Οι συμφορές αυξάνονται συνεχώς κι όλοι οι πιστοί αναμένουν διακαώς τον ερχομό του Σωτήρα, με τη λαχτάρα να ανυψωθούν στον ουρανό στον ύπνο τους ώστε να συναντηθούν με τον Κύριο, και να γλιτώσουν από τη δυστυχία των σημερινών εντεινόμενων συμφορών. Γιατί αναμένουν με τόση σιγουριά να κατέλθει ο Κύριος Ιησούς και να τους αρπάξει για να Τον συναντήσουν; Πιστεύουν πως αφού οι αμαρτίες τους έχουν συγχωρεθεί μέσα από την πίστη τους στον Κύριο Ιησού, ο Κύριος δεν τους βλέπει πλέον ως αμαρτωλούς, έχουν όλα όσα χρειάζονται, και θα μεταφερθούν κατευθείαν στη βασιλεία όταν ο Κύριος έλθει. Μα αυτό που προκαλεί σύγχυση σε πολλούς είναι ότι οι μεγάλες συμφορές έχουν επέλθει, επομένως γιατί ο Κύριος δεν έχει έλθει ακόμη; Πολλοί έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται αν ο Κύριος θα έρθει πραγματικά. Αν όχι, δεν θα μπορούσαν να πληγούν από τις συμφορές και να πεθάνουν ανά πάσα στιγμή; Πολλοί από τους πάστορες τώρα λένε πως ο Κύριος θα έλθει στα μέσα ή στο τέλος των συμφορών, μη γνωρίζοντας πώς αλλιώς να το εξηγήσουν. Μα είναι σωστό αυτό; Ο θρησκευτικός κόσμος δεν έχει υποδεχτεί τον Κύριο, αυτό, όμως, σημαίνει ότι Εκείνος δεν έχει έλθει; Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Κύριος υποσχέθηκε πως η Εκκλησία της Φιλαδέλφειας θα αρπαζόταν πριν από τις συμφορές, κι Εκείνος θα τους προστάτευε από τον πόνο των συμφορών. Θα παρέβαινε πράγματι ο Κύριος την υπόσχεσή Του; Φυσικά και όχι. Όντως ο Κύριος δεν έχει έλθει πάνω σε ένα σύννεφο για να πάρει τους πιστούς στους ουρανούς, όπως φανταζόταν ο κόσμος, μα όλοι γνωρίζουμε ότι η Αστραπή της Ανατολής δίνει ανελλιπώς μαρτυρία πως Εκείνος έχει ήδη επιστρέψει ως Παντοδύναμος Θεός, εκφράζοντας πολλές αλήθειες και κάνοντας το έργο της κρίσης, ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού. Άνθρωποι όλων των δογμάτων που αγαπούν την αλήθεια έχουν ακούσει τη φωνή του Θεού στα λόγια του Παντοδύναμου Θεού κι έχουν στραφεί προς Εκείνον, έχουν οδηγηθεί ενώπιον του θρόνου του Θεού, τρώγοντας και πίνοντας καθημερινά τον λόγο Του, παρευρισκόμενοι στο γαμήλιο δείπνο του Αρνίου. Έχουν βιώσει την κρίση και την κάθαρση του Παντοδύναμου Θεού και έχουν ηχηρή μαρτυρία. Ζουν στην παρουσία του Θεού, υμνώντας Τον με ευφροσύνη. Σε σύγκριση με τον αέναο φόβο του θρησκευτικού κόσμου για τις συμφορές, είναι η μέρα με τη νύχτα. Πολλοί πιστοί σκέφτονται: Άραγε ο Παντοδύναμος Θεός, για τον οποίο δίνει μαρτυρία η Αστραπή της Ανατολής, είναι ο επιστρέψας Κύριος; Όντως ο Κύριος επιτελεί ένα βήμα του έργου της κρίσης τις έσχατες ημέρες; Μα πολλοί συνεχίζουν να έχουν αμφιβολίες, όπως τις εξής: «Ο Κύριος έχει ήδη συγχωρήσει τις αμαρτίες μου και δεν με βλέπει ως αμαρτωλό. Θα έπρεπε να με μεταφέρει κατευθείαν στους ουρανούς όταν επιστρέψει. Γιατί να μη με αρπάξει απευθείας, αλλά να κάνει ένα βήμα του έργου της κρίσης τις έσχατες ημέρες;» Ας εξετάσουμε λίγο αυτό το θέμα σήμερα. Η συγχώρεση των αμαρτιών σημαίνει πως μπορούμε να εισέλθουμε στη βασιλεία;

Καταρχάς, ας δούμε αν στη Βίβλο υπάρχει έρεισμα για την αντίληψη πως όσοι έχουν συγχωρεθεί μπορούν να εισέλθουν απευθείας στη βασιλεία. Υπάρχουν λόγια του Κυρίου που να το τεκμηριώνουν; Πότε ο Κύριος Ιησούς είπε πως όσοι έχουν συγχωρεθεί από τις αμαρτίες μπορούν να εισέλθουν απευθείας στη βασιλεία των ουρανών; Ούτε το Άγιο Πνεύμα είπε ότι έτσι θα επιτρεπόταν η απευθείας είσοδος κάποιου στη βασιλεία. Καθώς δεν υπάρχει βιβλικό έρεισμα ή λόγια του Κυρίου ως απόδειξη, γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο σίγουροι ότι θα αρπαγούν όταν έλθει ο Κύριος; Δεν βγάζει κανένα νόημα. Ο Κύριος έκανε την εξής σαφή δήλωση για το ποιος μπορεί να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών: «Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ, Κύριε, Κύριε, αλλ’ ο πράττων το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς» (Κατά Ματθαίον 7:21). Από αυτό, μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως η άφεση αμαρτιών από μόνη της δεν είναι αρκετή για να εισέλθουμε στη βασιλεία. Γιατί δεν είναι αρκετή; Κατά κύριο λόγο, η άφεση των αμαρτιών δεν σημαίνει ότι είσαι εξαγνισμένος, ότι υποτάσσεσαι στον Θεό ή ότι εκτελείς το θέλημα του Θεού. Έχουμε δει όλοι καθαρά πως ακόμη και πιστοί που έχουν λάβει άφεση αμαρτιών ψεύδονται συνεχώς, εξαπατούν, είναι διεφθαρμένοι και δόλιοι. Είναι αλαζονικοί και δεν ακούνε κανέναν μόλις αποκτήσουν λίγη βιβλική γνώση. Παλεύουν για τη δύναμη και το κέρδος και ζουν μέσα στην αμαρτία από την οποία δεν μπορούν να απεγκλωβιστούν. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα πως αν και έχουν λάβει άφεση αμαρτιών, οι άνθρωποι παραμένουν ακάθαρτοι και διεφθαρμένοι, και αμαρτάνουν συνεχώς. Όχι μόνο αποτυγχάνουν να αποδεχτούν την αλήθεια και να υποταχθούν σε αυτήν, αλλά κρίνουν και τον Θεό κι αντιστέκονται σε Εκείνον. Όπως ακριβώς οι Φαρισαίοι, καταδικάζουν, κρίνουν και βλασφημούν τον Κύριο, και μάλιστα Τον σταυρώνουν ξανά. Αυτό αποδεικνύει πως οι αμαρτίες της ανθρωπότητας μπορεί να συγχωρέθηκαν, μα παραμένουμε ακάθαρτοι και διεφθαρμένοι, και η διεφθαρμένη ουσία μας αντιτίθεται στον Θεό. Τα λόγια του Θεού λένε: «Θέλετε λοιπόν είσθαι άγιοι, διότι άγιος είμαι εγώ» (Λευιτικόν 11:45). «Τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον» (Προς Εβραίους 12:14). Έτσι, όσοι ζουν στην αμαρτία δεν αξίζουν τη βασιλεία —αυτό είναι αναμφίβολο και καθορίζεται εξ ολοκλήρου από τη δίκαιη κι άγια διάθεση του Θεού. Ποιος πιστός θα τολμούσε να υποστηρίξει πως είναι απαλλαγμένος από την αμαρτία, πως δεν αμαρτάνει πλέον και έχει αγγίξει την αγιοσύνη; Ούτε ένας. Ακόμη κι οι σπουδαίοι, διάσημοι πνευματικοί άνθρωποι που έχουν γράψει τόσο πολλά πνευματικά έργα δεν θα τολμούσαν να πουν ότι έχουν αποβάλει την αμαρτία κι έχουν γίνει άγιοι. Για την ακρίβεια, όλοι οι πιστοί είναι ίδιοι· το πρωί αμαρτάνουν και το βράδυ εξομολογούνται, παλεύοντας σκληρά μέσα στην αμαρτία. Όλοι βιώνουν τον απίστευτο πόνο του εγκλωβισμού στα δεσμά της αμαρτίας. Τι καταδεικνύει αυτό το γεγονός; Πως όσοι έχουν λάβει άφεση αμαρτιών δεν έχουν γλιτώσει από την αμαρτία ούτε έχουν γίνει άγιοι, επομένως μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι δεν είναι άξιοι της βασιλείας των ουρανών. Όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: «Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι πας όστις πράττει την αμαρτίαν δούλος είναι της αμαρτίας. Ο δε δούλος δεν μένει πάντοτε εν τη οικία· ο υιός μένει πάντοτε» (Κατά Ιωάννην 8:34-35). Μπορούμε να δούμε πως δεν υπάρχει βιβλικό έρεισμα για την είσοδο στη βασιλεία λόγω άφεσης αμαρτιών, αυτή είναι μια αμιγώς ανθρώπινη αντίληψη.

Σε αυτό το σημείο, το πρώτο ερώτημα στο μυαλό πολλών είναι: «Αφού δεν εισερχόμαστε έτσι στη βασιλεία των ουρανών, πώς θα εισέλθουμε; Ποιος είναι ο δρόμος προς τη βασιλεία;» Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Αλλ’ ο πράττων το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς». Αναμφίβολα, αυτό απαιτείται. Τότε, πώς μπορούμε να κάνουμε το θέλημα του Θεού και να εισέλθουμε στη βασιλεία; Για την ακρίβεια, ο Κύριος Ιησούς μάς υπέδειξε τον δρόμο πριν από πολύ καιρό. Ας δούμε τις προφητείες του Κύριου Ιησού για να το κατανοήσουμε καλύτερα. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν» (Κατά Ιωάννην 16:12-13). «Αγίασον αυτούς εν τη αληθεία σου· ο λόγος ο ιδικός σου είναι αλήθεια» (Κατά Ιωάννην 17:17). «Και εάν τις ακούση τους λόγους μου και δεν πιστεύση, εγώ δεν κρίνω αυτόν· διότι δεν ήλθον διά να κρίνω τον κόσμον, αλλά διά να σώσω τον κόσμον. Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Κατά Ιωάννην 12:47-48). «Επειδή ουδέ κρίνει ο Πατήρ ουδένα, αλλ’ εις τον Υιόν έδωκε πάσαν την κρίσιν» (Κατά Ιωάννην 5:22). Ο Κύριος Ιησούς προφήτευσε την επιστροφή Του πολλές φορές, κι αυτοί οι στίχοι είναι οι προφητείες Του για το έργο που θα κάνει όταν επιστρέψει, το οποίο είναι να εκφράσει πολλές αλήθειες για να κάνει το έργο της κρίσης, να οδηγήσει τον κόσμο σε όλες τις αλήθειες να σώσει πλήρως την ανθρωπότητα από την αμαρτία και τις δυνάμεις του Σατανά, και στο τέλος να μας πάρει στη βασιλεία Του ώστε να έχουμε έναν όμορφο προορισμό. Γι’ αυτό πρέπει οπωσδήποτε να αποδεχτούμε το έργο της κρίσης του Κυρίου όταν Εκείνος επιστρέψει. Μέχρι να κερδίσουμε την αλήθεια, δεν μπορούμε να καθαρθούμε πλήρως από τη διαφθορά και η διεφθαρμένη φύση μας δεν μπορεί να διορθωθεί. Μόνο έτσι θα απελευθερωθούμε από την αμαρτία, θα γίνουμε άγιοι και θα είμαστε άξιοι να εισέλθουμε στη βασιλεία του Θεού. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις μας πρέπει να καθαρθούν για να εξαλείψουμε πλήρως την αμαρτωλή φύση μας. Πρέπει να αποβάλουμε τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας για να απελευθερωθούμε από τις δυνάμεις του Σατανά, να υποταχθούμε στον Θεό και να κάνουμε το θέλημά Του. Αλλιώς, δεν θα έχουμε κανένα δικαίωμα στη βασιλεία. Επομένως, μόνο όσοι καθαρθούν μέσω της κρίσης και της παίδευσης του Θεού τις έσχατες ημέρες μπορούν να γίνουν τα άτομα που κάνουν το θέλημα του Θεού. Αυτό αποδεικνύει ότι η αποδοχή της κρίσης και της κάθαρσης του Θεού τις έσχατες ημέρες είναι ο μόνος δρόμος για την είσοδο στη βασιλεία. Ας διαβάσουμε κάποια χωρία του λόγου του Θεού πάνω σε αυτό. «Έναν αμαρτωλό όπως εσάς, ο οποίος έχει μόλις λυτρωθεί και δεν έχει αλλάξει ούτε τελειωθεί από τον Θεό, μπορεί να σε επιθυμεί η καρδιά του Θεού; Γιατί εσύ, εσύ που είσαι ακόμα ο παλιός εαυτός σου, είναι αλήθεια ότι σώθηκες από τον Ιησού και ότι δεν θεωρείσαι αμαρτωλός λόγω της σωτηρίας του Θεού, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι δεν είσαι αμαρτωλός και ότι δεν είσαι ακάθαρτος. Πώς μπορείς να είσαι άγιος αν δεν έχεις αλλάξει; Μέσα σου είσαι κυριευμένος από ακαθαρσία, εγωισμό και κακία, αλλά εξακολουθείς να επιθυμείς να κατέλθεις με τον Ιησού —πού τέτοια τύχη! Έχεις χάσει ένα στάδιο στην πίστη σου στον Θεό: Έχεις απλώς λυτρωθεί, αλλά δεν έχεις αλλάξει. Για να μπορείς να είσαι κάποιος που επιθυμεί η καρδιά του Θεού, ο Θεός πρέπει προσωπικά να επιτελέσει το έργο της αλλαγής και της κάθαρσής σου. Αν έχεις λυτρωθεί μόνο, θα είσαι ανίκανος να επιτύχεις την αγιότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα είσαι ακατάλληλος να κοινωνήσεις τις καλές ευλογίες του Θεού, επειδή έχεις χάσει ένα στάδιο στο έργο του Θεού για τη διαχείριση του ανθρώπου, το οποίο είναι το βασικό βήμα της αλλαγής και της τελείωσης. Εσύ, ένας αμαρτωλός που έχει μόλις λυτρωθεί, είσαι, επομένως, ανίκανος να κληρονομήσεις άμεσα την κληρονομιά του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Περί ονομασιών και ταυτότητας). «Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και έγινε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου· δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκούσε μόνο να γίνει ο Ιησούς προσφορά περί αμαρτίας, αλλά έπρεπε, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από τη σατανικά διεφθαρμένη διάθεσή του. Συνεπώς, τώρα που ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, ο Θεός έχει επιστρέψει ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και έχει ξεκινήσει το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο ανέβασε τον άνθρωπο σε ένα υψηλότερο βασίλειο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στο κράτος Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι ξεκάθαρα. Ο Κύριος Ιησούς έκανε το έργο της λύτρωσης την Εποχή της Χάριτος. Ήταν απλώς για να συγχωρήσει τις αμαρτίες του ανθρώπου κι ολοκλήρωσε μόνο το ήμισυ του έργου της σωτηρίας. Μόνο το έργο της κρίσης του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες μπορεί να καθάρει και να σώσει πλήρως την ανθρωπότητα. Οι άνθρωποι πρέπει να δεχτούν τις αλήθειες που εκφράζονται από τον Παντοδύναμο Θεό και την κρίση και την παίδευσή Του· τότε η διαφθορά τους μπορεί να καθαρθεί και να μεταμορφωθεί, και μπορούν να γίνουν τα άτομα που υπακούουν τον Θεό, κάνουν το θέλημά Του κι είναι άξια της βασιλείας Του. Με άλλα λόγια, θα έχουν ένα διαβατήριο για τη βασιλεία των ουρανών. Μπορούμε να πούμε πως το έργο της κρίσης του Παντοδύναμου Θεού είναι το πλέον καίριο, το πλέον σημαντικό βήμα του έργου του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας, κι είναι το βήμα που θα καθορίσει την είσοδο κάποιου στη βασιλεία. Το να χάσεις το πιο σημαντικό βήμα, να χάσεις την κρίση και την κάθαρση του Παντοδύναμου Θεού, ισοδυναμεί με απόλυτη αποτυχία στην πίστη σου. Όσο καιρό κι αν πιστεύεις, όσο σκληρά κι αν έχεις δουλέψει ή όσα κι αν έχεις εγκαταλείψει, εάν απορρίψεις τον Παντοδύναμο Θεό, όλα ήταν για το τίποτε και είναι σαν να εγκαταλείπεις στα μισά. Δεν θα εισέλθεις στη βασιλεία. Θα το μετανιώνεις σε όλη σου τη ζωή!

Πώς, λοιπόν, εργάζεται ο Θεός για να κρίνει, να καθάρει και να σώσει την ανθρωπότητα προκειμένου να μας φέρει στη βασιλεία Του; Ας διαβάσουμε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού: «Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό εκφράζουν ότι ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί εξολοκλήρου για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια). Όσοι έχουν βιώσει την κρίση και την παίδευση του Θεού κατανοούν βαθιά πως χωρίς τα λόγια του Θεού που φανερώνουν τη διαφθορά και την ουσία μας, δεν θα δούμε ποτέ πόσο βαθιά διεφθαρμένοι είμαστε, πόσο σοβαρή είναι η διαφθορά μας. Αν δεν μας έκρινε, παίδευε, κλάδευε, αντιμετώπιζε και πειθαρχούσε ο Θεός, δεν θα αποβάλλαμε ποτέ τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας και μάλιστα θα δυσκολευόμασταν να γνωρίσουμε πραγματικά τον εαυτό μας. Αναμενόμενα τόσοι πιστοί αμαρτάνουν και εξομολογούνται, κι έπειτα εξομολογούνται κι αμαρτάνουν ξανά, χωρίς να βλέπουν πως η ρίζα των αμαρτιών τους βρίσκεται εξ ολοκλήρου στη βαθιά διαφθορά τους από τον Σατανά. Ακόμη πιστεύουν εσφαλμένα ότι μπορούν να ανέλθουν στους ουρανούς επειδή έχουν συγχωρεθεί. Μιλάμε για πραγματική τύφλωση κι ανοησία, για έλλειψη αυτοεπίγνωσης. Η αληθινή μετάνοια έρχεται μόνο μέσα από την κρίση και την παίδευση του Παντοδύναμου Θεού, κι ο φόβος του Θεού κι η αποφυγή του κακού προέρχονται μόνο από τη γνώση της δίκαιης διάθεσης του Θεού. Μόνο τότε μπορούμε να λατρεύουμε τον Θεό, να υποτασσόμαστε σε Εκείνον και να κάνουμε το θέλημά Του. Αυτό το γνωρίζεις αληθινά μόνο αφού βιώσεις την κρίση του Θεού τις έσχατες ημέρες και καθαρθείς.

Τώρα, θεωρώ πως είναι σαφές σε όλους ότι ο δρόμος προς τη βασιλεία είναι πολύ συγκεκριμένος, πολύ πρακτικός, δεν έχει να κάνει μόνο με το να συγχωρεθούμε και να περιμένουμε να μας αρπάξει ο Κύριος, και να οδηγηθούμε κατευθείαν στους ουρανούς. Κάτι τέτοιο δεν είναι ρεαλιστικό —αυτός είναι ευσεβής πόθος. Αν θέλουμε να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών, το πιο σημαντικό είναι να αποδεχτούμε την κρίση και την παίδευση του Παντοδύναμου Θεού, ώστε η διαφθορά μας να καθαρθεί και να μπορούμε να κάνουμε το θέλημα του Θεού. Τότε, θα είμαστε άξιοι να λάβουμε τις υποσχέσεις και τις ευλογίες του Θεού και να μεταφερθούμε στη βασιλεία Του. Αν αρνηθούμε να αποδεχτούμε το έργο της κρίσης του Παντοδύναμου Θεού, δεν θα κερδίσουμε ποτέ την αλήθεια και τη ζωή ούτε η διαφθορά μας θα καθαρθεί. Το να λαχταράμε απλώς ο Κύριος να μας πάρει στους ουρανούς με αυτόν τον τρόπο είναι μάταιο, κι αυτοί οι άνθρωποι είναι οι μωρές παρθένες, που θα πέσουν στις συμφορές, θρηνώντας και τρίζοντας τα δόντια. Μπορούμε να πούμε ότι με την αποδοχή του έργου του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες ανυψωνόμαστε ενώπιον του θρόνου Του. Και πάλι πρέπει να αποδεχτούμε τις αλήθειες που Εκείνος εκφράζει, καθώς και την κρίση και την παίδευσή Του, να αποβάλουμε τη διαφθορά και να καθαρθούμε, ώστε να μας προστατεύσει και να μας φυλάξει τελικά ο Θεός εν μέσω των συμφορών, και να εισέλθουμε στον όμορφο προορισμό που Εκείνος προετοίμασε. Η κατ’ επίφαση αποδοχή του Παντοδύναμου Θεού χωρίς την αποδοχή της αλήθειας, χωρίς την υποταγή στην κρίση και την παίδευσή Του δεν είναι αληθινή πίστη, δεν δείχνει κάποιον που αγαπάει πραγματικά την αλήθεια. Αυτά τα άτομα θα φανερωθούν και θα εξαλειφθούν στο τέλος. Ας ολοκληρώσουμε με ένα άλλο χωρίο από τον Παντοδύναμο Θεό. «Αυτοί που επιθυμούν να κερδίσουν τη ζωή χωρίς να στηρίζονται στην αλήθεια που ειπώθηκε από τον Χριστό είναι οι πιο γελοίοι άνθρωποι στη γη, κι εκείνοι που δεν αποδέχονται την οδό της ζωής που έφερε ο Χριστός είναι χαμένοι σε μια φαντασία. Κι έτσι, λέω ότι εκείνους που δεν αποδέχονται τον Χριστό των εσχάτων ημερών, θα τους αποστρέφεται ο Θεός για πάντα. Ο Χριστός είναι η πύλη του ανθρώπου για τη βασιλεία κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών και δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να Τον παρακάμψει. Κανείς δεν μπορεί να τελειωθεί από τον Θεό, παρά μόνο μέσω του Χριστού. Πιστεύεις στον Θεό, άρα πρέπει να αποδεχτείς τα λόγια Του και να υπακούσεις στην οδό Του. Δεν μπορείς απλώς να σκέφτεσαι να κερδίσεις ευλογίες χωρίς να είσαι ικανός να λάβεις την αλήθεια ή να αποδεχτείς την παροχή της ζωής. Ο Χριστός έρχεται τις έσχατες ημέρες, ώστε σε όλους εκείνους που Τον πιστεύουν αληθινά να παρασχεθεί ζωή. Το έργο Του στοχεύει στην ολοκλήρωση της παλιάς εποχής και στην είσοδο στη νέα, και είναι, επίσης, το μονοπάτι που πρέπει να διαβούν όλοι εκείνοι που θα εισέλθουν στη νέα εποχή. Εάν δεν είσαι ικανός να Τον αναγνωρίσεις, και, αντ’ αυτού, Τον καταδικάζεις, Τον βλασφημείς, ή ακόμα Τον καταδιώκεις, τότε είναι σίγουρο ότι θα καίγεσαι στην αιωνιότητα και δεν θα εισέλθεις ποτέ στη βασιλεία του Θεού. Επειδή ο Χριστός αυτός είναι ο ίδιος η έκφραση του Αγίου Πνεύματος, η έκφραση του Θεού, Εκείνος τον οποίο εμπιστεύτηκε ο Θεός να εκτελέσει το έργο Του πάνω στη γη. Κι έτσι, λέω ότι εάν δεν μπορείς να αποδεχτείς όλα εκείνα που κάνει ο Χριστός των εσχάτων ημερών, τότε βλασφημείς το Άγιο Πνεύμα. Τα αντίποινα που θα υποστούν εκείνοι που βλασφημούν το Άγιο Πνεύμα είναι αυταπόδεικτα σε όλους» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή).