ’ άκρη σε ολόκληρο το σύμπαν. Αυτό το στάδιο του έργου είναι συμβολικό: μόλις τελειώσει το έργο αυτής της εποχής, το έργο των 6.000 ετών διαχείρισης θα φτάσει σε ένα πλήρες τέλος. Μόλις κατακτηθούν όσοι βρίσκονται στον σκοτεινότερο τόπο, είναι αυτονόητο ότι το ίδιο θα συμβεί και οπουδήποτε αλλού. Ως εκ τούτου, μόνο το έργο της κατάκτησης στην Κίνα φέρει συμβολισμό με νόημα. Η Κίνα αντιπροσωπεύει όλες τις δυνάμεις του σκότους και ο λαός της Κίνας αντιπροσωπεύει όλους εκείνους που είναι από σάρκα, που είναι του Σατανά και που είναι από σάρκα και οστά. Ο κινεζικός λαός είναι αυτός που έχει διαφθαρεί περισσότερο από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, που αντιτίθεται περισσότερο στον Θεό και του οποίου η ανθρώπινη φύση είναι η πιο ποταπή και ακάθαρτη, κι έτσι αποτελεί το αρχέτυπο όλης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άλλες χώρες δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Οι αντιλήψεις του ανθρώπου είναι όλες ίδιες και, παρόλο που ο λαός των χωρών αυτών μπορεί να είναι καλού επιπέδου, αν δεν γνωρίζει τον Θεό, τότε αυτό σημαίνει ότι αντιτίθεται σε Αυτόν. […] Ο λαός της Κίνας είναι εκείνος στον οποίο η διαφθορά, η ακαθαρσία, η αδικία, η εναντίωση και η ανυπακοή εκδηλώνονται στον μέγιστο βαθμό και αποκαλύπτονται σε όλες τις ποικίλες μορφές τους. Από τη μία πλευρά, οι άνθρωποι αυτοί είναι χαμηλού επιπέδου και, από την άλλη, η ζωή και η νοοτροπία τους είναι οπισθοδρομικές, και οι συνήθειες, το κοινωνικό περιβάλλον τους, η οικογένεια στην οποία έχουν γεννηθεί —όλα είναι φτωχά και τα πιο οπισθοδρομικά. Το κύρος τους είναι, επίσης, χαμηλό. Το έργο σε αυτόν τον τόπο είναι συμβολικό, και αφού επιτελεστεί αυτό το δοκιμαστικό έργο στο σύνολό του, το επακόλουθο έργο του Θεού θα είναι πολύ πιο εύκολο. Αν μπορεί να ολοκληρωθεί αυτό το στάδιο του έργου, τότε εξυπακούεται ότι το ίδιο μπορεί να κάνει και το επακόλουθο έργο. Μόλις πραγματοποιηθεί αυτό το στάδιο του έργου, θα έχει σημειωθεί μεγάλη επιτυχία, και το έργο της κατάκτησης απ’ άκρη σ’ άκρη σε ολόκληρο το σύμπαν θα έχει φτάσει οριστικά στο τέλος του. Στην πραγματικότητα, μόλις το έργο μεταξύ σας στεφθεί με επιτυχία, αυτή θα ισοδυναμεί με την επιτυχία απ’ άκρη σ’ άκρη σε ολόκληρο το σύμπαν. Αυτήν τη σημασία έχει το γεγονός ότι σας βάζω να λειτουργήσετε ως πρότυπα και δείγματα» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (2)]. Τότε συναναστράφηκε: «Τα λόγια του Θεού είναι πολύ σαφή. Έχει μεγάλη σημασία για τον Θεό να εμφανιστεί και να εργαστεί στην Κίνα τις έσχατες ημέρες. Το έργο του Θεού τώρα είναι αυτό της κρίσεως και της κάθαρσης. Εκφράζει αλήθειες για να εκθέσει την αντίθεη, σατανική μας φύση και τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας. Μας δείχνει τη δίκαιη, μεγαλοπρεπή και οργισμένη διάθεσή Του που δεν ανέχεται προσβολή. Γι’ αυτό έπρεπε να επιλέξει τους πιο βαθιά διεφθαρμένους που αντιτίθενται στον Θεό ως παράδειγμα. Μόνο αν εργάζεται ανάμεσα στους ανθρώπους μπορεί να αποκαλύψει κάθε είδος διαφθοράς στην ανθρωπότητα και να δείξει καλύτερα την αγιοσύνη και τη δικαιοσύνη Του. Έτσι έχει καλύτερα αποτελέσματα στο έργο της κρίσεώς Του. Επίσης, η Κίνα είναι η φωλιά του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Αυτός είναι η ενσάρκωση του Σατανά, που έχει διαφθείρει τον λαό αυτόν πιο βαθιά. Γι’ αυτό και η Κίνα είναι ο άξονα του κακού στον κόσμο, και οι κινέζοι οι πιο διεφθαρμένοι. Αρνούνται τον Θεό, Του αντιστέκονται κι έχουν τη χειρότερη ανθρώπινη φύση. Είναι η επιτομή της διεφθαρμένης ανθρώπινης φύσης. Ο Θεός εμφανίζεται, εργάζεται και εκφράζει αλήθειες στην Κίνα εκθέτοντας κάθε πτυχή της διαφθοράς και επαναστατικότητας των κινέζων, για να μας κατακτήσει καλύτερα. Έτσι φαίνεται καλύτερα η ουσία και η αλήθεια της βαθιάς διαφθοράς μας απ’ τον Σατανά. Επίσης, εργαζόμενος στην πιο βδελυρή, διεφθαρμένη και αντίθεη χώρα, κατακτώντας, εξαγνίζοντας και μεταμορφώνοντας τον πιο απολίτιστο και βαθιά διεφθαρμένο λαό της Κίνας, οι λαοί των άλλων χωρών θα σωθούν πιο εύκολα. Επειδή ο Θεός εργάζεται έτσι, οι άνθρωποι βλέπουν τη μεγάλη δύναμή Του και πείθονται εντελώς. Έτσι αποκαλύπτεται η εξουσία, η δύναμη, η σοφία και η παντοδυναμία του Θεού».

Έπειτα, διάβασε κι άλλα λόγια του Θεού. «Οι Κινέζοι δεν πίστεψαν ποτέ στον Θεό· δεν υπηρέτησαν ποτέ τον Ιεχωβά και δεν υπηρέτησαν ποτέ τον Ιησού. Το μόνο που κάνουν είναι να προσκυνούν με το κεφάλι στο πάτωμα, να καίνε θυμίαμα, να καίνε χαρτί τζος και να λατρεύουν τον Βούδα. Απλώς λατρεύουν είδωλα —είναι όλοι τους στασιαστικοί στο έπακρο. Έτσι, όσο πιο χαμηλή είναι η θέση των ανθρώπων, τόσο περισσότερο φαίνεται ότι αυτό που κερδίζει από εσάς ο Θεός είναι ακόμη περισσότερη δόξα. […] Σύμφωνα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, θα έπρεπε να είχα γεννηθεί σε μια ωραία χώρα για να δείξω ότι έχω υψηλό κύρος, να δείξω ότι έχω μεγάλη αξία και να δείξω την τιμή, την αγιοσύνη και το μεγαλείο Μου. Εάν είχα γεννηθεί σε ένα μέρος που Με αναγνωρίζει, σε μια πρωτοκλασάτη οικογένεια, και αν είχα υψηλή θέση και υψηλό κύρος, τότε θα Μου φέρονταν πολύ καλά. Αυτό δεν θα ωφελούσε το έργο Μου, και τότε θα μπορούσε και πάλι να αποκαλυφθεί μια τόσο μεγάλη σωτηρία; Όλοι όσοι Με έβλεπαν θα Με υπάκουαν και δεν θα μολύνονταν από την ακαθαρσία. Θα έπρεπε να είχα γεννηθεί σε ένα τέτοιο μέρος. Αυτό πιστεύετε εσείς. Αλλά σκεφτείτε το: ο Θεός ήρθε στη γη για διασκέδαση ή για εργασία; Εάν εργαζόμουν σε έναν τέτοιο εύκολο και άνετο τόπο, θα μπορούσα να κερδίσω την πλήρη δόξα Μου; Θα μπορούσα να κατακτήσω όλη Μου την κτίση; Όταν ήρθε ο Θεός στη γη, Εκείνος δεν ήταν από αυτόν τον κόσμο και δεν ενσαρκώθηκε για να απολαύσει τον κόσμο. Ο τόπος όπου το έργο θα αποκάλυπτε τη διάθεσή Του και θα είχε τη μεγαλύτερη σημασία είναι ο τόπος όπου γεννήθηκε. Είτε πρόκειται για άγιο είτε για ακάθαρτο τόπο, και ανεξάρτητα από το πού εργάζεται, Εκείνος είναι άγιος. Τα πάντα στον κόσμο δημιουργήθηκαν από Εκείνον, αν και όλα τους έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά. Τα πάντα, ωστόσο, εξακολουθούν να Του ανήκουν· βρίσκονται όλα στα χέρια Του. Έρχεται σε έναν ακάθαρτο τόπο και εργάζεται εκεί για να αποκαλύψει την αγιοσύνη Του· αυτό το κάνει μόνο για χάρη του έργου Του, γεγονός που σημαίνει ότι Εκείνος υπομένει μεγάλη ταπείνωση για να επιτελέσει ένα τέτοιο έργο προκειμένου να σώσει τους ανθρώπους αυτού του ακάθαρτου τόπου. Αυτό γίνεται για να γίνει μάρτυρας, για χάρη ολόκληρης της ανθρωπότητας. Αυτό που δείχνει αυτό το έργο στους ανθρώπους είναι η δικαιοσύνη του Θεού, και μπορεί καλύτερα να δείξει την υπεροχή του Θεού. Το μεγαλείο και η ακεραιότητά Του εκδηλώνονται από τη σωτηρία μιας ομάδας ανθρώπων χαμηλού επιπέδου, τους οποίους οι άλλοι περιφρονούν. Το ότι γεννήθηκε σε έναν ακάθαρτο τόπο δεν αποδεικνύει επ’ ουδενί ότι Εκείνος είναι χαμηλού επιπέδου· δίνει απλώς τη δυνατότητα σε όλη την κτίση να δει το μεγαλείο Του και την αληθινή αγάπη Του για την ανθρωπότητα. Όσα περισσότερο το κάνει, τόσο περισσότερο αποκαλύπτει την αγνή, την αψεγάδιαστη αγάπη Του για τον άνθρωπο. Ο Θεός είναι άγιος και δίκαιος. Παρότι γεννήθηκε σε έναν ακάθαρτο τόπο και παρότι ζει με αυτούς τους ανθρώπους που είναι γεμάτοι βρομιά, όπως ακριβώς έζησε ο Ιησούς με τους αμαρτωλούς κατά την Εποχή της Χάριτος, δεν γίνεται κάθε κομματάκι του έργου Του προς χάριν της επιβίωσης της ανθρωπότητας; Δεν γίνεται όλο ώστε να μπορέσει η ανθρωπότητα να κερδίσει μεγάλη σωτηρία; Πριν από δυο χιλιάδες χρόνια, Εκείνος έζησε με αμαρτωλούς για πολλά χρόνια. Εκείνο έγινε για χάρη της λύτρωσης. Σήμερα, ζει με μια ομάδα ακάθαρτων, ποταπών ανθρώπων. Αυτό γίνεται για χάρη της σωτηρίας. Δεν γίνεται όλο το έργο Του για χάρη δική σας, των ανθρώπων; Αν δεν είχε σκοπό να σώσει την ανθρωπότητα, γιατί να είχε ζήσει και να είχε υποφέρει με τους αμαρτωλούς για τόσο πολλά χρόνια αφότου γεννήθηκε σε φάτνη; Και αν δεν είχε σκοπό να σώσει την ανθρωπότητα, γιατί να ενσαρκωνόταν για δεύτερη φορά, να γεννιόταν σε αυτόν τον τόπο όπου συναθροίζονται δαίμονες, και να ζούσε με αυτούς τους ανθρώπους που έχουν διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά; Δεν είναι πιστός ο Θεός; Ποιο μέρος του έργου Του δεν έχει γίνει για την ανθρωπότητα; Ποιο μέρος δεν έχει γίνει για τη μοίρα σας; Ο Θεός είναι άγιος —αυτό είναι αμετάβλητο! Δεν μολύνεται από την ακαθαρσία, παρότι έχει έρθει σε έναν ακάθαρτο τόπο· το μόνο που μπορούν να σημαίνουν όλα αυτά είναι ότι η αγάπη του Θεού για την ανθρωπότητα είναι εξαιρετικά ανιδιοτελής και ότι τα βάσανα και η ταπείνωση που υπομένει είναι εξαιρετικά μεγάλα!» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η σημασία της σωτηρίας των απογόνων του Μωάβ).

Συναναστράφηκε: «Ο Θεός μάς λέει πως η ενσάρκωση, η εμφάνιση και το έργο Του στην Κίνα τις έσχατες ημέρες έχει τεράστια σημασία. Οι κινέζοι αντιστέκονται στον Θεό και Τον μισούν περισσότερο απ’ όλους. Στερούνται περισσότερο επίπεδο και ανθρώπινη φύση, όμως ο Θεός ενσαρκώνεται και εργάζεται στην Κίνα, εκφράζοντας την αλήθεια με ανοχή κι υπομονή. Έχει υπομείνει τρομερό εξευτελισμό για να σώσει τον πιο βδελυρό και διεφθαρμένο λαό. Αυτό φανερώνει πόσο ταπεινός και κρυμμένος είναι, και την αγιοσύνη, τη δικαιοσύνη, την ανιδιοτέλεια και την αληθινή αγάπη Του για τον άνθρωπο. Επιπλέον, βλέπουμε πως ο Θεός είναι ο Κύριος της δημιουργίας. Έχει την εξουσία να κάνει το έργο Του σε κάθε χώρα, σε κάθε λαό, όμως σ’ όποια χώρα κι αν εμφανίζεται και εργάζεται, το έργο Του είναι για όλη την ανθρωπότητα, για να σώσει όλο το ανθρώπινο γένος. Τις έσχατες ημέρες, ο Παντοδύναμος Θεός έχει εμφανιστεί κι εκφράζει αλήθειες στην Κίνα. Έχει ήδη δημιουργήσει μια ομάδα νικητών, και τώρα, το ευαγγέλιό Του διαδίδεται σ’ όλη την υφήλιο. Το έργο και τα λόγια Του είναι όπως ένα δυνατό φως που λάμπει από την Ανατολή ως τη Δύση. Όλο και περισσότεροι ακούν τη φωνή του Θεού, στρέφονται μαζικά προς τον Παντοδύναμο Θεό και αποδέχονται την κάθαρση και σωτηρία του Θεού. Αν βάσει των αντιλήψεών μας, λέμε πως εφόσον τα άλλα δύο στάδια του έργου του Θεού ήταν στο Ισραήλ, είναι ο Θεός των Ισραηλιτών και δεν θα εμφανιζόταν για να εργαστεί στην Κίνα, τότε δεν Τον οριοθετούμε; Ο Θεός είπε: “Το όνομά μου θέλει είσθαι μέγα μεταξύ των εθνών” (Μαλαχίας 1:11). Πώς λοιπόν θα εκπληρωνόταν αυτό; Τις έσχατες ημέρες, η ενσάρκωση και το έργο του Θεού στην αθεϊστική Κίνα διαλύουν τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Μας δείχνουν πως ο Θεός δεν είναι μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών, αλλά κι ο Θεός των Εθνών. Είναι ο Θεός όλης της ανθρωπότητας, όχι μόνο μιας χώρας ή ενός λαού. Το ότι ενσαρκώνεται, εμφανίζεται και εργάζεται στην Κίνα έχει απίστευτο νόημα!»

Μετά τη συναναστροφή της, ένιωθα μεγάλη ντροπή. Δεν κατανοούσα το έργο του Θεού, αλλά όπως οι πάστορες, Τον οριοθετούσα πως δεν θα μπορούσε να εργαστεί στην Κίνα. Πόσο αλαζόνας και αδαής ήμουν! Όσο το σκέφτομαι τρομάζω. Εξαιτίας της χάρης του Θεού, είχα την τύχη να ακούσω τη φωνή Του και να αποδεχτώ το έργο Του των εσχάτων ημερών. Αλλιώς, θα οριοθετούσα ακόμα τον Θεό βάσει των αντιλήψεών μου, καταδικάζοντας την εμφάνιση και το έργο Του, και δεν θα είχα ελπίδα να αποκτήσω τη σωτηρία Του. Είμαι βαθιά ευγνώμων για τη σωτηρία του Θεού. Βίωσα επίσης αυτό που είπε ο Κύριος Ιησούς: «Και ο ζητών ευρίσκει και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή» (Κατά Ματθαίον 7:8). Τα λόγια αυτά είναι αληθινά, κι ο Θεός είναι αξιόπιστος. Αν αναζητούμε, ο Θεός μάς οδηγεί και μας διαφωτίζει. Δόξα Σοι Παντοδύναμε Θεέ!