Τον Οκτώβριο του 2019, δέχτηκα το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Στις συναθροίσεις έβλεπα τους αδελφούς να συναναστρέφονται τις εμπειρίες και την κατανόησή τους. Μιλούσαν ανοιχτά για όλη τη διαφθορά και τα ελαττώματά τους χωρίς κανέναν ενδοιασμό και τους ζήλευα πολύ. Ήθελα να είμαι κι εγώ έντιμος και να μιλήσω ανοιχτά κι εγώ όπως εκείνοι, αλλά όταν ερχόταν η σειρά μου δεν μπορούσα να μιλήσω ειλικρινά. Μια φορά, κάποιοι αδελφοί με ρώτησαν, «Είσαι νέος, είσαι ακόμα φοιτητής;» Η αλήθεια ήταν ότι δεν ήμουν φοιτητής από καιρό και πλέον μαγείρευα και καθάριζα σε ένα εστιατόριο, αλλά φοβόμουν ότι οι άλλοι θα με περιφρονούσαν αν το μάθαιναν αυτό, οπότε τους είπα ότι ήμουν ακόμα φοιτητής. Δεν το πολυσκέφτηκα τότε που το είπα και απλώς συνέχισα. Μια μέρα, είδα κάποια λόγια του Θεού σε ένα βίντεο μαρτυρίας που με έκαναν να συλλογιστώ. «Οφείλετε να γνωρίζετε ότι ο Θεός συμπαθεί αυτούς που είναι ειλικρινείς. Στην ουσία, ο Θεός είναι πιστός, επομένως τα λόγια Του είναι πάντοτε άξια εμπιστοσύνης. Οι πράξεις Του, επιπλέον, είναι αλάνθαστες και αδιαμφισβήτητες και γι’ αυτό στον Θεό αρέσουν όσοι είναι απόλυτα ειλικρινείς μαζί Του. Ειλικρίνεια σημαίνει να δίνεις την καρδιά σου στον Θεό, να είσαι αυθεντικός με τον Θεό στο καθετί, να είσαι ανοιχτός με Εκείνον στο καθετί, μην κρύβοντας τα γεγονότα, μην προσπαθώντας να εξαπατήσεις όσους είναι επάνω ή από κάτω και μην κάνοντας πράγματα απλώς για να κερδίσεις την εύνοια του Θεού. Εν ολίγοις, το να είσαι ειλικρινής σημαίνει να είσαι αγνός στις πράξεις και στα λόγια σου, και να μην εξαπατάς ούτε τον Θεό ούτε τον άνθρωπο» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι τρεις νουθεσίες). Αφού διάβασα τα λόγια του Θεού, κατάλαβα ότι οι έντιμοι είναι αρεστοί στον Θεό, κι ότι μπορούν απλά να ανοιχτούν στον Θεό, να είναι ξεκάθαροι σε ό,τι κάνουν και σε ό,τι λένε, και πως δεν προσπαθούν να εξαπατήσουν τον Θεό ή τους άλλους. Όσο για μένα, όχι μόνο δεν ήμουν ειλικρινής ενώπιον του Θεού, μα δεν μπόρεσα να πω την αλήθεια ούτε όταν με ρώτησαν αν ήμουν ακόμα φοιτητής, από φόβο μη με περιφρονήσουν. Δεν ήμουν καθόλου ειλικρινής. Ήθελα λοιπόν να μιλήσω ανοιχτά στους άλλους, αλλά φοβόμουν ότι θα με κορόιδευαν, όμως, την ίδια στιγμή, η αποσιώπηση αυτή με έκανε να νιώθω άβολα. Έτσι προσευχήθηκα στον Θεό να με βοηθήσει να ασκηθώ στο να λέω την αλήθεια και να είμαι έντιμος. Σε μια άλλη συνάθροιση, μίλησα ανοιχτά για τη διαφθορά μου και εξέθεσα τα ψέματα και την εξαπάτηση μου. Οι άλλοι όχι μόνο δεν με περιφρόνησαν, αλλά μου απάντησαν και θετικά για την εμπειρία μου. Αυτό μου έδωσε περισσότερη πίστη για να είμαι ειλικρινής. Παρόλο που ασκήθηκα στην εντιμότητα και στο να λέω την αλήθεια σε αυτή την περίπτωση, δεν είχα ακόμα επίγνωση της σατανικής μου διάθεσης και για οτιδήποτε αφορούσε τη φήμη και τα συμφέροντά μου, συνέχιζα να αποκαλύπτω την απατηλή μου διάθεση να μεταμφιεστώ.

Έπειτα ανέλαβα χρέη ιεροκήρυκα και ήμουν υπεύθυνος για το έργο τριών εκκλησιών. Σε μια συνάθροιση συνεργατών, ένας επικεφαλής ζήτησε ενημέρωση για το πότισμα των νεοφώτιστων σε κάθε εκκλησία και γιατί κάποιοι νεοφώτιστοι δεν είχαν υποστηριχθεί σωστά. Άρχισα λίγο να αναστατώνομαι, διότι γνώριζα πώς πήγαιναν τα πράγματα μόνο σε μία από τις τρεις εκκλησίες. Τι να του έλεγα, λοιπόν; Αν έλεγα την αλήθεια, τι θα σκέφτονταν όλοι για μένα; Θα αμφέβαλλαν ότι μπορούσα να είμαι ιεροκήρυκας αφού δεν κατάφερνα ούτε αυτό; Ή θα έλεγαν ότι δεν έκανα σωστή δουλειά και ότι ήμουν ανίκανος για αυτό το καθήκον; Θα ήταν πολύ ντροπιαστικό αν με μετέθεταν ή με απέλυαν. Ήθελα να το βάλω στα πόδια, αλλά αν αποχωρούσα νωρίς, όλοι θα έβλεπαν ότι δεν ήθελα να αποκαλυφθεί ότι δεν έκανα σωστή δουλειά. Έτσι αναγκάστηκα να μείνω και να ακούσω τους άλλους ιεροκήρυκες που μιλούσαν για το έργο που είχαν αναλάβει. Είχα αγχωθεί πάρα πολύ και δεν ήξερα τι να κάνω. Όταν ο επικεφαλής είπε το όνομά μου, αγχώθηκα πολύ και έκανα πως δεν τον άκουσα, «Τι ρώτησες;» Ο επικεφαλής είπε: «Λέγαμε για το πότισμα των νεοφώτιστων, θα ήθελες να μας πεις για τους δικούς σου;» Ένιωσα ότι η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει. Αναγκαστικά θα έπρεπε να μιλήσω πρώτα για την εκκλησία που γνώριζα, αλλά δεν ήθελα να μιλήσω για τις άλλες δύο. Ωστόσο, φοβόμουν πως όλοι θα μάθαιναν ότι δεν ενημερωνόμουν, έτσι έσφιξα τα δόντια και είπα ψέματα, «Πολλοί νεοφώτιστοι στη δεύτερη εκκλησία δεν υποστηρίζονται σωστά και λόγω της πανδημίας δεν είναι δυνατή η επικοινωνία. Δεν γνωρίζω καλά την κατάσταση στην τρίτη εκκλησία γιατί όλο αυτό το διάστημα παρακολουθούσα το έργο των δύο άλλων εκκλησιών». Ένιωσα πολύ άσχημα που μίλησα έτσι και φοβόμουν ότι όλοι θα καταλάβαιναν το ψέμα μου, κάτι που θα ήταν ακόμα πιο ταπεινωτικό. Καθόμουν σε αναμμένα κάρβουνα συνεχώς και μόνο όταν τελείωσε η συνάθροιση χαλάρωσα κάπως. Απρόσμενα, ο επικεφαλής μου τηλεφώνησε και με ρώτησε: «Όσον αφορά τους νεοφώτιστους που δεν υποστηρίζονται σωστά λόγω της πανδημίας, είπες στο προσωπικό ποτίσματος να τους τηλεφωνήσει να δει πώς τα πάνε;» Η ερώτηση του επικεφαλής με άφησε άναυδο. Δεν γνώριζα λεπτομέρειες για την κατάσταση. Αν έλεγα την αλήθεια, δεν θα έβλεπε ότι είχα πει ψέματα; Δεν μπορούσα να πω ότι δεν γνώριζα. Οπότε συνέχισα τα ψέματα. «Τους το είπα, αλλά κάποιοι νεοφώτιστοι δεν απαντούν στο τηλέφωνο». Τότε ο επικεφαλής ρώτησε: «Ποιοι νεοφώτιστοι;» Σκέφτηκα: «Μήπως ο επικεφαλής συνεχίζει να ρωτάει επειδή κατάλαβε ότι είπα ψέματα;» Του απάντησα: «Πρέπει να είναι κάποιοι που δέχτηκαν πρόσφατα το έργο του Θεού». Βλέποντας ότι δεν απαντούσα ξεκάθαρα, ο επικεφαλής είπε: «Καλά, όταν μάθεις, ενημέρωσέ με». Όταν κλείσαμε, ένιωσα έντονες τύψεις. Πάλι είχα πει ψέματα κι είχα εξαπατήσει. Αναγκάστηκα να πω κι άλλα ψέματα για να καλύψω τα παλιά. Τι μπελάς που είναι να καλύπτω ψέματα με άλλα ψέματα. Τώρα που θυμήθηκα τη συνάθροιση, ένας ιεροκήρυκας είχε πει ότι δεν είχε ελέγξει μία από τις τρεις εκκλησίες που είχε αναλάβει. Εκείνος είχε πει την αλήθεια. Εγώ γιατί δεν μπορούσα να πω ούτε μια ειλικρινή λέξη; Τα ψέματα, η εξαπάτηση και η απόκρυψη στοιχείων δεν θα κάλυπταν την αλήθεια. Ο Θεός ελέγχει τους πάντες και σύντομα θα με εξέθετε και θα με αποκάλυπτε οπότε προσευχήθηκα: «Θεέ μου, στη συνάθροιση σήμερα, ο επικεφαλής με ρώτησε για το έργο και δεν του είπα την αλήθεια αλλά ψέματα. Φοβόμουν ότι όλοι θα με περιφρονούσαν αν μάθαιναν ότι δεν έκανα σωστό έργο. Οδήγησέ με να μάθω τον εαυτό μου και να αποβάλω τη διεφθαρμένη διάθεση».

Έπειτα, διάβασα κάποια λόγια του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Στην καθημερινή τους ζωή, οι άνθρωποι λένε πολλά άσκοπα, αναληθή, αδαή και ανόητα πράγματα, και άλλα για να δικαιολογούν τον εαυτό τους. Κατά βάθος, λένε αυτά τα πράγματα για χάρη της περηφάνιας τους, για να ικανοποιήσουν τη ματαιοδοξία τους. Η έκφραση ψευδών είναι απόρροια της διεφθαρμένης τους διάθεσης. Η επίλυση αυτής της διαφθοράς θα καθάρει την καρδιά σου, κι έτσι θα σε κάνει όλο και πιο αγνό και όλο και πιο ειλικρινή. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι όλοι γνωρίζουν γιατί λένε ψέματα: προς χάρη των συμφερόντων, του γοήτρου, της ματαιοδοξίας και του κύρους τους. Και συγκρίνοντας τον εαυτό τους με άλλους, θέτουν πολύ υψηλότερα τον πήχυ σε σχέση με τις ικανότητές τους. Ως αποτέλεσμα αυτού, φανερώνονται τα ψέματά τους και οι άλλοι τα διαβλέπουν καθαρά, με το αντίθετο τελικά αποτέλεσμα: χάνουν το κύρος, τον χαρακτήρα και την αξιοπρέπειά τους. Αυτό είναι αποτέλεσμα των πάρα πολλών ψεμάτων. Όταν λες πάρα πολλά ψέματα, κάθε λέξη που λες είναι μολυσμένη. Όλα τα λόγια σου είναι ψευδή και κανένα από αυτά δεν μπορεί να είναι αληθινό ή πραγματικό. Αν και μπορεί να μην χάσεις το γόητρό σου όταν λες ψέματα, ήδη νιώθεις ντροπιασμένος μέσα σου. Θα νιώθεις ότι σε τύπτει η συνείδησή σου και θα περιφρονείς και θα υποτιμάς τον εαυτό σου. “Γιατί ζω τόσο αξιολύπητα; Είναι πραγματικά τόσο δύσκολο να πει κανείς κάτι ειλικρινές; Χρειάζεται να λέω αυτά τα ψέματα μόνο για το γόητρο; Γιατί είναι τόσο κουραστικό να ζεις κατ’ αυτόν τον τρόπο;” Μπορείς να ζήσεις με τρόπο που δεν είναι κουραστικός. Εάν κάνεις πράξη το να είσαι ειλικρινής, μπορείς να ζήσεις εύκολα και ελεύθερα, όταν όμως επιλέγεις να λες ψέματα για να προστατεύσεις το γόητρο και τη ματαιοδοξία σου, η ζωή σου είναι πολύ κουραστική και επίπονη, κάτι που σημαίνει ότι ο ίδιος προκαλείς πόνο στον εαυτό σου. Τι γόητρο κερδίζεις λέγοντας ψέματα; Είναι κάτι το κενό, κάτι εντελώς άνευ αξίας. Όταν λες ψέματα, προδίδεις τον χαρακτήρα και την αξιοπρέπειά σου. Αυτά τα ψέματα κοστίζουν στους ανθρώπους την αξιοπρέπειά τους, τους κοστίζουν τον χαρακτήρα τους και ο Θεός τούς βρίσκει δυσάρεστους και μισητούς. Αξίζουν τον κόπο; Καθόλου. Είναι αυτό το σωστό μονοπάτι; Όχι. Όσοι ψεύδονται συχνά ζουν παγιδευμένοι στη σατανική τους διάθεση και υπό το κράτος του Σατανά· δεν βρίσκονται στο φως ούτε ενώπιον του Θεού. Χρειάζεται συχνά να σκεφτείς πώς να πεις ένα ψέμα, και αφού το πεις, πρέπει να σκεφτείς πώς να το καλύψεις, και αν δεν το καλύψεις αρκετά καλά, το ψέμα θα βγει προς τα έξω, οπότε για να το καλύψεις, πρέπει να στύψεις το μυαλό σου. Δεν είναι κουραστικός αυτός ο τρόπος ζωής; Είναι πολύ κουραστικός. Αξίζει τον κόπο; Καθόλου. Ποιο είναι το νόημα να σπάσεις το κεφάλι σου για να πεις ψέματα και να το συγκαλύψεις, μόνο και μόνο για χάρη της ματαιοδοξίας και της θέσης; Στο τέλος, θα το σκεφτείς και θα μονολογήσεις: “Γιατί να υποβάλω τον εαυτό μου σε κάτι τέτοιο; Είναι πολύ κουραστικό να λέω ψέματα και να το συγκαλύπτω. Δεν πρόκειται να λειτουργήσει αυτός ο τρόπος δράσης. Είναι πιο εύκολο να είσαι ειλικρινής”. Θέλεις να είσαι ειλικρινής, αλλά δεν μπορείς να απεμπλακείς από την υπόληψη, τη ματαιοδοξία και τα συμφέροντά σου. Μπορείς μόνο να πεις ψέματα και να υπερασπιστείς με ψέματα αυτά τα πράγματα. […] Μπορεί να πιστεύεις ότι με το να χρησιμοποιείς ψέματα μπορείς να προστατεύσεις τη φήμη, το κύρος και τη ματαιοδοξία που επιθυμείς, όμως αυτό είναι μεγάλο λάθος. Τα ψέματα όχι μόνο δεν προστατεύουν τη ματαιοδοξία και την προσωπική σου αξιοπρέπεια, αλλά, το σοβαρότερο, σε κάνουν και να χάνεις ευκαιρίες να ασκείσαι στην αλήθεια και να είσαι έντιμος άνθρωπος. Ακόμη και αν υπερασπίζεσαι τη φήμη και τη ματαιοδοξία σου εκείνη τη στιγμή, αυτό που χάνεις είναι η αλήθεια, και προδίδεις τον Θεό, κάτι που σημαίνει ότι χάνεις εντελώς την ευκαιρία να κερδίσεις τη σωτηρία Του και να τελειωθείς. Αυτή είναι η μεγαλύτερη απώλεια και μια αιώνια λύπη. Οι δόλιοι δεν το βλέπουν ποτέ αυτό ξεκάθαρα» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο όντας ειλικρινής μπορεί να ζήσει κανείς ως αληθινός άνθρωπος). Τα λόγια Του αποκάλυψαν την κατάστασή μου. Ο επικεφαλής ήθελε να ενημερωθεί για το πότισμα σε όλες τις εκκλησίες, που ήταν κάτι απλό δηλαδή, και δεν θα πείραζε να έλεγα απλώς την αλήθεια, αλλά για μένα τίποτα δεν ήταν πιο δύσκολο. Γέμισα αμφιβολίες και φοβόμουν ότι αφού ο επικεφαλής και οι άλλοι μάθαιναν την αλήθεια, θα με περιφρονούσαν, θα έλεγαν ότι δεν κάνω σωστό έργο και δεν τα βγάζω πέρα ούτε με κάτι τόσο απλό. Και αν με απέλυαν, θα ήταν ταπεινωτικό για μένα. Για να διαφυλάξω φήμη, κύρος και την καλή εντύπωση που είχαν οι άλλοι για μένα, είπα ψέματα ότι είχα ενημέρωση για δύο εκκλησίες, ενώ είχα ενημερωθεί σωστά μόνο για τη μία. Μάλιστα, είπα κι άλλα για τη δεύτερη εκκλησία, ότι δηλαδή οι νεοφώτιστοι εκεί δεν είχαν υποστήριξη λόγω πανδημίας. Δεν ήταν αυτό απροκάλυπτο ψέμα; Όταν ο επικεφαλής με ρώτησε αν είχα πει στο προσωπικό ποτίσματος να τους τηλεφωνήσει, φοβήθηκα ότι θα καταλάβαινε το ψέμα μου, οπότε επινόησα ένα δεύτερο ψέμα και βρήκα μια δικαιολογία για να τον ξεγελάσω. Για να προστατέψω φήμη και κύρος, είπα νέο ψέμα για να τα μπαλώσω. Ήταν μεγάλη ατιμία αυτό! Θυμήθηκα έναν διάλογο από τη Βίβλο μεταξύ του Θεού και του Σατανά. Ο Θεός ρώτησε τον Σατανά από πού ήρθε και εκείνος του είπε: «Περιελθών την γην και εμπεριπατήσας εν αυτή πάρειμι» (Ιώβ 1:7). Ο Σατανάς είναι πονηρός. Δεν απάντησε ευθέως στην ερώτηση του Θεού και μίλησε με πολλές υπεκφυγές. Δεν καταλαβαίνεις από πού έρχεται ο Σατανάς. Έχει στόμα γεμάτο ψέματα, ποτέ δεν μιλάει ειλικρινά και πάντα μιλάει με διφορούμενα και υπεκφυγές. Με τα ψέματα και την εξαπάτηση, δεν έμοιαζα και εγώ με τον Σατανά; Παρόλο που απάντησα για το έργο που ρωτούσε ο επικεφαλής, του είπα ψέματα και τον εξαπάτησα. Αφού με άκουσε, ο επικεφαλής αγνοούσε ακόμα την ακριβή κατάσταση του ποτίσματος που είχα αναλάβει, και δεν μπορούσε να κρίνει αν το επέβλεπα σωστά. Πάντως με το ψέμα και την εξαπάτηση προστάτευα μόνο για λίγο τη φήμη και το κύρος μου, ενώ έχανα χαρακτήρα, αξιοπρέπεια και βέβαια την εμπιστοσύνη των άλλων. Αν συνέχιζα έτσι, αργά ή γρήγορα, όλοι θα έβλεπαν ότι δεν ήμουν έντιμος κι ότι ήμουν αναξιόπιστος. Κανείς δεν θα με πίστευε, και κυρίως, ο Θεός δεν θα με εμπιστευόταν. Δεν θα έχανα τον χαρακτήρα και την αξιοπρέπειά μου τότε; Δεν θα ήταν ανόητο εκ μέρους μου;

Μετά, διάβασα κάποια λόγια του Θεού: «Το ότι ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς αποδεικνύει ότι αποστρέφεται πραγματικά όσους είναι δόλιοι και ότι δεν συμπαθεί τους δόλιους ανθρώπους. Η αντιπάθεια του Θεού για τους δόλιους ανθρώπους είναι αντιπάθεια για τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν, για τις διαθέσεις τους, για τα κίνητρά τους και για τις μεθόδους εξαπάτησης που χρησιμοποιούν· ο Θεός αντιπαθεί όλα αυτά τα πράγματα. Εάν οι δόλιοι άνθρωποι είναι σε θέση να αποδεχθούν την αλήθεια, να αναγνωρίσουν τις δόλιες διαθέσεις τους, και είναι πρόθυμοι να δεχθούν τη σωτηρία του Θεού, τότε έχουν κι αυτοί ελπίδα να σωθούν, διότι ο Θεός μεταχειρίζεται όλους τους ανθρώπους ισότιμα, και η αλήθεια μεταχειρίζεται όλους τους ανθρώπους ισότιμα. Και έτσι, αν θέλουμε να γίνουμε αυτοί που είναι αγαπημένοι του Θεού, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να αλλάξουμε τις αρχές της ύπαρξής μας: Δεν μπορούμε πλέον να ζούμε σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά, δεν μπορούμε πλέον να τα βγάζουμε πέρα με το ψέμα και την απάτη, πρέπει να αφήσουμε πίσω μας όλα τα ψέματα και να γίνουμε ειλικρινείς, και με αυτόν τον τρόπο θα αλλάξει η άποψη του Θεού για εμάς. Παλαιότερα, οι άνθρωποι στηρίζονταν πάντα στο ψέμα, την προσποίηση και την απάτη για να ζήσουν ανάμεσα στους ανθρώπους και χρησιμοποιούσαν σατανικές φιλοσοφίες ως την υπαρξιακή βάση, τη ζωή και το θεμέλιο σύμφωνα με το οποίο συμπεριφέρονταν. Αυτό ήταν κάτι που σιχαινόταν ο Θεός. Ανάμεσα στους άπιστους, αν μιλάς ειλικρινά, λες την αλήθεια και είσαι ειλικρινής άνθρωπος, θα συκοφαντηθείς, θα κριθείς και θα απορριφθείς, οπότε ακολουθείς τις κοσμικές τάσεις, ζεις σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες, γίνεσαι όλο και πιο επιδέξιος στο ψέμα και όλο και πιο δόλιος. Μαθαίνεις, επίσης, να χρησιμοποιείς ύπουλα μέσα για να πετυχαίνεις τους στόχους σου και να προστατεύεις τον εαυτό σου. Ευημερείς όλο και περισσότερο στον κόσμο του Σατανά, με αποτέλεσμα να βυθίζεσαι όλο και πιο βαθιά στην αμαρτία, μέχρι που δεν μπορείς να απεγκλωβιστείς. Στον οίκο του Θεού ισχύουν ακριβώς τα αντίθετα πράγματα. Όσο περισσότερο λες ψέματα και κάνεις κόλπα, τόσο περισσότερο ο εκλεκτός λαός του Θεού θα σε βαρεθεί και θα σε απορρίψει. Αν αρνηθείς να μετανοήσεις και εξακολουθήσεις να προσκολλάσαι σε σατανικές φιλοσοφίες και λογική, και χρησιμοποιείς συνωμοσίες και περίπλοκα σχέδια για να μεταμφιεστείς και να στήσεις μια βιτρίνα, τότε είναι πολύ πιθανό να αποκαλυφθείς και να αποκλειστείς. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Θεός μισεί τους δόλιους ανθρώπους, μόνο οι ειλικρινείς άνθρωποι μπορούν να ευημερήσουν στον οίκο του Θεού και οι δόλιοι άνθρωποι τελικά θα απορριφθούν και θα αποκλειστούν. Όλα αυτά είναι προκαθορισμένα από τον Θεό. Μόνο οι ειλικρινείς άνθρωποι μπορούν να έχουν μερίδιο στη βασιλεία των ουρανών, οπότε αν δεν προσπαθήσεις να γίνεις ειλικρινής άνθρωπος και αν δεν βιώσεις και δεν ασκηθείς προς την κατεύθυνση της επιδίωξης της αλήθειας, αν δεν εκθέσεις την ασχήμια σου και δεν δείξεις το αληθινό σου πρόσωπο, τότε δεν θα μπορέσεις ποτέ να λάβεις το έργο του Αγίου Πνεύματος και να κερδίσεις την έγκριση του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η πιο θεμελιώδης πράξη του να είναι κανείς ειλικρινής). Σκεπτόμενος τα λόγια του Θεού, είδα ότι ο Θεός δεν συμπαθεί τους δόλιους ανθρώπους και δεν τους σώζει. Κι αυτό επειδή ανήκουν στον Σατανά. Οι δόλιοι κάνουν τα πάντα με προδοσία και κόλπα και μιλούν χωρίς ειλικρίνεια για να προστατεύσουν φήμη, κύρος και συμφέροντα. Οι προθέσεις που έχουν και οι μέθοδοι που μετέρχονται είναι απεχθείς και αηδιάζουν τον Θεό. Αν και πίστευα στον Θεό, δεν είχα κερδίσει αλήθειες και αποδεχόμουν ακόμα σατανικές φιλοσοφίες όπως: «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω», και «Ο άνθρωπος ζει για τη φήμη του». Αυτές οι σατανικές φιλοσοφίες είχαν ριζώσει στην καρδιά μου, με παραπλανούσαν και με διέφθειραν και με είχαν οδηγήσει στο μονοπάτι της επιδίωξης φήμης και κύρους. Πίστευα ότι οι άνθρωποι πρέπει να φροντίζουν τον εαυτό τους και να ξεχωρίζουν, να αποκτούν φήμη και κέρδος και ότι μόνο τότε δεν θα τους περιφρονούν οι άλλοι. Πίστευα ότι όσοι λένε πάντα την αλήθεια και δεν λένε ποτέ ψέματα είναι ανόητοι και άχρηστοι. Ως εκ τούτου, πάντα εξαπατούσα και έλεγα ψέματα για να διαφυλάξω τα προσωπικά μου συμφέροντα και γινόμουν όλο και πιο δόλιος και ψεύτης και στερούμουν την ανθρώπινη ομοιότητα. Θεωρούσα τη φήμη και το κύρος πιο σημαντικά από την αλήθεια και ήμουν πρόθυμος να πω ψέματα εις βάρος της αλήθειας για λόγους φήμης και κύρους. Ο Σατανάς είναι ψεύτης και όταν λέω ψέματα και εξαπατώ, δεν είμαι το ίδιο; Σ’ αυτόν τον σατανικό κόσμο δεν θέλουν τίμια και ειλικρινή άτομα. Αλλά στον οίκο του Θεού ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Στον οίκο του Θεού βασιλεύει απόλυτα η δικαιοσύνη κι η αλήθεια και όσο πιο πολύ εξαπατά κάποιος, τόσο πιο πιθανό είναι να πέσει και τελικά ο Θεός εκθέτει και αποβάλλει όλους τους απατεώνες. Ο Θεός λέει: «Αν οι άνθρωποι επιθυμούν να σωθούν, πρέπει να αρχίσουν με το να είναι ειλικρινείς» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Έξι ενδείξεις ανάπτυξης στη ζωή). «Μόνο οι ειλικρινείς άνθρωποι μπορούν να έχουν μερίδιο στη βασιλεία των ουρανών, […]» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η πιο θεμελιώδης πράξη του να είναι κανείς ειλικρινής). Ο Θεός είναι άγιος και δεν αφήνει ακάθαρτους να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών. Όταν το κατάλαβα αυτό, πίστεψα ότι η άγια και δίκαιη διάθεση του Θεού δεν ανέχεται την προσβολή και μετάνιωσα για όσα ψέματα είχα πει στους αδελφούς. Μίσησα τον εαυτό μου και δεν ήθελα να λέω ψέματα ή να εξαπατώ. Ήθελα να ασκώ την αλήθεια, να είμαι έντιμος και να μιλώ ειλικρινά με όλους. Ήθελα να φτύσω τα ψέματα και να ξεριζώσω τον δόλο από την καρδιά μου και έτσι να γίνω άξιος της έγκρισης του Θεού και της εισόδου στη βασιλεία των ουρανών.

Σε κάποια πνευματική άσκηση, διάβασα κάποια λόγια του Θεού: «Η άσκηση της ειλικρίνειας καλύπτει πολλές πτυχές. Με άλλα λόγια, το πρότυπο του να είσαι ειλικρινής δεν επιτυγχάνεται μέσω μίας μόνο άποψης· πρέπει να πληροίς το πρότυπο από πολλές απόψεις για να είσαι ειλικρινής. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν πάντα ότι για να είναι ειλικρινείς, χρειάζεται μόνο να καταφέρνουν να μην λένε ψέματα. Είναι σωστή αυτή η άποψη; Το να είσαι ειλικρινής συνεπάγεται απλώς να μην λες ψέματα; Όχι —σχετίζεται και με πολλές άλλες πτυχές. Πρώτον, ανεξάρτητα από το τι αντιμετωπίζεις, είτε πρόκειται για κάτι που έχεις δει με τα ίδια σου τα μάτια είτε για κάτι που σου έχει πει κάποιος άλλος, είτε αλληλοεπιδρώντας με ανθρώπους είτε επιλύοντας ένα πρόβλημα, είτε πρόκειται για το καθήκον που οφείλεις να εκτελείς είτε για κάτι που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός, εσύ πρέπει πάντα να το προσεγγίζεις με ειλικρινή καρδιά. Πώς θα πρέπει να κάνει κανείς πράξη την προσέγγιση των πραγμάτων με ειλικρινή καρδιά; Να λες αυτό που σκέφτεσαι και να μιλάς με ειλικρίνεια· να μην λες κούφια λόγια και να μην μιλάς με επίσημη ορολογία ή με λόγια ευχάριστα στο άκουσμα, να μη λες κολακευτικά ή υποκριτικά ψέματα, μα να λες τα λόγια που βρίσκονται στην καρδιά σου. Έτσι είναι ο ειλικρινής άνθρωπος. Να εκφράζεις τις αληθινές σκέψεις και απόψεις που βρίσκονται στην καρδιά σου —αυτό υποτίθεται ότι πρέπει να κάνουν οι ειλικρινείς άνθρωποι. Αν δεν λες ποτέ αυτό που σκέφτεσαι και οι λέξεις σαπίζουν μέσα στην καρδιά σου, και αυτό που λες έρχεται πάντα σε αντίθεση με αυτό που σκέφτεσαι, αυτό δεν το κάνει ο ειλικρινής άνθρωπος» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο όντας ειλικρινής μπορεί να ζήσει κανείς ως αληθινός άνθρωπος). Στον λόγο του Θεού βρήκα μονοπάτι άσκησης. Είτε συνεργάζομαι με άλλους είτε εκτελώ το καθήκον μου, πρέπει να προσεγγίζω τα πάντα με έντιμη καρδιά. Εφόσον δεν είχα ενημερωθεί για το έργο, έπρεπε να είμαι ειλικρινής. Δεν έπρεπε να σκέφτομαι μήπως θιγεί η φήμη μου. Το κλειδί είναι η άσκηση στην εντιμότητα.

Στην επόμενη συνάθροιση ήθελα από μόνος μου να αποκαλύψω τη διαφθορά μου, αλλά ανησυχούσα για το τι θα σκέφτονταν οι άλλοι για μένα. Διαπίστωσα ότι πάλι ήθελα να διαφυλάξω τη φήμη και το κύρος μου και προσευχήθηκα σιωπηλά ζητώντας από τον Θεό καθοδήγηση, δύναμη και το κουράγιο να αποκαλύψω τη διαφθορά μου. Θυμήθηκα κάποια λόγια του Θεού που είχα διαβάσει κάποτε: «Αν δεν ασκείσαι σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, και ποτέ δεν εξετάζεις τα μυστικά σου και τις προκλήσεις σου, και ποτέ δεν ανοίγεσαι σε συναναστροφή με τους άλλους, ούτε συναναστρέφεσαι, ούτε αναλύεις, ούτε φέρνεις στο φως τη διαφθορά και τα μοιραία ελαττώματά σου μαζί τους, τότε δεν μπορείς να σωθείς» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η πιο θεμελιώδης πράξη του να είναι κανείς ειλικρινής). Κατάλαβα πως αν δεν ήμουν έντιμος, αν συνέχιζα να καλύπτω διαφθορά και ελαττώματα, χωρίς να ανοίγομαι, να αποκαλύπτω ή να αναλύω τον εαυτό μου, τότε ποτέ δεν θα απέβαλλα τη διεφθαρμένη μου διάθεση και ποτέ δεν θα σωζόμουν. Προσευχήθηκα ξανά στον Θεό: «Θεέ μου! Δώσε μου δύναμη για να μπορώ κι εγώ να ανοίγομαι και να είμαι ειλικρινής». Μετά την προσευχή αποφάσισα να πω την πάσα αλήθεια στους άλλους: «Είπα ψέματα στην τελευταία συνάθροιση όταν με ρώτησαν για το πότισμα των νεοφώτιστων. Η αλήθεια είναι ότι γνώριζα μόνο για μία από τις εκκλησίες και όχι για τις άλλες δύο. Φοβόμουν ότι αν έλεγα την αλήθεια, θα με περιφρονούσατε και έτσι είπα ψέματα πως δήθεν ήξερα για τις δύο εκκλησίες. Σας εξαπάτησα όλους». Όταν τελείωσα οι άλλοι ούτε με καταδίκασαν ούτε με περιφρόνησαν. Αντιθέτως, με επαίνεσαν που μπορούσα απλώς να ανοιχτώ και να είμαι ειλικρινής. Μετά από αυτή την άσκηση, ανακουφίστηκα και ηρέμησα. Αν συνέχιζα να κρύβομαι, δεν θα είχα συνειδητοποιήσει και αποκομίσει αυτά τα πράγματα.

Λίγο αργότερα, ένας επικεφαλής με ρώτησε: «Έχεις υπόψη σου την τρέχουσα κατάσταση των επικεφαλής των εκκλησιών;» Η ερώτηση μου προκάλεσε κάποια αμηχανία, καθώς γνώριζα μόνο την κατάσταση ενός επικεφαλής, αλλά όχι την κατάσταση των άλλων δύο. Αναλογίστηκα: «Αν πω την αλήθεια, θα πει ο επικεφαλής ότι αμελώ το έργο μου;» Οπότε σκέφτηκα να πω ότι τις είχα υπόψη μου. Τότε κατάλαβα ότι ήθελα πάλι να πω ψέματα, και έτσι προσευχήθηκα και είπα την αλήθεια: «Ξέρω μόνο την κατάσταση ενός επικεφαλής και όχι την κατάσταση των άλλων δύο». Τότε, ο επικεφαλής δεν με επέκρινε αλλά μου έκανε μόνο κάποιες συστάσεις. Μου είπε να ενημερώνομαι πιο τακτικά για την κατάσταση των επικεφαλής για να τους βοηθώ στην επίλυση δυσκολιών και μου έδωσε και κάποια μονοπάτια άσκησης. Έμαθα πως όσο πιο πολύ έλεγα την αλήθεια, ήμουν έντιμος και τολμούσα να αποκαλύψω τη διαφθορά και τα ελαττώματά μου, τόσο πιο πολύ μπορούσα να βοηθηθώ από τους αδελφούς μου και να ωφεληθώ. Παλιά, έλεγα ψέματα και εξαπατούσα για λόγους φήμης και κύρους αλλά μετά από κάθε ψέμα η καρδιά μου βάραινε και ένιωθα τύψεις στη συνείδησή μου, και, κυρίως, έχανα τον χαρακτήρα και την αξιοπρέπειά μου. Μέσα απ’ αυτήν την εμπειρία, κατάλαβα τελικά ότι οι έντιμοι είναι αρεστοί στον Θεό και τον άνθρωπο και ότι όσο πιο ειλικρινής είσαι, τόσο πιο αρμονικές σχέσεις θα έχεις με τους άλλους και τόσο περισσότερη ηρεμία και γαλήνη θα νιώθεις. Οι άλλοι όχι μόνο δεν θα σε περιφρονούν, αλλά θα σε βοηθούν και οι αδελφοί και οι αδελφές σου. Είναι υπέροχο να είσαι έντιμος. Μόνο αν είμαστε έντιμοι θα λάβουμε την ευλογία και τη σωτηρία του Θεού και θα εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών!