Τον Μάρτιο του 2021, αποδέχτηκα το έργο του Παντοδύναμου Θεού. Διάβαζα πολλά λόγια Του, συναναστρεφόμουν συχνά με αδελφούς και αδελφές, και σύντομα έγινα επικεφαλής ομάδας. Στην εκκλησία, γνώρισα την Κλαούντια. Μου είπε ότι πίστευε στον Παντοδύναμο Θεό για ενάμιση χρόνο, ότι ήταν διακόνισσα ποτίσματος και διαχειριζόταν ομάδες συναθροίσεων, και ότι ήξερε πώς να ποτίζει καλά τους αδελφούς και τις αδελφές. Ήταν, επίσης, πολύ φιλική μαζί μου. Με χαιρετούσε και μοιραζόταν μαζί μου τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, έτσι χαιρόμουν πολύ και ένιωθα ότι νοιαζόταν για μένα. Μου έλεγε, επίσης, ότι επειδή πίστευα για μικρό διάστημα, δεν θα άντεχα να είμαι μόνη μου επικεφαλής ομάδας, ότι αν δεν καταλάβαινα τον λόγο του Θεού, μπορεί να έκανα λάθη, γι’ αυτό μου ζήτησε να την ενημερώνω για κάθε συνάθροιση. Ακούγοντάς την να το λέει αυτό, ανησύχησα πολύ. Φοβόμουν ότι μπορεί να έκανα λάθη, έτσι όποτε φιλοξενούσα συνάθροιση, την ενημέρωνα. Πίστευα ότι συναναστρεφόταν καλά και ότι χρειαζόμουν τη βοήθειά της και δεν θα τα κατάφερνα μόνη μου. Κάποτε ήταν να υποστηρίξω μια αδελφή που δεν ερχόταν τακτικά, και η Κλαούντια μού είπε, «Είσαι νέα στην πίστη και δεν ξέρεις πράγματα. Δεν μπορείς να υποστηρίξεις μόνη σου τη νεοφώτιστη. Θα είμαι πάντα εδώ να σε βοηθώ και να σε καθοδηγώ». Είπε και ότι ήθελε να με διδάξει περισσότερα. Πίστευα ότι ήταν πολύ καλή αδελφή γιατί όποτε είχα πρόβλημα, με βοηθούσε.

Αργότερα, έπρεπε να εκλεγούν νέοι επικεφαλής και διάκονοι. Πριν τις εκλογές, η Κλαούντια μού είπε, «Η ανώτερη επικεφαλής δεν συναναστρέφεται καλά στις συναθροίσεις. Πρέπει να της αντισταθούμε. Να μην αφήσουμε να συνεχίσει να είναι επικεφαλής. Αν διαπιστώσεις ότι δεν κάνει κάτι καλά, αυτό σημαίνει ότι είναι ψευδής. Αν ανακαλύψεις κάτι τέτοιο, πρέπει να μου το πεις. Αν δεν μου το πεις, προδίδεις τον Θεό». Είπα, «Δεν νομίζω ότι συμβαίνει κάτι με την επικεφαλής. Δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Δεν μπορώ να πω κάτι που δεν ξέρω». Πρόσθεσε, «Εργάζομαι στην εκκλησία εδώ και ενάμιση χρόνο, και ξέρω πώς να ηγούμαι, μα η ανώτερη επικεφαλής δεν με επέλεξε ποτέ για επικεφαλής. Πρέπει να αντιταχθείς στις εκλογές τους. Μόνο έτσι θα εκλεγείς ποτέ ως επικεφαλής». Ένιωσα ότι δεν είχε δίκιο. Δεν μπορεί απλώς να γίνεσαι επικεφαλής επειδή το θέλεις. Αυτοί εκλέγονται από αδελφούς και αδερφές με βάση τις αρχές, και είτε γινόμαστε επικεφαλής είτε όχι, όλοι πρέπει να υπακούμε στις ρυθμίσεις του Θεού. Σύντομα, εκλέχτηκα διάκονος. Η Κλαούντια έγινε έξαλλη όταν το έμαθε και άρχισε να λέει ότι οι επικεφαλής έκαναν λάθος. Είπε, επίσης: «Είσαι νεοφώτιστη και ακόμα δεν ξέρεις τίποτα. Πώς σε άφησαν να γίνεις διακόνισσα;» Όταν το άκουσα αυτό, δεν ήξερα τι να κάνω. Δεν ήθελα να το απορρίψω, μα φοβόμουν μήπως δεν τα πάω καλά. Ήμουν πολύ μπερδεμένη.

Η Κλαούντια έφερε τους διακόνους της εκκλησίας, τους επικεφαλής ομάδων και εμένα σε μια ομάδα. Ήμασταν συνολικά περίπου δώδεκα άτομα, και μας ζήτησε να μην το πούμε στους επικεφαλής. Τη ρώτησα γιατί, και μου είπε: «Δημιούργησα αυτή την ομάδα για να σας διδάξω. Μπορώ να σας βοηθήσω με την κατανόηση περισσότερης αλήθειας και την καλύτερη εκτέλεση των καθηκόντων σας. Αυτή η ομάδα δεν έχει σχέση με τους επικεφαλής. Το κάνω αυτό για το δικό σας καλό». Τότε, νόμιζα ότι η Κλαούντια ήταν πολύ καλή και πάντα πολύ πρόθυμη να μας βοηθήσει. Σκέφτηκα: «Εντάξει, αφού είναι για το καλό μας, ας μην το πω στους επικεφαλής». Αργότερα, η Κλαούντια είπε ότι οι επικεφαλής ήταν κακοί, δεν ήξεραν πώς να κάνουν έργο, ότι όλοι τους ήταν ψευδείς επικεφαλής, ότι έπρεπε να τους διακρίνουμε, κοκ. Δεν πίστευα ότι αυτά ήταν αλήθεια. Ήταν στοργικοί και μας βοηθούσαν στην κατανόηση των λόγων του Θεού και στο καθήκον μας. Αυτό που είπε γι’ αυτούς δεν ήταν σωστό. Τότε, ένας αδελφός τη διέψευσε, λέγοντας, «Αυτό που είπες δεν είναι αλήθεια και είναι λάθος να το λες». Αλλά η Κλαούντια θύμωσε όταν το άκουσε, και διαπληκτίστηκε με τον αδελφό. Έπειτα, αποχώρησε από την ομάδα μαζί με μια άλλη αδελφή. Αργότερα, πήγα στην Κλαούντια, και είπα: «Ήταν λάθος να επικρίνεις τους επικεφαλής πίσω από την πλάτη τους. Όταν ο αδελφός σού το επισήμανε, γιατί θύμωσες; Γιατί τσακώθηκες μαζί του;» Η Κλαούντια όχι μόνο δεν το δέχτηκε, μα θύμωσε πολύ. Αργότερα, εγκατέλειψα κι εγώ την ομάδα.

Δεν περίμενα να σκαλίζει τα προβλήματα των επικεφαλής σε κάθε συνάντηση των συνεργατών. Σε μια συνάντηση συνεργατών, έπεισε έναν διάκονο να στείλει μήνυμα στην ομάδα λέγοντας ότι η επικεφαλής της εκκλησίας Νοέλια δεν έκανε καλή δουλειά, ότι δεν έλυνε τα προβλήματα των αδελφών ή δεν καλλιεργούσε επικεφαλής ομάδας, και ότι έπρεπε να παραιτηθεί και ν’ αφήσει τη θέση σε κάποιον άλλον. Η ανώτερη επικεφαλής είπε: «Η Νοέλια δεν έκανε κάποιο έργο πριν λίγο καιρό επειδή ήταν άρρωστη, αλλά συνήθως είναι πολύ υπεύθυνη στα καθήκοντά της». Αλλά ακόμα και όταν άκουσε αυτό, η Κλαούντια δεν το άφησε έτσι, λέγοντας: «Είναι η επικεφαλής, πρέπει να εργάζεται πιο σκληρά από εμάς». Στη συνέχεια έστειλε ένα μήνυμα: «Υπερασπίζομαι το έργο της εκκλησίας. Στο παρελθόν, η επικεφαλής με αντιμετώπισε επειδή δεν έκανα πρακτικό έργο. Αυτό με πλήγωσε, αλλά ο Θεός γνωρίζει την καρδιά μου και όλα θα έρθουν στο φως». Μετά, η Κλαούντια έλεγε συνεχώς ότι η εκκλησία μας ήταν κακή, οι επικεφαλής μας ψευδείς, ότι ήθελε να κάνει καθήκον σε άλλη εκκλησία. Στις συναθροίσεις, πάντα έλεγε ότι το καθετί δεν ήταν καλό ή ήταν λάθος, πράγμα που δεν άφηνε κανέναν να ηρεμήσει και να στοχαστεί τον λόγο του Θεού. Όλο αυτό φαινόταν άσχημο και δεν μου άρεσε η ατμόσφαιρα. Η εκκλησία πρέπει να είναι τόπος λατρείας του Θεού, όπου όλοι συναθροίζονται για να τρώνε και να πίνουν τα λόγια Του, αλλά σ’ εκείνο το σημείο, είχε χαλάσει εντελώς. Ήθελα να το αναφέρω αυτό στην επικεφαλής, αλλά φοβήθηκα ότι αν το μάθαινε η Κλαούντια, θα είχε γνώμες για μένα και θα πίστευε ότι διέδιδα φήμες γι’ αυτήν. Δεν ήθελα να προσβάλω κανέναν, οπότε δεν είπα τίποτα. Αργότερα, η Κλαούντια ήρθε ξανά και μου είπε ότι οι επικεφαλής της εκκλησίας ήταν ψευδείς και πως έπρεπε να τους αντισταθούμε. Εκείνη την εποχή, δεν καταλάβαινα και δεν ήξερα τι να κάνω, οπότε βασανιζόμουν πολύ. Προσευχήθηκα ενώπιον του Θεού, ζητώντας να με οδηγήσει. Αργότερα, διάβασα τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. «Κατάβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια στο να εναποθέσεις την καρδιά σου ενώπιόν Μου και Εγώ θα σε παρηγορήσω και θα σου προσφέρω γαλήνη και ευτυχία. Μην πασχίζεις να είσαι κάπως ενώπιον των άλλων ανθρώπων· δεν έχει μεγαλύτερη αξία και δεν είναι πιο βαρυσήμαντο να ικανοποιείς Εμένα; Ικανοποιώντας Με, δεν θα πλημμυρίσεις με αιώνια και ισόβια γαλήνη και ευτυχία;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 10). Αφού διάβασα τα λόγια Του, κατάλαβα. Έβλεπα την Κλαούντια να διαταράσσει την εκκλησιαστική ζωή, μα δεν το έλεγα, γιατί νοιαζόμουν για την εικόνα και τη θέση μου και δεν ήθελα να προσβάλω κανέναν. Δεν σκέφτηκα ότι αν δεν προστάτευα την εκκλησιαστική ζωή, θα ήμουν στο πλευρό του Σατανά, κάτι που ο Θεός απεχθάνεται. Δεν είχα γαλήνη και χαρά στην καρδιά, μόνο πόνο και δυστυχία, επειδή δεν έκανα πράξη την αλήθεια. Δεν μπορούσα πλέον να προστατεύσω τις σχέσεις μου. Έπρεπε να προστατεύσω την εκκλησιαστική σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Μια μέρα, η ανώτερη επικεφαλής με ρώτησε τη γνώμη μου για τη συμπεριφορά της Κλαούντια. Είπα: «Αυτό που έκανε δεν είναι σωστό. Αυτά καλό είναι να μη γίνονται στην εκκλησία». Της είπα και για κάποιες άλλες συμπεριφορές της Κλαούντια.

Μετά, η επικεφαλής της εκκλησίας μάς είπε πώς να διακρίνουμε την Κλαούντια και διαβάσαμε κάποια λόγια του Θεού. «Η εξαπάτηση και η προσέλκυση είναι παρόμοιες στη σημασία, αλλά υπάρχει διαφορά στην ουσία και τις τεχνικές τους. Εξαπάτηση είναι να χρησιμοποιεί κανείς μυθοπλασίες για να παραπλανήσει τους ανθρώπους και να τους κάνει να τις εκλάβουν ως την αλήθεια· προσέλκυση είναι να χρησιμοποιεί κανείς σκόπιμα κάποιες τεχνικές, και να κάνει τους ανθρώπους να κάνουν αυτό που λέει και να ακολουθήσουν το μονοπάτι του, και αυτό το κίνητρο είναι αρκετά εμφανές. Εξαπάτηση και προσέλκυση είναι η χρήση σωστού λόγου προκειμένου να παραπλανήσει κανείς τους ανθρώπους. Είναι να λέει κανείς πράγματα που οι άνθρωποι τα θεωρούν απόλυτα σωστά και που τους είναι εύκολο να τα αποδεχτούν, κάνοντάς τους, εν αγνοία τους, να πιστέψουν στον ομιλητή και να τον ακολουθήσουν, και κάνοντάς τους να συνταχθούν μαζί του, οπότε γίνονται μια συμμορία κολλητών του. Είναι το να προσελκύει κανείς ανθρώπους από μια σωστή ομάδα στο δικό του στρατόπεδο. Εν ολίγοις, αν οι άνθρωποι δεχτούν μια τέτοια προσέγγιση από έναν αντίχριστο, τότε θα φτάσουν να πιστεύουν στον αντίχριστο και να τον ακολουθούν, και από εκεί και πέρα, θα δέχονται και θα υπακούν ό,τι λέει ο αντίχριστος. Δίχως να το γνωρίζουν, θα φτάσουν να ακολουθούν τον αντίχριστο. Δεν έχουν ξεγελαστεί; Ορισμένοι αντίχριστοι συχνά χρησιμοποιούν ορισμένες τεχνικές στην επικοινωνία τους με τους ανθρώπους και στην ομιλία τους, προκειμένου να επιτύχουν τον στόχο τους να εξαπατήσουν τους ανθρώπους και να τους προσελκύσουν. Αυτό οδηγεί στο σχηματισμό εντός της εκκλησίας κλικών, φατριών και φυλών. […] Με αυτόν τον τρόπο, ένας αντίχριστος εξαπατά τους ανθρώπους και τους προσελκύει χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό, δημιουργώντας κλίκες και φατρίες. Χρησιμοποιεί αυτές τις τεχνικές για να διαιρέσει και να ελέγξει την εκκλησία. Ποιος είναι ο στόχος τους σ’ αυτό; (Να δημιουργήσει μια ανεξάρτητη βασιλεία.) Ποια είναι η ουσία της δημιουργίας μιας ανεξάρτητης βασιλείας; Είναι να θέσει κανείς τον εαυτό του σε ανταγωνισμό με τον Χριστό, να πάρει βίαια την εξουσία επί του εκλεκτού λαού του Θεού και να εναντιωθεί στον Θεό. Δεν είναι αυτό μια προσπάθεια να ανταγωνιστεί τον Θεό; (Είναι.) Ναι, αυτό ακριβώς είναι» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο πέμπτο: Εξαπατούν, προσελκύουν, απειλούν και ελέγχουν τους ανθρώπους). Η επικεφαλής συναναστράφηκε μαζί μας με τα λόγια του Θεού για τη συμπεριφορά της Κλαούντια, λέγοντας ότι συχνά μαρτυρούσε περί του εαυτού της ότι κατανοεί πολλή από την αλήθεια και μπορεί να κάνει το έργο των επικεφαλής και των διακόνων, γεγονός που εξαπάτησε πολλούς νεοφώτιστους, ώστε να τη λατρεύουν και να λένε ότι ήταν άδικο που δεν είχε γίνει επικεφαλής. Στην πραγματικότητα, ως διακόνισσα, εργαζόταν επιφανειακά, δεν έκανε ποτέ πρακτικό έργο και πολλοί νεοφώτιστοι που πότιζε δεν έρχονταν τακτικά στις συναθροίσεις. Αφού η ανώτερη επικεφαλής συναναστράφηκε μαζί της γι’ αυτά, εκείνη όχι μόνο δεν έκανε αυτοκριτική, μα είπε ότι της φέρθηκαν άδικα και ότι ο Θεός γνώριζε την καρδιά της. Επιπλέον, ανταγωνιζόταν για τη φήμη και το κέρδος στην εκκλησία. Όταν δεν την επέλεξαν ως επικεφαλής, άρχισε να διαδίδει ότι οι εκλεγμένοι επικεφαλής ήταν άπειροι και ανίκανοι να κάνουν το έργο. Η ανώτερη επικεφαλής συναναστράφηκε μαζί της τις αρχές της εκλογής· είπε ότι επιλέγονται όσοι έχουν καλή ανθρώπινη φύση και επιζητούν την αλήθεια, όχι εκείνοι με τη μεγαλύτερη εργασιακή εμπειρία, μα εκείνη δεν το δέχτηκε και μάλιστα δημιούργησε κρυφά μια ομάδα. Συγκέντρωσε όλους εκείνους που ήταν κοντά της και είπε κρυφά ότι η ανώτερη επικεφαλής δεν μπορούσε να οργανώσει το έργο, προκαλώντας σύγκρουση μεταξύ του επικεφαλής και των αδελφών. Έπεισε ακόμη και μερικούς διακόνους να πουν στους νέους επικεφαλής να παραιτηθούν. Δημιούργησε χάος στην εκκλησία και δεν μπορούσε να γίνει κανονικά το εκκλησιαστικό έργο. Η Κλαούντια ήταν ένας αντίχριστος που διατάρασσε σκόπιμα την εκκλησιαστική ζωή. Για λίγο, δυσκολεύτηκα να δεχτώ αυτά που είπε η επικεφαλής. Δεν το πίστευα. Πώς γινόταν η Κλαούντια να είναι αντίχριστος; Τις περισσότερες φορές φαινόταν καλή και πάντα βοηθούσε τους ανθρώπους. Αν και έκανε κάποια λάθη, αυτό δεν την καθιστούσε αντίχριστο, έτσι δεν είναι; Δεν θα έπρεπε να της δοθεί η ευκαιρία να μετανοήσει; Τότε, προσευχήθηκα στον Θεό, για να με καθοδηγήσει στην κατανόηση του θελήματός Του και στο να διακρίνω την Κλαούντια.

Αφού η επικεφαλής μου συναναστράφηκε με τον λόγο του Θεού για τις προθέσεις και τους στόχους των αντίχριστων, τελικά κατάλαβα σ’ έναν βαθμό την Κλαούντια. Τα λόγια του Θεού λένε: «Η ουσία της συμπεριφοράς των αντίχριστων είναι να χρησιμοποιούν διαρκώς διάφορα μέσα και μεθόδους ώστε να επιτύχουν τον στόχο τους να αποκτήσουν κύρος, να πάρουν τους ανθρώπους με το μέρος τους και να τους κάνουν να τους ακολουθούν και να τους σέβονται. Είναι πιθανό στα βάθη της καρδιάς τους να μην ανταγωνίζονται σκόπιμα με τον Θεό για την ανθρωπότητα, αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο: Ακόμη και όταν δεν ανταγωνίζονται με τον Θεό για τους ανθρώπους, επιθυμούν και πάλι να έχουν κύρος και δύναμη επάνω τους. Ακόμη και όταν έρχεται η ημέρα κατά την οποία αντιλαμβάνονται πως ανταγωνίζονται με τον Θεό για κύρος και χαλιναγωγούν λίγο τον εαυτό τους, εξακολουθούν να χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους, προκειμένου να επιδιώξουν το κύρος και το γόητρο· είναι ξεκάθαρο στην καρδιά τους ότι θα εξασφαλίσουν πραγματικό κύρος, κερδίζοντας την έγκριση και τον θαυμασμό των άλλων. Εν ολίγοις, μολονότι ό,τι κάνουν οι αντίχριστοι φαίνεται να περιλαμβάνει κάποια εκτέλεση των καθηκόντων τους, η συνέπεια αυτού είναι να εξαπατούν τους ανθρώπους, να τους κάνουν να τους λατρεύουν και να τους ακολουθούν —οπότε, η εκτέλεση του καθήκοντός τους με αυτόν τον τρόπο αποτελεί εξύψωση και μαρτυρία περί του εαυτού τους. Η φιλοδοξία τους να ελέγχουν τους ανθρώπους —και να κερδίσουν κύρος και δύναμη στην εκκλησία— δεν θα αλλάξει ποτέ. Πρόκειται για έναν ξεκάθαρο αντίχριστο. Ανεξάρτητα από το τι λέει ή κάνει ο Θεός, και ανεξάρτητα από το τι ζητά από τους ανθρώπους, οι αντίχριστοι δεν κάνουν αυτό που θα πρέπει να κάνουν, δεν εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους με τρόπο που αρμόζει στα λόγια και τις απαιτήσεις Του, ούτε εγκαταλείπουν την επιδίωξή τους για δύναμη και κύρος ως αποτέλεσμα της κατανόησης των ομιλιών Του και λίγου από το νόημα της αλήθειας. Η φιλοδοξία τους και οι επιθυμίες τους εξακολουθούν να υπάρχουν, εξακολουθούν να κυριεύουν την καρδιά τους και να ελέγχουν όλο τους το είναι, κατευθύνοντας τη συμπεριφορά και τις σκέψεις τους και καθορίζοντας το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν. Πρόκειται για έναν πραγματικό αντίχριστο» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο πέμπτο: Εξαπατούν, προσελκύουν, απειλούν και ελέγχουν τους ανθρώπους). Η επικεφαλής συναναστράφηκε: «Από τα λόγια Του που αποκαλύπτουν τους αντίχριστους, βλέπουμε ότι πιστεύουν στον Θεό για το κύρος και για την επιθυμία τους να κατέχουν εξουσία. Για το κύρος, συχνά εξυψώνουν και μαρτυρούν περί του εαυτού τους έτσι ώστε οι άλλοι να τους θαυμάζουν, και κάποιες φορές σχηματίζουν κλίκες και σπέρνουν τη διχόνοια. Τώρα, σύμφωνα με τη συμπεριφορά των αντίχριστων, μπορούμε να τη διακρίνουμε. Από τότε που έγινε διακόνισσα ποτίσματος, θέλει να είναι επικεφαλής. Για να κερδίσει την αποδοχή των αδελφών, ώστε να την επιλέξουν ως επικεφαλής, συχνά μαρτυρούσε ότι πίστευε στον Θεό για μεγάλο χρονικό διάστημα, ηγούταν πολλών ομάδων, είχε εμπειρία και κατανοούσε πολλή από την αλήθεια. Επιτέθηκε και στους νέους πιστούς, λέγοντας ότι δεν καταλαβαίνουν τίποτα, και έλεγε ότι χρειάζονταν τη βοήθειά της για να εκτελούν καλά το καθήκον τους· γι’ αυτό, μερικοί τη λάτρευαν και την υπάκουγαν. Όταν είδε την εκκλησία να επιλέγει επικεφαλής και διακόνους ανθρώπους που πίστευαν λιγότερο καιρό από κείνη, δυσαρεστήθηκε. Διέδωσε κατηγορίες στην εκκλησία ότι είναι ψευδείς επικεφαλής και ζήτησε απ’ όλους να τους απορρίψουν να υποστηρίξουν αυτήν, ώστε να επιλεγεί εκείνη ως επικεφαλής. Επίσης, έβαλε κάποιους να καταδικάσουν τους νεοεκλεγέντες επικεφαλής, γεγονός τους που έκανε να αισθάνονται περιορισμένοι και αρνητικοί. Η εκκλησία είναι μέρος βρώσης και πόσης του λόγου του Θεού, και λατρείας Αυτού, μα η Κλαούντια έσπειρε τη διχόνοια και αναστάτωσε τους πάντες, στερώντας τους μια φυσιολογική εκκλησιαστική ζωή. Έκανε το παν για να αποκτήσει κύρος. Η φύση και η ουσία της είναι ιδιαίτερα ύπουλη και κακή, είναι αντίχριστος που μισεί την αλήθεια και εχθρική προς τον Θεό». Διαβάζοντας τα λόγια του Θεού και ακούγοντας τη συναναστροφή της επικεφαλής, τελικά κατάλαβα κάπως την Κλαούντια. Νόμιζα ότι ήταν ευγενική και ενθουσιώδης για το καθήκον της, ότι βοηθούσε τους ανθρώπους. Πίστευα ότι το έκανε για το καλό της εκκλησίας. Αν και επέκρινε τους επικεφαλής πίσω από την πλάτη τους, και τσακωνόταν με τους αδελφούς και τις αδελφές, Δεν κατανοούσα τις προθέσεις πίσω από τα λόγια και τις πράξεις της. Τώρα κατάλαβα ότι τα έκανε όλα αυτά για χάρη του να γίνει επικεφαλής. Με χαιρετούσε και μου έστελνε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Μου έλεγε ότι έκανε καθήκον για πάνω από ένα χρόνο, ότι γνώριζε τον λόγο του Θεού και είχε το έργο του Αγίου Πνεύματος. Έλεγε, επίσης, ότι οι νεοεκλεγέντες επικεφαλής ήταν ψευδείς, όπως και η ανώτερη επικεφαλής. Όσα έλεγε και έκανε ήταν για να υποτιμήσει τους επικεφαλής, επειδή ήθελε να επιλεγεί αυτή ως επικεφαλής. Έστησε κρυφά μια ομάδα, επιτέθηκε και έκρινε τους επικεφαλής, και υποκίνησε τους πάντες να τους απορρίψουν· στη συνέχεια, όταν οι άλλοι της έλεγαν ότι είπε κάτι λάθος, όχι μόνο δεν το αποδεχόταν, αλλά τσακωνόταν μαζί τους. Τώρα, είδα καθαρά ότι για το κύρος, υποκινούσε τη σύγκρουση με τους επικεφαλής και προσπαθούσε να διχάσει την εκκλησία. Ήταν πράγματι ένας αντίχριστος.

Η επικεφαλής συνέχισε: «Αφού η Κλαούντια έκανε αυτά τα πράγματα, η ανώτερη επικεφαλής συναναστράφηκε πολλές φορές μαζί της για τις αρχές της αλήθειας, μα εκείνη δεν το δεχόταν. Συνέχισε να σπέρνει διχόνοια στην εκκλησία, να σχηματίζει κλίκες και να διχάζει, γεγονός που διατάρασσε το έργο της εκκλησίας». Η επικεφαλής μάς διάβασε κάποια λόγια του Θεού, «Όσοι από τους αδελφούς και τις αδελφές εκπέμπουν συνεχώς την αρνητικότητά τους είναι υπηρέτες του Σατανά και αναστατώνουν την εκκλησία. Αυτού του είδους οι άνθρωποι πρέπει μια μέρα να αποβληθούν και να αποκλειστούν. […] Όσοι εκφέρουν τα δηλητηριώδη, κακόβουλα λόγια τους εντός της εκκλησίας, διαδίδουν φήμες, υποδαυλίζουν διχόνοιες και σχηματίζουν κλίκες μεταξύ των αδελφών —αυτοί θα έπρεπε να έχουν αποβληθεί από την εκκλησία. Εντούτοις, επειδή τώρα είναι μια διαφορετική εποχή του έργου του Θεού, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι έχουν περιοριστεί, διότι πρόκειται σίγουρα να αποκλειστούν. Όλοι όσοι έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Μερικοί δεν έχουν τίποτα παραπάνω από διεφθαρμένες διάθεσεις, ενώ άλλοι διαφέρουν: Όχι μόνο έχουν διεφθαρμένες, σατανικές διαθέσεις, αλλά και η φύση τους είναι άκρως κακόβουλη. Τα λόγια και οι ενέργειές τους δεν αποκαλύπτουν μόνο τις διεφθαρμένες, σατανικές διαθέσεις τους· αυτοί οι άνθρωποι είναι, επίσης, ο αληθινός Σατανάς ο διάβολος. Με τη συμπεριφορά τους διακόπτουν και αναστατώνουν το έργο του Θεού, βλάπτουν την είσοδο των αδελφών στη ζωή και καταστρέφουν την κανονική ζωή της εκκλησίας. Αυτοί οι λύκοι με την αμφίεση προβάτων πρέπει αργά ή γρήγορα να απομακρυνθούν· η στάση που θα πρέπει να υιοθετηθεί προς αυτούς τους υπηρέτες του Σατανά θα πρέπει να είναι άτεγκτη, μια στάση απόρριψης. Μονάχα έτσι στέκεται κανείς στο πλευρό του Θεού, και όσοι δεν μπορούν να το κάνουν, κυλιούνται στον βούρκο με τον Σατανά» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προειδοποίηση σε όσους δεν κάνουν πράξη την αλήθεια). Μετά από την ανάγνωση, η επικεφαλής συναναστράφηκε, «Ο Θεός μάς λέει ξεκάθαρα ότι όσοι διαδίδουν αρνητικότητα, σπέρνουν διχόνοια και σχηματίζουν κλίκες στην εκκλησία —προκαλούν διαταραχές, δεν παίζουν ποτέ θετικό ρόλο και δεν μετανοούν. Όλους αυτούς θα τους αποκλείσει ο Θεός και θα πρέπει να εκκαθαριστούν από την εκκλησία. Αυτή είναι η δίκαιη διάθεση του Θεού. Η εκκλησία αντιμετωπίζει τους κακοποιούς σύμφωνα με τις αρχές. Μερικοί έχουν μόνο διεφθαρμένες διαθέσεις, αλλά δεν είναι κακοί στην ουσία. Μπορούν να δεχτούν την αλήθεια και να μετανοήσουν μετά από συναναστροφή. Η εκκλησία δίνει ευκαιρία σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Μα κάποιοι είναι μοχθηροί από τη φύση τους και δεν αποδέχονται την αλήθεια. Μισούν όποιον συναναστρέφεται μαζί τους για την αλήθεια και συνεχίζουν να κάνουν κακό. Αυτό που δείχνουν δεν είναι μια στιγμιαία εκδήλωση διαφθοράς. Από την ουσία τους μισούν την αλήθεια και αντιστέκονται στον Θεό. Είναι αληθινοί αντίχριστοι και όποτε κι αν βρεθούν, απομακρύνονται». Από τα λόγια του Θεού και τη συναναστροφή της επικεφαλής, είδα ότι η Κλαούντια έσπερνε διχόνοια ανάμεσα στους αδελφούς και τις αδελφές, επιτίθετο και έκρινε τους επικεφαλής, διατάρασσε την εκκλησιαστική ζωή και έκανε πολλούς να εγκαταλείψουν την εκκλησία και να την ακολουθήσουν· όλα αυτά την καθιστούσαν αληθινό αντίχριστο. Στην αρχή, δεν είχα κατανόηση. Σκεφτόμουν, «Γιατί να μην της δώσουμε την ευκαιρία να μετανοήσει;» Είχε λάβει πολλές φορές συναναστροφή και βοήθεια, καθώς και πολλές ευκαιρίες, μα συνέχιζε να μην αποδέχεται την αλήθεια και να μη μετανοεί. Η φύση της ήταν μίσος προς την αλήθεια και εχθρικότητα προς τον Θεό. Όσες ευκαιρίες και αν της δίνονταν, δεν θα μετανοούσε ποτέ πραγματικά, γι’ αυτό έπρεπε να απομακρυνθεί. Μόλις το κατάλαβα, φυσικά αναρωτήθηκα: «Πώς έγινε να συναντήσω ένα τέτοιο άτομο μόλις άρχισα να πιστεύω στον Θεό; Γιατί εμφανίζονται αντίχριστοι στην εκκλησία;»

Αφού η επικεφαλής μάς διάβασε κάποια λόγια του Θεού, κατάλαβα τελικά το θέλημά Του. «Όταν οι αντίχριστοι εμφανίζονται και διαταράσσουν την εκκλησία, αυτό είναι καλό ή κακό; (Είναι κακό.) Πώς είναι κακό; Μήπως έκανε λάθος ο Θεός; Μήπως ο Θεός δεν παρακολούθησε προσεκτικά και δεν επέτρεψε στους αντίχριστους να διεισδύσουν στον οίκο του Θεού; (Όχι.) Τότε τι συμβαίνει; (Ο Θεός εκθέτει τους αντίχριστους, ώστε να αναπτυχθεί η διάκρισή μας, να μάθουμε πώς να διακρίνουμε τη φύση και ουσία τους, να μην αφήσουμε ποτέ ξανά τον Σατανά να μας ξεγελάσει και να είμαστε σε θέση να μείνουμε ακλόνητοι στη μαρτυρία μας για τον Θεό. Αυτή είναι η σωτηρία του Θεού για εμάς.) Μιλάμε πάντα για το πόσο κακός, μοχθηρός και κακόβουλος είναι ο Σατανάς, για το ότι ο Σατανάς έχει κουραστεί από την αλήθεια και τη μισεί. Το βλέπεις αυτό; Βλέπεις τι κάνει ο Σατανάς στον πνευματικό κόσμο; Πώς μιλάει και ενεργεί, ποια είναι η στάση του απέναντι στην αλήθεια και τον Θεό, πού βρίσκεται το κακό του —δεν βλέπεις τίποτα από αυτά. Έτσι, άσχετα με το πώς λέμε ότι ο Σατανάς είναι μοχθηρός, ότι αντιστέκεται στον Θεό και ότι έχει κουραστεί από την αλήθεια, στο δικό σου μυαλό, πρόκειται απλώς για μια δήλωση. Δεν υπάρχει καμία αληθινή εικόνα γι’ αυτό. Είναι πολύ κενό και καθόλου πρακτικό· δεν μπορεί να χρησιμεύσει ως πρακτική αναφορά. Όταν, όμως, κάποιος έχει έρθει σε επαφή με έναν αντίχριστο, βλέπει λίγο πιο καθαρά την κακή, μοχθηρή διάθεση του Σατανά και την ουσία του, σύμφωνα με την οποία έχει κουραστεί από την αλήθεια, και τότε έχει μια λίγο πιο διορατική και πρακτική κατανόηση του Σατανά. Χωρίς αυτά τα αληθινά παραδείγματα και γεγονότα τα οποία βλέπουν οι άνθρωποι και με τα οποία έρχονται σε επαφή, οι αλήθειες που κατανοούν θα είναι δυσδιάκριτες, κενές και μη πρακτικές. Μα όταν έρχονται σε αληθινή επαφή με αυτούς τους αντίχριστους και τους μοχθηρούς ανθρώπους, βλέπουν πώς εκείνοι κάνουν το κακό και αντιστέκονται στον Θεό, και είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τη φύση και ουσία του Σατανά. Βλέπουν ότι αυτοί οι μοχθηροί άνθρωποι και οι αντίχριστοι είναι ο ενσαρκωμένος Σατανάς —ότι είναι ο ζωντανός Σατανάς, ο ζωντανός διάβολος. Η επαφή με τους αντίχριστους και τους μοχθηρούς ανθρώπους μπορεί να έχει τέτοια επίδραση» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο: Κάνουν το καθήκον τους μόνο για να διακριθούν και να τροφοδοτήσουν τα δικά τους συμφέροντα και φιλοδοξίες· ποτέ δεν λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και μάλιστα ξεπουλάνε αυτά τα συμφέροντα με αντάλλαγμα την προσωπική δόξα (Μέρος όγδοο)). «Στην εκκλησία, ένας αντίχριστος δεν είναι μόνο εχθρός του Θεού, αλλά και εχθρός του εκλεκτού λαού του Θεού. Αν δεν μπορείς να αναγνωρίσεις έναν αντίχριστο, είναι πιθανό να εξαπατηθείς και να κερδηθείς, να βαδίσεις στο μονοπάτι του αντίχριστου, και να σε καταραστεί και να σε τιμωρήσει ο Θεός. Αν συμβεί αυτό, η πίστη σου στον Θεό έχει αποτύχει εντελώς. Τι πρέπει να διαθέτουν οι άνθρωποι για να τους δοθεί σωτηρία; Πρώτον, πρέπει να κατανοούν πολλές αλήθειες και να είναι σε θέση να αναγνωρίσουν την ουσία, τη διάθεση και το μονοπάτι ενός αντίχριστου. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλίσουν ότι δεν θα λατρεύουν ούτε θα ακολουθούν ανθρώπους ενώ πιστεύουν στον Θεό, και ο μόνος τρόπος για να ακολουθήσουν τον Θεό μέχρι τέλους. Μόνο οι άνθρωποι που είναι σε θέση να αναγνωρίσουν έναν αντίχριστο μπορούν να πιστεύουν πραγματικά στον Θεό, να Τον ακολουθούν και να καταθέτουν μαρτυρία για Αυτόν. Η αναγνώριση ενός αντίχριστου δεν είναι απλή υπόθεση και απαιτεί την ικανότητα να βλέπει κανείς ξεκάθαρα την ουσία του και να διακρίνει τις συνωμοσίες, τα τεχνάσματα και τους επιδιωκόμενους στόχους πίσω από ό,τι κάνει. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα σε εξαπατά ούτε θα σε ελέγχει και θα μπορείς να παραμένεις σταθερός, να επιδιώκεις με ασφάλεια και σιγουριά την αλήθεια, και να είσαι ακλόνητος στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και της επίτευξης της σωτηρίας. Αν δεν μπορείς να αναγνωρίσεις έναν αντίχριστο, τότε μπορεί να πει κανείς ότι βρίσκεσαι σε μεγάλο κίνδυνο, και είναι πιθανό να σε εξαπατήσει και να σε αιχμαλωτίσει κάποιος αντίχριστος και να καταλήξεις να ζεις υπό την επιρροή του Σατανά. […] Έτσι, αν θέλεις να πας εκεί που θα σου δοθεί σωτηρία, η πρώτη δοκιμασία που πρέπει να περάσεις είναι να μπορείς να διακρίνεις τον Σατανά, ενώ πρέπει και να έχεις το κουράγιο να αντισταθείς στον Σατανά, να τον εκθέσεις και να τον απαρνηθείς. Πού είναι, λοιπόν, ο Σατανάς; Ο Σατανάς είναι δίπλα σου και ολόγυρά σου· μπορεί και να ζει μες στην καρδιά σου. Αν ζεις μέσα στη διάθεση του Σατανά, μπορεί να πει κανείς ότι ανήκεις στον Σατανά. Δεν μπορείς να δεις ή να αγγίξεις τον Σατανά και τα μοχθηρά πνεύματα του πνευματικού βασιλείου, μα ο Σατανάς και οι ζωντανοί διάβολοι που υπάρχουν στην αληθινή ζωή είναι παντού. Κάθε άτομο που έχει κουραστεί από την αλήθεια είναι μοχθηρό και κάθε επικεφαλής ή εργάτης που δεν αποδέχεται την αλήθεια είναι αντίχριστος ή ψευδής επικεφαλής. Δεν είναι τέτοιου είδους άνθρωποι Σατανάδες και ζωντανοί διάβολοι; Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να είναι οι ίδιοι που λατρεύεις και θαυμάζεις· θα μπορούσαν να είναι οι άνθρωποι που σε καθοδηγούν ή οι άνθρωποι τους οποίους θαυμάζεις, εμπιστεύεσαι, στους οποίους βασίζεσαι και για τους οποίους ελπίζεις για πολύ καιρό στην καρδιά σου. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, υπάρχουν οδοφράγματα μπροστά σου τα οποία σε εμποδίζουν να επιδιώξεις την αλήθεια και να αποκτήσεις σωτηρία· αυτά είναι οι ψευδείς επικεφαλής και οι αντίχριστοι. Μπορούν να πάρουν τον έλεγχο της ζωής σου και του μονοπατιού στο οποίο βαδίζεις και μπορούν να καταστρέψουν την ευκαιρία σου να σου δοθεί σωτηρία. Αν αποτύχεις να τους αναγνωρίσεις και να τους διακρίνεις, τότε ανά πάσα στιγμή θα μπορούσαν να σε εξαπατήσουν, να σε αιχμαλωτίσουν και να σε πάρουν μακριά. Έτσι, κινδυνεύεις πολύ. Αν δεν καταφέρεις να διαφύγεις από αυτόν τον κίνδυνο, είσαι θύμα θυσίας για τον Σατανά. Ούτως ή άλλως, οι άνθρωποι τους οποίους εξαπατά και ελέγχει ένας αντίχριστος, και γίνονται οπαδοί του, δεν μπορούν ποτέ, μα ποτέ να επιτύχουν τη σωτηρία. Επειδή δεν αγαπούν και δεν επιδιώκουν την αλήθεια, μπορούν να εξαπατηθούν και να ακολουθήσουν έναν αντίχριστο. Αυτό είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο τρίτο: Αποκλείουν και επιτίθενται σε όσους επιδιώκουν την αλήθεια). Η επικεφαλής συναναστράφηκε: «Ο Θεός αφήνει να εμφανίζονται αντίχριστοι για να μαθαίνουμε και να αναπτύσσουμε διάκριση, και για να αποκαλύψει όλα τα είδη ανθρώπων. Αν δεν μπορούμε να τους διακρίνουμε, τότε θα υπακούμε τυφλά όταν αυτοί μας εξαπατούν και μας ενοχλούν, και θα μας ξεγελούν και θα μας ελέγχουν εύκολα. Μπορεί ακόμη και να κάνουμε κακό και να αντισταθούμε στον Θεό, οπότε να εξαλειφθούμε· ή όταν αυτοί μας καταπιέζουν, δεν θα τολμάμε να τους αντισταθούμε, και θα νιώθουμε σκοτάδι και πόνο στην καρδιά, ή, ακόμη πιο σοβαρά, θα εγκαταλείψουμε και θα προδώσουμε τον Θεό, χάνοντας την ευκαιρία να σωθούμε απ’ Αυτόν». Η επικεφαλής συνέχισε, «Μέσω αυτού, αναζητούμε την αλήθεια και μαθαίνουμε να διακρίνουμε διάφορα είδη ανθρώπων, γνωρίζουμε ποιοι είναι οι αντίχριστοι και πώς συμπεριφέρονται, βλέπουμε καθαρά τη φύση και την ουσία των αντίχριστων, τους διακρίνουμε, τους αναφέρουμε και τους απορρίπτουμε βάσει των αρχών της αλήθειας, και μπορούμε να διαχωρίσουμε τον εαυτό μας απ’ τους αντίχριστους. Μόνο έτσι θα ξεφύγουμε απ’ την εξαπάτηση και τον έλεγχο του Σατανά. Αν δεν διακρίνουμε και δεν απορρίψουμε τους αντίχριστους, ίσως μας εξαπατήσουν και χάσουμε την ευκαιρία να σωθούμε και να τελειωθούμε». Μετά τη συναναστροφή της επικεφαλής μου, κατάλαβα ότι ο Θεός αφήνει να εμφανίζονται αντίχριστοι στην εκκλησία, για να αποκτήσουμε αλήθεια και κατανόηση και να ελευθερωθούμε απ’ την απάτη και τον έλεγχο του Σατανά. Χωρίς πραγματική επαφή με αντίχριστους, δεν μπορούμε να τους καταλάβουμε, και ίσως να εξαπατηθούμε από αυτούς και να τους ακολουθήσουμε. Αφού βιώσαμε την εξαπάτηση και την ενόχληση από αυτόν τον αντίχριστο, κατάλαβα και ότι πρέπει ν’ αναζητούμε την αλήθεια και να βλέπουμε τα πράγματα βάσει των αρχών των λόγων του Θεού. Αν κάποιος παραβιάζει τις αρχές, πρέπει να ασκούμε την αλήθεια και να τον εκθέτουμε, και να το αναφέρουμε εγκαίρως στους επικεφαλής. Επίσης, ήμουν κάποια που ήθελε να έχει τους πάντες ευχαριστημένους και πάντα διατηρούσα σχέσεις με όλους. Τώρα, είδα πως αυτό είναι σατανική φιλοσοφία. Όταν βλέπουμε κάτι που αντιβαίνει στην αλήθεια, πρέπει να το λέμε ευθέως και να προστατεύουμε το έργο της εκκλησίας, όχι τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους, πράγμα προσβλητικό και απεχθές για τον Θεό.

Τότε, όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές κατάλαβαν την Κλαούντια και συμφώνησαν να την αποβάλουν από την εκκλησία. Αφού έφυγε, μου τηλεφώνησε. Μου είπε, κλαίγοντας: «Οι άνθρωποι στην εκκλησία λένε ότι είμαι αντίχριστος. Δεν μπορούν να το λένε αυτό για μένα! Αδελφή, πρέπει να φύγεις από εκεί. Οι επικεφαλής της εκκλησίας είναι ψευδείς, είναι ψεύτες και μένοντας, υποστηρίζεις τα ψέματά τους». Της είπα «Ως πιστοί στο Θεό, πρέπει να υπακούμε στα λόγια Του. Η συναναστροφή των επικεφαλής συμφωνεί μ’ αυτά, οπότε πρέπει να κάνουμε ό,τι λένε. Δεν άκουγες, οπότε αυτό είναι δική σου δουλειά. Μην προσπαθείς να με κερδίσεις. Έχασες την ευκαιρία να σωθείς. Εγώ δεν θέλω να τη χάσω». Δεν της είπα πολλά περισσότερα, και δεν προσπάθησε να μου ξαναμιλήσει. Αφού απομακρύνθηκε η Κλαούντια, υπήρχαν δύο άνθρωποι που ποτέ δεν την κατάλαβαν και την ακολουθούσαν, ό,τι συναναστροφή κι αν άκουγαν, και τελικά έφυγαν και αυτοί. Αυτή η εμπειρία μού έδειξε την καθοδήγηση και τη σωτηρία του Παντοδύναμου Θεού. Ήταν η προστασία του λόγου του Θεού, η καθοδήγηση να μάθω να διακρίνω τους αντίχριστους και η βοήθεια να παραμείνω στο σωστό μονοπάτι και να μην με εξαπατούν. Ξέρω ότι έχω ακόμα ελλείψεις, χρειάζεται να εξοπλιστώ με πολλή ακόμα αλήθεια, αλλά θα διαβάσω περισσότερα λόγια Του και θα βασιστώ σ’ Αυτόν για να βιώσω το έργο Του.