Στα μάτια Μου, ο άνθρωπος είναι ο κυβερνήτης των πάντων. Του έδωσα αρκετή εξουσία, επιτρέποντάς του να διαχειριστεί τα πάντα στη γη —το γρασίδι πάνω στα βουνά, τα ζώα στα δάση και τα ψάρια στο νερό. Ωστόσο, αντί αυτό να τον κάνει ευτυχισμένο, τον γεμίζει άγχος. Ολόκληρη η ζωή του είναι γεμάτη αγωνία, και άσκοπο τρέξιμο και κενές διασκεδάσεις, και σε ολόκληρη τη ζωή του δεν υπάρχουν καινοτομίες και νέα δημιουργία. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτήν την κενή ζωή, κανείς δεν έχει ανακαλύψει ποτέ μια ζωή γεμάτη νόημα και κανείς δεν έχει δοκιμάσει την πραγματική ζωή. Παρόλο που όλοι οι σημερινοί άνθρωποι ζουν υπό το λαμπρό φως Μου, δεν ξέρουν τίποτα για τη ζωή στον ουρανό. Αν δεν είμαι σπλαχνικός προς τον άνθρωπο και δεν σώσω την ανθρωπότητα, τότε όλοι οι άνθρωποι έχουν έρθει μάταια, η ζωή τους στη γη δεν έχει νόημα και θα αναχωρήσουν μάταια, χωρίς να είναι περήφανοι για τίποτα. Όλοι οι άνθρωποι κάθε θρησκεύματος, κοινωνικής σφαίρας, έθνους και δόγματος γνωρίζουν το κενό στη γη και όλοι Με αναζητούν και αναμένουν την επιστροφή Μου —όμως ποιος είναι ικανός να Με γνωρίσει όταν φτάσω; Έκανα όλα τα πράγματα, δημιούργησα την ανθρωπότητα και σήμερα κατήλθα ανάμεσα στους ανθρώπους. Ο άνθρωπος, όμως, Μου αντεπιτίθεται και Με εκδικείται. Δεν ωφελεί καθόλου τον άνθρωπο το έργο που επιτελώ; Είμαι όντως ανίκανος να ικανοποιήσω τον άνθρωπο; Γιατί ο άνθρωπος Με απορρίπτει; Γιατί ο άνθρωπος είναι τόσο ψυχρός και αδιάφορος απέναντί Μου; Γιατί η γη καλύπτεται από πτώματα; Όντως αυτή την κατάσταση στον κόσμο δημιούργησα για χάρη του ανθρώπου; Γιατί, άραγε, έχω δώσει στον άνθρωπο ασύγκριτα πλούτη, όμως σε αντάλλαγμα Μου προσφέρει δύο άδεια χέρια; Γιατί δεν Με αγαπά αληθινά ο άνθρωπος; Γιατί δεν έρχεται ποτέ ενώπιόν Μου; Έχουν πάει όλα τα λόγια Μου στον βρόντο; Έχουν εξαφανιστεί τα λόγια Μου όπως εξατμίζεται το νερό λόγω της θερμότητας; Γιατί ο άνθρωπος δεν είναι πρόθυμος να συνεργαστεί μαζί Μου; Είναι η έλευση της ημέρας Μου όντως η στιγμή που θα πεθάνουν οι άνθρωποι; Μπορώ πράγματι να καταστρέψω τους ανθρώπους τη στιγμή που διαμορφώνεται η βασιλεία Μου; Γιατί, κατά τη διάρκεια του συνολικού σχεδίου διαχείρισής Μου, κανείς δεν έχει καταλάβει ποτέ τις προθέσεις Μου; Γιατί, αντί να αγαπά τις ομιλίες που εκφράζει το στόμα Μου, ο άνθρωπος τις αποστρέφεται και τις απορρίπτει; Δεν καταδικάζω κανέναν, αλλά απλώς κάνω όλους τους ανθρώπους να ηρεμήσουν και να υλοποιήσουν το έργο της αυτοκριτικής τους.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»