Συναναστρεφόμαστε εδώ και κάμποσο καιρό, στα πλαίσια του «Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια», πάνω στο θέμα της «εγκατάλειψης». Έχετε σκεφτεί καθόλου ποιες πτυχές περιλαμβάνει το θέμα αυτό; Είναι λέτε εύκολο να εγκαταλείψουν οι άνθρωποι εκείνα πάνω στα οποία έχουμε συναναστραφεί; Αναλογιστήκατε τα όσα ακούσατε σε κάθε συναναστροφή, κάνατε αυτοκριτική βάσει αυτών; Συγκρίνατε το περιεχόμενο των συναναστροφών με τις δικές σας καθημερινές εκφάνσεις και εκδηλώσεις; (Συνήθως τα σκέφτομαι λιγάκι. Την τελευταία φορά που συναναστράφηκες πάνω στις διαμορφωτικές επιρροές που ασκεί πάνω μας η οικογένειά μας και είπες ότι πρέπει να τις εγκαταλείψουμε, κατάλαβα ότι συνήθως ζω σύμφωνα με τις σατανικές αυτές φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, όπως αυτό το ρητό στο οποίο με μύησε η οικογένειά μου: «Οι άνθρωποι χρειάζονται την υπερηφάνεια τους όπως ένα δέντρο χρειάζεται τον φλοιό του». Αφού αποδέχτηκα αυτές τις ιδέες, σε κάθε μου πράξη έδινα μεγάλη αξία στην αξιοπρέπεια και τη θέση μου. Φοβόμουν μήπως χάσω την υπόληψή μου. Δεν ήμουν ειλικρινής.) Οι συναναστροφές μας που αφορούσαν την εγκατάλειψη όλων αυτών των πραγμάτων αναφέρονταν κυρίως στις σκέψεις και τις απόψεις των ανθρώπων πάνω στα διάφορα ζητήματα. Το ότι εκτέθηκαν οι λανθασμένες σκέψεις και απόψεις τους για τέτοιου είδους ζητήματα τους επιτρέπει να τα διακρίνουν και να τα γνωρίσουν καλά, και στη συνέχεια να τα εγκαταλείψουν με θετικό τρόπο και να πάψουν να περιορίζονται απ’ αυτά. Το σημαντικότερο είναι να μη δεσμεύουν το άτομο αυτές οι σκέψεις και οι απόψεις, και να μπορεί να ζει και να υπάρχει έχοντας, όπως πρέπει άλλωστε, ως κριτήριό του τα λόγια του Θεού και την αλήθεια. Για να εισέλθουν στην πραγματικότητα των διάφορων αληθειών, οι άνθρωποι πρέπει να έχουν γνώσεις και εμπειρίες σε κάθε πτυχή. Πρέπει, ιδιαίτερα, να καταλαβαίνουν ξεκάθαρα τις παθητικές και αρνητικές ιδέες και απόψεις για διάφορα πράγματα. Για να τις εγκαταλείψουν ενεργά και να πάψουν αυτές να τους παραπλανούν και να τους δεσμεύουν, θα πρέπει να είναι ικανοί να τις διακρίνουν. Πρέπει, λοιπόν, οι άνθρωποι, για να εισέλθουν στην πραγματικότητα των διαφόρων αληθειών και να καταφέρουν να επιδιώξουν την αλήθεια, να κάνουν συχνά αυτοκριτική και να αναλογίζονται το πόσο τους δεσμεύουν και τους ελέγχουν καθημερινά οι διάφορες ιδέες και απόψεις. Πρέπει να προσπαθούν συχνά να αντιληφθούν ποιες είναι οι σκέψεις και οι απόψεις τους σχετικά με διάφορα καθημερινά πράγματα, και να διακρίνουν αν αυτές είναι σωστές και συμφωνούν με την αλήθεια, αν είναι θετικές και πηγάζουν από τον Θεό ή αν προέρχονται από τις προθέσεις του ανθρώπου ή απ’ τον Σατανά. Αυτό το μάθημα είναι πολύ σημαντικό, και αποτελεί μια από τις πτυχές της πραγματικότητας στην οποία πρέπει οι άνθρωποι να εισέρχονται καθημερινά. Δηλαδή, είναι πολύ σημαντικό το μάθημα ότι στην καθημερινότητά σου, είτε συναντάς διάφορους ανθρώπους, ζητήματα και πράγματα είτε όχι, πρέπει να εξετάζεις πάντα τις σκέψεις και τις απόψεις που διατηρείς, καθώς και αν αυτές είναι σωστές και συμφωνούν με την αλήθεια. Το 80 με 90 τοις εκατό της καθημερινότητάς σου, αν εξαιρέσουμε τον χρόνο που αφιερώνεις συνήθως για να εκτελέσεις τα καθήκοντά σου, θα πρέπει να αφορά το πώς να εισέλθεις σ’ αυτήν την πτυχή. Αυτή είναι η μόνη σου ελπίδα για να απαλλαγείς από κάθε λογής σκέψεις και απόψεις για αρνητικά πράγματα και να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα. Θα μπορούσε να πει κανείς και ότι η μόνη σου ελπίδα είναι να βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό σου την αλήθεια· μόνο τότε έχεις ελπίδες να σωθείς στο τέλος. Εάν στην καθημερινότητά σου, στο 80 με 90 τοις εκατό του χρόνου σου, εκτός από τον χρόνο που συνήθως αφιερώνεις για να εκτελέσεις τα καθήκοντά σου, δεν σκέφτεσαι τίποτα ή σκέφτεσαι μόνο την υλική ζωή, τη θέση και τη φήμη σου, τότε δεν θα εισέλθεις εύκολα στην αλήθεια-πραγματικότητα ούτε θα καταφέρεις να επιδιώξεις την αλήθεια. Αν δεν σου είναι εύκολο να πετύχεις τίποτα απ’ όλα αυτά, είναι σχεδόν απίθανο να καταφέρεις να σωθείς. Από τι εξαρτάται, λοιπόν, το αν θα σωθείς; Αφενός, εξαρτάται από το πώς εργάζεται ο Θεός κι απ’ το αν εργάζεται μέσα σου το Άγιο Πνεύμα· αφετέρου, εξαρτάται από το πόσο θα το προσπαθήσεις εσύ ο ίδιος, από το ύψος του τιμήματος που θα πληρώσεις και από την ενέργεια και τον χρόνο που θα αφιερώσεις για να επιδιώξεις την αλήθεια και να πετύχεις τη σωτηρία. Αν τον περισσότερο καιρό σκέφτεσαι και κάνεις πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με την επιδίωξη της αλήθειας, όλα αυτά δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τη σωτηρία σου. Πρόκειται για ένα αναπόφευκτο γεγονός και αποτέλεσμα. Οπότε, τι πρέπει να κάνετε από δω και στο εξής; Μια πτυχή είναι αυτή: να παρακολουθείς στενά κάθε θέμα συναναστροφής, και στη συνέχεια να προσπαθείς ενεργά να το αναλογιστείς και να το καταλάβεις. Δηλαδή, στη βράση κολλάει το σίδερο: μόλις τελειώσει η συναναστροφή για ένα θέμα, πρέπει να κάνεις αυτοκριτική, για να καταφέρεις να το γνωρίσεις αληθινά και με ακρίβεια, και να μετανοήσεις αληθινά. Και ο λόγος για τον οποίο πρέπει να καταλάβεις αυτήν την πτυχή της αλήθειας όσο γίνεται πιο γρήγορα μετά το τέλος της συναναστροφής σ’ αυτό, ή μόλις καταλάβεις κάποιο μέρος του περιεχομένου της συναναστροφής, είναι να καταφέρεις να γνωρίσεις έστω και λίγο τις σκέψεις και τις απόψεις σου. Με αυτόν τον τρόπο, όταν αργότερα σου συμβούν παρόμοια πράγματα στην καθημερινή σου ζωή, βασικές ιδέες και απόψεις σου που θα σε καθοδηγούν στο πώς να τα βιώσεις θα είναι πλέον αυτά που ήδη θα έχεις μάθει και οι αλήθεια-αρχές που θα έχεις κατανοήσει. Μόλις καταφέρεις να γνωρίσεις αυτά τα πράγματα σωστά και με ακρίβεια, τουλάχιστον θα αποκτήσεις θετική και ενεργητική στάση και κατανόηση σε σχέση με το θέμα αυτό. Αυτό σημαίνει ότι θα έχεις ήδη εμβολιαστεί και θα έχεις αποκτήσει κάποια ανοσία πριν συμβεί το γεγονός, οπότε όταν όντως συμβεί, δεν θα είναι τόσο πιθανό να αποτύχεις και να προδώσεις τον Θεό, και θα γίνει πολύ πιο πιθανή η είσοδός σου στην αλήθεια-πραγματικότητα. Είναι όπως συμβαίνει στην περίπτωση μιας πανδημίας: Αν δεν εμβολιαστείς, τότε το μόνο που μπορείς να κάνεις για να μην κινδυνεύσεις καθόλου να μολυνθείς είναι να μείνεις κλεισμένος στο σπίτι. Αν θες να βγεις και να κυκλοφορήσεις, και να έρθεις σε επαφή με τον έξω κόσμο, τότε πρέπει να εμβολιαστείς. Είναι σίγουρο ότι αν εμβολιαστείς, δεν θα μολυνθείς; Όχι, δεν είναι σίγουρο, αλλά μειώνεται η πιθανότητα. Φτάνει να πούμε ότι θα έχεις αποκτήσει αντισώματα. Η διαδικασία της επιδίωξης της αλήθειας ξεκινά με το να μάθει κανείς τις διάφορες αλήθειες. Κάποια στιγμή θα έχεις μάθει μέσα από τις διάφορες αλήθειες τις σωστές και θετικές τοποθετήσεις και αρχές, ενώ ταυτόχρονα θα γνωρίζεις κάπως και τις αρνητικές και κακές σκέψεις και απόψεις που φανερώνονται από την κάθε αλήθεια. Όταν γίνει αυτό, κάθε φορά που θα ξανασυμβαίνει κάτι παρόμοιο, δεν θα βασίζεσαι πια στα κριτήρια των αρνητικών και μοχθηρών ιδεών και απόψεων που σου έχει ενσταλάξει ο Σατανάς, και η στάση σου δεν θα είναι πλέον κολλημένη σε τέτοιες ιδέες και απόψεις. Στην παρούσα φάση, δεν έχεις εισέλθει ακόμη σε αυτήν την πτυχή της αλήθειας-πραγματικότητας και μπορεί να έχεις ουδέτερες απόψεις. Όταν, όμως, αποδεχτείς αυτές τις θετικές ιδέες και απόψεις, θα γνωρίζεις κάπως και τις αρνητικές, κι έτσι, όταν σου τύχει μελλοντικά κάποιο παρόμοιο ζήτημα, θα μπορείς τουλάχιστον να διακρίνεις μεταξύ των θετικών και των αρνητικών ιδεών και απόψεων που έχουν σχέση με ένα τέτοιο ζήτημα και θα το αντιμετωπίζεις με βάση συγκεκριμένα κριτήρια. Στηριζόμενοι σ’ αυτά τα κριτήρια, όσοι αγαπούν την αλήθεια και έχουν ανθρώπινη φύση τείνουν περισσότερο να κάνουν πράξη την αλήθεια, καθώς και να βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα, και να συμπεριφέρονται και να ενεργούν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό τους την αλήθεια. Αυτό θα σε βοηθήσει πολύ μέχρις ενός σημείου να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα και να ασκείσαι σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, να υποτάσσεσαι στον Θεό σύμφωνα με όσα απαιτεί Εκείνος, και να αποδέχεσαι τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα που οργανώνει για σένα. Σύμφωνα με τα παραπάνω, δεν θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι πιθανότητες να εισέλθει κάποιος στην αλήθεια-πραγματικότητα αυξάνονται όσο περισσότερες αλήθειες κατανοεί, ενώ η πιθανότητα να επαναστατήσει ενάντια στα αρνητικά πράγματα αυξάνεται όσο πιο καλά τα καταλαβαίνει; (Ναι, έτσι είναι.) Δεν έχει, λοιπόν, σημασία αν θέλεις ή δεν θέλεις να επιδιώξεις την αλήθεια, αν έχεις ή δεν έχεις αποφασίσει να την επιδιώξεις, αν βρίσκεσαι ή δεν βρίσκεσαι στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Δεν έχει σημασία ούτε το επίπεδό σου ούτε ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεσαι την αλήθεια. Με λίγα λόγια, για να επιδιώξουν την αλήθεια οι άνθρωποι, για να κατανοήσουν τα κριτήρια της αλήθειας, για να την κάνουν πράξη και να εισέλθουν σ’ αυτήν, είναι απαραίτητο να διακρίνουν και να καταλάβουν κάθε είδους αρνητικά πράγματα. Αυτές είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις για να επιδιώξει κανείς την αλήθεια και να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα.

Κάποιοι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια, και για τα θέματα για τα οποία συναναστρεφόμαστε τώρα έχουν αυτήν τη γνώμη: «Δεν τα έχω σκεφτεί ποτέ ούτε τα έχω βιώσει όλα αυτά. Δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχουν τα όσα λες για αυτά τα θέματα με τα δικά μου προβλήματα, με τις δικές μου διεφθαρμένες διαθέσεις και με τις δικές μου εκφάνσεις διαφθοράς. Τι σχέση έχουν, λοιπόν, όλα αυτά που λες Εσύ γι’ αυτά τα θέματα με το πώς επιδιώκω εγώ την αλήθεια; Δεν νομίζω να έχουν καμία σχέση με την είσοδό μου στην αλήθεια-πραγματικότητα, δίκιο δεν έχω; Γιατί δεν μιλάς για ευγενή και βαθυστόχαστα θέματα που έχουν σχέση με τη θετική είσοδό μας; Γιατί εκθέτεις συνέχεια αυτά τα αρνητικά ασήμαντα καθημερινά ζητήματα;» Είναι σωστή ή λάθος αυτή η άποψη; (Λάθος.) Αυτοί που έχουν τέτοιες ιδέες, κάθε φορά που ακούνε για τέτοια ασήμαντα καθημερινά θέματα, ιδίως όταν αναφέρονται κάποια συγκεκριμένα παραδείγματα, αηδιάζουν και αρνούνται να τα ακούσουν. Πιστεύουν το εξής: «Όλα αυτά που ακούμε είναι πολύ κοινότοπα και επιφανειακά. Είναι πολύ απλά πράγματα, δεν έχουν τίποτα το σπουδαίο. Τα καταλαβαίνω κατευθείαν μόλις τα ακούσω. Πανεύκολα είναι. Δεν μπορεί να είναι έτσι η αλήθεια· πρέπει να είναι βαθύτερη, και για να την καταλάβει κάποιος και να μπορεί να θυμηθεί κάνα-δυο φράσεις, χρειάζεται να την ακούσει αρκετές φορές. Όλα αυτά για τα οποία μιλάς τώρα δεν είναι παρά ασήμαντα ζητήματα της καθημερινότητας, μαζί με κάποιες εκδηλώσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης στην καθημερινότητα. Πολύ ρηχά δεν είναι αυτά για μας;» Πιστεύεις ότι έχουν δίκιο όσοι έχουν αυτές τις απόψεις; (Όχι, έχουν άδικο.) Γιατί έχουν άδικο; Ποιο είναι το πρόβλημα με τις απόψεις αυτές; Πρώτον και κύριον, δεν έχουν σχέση με την καθημερινότητα των ανθρώπων οι σκέψεις και οι απόψεις τους; (Και βέβαια έχουν.) Δεν έχουν σχέση με την καθημερινότητά τους οι διάφορες εκδηλώσεις και στάσεις τους; (Φυσικά και έχουν.) Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν είναι άσχετο με την καθημερινότητα των ανθρώπων. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις, σκέψεις και απόψεις τους, οι ιδέες και οι προθέσεις τους για τα διάφορα ζητήματα, οι συγκεκριμένοι τρόποι με τους οποίους ενεργούν, καθώς και οι σκέψεις και οι ιδέες που βγάζουν απ’ το μυαλό τους, όλα αυτά είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τις εκδηλώσεις και τις εκφάνσεις τους στην καθημερινότητά τους. Επίσης, αυτές οι εκδηλώσεις και εκφάνσεις της καθημερινότητας, καθώς επίσης και οι σκέψεις, οι απόψεις και οι στάσεις τους απέναντι στα διάφορα ζητήματα που αντιμετωπίζουν, αποτελούν πράγματα πιο συγκεκριμένα που έχουν σχέση με τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Οι άνθρωποι πρέπει να επιδιώκουν την αλήθεια με σκοπό να αλλάξουν τις λάθος σκέψεις και απόψεις τους. Αν αλλάξουν τις σκέψεις και τις απόψεις τους, καθώς και τη στάση τους απέναντι σε κάθε λογής ανθρώπους, ζητήματα και πράγματα, τότε θα αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, την επαναστατικότητα και την προδοσία τους προς την αλήθεια και τον Θεό, καθώς και τη φύση-ουσία τους που αντιτίθεται στον Θεό. Δεν είναι, λοιπόν, απολύτως απαραίτητο να αποβάλεις και να αλλάξεις τις διάφορες λάθος σκέψεις και απόψεις που έχεις στην καθημερινότητά σου, αν θες να επιδιώξεις την αλήθεια; Δεν είναι το πιο σημαντικό αυτό; (Είναι.) Άρα, ακόμα κι αν σου φαίνεται ότι μιλάω για πράγματα ρηχά ή κοινότοπα, μην τα αντιμετωπίζεις με επαναστατική νοοτροπία. Σίγουρα δεν πρόκειται για ασήμαντα πράγματα. Είναι πράγματα που καταλαμβάνουν την καρδιά και το μυαλό σου, και ελέγχουν τις σκέψεις και τις απόψεις σου για κάθε άνθρωπο, ζήτημα και πράγμα που συναντάς. Χωρίς να αλλάξεις ή να αποβάλεις αυτές τις λάθος σκέψεις και απόψεις που έχεις στην καθημερινότητά σου, δεν μπορείς να λες, και να το εννοείς, πως αποδέχεσαι την αλήθεια και έχεις την αλήθεια-πραγματικότητα. Είναι όπως όταν έχεις καρκίνο —η θεραπεία πρέπει να είναι δραστική. Σε όποιο όργανο κι αν βρίσκεται ο καρκίνος, είτε στο αίμα είτε στο δέρμα, είτε βρίσκεται στην επιφάνεια είτε βαθιά μέσα σου, περιττό να πούμε ότι πρέπει πρώτα-πρώτα να αντιμετωπιστούν τα καρκινικά κύτταρα που έχεις στον οργανισμό σου. Για να απορροφηθούν και λειτουργήσουν τα διάφορα θρεπτικά συστατικά που προσλαμβάνεις, θα πρέπει πρώτα να εξαλειφθούν τα καρκινικά κύτταρα. Όταν γίνει αυτό, θα μπορέσουν να λειτουργήσουν κανονικά όλα τα όργανά σου. Το σώμα σου θα φτάσει σε μια πιο υγιή και κανονική κατάσταση μόλις εξαλειφθεί η ασθένεια. Έτσι, λοιπόν, αυτού του είδους οι άνθρωποι θεραπεύονται τελείως από την αρρώστια. Καθώς επιδιώκουν οι άνθρωποι την αλήθεια, η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει την αποβολή των διεφθαρμένων διαθέσεων και την είσοδο στην αλήθεια-πραγματικότητα. Για να αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, αλλάζουν και ξεφορτώνονται διάφορες λανθασμένες και αρνητικές σκέψεις και απόψεις που έχουν. Κατά τη διαδικασία αυτή, εξοπλίζονται επίσης με διάφορες σωστές και θετικές ιδέες και απόψεις. Ποιες είναι αυτές; Πρόκειται για διάφορα πράγματα που έχουν σχέση με την πραγματικότητα, τις αρχές και τα κριτήρια της αλήθειας. Οι άνθρωποι οφείλουν να αναλύσουν και να καταλάβουν μία προς μία τις λανθασμένες ιδέες και απόψεις που έχουν για τη ζωή, για την επιβίωση και για το πώς να αντιμετωπίζουν τους άλλους. Αυτό γίνεται με την αναζήτηση της αλήθειας. Στη συνέχεια, πρέπει να τις διορθώσουν και να τις αποβάλουν όλες μία προς μία, και μόνο έτσι θα εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Με λίγα λόγια, ο στόχος της επιδίωξης της αλήθειας είναι να αποβάλουν οι άνθρωποι όλες τις λανθασμένες σκέψεις και απόψεις που έχουν, και να αποκτήσουν σωστές σκέψεις και απόψεις για όλα τα πράγματα· δηλαδή, οι σκέψεις και οι απόψεις τους να συμφωνούν με τις αλήθεια-αρχές. Αυτός είναι και ο μόνος τρόπος να βλέπει κανείς τους ανθρώπους και τα πράγματα, και να συμπεριφέρεται και να ενεργεί αποκλειστικά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό του την αλήθεια. Τούτο είναι το τελικό αποτέλεσμα της επιδίωξης της αλήθειας, και είναι επίσης και η αλήθεια-πραγματικότητα που μπορούν τελικά να βιώσουν οι άνθρωποι όταν σωθούν. Το καταλαβαίνετε αυτό; (Ναι.)

Στην προηγούμενή μας συνάθροιση, συναναστραφήκαμε πάνω στο θέμα της «εγκατάλειψης» όσον αφορά την οικογένεια. Σχετικά με τι συναναστραφήκαμε, λοιπόν, την προηγούμενη φορά όσον αφορά το θέμα της οικογένειας; (Συναναστραφήκαμε σχετικά με τα προβλήματα και τα εμπόδια που μας βάζει η οικογένεια καθώς επιδιώκουμε την αλήθεια, αλλά και σχετικά με τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες που πρέπει να εγκαταλείψουμε αναφορικά με το ζήτημα της οικογένειας. Δύο πράγματα ανέφερες. Το πρώτο είναι η εγκατάλειψη της ταυτότητας που κληρονομούμε από την οικογένειά μας και το δεύτερο η εγκατάλειψη των διαμορφωτικών επιρροών που δεχόμαστε από αυτήν.) Όντως, αυτά τα δύο αναφέρθηκαν. Πρώτον, πρέπει να εγκαταλείψεις την ταυτότητα που κληρονομείς από την οικογένειά σου. Μήπως ξέρετε ποιες αλήθεια-αρχές πρέπει να καταλάβουν οι άνθρωποι ως προς αυτό το θέμα; Ξέρετε πώς να κάνετε μόνοι σας μια ανακεφαλαίωση αυτών που σας λέω στις συναναστροφές Μου, στην περίπτωση που δεν το κάνω Εγώ με τρόπο συγκεκριμένο; Μήπως συνοψίζατε μόνοι σας τις αρχές που πρέπει να τηρούν οι άνθρωποι και που περιέχονται σε όσα έχουν σχέση με αυτήν την πτυχή της αλήθειας, μετά από τις συναναστροφές Μου πάνω σ’ αυτά και στις συγκεκριμένες λεπτομέρειες που τα αφορούν; Αν μάθεις πώς να τις συνοψίζεις, τότε θα μπορέσεις να τις κάνεις πράξη· αν δεν μάθεις πώς να τις συνοψίζεις και αρκεστείς απλώς στο να κατανοείς κάποια πράγματα από δω κι από κει, χωρίς να ξέρεις ποιες αλήθεια-αρχές περιλαμβάνει το κάθε θέμα, τότε δεν θα μπορέσεις να τις κάνεις πράξη. Αν δεν ξέρεις πώς να τις κάνεις πράξη, τότε δεν θα εισέλθεις ποτέ σε αυτήν την πτυχή της αλήθειας-πραγματικότητας. Ακόμα κι αν εντοπίσεις τα προβλήματά σου, δεν θα μπορέσεις ποτέ να τα συνδέσεις με τα λόγια Μου· δεν θα βρεις τις αρχές που αντιστοιχούν στο καθένα για να τις κάνεις πράξη. Συναναστρεφόμαστε πάνω στο θέμα της εγκατάλειψης της ταυτότητας που κληρονομείς από την οικογένειά σου κυρίως για να καταφέρεις να βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς χωρίς να βασίζεσαι στις διάφορες επιρροές που συνδέονται με την ταυτότητα αυτή. Εάν έχεις κληρονομήσει εξέχουσα ταυτότητα από την οικογένειά σου, τότε να την προσεγγίσεις σωστά. Μην πιστέψεις ότι είσαι ξεχωριστός και πιο αξιόλογος απ’ τους άλλους ή ότι έχεις ξεχωριστή ταυτότητα. Όταν είσαι μαζί με άλλους ανθρώπους, πρέπει να μπορείς να επικοινωνείς μαζί τους σωστά, ακολουθώντας τις αρχές με τις οποίες νουθετεί ο Θεός τους ανθρώπους, καθώς και να συμπεριφέρεσαι σωστά σε όλους. Μη θεωρείς την εξέχουσα καταγωγή σου πλεονέκτημα που σου επιτρέπει να κάνεις συνέχεια φιγούρα και να σε εκτιμούν πάντα οι άλλοι. Ας πούμε ότι δεν μπορείς να εγκαταλείψεις την ταυτότητα που κληρονόμησες από την οικογένειά σου, ότι χρησιμοποιείς πάντα την καταγωγή σου για να πετύχεις πράγματα και συμπεριφέρεσαι με μεγάλη έπαρση και ισχυρογνωμοσύνη, μιλώντας συνεχώς βαρύγδουπα. Ας πούμε, επίσης, ότι κάνεις συνεχώς επίδειξη στους άλλους και αυτοπροβάλλεσαι, και διατυμπανίζεις διαρκώς την καταγωγή σου και την ξεχωριστή ταυτότητα που κληρονόμησες απ’ την οικογένειά σου. Και ας πούμε, ακόμα, ότι κατά βάθος είσαι πολύ υπερόπτης και καταπιεστικός, ιδιαίτερα αυταρχικός και αυθάδης στις συνομιλίες σου, και ότι εκμεταλλεύεσαι συχνά την ταυτότητά σου για να επιπλήττεις και να καταπιέζεις ανθρώπους —δηλαδή, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν έχεις κανονική λογική— και ας πούμε και ότι θεωρείς όλους τους άλλους παρακατιανούς. Ειδικά όταν έρχεσαι σε επαφή με κάποια άτομα ή όταν αντιμετωπίζεις κάποιους ανθρώπους, δεν υπολογίζεις καθόλου εκείνους που είναι πιο ταπεινοί ή κατώτεροι από σένα, τους μιλάς πολύ επιθετικά και αυταρχικά, και τους δείχνεις τα δόντια σου. Και ας πούμε, ακόμα, ότι όλη την ώρα θες να επιπλήττεις τους άλλους, και τους μεταχειρίζεσαι συνεχώς λες και είναι σκλάβοι στους οποίους πρέπει να δίνεις εντολές και να τους φωνάζεις, ότι πιστεύεις συνεχώς πως έχεις ξεχωριστή ταυτότητα, και ότι δεν μπορείς με τίποτα να συνυπάρξεις αρμονικά με τους άλλους, ότι δεν μπορείς να συμπεριφερθείς σωστά σε όσους έχουν χαμηλότερη θέση από σένα. Όλα τα παραπάνω είναι διεφθαρμένες διαθέσεις, και οι άνθρωποι πρέπει να τα αποβάλουν. Αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις τις προκαλεί η υψηλή καταγωγή και κοινωνική θέση. Πρέπει, λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι να αναλογιστούν τόσο τα λόγια και τις πράξεις τους όσο και τις σκέψεις και τις απόψεις τους, ειδικά εκείνες που αφορούν την ταυτότητα που κληρονομούν από την οικογένειά τους. Ας τις εγκαταλείψουν αυτές τις σκέψεις και τις απόψεις, και ας στραφούν εκ νέου σε κάθε ανθρώπινη φύση που τους κάνει η ιδιαίτερη κοινωνική τους θέση να βιώνουν. Με άλλα λόγια, αυτά τα άτομα πρέπει να εγκαταλείψουν την ταυτότητα που έχουν κληρονομήσει από την οικογένειά τους. Οι πιο πολλοί πιστεύουν ότι έχουν κατώτερη κοινωνική θέση. Πιο συγκεκριμένα, εκείνοι οι άνθρωποι τους οποίους η κοινωνία υποτιμά, μεροληπτεί σε βάρος τους και τους εκφοβίζει, θεωρούν πολλές φορές ότι έχουν ταπεινή ταυτότητα, και νιώθουν πολύ ταπεινοί επειδή ντρέπονται για το ιδιαίτερο οικογενειακό τους περιβάλλον. Λόγω αυτού, έχουν συχνά αίσθημα κατωτερότητας και δεν μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά και ισότιμα με τους άλλους. Εννοείται πως εκδηλώνονται και αλλιώς αυτοί οι άνθρωποι. Κάποιοι θαυμάζουν πάρα πολύ εκείνους που έχουν υψηλή θέση και ταυτότητα, φέρονται δουλοπρεπώς μπροστά τους και τους κολακεύουν, τους καλοπιάνουν και τους «γλείφουν». Συμφωνούν πάντα μαζί τους τυφλά και δεν έχουν καθόλου αρχές και καθόλου αξιοπρέπεια. Μπορούν μετά χαράς να γίνουν τσιράκια τέτοιων ανθρώπων, και να δέχονται διαταγές και χειραγώγηση λες και είναι σκλάβοι. Επίσης, οι αρχές με βάση τις οποίες ενεργούν αυτοί οι άνθρωποι δεν συμφωνούν με την αλήθεια, αφού κατά βάθος πιστεύουν ότι έχουν ταπεινή ταυτότητα και ότι είναι φουκαράδες από γεννησιμιού τους, ότι δεν τους αξίζει να βρίσκονται στην ίδια θέση με τους πλούσιους ή αυτούς που έχουν ευγενή ταυτότητα στην κοινωνία, ότι αντ’ αυτού γεννήθηκαν για να αντιμετωπίζονται ως σκλάβοι εκείνων των ανθρώπων, και ότι πρέπει να ενεργούν μόλις οι άλλοι τους δώσουν κάποιο σήμα και να δέχονται διαταγές από εκείνους. Δεν νιώθουν δουλοπρεπείς. Κάθε άλλο, αυτό το θεωρούν φυσιολογικό· πιστεύουν ότι έτσι πρέπει να γίνονται τα πράγματα. Τι ιδέες και απόψεις είναι αυτές; Δεν είναι μια μορφή αυτοταπείνωσης αυτές οι σκέψεις και οι απόψεις; (Ναι.) Είναι και κάποιοι που βλέπουν τους πλούσιους που ζουν μέσα στην έπαρση, την ισχυρογνωμοσύνη, την αυθάδεια και την αυταρχικότητα, και που μάλιστα τους φθονούν πολύ και τους κυνηγούν, και που έχουν την ελπίδα να αλλάξουν τα πράγματα, και να ζήσουν κι οι ίδιοι με την ίδια έπαρση και την ίδια ισχυρογνωμοσύνη όπως αυτοί οι πλούσιοι. Δεν θεωρούν κακό το να είσαι ισχυρογνώμων και επηρμένος· κάθε άλλο, θεωρούν αυτά τα χαρακτηριστικά γοητευτικά και ρομαντικά. Επίσης, αυτοί οι άνθρωποι έχουν λανθασμένες σκέψεις και απόψεις που πρέπει να εγκαταλείψουν. Ο Θεός προκαθορίζει την ταυτότητα και τη θέση σου, όποια κι αν είναι αυτή. Όποια οικογένεια ή καταγωγή κι αν έχει προκαθορίσει για σένα ο Θεός, η ταυτότητα που κληρονομείς απ’ αυτήν ούτε σε ντροπιάζει ούτε σε τιμά. Μη βασίζεις το πώς αντιμετωπίζεις την ταυτότητά σου στην αρχή της τιμής και της ντροπής. Σε όποια οικογένεια κι αν σε τοποθετήσει ο Θεός και απ’ όποια οικογένεια κι αν κανονίσει να κατάγεσαι, ενώπιον του Θεού έχεις μόνο μία ταυτότητα, αυτήν του δημιουργήματος. Ενώπιον του Θεού, είσαι δημιούργημα, οπότε Εκείνος σε βλέπει ως ίσο με οποιονδήποτε έχει στην κοινωνία διαφορετική ταυτότητα και κοινωνική θέση. Όλοι σας ανήκετε στη διεφθαρμένη ανθρωπότητα και ο Θεός θέλει να σας σώσει όλους. Και φυσικά, ενώπιον του Θεού, όλοι έχετε την ίδια ευκαιρία να εκτελέσετε τα καθήκοντά σας ως δημιουργήματα, να επιδιώξετε την αλήθεια και να σωθείτε. Στο επίπεδο αυτό, με βάση την ταυτότητα που σου έδωσε ο Θεός, αυτήν του δημιουργήματος, δεν πρέπει να υπερεκτιμάς ούτε να υποτιμάς την ταυτότητά σου. Αντίθετα, πρέπει να αντιμετωπίζεις σωστά την ταυτότητά σου που προέρχεται από τον Θεό, δηλαδή, την ταυτότητά σου ως δημιούργημα, και να μπορείς να συνυπάρξεις αρμονικά και ισότιμα με όλους, τηρώντας τις αρχές τις οποίες διδάσκει ο Θεός και με τις οποίες νουθετεί τους ανθρώπους. Δεν έχει σημασία ποια κοινωνική θέση ή κοινωνική ταυτότητα έχει ο καθένας, ούτε η δική σου κοινωνική θέση και ταυτότητα· όποιος εισέρχεται στον οίκο του Θεού και προσέρχεται ενώπιον του Θεού έχει μόνο μία ταυτότητα: αυτήν του δημιουργήματος. Δεν πρέπει, λοιπόν, να αισθάνονται μειονεκτικά όσοι έχουν χαμηλή κοινωνική θέση και ταυτότητα. Είτε έχεις ταλέντο είτε όχι, είτε είσαι υψηλού είτε χαμηλού επιπέδου, είτε έχεις ικανότητες είτε όχι, πρέπει να εγκαταλείψεις την κοινωνική σου θέση. Πρέπει, ακόμη, να εγκαταλείψεις τις ιδέες ή τις απόψεις που έχεις για την ιεράρχηση και την κατάταξη των ανθρώπων ή την ταξινόμησή τους ως ξεχωριστούς ή ταπεινούς με βάση την καταγωγή τους και την ιστορία της οικογένειάς τους. Μην αισθάνεσαι μειονεκτικά εξαιτίας της ταπεινής κοινωνικής σου ταυτότητας και θέσης. Να χαίρεσαι που, αν και δεν έχεις ισχυρή και εντυπωσιακή καταγωγή και έχεις κληρονομήσει ταπεινή θέση, ο Θεός δεν σε έχει εγκαταλείψει. Ο Θεός ανασύρει τους ταπεινούς ανθρώπους από την κοπριά και το χώμα, και σου δίνει την ίδια ταυτότητα με τους άλλους, αυτήν του δημιουργήματος. Στον οίκο του Θεού και ενώπιόν Του, έχεις την ίδια ταυτότητα και την ίδια θέση με όλους όσους έχει επιλέξει ο Θεός. Μόλις το καταλάβεις αυτό, πρέπει να εγκαταλείψεις το αίσθημα κατωτερότητας που έχεις και να πάψεις να κολλάς σ’ αυτό. Δεν υπάρχει λόγος να υποκλίνεσαι ή να χαμογελάς συνεχώς μπροστά σε ανθρώπους που έχουν εξέχουσα και σπουδαία κοινωνική θέση ή σε άτομα με υψηλότερη κοινωνική θέση από σένα, πόσο μάλλον να τους θαυμάζεις. Τουναντίον, ίσους πρέπει να τους θεωρείς, να τους κοιτάς στα μάτια και να τους φέρεσαι σωστά. Να τους φέρεσαι με τον σωστό τρόπο, να μην τους αφήνεις να σε εξαναγκάζουν, να μη σε τρομάζει το μεγαλείο τους, ακόμα κι αν πολλές φορές φέρονται αυταρχικά ή φουσκώνουν από περηφάνια και νομίζουν ότι έχουν υψηλή κοινωνική θέση. Όποια συμπεριφορά και να έχουν απέναντί σου, όπως κι αν σου φέρονται, να ξέρεις ότι ενώπιον του Θεού είστε το ίδιο: είστε όλοι δημιουργήματα, είστε όλοι άνθρωποι που ο Θεός επέλεξε να τους σώσει. Τίποτα το ιδιαίτερο δεν έχουν σε σχέση μ’ εσένα. Ο Θεός δεν βλέπει και δεν αναγνωρίζει την υποτιθέμενη ιδιαίτερη ταυτότητα και θέση τους. Δεν υπάρχει, λοιπόν, κανένας λόγος να σε περιορίζει το θέμα της ταυτότητας που σου κληροδοτεί η οικογένειά σου, ούτε να νιώθεις μειονεκτικά εξαιτίας της. Και φυσικά δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην αλληλεπιδράς με τους άλλους σε ισότιμη βάση μόνο και μόνο λόγω της χαμηλής κοινωνικής σου θέσης ή να παραιτηθείς από τα δικαιώματα, τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις που σου έχει δώσει ο Θεός στον οίκο Του και ενώπιόν Του. Εννοείται, επίσης, ότι δεν πρέπει να παραιτηθείς από το δικαίωμά σου για τη σωτηρία ή την ελπίδα σου να την πετύχεις. Στον οίκο του Θεού, ενώπιον του Θεού, δεν υπάρχει ο παραμικρός διαχωρισμός ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς, ανάμεσα στην υψηλή και τη χαμηλή κοινωνική θέση. Κανένας άνθρωπος που έχει υψηλή καταγωγή δεν δικαιούται ιδιαίτερη μεταχείριση ή ιδιαίτερα προνόμια. Ενώπιον του Θεού, όλοι οι άνθρωποι έχουν μόνο μία ταυτότητα, αυτήν του δημιουργήματος, και όλοι έχουν την ίδια φύση-ουσία. Μόνο ένα είδος ανθρώπου θέλει να σώσει ο Θεός: τους διεφθαρμένους. Δεν έχει, λοιπόν, σημασία αν έχεις ευγενή ή ταπεινή ταυτότητα ή κοινωνική θέση· όλοι σας είσαστε άνθρωποι που θέλει να σώσει ο Θεός.

Φαντάσου να σου έλεγε κάποιος: «Κοίτα την οικογένειά σου, είστε τόσο φτωχοί, που ούτε ρούχα της προκοπής δεν έχετε να φορέσετε· είστε τόσο φτωχοί, που μόνο δημοτικό πήγες· δεν πήγες γυμνάσιο· είστε τόσο φτωχοί, που μόνο σούπα και λαχανικά τρώτε και δεν έχετε δοκιμάσει καν σοκολάτα, πίτσα και κόκα κόλα». Πώς θα πρέπει να χειριστείς μια τέτοια κατάσταση; Θα ένιωθες λες μειονεκτικά, θα απελπιζόσουν; Θα παραπονιόσουν μέσα σου για τον Θεό; Θα σε φοβέριζαν τα λόγια αυτού του ατόμου; (Τώρα όχι.) Τώρα όχι, αλλά παλιά αυτό θα γινόταν, σωστά; Παλιότερα, όποτε παρατηρούσες ποιος ήταν από πλούσια οικογένεια ή ποιος ήταν ο ίδιος πλούσιος και διακεκριμένος, έλεγες: «Χμ! Αυτός μένει σε βίλα και έχει αυτοκίνητο. Έχει πάει τόσες φορές στο εξωτερικό. Εγώ ούτε καν από το χωριό μου δεν έχω φύγει ποτέ, και δεν έχω δει ποτέ μου τρένο. Ταξιδεύει με γρήγορα τρένα, στην πρώτη θέση, πηγαίνει σε πολυτελείς κρουαζιέρες και φοράει γαλλικές επώνυμες μάρκες και ιταλικά κοσμήματα. Πώς γίνεται εγώ να μην τα έχω καν ακουστά όλα αυτά;» Όποτε βρίσκεσαι γύρω από τέτοιους ανθρώπους, νιώθεις ότι είσαι κατώτερός τους. Όταν συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια και πιστεύεις στον Θεό, έχεις κάποια αυτοπεποίθηση. Όταν, όμως, μιλάς με τέτοιους ανθρώπους για την οικογένειά σου και τη ζωή της, θέλεις να το βάλεις στα πόδια και να ξεφύγεις, θεωρείς τον εαυτό σου χειρότερο απ’ αυτούς και δεν θες να ζεις πια, θα προτιμούσες να πεθάνεις. Σκέφτεσαι: «Γιατί εγώ ζω σε τέτοια οικογένεια; Δεν έχω γνωρίσει καθόλου τον κόσμο. Άλλοι βάζουν στα χέρια τους κρέμα, ενώ εγώ βάζω ακόμα βαζελίνη· άλλοι δεν βάζουν καν κρέμα προσώπου, αλλά πηγαίνουν κατευθείαν σε ινστιτούτα αισθητικής, τη στιγμή που εγώ δεν έχω περάσει ούτε απ’ έξω· άλλοι κυκλοφορούν με τζιπ, αλλά εγώ τίποτα· αν καταφέρω να βρω κάνα ποδήλατο, τυχερός είμαι, ενώ μερικές φορές αναγκάζομαι να χρησιμοποιήσω κάρο που το σέρνει βόδι ή γαϊδούρι». Κάθε φορά, λοιπόν, που μιλάς με τέτοιους ανθρώπους, νιώθεις ανασφάλεια και ντρέπεσαι να αναφερθείς στην ταυτότητά σου. Δεν τολμάς να το κάνεις. Κατά βάθος, νιώθεις κάποια αγανάκτηση απέναντι στον Θεό και Του θυμώνεις λιγάκι: «Όλοι τους είναι δημιουργήματα σαν κι εμένα», σκέφτεσαι. «Γιατί, λοιπόν, τους δίνει ο Θεός την ευκαιρία να χαίρονται τόσο πολύ τη ζωή; Γιατί τους έχει προκαθορίσει να κατάγονται από τέτοια οικογένεια και να έχουν τέτοια κοινωνική θέση; Γιατί εγώ είμαι από τόσο πάμφτωχη οικογένεια; Γιατί είναι οι γονείς μου στον πάτο της κοινωνίας; Γιατί δεν έχουν καμία ικανότητα και κανένα προσόν; Η σκέψη και μόνο με εξοργίζει. Σε κάθε τέτοια συζήτηση, δεν θέλω να αναφέρω τους γονείς μου. Είναι τελείως ανίκανοι και άχρηστοι! Δεν είναι ανάγκη να κυκλοφορώ με τζιπ και να μένω σε βίλα· θα μου έφτανε να πάω σε μια πόλη και να ανέβω στα λεωφορεία και στα γρήγορα τρένα, να παίξω στα πάρκα της. Δεν με έχουν πάει όμως, ούτε μια φορά! Δεν έχω ζήσει τίποτα στη ζωή μου. Δεν έχω φάει καλό φαγητό ούτε έχω οδηγήσει ωραία αυτοκίνητα. Όσο για το να μπω σε αεροπλάνο, αυτό είναι μακρινό όνειρο». Καθώς τα σκέφτεσαι όλα αυτά, νιώθεις μειονεκτικά, και αυτό το θέμα σε περιορίζει συχνά. Οπότε, συνήθως έχεις επαφές με αδελφούς και αδελφές που έχουν παρόμοια ταυτότητα και θέση, επειδή πιστεύεις το εξής: «Είναι αλήθεια αυτό που λένε, τα όμοια έλκονται. Κοίτα εκείνους τους ανθρώπους, είναι όλοι πλούσιοι, κάποιοι είναι ανώτατοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης, άλλοι εκατομμυριούχοι, άλλοι έχουν πάμπλουτους γονείς, άλλοι είναι μεγαλοεπιχειρηματίες, άλλοι έχουν επιστρέψει από σπουδές στο εξωτερικό κι άλλοι έχουν μεταπτυχιακά, άλλοι είναι στελέχη επιχειρήσεων και διευθυντές ξενοδοχείων. Κοίτα αυτούς, και κοίτα κι εμάς τους κακομοίρηδες. Ή αγρότες ή άνεργοι είμαστε όλοι μας. Ζούμε με την οικογένειά μας σε απομακρυσμένα χωριά, έχουμε βγάλει μόνο το δημοτικό και δεν έχουμε δει τίποτα στον κόσμο. Είμαστε βοσκοί, πλανόδιοι πωλητές και τσαγκάρηδες. Τι είμαστε; Ένα μάτσο κακομοίρηδες δεν είμαστε; Κοίτα εκείνους τους τύπους, όλοι τους είναι κομψοί και στιλάτοι. Όσο σκέφτομαι τι κακομοίρηδες είμαστε εμείς, νιώθω άχρηστος και με πιάνει αγανάκτηση». Τόσα χρόνια πιστεύεις στον Θεό, αλλά ακόμα δεν έχεις εγκαταλείψει στιγμή αυτό το θέμα, νιώθεις πολλές φορές μειονεκτικά και στεναχωριέσαι. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν προφανώς λανθασμένες ιδέες και απόψεις, οι οποίες επηρεάζουν σοβαρά το κατά πόσο οι απόψεις τους για τους ανθρώπους και τα πράγματα είναι σωστές, καθώς και τη συμπεριφορά και τις πράξεις τους. Αυτές τις ιδέες και απόψεις τις επηρεάζουν οι κοινωνικές τάσεις και τα κοινωνικά ήθη. Βέβαια, για να ακριβολογούμε, οι ιδέες και οι απόψεις αυτές προκύπτουν από τις διαμορφωτικές επιρροές των μοχθηρών ανθρώπων και της παραδοσιακής κουλτούρας. Εφόσον αυτές οι ιδέες και απόψεις είναι διεφθαρμένες και προέρχονται από κακές τάσεις, πρέπει να τις εγκαταλείψεις και να μη σε προβληματίζουν ούτε να σε περιορίζουν. Κάποιοι λένε: «Από τέτοια οικογένεια κατάγομαι και αυτό δεν αλλάζει. Τέτοιες ιδέες και απόψεις βαραίνουν συνεχώς το μυαλό μου και δεν μπορώ να τις εγκαταλείψω εύκολα». Πραγματικά, δύσκολα εγκαταλείπονται, αλλά αν εμμένεις διαρκώς σε μια λανθασμένη ιδέα και άποψη, τότε είναι που δεν υπάρχει περίπτωση να την εγκαταλείψεις ποτέ. Αν αποδεχτείς τις σωστές ιδέες και απόψεις, σιγά-σιγά θα εγκαταλείψεις τις λανθασμένες. Τι θέλω να πω; Θέλω να πω ότι δεν είναι δυνατόν να τις εγκαταλείψεις όλες μαζί, κι έτσι να μπορείς να έχεις κανονικές και ισότιμες επαφές με πλούσιους ή με ανθρώπους που έχουν υψηλή θέση και αξία. Δεν είναι δυνατόν να το πετύχεις με τη μία, τουλάχιστον όμως μπορείς να απελευθερωθείς από αυτό το θέμα. Ακόμη κι αν συνεχίζεις να έχεις αίσθημα κατωτερότητας και νιώθεις ακόμα μια αμυδρή ενόχληση βαθιά μέσα σου, έχεις κερδίσει τουλάχιστον κάποια ελευθερία σε σχέση με αυτό. Βέβαια, καθώς επιδιώκεις στη συνέχεια την αλήθεια, θα αποκτήσεις σιγά-σιγά ακόμη μεγαλύτερη ελευθερία και απελευθέρωση. Όταν φανερωθούν όλα τα γεγονότα, θα καταλαβαίνεις όλο και πιο ξεκάθαρα την ουσία των διάφορων ανθρώπων, ζητημάτων και πραγμάτων, και θα κατανοείς σε όλο και μεγαλύτερο βάθος την αλήθεια. Όταν αντιληφθείς ακόμα πιο βαθιά αυτά τα πράγματα, τότε θα αυξηθεί η ζωή-εμπειρία και η γνώση σου για αυτά τα θέματα. Την ίδια στιγμή, θα αποκτήσεις πιο δραστήρια και θετική στάση απέναντι στην αλήθεια, ενώ τα αρνητικά πράγματα θα σε περιορίζουν όλο και λιγότερο. Δεν θα έχεις αλλάξει τότε; Από τότε και στο εξής, μόλις συναντήσεις κάποιον που έχει μια ταυτότητα και μια θέση εντελώς διαφορετική από τη δική σου, και του μιλήσεις και περάσεις χρόνο μαζί του, αν μη τι άλλο δεν θα νιώθεις πλέον φόβο μέσα σου, δεν θα τρέχεις να ξεφύγεις, αλλά αντίθετα θα μπορείς να του φερθείς με σωστό τρόπο χωρίς να σε περιορίζει πια εκείνος, χωρίς να σε απασχολεί πόσο σπουδαίος και ξεχωριστός είναι. Η κατανόηση της διεφθαρμένης ουσίας των ανθρώπων θα σου δώσει τη δυνατότητα να χειρίζεσαι κάθε λογής ανθρώπους σωστά και να τα πηγαίνεις καλά, να αλληλεπιδράς και να έρχεσαι σε επαφή με όλων των ειδών τους ανθρώπους σύμφωνα με τις αρχές, χωρίς να τους θαυμάζεις και χωρίς να τους υποβαθμίζεις, και χωρίς να κάνεις διακρίσεις εις βάρος τους ή να τους έχεις σε τεράστια εκτίμηση. Δεν θα πετύχεις έτσι σιγά-σιγά το αποτέλεσμα της επιδίωξης της αλήθειας; (Ναι.) Αν το πετύχεις αυτό, θα αγαπήσεις περισσότερο την αλήθεια, θα πλησιάζεις πιο κοντά στα θετικά πράγματα, θα πλησιάζεις πιο κοντά στην αλήθεια και θα τείνεις να θαυμάζεις περισσότερο τον Θεό και την αλήθεια. Από την άλλη, δεν θα νιώθεις θαυμασμό για κανέναν άνθρωπο μέσα στην κοινωνία ή στον κόσμο επειδή έχει διακεκριμένη ταυτότητα και θέση. Άλλα θα είναι τώρα τα πράγματα που θα θαυμάζεις και θα εκτιμάς, κι αυτά που θα ακολουθείς και θα λατρεύεις. Σιγά-σιγά, αυτά θα αλλάξουν: από αρνητικά πράγματα θα μετατραπούν σε θετικά πράγματα και στην αλήθεια ή —για να το πω με μεγαλύτερη ακρίβεια— στον Θεό, στα λόγια Του, και στην ταυτότητα και τη θέση Του. Με τον τρόπο αυτόν, θα εισέλθεις σιγά-σιγά στην αλήθεια-πραγματικότητα που σχετίζεται μ’ αυτό το θέμα. Αυτό σημαίνει ότι σιγά-σιγά θα αποβάλεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου και τα δεσμά του Σατανά που έχουν σχέση με το συγκεκριμένο ζήτημα, και θα φτάσεις σιγά-σιγά στη σωτηρία. Αυτή είναι η διαδικασία. Δεν είναι κάτι δύσκολο, ο δρόμος είναι στρωμένος μπροστά σου. Αν επιδιώκεις την αλήθεια, τότε μπορείς να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα. Και ποια είναι η πραγματικότητα στην οποία θα εισέλθεις τελικά; Δεν θα σε νοιάζει πλέον η θέση που έχεις κληρονομήσει από την οικογένειά σου, είτε είναι ευγενής είτε ταπεινή. Το αποτέλεσμα που θα επιδιώκεις, αντίθετα, είναι να μπορείς να εκτελείς καλά το καθήκον σου ως δημιούργημα, να βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς ως δημιούργημα, να ζεις ενώπιον του Θεού ως δημιούργημα και να ζεις κάθε μέρα στο παρόν. Κι όλα αυτά να τα κάνεις με την ταυτότητα του δημιουργήματος. Είναι καλό αυτό το αποτέλεσμα; (Ναι, καλό είναι.) Όποιος εισέρχεται σ’ αυτήν την πτυχή της πραγματικότητας, νιώθει ελευθερία και απελευθέρωση στην καρδιά του. Αν μη τι άλλο, δεν θα σε προβληματίζει πλέον το θέμα της ταυτότητας που κληρονομείς από την οικογένειά σου ούτε θα σε νοιάζει αν έχεις υψηλή ή χαμηλή θέση. Αν έχεις εξέχουσα ταυτότητα και σε θαυμάζουν κάποιοι άνθρωποι, αυτό θα σε αηδιάζει· αν η ταυτότητά σου είναι ταπεινή και κάποιοι κάνουν διακρίσεις εις βάρος σου, δεν θα περιορίζεσαι ούτε θα προβληματίζεσαι, και κάτι τέτοιο δεν θα σε λυπεί ούτε θα σε ρίχνει στην αρνητικότητα. Δεν θα έχεις πια λόγο να ανησυχείς, να αγωνιάς ή να νιώθεις μειονεκτικά αν δεν έχεις ταξιδέψει ποτέ με γρήγορο τρένο, αν δεν έχεις πάει σε ινστιτούτο αισθητικής, αν δεν έχεις πάει στο εξωτερικό, αν δεν έχεις φάει φαγητό από τις δυτικές κοινωνίες ή αν δεν έχεις απολαύσει τις πολυτελείς υλικές ανέσεις που απολαμβάνουν οι πλούσιοι. Αυτά τα ζητήματα δεν θα σε περιορίζουν και δεν θα σε προβληματίζουν πλέον. Θα μπορείς να μεταχειρίζεσαι σωστά κάθε είδους ανθρώπους, πράγματα και ζητήματα, και να εκπληρώνεις κανονικά τα καθήκοντά σου. Δεν θα έχεις ελευθερωθεί και απελευθερωθεί τότε; (Ναι.) Έτσι θα απελευθερωθεί η καρδιά σου. Μόλις εισέλθεις στην πραγματικότητα αυτής της πτυχής της αλήθειας και ελευθερωθείς από τα δεσμά του Σατανά, τότε θα γίνεις ένα δημιούργημα που ζει ενώπιον του Θεού, και ένα δημιούργημα επιθυμητό από τον Θεό. Πιστεύω τώρα να έχετε καταλάβει λίγο καλύτερα το μονοπάτι της εγκατάλειψης της ταυτότητας και της θέσης που κληρονομείτε από την οικογένειά σας.