Ο θάνατος ενός έμβιου όντος —ο τερματισμός μιας υλικής ζωής— δηλώνει ότι το έμβιο ον έχει περάσει από τον υλικό στον πνευματικό κόσμο, ενώ η γέννηση μιας νέας υλικής ζωής δηλώνει ότι ένα έμβιο ον έχει έλθει από τον πνευματικό κόσμο στον υλικό κόσμο και άρχισε να αναλαμβάνει τον ρόλο του, να παίζει τον ρόλο του. Είτε πρόκειται για την αναχώρηση ή την άφιξη ενός όντος, και οι δύο είναι αναπόσπαστες με το έργο του πνευματικού κόσμου. Όταν κάποιος έρχεται στον υλικό κόσμο, έχουν ήδη ρυθμιστεί και καθοριστεί κατάλληλα τα πάντα στον πνευματικό κόσμο από τον Θεό όσον αφορά την οικογένεια στην οποία πηγαίνει, την εποχή που φθάνει, την ώρα κατά την οποία φθάνει και τον ρόλο που παίζει. Συνεπώς, ολόκληρη η ζωή του ανθρώπου —τα πράγματα που κάνει και τα μονοπάτια που ακολουθεί— βαίνει σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του πνευματικού κόσμου, χωρίς το παραμικρό λάθος. Ο χρόνος κατά τον οποίο τερματίζεται μια υλική ζωή, εντωμεταξύ, και ο τρόπος και ο τόπος στον οποίο τερματίζεται, είναι ξεκάθαροι και διακριτοί στον πνευματικό κόσμο. Ο Θεός κυβερνά τον υλικό και τον πνευματικό κόσμο και δεν θα καθυστερήσει τον κανονικό κύκλο ζωής και θανάτου μιας ψυχής, ούτε θα μπορούσε να διαπράξει λάθη στις ρυθμίσεις του κύκλου ζωής και θανάτου μιας ψυχής. Κάθε δικαστικός επιμελητής στις επίσημες θέσεις του πνευματικού κόσμου εκτελεί τα καθήκοντά του και κάνει αυτό που οφείλει, σύμφωνα με τις οδηγίες και τους κανόνες του Θεού. Επομένως, στον κόσμο της ανθρωπότητας, κάθε υλικό φαινόμενο που βλέπει ο άνθρωπος είναι σε τάξη και δεν περιέχει χάος. Όλα αυτά οφείλονται στην ομαλή κυριαρχία του Θεού επί των πάντων, αλλά και επειδή η εξουσία του Θεού κυβερνά τα πάντα, και στα όσα κυβερνά περιλαμβάνεται ο υλικός κόσμος στον οποίο ζει ο άνθρωπος και, επιπλέον, ο αόρατος πνευματικός κόσμος πίσω από την ανθρωπότητα. Συνεπώς, εάν η ανθρωπότητα επιθυμεί να έχει μια καλή ζωή και επιθυμεί να ζήσει σε ένα ωραίο περιβάλλον, πέρα από ολόκληρο τον ορατό υλικό κόσμο, ο άνθρωπος πρέπει επίσης να έχει και τον πνευματικό κόσμο στη διάθεσή του, τον οποίο κανείς δεν μπορεί να δει, ο οποίος κυβερνά κάθε έμβιο ον για λογαριασμό της ανθρωπότητας, και ο οποίος χαρακτηρίζεται από τάξη.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι΄