Το έργο ολόκληρου του σχεδίου διαχείρισης του Θεού επιτελείται από τον ίδιο, προσωπικά. Το πρώτο στάδιο —η δημιουργία του κόσμου— πραγματοποιήθηκε από τον ίδιο τον Θεό προσωπικά, και αν δεν είχε γίνει έτσι, τότε κανείς δεν θα ήταν ικανός να δημιουργήσει την ανθρωπότητα. Το δεύτερο στάδιο ήταν η λύτρωση ολόκληρης της ανθρωπότητας, και πραγματοποιήθηκε κι αυτό από τον ίδιο τον Θεό προσωπικά. Το τρίτο στάδιο είναι αυτονόητο: Η ανάγκη το τέλος ολόκληρου του έργου του Θεού να επιτελεστεί από τον ίδιο προσωπικά είναι ακόμα μεγαλύτερη. Το έργο της λύτρωσης, της κατάκτησης, της απόκτησης και της τελείωσης ολόκληρης της ανθρωπότητας επιτελείται από τον ίδιο τον Θεό προσωπικά. Εάν δεν πραγματοποιούσε αυτό το έργο ο ίδιος, τότε θα ήταν αδύνατον για τον άνθρωπο να Τον εκπροσωπήσει, καθώς και να επιτελέσει το έργο Του. Προκειμένου να συντρίψει τον Σατανά, να κερδίσει την ανθρωπότητα, και να χαρίσει στον άνθρωπο μια φυσιολογική ζωή πάνω στη γη, Εκείνος προσωπικά καθοδηγεί τον άνθρωπο και εργάζεται ο ίδιος ανάμεσα στους ανθρώπους· προς χάριν ολόκληρου του διαχειριστικού σχεδίου Του, αλλά και για το σύνολο του έργου Του, πρέπει να επιτελέσει το έργο αυτό αυτοπροσώπως. Αν ο άνθρωπος πιστεύει ότι ο Θεός ήρθε μόνο ώστε ο άνθρωπος να Τον δει, ώστε ο άνθρωπος να ευτυχήσει, τότε τέτοιες πεποιθήσεις δεν έχουν καμία αξία, καμία σημασία. Η κατανόηση του ανθρώπου είναι υπερβολικά επιφανειακή! Μόνον φέροντας προσωπικά εις πέρας αυτό το έργο, δύναται ο Θεός να επιτελέσει διεξοδικά και ολοκληρωτικά τούτο το έργο. Ο άνθρωπος είναι ανίκανος να το πράξει εξ ονόματος του Θεού. Καθώς δεν έχει ούτε την ταυτότητα του Θεού ούτε την ουσία Του, είναι ανίκανος να επιτελέσει το έργο του Θεού, και ακόμα κι αν ο άνθρωπος έκανε αυτό το έργο, δεν θα είχε κανένα αποτέλεσμα. Την πρώτη φορά που ο Θεός ενσαρκώθηκε, ήταν προς χάριν της λύτρωσης, για να λυτρώσει ολόκληρο το ανθρώπινο είδος από την αμαρτία, να καταστήσει τον άνθρωπο ικανό να καθαρθεί και να συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του. Το έργο της κατάκτησης επιτελείται, και αυτό, από τον Θεό προσωπικά, ανάμεσα στους ανθρώπους. Εάν, κατά τη διάρκεια του σταδίου αυτού, ο Θεός επρόκειτο να μιλήσει μόνον με προφητείες, τότε θα μπορούσε να πάρει τη θέση Του ένας προφήτης ή κάποιος χαρισματικός· αν εκφέρονταν αποκλειστικά και μόνον προφητείες, τότε ο άνθρωπος θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον Θεό. Αν, όμως, ο άνθρωπος προσπαθούσε να επιτελέσει εκείνος το έργο του ίδιου του Θεού και προσπαθούσε να κατεργαστεί τη ζωή του ανθρώπου, τότε θα του ήταν αδύνατον να το πραγματοποιήσει. Πρέπει να επιτελεστεί από τον ίδιο τον Θεό: ο Θεός αυτοπροσώπως πρέπει να ενσαρκωθεί, προκειμένου να υλοποιήσει αυτό το έργο. Κατά την Εποχή του Λόγου, αν ακούγονταν αποκλειστικά και μόνον προφητείες, τότε ο προφήτης Ησαΐας ή ο προφήτης Ηλίας θα μπορούσαν να επιτελέσουν αυτό το έργο και δεν θα παρίστατο ανάγκη να το πραγματοποιήσει ο ίδιος ο Θεός. Επειδή το έργο που λαμβάνει χώρα σε αυτό το στάδιο δεν έχει καμία σχέση με προφητείες, και επειδή είναι υψίστης σημασίας, το έργο των λόγων να χρησιμοποιηθεί για την κατάκτηση του ανθρώπου και τη συντριβή του Σατανά, το έργο τούτο είναι αδύνατον να επιτελεστεί από τον άνθρωπο —πρέπει να πραγματοποιηθεί από τον Θεό αυτοπροσώπως. Κατά την Εποχή του Νόμου, ο Ιεχωβά εκτέλεσε μέρος του έργου Του, έπειτα από το οποίο πραγματοποίησε μερικά κηρύγματα και επιτέλεσε κάποιο έργο διά των προφητών. Τούτο συνέβη επειδή ο άνθρωπος μπορούσε να αντικαταστήσει τον Ιεχωβά στο έργο Του, ενώ οι προφήτες μπορούσαν να προλέγουν πράγματα και να ερμηνεύουν κάποια όνειρα για λογαριασμό Του. Το έργο που επιτελείτο στην αρχή δεν ήταν η άμεση αλλαγή της ανθρώπινης διάθεσης, ήταν άσχετο με τις αμαρτίες του ανθρώπου, και ο άνθρωπος υποχρεούτο απλώς να τηρεί τον νόμο. Έτσι ο Ιεχωβά δεν ενσαρκώθηκε, ούτε αποκαλύφθηκε στον άνθρωπο· αντ’ αυτού, μίλησε απευθείας στον Μωυσή και άλλους, τους έσπρωξε να μιλήσουν και να εργαστούν για λογαριασμό Του και τους ώθησε να εργαστούν απευθείας ανάμεσα στους ανθρώπους. Το πρώτο στάδιο του έργου του Θεού υπήρξε η καθοδήγηση του ανθρώπου. Ήταν η αρχή της μάχης εναντίον του Σατανά, αλλά η μάχη αυτή δεν είχε ξεκινήσει ακόμα επίσημα. Ο επίσημος πόλεμος ενάντια στον Σατανά ξεκίνησε με την πρώτη ενσάρκωση του Θεού, και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Η πρώτη μάχη αυτού του πολέμου ήταν όταν ο ενσαρκωθείς Θεός καρφώθηκε πάνω στον σταυρό. Η σταύρωση του ενσαρκωθέντα Θεού συνέτριψε τον Σατανά και ήταν το πρώτο επιτυχημένο στάδιο του πολέμου. Όταν ο ενσαρκωμένος Θεός άρχισε να κατεργάζεται απευθείας τη ζωή του ανθρώπου, τούτη ήταν και η επίσημη έναρξη του έργου της ανάκτησης του ανθρώπου· και επειδή αυτό ήταν το έργο της αλλαγής της παλιάς διάθεσης του ανθρώπου, ήταν και το έργο της διεξαγωγής της μάχης με τον Σατανά. Το στάδιο του έργου που πραγματοποίησε ο Ιεχωβά στην αρχή, ήταν απλώς η καθοδήγηση της επίγειας ζωής του ανθρώπου. Ήταν η αρχή του έργου του Θεού, και παρόλο που δεν περιελάμβανε ακόμα καμία μάχη, ή κάποιο σημαντικό έργο, έθεσε τα θεμέλια για το έργο του επερχόμενου πολέμου. Αργότερα, το δεύτερο στάδιο του έργου, κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος, περιελάμβανε την αλλαγή της παλιάς διάθεσης του ανθρώπου, που σημαίνει ότι ο Θεός κατεργάστηκε τη ζωή του ανθρώπου αυτοπροσώπως. Τούτο έπρεπε να γίνει προσωπικά από τον Θεό: Απαιτούσε την ενσάρκωση του ιδίου. Αν δεν είχε συμβεί αυτό, κανένας άλλος δεν θα ήταν δυνατόν να Τον αντικαταστήσει στο συγκεκριμένο στάδιο του έργου, καθώς αντιπροσώπευε το έργο της μάχης απευθείας εναντίον του Σατανά. Αν ο άνθρωπος είχε επιτελέσει τούτο το έργο για λογαριασμό του Θεού, την ώρα της αναμέτρησης με τον Σατανά, ο Σατανάς δεν επρόκειτο να υποταχθεί, οπότε και θα ήταν αδύνατον να συντριβεί. Έπρεπε οπωσδήποτε να τον συντρίψει ο ενσαρκωθείς Θεός, διότι η ουσία του ενσαρκωθέντα Θεού είναι πάντα ο Θεός, είναι πάντα η ανθρώπινη ζωή και είναι πάντα ο Δημιουργός· ό,τι κι αν συμβεί, η ταυτότητα και η ουσία Του δεν πρόκειται να αλλάξουν. Και έτσι, ενεδύθη τη σάρκα και επιτέλεσε το έργο, προκειμένου να προκαλέσει την πλήρη υποταγή του Σατανά. Κατά τη διάρκεια του έργου των εσχάτων ημερών, εάν ο άνθρωπος ήταν εκείνος που έπρεπε να το πραγματοποιήσει, κηρύσσοντας απευθείας τον λόγο, τότε θα ήταν ανίκανος να τον εκστομίσει, κι αν προφερόταν κάποια προφητεία, τότε η προφητεία του θα ήταν ανίκανη να κατακτήσει τον άνθρωπο. Με την πρόσληψη της σάρκας, ο Θεός έρχεται να συντρίψει τον Σατανά και να προκαλέσει την πλήρη υποταγή του. Όταν συντρίψει εντελώς τον Σατανά, κατακτήσει πλήρως και κερδίσει ολοκληρωτικά τον άνθρωπο, αυτό το στάδιο του έργου θα ολοκληρωθεί και θα στεφθεί με επιτυχία. Στη διαχείριση του Θεού, ο άνθρωπος είναι αδύνατον να αντικαταστήσει τον Θεό. Ειδικότερα, το έργο για την καθοδήγηση της εποχής και την έναρξη νέου έργου έχει ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη από την προσωπική εργασία του ίδιου του Θεού. Οι αποκαλύψεις προς τους ανθρώπους και ο εφοδιασμός τους με προφητείες είναι κάτι που μπορεί να γίνει από τον ίδιον τον άνθρωπο, αλλά αν πρόκειται για έργο που πρέπει να γίνει προσωπικά από τον Θεό, έργο για τη μάχη μεταξύ του ιδίου και του Σατανά, τότε δεν είναι δυνατόν να επιτελεστεί από τον άνθρωπο. Κατά το πρώτο στάδιο του έργου, όταν δεν υπήρχε μάχη με τον Σατανά, ο Ιεχωβά καθοδηγούσε προσωπικά τον λαό του Ισραήλ, χρησιμοποιώντας τις προφητείες των προφητών. Εν συνεχεία, το δεύτερο στάδιο του έργου ήταν η μάχη με τον Σατανά, και ο ίδιος ο Θεός ενσαρκώθηκε και ενδύθηκε τη σάρκα προκειμένου να το επιτελέσει. Οτιδήποτε περιλαμβάνει τη μάχη ενάντια στον Σατανά περιλαμβάνει και την ενσάρκωση του Θεού, πράγμα που σημαίνει ότι αυτή η μάχη είναι αδύνατον να διεξαχθεί από τον άνθρωπο. Αν ο άνθρωπος ήταν εκείνος που έπρεπε να πολεμήσει, θα ήταν ανίκανος να συντρίψει τον Σατανά. Πώς θα μπορούσε να έχει τη δύναμη να πολεμήσει εναντίον του, ενώ θα ήταν ακόμα υπό την κυριαρχία του; Ο άνθρωπος βρίσκεται στη μέση: Αν κλίνεις προς τον Σατανά, τότε ανήκεις σε αυτόν, αλλά αν ικανοποιείς τον Θεό, τότε ανήκεις στον Θεό. Αν ο άνθρωπος προσπαθούσε να αντικαταστήσει τον Θεό στο έργο γι’ αυτή τη μάχη, θα ήταν ικανός να το πράξει; Κι αν το έπραττε, δεν θα είχε χαθεί πολύν καιρό πριν; Δεν θα είχε εισέλθει εδώ και πολύν καιρό στον κάτω κόσμο; Έτσι, ο άνθρωπος είναι ανίκανος να αντικαταστήσει τον Θεό στο έργο Του, το οποίο σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν διαθέτει την ουσία του Θεού, και αν διεξήγες μάχη με τον Σατανά, θα ήσουν ανίκανος να τον συντρίψεις. Ο άνθρωπος δύναται να εκτελέσει μόνο μερικό έργο· μπορεί να κερδίσει μερικούς ανθρώπους, αλλά είναι αδύνατον να αντικαταστήσει τον Θεό στο έργο του ίδιου του Θεού. Πώς θα ήταν δυνατόν να πολεμήσει ο άνθρωπος τον Σατανά; Ο Σατανάς θα σε έπιανε αιχμάλωτο, προτού καν ξεκινήσεις. Μόνο όταν ο ίδιος ο Θεός διεξάγει μάχη με τον Σατανά και ο άνθρωπος ακολουθεί και υπακούει στον Θεό επί αυτής της βάσεως, μπορεί ο άνθρωπος να κερδηθεί από τον Θεό και να ξεφύγει από τα δεσμά του Σατανά. Τα πράγματα που δύναται να επιτύχει ο άνθρωπος με τη σοφία και τις ικανότητές του είναι πολύ περιορισμένα· είναι ανίκανος να ωθήσει τους ανθρώπους στην πλήρωση, να τους καθοδηγήσει και, ακόμα λιγότερο, να συντρίψει τον Σατανά. Η νοημοσύνη και η εξυπνάδα του ανθρώπου είναι ανίκανες να αποτρέψουν τα σχέδια του Σατανά, πώς γίνεται, λοιπόν, να πολεμήσει εναντίον του;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αποκαθιστώντας την κανονική ζωή του ανθρώπου και οδηγώντας τον σε έναν θαυμαστό προορισμό