Από τη Ζου Λι, Κίνα

Ως κήρυκας σε εκκλησία, τίποτε δεν είναι πιο οδυνηρό από την πνευματική φτώχεια και την έλλειψη υλικού για κήρυγμα. Ένιωθα αβοήθητη όταν έβλεπα όλο και λιγότερους αδελφούς και αδελφές να προσέρχονται σε συναντήσεις, και ήλθα ενώπιον του Θεού πολλές φορές για να προσευχηθώ ένθερμα και να ζητήσω από τον Κύριο να ενδυναμώσει την πίστη των αδελφών μου. Όμως η ερήμωση της εκκλησίας δεν βελτιώθηκε καθόλου, κι ακόμη κι εγώ ζούσα μες στην αδυναμία και την αρνητικότητα…

Μια μέρα, ενώ εργαζόμουν στο σπίτι, έκαναν ξαφνικά την εμφάνισή τους ο αδελφός Γουάνγκ και ο αδελφός Λιν, κι εγώ τους υποδέχθηκα με χαρά. Αφού ανταλλάξαμε κάποιες ευχάριστες κουβέντες, ο αδελφός Γουάνγκ είπε: «Αδελφή Ζου, πώς τα πάει αυτόν τον καιρό το πνεύμα σου;» «Άσ’ τα να πάνε», είπα με έναν αναστεναγμό. «Επί του παρόντος, είμαι αδύναμη στο πνεύμα και δεν έχω καθόλου υλικό για τα κηρύγματά μου! Όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές είναι κι αυτοί αδύναμοι. Δεν υπάρχει σχεδόν κανείς στην εκκλησία». Ο αδελφός Λιν, ρώτησε: «Αδελφή Ζου, γνωρίζεις γιατί δεν έχεις τίποτα να κηρύξεις και γιατί δεν υπάρχει σχεδόν κανείς στην εκκλησία;» Μόλις μίλησε, σκέφτηκα: Αυτό ακριβώς θέλω να μάθω. Μπορεί στ’ αλήθεια να γνωρίζουν τον λόγο; «Γιατί;» ρώτησα βιαστικά. «Επειδή ο Κύριος έχει ήδη επιστρέψει», αποκρίθηκε ο αδελφός Γουάνγκ. «Έχει ενσαρκωθεί για δεύτερη φορά και εκφέρει τα λόγια Του και επιτελεί νέο έργο. Πολλοί αδελφοί και πολλές αδελφές έχουν ήδη δεχθεί το έργο του Θεού την Εποχή της Βασιλείας και ζουν μέσα στο ρεύμα του τρέχοντος έργου του Αγίου Πνεύματος. Η κατάστασή τους καλυτερεύει ολοένα και περισσότερο. Εκείνοι που δεν συμβαδίζουν με το νέο έργο του Θεού, έχουν απολέσει το έργο του Αγίου Πνεύματος, κι έτσι δεν έχουν λόγια να κηρύξουν και είναι αρνητικοί και αδύναμοι. Πρέπει να βιαστούμε και να συμβαδίσουμε με τα βήματα του Θεού!» Στο άκουσμα αυτών, θυμήθηκα ξαφνικά τα λόγια του ανωτέρου συνεργάτη μου: «Εάν κάποιος πει πως ο Θεός έχει έλθει για να κάνει νέο έργο και ότι έχει εκφέρει νέα λόγια, τότε αυτό συνιστά παρέκκλιση από τη Βίβλο, και η παρέκκλιση από τη Βίβλο δεν συνιστά πίστη στον Κύριο, αλλά αποστασία». Με αυτή τη σκέψη, είπα με μεγάλη σοβαρότητα: «Δεν μας λένε συχνά οι ανώτεροι συνεργάτες πως αν παρεκκλίνεις από τη Βίβλο, δεν πιστεύεις στον Κύριο; Όλοι σας θα πρέπει να το γνωρίζετε αυτό· ότι η παρέκκλιση από τη Βίβλο ισοδυναμεί με παρέκκλιση από την οδό του Κυρίου. Πώς τολμάτε να προσπαθείτε να μου κηρύξετε αυτή την οδό!» είπα, και σηκώθηκα όρθια θυμωμένη. Ο αδελφός Λιν είπε: «Αδελφή Ζου, μην ταράζεσαι. Γνωρίζουμε ότι πιστεύεις ειλικρινά στον Θεό και ότι επιδεικνύεις ζήλο. Αυτός είναι ο λόγος που σου αναφέρουμε το νέο έργο του Θεού. Πιστεύουμε στον Κύριο για τόσο πολλά χρόνια. Ανέκαθεν δεν περιμέναμε με ανυπομονησία την επιστροφή του Κυρίου; Τώρα, ο Κύριος έχει επιστρέψει και εκτελεί το έργο της κρίσεως τις έσχατες ημέρες. Πρόκειται για σπουδαία είδηση. Πρέπει να προβούμε σε επιμελή αναζήτηση και διερεύνηση, και να μη χάσουμε την ευκαιρία να υποδεχθούμε τον Κύριο!» Χωρίς να περιμένω να ολοκληρώσει ο αδελφός Λιν, σήκωσα το χέρι και τον διέκοψα, λέγοντας μεγαλόφωνα: «Ώπα, ώπα, ώπα! Μην πεις λέξη παραπάνω. Δεν θα πιστέψω σε κάτι που παρεκκλίνει από τη Βίβλο. Εσύ δεν ακολουθείς την οδό του Κυρίου, αλλά εγώ πρέπει να το κάνω». Είδαν ότι στ’ αλήθεια δεν άκουγα, κι έτσι δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να φύγουν. Αργότερα, επέστρεψαν μερικές φορές ακόμη, μα εγώ απλώς τους αγνόησα.

Εν συνεχεία, ο αδελφός Γουάνγκ και ο αδελφός Λιν ήλθαν στο σπίτι μου μαζί με δύο αδελφές για να μου κηρύξουν το ευαγγέλιο. Εκείνη τη μέρα, μάζευα φασόλια στο σπίτι, ενώ ο σύζυγός μου ήταν έξω και δούλευε. Τους είδε να έρχονται και τους άνοιξε για να περάσουν μέσα στο σπίτι. Μόλις τους είδα, η καρδιά μου άρχισε να χτυπά δυνατά: Γιατί είχαν έλθει ξανά και γιατί είχαν φέρει μαζί τους και δύο αδελφές ως ενισχύσεις; Οι τέσσερίς τους μπήκαν στο σπίτι, με χαιρέτησαν και στη συνέχεια άρχισαν να συναναστρέφονται τον σύζυγό μου. Εγώ αγχώθηκα ακόμη περισσότερο και σκέφτηκα: «Αυτό που κηρύττουν παρεκκλίνει από τη Βίβλο, οπότε πρέπει να προσέχω τον σύζυγό μου και να μην τον αφήσω να αφομοιώσει τίποτε!» Ήθελα να τους διώξω, αλλά ανησυχούσα μήπως ο σύζυγός μου θύμωνε μαζί μου. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να μείνω σιωπηλή, αν και δεν αφομοίωσα ούτε λέξη από όσα είπαν. Ο σύζυγός μου, ωστόσο, άκουγε, έγνεφε το κεφάλι και αναφωνούσε συνεχώς «Ναι! Σωστά! Ναι! Έτσι είναι! Τα εξηγείτε τόσο καλά!» Βλέποντας τον σύζυγό μου τόσο πεπεισμένο, ξαφνικά κατακλύστηκα από οργή, έδειξα με το δάχτυλο τον σύζυγό μου και ξέσπασα: «Τι είναι σωστό; Πόσο έχεις διαβάσει τη Βίβλο; Πόσο καιρό πιστεύεις στον Θεό; Έχεις προσευχηθεί στον Κύριο; Λες “Σωστά, σωστά, σωστά”, αλλά πόσα κατανοείς;» Με τον σαματά που προξένησα, το δωμάτιο ξαφνικά βυθίστηκε στη σιωπή και όλοι έμειναν να κοιτούν ο ένας τον άλλον. «Μη φωνάζεις», μου είπε ο σύζυγός μου εσπευσμένα. «Άκου πρώτα. Μας κάνει καλό. Αν δεν ακούσεις, πώς θα ξέρεις αν είναι σωστό ή λάθος;» Βλέποντας πως δεν μπορούσα να τον εμποδίσω να τους ακούει, έσπρωχνα νευριασμένα τα φασόλια πίσω-μπρος και με δυο χέρια κάνοντας σκοπίμως φασαρία, και σκεφτόμουν: «Να σε αφήσω να ακούσεις; Δεν θα σε αφήσω να ακούσεις τίποτα. Θα δώσω τέλος σε αυτό!» Αλλά η φασαρία που έκανα με τα φασόλια, δεν απέτρεψε τον σύζυγό μου να ακούσει όσα έλεγαν κατά τη συναναστροφή τους. Απεναντίας, μιλούσε και γελούσε με τους τέσσερίς τους και η συναναστροφή τους ήταν ιδιαίτερα αρμονική. Μετά από λίγο, ο σύζυγός μου μού είπε περιχαρής: «Αχ, Λι! Ο Κύριος έχει πράγματι επιστρέψει. Τα λόγια του βιβλίου αυτού αποτελούν τις προσωπικές ομιλίες του Θεού! Είναι τόσο υπέροχο! Λι, πήγαινε να μας μαγειρέψεις κάτι». Εγώ του έριξα μια ματιά και δεν αποκρίθηκα. Πιο μετά, ο αδελφός Λιν άφησε κάποιες κασέτες, ένα βιβλίο με ύμνους και ένα αντίτυπο του βιβλίου «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» στον σύζυγό μου, και έφυγε. Δεν άντεχα άλλο και είπα στον σύζυγό μου: «Τόσες φορές μάς έχουν πει οι ανώτεροι συνεργάτες ότι για να πιστεύουμε στον Κύριο, δεν πρέπει να παρεκκλίνουμε από τη Βίβλο, και πως αν παρεκκλίνεις από τη Βίβλο, δεν πιστεύεις στον Θεό. Το ξέχασες; Γιατί δεν μπορείς να τοποθετηθείς πάνω σ’ αυτό το θέμα;» Ο σύζυγός μου αποκρίθηκε χωρίς να διστάσει: «Αυτό που λένε δεν συνιστά παρέκκλιση από τη Βίβλο. Είναι ανώτερο και βαθύτερο από τη Βίβλο. Επιπλέον, το νέο έργο του Θεού το οποίο διαδίδουν, εκπληρώνει τον λόγο του Κυρίου και τις προφητείες του Βιβλίου της Αποκάλυψης. Αφότου άκουσα αυτά που είπαν κατά τη συναναστροφή, κατανοώ και γνωρίζω ξεκάθαρα πολλά από τα πράγματα στη Βίβλο, τα οποία δεν κατανοούσα πρότερα. Το ευαγγέλιο του Παντοδύναμου Θεού για το οποίο καταθέτουν μαρτυρία, αποτελεί την αληθινή οδό. Άνοιξε τα μάτια σου και δες. Έχουν μείνει ελάχιστοι άνθρωποι στην εκκλησία μας. Η εκκλησία έχει ερημώσει. Όμως εσύ δεν αφήνεις πίσω τα λόγια των ανωτέρων συνεργατών. Αυτό δεν είναι πολύ ανόητο; Καλύτερα να βιαστείς και να διερευνήσεις αυτό το ζήτημα». Στο άκουσμα αυτών, είπα θυμωμένα: «Τι ξέρεις εσύ; Η παρέκκλιση από τη Βίβλο ισοδυναμεί με προδοσία κατά του Κυρίου. Εσύ μπορεί να μη συμμορφώνεσαι με τη Βίβλο, αλλά εγώ θα συμμορφώνομαι με αυτήν!»

Μετά απ’ αυτό, σε καθημερινή βάση, μόλις ο σύζυγός μου έβρισκε τον χρόνο, διάβαζε το βιβλίο που του είχε αφήσει ο αδελφός Λιν: «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται». Μια μέρα, ο σύζυγός μου σηκώθηκε πριν χαράξει για να διαβάσει το βιβλίο εκείνο. Μέσα σε μια ζάλη, τον άκουσα να διαβάζει: «Μήπως έχεις ξεχάσει […]; Έχεις, πραγματικά ξεχάσει […];» (Πώς ο Πέτρος κατάφερε να γνωρίσει τον Ιησού). Θύμωσα λιγάκι όταν τον άκουσα να διαβάζει φωναχτά, και σκέφτηκα: Είναι τόσο νωρίς το πρωί και δεν αφήνει τους ανθρώπους να κοιμηθούν! Μετά από λίγο, άκουσα αμυδρώς: «Γιατί πριν ο Ιησούς σταυρωθεί, του είπε: “Δεν είμαι από αυτόν τον κόσμο και εσύ επίσης δεν είσαι από αυτόν τον κόσμο”» (Πώς ο Πέτρος κατάφερε να γνωρίσει τον Ιησού). Παράξενο! Γιατί αναφέρεται ο Κύριος Ιησούς σε αυτό το βιβλίο; Μήπως παράκουσα; Στη συνέχεια, άκουσα καθαρά: «Μήπως έχεις ξεχάσει […]; Έχεις, πραγματικά ξεχάσει […];» Όταν το άκουσα αυτό, συγκινήθηκα λιγάκι μέσα μου και δεν με έπαιρνε πια ο ύπνος. Είπα από μέσα μου: «Ποιος εξέφερε αυτά τα λόγια; Θεέ μου! Εσύ είσαι Αυτός που μου κάνει αυτή την ερώτηση; Είναι λες κι Εσύ μου λες αυτά τα λόγια. Είναι τόσο ευχάριστα! Πρέπει γρήγορα να σηκωθώ και να φτιάξω πρωινό. Μετά το πρωινό, θα δω τελικά τι αναφέρεται σε εκείνο το βιβλίο, για να δω αν πράγματι παρεκκλίνει ή όχι από τη Βίβλο και αν πρόκειται για τα λόγια του Θεού ή όχι».

Μετά το πρωινό, ο σύζυγός μου πήγε να διαβάσει πάλι το βιβλίο. Σκέφτηκα από μέσα μου: Γιατί δεν μου ζήτησε να το διαβάσουμε μαζί; Κοντοστάθηκα στην πόρτα για πολλή ώρα, αλλά ο σύζυγός μου ήταν απορροφημένος από το βιβλίο και δεν με πρόσεξε. Έτσι, άρχισα να βηματίζω πάνω-κάτω στην κουζίνα. Ένιωθα μεγάλη ανησυχία. Ήθελα πραγματικά να διαβάσω αυτά που γράφονταν στο βιβλίο. Έτσι, κρυφοκοίταξα στο δωμάτιο και είδα ότι ο σύζυγός μου ήταν ακόμη προσηλωμένος στο βιβλίο. Ήθελα να πάω να το διαβάσω κι εγώ, αλλά όταν σκέφτηκα τις τόσες φορές που είχαν έλθει οι αδελφοί και οι αδελφές για να μου κάνουν κήρυγμα, καθώς και το γεγονός ότι εγώ πάντα αρνούμουν, αναρωτήθηκα αν ο σύζυγός μου θα με επέκρινε αν έπαιρνα την πρωτοβουλία να πάω να το διαβάσω. Θα αισθανόμουν μεγάλη ντροπή αν με επέκρινε! Στη σκέψη αυτών, οπισθοχώρησα: Καθώς βημάτιζα πάνω-κάτω απ’ έξω, θυμήθηκα τα λόγια που είχε διαβάσει φωναχτά ο σύζυγός μου το πρωί, και ένιωσα ακόμα πιο αγχωμένη. Σκέφτηκα: Δεν ωφελεί. Πρέπει να πάω εκεί μέσα και να δω τι πραγματεύεται αυτό το βιβλίο. Αλλά όταν έφτασα στην πόρτα, έκανα και πάλι πίσω. Ήταν λες και καθόμουν σε αναμμένα κάρβουνα, δεν ήξερα τι να κάνω. Τελικά, πήρα μια απόφαση: Ω! Ο Θεός θέλει να εκφράσω την άποψή μου! Ποιος μου είπε να μιλήσω έτσι και να μην ακούσω τη συμβουλή του συζύγου μου; Έτσι, προετοίμασα τον εαυτό μου, μπήκα στο δωμάτιο και, επιστρατεύοντας το θάρρος μου, είπα αμήχανα: «Μπορώ να το διαβάσω μαζί σου;» Εκείνος σήκωσε τα μάτια και με κοίταξε με μεγάλη έκπληξη. Στη συνέχεια, είπε περιχαρής: «Έλα, έλα! Ας διαβάσουμε μαζί». Εκείνη τη στιγμή, συγκινήθηκα πολύ. Ο σύζυγός μου δεν με είχε επικρίνει, όπως είχα φανταστεί! Η αγχωμένη μου καρδιά τελικά ηρέμησε, κι εγώ διάβασα χαρούμενα το βιβλίο με τον σύζυγό μου. Ωστόσο, τα λόγια που διάβαζα στο βιβλίο δεν ήταν εκείνα που είχα ακούσει τις πρώτες πρωινές ώρες! Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, ο σύζυγός μου βγήκε έξω, κι εγώ ξεφύλλισα βιαστικά τις σελίδες του βιβλίου. Ξαφνικά, βρήκα αυτό που έψαχνα και, γεμάτη ευτυχία, το διάβασα μεγαλοφώνως: «Ο Πέτρος ενθαρρύνθηκε πολύ από τα λόγια του Ιησού, γιατί πριν ο Ιησούς σταυρωθεί, του είπε: “Δεν είμαι από αυτόν τον κόσμο και εσύ επίσης δεν είσαι από αυτόν τον κόσμο”. Αργότερα, όταν ο Πέτρος έφτασε σ’ ένα σημείο μεγάλου πόνου, ο Ιησούς τού υπενθύμισε: “Πέτρο, έχεις ξεχάσει; Δεν είμαι από τον κόσμο και μόνο εξαιτίας του έργου Μου έφυγα νωρίτερα. Κι εσύ δεν είσαι από τον κόσμο, το ξέχασες; Σου το είπα δύο φορές, δεν θυμάσαι;” Ο Πέτρος Τον άκουσε και είπε: “Δεν το έχω ξεχάσει!” Ο Ιησούς είπε τότε: “Κάποτε, πέρασες μια ευτυχισμένη περίοδο βρισκόμενος μαζί Μου στον ουρανό και μια χρονική περίοδο στο πλευρό Μου. Σου λείπω και Μου λείπεις. Αν και τα πλάσματα, στα μάτια Μου δεν αξίζουν αναφοράς, πώς μπορώ να μην αγαπήσω κάποιον που είναι αθώος κι αξιαγάπητος; Ξέχασες την υπόσχεσή Μου; Πρέπει να αποδεχθείς την αποστολή Μου στη γη. Πρέπει να εκπληρώσεις το έργο που σου ανέθεσα. Μια μέρα σίγουρα θα σε οδηγήσω να είσαι δίπλα Μου”» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς ο Πέτρος κατάφερε να γνωρίσει τον Ιησού). Το διάβασα πολλές φορές, και όσο περισσότερο το διάβαζα τόσο περισσότερο πίστευα ότι τα λόγια αυτά δεν παρέκκλιναν από τη Βίβλο. Ήταν απλώς πιο σαφή και πιο ξεκάθαρα από τη Βίβλο. Αλλά οι ανώτεροι συνεργάτες μου είχαν πει: «Όποιος διαδίδει το άγγελμα ότι ο Θεός έρχεται για να κάνει νέο έργο και ότι εκφέρει νέα λόγια, παρεκκλίνει από τη Βίβλο, και η παρέκκλιση από τη Βίβλο ισοδυναμεί με παρέκκλιση από την οδό του Κυρίου». Αλλά αυτό που είχαν πει δεν βρισκόταν σε συμφωνία με τα γεγονότα, έτσι δεν είναι; Είπα μια προσευχή μέσα απ’ την καρδιά μου: «Θεέ μου! Τι νόημα έχουν όλα αυτά; Είθε να με διαφωτίσεις και να με καθοδηγήσεις, έτσι ώστε να μπορέσω να κατανοήσω το θέλημά Σου…»

Αργότερα, είδα ότι τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού λένε: «Για πολλά χρόνια, το παραδοσιακό μέσο της πίστης των ανθρώπων (του χριστιανισμού, μίας εκ των τριών μεγάλων θρησκειών του κόσμου) ήταν η ανάγνωση της Βίβλου. Η απομάκρυνση από τη Βίβλο δεν αποτελεί πίστη στον Κύριο, η απομάκρυνση από τη Βίβλο αποτελεί ετεροδοξία και αίρεση, και ακόμη κι όταν οι άνθρωποι διαβάζουν άλλα βιβλία, τα βιβλία αυτά πρέπει να έχουν ως βάση τους την επεξήγηση της Βίβλου. Δηλαδή, αν πιστεύεις στον Κύριο, τότε πρέπει να διαβάζεις τη Βίβλο, και πέραν της Βίβλου δεν πρέπει να λατρεύεις κανένα βιβλίο που δεν σχετίζεται με τη Βίβλο. Αν το κάνεις, τότε προδίδεις τον Θεό. Από τότε που υπάρχει η Βίβλος, η πίστη των ανθρώπων στον Κύριο είναι η πίστη στη Βίβλο. Αντί να λέγεται ότι οι άνθρωποι πιστεύουν στον Κύριο, είναι καλύτερο να λέγεται ότι πιστεύουν στη Βίβλο· αντί να λέγεται ότι έχουν αρχίσει να διαβάζουν τη Βίβλο, είναι καλύτερο να λέγεται ότι έχουν αρχίσει να πιστεύουν στη Βίβλο· και αντί να λέγεται ότι έχουν επιστρέψει ενώπιον του Κυρίου, θα ήταν καλύτερο να λέγεται ότι έχουν επιστρέψει ενώπιον της Βίβλου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι λατρεύουν τη Βίβλο σαν να είναι Θεός, σαν να είναι η πηγή της ζωής τους, και το να τη χάσουν θα ισοδυναμούσε με το να χάσουν τη ζωή τους. Οι άνθρωποι θεωρούν ότι η Βίβλος είναι τόσο υψηλή όσο ο Θεός, ενώ υπάρχουν ακόμη κι εκείνοι που τη θεωρούν ανώτερη από τον Θεό. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και δεν μπορούν να νιώσουν τον Θεό, μπορούν να συνεχίσουν να ζουν —αλλά μόλις χάσουν τη Βίβλο ή χάσουν τα περίφημα κεφάλαια και ρητά της Βίβλου, τότε είναι θαρρείς και έχουν χάσει τη ζωή τους» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (1)). Τα λόγια του Θεού άγγιξαν πραγματικά την καρδιά μου. Για εμένα δεν μιλούσε στην πραγματικότητα αυτό το απόσπασμα; Όταν σκέφτηκα τον καιρό που πρωτάρχισα να πιστεύω στον Κύριο, αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο υποστήριζα την πίστη μου. Θεωρούσα τη Βίβλο την πηγή της ζωής μου. Κάθε φορά που τελείωνα την ανάγνωσή της, έπρεπε να τη φυλάσσω σε κάποιο ψηλό σημείο, από φόβο μήπως την ακουμπήσουν τα παιδιά. Θεωρούσα τη Βίβλο ανώτερη από οτιδήποτε άλλο και είχα μάλιστα σκεφτεί πως η παρέκκλιση από τη Βίβλο συνιστούσε προδοσία κατά του Κυρίου. Ήταν λάθος μου που το έκανα αυτό; Με καρδιά που αναζητά, συνέχισα την ανάγνωση, από το κεφάλαιο «Σχετικά με τη Βίβλο (1)» μέχρι το κεφάλαιο «Σχετικά με τη Βίβλο (4)». Όσο περισσότερο διάβαζα, τόσο μεγαλύτερη διαφώτιση ένιωθα. Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού μού έδωσαν πλήρη κατανόηση. Όπως αποδείχθηκε, η Βίβλος ήταν απλώς μια ιστορική καταγραφή του έργου του Θεού και μια μαρτυρία των δύο πρώτων σταδίων του έργου του Θεού. Όπως η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει το έργο που επιτελέστηκε από τον Ιεχωβά Θεό από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι το τέλος της Εποχής του Νόμου, έτσι και η Καινή Διαθήκη καταγράφει το έργο του Κυρίου Ιησού κατά την Εποχή της Χάριτος. Το έργο του Θεού είναι πάντοτε νέο, ποτέ παλαιό και πάντα κινείται προς τα εμπρός. Τώρα, ο Θεός έχει κάνει νέο έργο εκτός Βίβλου —το έργο της Εποχής της Βασιλείας. Αυτό το στάδιο του έργου αποτελεί το τελευταίο στάδιο του έργου της σωτηρίας της ανθρωπότητας από τον Θεό. Από την Εποχή του Νόμου στην Εποχή της Χάριτος και κατόπιν στην Εποχή της Βασιλείας τις έσχατες ημέρες, τα τρία στάδια επιτελούνται όλα από έναν Θεό. Η ανάγνωση των λόγων του Παντοδύναμου Θεού μού άνοιξε τα μάτια, και τα μάτια μου ευφράνθηκαν από τα λόγια! Ναι, ο Θεός είναι τόσο παντοδύναμος και σοφός· πώς θα μπορούσε να κάνει μόνο το περιορισμένο έργο που καταγράφεται στη Βίβλο; Και από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, είδα πραγματικά πως τα λόγια και το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες δεν αποκήρυσσαν τη Βίβλο. Αντίθετα, εξύψωναν και εμβάθυναν το έργο της Εποχής του Νόμου και της Εποχής της Χάριτος όπως καταγράφεται στη Βίβλο, και όλα όσα κάνει επί του παρόντος ο Θεός συνάδουν περισσότερο με τις σημερινές ανάγκες των ανθρώπων. Μια περικοπή του λόγου του Θεού λέει: «Πρέπει να καταλάβεις τον λόγο που, τη σήμερον ημέρα, σου ζητείται να μη διαβάζεις τη Βίβλο, τον λόγο που υπάρχει ένα άλλο έργο που είναι ξεχωριστό από τη Βίβλο, τον λόγο που ο Θεός δεν αναζητά νεότερη, πιο λεπτομερή άσκηση στη Βίβλο και τον λόγο που υπάρχει, αντ’ αυτού, ισχυρότερο έργο εκτός της Βίβλου. Αυτά είναι όλα όσα θα πρέπει να κατανοήσετε. Πρέπει να γνωρίζεις τη διαφορά ανάμεσα στο παλιό και το νέο έργο και, παρόλο που δεν διαβάζεις τη Βίβλο, πρέπει να είσαι σε θέση να την αναλύεις διεξοδικά· Αν δεν το κάνεις, θα εξακολουθείς να λατρεύεις τη Βίβλο και θα σου είναι δύσκολο να εισέλθεις στο νέο έργο και να υποβληθείς σε νέες αλλαγές. Εφόσον υπάρχει μια ανώτερη οδός, γιατί να μελετάς εκείνη την κατώτερη, απαρχαιωμένη οδό; Εφόσον υπάρχουν νεότερες ομιλίες και νεότερο έργο, γιατί να ζεις εν μέσω παλαιών ιστορικών καταγραφών; Οι νέες ομιλίες μπορούν να παράσχουν τα απαραίτητα για σένα, πράγμα που αποδεικνύει ότι αυτό είναι το νέο έργο. Οι παλιές καταγραφές δεν μπορούν να σε κάνουν να χορτάσεις ούτε μπορούν να καλύψουν τις τρέχουσες ανάγκες σου, γεγονός που αποδεικνύει ότι αποτελούν ιστορία και όχι το έργο του εδώ και τώρα. Η υψηλότερη οδός είναι το νεότερο έργο και, με το νέο έργο, όσο υψηλή κι αν είναι η οδός του παρελθόντος, εξακολουθεί να είναι η ιστορία των στοχασμών των ανθρώπων και, ανεξάρτητα από την αξία της ως αναφορά, εξακολουθεί να παραμένει η παλαιά οδός. Παρόλο που καταγράφεται στο “ιερό βιβλίο”, η παλαιά οδός αποτελεί ιστορία. Παρόλο που δεν υπάρχει καμία καταγραφή της στο “ιερό βιβλίο”, η νέα οδός είναι η οδός του εδώ και τώρα. Αυτή η οδός μπορεί να σε σώσει και αυτή η οδός μπορεί να σε αλλάξει, διότι αυτό είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (1)). Εκείνη τη στιγμή, ξαφνικά κατάλαβα. Συνειδητοποίησα τον λόγο που ενώ πάντα υποστήριζα τη Βίβλο, το πνεύμα μου γινόταν όλο και πιο αρνητικό, τόσο που είχα μάλιστα ξεμείνει από θέματα προς κήρυγμα. Συνειδητοποίησα ότι οι αδελφοί και οι αδελφές γίνονταν κι αυτοί ολοένα και πιο αδύναμοι, σε σημείο που δεν παρευρίσκονταν καν σε συναντήσεις, ενώ εκείνοι οι αδελφοί και οι αδελφές που είχαν αποδεχθεί το ευαγγέλιο της βασιλείας του Παντοδύναμου Θεού ήταν γεμάτοι πίστη. Όπως κι αν τους συμπεριφερόμουν, εκείνοι δεν ήταν ποτέ αρνητικοί ούτε και αποθαρρύνονταν, και συνέχισαν να έρχονται ξανά και ξανά για να μου κηρύξουν το ευαγγέλιο. Αυτό οφειλόταν στο γεγονός ότι εγώ προσκολλιόμουν στο παρελθοντικό έργο του Θεού. Επρόκειτο για την παλαιά οδό, η οποία από καιρό είχε απολέσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ωστόσο, οι αδελφοί και οι αδελφές της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού είχαν αποδεχθεί την ηγεσία του νέου έργου του Θεού, είχαν λάβει την παροχή των τρεχόντων λόγων του Θεού και είχαν αποκτήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αυτή ήταν η διαφορά ανάμεσα στη νέα και την παλαιά οδό! Αυτή ήταν η βασική αιτία που έφθινε ο θρησκευτικός κόσμος, ενώ η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού ευημερούσε όλο και περισσότερο! «Κύριε», προσευχήθηκα. «Πλέον κατανοώ τελικά ότι έχεις πραγματικά επιστρέψει και ότι μας έχεις δώσει μια νέα οδό, μια νέα παροχή ζωής. Σε ευχαριστώ!»

Εκείνη την ώρα, από τη μία ένιωθα ευτυχία και από την άλλη αισθανόμουν άσχημα. Ήμουν ευτυχής που ο Θεός δεν με είχε εγκαταλείψει, παρά το γεγονός ότι υπήρξα τόσο ανυπότακτη και απειθής, και που είχε χρησιμοποιήσει αυτή την ειδική οδό —της μεγαλόφωνης ανάγνωσης των λόγων του Θεού από τον σύζυγό μου— για να με κάνει να ακούσω τη φωνή του Θεού. Επρόκειτο στ’ αλήθεια για την αγάπη και τη σωτηρία του Θεού για μένα! Ένιωθα άσχημα γιατί ενώ περίμενα με ανυπομονησία την επιστροφή του Κυρίου για πολλά χρόνια, δεν είχα σκεφτεί ποτέ το ενδεχόμενο πως θα απέρριπτα τον Κύριο όταν Εκείνος επέστρεφε και χτυπούσε την πόρτα μου. Εκείνοι οι αδελφοί και οι αδελφές είχαν κάνει επανειλημμένως τόσο δρόμο για να μου μεταδώσουν το ευαγγέλιο, όμως το μόνο που έκανα εγώ ήταν να τους αγνοώ. Συναναστράφηκαν τον σύζυγό μου, κι όμως εγώ τους περιγέλασα και τους αναστάτωσα σκοπίμως… Σκεπτόμενη αυτά, ένιωσα πόνο μες στην καρδιά μου και δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Γονάτισα ενώπιον του Θεού και προσευχήθηκα σε Εκείνον: «Παντοδύναμε Θεέ! Έσφαλα. Υποστήριζα τη Βίβλο για τόσο πολλά χρόνια και νόμιζα πως αν παρεκκλίνεις από τη Βίβλο, δεν πιστεύεις στον Θεό. Αντιμετώπιζα τη Βίβλο ως Θεό, αρνήθηκα επανειλημμένως το νέο έργο Σου και απέρριψα τον ερχομό Σου. Υπήρξα τόσο τυφλή! Πλέον είμαι πρόθυμη να παραμερίσω τη Βίβλο, να ακολουθήσω το νέο έργο Σου και να ακούσω τα λόγια Σου που αφορούν τη νέα εποχή. Δεν θα είμαι ποτέ ξανά εχθρική απέναντί Σου και δεν είμαι πρόθυμη να επιτρέψω να καταστραφεί ολόκληρη η ζωή μου εξαιτίας των αντιλήψεων και των φαντασιοκοπιών μου. Θεέ μου! Επιθυμώ να πάρω μια απόφαση, να συνεργαστώ μαζί Σου και να φέρω πίσω στην οικογένειά Σου εκείνους από την εκκλησία που πιστεύουν πραγματικά σε Εσένα, προκειμένου να ξεπληρώσω αυτά που Σου χρωστώ!»