Η Βίβλος έχει καταγράψει τις προσευχές πολλών ανθρώπων οι οποίοι, σ’ αυτές τις προσευχές, δεν είχαν θέσει ήδη τους δικούς τους όρους. Αντίθετα, χρησιμοποιούσαν την προσευχή για να αναζητήσουν και να συλλάβουν τις προθέσεις του Θεού, αλλά και να επιτρέψουν στο Άγιο Πνεύμα να παίρνει αποφάσεις. Για παράδειγμα, οι Ισραηλίτες μέσω της προσευχής επιτέθηκαν στην Ιεριχώ. Οι άνθρωποι της Νινευή επίσης μέσω της προσευχής μετανόησαν και εξασφάλισαν τη συγχώρεση του Θεού. Η προσευχή δεν είναι ένα είδος τελετουργίας. Είναι αληθινή κοινωνία μεταξύ ενός ανθρώπου και του Θεού, και έχει βαθιά σημασία. Από τις προσευχές των ανθρώπων, μπορεί κανείς να δει ότι υπηρετούν απευθείας τον Θεό. Εάν βλέπεις την προσευχή ως τελετουργία, τότε η προσευχή σου θα είναι αναποτελεσματική, δεν θα είναι πραγματική προσευχή, επειδή δεν εκφράζεις στον Θεό τα εσωτερικά σου συναισθήματα ούτε Του ανοίγεις την καρδιά σου. Για τον Θεό, η προσευχή σου δεν μετράει. Εφόσον δεν έχεις θέση στην καρδιά του Θεού, πώς θα εργαστεί το Άγιο Πνεύμα σ’ εσένα; Αυτό θα σε οδηγήσει, αφού δουλέψεις για κάποιο χρονικό διάστημα, στην εξάντληση. Από εδώ και πέρα, χωρίς προσευχή, δεν θα μπορείς να κάνεις έργο. Η προσευχή φέρνει το έργο, η προσευχή φέρνει την υπηρεσία. Εάν είσαι επικεφαλής, αν υπηρετείς τον Θεό, όμως ποτέ δεν αφοσιώνεσαι στην προσευχή ούτε την παίρνεις στα σοβαρά, τότε δεν έχεις σκέψεις για να Του εκφράσεις, κι έτσι κινδυνεύεις να κάνεις κάποιο λάθος καθώς εκτελείς το καθήκον σου και ενδέχεται να σκοντάψεις αφού βασίζεσαι συνεχώς στις δικές σου προθέσεις στις πράξεις σου. Είναι απαράδεκτο να πιστεύεις στον Θεό χωρίς να προσεύχεσαι αρκετά. Κάποιοι άνθρωποι προσεύχονται σπάνια, νομίζοντας ότι, αφού ενσαρκώθηκε ο Θεός, αρκεί να διαβάζουμε απευθείας τα λόγια Του. Το σκέφτεσαι πολύ απλοϊκά. Είναι δυνατόν να σε διαφωτίσει και να σε φωτίσει το Άγιο Πνεύμα μόνο και μόνο αν διαβάζεις τον λόγο του Θεού, χωρίς να προσεύχεσαι σε Εκείνον; Εάν κάποιος δεν προσεύχεται ποτέ στον Θεό, από την άποψη ότι δεν μιλάει ούτε συναναστρέφεται αληθινά μαζί Του, τότε θα δυσκολευτεί πολύ να αποτινάξει τη διεφθαρμένη του διάθεση και να ικανοποιήσει τον Θεό όσο εκτελεί τα καθήκοντά του. Ακόμη κι ο ενσαρκωμένος Θεός προσεύχεται μερικές φορές! Όταν ενσαρκώθηκε ο Ιησούς, κι Εκείνος στα κρίσιμα ζητήματα προσευχόταν. Προσευχήθηκε επί του όρους, επάνω στη βάρκα και στον κήπο. Καθοδήγησε, επίσης, τους μαθητές Του να προσεύχονται. Εάν έρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού και προσεύχεσαι σ’ Εκείνον, αυτό αποδεικνύει ότι Του φέρεσαι όπως αρμόζει στον Θεό. Εάν ενεργείς συχνά σύμφωνα με τις δικές σου επιθυμίες και συχνά παραμελείς την προσευχή και κάνεις διάφορα πράγματα πίσω από την πλάτη Του, τότε δεν υπηρετείς τον Θεό, απλώς ασχολείσαι με τα δικά σου εγχειρήματα. Άρα, δεν θα καταδικαστείς; Απ’ έξω, δεν θα φαίνεται σαν να έχεις κάνει κάτι που διαταράσσει ούτε θα φαίνεται ότι βλασφήμησες τον Θεό, όμως απλώς θα χειρίζεσαι τις δικές σου υποθέσεις. Ασχολείσαι με τα δικά σου εγχειρήματα και επιδιώκεις τη φήμη, το κέρδος, το κύρος και τα προσωπικά οφέλη. Δεν διαταράσσει αυτό το έργο της εκκλησίας; Ακόμη κι αν, επιφανειακά, φαίνεται σαν να μην προκαλείς διαταραχές, στην ουσία οι πράξεις σου αντιστέκονται στον Θεό. Εάν δεν μετανοήσεις και δεν αλλάξεις ποτέ, τότε κινδυνεύεις.

Όλοι έχουν βρεθεί σε μια κατάσταση πόνου και δυστυχίας όταν έχει συμβεί κάτι που δεν τους ικανοποιεί, και σε μια κατάσταση όπου δεν θέλουν να μιλήσουν σε κανέναν. Μετά από λίγο, αισθάνονται καλύτερα, όμως η κατάσταση αυτή δεν έχει διορθωθεί. Μερικές φορές, καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους, αποκαλύπτουν μια διεφθαρμένη διάθεση και καθυστερούν το έργο, ή κλαδεύονται, πονούν και στενοχωριούνται. Εάν όμως κάποιος δεν αναζητήσει την αλήθεια για να λύσει το θέμα αυτό, τότε δεν πρόκειται να διορθωθεί αυτή η κατάσταση που δεν είναι κανονική. Πόσες φορές έχετε προσέλθει ενώπιον του Θεού στον πόνο και στη στενοχώρια σας για να προσευχηθείτε; Όλοι το παίρνετε χαλαρά και απλώς διεκπεραιωτικά. Έτσι, πολλοί μεν ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στον Θεό, όμως δεν Τον έχουν στην καρδιά τους. Όποιο καθήκον κι αν εκτελούν, όποτε τους τύχει κάποιο πρόβλημα, ποτέ δεν προσεύχονται ούτε αναζητούν την αλήθεια. Βασίζονται στο δικό τους θέλημα για να ενεργήσουν στα τυφλά, μοιάζουν σαν να υπομένουν βάσανα και να ξοδεύουν ενέργεια, και νομίζουν ότι κάνουν καλά το καθήκον τους, μολονότι δεν καταφέρνουν τίποτα και η προσπάθειά τους είναι μάταιη. Οι άνθρωποι βασίζονται συχνά στο δικό τους θέλημα και καθώς βαδίζουν, παραστρατούν. Μόλις κάνουν λίγη δουλειά, γίνονται αλαζόνες, νομίζουν ότι διαθέτουν κάποιο κεφάλαιο και μετά δεν έχουν θέση για τον Θεό στην καρδιά τους. Από αυτό, φαίνεται ότι φύση των ανθρώπων είναι να προδίδουν. Σκέφτονται μάλιστα και τα εξής: «Πώς γίνεται να μην έχω θέση για τον Θεό στην καρδιά μου εάν πιστεύω σ’ Εκείνον; Δεν εργάζομαι για την εκκλησία αυτήν τη στιγμή; Πώς θα μπορούσε να με απαρνηθεί ο Θεός;» Δεν είναι ότι ο Θεός θέλει να σε απαρνηθεί, απλώς εσύ δεν έχεις θέση γι’ Αυτόν στην καρδιά σου. Όση δουλειά κι αν κάνεις, δεν θα μπορέσεις να εξιλεωθείς γι’ αυτό, δεν θα έχεις τρόπο να κερδίσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος και, ό,τι κι αν κάνεις, θα συνεχίσεις να απομακρύνεσαι απ’ τον Θεό και να Τον προδίδεις. Το δίδαγμα της προσευχής είναι το πιο βαθύ απ’ όλα. Εάν ασχολείσαι με το καθήκον σου χωρίς καν να προσεύχεσαι, τότε η εκτέλεσή σου δεν θα είναι η ενδεδειγμένη και ο κόπος σου θα είναι μάταιος. Όσο λιγότερο κανονική είναι η κατάστασή σου, τόσο περισσότερο θα πρέπει να προσεύχεσαι. Χωρίς προσευχή, η κατάστασή σου θα γίνεται όλο και χειρότερη και το καθήκον σου θα είναι αναποτελεσματικό. Η προσευχή δεν εξαρτάται απ’ το πόσο καλά ακούγονται τα όσα λες. Αντίθετα, απαιτεί να μιλάς από καρδιάς, να λες την αλήθεια για τις δυσκολίες σου, να μιλάς απ’ τη θέση ενός δημιουργημένου όντος και υπό την οπτική της υποταγής: «Θεέ μου, Εσύ ξέρεις πόσο έχουν σκληρύνει οι άνθρωποι. Καθοδήγησέ με, Σε παρακαλώ, σ’ αυτό το θέμα. Ξέρεις ότι είμαι αδύναμος, ότι έχω σοβαρές ελλείψεις, ότι είμαι ακατάλληλος να με χρησιμοποιείς, ότι είμαι επαναστατικός και ότι, όποτε κάνω κάτι, διαταράσσω το έργο Σου και κάνω πράγματα που δεν συνάδουν με τις προθέσεις Σου. Σου ζητώ να κάνεις το έργο Σου, εγώ θέλω απλώς να υποταχθώ και να συνεργαστώ…». Εάν δεν μπορείς καν να πεις αυτά τα λόγια, τότε δεν έχεις καμία ελπίδα. Κάποιοι άνθρωποι σκέφτονται: «Όταν προσεύχομαι, πρέπει και πάλι να διακρίνω εάν προσεύχομαι ή δεν προσεύχομαι με λογική. Πώς να προσεύχομαι λοιπόν;» Χρειάζεται πολύς χρόνος για να διακρίνεις εάν είσαι λογικός; Μετά από κάθε προσευχή, να κάνεις ειλικρινή αυτοκριτική· αν το κάνεις, θα το καταλάβεις με σαφήνεια. Καθώς το κάνεις αυτό, θα γίνεσαι όλο και πιο λογικός στις επόμενες προσευχές, διότι, όταν προσεύχεσαι, θα ξέρεις ότι ορισμένα λόγια είναι ακατάλληλα. Όταν προσεύχεται ο άνθρωπος, τότε έχει την πιο άμεση, την πιο στενή σχέση με τον Θεό. Μπορείς κανονικά να γονατίζεις και να προσεύχεσαι αμέσως μόλις κάνεις κάτι; Όχι πάντα, εξαρτάται από το περιβάλλον. Όταν είσαι μόνος στο σπίτι, και γονατίζεις και προσεύχεσαι στον Θεό, τότε η σχέση σου μαζί Του είναι πιο κοντινή από ποτέ. Μπορείς να πεις ό,τι έχεις στην καρδιά σου και νιώθεις τη μεγαλύτερη χαρά. Όταν διαβάζεις τον λόγο του Θεού, εάν προσευχηθείς πρώτα, διαβάζοντας τον λόγο Του θα νιώθεις διαφορετικά. Όταν εκτελείς το καθήκον σου, πρώτα να προσεύχεσαι και να αναζητάς· τότε, η καρδιά σου θα είναι σοβαρή, και όταν εκτελείς το καθήκον σου, το αποτέλεσμα θα είναι διαφορετικό. Εάν διαβάζεις τον λόγο του Θεού και βρίσκεις φως, τότε να προσεύχεσαι στον Θεό, και τότε θα βρεις μεγαλύτερη χαρά. Εάν δεν προσεύχεσαι ποτέ, τότε δεν θα αισθανθείς την παρουσία Του διαβάζοντας τον λόγο Του και εκτελώντας το καθήκον σου. Μερικές φορές, η ανάγνωση του λόγου του Θεού δεν θα σε διαφωτίσει και δεν θα φέρει προφανές αποτέλεσμα. Τίποτα απ’ όσα κάνετε στην πίστη σας στον Θεό δεν γίνεται χωρίς προσευχή. Εάν προσεύχεστε συχνά στον Θεό και η σχέση σας μαζί Του γίνει φυσιολογική, τότε θα έχετε ζωή-είσοδο και η πίστη σας θα δυναμώσει. Εάν δεν προσεύχεστε για μεγάλο διάστημα, θα χάσετε την πίστη σας. Και τότε πώς θα επιτύχετε ζωή-είσοδο; Οι άνθρωποι που έχουν πραγματική πίστη την επιτυγχάνουν ζώντας ενώπιον του Θεού μέσω της προσευχής και αναζητώντας την αλήθεια μέσω της προσευχής. Πολλοί άνθρωποι, καθώς προσεύχονται, κάνουν απλώς τα απολύτως απαραίτητα και δεν αναζητούν την αλήθεια. Προσέρχονται ενώπιον του Θεού μόνο για να προσευχηθούν και να ικετέψουν όταν συμβαίνει κάτι, και δεν μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο. Τον αναγκάζουν διαρκώς να πράξει όπως θέλουν εκείνοι και να τους ικανοποιήσει. Είναι αυτή αληθινή προσευχή; Εισακούει ο Θεός προσευχές σαν κι αυτή; Η προσευχή και η αναζήτηση παρουσία του Θεού δεν έχει να κάνει με το να Τον εξαναγκάσεις να κάνει αυτό που θέλεις, πόσο μάλλον να Του ζητήσεις να κάνει το ένα και το άλλο. Όλα αυτά φανερώνουν έλλειψη λογικής. Ποια είναι η λογική προσευχή και ποια η παράλογη; Θα τα ξέρετε αυτά τα πράγματα εκ πείρας μετά από λίγο. Για παράδειγμα, αφού προσευχηθείς, μπορεί να θεωρήσεις ότι το Άγιο Πνεύμα δεν κάνει αυτό για το οποίο προσευχήθηκες ούτε σε καθοδηγεί όπως Του ζήτησες στην προσευχή. Την επόμενη φορά που θα προσευχηθείς, θα προσευχηθείς διαφορετικά. Δεν θα επιχειρήσεις να εξαναγκάσεις τον Θεό, όπως προσπάθησες την τελευταία φορά, ούτε θα Του θέσεις αιτήματα με βάση τις επιθυμίες σου. Θα πεις: «Θεέ μου! Είθε τα πάντα να γίνουν σύμφωνα με τις επιθυμίες Σου». Όσο εστιάζεις σ’ αυτήν την προσέγγιση, αφού αμφιταλαντευτείς για λίγο, θα ξέρεις ποια είναι η λογική προσευχή και ποια η παράλογη. Υπάρχει επίσης η κατάσταση κατά την οποία, όταν προσεύχεσαι σύμφωνα με τις επιθυμίες σου, νιώθεις στο πνεύμα σου ότι οι προσευχές σου είναι πληκτικές και σύντομα διαπιστώνεις ότι δεν έχεις τίποτα να πεις. Όσο περισσότερο προσπαθείς να μιλήσεις, τόσο πιο άβολα νιώθεις. Αυτό αποδεικνύει πως, όταν προσεύχεσαι έτσι, ακολουθείς πλήρως τη σάρκα, με αποτέλεσμα το Άγιο Πνεύμα ούτε να εργάζεται ούτε να σε καθοδηγεί. Είναι κι αυτό θέμα αναζήτησης και εμπειρίας. Βιώνοντας όλο και περισσότερο τέτοια θέματα, είναι φυσικό τελικά να τα κατανοήσετε.

Η προσευχή έχει να κάνει κυρίως με το να μιλάς με ειλικρίνεια στον Θεό και να Του λες αυτό που έχεις στην καρδιά σου. Να λες: «Θεέ μου! Εσύ ξέρεις τη διαφθορά του ανθρώπου. Σήμερα έκανα μια ακόμη παράλογη πράξη. Είχα μια δική μου πρόθεση —είμαι δόλιος. Δεν έπραξα σύμφωνα με τις προθέσεις Σου ούτε σύμφωνα με την αλήθεια. Έπραξα όπως επιθυμούσα και προσπάθησα να δικαιολογηθώ. Τώρα, αναγνωρίζω τη διαφθορά μου. Σου ζητώ να με διαφωτίσεις περισσότερο και να μου επιτρέψεις να κατανοήσω την αλήθεια, να την κάνω πράξη και να αποτινάξω αυτήν τη διαφθορά». Έτσι να προσεύχεστε, με αληθινά πράγματα που δηλώνονται και λέγονται με αληθινό τρόπο. Όταν οι περισσότεροι προσέρχονται ενώπιον του Θεού για να προσευχηθούν, τα περισσότερα απ’ όσα λένε είναι λόγια δόγματος. Δεν είναι αληθινές προσευχές από καρδιάς. Μόνο από την άποψη της σκέψης έχουν λίγη γνώση, και η καρδιά τους είναι πρόθυμη να μετανοήσει, όμως δεν έχουν καταβάλει καμία προσπάθεια να συλλογιστούν ή να κατανοήσουν πλήρως την αλήθεια. Αυτό επηρεάζει την πρόοδο της ζωής τους. Εάν όταν προσεύχεστε μπορείτε να συλλογιστείτε τα λόγια του Θεού και να αναζητήσετε την αλήθεια, και σας διαφωτίσει το Άγιο Πνεύμα, τότε αξίζει πολύ περισσότερο απ’ το να σκέφτεστε και να κατανοείτε απλώς. Θα μπορέσετε να κατανοήσετε τις αλήθεια-αρχές. Το Άγιο Πνεύμα, καθώς εργάζεται, συγκινεί τους ανθρώπους, τους διαφωτίζει και τους φωτίζει μέσα στα λόγια του Θεού, για ν’ αποκτήσουν αληθινή κατανόηση και αληθινή μετάνοια, η οποία είναι πολύ βαθύτερη από τις ανθρώπινες σκέψεις και την ανθρώπινη κατανόηση. Πρέπει να το καταλάβετε πολύ καλά αυτό. Εάν κάνεις μόνο επιφανειακές, ασυνάρτητες σκέψεις και ανάλογη εξέταση, εάν δεν έχεις το κατάλληλο μονοπάτι για να ασκηθείς στη συνέχεια και δεν καταφέρεις παρά μόνο πολύ λίγο να εισέλθεις στην αλήθεια, τότε δεν θα μπορέσεις ποτέ να αλλάξεις. Υπάρχουν στιγμές, για παράδειγμα, που αποφασίζεις να δαπανήσεις ειλικρινά εαυτόν για τον Θεό και να ανταποδώσεις ειλικρινά την αγάπη Του. Ωστόσο, ακόμη και μ’ αυτήν την επιθυμία κατά νου, μπορεί να μη δαπανήσεις και τόση προσπάθεια, και η καρδιά σου μπορεί να μην είναι πλήρως αφοσιωμένη σ’ αυτό. Εάν, όμως, μετά από προσευχή και συγκίνηση, το πάρεις απόφαση και πεις: «Θεέ μου, είμαι πρόθυμος να υποφέρω κακουχίες. Είμαι πρόθυμος να αποδεχτώ τις δοκιμασίες Σου, πρόθυμος να υποταχθώ πλήρως σ’ Εσένα. Όσο μεγάλα κι αν είναι τα βάσανά μου, είμαι πρόθυμος να ανταποδώσω την αγάπη Σου. Απολαμβάνω τη μεγάλη αγάπη Σου, Εσύ με εξύψωσες. Γι’ αυτό, Σε ευχαριστώ απ’ τα βάθη της καρδιάς μου και Σε δοξάζω», αφού απευθύνεις μια τέτοια προσευχή, θα πάρει δύναμη ολόκληρο το σώμα σου και θα έχεις ένα μονοπάτι άσκησης. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της προσευχής. Αφού προσευχηθεί κάποιος, το Άγιο Πνεύμα ξεκινά να εργάζεται επάνω του, τον διαφωτίζει, τον φωτίζει και τον καθοδηγεί, του δίνει πίστη και θάρρος, και του προσφέρει τη δυνατότητα να κάνει πράξη την αλήθεια. Υπάρχουν άνθρωποι που διαβάζουν καθημερινά τα λόγια του Θεού χωρίς να επιτυγχάνουν τέτοιο αποτέλεσμα. Αφού τα διαβάσουν, ωστόσο, συναναστρέφονται γι’ αυτά, η καρδιά τους φωτίζει και βρίσκουν έναν δρόμο. Εάν, επιπλέον, το Άγιο Πνεύμα σε συγκινήσει και σου δώσει κάποιο φορτίο, καθώς και κάποια καθοδήγηση, τα αποτελέσματα θα είναι όντως πολύ διαφορετικά. Όταν διαβάζεις τα λόγια του Θεού, μπορεί μόνο κάπως να συγκινηθείς κι εκείνη τη στιγμή να κλάψεις. Μετά από λίγο, αυτό το συναίσθημα θα περάσει. Εάν όμως η προσευχή που απευθύνεις είναι γεμάτη δάκρυα, σοβαρή, γνήσια και ειλικρινής, και σε συγκινήσει το Άγιο Πνεύμα, τότε η καρδιά σου θα νιώθει χαρά για πολλές μέρες. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της προσευχής. Σκοπός της προσευχής είναι να προσέλθεις ενώπιον του Θεού και να αποδεχτείς αυτό που δίδει στους ανθρώπους. Εάν προσεύχεσαι συχνά, εάν προσέρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού για να συναναστραφείς μαζί Του και έχεις μια κανονική σχέση μαζί Του, τότε πάντα θα σε συγκινεί. Εάν λαμβάνεις διαρκώς τις παροχές Του και αποδέχεσαι την αλήθεια, τότε θα αλλάξεις και οι συνθήκες σου θα συνεχίσουν να βελτιώνονται. Ιδίως όταν οι αδελφοί και οι αδελφές προσεύχονται μαζί, αναδύεται έπειτα μια πάρα πολύ μεγάλη ενέργεια και νιώθουν ότι κέρδισαν πολλά. Στην ουσία, μπορεί να μην έχουν συναναστραφεί πολύ στον χρόνο που πέρασαν μαζί, όμως η προσευχή ήταν εκείνο που τους ξεσήκωσε, ώστε να μην μπορούν να περιμένουν ούτε ένα δευτερόλεπτο να απαρνηθούν τις οικογένειές τους και τον υπόλοιπο κόσμο· δεν ήθελαν τίποτα, αρκούσε μόνο που είχαν τον Θεό. Τι μεγάλη πίστη! Τη δύναμη που προσφέρει στους ανθρώπους το έργο του Αγίου Πνεύματος μπορείς να την απολαμβάνεις δίχως τέλος! Πόσο μακριά μπορείς να φτάσεις με το να σφίγγεις τα δόντια και να βασίζεσαι στην επιμονή σου, αντί να βασίζεσαι στη δύναμη που σου δίνει ο Θεός; Απλώς θα βαδίζεις άσκοπα και θα ξεμείνεις από δυνάμεις, και μετά που θα συναντήσεις κάποιο πρόβλημα ή κάποια δυσκολία, δεν θα έχεις πού να πας. Θα πέσεις κάτω και θα εκφυλιστείς προτού φτάσεις στο τέρμα. Πάρα πολλοί απέτυχαν και έπεσαν ενώ βρίσκονταν στο μονοπάτι του να ακολουθείς τον Θεό. Χωρίς την αλήθεια, δεν μπορούν να σταθούν. Οι άνθρωποι, λοιπόν, πρέπει συνεχώς να προσεύχονται στον Θεό, να βασίζονται επάνω Του και να διατηρούν μια κανονική σχέση μαζί Του μέχρι τέλους. Εκείνοι, όμως, καθώς βαδίζουν, απομακρύνονται απ’ Αυτόν. Ο Θεός είναι ο Θεός, οι άνθρωποι είναι άνθρωποι. Ο καθένας ακολουθεί τον δικό του δρόμο. Ο Θεός λέει τα λόγια του Θεού και οι άνθρωποι βαδίζουν το δικό τους μονοπάτι, που δεν είναι το ίδιο με του Θεού. Όταν κάποιος χάνει τη δύναμη στην πίστη του στον Θεό, τότε προσέρχεται ενώπιόν Του να πει λίγα λόγια προσευχής και να δανειστεί λίγη δύναμη. Αφού αποκτήσει κάποια ενέργεια, φεύγει για άλλη μια φορά. Μετά από λίγο, ξεμένει από καύσιμα και επιστρέφει στον Θεό για ανεφοδιασμό. Αν κάποιος συνεχίσει έτσι, δεν θα αντέξει για πολύ. Εάν αφήσει τον Θεό, δεν έχει δρόμο να πάει μπροστά.

Έχω πλέον καταλάβει ότι πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν ελάχιστη ικανότητα να αυτορρυθμίζονται. Τι φταίει γι’ αυτό; Ότι οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια εξ αρχής και, αν δεν προσεύχονται, είναι πολύ πιθανό να εκφυλιστούν. Κατανοούν μόνο λόγια και δόγματα, κάτι που δεν βοηθάει, και δεν μπορούν να συγκρατηθούν καθόλου. Σε μια τέτοια κατάσταση, διαφώτιση και φώτιση μπορείτε να κερδίσετε μόνο από το Άγιο Πνεύμα μέσω της προσευχής, και μόνο εάν κατανοήσετε κάποια αλήθεια θα μπορέσετε να συγκρατηθείτε με κάποιον τρόπο και να αποκτήσετε λίγη ανθρώπινη ομοιότητα. Οι πιστοί στον Θεό πρέπει να διαβάζουν συχνά τα λόγια Του, να δίνουν έμφαση στην αλήθεια και να προσεύχονται συχνά. Μόνο τότε μπορούν να βελτιωθούν οι άνθρωποι, να αλλάξουν και να βιώσουν κάπως την ανθρώπινη ομοιότητα. Εάν μιλάτε μόνο για την αυτογνωσία και τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης, τότε υπάρχει πρόβλημα. Χωρίς το έργο του Αγίου Πνεύματος, αυτά δεν θα έχουν αποτέλεσμα. Εάν παραβλέπετε το πώς ακριβώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα και συγκινεί τους ανθρώπους, αλλά και το πώς εκείνοι θα πρέπει να αναζητούν και να κάνουν πράξη την αλήθεια στην καθημερινότητά τους, τότε πώς μπορείτε να πιστεύετε στον Θεό; Ποιο καθήκον μπορείτε να κάνετε; Εάν μέσα τους οι άνθρωποι πιστεύουν μόνο στην ύπαρξη του Θεού, εάν το μόνο που έχει απομείνει απ’ την πίστη τους είναι απλώς μια αναγνώριση του Θεού και αφήνουν στην άκρη τα λόγια και την αλήθεια Του, τότε δεν θα έχουν ζωή-είσοδο, και ούτε ο Θεός ούτε η αλήθεια θα είναι στην καρδιά τους. Οι σκέψεις και οι αντιλήψεις τους θα είναι γεμάτες μόνο από τον υλικό κόσμο. Αυτού του είδους η πίστη στον Θεό έχει γίνει θρησκευτικό τελετουργικό. Όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια θα μπορούσαν ακόμη και να αποδεχτούν τον αθεϊσμό ή τον υλισμό και, ενδεχομένως, σταδιακά να αρχίσουν και να αναρωτιούνται αν υπάρχει Θεός, αλλά και να αρνηθούν το πνευματικό βασίλειο και τα ζητήματα της πνευματικής ζωής. Κάτι τέτοιο αποκλίνει πλήρως από την αληθινή οδό, έχουν πέσει στο πηγάδι της αβύσσου. Αν δεν προσεύχονται οι άνθρωποι, η επιθυμία τους να κάνουν πράξη την αλήθεια δεν είναι παρά μια υποκειμενική επιθυμία. Απλώς θα τηρούν τους κανονισμούς. Ακόμη κι αν ενεργείς σύμφωνα με τις διευθετήσεις του Άνωθεν και δεν προσβάλλεις τον Θεό, απλώς τηρείς τους κανονισμούς. Άρα, δεν πρόκειται να εκτελέσεις ποτέ καλά το καθήκον σου. Όλων των ανθρώπων το πνεύμα είναι απαθές και νωθρό τώρα. Υπάρχουν πολλά λεπτά σημεία στις σχέσεις τους με τον Θεό, όπως το από το ότι το Πνεύμα τούς συγκινεί και τους διαφωτίζει, όμως εκείνοι δεν το καταλαβαίνουν. Είναι πολύ απαθείς! Εάν δεν διαβάζουν τα λόγια του Θεού και ούτε προσεύχονται, και δεν βιώνουν ποτέ τα ζητήματα της πνευματικής ζωής και δεν μπορούν να ελέγξουν την κατάστασή τους, τότε δεν υπάρχει εγγύηση ότι ζουν ενώπιον του Θεού. Εάν θέλετε να ζείτε ενώπιον του Θεού, είναι απαράδεκτο να μην προσεύχεστε, και ακόμη περισσότερο να μη διαβάζετε τα λόγια του Θεού. Εξίσου απαράδεκτο είναι και το να μη ζείτε την εκκλησιαστική ζωή. Εάν κάποιος απομακρυνθεί από τα λόγια του Θεού, τότε δεν πιστεύει πλέον σ’ Εκείνον· με το να απομακρύνεται κανείς από την προσευχή είναι σαν να απομακρύνεται από τον Θεό. Για να πιστεύει κανείς στον Θεό, πρέπει να προσεύχεται. Χωρίς προσευχή, δεν υπάρχει καν την ομοιότητα της πίστης στον Θεό. Εφόσον έχω πει ότι δεν χρειάζεται να τηρείτε κανονισμούς και ότι μπορείτε να προσεύχεστε οπουδήποτε και ανά πάσα στιγμή, υπάρχουν κάποιοι που προσεύχονται σπάνια. Δεν προσεύχονται το πρωί μόλις ξυπνήσουν· αντίθετα, διαβάζουν απλώς μερικά χωρία απ’ τα λόγια του Θεού και ακούνε ύμνους. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, ασχολούνται με εξωτερικές υποθέσεις και δεν προσεύχονται προτού ξαπλώσουν για ύπνο το βράδυ. Δεν νιώθετε ότι είναι αλήθεια πως, αν απλώς διαβάζετε τα λόγια του Θεού και δεν προσεύχεστε, τότε είστε σαν τον άπιστο που ναι μεν διαβάζει τα λόγια Του, αλλά δεν τα εμπεδώνει; Εάν οι άνθρωποι δεν προσεύχονται, τότε η καρδιά τους δεν μπορεί να εισέλθει στα λόγια του Θεού και δεν πρόκειται να διαφωτιστούν διαβάζοντάς τα. Δεν θα έχουν λεπτά συναισθήματα του πνεύματος ούτε θα συγκινηθεί το πνεύμα τους. Είναι απαθείς και νωθροί, και απλώς συναναστρέφονται επιφανειακά σχετικά με το εκκλησιαστικό έργο και την εκτέλεση του καθήκοντός τους. Όταν συμβαίνει κάτι, δεν μπορούν να συλλάβουν τα εσώτερα συναισθήματα της καρδιάς τους. Δεν επηρεάζει αυτό την κανονική τους σχέση με τον Θεό; Ήδη δεν έχουν θέση για τον Θεό στην καρδιά τους, και προσεύχονται όπως θέλουν, δεν βγαίνουν λόγια και δεν μπορούν να αισθανθούν τον Θεό. Ήδη αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Σημαίνει ότι έχουν περιπλανηθεί πάρα πολύ μακριά απ’ τον Θεό. Στην πραγματικότητα, όταν αποσύρεστε πνευματικά για να προσευχηθείτε, αυτό δεν διαταράσσει τα εξωτερικά καθήκοντα του έργου σας, δεν καθυστερεί καθόλου τα πράγματα. Εάν προκύψει πρόβλημα και δεν επιλυθεί, τότε καθυστερούν τα πράγματα. Η προσευχή στον Θεό αποσκοπεί στο να λύνει προβλήματα, αλλά και να δίνει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να ζουν παρουσία του Θεού και να απολαμβάνουν τα λόγια Του. Αυτό είναι πιο ωφέλιμο για την εκτέλεση των καθηκόντων τους και για τη ζωή-είσοδό τους.

1998