Γεννήθηκα σ’ ένα απομακρυσμένο χωριό, σε μια οικογένεια που ήταν παραδοσιακά αγρότες. Όταν πήγαινα σχολείο, η μητέρα μου συχνά μου έλεγε: «Η οικογένειά μας δεν έχει τίποτα. Για ν’ αλλάξεις τη μοίρα σου, βασίσου στον εαυτό σου. Μόνη σου ελπίδα είναι να τα πας καλά στο σχολείο». Πήρα κατάκαρδα αυτά τα λόγια της, ελπίζοντας μια μέρα «να ξεχωρίσω από το πλήθος και να τιμήσω τους προγόνους μου». Αλλά μετά την αποφοίτησή μου, όχι μόνο δεν έβρισκα σταθερή δουλειά, μα αρρώστησαν και οι γονείς μου. Ξοδέψαμε όλες τις οικονομίες μας και δανειστήκαμε και από συγγενείς. Αφού δεν τους ξεπλήρωσα εγκαίρως, η θεία μου με αποκάλεσε βρικόλακα πίσω απ’ την πλάτη μου. Αφοσιώθηκα στο να βγάζω χρήματα για να μην με περιφρονούν, αλλά οι άθλιες οικογενειακές συνθήκες μαζί με την περιφρόνηση των συγγενών με στεναχωρούσαν πολύ, και έκλαιγα πάρα πολύ στα κρυφά. Καθώς ήμουν δυστυχισμένος και ένιωθα αβοήθητος, το 2013, ένας φίλος μού έστειλε το ευαγγέλιο των εσχάτων ημερών του Παντοδύναμου Θεού. Μέσω των λόγων Θεού και των συναθροίσεων με αδελφούς και αδελφές, έμαθα ότι ο άνθρωπος φτιάχτηκε απ’ τον Θεό, ότι η ζωή μας είναι στα χέρια Του. Έμαθα ότι η ζωή είναι τόσο οδυνηρή επειδή λόγω της διαφθοράς του Σατανά, χάθηκε η προστασία του Θεού και ότι ο Θεός έχει ενσαρκωθεί και εκφράζει αλήθειες τις έσχατες ημέρες για να σώσει την ανθρωπότητα από τη διαφθορά του Σατανά. Αφού έμαθα για το θέλημά Του να σώσει την ανθρωπότητα, έγινα ενεργός στις συναθροίσεις και διάβαζα πολλά λόγια του Θεού. Άρχισα πολύ γρήγορα να κάνω καθήκον στην εκκλησία.

Μετά από μερικούς μήνες, αφού ήμουν ενθουσιώδης και ήθελα να επιδιώξω την αλήθεια, οι αδελφοί και οι αδελφές μού πρότειναν να εκπαιδευτώ για επικεφαλής ομάδας. Μαζί με τον αδελφό Λι, ηγηθήκαμε μερικών ομάδων συναθροίσεων. Δούλευα εκείνη την εποχή, έτσι ο αδελφός Λι πήγαινε στις ημερήσιες που ήταν λίγο πιο μακριά, και εγώ πήγαινα στις βραδινές. Έτσι, οργανώναμε καλά τα προγράμματά μας. Προς το τέλος του έτους, είχαμε έλλειψη προσωπικού για τις γενικές υποθέσεις, και αυτό το έργο ανατέθηκε στον αδελφό Λι κι εγώ τέθηκα προσωρινά επικεφαλής των ομάδων. Ήξερα ότι έπρεπε να στηριχθώ στον Θεό γι’ αυτό. Μα ταυτόχρονα, βρισκόμουν σε δύσκολη θέση. Αν έβαζα όλο τον χρόνο και την ενέργειά μου στο καθήκον, δεν θα είχα χρόνο για δουλειά. Η εταιρεία μού είχε στόχο πωλήσεων ένα εκατομμύριο γουαν για το έτος, και αν τον ξεπερνούσα, θα έπαιρνα μεγαλύτερο μπόνους. Σκεφτόμουν ότι αν πετύχαινα τον στόχο, όχι μόνο θα ξεπλήρωνα τα χρέη, αλλά θα εξοικονομούσα και λίγα χρήματα, κι έτσι οι φίλοι και οι συγγενείς μου δεν θα με περιφρονούσαν. Σκέφτηκα να έπαιρνα τα χρήματα και μετά να εργαζόμουν σκληρά στο καθήκον. Ο προϊστάμενός μου στη δουλειά ήθελε να δουλεύω υπερωρίες για να πετύχω τον στόχο· δούλευα μια ώρα παραπάνω και έπαιρνα άδεια για τις συναθροίσεις, μα ο προϊστάμενός μου σταμάτησε να εγκρίνει τις άδειες και ήθελε να δουλεύω περισσότερο. Έτσι, αργούσα συχνά στις συναθροίσεις. Οι άλλοι μου υπενθύμιζαν ότι έπρεπε να εμφανιστώ νωρίτερα και εγώ απλώς έγνεφα απρόθυμα. Σε λίγο καιρό, πήρα μια παραγγελία για πάνω από 500.000 γουαν και εκείνο τον μήνα πήρα πάνω από 7.000 γουαν, πράγμα που με έκανε να θέλω ακόμα περισσότερα. Σκεφτόμουν ότι αυτά τα λεφτά ήρθαν γρήγορα και είχα ήδη καλύψει πάνω από τον μισό στόχο. Αν οι μισοί μου πελάτες υπέγραφαν μια παραγγελία, θα ήταν μεγάλο κέρδος για μένα. Κι αν έβρισκα ακόμα λίγους μεγάλους πελάτες, μπορεί να αγόραζα σπίτι και αυτοκίνητο σε λίγα χρόνια· τότε, θα γυρνούσα ένδοξα και οι συγχωριανοί μου θα με θαύμαζαν. Και έτσι, έπεσα με τα μούτρα στο όνειρό μου να βγάλω πολλά λεφτά. Δούλευα συχνά υπερωρίες τα βράδια. Ενίοτε, σκεφτόμουν τους αδελφούς και τις αδελφές που με περίμεναν και ένιωθα λίγο ένοχος, αλλά τελείωνα πολύ αργά τη δουλειά —έπρεπε να πάω σπίτι. Μέχρι να φτάσω στο σπίτι, ήμουν εξαντλημένος και δεν είχα ενέργεια να διαβάσω τα λόγια του Θεού, πήγαινα κατευθείαν για ύπνο. Κάποια πρωινά ξυπνούσα πολύ αργά, ξεφύλλιζα λίγο τα λόγια του Θεού και πήγαινα για δουλειά. Δεν ήξερα τι να πω στις προσευχές. Ζώντας σε τέτοια κατάσταση, έκανα το καθήκον μου όλο και πιο πρόχειρα. Κάποιοι νεοφώτιστοι στον τομέα μου χρειάζονταν επειγόντως πότισμα, μα έβαζα άλλους να πηγαίνουν στη θέση μου στις συναθροίσεις των νεοφώτιστων. Ωστόσο, όλοι είχαν τα καθήκοντά τους και μερικές φορές δεν μπορούσαν, οπότε επηρεαζόταν η αποτελεσματικότητα του ποτίσματος. Αργότερα, όλοι συναναστράφηκαν μαζί μου ότι έπρεπε να βάλω το καθήκον πάνω απ’ όλα, και ότι το να ασχολούμαι επιφανειακά στις συναθροίσεις και να είμαι ανεύθυνος στο καθήκον μου θα εμπόδιζε την πρόοδο της ζωής των νεοφώτιστων. Φοβήθηκα κάπως όταν τα είπαν αυτά. Αν οι νέοι πιστοί δεν ποτίζονταν εγκαίρως, ίσως να παραπλανούνταν και να εγκατέλειπαν· τότε θα έπραττα το κακό. Δεν μπορούσα να συνεχίσω έτσι, έπρεπε να προσευχηθώ και να μετανοήσω.

Έπειτα, όταν πήγαινα να ελέγξω αυτές τις ομάδες, έβλεπα ότι επειδή δεν είχα κάνει πρακτικό έργο, τα ζητήματα και οι δυσκολίες των νεοφώτιστων δεν επιλύονταν εγκαίρως, έτσι βρίσκονταν σε κακή κατάσταση, και ορισμένοι δεν έρχονταν καν τακτικά στις συναθροίσεις. Ένιωθα ενοχές όταν έβλεπα αυτήν την κατάσταση. Όλο και περισσότεροι νέοι πιστοί έρχονταν στην πίστη, και χρειάζονταν επειγόντως πότισμα και υποστήριξη για να θέσουν τα θεμέλια της αληθινής οδού. Ένιωθα ότι έπρεπε να παραιτηθώ και να αφοσιωθώ πλήρως στο καθήκον μου. Αλλά το αφεντικό μου στη δουλειά μού ανέθετε κάποια καλά έργα, και ο προϊστάμενός μου ήθελε να με βοηθήσει να βρω κι άλλους πελάτες. Όταν είπα στους συναδέλφους μου ότι σκεφτόμουν να παραιτηθώ, μου είπαν, «Έχεις πετύχει πάνω από τον μισό στόχο σου, άρα μπορείς να τον ξεπεράσεις μέχρι το τέλος του έτους. Θα ήταν κρίμα να τα παρατήσεις τώρα». Ακούγοντας αυτό, ένιωσα κι εγώ ότι θα ήταν κρίμα και είπα να αντέξω μέχρι το τέλος του έτους και να παραιτηθώ μετά. Αλλά το έργο της εκκλησίας χρειαζόταν επειγόντως ανθρώπους, οπότε αν επικεντρωνόμουν μόνο στη δουλειά μου και δεν έβαζα την καρδιά μου στο έργο, θα ήταν πολύ εγωιστικό. Ήταν μεγάλο δίλημμα για μένα. Ήμουν πολύ διχασμένος εκείνη τη στιγμή. Προσευχήθηκα στον Θεό να με φωτίσει και να με καθοδηγήσει.

Μια μέρα, άκουσα αυτό σε έναν ύμνο με τα λόγια του Θεού: «Αυτήν τη στιγμή, η κάθε ημέρα που ζείτε είναι κρίσιμη και υψίστης σημασίας για τον προορισμό και τη μοίρα σας, επομένως πρέπει να εκτιμάτε όλα όσα έχετε σήμερα και να δίνετε αξία στο κάθε λεπτό που περνά. Πρέπει να βρίσκετε όσο περισσότερο χρόνο μπορείτε για να δώσετε στον εαυτό σας τα μεγαλύτερα κέρδη, ούτως ώστε να μην έχετε ζήσει τη ζωή σας μάταια» («Κάθε μέρα που ζεις τώρα είναι κρίσιμη» στο βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»). «Αφυπνιστείτε, αδελφοί! Αφυπνιστείτε, αδελφές! Η ημέρα Μου δεν θα καθυστερήσει. Ο χρόνος είναι ζωή και με το να αδράχνει κανείς τον χρόνο, σώζει τη ζωή! Δεν αργεί η ώρα! Αν αποτύχετε στις εισαγωγικές εξετάσεις για το πανεπιστήμιο, μπορείτε να μελετήσετε και να τις ξαναδώσετε όσες φορές θέλετε. Η ημέρα Μου, ωστόσο, δεν θα ανεχτεί άλλη καθυστέρηση. Θυμηθείτε! Θυμηθείτε! Μ’ αυτά τα καλά λόγια σάς παροτρύνω. Το τέλος του κόσμου ξεδιπλώνεται μπροστά στα ίδια σας τα μάτια και μεγάλες καταστροφές πλησιάζουν ολοταχώς. Τι είναι πιο σημαντικό; Η ζωή σας ή, μήπως, ο ύπνος σας, η βρώση και η πόση, καθώς και ο ρουχισμός σας; Έχει έρθει η ώρα να ζυγίσετε αυτά τα πράγματα» («Ο χαμένος χρόνος δεν θα επιστρέψει ποτέ» στο βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»). Αυτοί οι ύμνοι των λόγων του Θεού μού έκαναν εντύπωση. Το έργο των εσχάτων ημερών είναι αυτό της ολοκλήρωσης της εποχής. Ο Θεός καθορίζει το αποτέλεσμα όλων και όλοι ακολουθούν το είδος τους. Αργότερα, ο καθένας είτε θα σωθεί είτε θα βυθιστεί στην καταστροφή. Αυτό καθορίζεται από το πώς επιδιώκουμε τώρα την αλήθεια. Τώρα αποφασίζεται η έκβαση και η μοίρα μας. Τώρα, συμβαίνει η μία καταστροφή μετά την άλλη. Γίνονται όλο και περισσότεροι σεισμοί, πλημμύρες και ξηρασίες. Δεν ξέρουμε πότε το έργο του Θεού θα φτάσει στο τέλος του. Αν δεν αξιοποιούσα τον χρόνο μου στην επιδίωξη της αλήθειας, συνεχίζοντας να κυνηγάω τα χρήματα και τις ανέσεις όπως οι άπιστοι, θα έχανα την ευκαιρία να κερδίσω την αλήθεια και να σωθώ. Σκέφτηκα τη γυναίκα του Λωτ. Επιθυμούσε την περιουσία τους. Οι άγγελοι τους έβγαλαν έξω και τους είπαν να μην κοιτάξουν πίσω, αλλά αυτή κοίταξε και μετατράπηκε σε στήλη άλατος, σημάδι ντροπής. Ήμουν ακριβώς σαν τη γυναίκα του Λωτ. Επιθυμούσα τον πλούτο και κυνηγούσα τις κοσμικές απολαύσεις, δουλεύοντας και κοιτάζοντας πίσω. Ήμουν τόσο ανόητος και τυφλός! Σκέφτηκα πώς περιπλανιόμουν στον κόσμο πριν, βαριά χρεωμένος, χωρίς διέξοδο. Η σωτηρία του Θεού με έβγαλε από τα βάσανά μου, επιτρέποντάς μου να επιδιώξω την αλήθεια και τη σωτηρία. Είχα απολαύσει την αγάπη του Θεού, μα δεν ήθελα να την ανταποδώσω. Είχα παραλείψει το καθήκον μου, ήμουν ανεύθυνος. Δεν είχα συνείδηση και αυτό ο Θεός το σιχαινόταν. Δεν γινόταν να παραμείνω στο λάθος μονοπάτι, έπρεπε να αφήσω τα συμφέροντά μου, να επιδιώξω την αλήθεια και να κάνω το καθήκον μου.

Έπειτα, άρχισα να σκέφτομαι γιατί δεν μπορούσα να ξεφύγω από τη δουλειά και τα χρήματα —τι έφταιγε; Τότε, μια μέρα, διάβασα μερικά λόγια του Θεού. «Ο Σατανάς χρησιμοποιεί τη φήμη και το κέρδος για να ελέγχει τις σκέψεις των ανθρώπων, σε σημείο που να μη σκέφτονται τίποτε άλλο από τη φήμη και το κέρδος. Πασχίζουν για φήμη και κέρδος, ταλαιπωρούνται για τη φήμη και το κέρδος, υπόκεινται σε εξευτελισμό για τη φήμη και το κέρδος, θυσιάζουν ό,τι έχουν και δεν έχουν και προβαίνουν σε κάθε είδους κρίσεις και αποφάσεις για τη φήμη και το κέρδος. Με αυτόν τον τρόπο, ο Σατανάς κρατά τους ανθρώπους δέσμιους με αόρατες αλυσίδες και αυτοί δεν έχουν ούτε τη δύναμη ούτε το κουράγιο να τις αποτινάξουν. Χωρίς να το καταλάβουν, κουβαλάνε αυτές τις αλυσίδες και σέρνονται συνεχώς με μεγάλη δυσκολία. Χάριν της φήμης και του κέρδους, η ανθρωπότητα αποφεύγει τον Θεό και Τον προδίδει, καθίσταται ολοένα πιο φαύλη. Επομένως, με αυτόν τον τρόπο, η μία γενιά μετά την άλλη καταστρέφονται μέσα στη φήμη και το κέρδος του Σατανά» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός ΣΤ΄). «Το ρητό “Το χρήμα κινεί τον κόσμο” είναι μια φιλοσοφία του Σατανά, και επικρατεί σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία. Θα μπορούσατε να πείτε ότι είναι μια τάση επειδή έχει ενσταλαχτεί στην καρδιά του καθενός. Εξαρχής, οι άνθρωποι δεν αποδέχονταν αυτό το ρητό, όμως στη συνέχεια το αποδέχτηκαν σιωπηρά όταν ήρθαν σε επαφή με την πραγματική ζωή, και άρχισαν να πιστεύουν πως τα λόγια αυτά ήταν, στην πραγματικότητα, αληθινά. Δεν πρόκειται για μια διαδικασία με την οποία διαφθείρει ο Σατανάς τους ανθρώπους; Ίσως οι άνθρωποι να μην κατανοούν αυτό το ρητό στον ίδιο βαθμό, αλλά ο καθένας έχει έναν διαφορετικό βαθμό ερμηνείας και αναγνώρισής του, με βάση τα όσα έχουν συμβεί γύρω του και τις προσωπικές εμπειρίες του. Δεν ισχύει αυτό; Ανεξαρτήτως του πόση εμπειρία έχει κάποιος από αυτό το ρητό, ποια είναι η αρνητική επίδραση που μπορεί να έχει στην καρδιά κάποιου; Κάτι αποκαλύπτεται μέσα από τη διάθεση των ανθρώπων αυτού του κόσμου, συμπεριλαμβανομένου καθενός από εσάς. Τι ακριβώς; Η λατρεία του χρήματος. Είναι δύσκολο να αφαιρεθεί αυτό από την καρδιά κάποιου; Είναι πολύ δύσκολο! Φαίνεται ότι η διαφθορά του ανθρώπου από τον Σατανά είναι όντως βαθιά! Ο Σατανάς χρησιμοποιεί το χρήμα για να φέρει σε πειρασμό τους ανθρώπους, και τους διαφθείρει ώστε να λατρεύουν το χρήμα και να προσκυνούν τα υλικά αγαθά. Και πώς εκδηλώνεται στους ανθρώπους αυτή η λατρεία για το χρήμα; Νιώθετε ότι δεν θα μπορούσατε να επιβιώσετε σε αυτόν τον κόσμο χωρίς καθόλου χρήματα, ότι έστω και μία ημέρα χωρίς χρήματα θα ήταν αδύνατη; Το κύρος των ανθρώπων βασίζεται στο πόσα χρήματα έχουν, καθώς και ο σεβασμός που εμπνέουν. Οι φτωχοί σκύβουν από ντροπή, ενώ οι πλούσιοι απολαμβάνουν μεγάλο κύρος. Στέκονται με το κεφάλι ψηλά και περήφανα, μιλάνε δυνατά και ζουν αλαζονικά. Τι αποφέρουν στους ανθρώπους αυτό το ρητό και αυτή η τάση; Δεν ισχύει ότι πολλοί άνθρωποι κάνουν την οποιαδήποτε θυσία στο κυνήγι του χρήματος; Δεν χάνουν πολλοί άνθρωποι την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητά τους στο κυνήγι περισσότερου χρήματος; Δεν χάνουν πολλοί άνθρωποι την ευκαιρία να εκτελέσουν το καθήκον τους και να ακολουθήσουν τον Θεό για χάρη του χρήματος; Το να χάσουν την ευκαιρία να αποκτήσουν την αλήθεια και να σωθούν δεν συνιστά τη μεγαλύτερη απώλεια για τους ανθρώπους; Δεν αποτελεί καταχθόνιο σχέδιο του Σατανά να χρησιμοποιήσει αυτήν τη μέθοδο και αυτό το ρητό για να διαφθείρει τον άνθρωπο σε αυτόν τον βαθμό; Δεν πρόκειται για ένα κακόβουλο τέχνασμα;» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ε΄). Τα λόγια του Θεού δείχνουν γιατί κυνηγάμε το χρήμα και τη φήμη. Από μικρός, πίστευα σε σατανικές φιλοσοφίες όπως «Τα χρήματα κάνουν τον κόσμο να γυρίζει» και «Ξεχώρισε από το πλήθος και τίμα στους προγόνους σου». Νόμιζα ότι τα χρήματα φέρνουν αυτοπεποίθηση και αξιοπρέπεια, ότι σε κάνουν να στέκεσαι ψηλά, σου δίνουν κύρος και σεβασμό. Νόμιζα ότι ήταν ο μόνος τρόπος για μια αξιόλογη και έντιμη ζωή. Ειδικά όταν οι συγγενείς μου με αντιμετώπισαν ψυχρά, δούλεψα περισσότερο για να κερδίσω περισσότερα, ώστε μια μέρα να τους εξουσιάσω. Αφού απέκτησα την πίστη μου, ήξερα πως έπρεπε να πηγαίνω σε συναθροίσεις και να κάνω το καθήκον μου για να μάθω την αλήθεια και να προοδεύσω. Μα δεν μπορούσα να αφήσω το χρήμα και το κύρος. Όταν συγκρούονταν το καθήκον και η δουλειά μου, έβαζα πρώτα τα χρήματα και δεύτερο το καθήκον μου. Ιδιαίτερα όταν η δουλειά μου πήγαινε καλά και κέρδιζα λίγα χρήματα, αυτή η επιθυμία διογκωνόταν όλο και περισσότερο. Είχα επικεντρωθεί στο να μαζέψω πελάτες και να πουλήσω περισσότερο για να κερδίσω πιο πολλά, αδιαφορώντας για το έργο της εκκλησίας. Άρα, κάποιοι νεοφώτιστοι δεν ποτίστηκαν έγκαιρα και παραλίγο να εγκαταλείψουν, και το έργο του ποτίσματος καθυστέρησε πολύ. Σε εκείνο το σημείο, είδα ότι αυτές οι σατανικές φιλοσοφίες με έκαναν όλο και πιο εγωιστή και άπληστο, και σκεφτόμουν μόνο τα δικά μου συμφέροντα. Απολάμβανα τόσο το πότισμα και τη θρέψη του Θεού, αλλά δεν Τον ξεπλήρωνα με το καθήκον μου. Δεν είχα λογική ή συνείδηση! Το όνομα και το κύρος είναι τα μέσα του Σατανά για να φέρει τους ανθρώπους στην κόλαση. Αυτό απομάκρυνε την καρδιά μου από τον Θεό, σε σημείο που απλώς έκανα τα τυπικά στην προσευχή και στην ανάγνωση των λόγων του Θεού. Αν αυτό συνεχιζόταν, δεν θα κέρδιζα την αλήθεια και δεν θα σωζόμουν από τον Θεό.

Αργότερα άκουσα έναν άλλο ύμνο: «Αν χάσεις την ευκαιρία, θα το μετανιώνεις παντοτινά». «Θα πρέπει να λάβετε υπόψη σσς το φορτίο του Θεού εδώ και τώρα· δεν θα πρέπει να περιμένεις να αποκαλύψει ο Θεός τη δίκαιη διάθεσή Του σε όλους τους ανθρώπους πριν αρχίσεις να λαμβάνεις υπόψη σου το φορτίο του Θεού. Δεν θα ήταν πολύ αργά τότε; Τώρα είναι μια καλή ευκαιρία να τελειωθείς από τον Θεό. Αν αφήσεις αυτήν την ευκαιρία να γλιστρήσει μέσα από τα χέρια σου, θα το μετανιώνεις για όλη σου τη ζωή, όπως ακριβώς ο Μωυσής δεν μπόρεσε να εισέλθει στην εύφορη γη της Χαναάν και το μετάνιωνε για όλη του τη ζωή, πεθαίνοντας με τύψεις. Μόλις ο Θεός αποκαλύψει τη δίκαιη διάθεσή Του σε όλους τους λαούς, τότε θα γεμίσεις τύψεις. Ακόμα κι αν ο Θεός δεν σε παιδεύσει, θα παιδευτείς εσύ από μόνος σου εξαιτίας των τύψεών σου. Τώρα είναι η καλύτερη ευκαιρία για να επιτύχεις την τελείωση· τώρα είναι μια εξαιρετικά καλή ώρα. Αν δεν επιζητήσεις ειλικρινά να τελειωθείς από τον Θεό, θα είναι πολύ αργά μόλις ολοκληρωθεί το έργο Του —θα έχεις χάσει την ευκαιρία. Όσο μεγάλες κι αν είναι οι φιλοδοξίες σου, αν ο Θεός δεν εκτελεί πλέον έργο, τότε, ανεξάρτητα από το πόση προσπάθεια καταβάλλεις, ποτέ δεν θα μπορέσεις να επιτύχεις την τελείωση» (Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια). Ένιωθα στα λόγια του Θεού τις προσδοκίες Του. Ελπίζει σε αυτόν τον πολύτιμο χρόνο να ψάξουμε την αλήθεια, να κάνουμε το καθήκον μας και να κερδίσουμε τη σωτηρία Του. Πρόκειται για ανεκτίμητη ευκαιρία να επιδιώξουμε την τελείωση, και κρίσιμο χρόνο για να κάνουμε καθήκον. Κάνοντας ένα καθήκον, αναζητώντας την αλήθεια για την επίλυση προβλημάτων, μαθαίνουμε περισσότερες αλήθειες και προοδεύουμε στη ζωή. Αν δεν το εκμεταλλευόμουν και συνέχιζα να κυνηγάω τα χρήματα, όταν ολοκληρωνόταν το έργο του Θεού, δεν θα είχα τίποτα, κι όσες τύψεις κι αν είχα, θα ήταν μάταιο. Θα πρέπει να σου αρκεί στη ζωή σου η τροφή και η στέγη. Αν παραμελήσεις το καθήκον σου να κερδίσεις χρήματα, αυτό θα σου κάνει κακό, δεν θα κερδίσεις την αλήθεια ούτε θα οδηγηθείς στην τελείωση από τον Θεό. Αυτό θα ήταν ανόητο!

Διάβασα και κάποια άλλα λόγια του Θεού «Ως κάποιος που είναι κανονικός και που επιδιώκει την αγάπη προς τον Θεό, η είσοδος στη Βασιλεία για να καταστείτε μέλη του λαού του Θεού είναι το αληθινό μέλλον σας, καθώς και μια ζωή που έχει ύψιστη αξία και σπουδαιότητα· κανείς δεν είναι πιο ευλογημένος από εσάς. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή όσοι δεν πιστεύουν στον Θεό, ζουν για τη σάρκα και για τον Σατανά, αλλά σήμερα, εσείς ζείτε για τον Θεό, και ζείτε για να κάνετε το θέλημά Του. Γι’ αυτό λέω ότι η ζωή σας είναι υψίστης σημασίας. Μόνο η ομάδα των ανθρώπων που έχει επιλεγεί από τον Θεό, είναι σε θέση να διαγάγει μια ζωή υψίστης σημασίας: Κανείς άλλος στη γη δεν είναι ικανός να διαγάγει μια ζωή τέτοιας αξίας και νοήματος» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γνώρισε το νεότερο έργο του Θεού και ακολούθησε τα βήματά Του). Αυτά τα λόγια από τον Θεό με ενθουσίασαν πολύ. Μόνο επιδιώκοντας την αλήθεια και γνωρίζοντας τον Θεό θα έχουμε μια ουσιαστική ζωή. Πριν, ζούσα πάντα σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες, νομίζοντας ότι με τα χρήματα και το κύρος, όλοι θα με θαύμαζαν, και αυτή θα ήταν μια ζωή με νόημα. Αλλά όλα αυτά ήταν λάθος. Χωρίς πίστη, χωρίς την αλήθεια και τη ζωή, οι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν τίποτα. Δεν ξέρουν καν από πού προέρχονται οι ίδιοι, και δεν γνωρίζουν ότι ο Θεός κυβερνά τις τύχες της ανθρωπότητας. Ακολουθούν το κύρος και το χρήμα, χωρίς να σκέφτονται να επιστρέψουν, όσο κι αν υποφέρουν, και σίγουρα θα πεθάνουν όταν έρθουν καταστροφές —τότε τα χρήματά τους θα είναι άχρηστα! Είναι τόσο θλιβερό να σε παίζει και να σε πληγώνει μια ζωή ο Σατανάς. Αλλά αν έχεις πίστη και επιδιώκεις την αλήθεια είναι αλλιώς. Δεν έχουμε τόση υλική ικανοποίηση, αλλά μαθαίνοντας αλήθειες, γνωρίζοντας κάποια πράγματα, και μη μπαίνοντας πλέον στον πειρασμό από τα χρήματα, μπορούμε να αποκτήσουμε γαλήνη και διαφώτιση. Ο Ιώβ είχε τόσα οικογενειακά αγαθά, αλλά αυτό δεν τον ευχαριστούσε. Ήθελε να γνωρίσει την κυριαρχία του Θεού σε όλα, να Τον σέβεται και να αποφεύγει το κακό. Όταν δοκιμαζόταν, ήταν σε θέση να μην παραπονιέται και να μένει σταθερός στη μαρτυρία. Κέρδισε την έγκριση του Θεού και ο Θεός τού εμφανίστηκε. Η ζωή του Ιώβ είχε νόημα και αξία. Σκεπτόμενος αυτά, έγραψα την επιστολή παραίτησής μου. Αφού είχα πάρει την απόφασή μου, το αφεντικό δεν πήγε να με μεταπείσει. Η παραίτησή μου έγινε ομαλά. Μόλις βγήκα από την εταιρεία ένιωσα τόσο χαλαρός, τόσο ελεύθερος.

Έπειτα, αφοσιώθηκα εντελώς στο καθήκον μου και εργάστηκα με άλλους αδελφούς και αδελφές στο πότισμα των νεοφώτιστων. Λίγο αργότερα, οι νέοι πιστοί έρχονταν με ενθουσιασμό στις συναθροίσεις και η ζωή της εκκλησίας βελτιωνόταν. Είχα τόση γαλήνη μέσα μου! Δόξα τω Θεώ!