Από την Τζιανσίν, Μαλαισία

Σημείωση του συντάκτη: Οι άνθρωποι συχνά λένε ότι δεν υπάρχει φιλία ανάμεσα σε ανθρώπους όταν εμπλέκονται τα συμφέροντά μας. Είναι αλήθεια. Στη σύγχρονη κοινωνία όπου τα προσωπικά συμφέροντα προηγούνται οτιδήποτε άλλου, οι οικογενειακοί δεσμοί, η φιλία και η αγάπη είναι δύσκολο να διατηρηθούν μπροστά στα συμφέροντά μας. Το ίδιο ισχύει και για την αδελφή Τζιανσίν. Η σχέση της με τη φίλη της με την οποία μπορεί να συζητήσει τα πάντα κλονίζεται και φτάνει σε αδιέξοδο επειδή υπολογίζει τα δικά της συμφέροντα. Αργότερα, όμως, η Τζιανσίν και η φίλη της καταφέρνουν να διευθετήσουν τις διαμάχες τους και μπορούν, επιτέλους, να έχουν τις καλές σχέσεις που είχαν παλαιότερα. Πώς το έκανε η Τζιανσίν; Ας διαβάσουμε για την εμπειρία της.

Κάποτε πίστευα ότι έβαζα τους άλλους πάνω από τον εαυτό μου και ότι μπορούσα να τα πηγαίνω καλά με όλους

Εργάζομαι ως πωλήτρια σε κατάστημα τηλεπικοινωνιών και πωλώ κυρίως πακέτα εξαρτημάτων δικτύου για κινητά τηλέφωνα. Πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου ένα γενναιόδωρο, ανοιχτόμυαλο άτομο που μπορεί να τα πηγαίνει καλά με όλους. Θυμάμαι μια φορά, σε μια συνάντηση, μια αδελφή με ρώτησε αν μάλωνα ποτέ με τους συναδέλφους μου στη δουλειά εξαιτίας των συμφερόντων μου και, χωρίς να το σκεφτώ, είπα με βεβαιότητα: «Όχι! Όταν μπαίνουν στο κατάστημα πελάτες, τους δέχεται αυτός στον οποίο απευθύνονται. Ποτέ δεν έχουμε διαμάχες γι’ αυτό και δεν είμαι άνθρωπος που νοιάζεται μόνο για τα συμφέροντά του και βάζει τον εαυτό του πάνω απ’ όλους τους άλλους». Δεν περίμενα ότι, λίγο καιρό αφότου το είπα, θα διαδραματιζόταν μια σειρά γεγονότων με τη συνάδελφό μου, που θα ανέτρεπαν τελείως την αξιολόγηση του εαυτού μου.

Πριν από λίγο καιρό, το κατάστημά μας είχε περισσότερη δουλειά απ’ ό,τι συνήθως και όταν το αφεντικό είδε ότι o φόρτος ήταν υπερβολικός για να τον χειριστεί το τακτικό προσωπικό, προσέλαβε μια προσωρινή υπάλληλο, τη Χάνα. Ήταν ευδιάθετη και ομιλητική. Το αφεντικό μού ζήτησε να την εκπαιδεύσω στα θέματα της δουλειάς, κι εγώ δέχθηκα μετά χαράς. Στη συνέχεια, με μεγάλη σοβαρότητα δίδαξα στη Χάνα τα πάντα για τη δουλειά και όταν δεχόταν πελάτες τής έμαθα πώς να τους αντιμετωπίζει. Σύντομα είχε εξοικειωθεί με τα βασικά. Η Χάνα μού ήταν πολύ ευγνώμων και σύντομα γίναμε καλές φίλες που μπορούσαν να συζητούν τα πάντα.

Με τη μείωση των πωλήσεων εμφανίζονται ρωγμές στη φιλία μας

Η Χάνα σημείωσε ραγδαία πρόοδο και σύντομα ολοκλήρωνε επιτυχώς σχεδόν κάθε πώληση. Σιγά-σιγά, οι πωλήσεις της Χάνα ξεπέρασαν τις δικές μου, κι άρχισα να νιώθω λίγο άβολα.

Μια μέρα, αφού η Χάνα και μια άλλη συνάδελφος είχαν βγει έξω, μπήκε ένα ζευγάρι στο κατάστημα και τους δέχθηκα. Βοήθησα τον άντρα να βρει το κατάλληλο πακέτο για το κινητό του τηλέφωνο και ενημέρωσα τη σύζυγό του για τις άλλες προσφορές μας. Τότε επέστρεψε η Χάνα. Εξυπηρέτησε τη σύζυγο του πελάτη και μια άλλη συνάδελφος βοήθησε τη Χάνα να πραγματοποιήσει την πώληση. Πολύ σύντομα η πώληση είχε ολοκληρωθεί. Όταν το είδα αυτό, θύμωσα πολύ: «Αυτή ήταν δική μου πελάτισσα αρχικά, μα την έκλεψες. Αυτό είναι τελείως ανήθικο και υπερβαίνει τελείως τα όρια! Όχι, δεν μπορώ να το αφήσω να περάσει. Πρέπει να πάρω πίσω την πελάτισσά μου!» Ντρεπόμουν πολύ να μαλώσω για μια πώληση μπροστά στον πελάτη, έτσι συγκράτησα τον θυμό μου, μα ανέπτυξα προκατάληψη προς τη Χάνα. Εκείνο τον μήνα, ο όγκος των πωλήσεών μου ήταν πολύ χαμηλότερος από εκείνον της Χάνα. Δυσαρεστημένη, σκέφτηκα: «Αν δεν είχα αφήσει την πώληση που θα ’πρεπε να ήταν δική μου να φύγει, το σύνολο των πωλήσεών μου δεν θα ήταν τόσο χαμηλό. Δεν θα αφήσω ποτέ ξανά τη Χάνα να μου κλέψει κάποιον από τους πελάτες μου!»

Μετά απ’ αυτό, διένεμα φυλλάδια έξω από το κατάστημα σε καθημερινή βάση, προσπαθώντας να προσελκύσω πελάτες. Με το που έβλεπα πελάτες να μπαίνουν στο κατάστημα, τους υποδεχόμουν κατευθείαν, από φόβο μήπως τους πάρει η Χάνα. Δεν έτρεφα τον ίδιο ενθουσιασμό προς τη Χάνα όπως στο παρελθόν και όταν μου έκανε ερωτήσεις, πολύ σπάνια της έλεγα τις απαντήσεις, γιατί φοβόμουν πως έτσι θα τη βοηθούσα να βελτιώσει τις επιδόσεις της, πράγμα που θα ήταν κακό για μένα, κι έτσι έδινα σημασία μόνο στις δικές μου πωλήσεις. Μετά από λίγο καιρό, ο όγκος των πωλήσεών μου βελτιώθηκε και χαιρόμουν γι’ αυτό, αλλά η σχέση μου με τη Χάνα είχε ψυχρανθεί πολύ. Λίγο καιρό αργότερα, έγινε κάτι που κλόνισε τη σχέση μας ακόμη περισσότερο…

Μια μέρα, ενώ είχα βάρδια με τη Χάνα, μπήκε στο κατάστημα μια πελάτισσα. Πήγα να την υποδεχθώ και έμαθα πως ήθελε να επανενεργοποιήσει έναν αριθμό που είχε λήξει. Της ζήτησα τον αριθμό και τα προσωπικά της στοιχεία, και πάνω που ήμουν έτοιμη να συνεχίσω με τη διεκπεραίωση, η Χάνα είπε ότι είχε εξυπηρετήσει τη συγκεκριμένη πελάτισσα στο παρελθόν. Ήμουν έξαλλη και σκέφτηκα: «Αν είναι δική σου πελάτισσα, θα έπρεπε να είχε έρθει κατευθείαν σ’ εσένα. Στο παρελθόν έκλεψες την πελάτισσά μου, οπότε τώρα, ακόμη κι αν αυτό θεωρείται ότι σου κλέβω την πελάτισσα, είναι δίκαιο. Πώς μπορώ να σε αφήσω απλά να την πάρεις;» Πάνω που σκεφτόμουν να μαλώσω μαζί της, μπήκαν στο κατάστημα αρκετοί ακόμη πελάτες. Δεν είχα άλλη επιλογή από το να υποδεχθώ τους νέους πελάτες. Μόλις είχα τελειώσει, η Χάνα ήρθε προς το μέρος μου και είπε ότι είχε ξεχάσει να ζητήσει τον αριθμό τηλεφώνου της πελάτισσας. Είπα, με αγένεια: «Δική σου πελάτισσα είναι, γιατί τον ζητάς από εμένα;» Εκείνη αποκρίθηκε, στενοχωρημένη: «Απλώς ρώτησα. Αν δεν τον έχεις, δεν πειράζει». Δεν μπορούσα να συγκρατήσω άλλο τα νεύρα μου. Ξέσπασα: «Δική σου πελάτισσα είναι, οπότε από εκείνη θα πρέπει να τον ζητήσεις!» Μη θέλοντας να δείξει αδύναμη, αποκρίθηκε το ίδιο θυμωμένα: «Όντως είναι δική μου πελάτισσα και δεν θα σε αφήσω να την πάρεις!» Ήμουν πολύ θυμωμένη. Ήθελα να γνωστοποιήσω όλα τα πράγματα που είχε κάνει στο παρελθόν για να κλέψει τους πελάτες μου, να μάθουν οι συνάδελφοί μας για την ανήθικη συμπεριφορά της και να τους προειδοποιήσω να την αποφεύγουν στο μέλλον. Αλλά πριν καταφέρω να μιλήσω, είπε ανυπόμονα: «Δεν θέλω να σου μιλήσω». Έπειτα απομακρύνθηκε. Καθώς την κοιτούσα να φεύγει, ήμουν πολύ θυμωμένη. Ένιωθα ότι ήταν αχάριστη και παράλογη. Την είχα βοηθήσει τόσο πολύ στο παρελθόν, κι εκείνη μου συμπεριφερόταν έτσι. Αποφάσισα να μην τη νοιάζομαι πια.

Ανακάλυψα τη ρίζα του προβλήματος, ορκίστηκα να κάνω πράξη την αλήθεια

Μετά τη δουλειά, η Χάνα κι εγώ πήγαμε στα σπίτια μας χωρίς καν να αποχαιρετιστούμε. Στον δρόμο για το σπίτι, σκεφτόμουν τα όσα είχαν συμβεί κατά τη διάρκεια της μέρας. Ένιωθα ιδιαίτερα στενοχωρημένη και βασανισμένη, και δεν μπορούσα παρά να αναρωτηθώ: «Πώς κατάντησε τόσο άσχημη η σχέση μας εξαιτίας αυτού του μικρού πράγματος; Έχω αποκαλύψει τόση διαφθορά και ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρθηκα δεν πληροί τις απαιτήσεις του Θεού σχετικά με τη συμπεριφορά ενός χριστιανού». Εκείνο το βράδυ, στη συνάντηση με τους αδελφούς και τις αδελφές μου, τους εξήγησα όλα αυτά τα πράγματα και μια αδελφή μού έδειξε μια περικοπή του λόγου του Θεού: «Σκληρή, βάναυση ανθρωπότητα! Η πονηριά και η μηχανορραφία, το σπρωξίδι μεταξύ των ανθρώπων, το κυνήγι για φήμη και περιουσία, η κοινή σφαγή – πότε επιτέλους θα σταματήσουν όλα αυτά; […] Πόσοι δεν δρουν για χάρη των δικών τους συμφερόντων; Πόσοι δεν καταπιέζουν και δεν κάνουν διακρίσεις κατά άλλων για να διατηρήσουν το κύρος τους;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι πονηροί θα τιμωρηθούν σίγουρα).

Στη συνέχεια συναναστράφηκε μαζί μου: «Ο λόγος του Θεού αποκαλύπτει την κατάσταση της ανθρωπότητας μετά τη διαφθορά της από τον Σατανά. Αφού μας διέφθειρε ο Σατανάς, στο μυαλό μας προηγείται η έννοια του συμφέροντος. Σε όλα όσα λέμε και κάνουμε, αγωνιζόμαστε να προωθήσουμε και να διαφυλάξουμε τα δικά μας συμφέροντα και μάλιστα παλεύουμε και μαλώνουμε μεταξύ μας και κλέβουμε ο ένας απ’ τον άλλον για να το πετύχουμε. Από αρχαιοτάτων χρόνων, οι πάντες, από τους βασιλείς μέχρι τους κοινούς θνητούς, οι συγγενείς, οι φίλοι και οι συνάδελφοι, ανεξαρτήτως της ηλικίας τους ή του κλάδου στον οποίο απασχολούνται, μπορούν να έχουν ειρηνικές και φιλικές σχέσεις όταν δεν εμπλέκονται συμφέροντα. Αλλά μόλις εμπλακούν τα προσωπικά μας συμφέροντα, κάνουμε στροφή και γινόμαστε αδίστακτοι, σε σημείο να μαλώνουν και να γίνονται αντίπαλοι ακόμη και πατέρας και γιος. Απ’ αυτό μπορούμε να δούμε ότι όταν εμπλέκονται τα συμφέροντά μας χάνουμε εξ ολοκλήρου την ανθρώπινη φύση και τη λογική μας. Για χάρη των προσωπικών μας συμφερόντων μπορούμε να κάνουμε πράγματα που προδίδουν τη συνείδηση και την ηθική μας, λησμονούμε κάθε φιλία που διατηρούσαμε αρχικά και χάνουμε την κανονική ανθρώπινη φύση μας. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της διαφθοράς μας από τον Σατανά».

Όταν το άκουσα αυτό, ανέτρεξα στο παρελθόν και συνειδητοποίησα ότι ο λόγος που μηχανορραφούσα ενάντια στη Χάνα και διαπληκτιζόμουν μαζί της ήταν επακριβώς τα δικά μου συμφέροντα. Όταν η Χάνα πήρε τους πελάτες μου, οι πωλήσεις μου μειώθηκαν κι αυτό με ανησύχησε πολύ. Ήταν πολλές οι φορές που ήθελα να μαλώσω μαζί της, ακόμη και να κλέψω τους πελάτες της για να βελτιώσω τις επιδόσεις μου. Για χάρη των συμφερόντων μου, είχα περιφρονήσει την πρότερη φιλία μας και είχα ξεκινήσει έναν τσακωμό εκδικητικού χαρακτήρα με τη Χάνα, μαλώνοντας φανερά και ραδιουργώντας στα κρυφά. Δεν συμπεριφερόμουν διόλου με χριστιανικό τρόπο. Συνειδητοποιώντας το, δεν μπορούσα παρά να νιώσω δυστυχισμένη. Σκέφτηκα το πώς είχα δηλώσει ανοιχτά ότι ποτέ δεν καβγάδιζα με τους συναδέλφους μου για τα δικά μου συμφέροντα, αλλά αφού είδα τις αποκαλύψεις στον λόγο του Θεού κι αυτό που φανερώθηκε μέσα μου χάρη στα γεγονότα, κατάλαβα ότι κι εγώ έβαζα το συμφέρον πάνω από οτιδήποτε άλλο. Δεν ήμουν καλύτερη από τους άλλους. Ένιωσα μεγάλη ντροπή.

Τότε, η αδελφή μου διάβασε ακόμα μία περικοπή του λόγου του Θεού: «Πριν οι άνθρωποι βιώσουν τα λόγια του Θεού και αποκτήσουν την αλήθεια, η φύση του Σατανά είναι αυτή που αναλαμβάνει τον έλεγχο και κυριαρχεί μέσα τους. Ποια συγκεκριμένα πράγματα υπάρχουν μέσα σ' αυτή τη φύση; Για παράδειγμα, γιατί είσαι εγωιστής; […] “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω”. Αυτή και μόνο η φράση εκφράζει τη ρίζα του προβλήματος: Η λογική του Σατανά έχει γίνει η ζωή των ανθρώπων και, άσχετα με το τι κάνουν αυτοί, για όποιον σκοπό και να γίνεται αυτό, το κάνουν μόνο για τον εαυτό τους. Όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν τη φράση “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω”. Αυτή είναι η ζωή και η φιλοσοφία του ανθρώπου, κι αυτό αντιπροσωπεύει επίσης τη φύση του ανθρώπου. “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω”. Ακριβώς αυτή η δήλωση του Σατανά είναι το δηλητήριό του και, όταν ο άνθρωπος τη δεχτεί αυτή μέσα του, τότε αυτή γίνεται η φύση του ανθρώπου. Η φύση του Σατανά αποκαλύπτεται απ’ αυτή τη δήλωση και αντιπροσωπεύεται πλήρως απ’ αυτήν. Αυτό το δηλητήριο γίνεται η ζωή του ανθρώπου και γίνεται το θεμέλιο της ύπαρξής του. Η διεφθαρμένη ανθρωπότητα κυριαρχείται μονίμως απ’ αυτό, εδώ και χιλιάδες χρόνια» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να περπατήσει κανείς στο μονοπάτι του Πέτρου).

Μέσα από την ανάγνωση του λόγου του Θεού και τη συναναστροφή της αδελφής μου, συνειδητοποίησα ότι ο λόγος που διαπληκτιζόμουν και μάλωνα για πελάτες με τη Χάνα για χάρη των συμφερόντων μου ήταν επειδή ζούσα σύμφωνα με τα σατανικά δηλητήρια αντιλήψεων όπως: «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» και «να αγωνίζεσαι για κάθε κομμάτι γης και ν’ αρπάζεις κάθε κομμάτι που μπορείς». Καθοδηγούμενη απ’ αυτές τις σατανικές τοξίνες, οι αλληλεπιδράσεις μου με τους άλλους υποκινούνταν όλες από την αρχή: «για πάρτη μου και για τα συμφέροντά μου». Ό,τι κι αν έκανα, πάντα προσπαθούσα να προφυλάξω τα συμφέροντά μου. Δεν ήθελα να υποστώ ούτε την παραμικρή ζημία, γεγονός που με έκανε ιδιοτελή, ποταπή, να νοιάζομαι μόνο για την προώθηση των δικών μου συμφερόντων και να είμαι έτοιμη να τσακωθώ με αντίποινα για κάθε προσβολή και ύβρη. Θυμήθηκα πως όταν πρωτοήρθε η Χάνα στο κατάστημα, δεν ήξερε τη δουλειά, το σύνολο των πωλήσεών της ήταν χαμηλότερο από το δικό μου και δεν μου έκλεβε πελάτες, οπότε τα πηγαίναμε καλά κι εγώ έκανα το καλύτερο που μπορούσα για να τη διδάξω και να τη βοηθήσω. Όταν όμως το σύνολο των πωλήσεών της ξεπέρασε το δικό μου, άρχισα να τη ζηλεύω, ιδίως αφού δέχθηκε τους πελάτες μου και άρχισε να απειλεί τα συμφέροντά μου. Ένιωσα πως ήταν άδικο και άρχισα να είμαι προκατειλημμένη απέναντί της. Μετά απ’ αυτό, όταν αντιμετώπιζε κάποιο πρόβλημα κι ερχόταν σ’ εμένα, δεν ήθελα να της δώσω τις απαντήσεις επειδή φοβόμουν πως θα χρησιμοποιούσε εκείνη τη γνώση για να κλέψει κι άλλους πελάτες μου. Στο τέλος, για να βελτιώσω τα αποτελέσματα των πωλήσεών μου, περιφρόνησα παντελώς την πρότερη φιλία μας, άρχισα να κλέβω τους πελάτες της και αρνήθηκα να τη βοηθήσω, οδηγώντας τη σχέση μας σε οριστική ρήξη και αναγκάζοντας και τις δυο μας να ζούμε βασανιστικά και μες στο άγχος. Σκέφτηκα πως είχε μόλις έρθει στο κατάστημα για δουλειά και δεν ήταν εξοικειωμένη σχεδόν με τίποτα, οπότε το σωστό θα ήταν να την είχα βοηθήσει, αλλά εξαιτίας των δικών μου συμφερόντων και της ζήλειας μου επειδή είχε καλύτερες επιδόσεις από εμένα, αρνήθηκα να τη βοηθήσω όταν αντιμετώπιζε δυσκολίες και προσπάθησα, μάλιστα, να κλέψω τους πελάτες της. Τα συμφέροντά μου είχαν καταλάβει τελείως το μυαλό μου. Ήμουν πραγματικά υπερβολικά ιδιοτελής και ποταπή! Και καθώς το συνειδητοποίησα αυτό, είδα ότι ήμουν πολύ βαθιά διεφθαρμένη από τον Σατανά, ότι δεν είχα ίχνος κανονικής ανθρώπινης φύσης και ότι δεν είχα πολλή συνείδηση ή λογική. Την ίδια ώρα, ευχαρίστησα τον Θεό από τα βάθη της καρδιάς μου για την καθοδήγησή Του. Μόνο μέσα από αυτά που αποκάλυψε αυτό το περιβάλλον μπόρεσα να κατανοήσω κάπως την ιδιοτελή, ποταπή σατανική μου φύση και να αναγνωρίσω ότι το να ζω σύμφωνα μ’ αυτά τα σατανικά δηλητήρια μπορεί να με κάνει μονάχα ακόμη πιο διεφθαρμένη, να με κάνει να τσακώνομαι για το παραμικρό συμφέρον μου και να το καταστήσει αδύνατο για μένα να έχω κανονικές σχέσεις με ανθρώπους. Όταν κατάλαβα αυτά τα πράγματα, ορκίστηκα σιωπηλά ότι δεν θα ζούσα πια σύμφωνα μ’ αυτές τις σατανικές αντιλήψεις και ότι δεν θα υπολόγιζα συνεχώς τα προσωπικά μου συμφέροντα. Θα αναζητούσα την αλήθεια, θα ξέφευγα απ’ αυτές τις σατανικές διαθέσεις και θα βίωνα την κανονική ανθρώπινη φύση.

Η πρώτη φορά που έκανα πράξη την αλήθεια αποκατέστησε μερικώς την άβολη σχέση μας

Την επόμενη ημέρα, όταν πήγα στο κατάστημα ήθελα πραγματικά να χαιρετίσω τη Χάνα μόλις την είδα. Αλλά όταν σκέφτηκα το γεγονός ότι έκλεψε τους πελάτες μου στο παρελθόν, αυτή η επιθυμία εξαφανίστηκε τελείως και δεν μπορούσα να ξεστομίσω τα λόγια που είχα στο στόμα μου. Όταν την κοίταξα, εκείνη προσποιήθηκε πως δεν με είδε και αντ’ αυτού καταπιάστηκε με την εργασία που είχε. Έτσι περάσαμε η Χάνα κι εγώ τη μέρα, η καθεμιά απασχολημένη με τη δουλειά της, η καθεμιά να αγνοεί την άλλη. Ολόκληρο το κατάστημα έμοιαζε να καλύπτεται από ένα σύννεφο αμηχανίας. Το να βρίσκομαι σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον με έκανε να νιώθω πολύ άβολα. Ήθελα να είμαι ευγενική με τη Χάνα, αλλά δεν ήξερα πώς να το κάνω. Έτσι, προσευχήθηκα στον Θεό και ζήτησα την καθοδήγησή Του για να κάνω πράξη την αλήθεια, να παραδοθώ και να βιώσω την κανονική ανθρώπινη φύση.

Μια μέρα ήρθε στο κατάστημα μια μητέρα με τον γιο της. Ενώ η Χάνα εξυπηρετούσε τον γιο, εγώ κουβέντιαζα με τη μητέρα για το είδος του πακέτου που ήταν κατάλληλο για το τηλέφωνό της. Η Χάνα το πρόσεξε και πολύ σύντομα μπήκε στη συζήτηση. Σκέφτηκα: «Αυτή η πώληση θα έπρεπε να είναι δική μου. Στο παρελθόν, όταν εξυπηρετούσα τους πελάτες σου, σε άφηνα να κρατήσεις εκείνες τις πωλήσεις, οπότε δεν ζητώ πολλά με το να καταγραφεί αυτή η πώληση ως δική μου». Πάνω που ετοιμαζόμουν να το πω στη Χάνα, ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι αγωνιζόμουν για τα δικά μου συμφέροντα, οπότε προσευχήθηκα γρήγορα στον Θεό: «Θεέ μου, δεν θέλω να ξαναγίνω τόσο ιδιοτελής. Θέλω να προδώσω τον εαυτό μου και να παραιτηθώ από τα συμφέροντά μου». Η προσευχή με έφερε πιο κοντά στον Θεό και ένιωσα πολύ συγκινημένη. Σκέφτηκα πως ακόμη κι αν αυτή η πώληση δεν καταγραφεί ως δική μου, μπορώ να κάνω πράξη την αλήθεια σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού, να μη ζω σύμφωνα με τη διεφθαρμένη διάθεση της ιδιοτέλειάς μου και να βρω απελευθέρωση, ελευθερία, ασφάλεια και ηρεμία στην καρδιά μου. Αυτό δεν έχει μεγαλύτερη αξία; Έτσι, έδωσα εκείνη την πελάτισσα στη Χάνα.

Μετά από λίγο, εξυπηρετούσα έναν άλλο πελάτη και η Χάνα με βοήθησε ενεργά να πείσουμε τους πελάτες να προβούν στην αγορά. Όταν το είδα αυτό, συγκινήθηκα πολύ και μέσα μου χαμογέλασα. Όταν ήρθε η ώρα να διευθετήσουμε τους λογαριασμούς εκείνο το απόγευμα, διαπίστωσα ότι οι δικοί μου είχαν μια κάποια απόκλιση. Η Χάνα είδε ότι αντιμετώπιζα κάποιο πρόβλημα και ήρθε οικειοθελώς να με βοηθήσει να βρούμε την αιτία. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα ότι η σχέση μας είχε βελτιωθεί και ότι η ατμόσφαιρα στο μαγαζί είχε αποσυμφορηθεί πολύ. Ήμουν ιδιαίτερα χαρούμενη, διότι αυτό ήταν το αποτέλεσμα του ότι έκανα πράξη την αλήθεια.

Όταν επέστρεψαν οι συνθήκες, κατέθεσα μαρτυρία στον Θεό και ντρόπιασα τον Σατανά

Πριν καλά καλά το καταλάβω, ήταν η τελευταία μέρα της Χάνα στη δουλειά. Η πελάτισσα της οποίας τον αριθμό τηλεφώνου είχε ξεχάσει τότε η Χάνα επέστρεψε στο κατάστημα για να ρωτήσει αν είχε ανακτηθεί ο αριθμός. Η Χάνα απουσίαζε εκείνη τη στιγμή, κι εγώ σκέφτηκα: «Να εξυπηρετήσω αυτή την πελάτισσα ή να περιμένω να επιστρέψει η Χάνα και να το κάνει εκείνη; Να κλέψω αυτή την πελάτισσα;» Καθώς δίσταζα, θυμήθηκα ξαφνικά μια περικοπή του λόγου του Θεού: «Όλα όσα συμβαίνουν στους ανθρώπους είναι όταν ο Θεός τούς χρειάζεται να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους προς Εκείνον. Τίποτα σημαντικό δεν έχει συμβεί σ’ εσένα αυτή τη στιγμή και δεν γίνεσαι σπουδαίος μάρτυρας, αλλά κάθε λεπτομέρεια της καθημερινής ζωής σου σχετίζεται με τη μαρτυρία προς τον Θεό. Εάν μπορείς να κερδίσεις τον θαυμασμό των αδελφών σου, των μελών της οικογένειάς σου και όλων γύρω σου· αν, μια μέρα, οι άπιστοι έρθουν και θαυμάσουν όλα όσα κάνεις και δουν ότι όλα όσα κάνει ο Θεός είναι υπέροχα, τότε θα έχεις γίνει μάρτυρας» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο αγαπώντας τον Θεό πιστεύεις αληθινά στον Θεό).

Η διαφώτιση που βρήκα στον λόγο του Θεού με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι σε όλα τα πράγματα που μας συμβαίνουν καθημερινά, ασχέτως πόσο μεγάλα ή μικρά είναι, θα πρέπει πάντα να στεκόμαστε στο πλευρό του Θεού, να κάνουμε πράξη την αλήθεια, να βιώνουμε την κανονική ανθρώπινη φύση και να χρησιμοποιούμε τον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε τις δικές μας πραγματικότητες για να δοξάζουμε και να καταθέτουμε μαρτυρία στον Θεό. Επίσης, το γεγονός ότι ο Θεός επέτρεψε να με βρουν αυτές οι συνθήκες αποτελούσε την επιθεώρησή μου από τον Θεό, για να δει αν ζούσα σύμφωνα με σατανικές τοξίνες όπως «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» και αν ενεργούσα για να προφυλάξω τα δικά μου συμφέροντα ή αν έκανα πράξη την αλήθεια σύμφωνα με τον λόγο του Θεού και βίωνα την κανονική ανθρώπινη φύση. Συλλογίστηκα αυτή την ιδέα και τη σκέψη που μόλις είχα φανερώσει, το να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία που παρουσιαζόταν με την απουσία της Χάνα για να κλέψω την πελάτισσά της, και είδα ότι ήμουν πραγματικά ιδιοτελής και ποταπή, και ότι εξακολουθούσα να θέλω να αγωνίζομαι για τα δικά μου συμφέροντα. Όχι! Έπρεπε να προδώσω την ιδιοτελή μου φύση, να είμαι κάποια που ενεργεί με τη λογική και τον χαρακτήρα που απαιτεί ο Θεός και να ντροπιάσω τον Σατανά. Όταν το συνειδητοποίησα αυτό, ζήτησα απλώς από την πελάτισσα τον αριθμό του τηλεφώνου της, και όταν επέστρεψε η Χάνα τής τον έδωσα.

Όταν φεύγαμε από τη δουλειά, η Χάνα πήρε την πρωτοβουλία να μου ζητήσει συγγνώμη για όποτε είχε σφάλει στο παρελθόν. Χρησιμοποίησα την ευκαιρία για να ανοιχτώ και να της πω πώς αισθανόμουν, κατόπιν του οποίου αγκαλιαστήκαμε και αποχαιρετιστήκαμε. Ήμουν πολύ ευγνώμων στον Θεό, επειδή η καθοδήγηση του Θεού και η διαφώτιση που βρήκα στα λόγια Του ήταν αυτά που μας έδωσαν τη δυνατότητα να επιλύσουμε τη μεταξύ μας διαμάχη.

Ισχυρές συνειδητοποιήσεις μετά από την εμπειρία μου

Στον δρόμο για το σπίτι, σκέφτηκα ξανά όλες τις αλληλεπιδράσεις μου με τη Χάνα κατά την περίοδο εκείνη, καθώς και την αλήθεια που είχα καταφέρει να κατανοήσω μέσα από αυτή τη διαδικασία, και ένιωσα ιδιαίτερα συγκινημένη. Είδα ότι το έργο του Θεού είναι πολύ πρακτικό. Ο Θεός χρησιμοποιεί τα περιβάλλοντα, τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα γύρω μου για να αποκαλύψει τη σατανική μου φύση, όπως και χρησιμοποιεί την κρίση και τις αποκαλύψεις στον λόγο Του για να με κάνει να κατανοήσω τις σατανικές μου διαθέσεις, να μου δώσει ένα μονοπάτι πράξης και να μου δώσει τη δυνατότητα να βιώσω λίγη κανονική ανθρώπινη φύση. Όλα αυτά αποτελούσαν την πρακτική, πραγματική σωτηρία του Θεού για μένα! Δόξα τω Θεώ! Στο μέλλον, ευελπιστώ να χρησιμοποιώ ευσυνείδητα τη ζωή μου για να βιώνω και να νιώθω τα περιβάλλοντα που διευθετεί ο Θεός για μένα, και από αυτά να μάθω να στοχάζομαι και να κατανοώ τις διεφθαρμένες μου διαθέσεις, να αναζητώ την αλήθεια για να τις ξεπερνώ και, μια μέρα, να επιτύχω αλλαγή της διάθεσης, να βιώσω την κανονική ανθρώπινη φύση και να παρηγορήσω την καρδιά του Θεού