Πριν λίγα χρόνια, γύρισα να κάνω το καθήκον μου στην τοπική μου εκκλησία. Όταν άκουσα απ’ την επικεφαλής Ζανγκ Σιν πως διακόνισσα ποτίσματος ήταν η Σιάο Λιού, έμεινα άναυδη. Η Σιάο Λιού έσπερνε τη διχόνοια, καταπίεζε και τιμωρούσε άλλους, και για να αποκτήσει εξουσία, επιτέθηκε μαζί με κακοποιούς σε επικεφαλής και εργάτες, προκαλώντας χάος στην εκκλησία. Απ’ τη συμπεριφορά της, οι αδελφοί και οι αδελφές διαπίστωσαν πως ήταν κακοποιός και ετοίμαζαν στοιχεία για να την αποβάλουν. Γιατί τώρα ήταν διακόνισσα ποτίσματος; Ρώτησα τη Ζανγκ Σιν και μου είπε πως η Σιάο Λιού είχε αλλάξει και έφερε βάρος στο καθήκον της, και πως έπρεπε να τη βλέπω με στοργή, από μια προοπτική ωρίμανσης. Παρόλο που είχα αμφιβολίες, επειδή είχα μόλις γυρίσει, δεν ήξερα τι συνέβαινε, και σκέφτηκα πως η Ζανγκ Σιν δεν θα επέλεγε κάποιον κατά παράβαση των αρχών. έτσι δεν ρώτησα περισσότερα. Η Ζανγκ Σιν ανέφερε επίσης πως η αδελφή Φανγκ Λινγκ, η προηγούμενη συνεργάτιδά της, δεν έκανε καθήκον ούτε συναθροιζόταν από τότε που απομακρύνθηκε, οπότε έπρεπε να αποπεμφθεί, και μου ζήτησε περιστατικά της μοχθηρής συμπεριφοράς της. Αυτό με έβαλε σε υποψίες. Η Φανγκ Λινγκ απλώς δεν έφερε βάρος στο καθήκον της. Ήταν ψευδοεπικεφαλής που δεν έκανε πρακτικό έργο. Όμως αφότου απομακρύνθηκε, κήρυττε το ευαγγέλιο, συμμετείχε σε γενικές υποθέσεις και δεν έκανε κακό. Γιατί έπρεπε να αποπεμφθεί; Όσο το σκεφτόμουν, τόσο μου φαινόταν λάθος. Θυμήθηκα πως παλιά είχα επικοινωνήσει με τη Ζανγκ Σιν και είχε έντονη επιθυμία για εκδίκηση. Η Φανγκ Λινγκ είχε αναφέρει μια φορά στους ανώτερους επικεφαλής πως η Ζανγκ Σιν δεν έφερε βάρος. Μήπως της κρατούσε κακία γι’ αυτό το περιστατικό και ήθελε να την εκδικηθεί; Αν ίσχυε αυτό, η Ζανγκ Σιν τιμωρούσε τη Φανγκ Λινγκ, κι άρα έκανε κακό! Όμως σκέφτηκα πως δεν ήξερα την πρόσφατη συμπεριφορά της Φανγκ Λινγκ, άρα δεν ήμουν σίγουρη αν η Ζανγκ Σιν είχε πρόβλημα. Είπα λοιπόν να βεβαιωθώ πρώτα.

Αργότερα, άκουσα πως η Ζανγκ Σιν είχε διαστρέψει τα γεγονότα και είχε κρίνει τη Φανγκ Λινγκ σε μια συνάθροιση, κι όταν μια αδελφή τη διέψευσε, την καταδίκασε μαζί με τη Φανγκ Λινγκ για συνωμοσία εναντίον της ηγεσίας και κανόνισε η αδελφή να απομονωθεί. Μια άλλη αδελφή είπε πως η Φανγκ Λινγκ φερόταν στους άλλους στοργικά. Τότε η Ζανγκ Σιν είπε ψέματα πως κινδύνευε η ασφάλεια της αδελφής και την απομόνωσε για τρεις μήνες. Και μια άλλη αδελφή που ήταν υπεύθυνη για γενικές υποθέσεις εμποδίστηκε στο καθήκον της από τη Ζανγκ Σιν απλώς επειδή συμβούλεψε τη Ζανγκ Σιν. Ναι, κι εγώ συγκλονίστηκα. Πώς γινόταν η Ζανγκ Σιν να μην έχει καθόλου φόβο Θεού; Έκανε πολύ καταπιεστικά πράγματα στους άλλους. Κι αυτοί που καταπίεζε ήταν άτομα που επιδίωκαν την αλήθεια στην εκκλησία. Υπήρχε σίγουρα πρόβλημα με τη Ζανγκ Σιν. Πήγα στην αδελφή Λι Σινρουί που πότιζε νεοφώτιστους για να βγάλω άκρη. Εκείνη μου είπε: «Η Σιάο Λιού δεν μετανόησε καθόλου. Ακόμα προβάλλει δικαιολογίες και αμύνεται σε κάθε συνάθροιση, διαταράσσοντας την εκκλησιαστική ζωή. Όταν η Φανγκ Λινγκ ήταν επικεφαλής, ήλεγχε την κακή συμπεριφορά της Σιάο Λιού, έτσι εκείνη λέει πως θέλει να εκδικηθεί τη Φανγκ Λινγκ». Ήμουν έξω φρενών. Η Ζανγκ Σιν είπε πως η Σιάο Λιού είχε μετανοήσει. Επέτρεπε σε μια κακοποιό να διαταράσσει την εκκλησία. Δεν ήταν μια εκδήλωση ψευδοηγεσίας; Όμως σκέφτηκα πως η Ζανγκ Σιν δεν ήταν επικεφαλής για καιρό και δεν την είχα συναναστραφεί ποτέ. Αποφάσισα να επισημάνω σ’ εκείνη πρώτα αυτά τα ζητήματα. Όταν τη συνάντησα, της είπα πως παραβίαζε τις αρχές εμποδίζοντας αυτές τις αδελφές να κάνουν τα καθήκοντά τους. Απροσδόκητα, εκείνη μου φώναξε: «Κάποιοι δεν με υπακούν και μιλούν άσχημα για μένα πίσω απ’ την πλάτη μου! Ξέρω ακριβώς ποιοι έχουν αντιλήψεις για μένα. Αν δεν με υπακούσουν, να το αναφέρεις στους ανώτερους επικεφαλής! Ό,τι κάνω είναι δίκαιο και ορθό. Δεν φοβάμαι μήπως πουν κάτι για μένα». Όμως η μοχθηρή της απάντηση με τρόμαξε. Είχε πλέον μόνη της τον τελευταίο λόγο στην εκκλησία, και καταπίεζε και τιμωρούσε όποιον δεν την άκουγε. Δεν ήταν πάρα μια τύραννος. Επισήμανα ένα πρόβλημα, και ήταν τόσο μοχθηρή, που φοβήθηκα πως αν επισήμαινα κι άλλα και την εξέθετα, θα μου απαγόρευε να κάνω το καθήκον μου. Αν συνέβαινε αυτό, δεν θα υπέφερα; Στη σκέψη αυτή, έπαψα να επισημαίνω τα προβλήματά της. Μόλις γύρισα σπίτι, ένιωθα πολύ ένοχη. Μια κακοποιός αναστάτωνε την εκκλησία και καταπίεζε τα μέλη της, Αντί να διευθετήσει το ζήτημα, η Ζανγκ Σιν καταπίεζε άτομα, κι όταν της επισήμανα το πρόβλημά της, δεν το αποδέχτηκε. Ήξερα πως έπρεπε να το αναφέρω στους ανώτερους επικεφαλής. Έπειτα, πήγα να δω τη Σινρουί. Συζητήσαμε τις αρχές για να συντάξουμε μια επιστολή αναφοράς για τη Ζανγκ Σιν. Όμως μόλις γράψαμε για την κακή συμπεριφορά της και ετοιμαζόμασταν να την υποβάλλουμε, δίστασα ξανά. Αν η Ζανγκ Σιν μάθαινε για την επιστολή αναφοράς, κατασκεύαζε μια κατηγορία, μας ενοχοποιούσε και αποβαλλόμαστε, τι θα κάναμε; Πώς θα σωζόμουν αν με απέβαλλαν; Στη σκέψη αυτή, δεν υπέβαλλα την επιστολή για πολύ καιρό. Όμως βλέποντας το χάος στην εκκλησία, ένιωθα άσχημα που δεν το ανέφερα.

Ένα βράδυ, όταν πήγα στο σπίτι της Σινρουί, ήρθε ξαφνικά η Ζανγκ Σιν και κατηγόρησε τη Σινρουί πως την εξέθεσε στην εκκλησία. Βλέποντας τη μοχθηρή στάση της, θύμωσα πολύ. Ήταν υπερβολικά τυραννική. Δρούσε ανεξέλεγκτα στην εκκλησία, κι ωστόσο απαγόρευε να την εκθέσουν. Κανείς δεν είχε το δικαίωμα να μιλήσει, κι όλη η εκκλησία ήταν υπό τον έλεγχό της. Έπρεπε να υπερασπιστώ το δίκαιο και να την εκθέσω για να προστατέψω το έργο της εκκλησίας. Όμως λαμβάνοντας υπόψη πόσο αλαζονική ήταν, πως δεν άκουγε κανέναν και είχε πολύ έντονη επιθυμία για εκδίκηση, σκεφτόμουν πως αν την προκαλούσα, μπορεί να ήμουν η επόμενη που θα τιμωρούσε. Μπορεί να επινοούσε κάποια κατηγορία για να με αποβάλει. Ένιωθα πολύ διχασμένη, έτσι επικαλέστηκα μέσα μου τον Θεό να μου δώσει κουράγιο κι αυτοπεποίθηση. Σκέφτηκα τον λόγο του Θεού: «Κάθε εκκλησία έχει ανθρώπους που προκαλούν προβλήματα σ’ αυτήν ή ανακατεύονται στο έργο του Θεού. Είναι όλοι τους Σατανάδες που έχουν παρεισφρήσει μεταμφιεσμένοι στον οίκο του Θεού. […] Οι άνθρωποι αυτοί δρουν ανεξέλεγκτα στους κόλπους της εκκλησίας, σκορπώντας την αρνητικότητά τους, εξαπλώνοντας τον θάνατο, κάνοντας και λέγοντας ό,τι θέλουν, και κανείς δεν τολμά να τους σταματήσει. Βρίθουν από τη διάθεση του Σατανά. Μόλις αρχίσουν να προκαλούν αναστάτωση, ένας αέρας θανάτου εισέρχεται στην εκκλησία. Όσοι εντός της εκκλησίας κάνουν πράξη την αλήθεια τυγχάνουν αποστροφής και εγκατάλειψης, μην μπορώντας να δώσουν όλο τους το είναι, ενώ όσοι αναστατώνουν την εκκλησία και σκορπούν τον θάνατο δρουν ανεξέλεγκτα μέσα στους κόλπους της. Επιπλέον, η πλειονότητα των ανθρώπων τούς ακολουθεί. Τέτοιου είδους εκκλησίες διοικούνται από τον Σατανά, απλά και ξάστερα· ο διάβολος είναι βασιλιάς τους. Εάν τα μέλη της εκκλησίας δεν ορθώσουν το ανάστημά τους και δεν απορρίψουν τους επικεφαλής δαίμονες, τότε και αυτοί, αργά ή γρήγορα, θα φτάσουν στην καταστροφή. Από εδώ και στο εξής, πρέπει να ληφθούν μέτρα κατά τέτοιων ειδών εκκλησιών. Εάν όσοι είναι ικανοί να κάνουν πράξη έστω και την ελάχιστη αλήθεια δεν το επιζητούν αυτό, τότε η συγκεκριμένη εκκλησία θα διαγραφεί. Εάν, στους κόλπους μιας εκκλησίας, δεν υπάρχει κανείς πρόθυμος να κάνει πράξη την αλήθεια και κανείς που να μπορεί να παραμείνει σταθερός στη μαρτυρία του για τον Θεό, τότε θα πρέπει αυτή η εκκλησία να απομονωθεί τελείως και να διακοπούν οι σχέσεις της με τις άλλες εκκλησίες. Τούτο αποκαλείται “ενταφιασμός του θανάτου”· αυτό σημαίνει να αποστρέφεται και να εγκαταλείπει κανείς τον Σατανά» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προειδοποίηση σε όσους δεν κάνουν πράξη την αλήθεια). Ο λόγος του Θεού μού έδωσε κουράγιο και δύναμη, και δεν φοβόμουν πια. Η δίκαιη διάθεση του Θεού δεν ανέχεται προσβολή, και για εκείνους τους ακραίους κακοποιούς και αντίχριστους, ο Θεός νιώθει μόνο μίσος και αηδία! Ακόμα κι αν εξουσιάζουν και δρουν ανεξέλεγκτα στην εκκλησία, στο τέλος αποκαλύπτονται και εξαλείφονται. Τα λόγια του Θεού είναι πολύ σαφή. Όταν πονηροί και αντίχριστοι εξουσιάζουν την εκκλησία, αν κανείς δεν κάνει πράξη την αλήθεια, τότε επιτρέπουν στις κακές δυνάμεις να δρουν ανεξέλεγκτα στην εκκλησία. Μια τέτοια εκκλησία την κυβερνά ο Σατανάς, κι αν τα μέλη δεν μετανοήσουν, ο Θεός θα τα εγκαταλείψει και θα τα εξαλείψει. Ήμουν συγκλονισμένη. Η Ζανγκ Σιν ήταν μια τύραννος στην εκκλησία που επιτίθετο και τιμωρούσε τους άλλους, όμως για να προστατευτώ, δεν το εξέθεσα και δεν το εμπόδισα, κι άφησα εκείνη και τη Σιάο Λιού να διαταράσσουν το έργο της εκκλησίας. Ήμουν στο πλευρό του Σατανά και αντιστεκόμουν στον Θεό. Είχα μερίδιο στο κακό που έκαναν. Όταν το αντιλήφθηκα, βρήκα το θάρρος να εκθέσω τη Ζανγκ Σιν που προστάτευε κακοποιούς, τιμωρούσε τους άλλους και βάδιζε στο μονοπάτι του αντίχριστου. Όταν το άκουσε, η Ζανγκ Σιν έμεινε άφωνη. Άλλαξε αμέσως το θέμα, συμφώνησε να επιστρέψει η Φανγκ Λινγκ στην εκκλησία, κι έπειτα έφυγε.

Έπειτα, μέσα από κάποια λόγια του Θεού, απέκτησα λίγη διάκριση και είδα την ουσία της Ζανγκ Σιν πιο καθαρά. Ο λόγος του Θεού λέει: «Ένα από τα πιο προφανή χαρακτηριστικά της ουσίας ενός αντίχριστου είναι ότι μοιάζει με τύραννο που κυβερνά τη δική του δικτατορία: Δεν ακούει κανέναν, υποτιμά τους πάντες και όποια κι αν είναι τα δυνατά σημεία των άλλων, ό,τι κι αν λένε, ό,τι κι αν κάνουν ή ό,τι γνώσεις και απόψεις κι αν έχουν, δεν δίνει σημασία· είναι λες και κανείς δεν είναι κατάλληλος να εργαστεί μαζί του ή να συμμετάσχει σε αυτά που θέλει να κάνει. Αυτό είναι το είδος της διάθεσης ενός αντίχριστου. Κάποιοι άνθρωποι λένε ότι αυτό δείχνει πως έχουν κακή ανθρώπινη φύση —πώς γίνεται να είναι απλώς συνηθισμένη κακή ανθρώπινη φύση; Αυτό αποτελεί εξολοκλήρου σατανική διάθεση· αυτού του είδους η διάθεση είναι τρομερά άγρια. Γιατί λέω ότι η διάθεσή τους είναι τρομερά άγρια; Οι αντίχριστοι θεωρούν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και της εκκλησίας εξ ολοκλήρου δικά τους, προσωπική περιουσία που θα πρέπει να διαχειρίζονται αυτοί συνολικά, χωρίς να παρεμβαίνει κανένας άλλος. Το μόνο που σκέφτονται όταν κάνουν το έργο της εκκλησίας είναι τα δικά τους συμφέροντα, η δική τους θέση και η δική τους εικόνα. Δεν επιτρέπουν σε κανέναν να βλάψει τα συμφέροντά τους, πόσο μάλλον επιτρέπουν σε όποιον έχει επίπεδο και είναι σε θέση να μιλήσει για τις εμπειρίες και τη μαρτυρία του να απειλήσει τη θέση τους και το κύρος τους. Έτσι, προσπαθούν να υπονομεύσουν και να αποκλείσουν ως ανταγωνιστές όσους μπορούν να μιλήσουν για εμπειρίες και μαρτυρία, καθώς και όσους μπορούν να συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια και να φροντίζουν τους εκλεκτούς του Θεού, και προσπαθούν απεγνωσμένα να τους απομονώσουν από όλους τους άλλους, να ρίξουν λάσπη στο όνομά τους και να τους καταστρέψουν. Μόνο τότε θα νιώσουν ήσυχοι οι αντίχριστοι. […] Σκέφτονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού; Όχι. Τι σκέφτονται; Σκέφτονται μόνο πώς να διατηρήσουν τη θέση τους. Παρόλο που γνωρίζουν ότι είναι ανίκανοι να κάνουν πραγματικό έργο, δεν καλλιεργούν ούτε προάγουν ανθρώπους με καλό επίπεδο που επιδιώκουν την αλήθεια· οι μόνοι τους οποίους προάγουν είναι οι άνθρωποι που τους κολακεύουν, οι άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να λατρεύουν τους άλλους, που τους επαινούν και τους θαυμάζουν μέσα στην καρδιά τους, τους ανθρώπους που χειρίζονται επιδέξια τις καταστάσεις, που δεν έχουν κατανόηση της αλήθειας και είναι ανίκανοι να διακρίνουν. Οι αντίχριστοι προάγουν αυτούς τους ανθρώπους στο πλευρό τους για να τους υπηρετούν, και εκείνοι τους συνοδεύουν όπου κι αν πάνε, και περνούν κάθε μέρα εκτελώντας τις εντολές τους, κάτι που δίνει στους αντίχριστους δύναμη στην εκκλησία και σημαίνει ότι πολλοί άνθρωποι τους προσεγγίζουν και τους ακολουθούν και κανείς δεν τολμά να τους καταδικάσει. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που τους καλλιεργούν οι αντίχριστοι είναι άτομα που δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν κατανοούν τα πνευματικά ζητήματα και δεν ξέρουν τίποτε άλλο παρά να ακολουθούν κανόνες. Τους αρέσει να ακολουθούν τις τάσεις και τις υφιστάμενες δυνάμεις. Είναι από εκείνους που ενθαρρύνονται από την ύπαρξη ενός πανίσχυρου αφέντη —ένα μάτσο ανεγκέφαλοι. Οι αντίχριστοι παριστάνουν τους νονούς αυτών των ανθρώπων, τους φροντίζουν ειδικά για να εκτελούν τις εντολές τους. Κάθε φορά που ένας αντίχριστος είναι στην εξουσία σε μια εκκλησία, πάντοτε στρατολογεί ανεγκέφαλους και τραμπούκους ως βοηθούς του, ενώ αποκλείει και καταπιέζει τους ανθρώπους εκείνους με επίπεδο που μπορούν να κατανοήσουν και να κάνουν πράξη την αλήθεια, που μπορούν να αναλάβουν έργο —ειδικά τους επικεφαλής και τους εργάτες εκείνους που είναι ικανοί για πρακτικό έργο» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο όγδοο (Μέρος πρώτο)]. «Ποιοι είναι οι άνθρωποι που ο αντίχριστος θεωρεί αντιφρονούντες; Κατ’ ελάχιστο, είναι εκείνοι που δεν παίρνουν στα σοβαρά τον αντίχριστο ως επικεφαλής· είναι εκείνοι που δεν τον θαυμάζουν ή δεν τον λατρεύουν, που τον αντιμετωπίζουν ως ένα συνηθισμένο άτομο. Αυτό είναι ένα είδος. Έπειτα, υπάρχουν εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια, επιδιώκουν την αλήθεια, επιδιώκουν την αλλαγή της διάθεσής τους και επιδιώκουν την αγάπη για τον Θεό· αυτοί ακολουθούν διαφορετικό δρόμο από εκείνον του αντίχριστου και στα μάτια του αντίχριστου είναι αντιφρονούντες. Πέρα από αυτό, όποιον τολμά να προσφέρει στον αντίχριστο τις υποδείξεις του και να τον εκθέσει ή όποιον έχει διαφορετικές απόψεις από τις δικές του, τον θεωρεί αντιφρονούντα. Και υπάρχει και ένα άλλο είδος: όσοι είναι ισάξιοι με τον αντίχριστο σε επίπεδο και ικανότητες, όσοι έχουν ικανότητα λόγου και δράσης παρόμοια με τη δική του, ή όσους βλέπει ως ανώτερους από αυτόν και ικανούς να τον αναγνωρίσουν. Για έναν αντίχριστο, αυτό είναι πέρα από κάθε όριο, είναι απειλή για τη θέση του. Τέτοιοι άνθρωποι είναι οι μεγαλύτεροι αντιφρονούντες για τον αντίχριστο. Ο αντίχριστος δεν τολμά να παραμελήσει τέτοιους ανθρώπους ή να χαλαρώσει στο ελάχιστο. Τους θεωρεί ως αγκάθια στο πλάι του, και επαγρυπνεί και φυλάσσεται απέναντί τους ανά πάσα στιγμή. Τους αποφεύγει σε ό,τι κάνει. Όταν ο αντίχριστος βλέπει ότι ένας αντιφρονών πρόκειται να τον αναγνωρίσει και να τον εκθέσει, καταλαμβάνεται από μεγάλο πανικό· προσπαθεί απεγνωσμένα να αποκλείσει και να επιτεθεί σε έναν τέτοιο αντιφρονούντα, σε βαθμό που δεν θα ησυχάσει μέχρι να απομακρύνει αυτόν τον αντιφρονούντα από την εκκλησία. Με τέτοια νοοτροπία και καρδιά γεμάτη με αυτά τα πράγματα, για τι είδους πράξεις είναι ικανός; Θα μεταχειριζόταν τους εν λόγω αδελφούς και αδελφές ως εχθρούς και θα σκεφτόταν τρόπους να τους καταστρέψει και να τους ξεφορτωθεί; Σίγουρα θα το έκανε. Δεν είναι κάτι τέτοιο η χειρότερη πράξη που θα μπορούσε να κάνει; Δεν είναι προσβολή της διάθεσης του Θεού;» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο δεύτερο). Η φύση των αντίχριστων είναι ιδιαίτερα δόλια και μοχθηρή. Για να μονοπωλήσουν την εξουσία σε ένα ανεξάρτητο βασίλειο, προάγουν όποιους τους αρέσουν για να είναι το δεξί τους χέρι, κι αν κάποιος επισημάνει τα ελαττώματά τους, τους εκθέσει ή απειλήσει το κύρος τους, τον θεωρούν κάρφο στον οφθαλμό τους, του επιτίθενται και τον αποκλείουν με κάθε τρόπο, και μάλιστα τον αποβάλλουν από την εκκλησία. Η ουσία των αντίχριστων είναι αυτή των κακοποιών. Τους κουράζει η αλήθεια και δεν έχουν συνείδηση ή λογική, κι όσο κι αν τιμωρούν τους άλλους, δεν νιώθουν ενοχή. Βλέποντας τη συμπεριφορά της Ζανγκ Σιν, ως επικεφαλής, δεν στήριζε καθόλου το έργο της εκκλησίας και μέσω της εξουσίας της, έκανε συνεργασίες για να ελέγχει την εκκλησία και να αποκλείει αντιφρονούντες. Η Σιάο Λιού ήταν μια κακοποιός και έπρεπε να αποβληθεί, όμως επειδή υπερασπιζόταν τη Ζανγκ Σιν, εκείνη την προήγαγε και βρήκε διάφορους λόγους για να την απενοχοποιήσει. Ωστόσο, όταν η Φανγκ Λινγκ επισήμανε τα προβλήματά της, κράτησε κακία. Όταν η Φανγκ Λινγκ απομακρύνθηκε, η Ζανγκ Σιν βρήκε ευκαιρία να εκδικηθεί, έτσι έκανε τα πάντα για να την αποπέμψει από την εκκλησία. Όταν αρκετές αδελφές δεν την ακολούθησαν στην καταδίκη της Φανγκ Λινγκ, τις καταπίεσε και τις τιμώρησε. Η Ζανγκ Σιν ήταν δόλια και μοχθηρή, τιμωρούσε όποιον απειλούσε το κύρος της ή δεν την υπάκουε και ήταν μια τύραννος που δρούσε ανεξέλεγκτα στην εκκλησία και δεν ένιωθε καθόλου τύψεις. Ήταν για γνήσια αντίχριστη. Μόλις διακρίναμε την αδελφή Σιν, καταθέσαμε την επιστολή αναφοράς.

Σύντομα, η Ζανγκ Σιν μάς εκδικήθηκε. Με έθεσε σε κατ’ οίκον απομόνωση, λέγοντας πως ήμουν επικίνδυνη, κι επειδή η Σινρουί και η αδελφή Γουάν Σίγιου είχαν διάκριση σχετικά με τη Ζανγκ Σιν, τις έθεσε κι εκείνες σε κατ’ οίκον απομόνωση. Έπειτα, ενοχοποίησε εμένα και τη Σινρουί πως διεκδικούσαμε ηγετικές θέσεις, προκαλούσαμε χάος στην εκκλησία και ήμασταν κακοποιοί, και ζήτησε από τους άλλους να μας απορρίψουν. Κάποιοι αδελφοί και αδελφές άκουγαν τα λόγια της Ζανγκ Σιν χωρίς διάκριση, κι όποτε με έβλεπαν στον δρόμο, με αγνοούσαν ψυχρά. Όταν συνέβη αυτό, ένιωθα πληγωμένη κι αδικημένη. Γιατί, αφότου έκανα πράξη την αλήθεια, οι δυνάμεις του κακού με καταπίεζαν, με τιμωρούσαν και με ενοχοποιούσαν; Και γιατί η Ζανγκ Σιν πρόκοβε στην εκκλησία; Γιατί τα άλλα μέλη μάς παρανοούσαν και μας απέρριπταν; Πραγματικά πονούσα, δεν ήξερα πώς να βαδίσω στο μονοπάτι μου στο μέλλον και ήμουν αρνητική. Στις συναθροίσεις, όταν οι αδελφές διέκριναν τη συμπεριφορά της Ζανγκ Σιν, δεν ήθελα να μιλήσω. Σκεφτόμουν: «Σηκώθηκα να εκθέσω τη Ζανγκ Σιν και παρόλα αυτά, καταπιέστηκα, οι άλλοι θεωρούσαν εσφαλμένα πως ήθελα να γίνω επικεφαλής. Τώρα έχω απομονωθεί και καταπιεστεί. Ποιος θα υποστηρίξει εμένα; Ξέχνα το, δεν θέλω να ανησυχώ για ζητήματα της εκκλησίας». Ένιωθα ιδιαίτερα αδύναμη και ήμουν σε βαθύ πνευματικό σκοτάδι. Μες στο μαρτύριο μου, γονάτισα πολλές φορές ενώπιον του Θεού και με δάκρυα Τού είπα: «Θεέ μου! Σ’ αυτό το περιβάλλον, πονάω. Γιατί καταπιέζομαι και απορρίπτομαι που κάνω πράξη την αλήθεια για να προστατέψω τα συμφέροντα της εκκλησίας; Καθοδήγησέ με, ώστε να κατανοήσω το θέλημά Σου».

Αργότερα, διάβασα στον λόγο του Θεού: «Όταν αντιμετωπίζεις αληθινά προβλήματα της ζωής, πώς πρέπει να γνωρίζεις και να κατανοείς την εξουσία και την κυριαρχία του Θεού; Όταν είσαι αντιμέτωπος με αυτά τα προβλήματα και δεν γνωρίζεις πώς να τα κατανοήσεις, να τα χειριστείς και να τα βιώσεις, ποια στάση πρέπει να υιοθετείς για να επιδείξεις την πρόθεσή σου να υποταχθείς, την επιθυμία σου να υποταχθείς και την πραγματικότητα της υποταγής σου στην κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Θεού; Πρώτα, πρέπει να μάθεις να περιμένεις· έπειτα, πρέπει να μάθεις να αναζητάς· στη συνέχεια, πρέπει να μάθεις να υποτάσσεσαι. Το να “περιμένεις” σημαίνει να περιμένεις τον χρόνο του Θεού, να περιμένεις τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που Αυτός έχει διευθετήσει για σένα, όπως και να περιμένεις να σου αποκαλυφθεί σταδιακά το θέλημά Του. Το να “αναζητάς” σημαίνει να παρατηρείς και να κατανοείς τις καλόκαρδες προθέσεις του Θεού για σένα μέσω των ανθρώπων, των γεγονότων και των πραγμάτων που Αυτός έχει καθορίσει, να κατανοείς την αλήθεια μέσω αυτών, να κατανοείς τι πρέπει να κατορθώσουν οι άνθρωποι και ποιες οδούς πρέπει να ακολουθούν, να κατανοείς ποια αποτελέσματα και ποια κατορθώματα έχει ο Θεός σκοπό να επιτύχει στους ανθρώπους. Το να “υποτάσσεσαι”, φυσικά, αναφέρεται στο να δέχεσαι τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που έχει ενορχηστρώσει ο Θεός, να δέχεσαι την κυριαρχία Του και, μέσα από αυτά, να μαθαίνεις πώς υπαγορεύει ο Δημιουργός τη μοίρα του ανθρώπου, πώς παρέχει στον άνθρωπο τη ζωή Του, πώς ενσωματώνει την αλήθεια μέσα στον άνθρωπο» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ΄). Μόλις συλλογίστηκα τον λόγο του Θεού, κατάλαβα πως όταν δεν κατανοώ σαφώς όσα συμβαίνουν, πρέπει να έχω στάση υποταγής, να αναζητώ το θέλημα του Θεού και να περιμένω εξελίξεις εν καιρώ Θεού. Αντιλήφθηκα πως αφότου καταθέσαμε την επιστολή αναφοράς, οι ανώτεροι επικεφαλής έπρεπε να ακολουθήσουν μια διαδικασία. Πριν τη διαχειριστούν, η Ζανγκ Σιν θα συνέχιζε να κάνει κακό και να επιτίθεται και να αποκλείει αντιφρονούντες, κι έτσι φανέρωνε την κακοποιό φύση της. Εκείνη την περίοδο, έπρεπε να κάνουμε υπομονή και να περιμένουμε. Ήταν απαραίτητο τμήμα της διαδικασίας. Όμως δεν άντεχα να υπακούω και να περιμένω, και δεν αναζήτησα να διδαχτώ σ’ αυτό το περιβάλλον. Επειδή η Ζανγκ Σιν δεν είχε αντιμετωπιστεί, ενώ εγώ καταπιεζόμουν και καταδικαζόμουν, παρανόησα τον Θεό και Του παραπονέθηκα, θεωρώντας Τον άδικο, και μάλιστα απογοητεύτηκα από τον Θεό. Ήμουν πολύ παράλογη!

Έπειτα, προσευχήθηκα στον Θεό για την κατάστασή μου, για να με καθοδηγήσει να γνωρίσω τη δίκαιη διάθεσή Του. Τότε, διάβασα τον εξής λόγο του Θεού: «Πώς γνωρίζουν και αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι τη δίκαιη διάθεση του Θεού; Όταν οι δίκαιοι λαμβάνουν τις ευλογίες Του και όταν οι πονηροί δέχονται την κατάρα Του —κατανοούν ότι αυτά αποτελούν παραδείγματα της δικαιοσύνης του Θεού. Ο Θεός ανταμείβει το καλό και τιμωρεί το κακό, και αποζημιώνει κάθε άνθρωπο σύμφωνα με τις πράξεις του. Αυτό είναι σωστό, αλλά προς το παρόν υπάρχουν κάποια γεγονότα που δεν συμφωνούν με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, δηλαδή το ότι όσοι πιστεύουν στον Θεό και Τον λατρεύουν σκοτώνονται ή δέχονται τις κατάρες Του, ή δεν έχουν ποτέ ευλογηθεί ή αναγνωριστεί από Αυτόν· όσο και να Τον λατρεύουν, Αυτός τους αγνοεί. Ο Θεός ούτε ευλογεί τους πονηρούς ούτε τους τιμωρεί· αντιθέτως, εκείνοι είναι πλούσιοι κι έχουν πολλούς απογόνους και όλα τους πάνε καλά· έχουν επιτυχίες στα πάντα. Αυτή είναι η δικαιοσύνη του Θεού; Ορισμένοι άνθρωποι λένε: “Εμείς λατρεύουμε τον Θεό, μα δεν έχουμε λάβει ποτέ ευλογίες απ’ Αυτόν, ενώ οι πονηροί που δεν λατρεύουν τον Θεό και ακόμα Του αντιστέκονται ζουν σε καλύτερη κατάσταση και με μεγαλύτερη ευημερία από ό,τι εμείς. Ο Θεός δεν είναι δίκαιος!” Τι σας δείχνει αυτό; Μόλις σας έδωσα δύο παραδείγματα. Ποιο υποδεικνύει τη δικαιοσύνη του Θεού; Ορισμένοι άνθρωποι λένε, “Και τα δύο αποτελούν εκδηλώσεις της δικαιοσύνης του Θεού!” Γιατί το λένε αυτό; Υπάρχουν αρχές στις πράξεις του Θεού —απλώς οι άνθρωποι δεν μπορούν να τις δουν καθαρά, και επειδή δεν μπορούν να τις δουν καθαρά, δεν μπορούν να υποστηρίξουν ότι ο Θεός δεν είναι δίκαιος. Ο άνθρωπος μπορεί να δει μόνο ό,τι βρίσκεται στην επιφάνεια· δεν μπορεί να δει τα πράγματα όπως είναι. Επομένως, ό,τι κάνει ο Θεός είναι δίκαιο, όσο λίγο κι αν συμφωνεί με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες του ανθρώπου. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που συνεχώς γκρινιάζουν ότι ο Θεός δεν είναι δίκαιος. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν κατανοούν την κατάσταση όπως έχει. Είναι εύκολο να κάνει κάποιος λάθη όταν βλέπει πάντα τα πράγματα υπό το πρίσμα των αντιλήψεων και των φαντασιοκοπιών του. Η γνώση των ανθρώπων υπάρχει ανάμεσα στις δικές τους σκέψεις και απόψεις ή μέσα στην οπτική τους για το καλό και το κακό, για το σωστό και το λάθος ή για τη λογική. Όταν κάποιος βλέπει τα πράγματα μέσα από τέτοιες οπτικές, είναι εύκολο να παρεξηγήσει τον Θεό και να δημιουργήσει αντιλήψεις, και το άτομο αυτό θα Του αντισταθεί και θα παραπονεθεί γι’ Αυτόν» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). «Τι θα λέγατε —η καταστροφή του Σατανά από τον Θεό αποτελεί έκφραση της δικαιοσύνης Του; (Ναι.) Τι θα γινόταν αν ο Θεός επέτρεπε στον Σατανά να παραμείνει; Δεν τολμάτε να πείτε, έτσι δεν είναι; Η ουσία του Θεού είναι δικαιοσύνη. Αν και δεν είναι εύκολο να κατανοήσει κανείς αυτό που κάνει ο Θεός, όλα όσα κάνει είναι δίκαια· απλώς οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν. Όταν ο Θεός έδωσε τον Πέτρο στον Σατανά, πώς αποκρίθηκε ο Πέτρος; “Η ανθρωπότητα δεν μπορεί να συλλάβει αυτό που κάνεις, αλλά όλα όσα κάνεις περιέχουν το αγαθό θέλημά Σου· υπάρχει δικαιοσύνη σε όλα. Πώς να μην αποδώσω αίνο για τη σοφία και τις πράξεις Σου;” Θα πρέπει τώρα να δείτε ότι ο λόγος για τον οποίο ο Θεός δεν καταστρέφει τον Σατανά την ώρα της σωτηρίας του ανθρώπου είναι για να μπορέσουν οι άνθρωποι να δουν καθαρά πώς τους έχει διαφθείρει ο Σατανάς και σε ποιο βαθμό τούς έχει διαφθείρει, και πώς τους εξαγνίζει και τους σώζει ο Θεός. Τελικά, όταν οι άνθρωποι κατανοήσουν την αλήθεια και δουν καθαρά την απεχθή όψη του Σατανά, και δουν την τερατώδη αμαρτία της διαφθοράς τους από τον Σατανά, ο Θεός θα καταστρέψει τον Σατανά, δείχνοντάς τους τη δικαιοσύνη Του. Όποτε κι αν καταστρέψει ο Θεός τον Σατανά, μέσα σ’ αυτό θα εμπεριέχεται η διάθεση και η σοφία του Θεού. Όλα όσα κάνει ο Θεός είναι δίκαια. Αν και μπορεί να είναι ακατάληπτα στους ανθρώπους, δεν θα πρέπει να κρίνουν κατά βούληση. Εάν κάτι που Εκείνος κάνει τους φανεί παράλογο ή έχουν αντιλήψεις γι’ αυτό και αυτό τους οδηγεί να πουν πως Εκείνος δεν είναι δίκαιος, τότε φέρονται εντελώς παράλογα. Βλέπεις πως ο Πέτρος βρήκε ακατανόητα κάποια πράγματα, μα ήταν σίγουρος πως σ’ αυτά τα πράγματα ήταν παρούσα η σοφία του Θεού και βρισκόταν το αγαθό θέλημά Του. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να συλλάβουν τα πάντα· υπάρχουν τόσο πολλά πράγματα που δεν μπορούν να κατανοήσουν» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Συλλογιζόμενη τον λόγο του Θεού, αντιλήφθηκα πως κατά την αντίληψή μου, δικαιοσύνη σημαίνει δικαιοκρισία και λογικότητα. Μια κακοποιός και μια αντίχριστη διατάρασσαν το έργο της εκκλησίας, κι εφόσον διαφυλάτταμε τα συμφέροντας της εκκλησίας, ο Θεός έπρεπε να μας προστατέψει, κι όχι να μας οδηγήσει στην καταπίεση, και η κακοποιός και η αντίχριστη έπρεπε να είχαν αποβληθεί άμεσα. Αυτό θεωρούσα δικαιοσύνη του Θεού. Όταν είδα πως αφότου γράψαμε την επιστολή αναφοράς η κακοποιός και η αντίχριστη δεν είχαν αντιμετωπιστεί και παρέμεναν σε υψηλές θέσεις στην εκκλησία, ενώ εμείς καταδικαστήκαμε, άρχισα να αμφιβάλλω για τη δικαιοσύνη του Θεού, και μάλιστα ρωτούσα παράλογα πού ήταν η δικαιοσύνη Του. Ήμουν πολύ αλαζονική! Σκέφτηκα πως όταν ο Πέτρος δοκιμάστηκε, υπέστη οδυνηρό εξευγενισμό. Παρόλο που δεν κατανοούσε τι έκανε ο Θεός, πίστευε πως ο Θεός ήταν δίκαιος ό,τι κι αν έκανε, και υπήρχε η σοφία του Θεού σ’ αυτό. Γι’ αυτό υπάκουε στον Θεό και τελικά, είχε υπέρτατη αγάπη για τον Θεό, υπάκουσε μέχρι θανάτου και έδωσε μια όμορφη μαρτυρία. Εγώ δεν κατανοούσα την αλήθεια, αλλά βασιζόμενη απλώς στα λίγα που έβλεπα, αξιολόγησα τη δικαιοσύνη του Θεού από μια συναλλακτική σκοπιά. Όταν ο Θεός έπραττε όπως ήθελα και επωφελούμουν, θεωρούσα πως ήταν δίκαιος και Τον δόξαζα. Όταν καταπιέστηκα από μια αντίχριστη και το μέλλον και η μοίρα μου επηρεάστηκαν, έχασα την πίστη μου στον Θεό, και μάλιστα αμφέβαλλα για τη δικαιοσύνη Του και αρνιόμουν πως η αλήθεια και η δικαιοσύνη κυριαρχούν στον οίκο του Θεού. Αξιολογούσα τη δικαιοσύνη Του βασιζόμενη αποκλειστικά στο αν επωφελούμουν. Ήταν εντελώς παράλογο. Ο Θεός είναι ο δημιουργός, η ουσία Του είναι η δικαιοσύνη, και ο Θεός μισεί το κακό, κι αυτό καθορίζεται απ’ την ουσία Του. Παρόλο που η κακοποιός και η αντίχριστη δεν είχαν αποβληθεί ακόμα, αυτό δεν σήμαινε πως ο Θεός δεν σιχαινόταν τις πράξεις τους, πως δεν σιχαινόταν το κακό, και πως η αλήθεια δεν κυριαρχούσε στην εκκλησία. Σ’ ότι συνέβαινε, υπήρχε η σοφία και οι αγαθές προθέσεις του Θεού. Απλώς δεν το κατανοούσα. Έπρεπε να είμαι λογική, να σταθώ στη θέση ενός δημιουργήματος, να υποταχτώ στις κυρίαρχες ρυθμίσεις του Θεού, να προσευχηθώ προς αναζήτηση και να περιμένω τη διαφώτιση και καθοδήγηση του Θεού. Μόλις το αντιλήφθηκα, η καρδιά μου φωτίστηκε και οι παρανοήσεις μου για τον Θεό διαλύθηκαν. Αντιλήφθηκα επίσης πως κάποιοι αδελφοί και αδελφές στην εκκλησία δεν διέκριναν ακόμα τη Ζανγκ Σιν. Μέσα απ’ αυτές τις περιστάσεις, λίγο-λίγο, όλοι θα έβλεπαν καθαρά την ουσία της. Έπρεπε πρώτα να τη διακρίνουν για να την απορρίψουν. Αυτό το περιβάλλον ήταν πολύ ωφέλιμο για την απόκτηση διάκρισης. Μόλις το κατανόησα, προσευχήθηκα στον Θεό πως ήθελα να υποταχτώ στις ρυθμίσεις Του και να διδαχτώ σ’ αυτό το περιβάλλον.

Αργότερα, διάβασα στον λόγο του Θεού: «Εάν επιθυμείς να σωθείς, πρέπει όχι μόνο να υπερβείς το εμπόδιο του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, όχι μόνο να μπορείς να διακρίνεις τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, να μην εξαπατηθείς από την απαίσια όψη του και να τον απαρνηθείς τελείως —υπάρχει και το εμπόδιο των αντίχριστων που πρέπει να υπερβείς. Στην εκκλησία, ένας αντίχριστος δεν είναι μόνο εχθρός του Θεού, αλλά και εχθρός του εκλεκτού λαού του Θεού. Αν δεν μπορείς να αναγνωρίσεις έναν αντίχριστο, είναι πιθανό να εξαπατηθείς και να κερδηθείς, να βαδίσεις στο μονοπάτι του αντίχριστου, και να σε καταραστεί και να σε τιμωρήσει ο Θεός. Αν συμβεί αυτό, η πίστη σου στον Θεό έχει αποτύχει εντελώς. Τι πρέπει να διαθέτουν οι άνθρωποι για να τους δοθεί σωτηρία; Πρώτον, πρέπει να κατανοούν πολλές αλήθειες και να είναι σε θέση να αναγνωρίσουν την ουσία, τη διάθεση και το μονοπάτι ενός αντίχριστου. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλίσουν ότι δεν θα λατρεύουν ούτε θα ακολουθούν ανθρώπους ενώ πιστεύουν στον Θεό, και ο μόνος τρόπος για να ακολουθήσουν τον Θεό μέχρι τέλους. Μόνο οι άνθρωποι που είναι σε θέση να αναγνωρίσουν έναν αντίχριστο μπορούν να πιστεύουν πραγματικά στον Θεό, να Τον ακολουθούν και να καταθέτουν μαρτυρία για Αυτόν. Η αναγνώριση ενός αντίχριστου δεν είναι απλή υπόθεση και απαιτεί την ικανότητα να βλέπει κανείς ξεκάθαρα την ουσία του και να διακρίνει τις συνωμοσίες, τα τεχνάσματα και τους επιδιωκόμενους στόχους πίσω από ό,τι κάνει. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα σε εξαπατά ούτε θα σε ελέγχει και θα μπορείς να παραμένεις σταθερός, να επιδιώκεις με ασφάλεια και σιγουριά την αλήθεια, και να είσαι ακλόνητος στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και της επίτευξης της σωτηρίας. Αν δεν μπορείς να αναγνωρίσεις έναν αντίχριστο, τότε μπορεί να πει κανείς ότι βρίσκεσαι σε μεγάλο κίνδυνο, και είναι πιθανό να σε εξαπατήσει και να σε αιχμαλωτίσει κάποιος αντίχριστος και να καταλήξεις να ζεις υπό την επιρροή του Σατανά. […] Έτσι, αν θέλεις να πας εκεί που θα σου δοθεί σωτηρία, η πρώτη δοκιμασία που πρέπει να περάσεις είναι να μπορείς να διακρίνεις τον Σατανά, ενώ πρέπει και να έχεις το κουράγιο να αντισταθείς στον Σατανά, να τον εκθέσεις και να τον απαρνηθείς. Πού είναι, λοιπόν, ο Σατανάς; Ο Σατανάς είναι δίπλα σου και ολόγυρά σου· μπορεί και να ζει μες στην καρδιά σου. Αν ζεις μέσα στη διάθεση του Σατανά, μπορεί να πει κανείς ότι ανήκεις στον Σατανά. Δεν μπορείς να δεις ή να αγγίξεις τον Σατανά και τα μοχθηρά πνεύματα του πνευματικού βασιλείου, μα ο Σατανάς και οι ζωντανοί διάβολοι που υπάρχουν στην αληθινή ζωή είναι παντού. Κάθε άτομο που έχει κουραστεί από την αλήθεια είναι μοχθηρό και κάθε επικεφαλής ή εργάτης που δεν αποδέχεται την αλήθεια είναι αντίχριστος ή ψευδής επικεφαλής. Δεν είναι τέτοιου είδους άνθρωποι Σατανάδες και ζωντανοί διάβολοι; Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να είναι οι ίδιοι που λατρεύεις και θαυμάζεις· θα μπορούσαν να είναι οι άνθρωποι που σε καθοδηγούν ή οι άνθρωποι τους οποίους θαυμάζεις, εμπιστεύεσαι, στους οποίους βασίζεσαι και για τους οποίους ελπίζεις για πολύ καιρό στην καρδιά σου. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, υπάρχουν οδοφράγματα μπροστά σου τα οποία σε εμποδίζουν να επιδιώξεις την αλήθεια και να αποκτήσεις σωτηρία· αυτά είναι οι ψευδείς επικεφαλής και οι αντίχριστοι. Μπορούν να πάρουν τον έλεγχο της ζωής σου και του μονοπατιού στο οποίο βαδίζεις και μπορούν να καταστρέψουν την ευκαιρία σου να σου δοθεί σωτηρία. Αν αποτύχεις να τους αναγνωρίσεις και να τους διακρίνεις, τότε ανά πάσα στιγμή θα μπορούσαν να σε εξαπατήσουν, να σε αιχμαλωτίσουν και να σε πάρουν μακριά. Έτσι, κινδυνεύεις πολύ. Αν δεν καταφέρεις να διαφύγεις από αυτόν τον κίνδυνο, είσαι θύμα θυσίας για τον Σατανά. Ούτως ή άλλως, οι άνθρωποι τους οποίους εξαπατά και ελέγχει ένας αντίχριστος, και γίνονται οπαδοί του, δεν μπορούν ποτέ, μα ποτέ να επιτύχουν τη σωτηρία. Επειδή δεν αγαπούν και δεν επιδιώκουν την αλήθεια, μπορούν να εξαπατηθούν και να ακολουθήσουν έναν αντίχριστο. Αυτό είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο τρίτο). Μόλις συλλογίστηκα τα λόγια του Θεού, κατανόησα το θέλημά Του. Ο Θεός επιτρέπει την εμφάνιση κακοποιών και αντίχριστων στην εκκλησία, και πίσω απ’ αυτό είναι η σοφία Του. Ο Θεός χρησιμοποιεί τη διαταραχή και την απάτη τους για να μας δώσει διάκριση, ώστε να απελευθερωθούμε απ’ τη σκοτεινή επιρροή του Σατανά και να σωθούμε. Η Ζανγκ Σιν με καταπίεσε και με τιμώρησε, και οι αδελφοί και οι αδελφές με παρανόησαν και με απέρριψαν. Αν και μου προκάλεσε κάποιο πόνο, μέσα απ’ αυτήν τη διαδικασία, είδα πρακτικά πως οι αντίχριστοι εξαπατούν και βλάπτουν τους άλλους, απέκτησα γνώση και διάκριση και είδα καθαρά πως η Ζανγκ Σιν ήταν μια αντίχριστη που μισεί την αλήθεια και είναι εχθρική προς τον Θεό. Δεν με περιόριζε ούτε με ήλεγχε πια, και από τις αποτυχίες της έμαθα να αποφεύγω το στραβό μονοπάτι. Όλα αυτά δεν ήταν η αγάπη και η σωτηρία του Θεού; Όσο το σκεφτόμουν, τόσο καταλάβαινα πως ο Θεός είναι δίκαιος και σοφός, και τόσο μετάνιωνα που δεν γνώριζα τη δικαιοσύνη του Θεού. Καταπιέστηκα από μια αντίχριστη, έτσι έριξα την ευθύνη για όλη την αδικία στον Θεό, Τον παρανόησα και παραπονέθηκα για Εκείνον. Ήμουν πολύ ανυπότακτη. Όταν το αντιλήφθηκα, ένιωσα υπόλογη απέναντι στον Θεό και ήθελα να μετανοήσω. Η έκθεση ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστων είναι μια καλή και δίκαιη πράξη, και ήταν ευθύνη μου και υποχρέωσή μου. Αν οι κακοποιοί εκτίθεντο, και οι αδελφοί και οι αδελφές μπορούσαν να έχουν μια καλή εκκλησιαστική ζωή, ακόμα κι αν οι τελευταίοι με παρανοούσαν ή η αντίχριστη με απέβαλλε, δεν έπρεπε να μετανιώνω. Θυμήθηκα κάποια άλλα λόγια του Θεού: «Οι κακοί άνθρωποι θα είναι πάντοτε κακοί και ποτέ δεν θα αποδράσουν από την ημέρα της τιμωρίας. Οι καλοί άνθρωποι θα είναι πάντοτε καλοί και θα αποκαλυφθούν όταν το έργο του Θεού φθάσει στο τέλος του. Ούτε ένας από τους κακούς δεν πρόκειται να θεωρηθεί δίκαιος, αλλά ούτε και κανείς από τους δίκαιους θα θεωρηθεί κακός. Θα άφηνα Εγώ οποιονδήποτε να κατηγορηθεί άδικα;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Εκείνοι που υπακούουν στον Θεό με ειλικρινή καρδιά θα κερδηθούν σίγουρα από τον Θεό). Τα λόγια του Θεού είναι πολύ σαφή. Ο Θεός είναι δίκαιος, δείχνει έλεος και σώζει όσους Τον αγαπούν αληθινά και καταριέται και τιμωρεί τους κακοποιούς και τους αντίχριστους, κι αυτό καθορίζεται από τη δίκαιη διάθεσή Του. Το αν θα σωθώ ή όχι εξαρτάται απ’ τον Θεό, όχι απ’ τους αντίχριστούς. Παρόλο που η εκκλησία ελεγχόταν από την αντίχριστη και καταπιεζόμασταν, ήταν προσωρινό. Ο Θεός βλέπει τα πάντα, το Άγιο Πνεύμα αποκαλύπτει τα πάντα, κι αργά ή γρήγορα, η αντίχριστη θα αποκαλυπτόταν και θα εξαλειφόταν. Εκείνες τις μέρες, σκεφτόμουν συχνά τον λόγο του Θεού, και σιγά-σιγά, ένιωσα ηρεμία μέσα μου και εμπιστεύτηκα το έργο του Θεού.

Μια μέρα, οι ανώτεροι επικεφαλής έστειλαν δύο αδελφές να επιλύσουν το χάος στην εκκλησία μας. Ενθουσιαστήκαμε πολύ και ευχαριστούσαμε τον Θεό. Απροσδόκητα, μόλις αναφέραμε με ειλικρίνεια την κακή συμπεριφορά της Ζανγκ Σιν, εκείνη απλώς απομακρύνθηκε ως ψευδοεπικεφαλής. Αν και ξαναρχίσαμε όλοι την εκκλησιαστική ζωή, ένιωθα ανήσυχη. Η Ζανγκ Σιν είχε κακή ανθρώπινη φύση. Για το κύρος, τιμωρούσε και καταπίεζε άλλους, ενώ υπερασπιζόταν πονηρούς. Επίσης δεν αποδεχόταν την αλήθεια και δεν μετανοούσε. Δεν ήταν ψευδοεπικεφαλής, ήταν μια γνήσια αντίχριστη. Έπειτα όμως σκέφτηκα: «Αν το αναφέρω, οι αδελφοί και οι αδελφές δεν θα πουν πως εμμένω πεισματικά στα προβλήματά της; Άσ’ το, δεν με νοιάζει. Ούτως ή άλλως, δεν μπορεί να μου κάνει τίποτα τώρα». Στη σκέψη αυτή, αποφάσισα να μην αναφέρω πια αυτά τα ζητήματα. Κατά την πνευματική μου άσκηση, διάβασα στον λόγο του Θεού πως οι αντίχριστοι ποτέ δεν μετανοούν. Ήξερα πως η Ζανγκ Σιν ήταν μια αντίχριστη, κι αν δεν αποβαλλόταν, θα διατάρασσε την εκκλησιαστική ζωή, θα προκαλούσε χάος στην επόμενη ευκαιρία, και τότε, οι αδελφοί και οι αδελφές θα υπέφεραν ξανά. Έπρεπε να εκθέσω τη Ζανγκ Σιν κι όχι να προστατεύω τον εαυτό μου. Στον λόγο του Θεού, διάβασα: «Μόλις η αλήθεια γίνει ζωή μέσα σου, όταν παρατηρείς κάποιον που είναι βλάσφημος προς τον Θεό, χωρίς φόβο Θεού και απρόσεκτος και επιπόλαιος κατά την εκτέλεση του καθήκοντός του, ή που διακόπτει και παρενοχλεί το έργο της εκκλησίας, θα ανταποκρίνεσαι σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας και θα είσαι σε θέση να τον αναγνωρίζεις και να τον εκθέτεις όπως χρειάζεται. Αν η αλήθεια δεν έχει γίνει η ζωή σου και εξακολουθείς να ζεις μέσα στη σατανική σου διάθεση, τότε όταν ανακαλύπτεις μοχθηρούς ανθρώπους και διαβόλους που προκαλούν διακοπές και αναστάτωση στο έργο της εκκλησίας, τότε θα κάνεις τα στραβά μάτια και θα κλείσεις τ’ αυτιά σου· θα τους αγνοήσεις, χωρίς να σε κατηγορεί η συνείδησή σου. Θα σκεφτείς ακόμα και ότι οποιοσδήποτε προκαλεί αναστάτωση στο έργο της εκκλησίας δεν έχει καμία σχέση μ’ εσένα. Ανεξάρτητα από το πόσο υποφέρουν το έργο της εκκλησίας και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, δεν νοιάζεσαι, ούτε παρεμβαίνεις, ούτε αισθάνεσαι ένοχος —γεγονός το οποίο σε καθιστά άνθρωπο που δεν έχει συνείδηση ή σύνεση, μη πιστό, πάροχο υπηρεσιών. Τρως ό,τι είναι του Θεού, πίνεις ό,τι είναι του Θεού και απολαμβάνεις ό,τι προέρχεται από τον Θεό, όμως και πάλι νιώθεις ότι η όποια βλάβη στα συμφέροντα του οίκου του Θεού δεν σχετίζεται μ’ εσένα —γεγονός το οποίο σε καθιστά προδότη που δαγκώνει το χέρι που τον ταΐζει. Εάν δεν προστατεύεις τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, μήπως δεν είσαι καν άνθρωπος; Πρόκειται για δαίμονα που έχει παρεισφρήσει στην εκκλησία. Υποκρίνεσαι πίστη στον Θεό, προσποιείσαι ότι είσαι εκλεκτός και θέλεις να ζεις παρασιτικά στον οίκο Του. Δεν ζεις τη ζωή ενός ανθρώπινου όντος και είσαι σαφώς ένας από τους μη πιστούς. Εάν είσαι κάποιος που πιστεύει αληθινά στον Θεό, τότε ακόμη και αν δεν έχεις κερδίσει ακόμα την αλήθεια και τη ζωή, τουλάχιστον θα μιλάς και θα ενεργείς από την πλευρά του Θεού. Τουλάχιστον, δεν θα στέκεσαι με σταυρωμένα χέρια όταν βλέπεις να διακυβεύονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Όταν έχεις την παρόρμηση να κάνεις τα στραβά μάτια, θα νιώθεις ενοχές, θα νιώθεις άβολα και θα λες στον εαυτό σου: “Δεν μπορώ να κάθομαι εδώ και να μην κάνω τίποτα, πρέπει να υψώσω το ανάστημά μου και να πω κάτι, πρέπει να αναλάβω την ευθύνη, πρέπει να αποκαλύψω αυτήν την κακή συμπεριφορά, πρέπει να τη σταματήσω, ώστε να μην παραβλάπτονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να μην διαταράσσεται η ζωή της εκκλησίας”. Εάν η αλήθεια έχει γίνει η ζωή σου, τότε όχι μόνο θα έχεις αυτό το κουράγιο και την αποφασιστικότητα, και θα είσαι σε θέση να κατανοήσεις πλήρως το θέμα, μα και θα εκπληρώσεις την ευθύνη που θα πρέπει να έχεις για το έργο του Θεού και για τα συμφέροντα του οίκου Του, και έτσι θα εκπληρωθεί το καθήκον σου» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο όσοι υποτάσσονται αληθινά στον Θεό έχουν καρδιά με φόβο Θεού). Μόλις διάβασα τα λόγια του Θεού, αντιλήφθηκα πως με την καθοδήγησή Του, είχα διάκριση των κακών πράξεων της Ζανγκ Σιν και της Σιάο Λιού. Αν δεν τις εξέθετα, δεν θα είχα συνείδηση ούτε θα διαφύλασσα το έργο της εκκλησίας. Δεν έπρεπε πια να είμαι εγωίστρια και απεχθής αποτυγχάνοντας να εκθέσω τη Ζανγκ Σιν. Θυμήθηκα μια κανονιστική διάταξη: «Να πράττεις όλα όσα είναι προς όφελος του έργου του Θεού και να απέχεις από οτιδήποτε βλάπτει τα συμφέροντα του έργου Του. Να υπερασπίζεσαι το όνομα του Θεού, τη μαρτυρία Του και το έργο Του» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι δέκα κανονιστικές διατάξεις που πρέπει να τηρεί ο εκλεκτός λαός του Θεού την Εποχή της Βασιλείας). Κατάλαβα καλύτερα τις απαιτήσεις του Θεού. Ως μέλος της εκκλησίας, όσον αφορούσε το έργο της εκκλησίας, είχα την ευθύνη να το προστατέψω. Έπειτα, οι ανώτεροι επικεφαλής ήρθαν να ερευνήσουν. Ανέφερα την κακή συμπεριφορά της Ζανγκ Σιν και της Σιάο Λιού, και οι ανώτεροι επικεφαλής το ερεύνησαν ξανά για επαλήθευση. Σε μια συνάθροιση, μέσα από συναναστροφή για τη διάκριση των αντίχριστων, όλοι απέκτησαν διάκριση. Ένας-ένας, εξέθεσαν και ανέφεραν τις κακές πράξεις της Ζανγκ Σιν και της Σιάο Λιού. Αποφασίστηκε πως η Ζανγκ Σιν ήταν γνήσια αντίχριστη και αποβλήθηκε. Η Σιάο Λιού αρνήθηκε να μετανοήσει, κι έτσι αποβλήθηκε ως συνεργός αντίχριστου. Όσοι είχαν εξαπατηθεί από τη Ζανγκ Σιν, ήρθαν στα λογικά τους, απέρριψαν τη Ζανγκ Σιν και δεν την ακολουθούσαν πια. Έτσι, η εκκλησιαστική ζωή επέστρεψε στην ομαλότητα. Αν και υπήρξαν ανατροπές στην αναφορά μου γι’ αυτήν την αντίχριστη, μέσα από την καταπίεσή της, απέκτησα κάποια διάκριση για τους αντίχριστους, λίγη επίγνωση και κάποια πρακτική εμπειρία και γνώση της δίκαιης διάθεσης του Θεού, και η πίστη μου αυξήθηκε ακόμα περισσότερο.