Από πού θα πρέπει να αρχίσει κανείς όταν κάνει το πρώτο βήμα για τη ζωή-είσοδο; Τι χρειάζεται να έχει κανείς προκειμένου να πετύχει τη ζωή-είσοδο; Ποια είναι τα πιο κρίσιμα και σημαντικά πράγματα που θα πρέπει κανείς να επιδιώξει και να αποκτήσει για να εισέλθει στις αλήθεια-πραγματικότητες; Έχετε αναλογιστεί ποτέ αυτά τα ερωτήματα; Τι είναι η ζωή-είσοδος; Η ζωή-είσοδος είναι μια αλλαγή στην καθημερινότητα ενός ανθρώπου, στις ενέργειές του, στην κατεύθυνση της ζωής του και στον στόχο της επιδίωξής του. Ενώ στο παρελθόν ήταν ανόητος και αδαής και ενεργούσε πάντα σύμφωνα με τις σκέψεις, τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες της σάρκας, τώρα πλέον, μέσω της έκθεσης, του ποτίσματος και της παροχής του Θεού, μπορεί επιτέλους να κατανοήσει ότι θα πρέπει να ενεργεί σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Επιπλέον, χάρη στα λόγια του Θεού, αυτός ο άνθρωπος μεταμορφώθηκε στην καθημερινότητά του, όσον αφορά τις απόψεις και τον τρόπο της διαγωγής του, αλλά και την κατεύθυνση και τους στόχους της ζωής του. Αυτό είναι η ζωή-είσοδος. Πού βασίζεται η ζωή-είσοδος; (Στα λόγια του Θεού.) Πολύ σωστά. Η ζωή-είσοδος είναι αδιαχώριστη από τα λόγια του Θεού. Είναι αδιαχώριστη από την αλήθεια και κάθε λέξη που λέει ο Θεός είναι η αλήθεια. Ποιο στοιχείο εκδηλώνεται στους ανθρώπους που έχουν πετύχει τη ζωή-είσοδο; (Βασίζονται στα λόγια του Θεού για να ζήσουν.) Πολύ σωστά. Βασίζονται στα λόγια του Θεού για να ζήσουν. Οι ενέργειές τους, ο λόγος τους, οι σκέψεις που κάνουν για τα προβλήματα, οι απόψεις τους, οι στάσεις και η οπτική τους, όλα βασίζονται στα λόγια του Θεού και στην αλήθεια. Αυτές οι εκδηλώσεις δείχνουν ότι κάποιος έχει πετύχει τη ζωή-είσοδο. Άρα, με τι συνδέεται κυρίως η ζωή-είσοδος; (Με τα λόγια του Θεού.) Συνδέεται με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια. Θα μπορούσε, λοιπόν, κανείς να ορίσει τον άνθρωπο που έχει ζωή-είσοδο ως κάποιον που επιδιώκει την αλήθεια και τον άνθρωπο που πραγματικά επιδιώκει την αλήθεια ως κάποιον που έχει ζωή-είσοδο; (Ναι.) Πού αποσκοπεί ένας τέτοιος ορισμός; Προς ποια κατεύθυνση θα πρέπει να στρέψουμε τη συναναστροφή μας; (Στην επιδίωξη της αλήθειας.) Η επιδίωξη της αλήθειας είναι το κύριο θέμα πάνω στο οποίο θέλω να συναναστραφώ σήμερα. Επί του παρόντος, δεν έχετε και πολύ ξεκάθαρη άποψη όσον αφορά τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στη ζωή-είσοδο και την επιδίωξη της αλήθειας· αυτή η σχέση δεν σας είναι και πολύ προφανής. Συναναστρέφομαι διαρκώς πάνω στη ζωή-είσοδο και στις αλλαγές διάθεσης, και αναλύω το μονοπάτι του Παύλου. Ποιο είναι το κύριο θέμα που βρίσκεται στον πυρήνα όλων αυτών των ζητημάτων; Η επιδίωξη της αλήθειας. Είτε αναλύσω το μονοπάτι που πήρε ο Παύλος, είτε μιλήσω για το μονοπάτι προς την τελειότητα που πήρε ο Πέτρος, για οτιδήποτε κι αν μιλήσω, σε τι είδους μονοπάτι έχω σκοπό να σας στρέψω όλους τελικά; (Στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας.) Όταν οι άνθρωποι μπορούν να επιδιώκουν την αλήθεια, να εισέρχονται στις αλήθεια-πραγματικότητες, να ζουν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, να κατανοούν τις προθέσεις Του και να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές των λόγων Του, δεν είναι ξεκάθαροι οι στόχοι που επιδιώκουν και τα μονοπάτια που ακολουθούν; (Πράγματι, είναι.) Η επιδίωξη της αλήθειας είναι ένα θέμα που είναι αδύνατο να αποφύγουν οι άνθρωποι όταν πιστεύουν στον Θεό, επιζητούν να αλλάξουν τη διάθεσή τους και επιδιώκουν τη σωτηρία. Μόνο όσοι επιδιώκουν την αλήθεια είναι αληθινοί πιστοί και μπορούν να φτάσουν στη σωτηρία. Κάποιοι άνθρωποι είναι ενθουσιώδεις και πρόθυμοι να δαπανήσουν τον εαυτό τους για τον Θεό, αυτό όμως δεν σημαίνει απαραίτητα και ότι επιδιώκουν την αλήθεια. Όλοι είναι πρόθυμοι να επιδιώξουν την αλήθεια, όμως κάποιοι έχουν χαμηλό επίπεδο, τους λείπει η ικανότητα κατανόησης και δεν μπορούν να συλλάβουν την αλήθεια. Κάποιοι δεν έχουν πνευματική κατανόηση· όσα κηρύγματα κι αν ακούσουν, δεν τα καταλαβαίνουν ποτέ, ούτε καταλαβαίνουν τα λόγια του Θεού όταν τα διαβάζουν. Αντιλαμβάνονται πάντα τα πράγματα διαστρεβλωμένα και προσπαθούν να εφαρμόσουν κανονισμούς. Πρόκειται για ανθρώπους που δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Στην εκκλησία, υπάρχουν άνθρωποι με πνευματική κατανόηση και άνθρωποι χωρίς πνευματική κατανόηση. Υπάρχουν εκείνοι που έχουν χαμηλό επίπεδο και τους λείπει η ικανότητα κατανόησης κι εκείνοι που έχουν υψηλό επίπεδο και κατανοούν καθαρά τα λόγια του Θεού. Υπάρχουν εκείνοι που επιδιώκουν την αλήθεια κι εκείνοι που δεν την επιδιώκουν. Αυτοί οι διαφορετικοί τύποι ανθρώπων έχουν όλοι τους διαφορετικές καταστάσεις και εκδηλώσεις και πρέπει να μάθετε να τους διακρίνετε ξεκάθαρα.

Ας αρχίσουμε τη συζήτηση από τον πρώτο τύπο ανθρώπου, εκείνον που δεν έχει πνευματική κατανόηση. Για παράδειγμα, συναναστρεφόμαστε πάνω σε μια πτυχή της αλήθειας και, αφού ολοκληρώσουμε τη συναναστροφή μας πάνω σ’ αυτήν την πτυχή, καθώς και πάνω στις καταστάσεις, τις στάσεις, τις προθέσεις και τις εκδηλώσεις των ανθρώπων, υπάρχουν κάποιοι που δεν καταλαβαίνουν όσα ειπώθηκαν, δεν καταλαβαίνουν τι αφορούσε η συναναστροφή, δεν μπορούν να βρουν αντιστοιχίες ανάμεσα σ’ αυτή και τον εαυτό τους και δεν ξέρουν ποια είναι η σχέση ανάμεσα στη συμπεριφορά τους, τις εκδηλώσεις τους, τη διεφθαρμένη διάθεσή τους και τη φύση-ουσία τους, από τη μία, και την αλήθεια πάνω στην οποία έγινε η συναναστροφή, από την άλλη. Επίσης, δεν ξέρουν πώς σχετίζονται όλα αυτά με όσα επιδιώκουν στη ζωή τους ούτε γιατί έγινε αυτό το κήρυγμα· το μόνο που κατανοούν από αυτό είναι τα δόγματα και μέσα σ’ αυτό βλέπουν κανονισμούς. Όταν κάποιος τους ρωτήσει τι κατάλαβαν, λένε: «Η σημερινή συναναστροφή αφορούσε πολλά θέματα, όμως το βασικό θέμα ήταν το ίδιο: Αν συμβεί κάτι, προσευχήσου περισσότερο». Άλλοι, πάλι, λένε: «Καταλαβαίνω. Ο Θεός κάνει τους ανθρώπους να είναι καλοί, να μην κάνουν κακές πράξεις και να κάνουν πολλές καλές πράξεις. Στον Θεό αρέσει αυτό». Και άλλοι λένε: «Ο Θεός λέει στους ανθρώπους ότι πρέπει να δαπανούν τον εαυτό τους για Εκείνον και να προσφέρουν μεγάλο μέρος του εαυτού τους». Έχουν κατανοήσει τα λόγια του Θεού; (Όχι.) Όλοι αυτοί οι άνθρωποι νομίζουν ότι έχουν κατανοήσει τα λόγια Του, στην πραγματικότητα, όμως, ψάχνουν αδέξια στο σκοτάδι και από όλα τα λόγια Του έχουν γαντζωθεί σε μία μόνο πρόταση. Η κατανόησή τους είναι υπερβολικά μονοδιάστατη και δεν καταλαβαίνουν καθόλου τι εννοούσε ο Θεός. Όσα λόγια κι αν πει ο Θεός, το μόνο που βλέπουν όσοι δεν κατανοούν τα λόγια Του είναι οι κανονισμοί, δόγματα, ενός είδους θεωρία, ενός είδους οπτική ή ενός είδους ρητό. Και πώς τα κάνουν πράξη αυτά, όταν έρχεται η ώρα; Για παράδειγμα, όταν συζητάμε για την αλήθεια της υποταγής στον Θεό, αφού ακούσουν τη συζήτηση, λένε: «Θα κάνω ό,τι μου πει ο Θεός να κάνω. Αυτό σημαίνει ν’ ακούει κανείς τα λόγια Του και να υποτάσσεται σ’ Αυτόν». Δεν είναι υπερβολικά απλοϊκό κάτι τέτοιο; Αυτό είναι το μόνο που καταλαβαίνουν. Δεν καταλαβαίνουν ποιος τρόπος άσκησης των λόγων του Θεού δείχνει αληθινή υποταγή σ’ Αυτόν, πώς να αναζητήσουν τις προθέσεις του Θεού και να επιτύχουν την υποταγή σε Αυτόν, πώς να ακολουθήσουν την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος και πώς να κάνουν πράξη την αλήθεια σύμφωνα με τα λόγια του Θεού ούτε, βέβαια, πώς να σταθούν στο πλευρό Του και να προστατεύσουν το έργο της εκκλησίας. Όσο περισσότερο αφορά ένα θέμα τις αλήθειες που είναι θεμελιώδεις για την υποταγή στον Θεό τόσο περισσότερο αδυνατούν να το συλλάβουν. Το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να τηρούν κανονισμούς. Αυτό σημαίνει να μη διαθέτει κανείς πνευματική κατανόηση. Οι άνθρωποι που δεν διαθέτουν πνευματική κατανόηση, πέραν του ότι τηρούν κανονισμούς και παραμένουν κολλημένοι στις σκέψεις τους, έχουν πάρει και διαζύγιο από τη λογική. Ποια είναι η κύρια έκφραση των ανθρώπων που δεν διαθέτουν πνευματική κατανόηση; (Η τήρηση των κανονισμών.) Είναι η τήρηση των κανονισμών. Συχνά παίρνουν μια φράση ή ένα συμβάν και το ανάγουν σε κανονισμό ή συγκεκριμένο τρόπο λειτουργίαςπου πρέπει να ακολουθεί κανείς. Μήπως, λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν και την αλήθεια με τον ίδιο τρόπο; (Ναι.) Εκείνοι που δεν έχουν πνευματική κατανόηση θυμούνται μία πτυχή από τις εκδηλώσεις της αλήθειας πάνω στην οποία συναναστράφηκες σήμερα· ανάγουν αυτά τα λόγια και τις συμπεριφορές σε κανονισμούς που θα πρέπει να γίνονται πράξη και θυμούνται καθέναν από αυτούς ανεξαρέτως. Έπειτα, την επόμενη φορά, όταν συναντήσουν μια διαφορετική κατάσταση, αν κανείς δεν συναναστραφεί σχετικά, θα εφαρμόσουν αδιακρίτως αυτές τις προηγούμενες μεθόδους και τους κανονισμούς και θα τα κάνουν πράξη. Αυτή είναι μια πολύ συγκεκριμένη εκδήλωση των ανθρώπων που δεν διαθέτουν πνευματική κατανόηση. Πώς νιώθουν αυτοί οι άνθρωποι όταν ακολουθούν κανονισμούς; (Νιώθουν κούραση.) Δεν νιώθουν κούραση· αν ήταν έτσι, θα σταματούσαν. Νιώθουν ότι κάνουν πράξη την αλήθεια· δεν νιώθουν ούτε ότι ακολουθούν μια σειρά κανονισμών ούτε ότι δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Και ούτε, φυσικά, τους περνάει απ’ το μυαλό η ιδέα ότι δεν έχουν κατανοήσει την αλήθεια ή ότι δεν κατανοούν τι είναι οι αλήθεια-αρχές. Απεναντίας, νομίζουν ότι έχουν κατανοήσει την πρακτική πλευρά της αλήθειας, καθώς και τις αρχές αυτής της πτυχής της αλήθειας· ταυτόχρονα, νομίζουν ότι έχουν κατανοήσει τις προθέσεις του Θεού και ότι, αν ενεργήσουν σύμφωνα με τους κανονισμούς τους, θα έχουν εισέλθει σ’ αυτήν την πτυχή της αλήθεια-πραγματικότητας, θα έχουν ικανοποιήσει τις προθέσεις του Θεού και θα έχουν κάνει πράξη την αλήθεια. Έτσι δεν σκέφτονται όσοι δεν έχουν πνευματική κατανόηση; (Ναι, έτσι.) Αυτός ο τρόπος σκέψης συμβαδίζει με τα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός; Το να ασκείσαι ακολουθώντας κανονισμούς αποτελεί πραγματικά εκδήλωση της επιδίωξης της αλήθειας; (Όχι.) Γιατί όχι; (Επειδή, όταν συμβαίνει κάτι, αυτοί οι άνθρωποι δεν αναζητούν την αλήθεια και δεν καταβάλλουν προσπάθεια να αναλογιστούν το θέμα, παρά μόνο μένουν πεισματικά προσκολλημένοι στις ίδιες μεθόδους που εφάρμοζαν πάντα.) Έτσι ενεργεί ο τύπος του ανθρώπου που δεν έχει πνευματική κατανόηση· μένει πεισματικά προσκολλημένος στις παλιές μεθόδους, τεμπελιάζει, δεν αναζητά την αλήθεια όταν συμβαίνει κάτι, δεν σκέφτεται τα πράγματα και δεν ερευνά τίποτα. Επίσης, ακόμα κι αν ερευνήσει κάτι, μπορεί να κατανοήσει τη σημασία του; (Όχι.) Γιατί όχι; (Επειδή δεν διαθέτει πνευματική κατανόηση.) Σωστά. Η ουσία του πράγματος είναι ότι άνθρωποι σαν αυτούς δεν διαθέτουν πνευματική κατανόηση και δεν πρόκειται ποτέ να κατανοήσουν την αλήθεια.

Στην πραγματικότητα, μέσα τους, οι άνθρωποι που δεν διαθέτουν πνευματική κατανόηση είναι πρόθυμοι να επιδιώξουν την αλήθεια, αλλά το κάνουν με λάθος τρόπο. Για την ακρίβεια, βασίζονται κυρίως στο να ακολουθούν κανονισμούς, να παραμένουν εντός πλαισίου και να τηρούν τα δόγματα ή να εφαρμόζουν τις μεθόδους των άλλων για το πώς να ενεργούν και να μιμούνται τα λόγια τους. Ποια είναι, λοιπόν, η ουσία ενός τέτοιου ανθρώπου; Γιατί θεωρούν ότι, ακολουθώντας τους κανονισμούς, κάνουν πράξη την αλήθεια και νομίζουν ότι αυτού του είδους η άσκηση είναι η επιδίωξη της αλήθειας; Γιατί προκύπτει αυτό το πρόβλημα; Υπάρχει μια βασική αιτία· την καταλαβαίνετε; (Το ότι αντιμετωπίζουν τις απόψεις, τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους σαν να ήταν η αλήθεια. Δεν κατανοούν τα λόγια του Θεού και δεν έχουν συλλάβει στ’ αλήθεια τις προθέσεις Του.) Αυτό είναι ένα μέρος του ζητήματος. Τι άλλο; (Είναι αλαζόνες και αυτάρεσκοι και, όταν συμβαίνει κάτι, δεν αναζητούν την αλήθεια. Νομίζουν πως η αλήθεια είναι όσα οι ίδιοι θεωρούν σωστά.) Έτσι είναι μερικοί άνθρωποι που δεν έχουν πνευματική κατανόηση, όμως δεν είναι αυτή η βασική αιτία του προβλήματος. Γιατί αυτού του είδους οι άνθρωποι εκδηλώνονται έτσι; Οι άνθρωποι που δεν διαθέτουν πνευματική κατανόηση και τους αρέσει να ακολουθούν τους κανονισμούς ακούνε τα κηρύγματα με μεγάλη προσήλωση, ειδικά όταν αφορούν την άσκησή τους. Για παράδειγμα, όταν αφορούν το πώς να εκτελούν τα καθήκοντά τους και πώς να κάνουν καλά αυτά που πρέπει να κάνουν. Ακούνε με προσοχή, αλλά το κύριο πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούν να βρουν αντιστοιχίες ανάμεσα στην κατάστασή τους και σε όσα ακούνε στο κήρυγμα. Λόγου χάρη, αν το κήρυγμα μιλάει για την επαναστατικότητα των ανθρώπων, αφού το ακούσουν, σκέφτονται: «Επαναστατικός εγώ; Δεν πρόκειται! Αν δεν επιτρέπεται οι άνθρωποι να είναι επαναστατικοί, τότε, αν έρθω αντιμέτωπος με μια τέτοια κατάσταση στο μέλλον, δεν πρέπει να πω τη γνώμη μου. Θα πρέπει απλώς να το ανεχθώ και να δώσω προσοχή στον τόνο και τις εκφράσεις των άλλων. Θα κοιτάξω τι λένε και πώς ενεργούν οι γύρω μου και θα κάνω το ίδιο. Δεν θα είμαι επαναστατικός τότε, έτσι δεν είναι;» Αφού ακούσουν ένα κήρυγμα, τα συμπεράσματα που βγάζουν είναι απλώς ένα συνονθύλευμα της λογικής τους και των μεθόδων άσκησης που εφαρμόζουν. Δεν τους αγγίζει καμία από τις καταστάσεις που εκτίθενται στο κήρυγμα και δεν βρίσκουν καμία αντιστοιχία με τον εαυτό τους. Το μυαλό τους είναι μπερδεμένο. Και τι εννοώ «μπερδεμένο»; Στην πραγματικότητα, δεν ξέρουν ποιο είναι το θέμα του κηρύγματος. Μέσα τους, σκέφτονται: «Πάνω σε τι γίνεται η συναναστροφή; Γιατί δεν μιλάνε με πιο απλά λόγια; Σήμερα, η συναναστροφή γίνεται πάνω σ’ αυτό το θέμα· αύριο, θα γίνει πάνω σε κάτι άλλο». Από τη σκοπιά τους, είναι εύκολο να κάνεις πράξη την αλήθεια: Κάνεις απλώς ό,τι σου ζητάνε. Όσον αφορά όλες τις καταστάσεις και τις διεφθαρμένες διαθέσεις που εκτίθενται στο κήρυγμα, δεν μπορούν να βρουν καμία αντιστοιχία με τον εαυτό τους. Το μυαλό τους είναι θολό και δεν μπορούν να σκεφτούν τίποτα όταν τίθεται το ζήτημα του τι σκέψεις, ιδέες και διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις αποκαλύπτουν οι άνθρωποι σε κάθε είδους περίσταση κατά τη ζωή-είσοδο. Δεν μπορούν ούτε να διακρίνουν τις λεπτομέρειες ούτε να βρουν αντιστοιχίες με τον εαυτό τους. Πώς νιώθουν οι άνθρωποι που, αφού ακούσουν την αλήθεια, δεν μπορούν να βρουν αντιστοιχίες με τον εαυτό τους; (Νομίζουν ότι η συζήτηση αφορά τους άλλους και δεν έχει καμία σχέση με τους ίδιους.) Πολύ σωστά. Αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό· δεν μπορούν να βρουν αντιστοιχίες με τον εαυτό τους. Όταν βλέπουν λόγια που εκθέτουν τις διεφθαρμένες καταστάσεις των ανθρώπων, νομίζουν πως τα λόγια αυτά μιλάνε μόνο για τους άλλους. Όταν εκτίθενται συνηθισμένα ή κοινά προβλήματα που έχουν οι άνθρωποι, το παραδέχονται, όταν, όμως, συζητιούνται οι διεφθαρμένες διαθέσεις ή οι ουσίες των ανθρώπων, το αρνούνται κατηγορηματικά· δεν το παραδέχονται σε καμία περίπτωση, σαν αυτή η παραδοχή να σήμαινε ότι είναι καταδικασμένοι. Αυτό είναι κοινό πρόβλημα όλων των ανθρώπων που δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Όταν ο Θεός εκθέτει τις διάφορες καταστάσεις και εκδηλώσεις των ανθρώπων, καθώς και τους τρόπους με τους οποίους αποκαλύπτεται η φύση-ουσία τους, δεν αποδέχονται τίποτα απ’ όλα αυτά, δεν βρίσκουν καμία αντιστοιχία αυτών των πραγμάτων με τον εαυτό τους και δεν προβληματίζονται καθόλου. Αντ’ αυτού, συχνά προβάλλουν αυτά τα λόγια και τα προβλήματα στους άλλους, νομίζοντας ότι δεν αφορούν καθόλου τους ίδιους. Άνθρωποι σαν αυτούς όχι μόνο δεν αποδέχονται την αλήθεια, αλλά δεν έχουν κι ένα κανονικό σκεπτικό· τα λόγια τους είναι διφορούμενα, όλο υπεκφυγές, και σου απαντούν σε άλλη ερώτηση από αυτήν που τους κάνεις. Ρώτα τους, λόγου χάρη, αν έχουν φάει ή δεν έχουν φάει ακόμα και θα σου πουν ότι δεν θέλουν νερό· ρώτα τους αν νυστάζουν και θα σου πουν ότι διψάνε. Βρίσκονται συχνά σε μια τέτοια μπερδεμένη κατάσταση, με συγχυσμένο νου. Έτσι εκδηλώνονται οι άνθρωποι που δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Σε κάθε εκκλησία υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Παρότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν κοινά προβλήματα, έχουν και μερικές λεπτές διαφορές μεταξύ τους. Υπάρχουν άνθρωποι που τους λείπει εντελώς η πνευματική κατανόηση; (Ναι.) Οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό λιγότερο από τρία χρόνια έχουν πολύ ασαφή άποψη για θέματα όπως η πίστη στον Θεό, η ζωή-είσοδος, η επιδίωξη της αλήθειας, η επιδίωξη της αλλαγής διάθεσης και η οδήγησή τους στην τελείωση. Βασίζονται μόνο στον ενθουσιασμό τους για να εκτελέσουν το καθήκον τους, κάνουν διάφορα πράγματα για τον Θεό και βρίσκονται στο στάδιο όπου καταβάλλουν προσπάθεια και απλώς δουλεύουν. Δεν κατανοούν ζητήματα που αφορούν τη ζωή-είσοδο και δεν αντιλαμβάνονται καν τι είναι η ζωή-είσοδος και η επιδίωξη της αλήθειας. Τους αρέσει απλώς να κάνουν πράγματα που είναι ορατά εξωτερικά και βασίζονται στον ενθουσιασμό τους για να το κάνουν αυτό. Πρόκειται για ανθρώπους που τους λείπει εντελώς η πνευματική κατανόηση. Μπορεί κάποιος που του λείπει εντελώς η πνευματική κατανόηση σ’ αυτό το στάδιο να χαρακτηριστεί άνθρωπος που δεν επιδιώκει την αλήθεια; (Όχι.) Ο καιρός κατά τον οποίο πιστεύει στον Θεό δεν είναι αρκετός, οπότε δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ακόμα. Επειδή βρίσκεται ακόμα στο στάδιο του ενθουσιασμού, δεν κατανοεί τίποτα που να αφορά τους στόχους του σχεδίου διαχείρισης του Θεού, το μονοπάτι των ανθρώπων προς τη σωτηρία ή τα διαφορετικά μονοπάτια που ακολουθεί ο κάθε τύπος ανθρώπου, οπότε η έλλειψη πνευματικής κατανόησης που δείχνει συγχωρείται· είναι κάτι το φυσιολογικό. Ας δούμε, ωστόσο, εκείνους που ήδη κατανοούν τι είναι ζωή-είσοδος και έχουν ήδη αρχίσει να εξοικειώνονται με όλες τις αλήθειες που αφορούν τη ζωή-είσοδο και την αλλαγή των διαθέσεων· υπάρχουν κάποιοι ανάμεσά τους που τους λείπει εντελώς η πνευματική κατανόηση; (Ναι, υπάρχουν.) Υπάρχουν ακόμα. Ας πούμε ότι υπάρχει κάποιος που του λείπει εντελώς η πνευματική κατανόηση· ακόμα κι αν μέσα του είναι πρόθυμος να επιδιώξει την αλήθεια, και πάλι δεν μπορεί να το πετύχει, επομένως μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα ότι οι άνθρωποι που τους λείπει εντελώς η πνευματική κατανόηση δεν είναι σε καμία περίπτωση άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια, οπότε δεν υπάρχει καμία περίπτωση οι εκδηλώσεις τους να είναι αυτές ενός ανθρώπου που επιδιώκει την αλήθεια.

Με ποιους διαφορετικούς τρόπους εκδηλώνονται οι άνθρωποι που έχουν πνευματική κατανόηση και οι άνθρωποι που δεν έχουν πνευματική κατανόηση; Οι άνθρωποι που δεν έχουν πνευματική κατανόηση έχουν θεμελιώδη άγνοια και αμάθεια όσον αφορά τις αλήθειες πάνω στις οποίες έχει συναναστραφεί ο Θεός, καθώς και όσον αφορά τις καταστάσεις, το πλαίσιο και τις ενδείξεις των λόγων Του και δεν βρίσκουν καμία αντιστοιχία ανάμεσα σε αυτά και τον εαυτό τους. Όσοι έχουν πνευματική κατανόηση είναι το ακριβώς αντίθετο. Για παράδειγμα, αν συναναστραφώ πάνω στην επαναστατικότητα των ανθρώπων, λέγοντας ότι μέσα σ’ αυτήν την επαναστατικότητα υπάρχει αδιαλλαξία, εγωισμός και ανόητο πείσμα, καθώς και παρανοήσεις σχετικά με τον Θεό και αντίσταση και εναντίωσή απέναντί Του, όταν μιλήσω για καταστάσεις που αφορούν αυτό το θέμα, είτε δώσω ένα παράδειγμα, είτε μιλήσω για μια πτυχή της αλήθειας, είτε θίξω μια κατάσταση που υπάρχει μέσα σου, είτε συναναστραφώ πάνω σε θέματα που αφορούν τις αλήθεια-αρχές, αν κατανοήσεις στ’ αλήθεια αυτά που θ’ ακούσεις, τότε είσαι ένας άνθρωπος με πνευματική κατανόηση. Αν κατανοήσεις αυτά που ακούσεις και μπορέσεις να τα κάνεις πράξη, τότε είσαι ένας άνθρωπος που κάνει πράξη την αλήθεια. Οι άνθρωποι που έχουν πνευματική κατανόηση, όταν ακούνε τα λόγια του Θεού, έχουν την ικανότητα να τα αντιλαμβάνονται καθαρά και μπορούν να κατανοήσουν ακόμα και την αλήθεια. Για οτιδήποτε κι αν μιλήσει ο Θεός, μπορούν να παρακολουθήσουν, να βρουν αντιστοιχίες ανάμεσα στην κατάστασή τους και τα λόγια του Θεού και να βρουν ένα μονοπάτι άσκησης. Έτσι εκδηλώνεται το να έχει κανείς πνευματική κατανόηση. Όταν οι άνθρωποι που έχουν πνευματική κατανόηση διαβάζουν τα λόγια του Θεού, φωτίζεται η καρδιά τους και κάτι κερδίζουν. Το πνεύμα τους είναι ιδιαίτερα ελεύθερο και νιώθουν ότι υπάρχει ένα μονοπάτι που μπορούν να ακολουθήσουν. Επομένως, κάθε φορά που ακούνε ένα κήρυγμα, κάτι κερδίζουν από αυτό και γίνονται πλουσιότεροι κάθε φορά που διαβάζουν τα λόγια του Θεού. Έτσι εκδηλώνεται η πνευματική κατανόηση. Οι άνθρωποι που έχουν πνευματική κατανόηση, αφού ακούσουν τη συναναστροφή του Θεού, ανεξαρτήτως θέματος, βλέπουν εικόνες στο μυαλό τους και, όταν ο Θεός εκθέτει τις καταστάσεις κάποιων, βρίσκουν αντιστοιχίες. Όταν Εκείνος μιλάει για τις παρανοήσεις σχετικά με τον Θεό, εφαρμόζουν αυτά που ακούνε στην κατάστασή τους και συνειδητοποιούν το εξής: «Στην πραγματικότητα, αυτή η απαίτηση κι αυτές οι φαντασιοκοπίες που έχω είναι παρανοήσεις σχετικά με τον Θεό». Έχουν κάνει τη σύνδεση. Όταν Εκείνος μιλάει για την αντίσταση και την εναντίωση απέναντι στον Θεό, αν κι αυτοί έχουν τα ίδια συναισθήματα, βιώνουν τις ίδιες καταστάσεις κι έχουν μέσα τους αυτές τις διαθέσεις και ουσίες, βρίσκουν την αντιστοιχία με τον εαυτό τους. Τι μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να βρουν τις αντιστοιχίες; Σκέψεις, ιδέες ή τις ενέργειες και συμπεριφορές που εμφανίζουν· όλα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να εντοπιστούν αντιστοιχίες. Όταν οι άνθρωποι κατανοούν αυτά που λέει ο Θεός, όταν καταλαβαίνουν ακριβώς για τι πράγμα μιλάει και γνωρίζουν ποιες δικές τους συμπεριφορές, αποκαλύψεις, εκδηλώσεις, καταστάσεις και ουσίες ταιριάζουν μ’ αυτές που εξέθεσε Εκείνος και που συζητιούνται στα κηρύγματα, τότε έχουν εκδηλώσει πνευματική κατανόηση. Μπορείτε να διακρίνετε αν έχετε ή δεν έχετε πνευματική κατανόηση; (Άλλες φορές έχω, άλλες όχι.) Αυτό μπορεί να διορθωθεί· αν, όμως, δεν έχεις καθόλου και ποτέ, τότε υπάρχει πρόβλημα. Αν τις περισσότερες φορές ξέρεις τι σημαίνουν τα λόγια του Θεού, ακόμα κι αν δεν μπορείς να βρεις αντιστοιχίες με τον εαυτό σου, αλλά γνωρίζεις ότι παρουσιάζεις τέτοιες καταστάσεις ή αν τις έχεις παρατηρήσει σε άλλους ανθρώπους και γνωρίζεις αυτήν την πτυχή της αλήθειας και πώς να εισέλθεις σ’ αυτήν, αυτό ήδη μετράει ως πνευματική κατανόηση. Ωστόσο, ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί, άραγε, να εκδηλώσει πνευματική κατανόηση κάθε φορά που ακούει ένα κήρυγμα; Όχι· άλλες φορές έχει πνευματική κατανόηση κι άλλες δεν έχει. Αυτό συμβαίνει επειδή η ζωή-είσοδος αφορά πολλές πτυχές της αλήθειας. Υπάρχουν μερικές αλήθειες που τις κατανοείς και έχεις εισέλθει σ’ αυτές και άλλες τις οποίες δεν κατανοείς και στις οποίες δεν έχεις εισέλθει ακόμα. Υπάρχουν μερικές αλήθειες που δεν έχεις συναντήσει καθόλου και αγνοείς ακόμα και την ύπαρξή τους. Τώρα την έμαθες, αλλά είναι δύσκολο να πει κανείς αν την κατανοείς ή όχι, ενώ μπορεί να έχεις ακόμα και αντιλήψεις ή παρανοήσεις σχετικά μ’ αυτήν. Πάντως αυτό είναι φυσιολογικό. Αν υπάρχουν κάποιες πτυχές της αλήθειας που τις κατανοείς, τότε αυτές είναι οι πτυχές στις οποίες έχεις πνευματική κατανόηση· αν υπάρχουν κάποιες πτυχές της αλήθειας που δεν κατανοείς, τότε αυτές είναι οι πτυχές στις οποίες δεν έχεις πνευματική κατανόηση. Αν υπάρχουν κάποιες πτυχές της αλήθειας που δεν έχεις ξανακούσει ποτέ και σου φαίνονται ακόμα αρκετά ξένες ή έχεις ακόμα και αντιλήψεις σχετικά μ’ αυτές, τότε αυτές είναι πτυχές στις οποίες σού λείπει ακόμα περισσότερο η πνευματική κατανόηση. Πρέπει να περάσεις ένα διάστημα βίωσης προκειμένου να κατανοήσεις την αλήθεια κι έπειτα να αποκτήσεις πνευματική κατανόηση σ’ αυτές τις πτυχές. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι έχουν παρανοήσεις σχετικά με τον Θεό κι όμως σκέφτονται: «Δεν έχω παρανοήσει τον Θεό· ποτέ δεν παρανόησα τον Θεό. Τον αγαπάω όσο περισσότερο γίνεται! Πώς, λοιπόν, θα μπορούσα να Τον παρανοήσω;» Τέτοια λόγια λένε οι άνθρωποι που δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Μπορεί να πεις: «Οι άνθρωποι παρανοούν συχνά τον Θεό, αλλά δεν μπορούν να το ελέγξουν· παρανοήσεις μπορεί να προκύψουν οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Ωστόσο, αυτήν τη στιγμή, φαινομενικά δεν βρίσκω κάποια πτυχή στην οποία να έχω παρανοήσει τον Θεό ή να έχω έρθει σε αντίθεση μαζί Του. Πρέπει να περάσω τα πράγματα από ψιλό κόσκινο, να αποκτήσω εμπειρίες και να προσευχηθώ στον Θεό και να του ζητήσω να ενορχηστρώσει καταστάσεις που θα μου τα αποκαλύψουν όλα αυτά». Αυτό είναι το ιδανικό. Αυτήν την ευχή θα πρέπει να έχεις στο μυαλό σου· για να βελτιωθείς, πρέπει να συνεχίσεις να πασχίζεις. Αν πει κάποιος: «Δεν παρανόησα ποτέ τον Θεό. Τώρα μιλάμε για τους άλλους», το γεγονός ότι μπορεί να πει κάτι τόσο παράλογο δείχνει ότι δεν διαθέτει πνευματική κατανόηση. Ποιες διαθέσεις, κυρίως, αποκαλύπτουν οι άνθρωποι που δεν διαθέτουν πνευματική κατανόηση; Την αλαζονεία και το ανόητο πείσμα. Τι σημαίνει ανόητο πείσμα; Σημαίνει ότι είσαι ανόητος και πεισματάρης μαζί. Με ποια συγκεκριμένα στοιχεία εκδηλώνεται αυτό; (Δεν αντιλαμβάνονται τις διεφθαρμένες διαθέσεις που βλέπουν όλοι οι άλλοι και νομίζουν ότι εκείνοι δεν έχουν τέτοιες διαθέσεις. Επίσης, είναι ιδιαίτερα αυτάρεσκοι και θεωρούν ότι έχουν απόλυτο δίκιο.) Όχι μόνο νομίζουν ότι δεν διαθέτουν αυτήν την πτυχή της διαφθοράς, αλλά θεωρούν και ότι τα πάνε καλά. Μέσα τους, τους ελέγχει η αλαζονική τους διάθεση και πιστεύουν ότι δεν θα έκαναν ποτέ κάτι τέτοιο. Ό,τι κι αν λένε οι άλλοι, αν κάτι δεν το έχουν συνειδητοποιήσει, δεν το έχουν δει ή δεν το έχουν βιώσει οι ίδιοι, θεωρούν ότι δεν υπάρχει λόγος να το αναλογιστούν, να το κατανοήσουν ή να το αποδεχθούν. Αυτό είναι το ανόητο πείσμα. Πώς αλλιώς περιγράφεται το ανόητο πείσμα; Να έχει πάρει κανείς διαζύγιο από τη λογική. Υπάρχει κάποιος άλλος όρος γι’ αυτό; (Βλακεία.) Ναι, το ανόητο πείσμα συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τη βλακεία· και αυτή χαρακτηρίζεται από ανοησία και πείσμα. Για παράδειγμα, οι άλλοι τους λένε: «Θα πρέπει να προσέχεις. Αν πίνεις συνεχώς κρύο νερό, θα χωνεύεις πιο αργά και θα πονάει το στομάχι σου». Κι αυτοί απαντούν: «Χαίρω άκρας υγείας. Δεν έχω κανένα πρόβλημα. Τζάμπα ανησυχείς». Αυτό δεν είναι ανόητο πείσμα; (Ναι.) Εμφανίζονται πολύ πεισματάρηδες και ανόητοι επειδή, παρόλο που δεν έχουν βιώσει το συγκεκριμένο πράγμα, είναι πολύ αυτάρεσκοι. Γιατί λέω ότι είναι πεισματάρηδες και ανόητοι; Επειδή δεν έχουν εμπειρία κι όμως τολμούν να πάνε κόντρα στα λεγόμενα ενός ανθρώπου που έχει εμπειρία. Ούτε επιβεβαιώνουν την ορθότητά τους ούτε μαθαίνουν ένα μάθημα από αυτά· αντίθετα, θεωρούν ότι οι ίδιοι έχουν απόλυτο δίκιο και δεν αποδέχονται αυτά που λένε οι άλλοι. Αυτό δείχνει πείσμα και ανοησία, αλλά και αλαζονεία και αυταρέσκεια. Κατά τη ζωή-είσοδό του, ο Πέτρος έμαθε από τις αποτυχίες των άλλων. Τι λένε τα λόγια του Θεού; [Ο Θεός λέει ότι ο Πέτρος «αφομοίωσε ό,τι ήταν καλό από το παρελθόν και απέρριψε ό,τι ήταν κακό» (Ο Λόγος, Τόμος 1: Η εμφάνιση και το έργο του Θεού. Πώς να γνωρίσεις την αλήθεια).] Οι πεισματάρηδες και ανόητοι άνθρωποι δεν αποδέχονται ούτε καν τα πράγματα που συμβαίνουν μπροστά στα ίδια τους τα μάτια ούτε και μαθαίνουν από αυτά. Κάτι τέτοιο αντιμετωπίζεται ως βλακεία, στην πραγματικότητα, όμως, είναι πρόβλημα της διάθεσής τους· προκαλείται από μια αλαζονική διάθεση.

Ας επιστρέψουμε στον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνονται όσοι διαθέτουν πνευματική κατανόηση και στον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνονται όσοι δεν διαθέτουν πνευματική κατανόηση. Όπως είπα πριν λίγο, ποιος είναι ο κυριότερος τρόπος με τον οποίο εκδηλώνονται όσοι διαθέτουν πνευματική κατανόηση; Πείτε Μου. (Όσοι διαθέτουν πνευματική κατανόηση καταλαβαίνουν ποιες ανθρώπινες καταστάσεις εκτίθενται απ’ τα λόγια του Θεού και βρίσκουν αντιστοιχίες στις δικές τους καθημερινές σκέψεις, ιδέες, ενέργειες και συμπεριφορές. Καταλαβαίνουν τι λέει ο Θεός.) Αυτά είναι τα περισσότερα από τα βασικά σημεία. Όταν οι άνθρωποι με πνευματική κατανόηση διαβάζουν τα αποκαλυπτικά λόγια του Θεού, βρίσκουν αντιστοιχίες με τον εαυτό τους και καταλαβαίνουν για ποιες αλήθειες μιλούν τα λόγια Του, σε τι θα πρέπει να εισέλθουν οι άνθρωποι και ποιες ανθρώπινες διαθέσεις, καταστάσεις και εκδηλώσεις εκτίθενται από αυτά τα λόγια. Έχουν τη δυνατότητα να αντιπαραβάλουν τον εαυτό τους με όλα αυτά και να τα συνειδητοποιήσουν. Έτσι εκδηλώνεται η πνευματική κατανόηση. Νωρίτερα, ενώ συναναστρεφόμουν πάνω στον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνονται οι άνθρωποι με πνευματική κατανόηση, θέσαμε ένα ερώτημα, δηλαδή αν έχουν πνευματική κατανόηση σε όλα τα ζητήματα. Έχουν, λοιπόν; (Όχι. Σε κάποια ζητήματα μπορούν να βρουν αντιστοιχίες ανάμεσα στον εαυτό τους και τις καταστάσεις τις οποίες εκθέτουν τα λόγια του Θεού, άρα εκδηλώνουν πνευματική κατανόηση· σε ζητήματα, όμως, που δεν έχουν βιώσει ακόμα, δεν μπορούν να βρουν αντιστοιχίες με τον εαυτό τους, οπότε δεν έχουν πνευματική κατανόηση.) Αν κάτι δεν το έχουν βιώσει ακόμα και δεν μπορούν να βρουν αντιστοιχίες με τον εαυτό τους, τότε δεν διαθέτουν πνευματική κατανόηση. Τι γίνεται, όμως, αν έχουν βιώσει κάτι, αλλά δεν κατανοούν τις αλήθειες που περιέχονται εκεί κι έτσι δεν τις αποδέχονται ή δεν τις αναγνωρίζουν ως αλήθειες; Κάτι τέτοιο μετράει για πνευματική κατανόηση; (Όχι.) Ούτε κι αυτό είναι πνευματική κατανόηση. Τι γίνεται αν δεν κατανοήσουν ότι αυτά που ακούνε είναι η αλήθεια; Αυτό μετράει για πνευματική κατανόηση; (Όχι.) Εκδηλώνεται έτσι κανένας από σας; Για παράδειγμα, όσον αφορά τις αλήθειες σχετικά με την υποταγή, κάποιοι λένε: «Πρέπει να δείξουμε υποταγή σ’ αυτό το ζήτημα. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να καυχηθούν για τίποτα και είναι καθήκον και υποχρέωσή τους να υποτάσσονται». Αφού το ακούσεις αυτό, σκέφτεσαι μέσα σου: «Τι είδους αλήθεια είναι αυτή; Πρέπει να υποταχθώ και σ’ αυτό το ζήτημα; Όπως το βλέπω εγώ, δεν χρειάζεται καθόλου να υποταχθώ εδώ!» Δεν σου λείπει πνευματική κατανόηση σ’ αυτό το ζήτημα; (Ναι.) Στην πραγματικότητα, αυτό δεν αφορά καθόλου το πόσο βαθιά ή επιφανειακά είναι τα βιώματά σου· το ζήτημα είναι αποκλειστικά αν έχεις ή δεν έχεις πνευματική κατανόηση. Θα δώσω ένα παράδειγμα. Τι είπε ο Ιώβ όταν δοκιμαζόταν; [«Ο Ιεχωβά έδωκε και ο Ιεχωβά αφήρεσεν· είη το όνομα Ιεχωβά ευλογημένον» (Ιώβ 1:21)] Όταν οι άνθρωποι τον ακούνε να λέει κάτι τέτοιο, καταλαβαίνουν την αλήθεια που υπάρχει στα λόγια του; (Όχι.) Έχουν, λοιπόν, πνευματική κατανόηση αυτού του ζητήματος; (Όχι.) Όχι, δεν έχουν. Κάθε άνθρωπος μπορεί να βιώσει αυτές τις δύο καταστάσεις, δηλαδή το να δίνει κάτι ο Θεός και να το παίρνει πίσω, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Εσύ τις έχεις ήδη βιώσει, όμως δεν κατανοείς την αλήθεια που περιέχουν, επομένως έχεις πνευματική κατανόηση αυτών των ζητημάτων; (Όχι.) Όχι, δεν έχεις. Ποια αλήθεια περιέχουν τα λόγια του Ιώβ; (Ότι ο Θεός κυριαρχεί και διαφεντεύει στα πάντα.) Ότι ο Θεός κυριαρχεί σε όλα τα πράγματα και όλα τα ζητήματα και Εκείνος αποφασίζει αν πρέπει να δώσει κάτι ή να το πάρει πίσω. Τι θα πρέπει, λοιπόν, να κάνουν πράξη οι άνθρωποι; (Την υποταγή.) Σωστά. Θα πρέπει να υποταχθούν, να αποδεχθούν και να δοξάσουν την κυριαρχία του Θεού. Όταν οι άνθρωποι κατανοήσουν αυτά τα λόγια και την αλήθεια που περιέχουν, τότε θα διαθέτουν πνευματική κατανόηση γι’ αυτό το ζήτημα. Αν δεν κατανοήσουν την αλήθεια που περιέχουν αυτά τα λόγια, δεν θα αποκτήσουν πνευματική κατανόηση γι’ αυτό το ζήτημα. Αυτήν τη στιγμή, διαθέτετε πνευματική κατανόηση για τα λόγια του Ιώβ; (Όχι.) Αν κατανοείς μόνο τα δόγματα, λες: «Ο Ιώβ είχε ένα καλό βίωμα. Ο Θεός είπε ότι ο Ιώβ ήταν δίκαιος άνθρωπος, οπότε είναι σίγουρο πως όλα όσα έκανε συμφωνούσαν με την αλήθεια και ικανοποιούσαν τις προθέσεις του Θεού». Κατανοείς το δόγμα. Πότε, λοιπόν, θα γίνει αυτό το δόγμα η αλήθεια-πραγματικότητά σου; (Όταν ο Θεός ενορχηστρώσει πραγματικές περιστάσεις στις οποίες θα μου πάρει κάτι κι εγώ θα μπορέσω να Τον ευχαριστήσω και να Τον δοξάσω, να υποταχθώ σ’ Εκείνον αδιαμαρτύρητα κι έτσι να κάνω πράξη αυτήν την πτυχή της αλήθειας.) Μπορείς να την κάνεις πράξη· μήπως, όμως, ενώ ασκείσαι, απλώς ακολουθείς κανονισμούς και αντιγράφεις τους άλλους ή στ’ αλήθεια κατανοείς βαθιά μέσα σου την κυριαρχία του Θεού; Υπάρχει διαφορά μεταξύ αυτών των δύο, έτσι δεν είναι; Ποιο από τα δύο είναι είσοδος στην αλήθεια-πραγματικότητα; Υπάρχουν αυτήν τη στιγμή πολλοί άνθρωποι που έχουν δει το παράδειγμα του Ιώβ και λένε τα ίδια μ’ αυτόν· όταν τα λένε, μήπως απλώς τον αντιγράφουν ή, σαν τον Ιώβ, λένε αυτά τα λόγια αφού συνειδητοποιήσουν, μετά από αρκετές δεκαετίες βίωσης, την αλήθεια και το γεγονός ότι ο Θεός κυριαρχεί στην ανθρωπότητα; Ποια από αυτές τις δύο συμπεριφορές είναι η αλήθεια-πραγματικότητα; (Η πραγματικότητα είναι αυτή που προέρχεται από τη βίωση.) Μόνο όσα νιώθεις και κατανοείς μέσω της βίωσης είναι η αλήθεια-πραγματικότητα· δεν είναι πραγματικότητα το να αντιγράφεις όσα λένε οι άλλοι. Η φράση που είπε ο Ιώβ περιείχε μια πτυχή της πραγματικότητας· όταν, όμως, τη λένε άνθρωποι που αντιγράφουν τα λόγια του, γίνεται απλώς ένα σύνθημα που χρησιμοποιούν για να μασκαρευτούν και να μεταμφιεστούν σε πνευματικούς ανθρώπους. Πρόκειται για θρησκευτικούς απατεώνες. Κάποιοι άνθρωποι που έχουν επιλεγεί για να γίνουν επικεφαλής και έχουν ευθύνη και θέση συχνά συναναστρέφονται με τους αδελφούς και τις αδελφές πάνω στα λόγια αυτά του Ιώβ: «Ο Ιεχωβά έδωκε και ο Ιεχωβά αφήρεσεν· είη το όνομα Ιεχωβά ευλογημένον». Πώς νιώθουν όσοι τα ακούν αυτά; Λένε μέσα τους: «Αυτά τα λόγια προέρχονται απ’ τον Θεό. Γεννήθηκαν χάρη στη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και την καθοδήγηση του Θεού. Είναι εξαιρετικά πρακτικά». Ούτε έναν χρόνο αργότερα, αυτοί οι επικεφαλής απαλλάσσονται από τα καθήκοντά τους επειδή δεν έκαναν αληθινό έργο και καθυστερούσαν τη ζωή-είσοδο των εκλεκτών του Θεού, καθώς και την πρόοδο του έργου της εκκλησίας, ενώ κατόπιν εκδήλωναν αρνητισμό και διαμαρτύρονταν. Άνθρωποι σαν αυτούς λένε τα ίδια λόγια με τον Ιώβ, όμως δεν έχουν βιώσει τα ίδια μ’ αυτόν και δεν έχουν βαθιά αντίληψη, βίωση ή κατανόηση για τα λόγια αυτά. Όταν μιλάνε, επομένως, αντιγράφουν ή μιλάνε με ειλικρίνεια; (Αντιγράφουν.) Όσον αφορά αυτά που σκέφτονται βαθιά μέσα τους, όταν μιλάνε, τα λόγια τους περιέχουν τα προσωπικά τους συναισθήματα και είναι ειλικρινή. Έχουν την επιθυμία, όταν ο Θεός τούς δίνει κάτι, να μπορούν πάντα να Τον δοξάζουν και να Τον ευχαριστούν για όσες ευλογίες και δώρα τούς χάρισε και, όταν ο Θεός τούς παίρνει κάτι πίσω, να μην διανοούνται καν να διαμαρτυρηθούν, αλλά να Τον δοξάζουν όπως έκανε ο Ιώβ και να Τον ευχαριστούν για την καθοδήγηση και την κυριαρχία Του. Αυτό, ωστόσο, είναι απλώς μια επιθυμία, που δεν έχει γίνει ακόμα βίωμά τους. Όταν χάσουν τη θέση και τον τίτλο τους και γίνουν απλοί πιστοί, κάνουν πράξη αυτά που λένε; (Όχι.) Δεν μπορώ να πω ότι δεν κάνουν καθόλου πράξη αυτά που λένε· εξαρτάται από το τι είδους άνθρωποι είναι. Όσοι επιδιώκουν την αλήθεια χρησιμοποιούν αυτά τα λόγια για να αξιολογήσουν τη δική τους συμπεριφορά· επίσης, τα χρησιμοποιούν ως οδηγό για τη βίωσή τους, βρίσκουν αντιστοιχίες με τον εαυτό τους και βρίσκουν σ’ αυτά ένα μονοπάτι άσκησης. Δεν εκδηλώνουν υπερβολική ταραχή ή αρνητισμό και μπορούν να εκτελούν κανονικά το καθήκον τους. Αντίθετα, όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, αλλά προτιμούν να απαγγέλλουν συνθήματα, έχουν πρόβλημα· εκδηλώνονται με διαφορετικό τρόπο. Ποιοι είναι οι πιο προφανείς τρόποι με τους οποίους έχετε δει να αποκαλύπτονται αυτού του είδους οι άνθρωποι; (Αφού απαλλαχθούν από τα καθήκοντά τους, κάποιοι επικεφαλής δεν κάνουν αυτοκριτική και δεν υποτάσσονται. Θεωρούν ότι άδικα απαλλάχθηκαν από τα καθήκοντά τους, εκδηλώνουν αρνητισμό και διαμαρτύρονται. Στην επόμενη εκλογή, πασχίζουν να ανακτήσουν την εξουσία και, στο τέλος, γίνονται αντίχριστοι και αποβάλλονται.) Αυτά είναι τα πιο σοβαρά περιστατικά. Με ποιον άλλον τρόπο εκδηλώνονται; (Υπάρχουν κάποιοι που, αφού απαλλαχθούν από τα καθήκοντά τους, πιάνουν μια κανονική δουλειά και δεν εκτελούν κάποιο καθήκον.) Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; Γιατί καυχιόνταν και έλεγαν συνθήματα στο παρελθόν; Τα έλεγαν για να τ’ ακούσουν οι άλλοι και χρησιμοποιούσαν αυτά τα συνθήματα, τα δόγματα και τα ευχάριστα λόγια για να φαίνονται καλύτεροι, να κερδίζουν τους άλλους και να αποκτούν τον σεβασμό τους. Αυτός ήταν ο σκοπός τους. Με ποιον άλλον τρόπο εκδηλώνονται; (Πριν απαλλαχθούν από τα καθήκοντά τους, κάποιοι επικεφαλής και εργάτες φαινομενικά πασχίζουν για τις επιδιώξεις τους και λένε «ο Ιεχωβά έδωκε και ο Ιεχωβά αφήρεσεν»· αφού απαλλαχθούν από τα καθήκοντά τους, όμως, εκδηλώνουν αρνητισμό και δεν μπορούν να συνέλθουν, ενώ μπορεί ακόμα και να εξοργιστούν με τους άλλους και να ξεσπάσουν, καθώς θεωρούν πως όσα δαπάνησαν και έδωσαν από τον εαυτό τους ήταν όλα μάταια, λες και ο οίκος του Θεού τούς χρωστάει κάτι.) Όσοι λένε τέτοια πράγματα και ενεργούν μ’ αυτόν τον τρόπο έχουν σοβαρό πρόβλημα. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει κανείς να διακρίνει τη φύση τους όταν τα λένε αυτά. Δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Αντιγράφουν τα λόγια του Ιώβ. Κατασκευάζουν ένα όμορφο στεφάνι για να κοσμεί το μέτωπό τους και περνιούνται για πνευματικοί άνθρωποι, προκειμένου να κάνουν επίδειξη και να παραπλανήσουν τους άλλους. Αυτή η εκδήλωση δεν δείχνει ότι παίζουν με την αλήθεια και βλασφημούν τον Θεό; Πείτε Μου, τι είδους άνθρωποι, όταν χάσουν τη φήμη, τα κέρδη και τη θέση τους, αντιδρούν ιδιαίτερα έντονα, πέφτουν με τα μούτρα στον αρνητισμό, σταματάνε να κάνουν το καθήκον τους, κάνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα θεωρώντας ότι όλα χάθηκαν γι’ αυτούς, ενώ σταματάνε ακόμα και να πιστεύουν; (Άνθρωποι με ανεπαρκή ανθρώπινη φύση και κακοί άνθρωποι.) Πολύ σωστά. Είναι σίγουρο ότι οι άνθρωποι που έχουν ανεπαρκή ανθρώπινη φύση και οι κακοί άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια· αν, όμως, κάποιοι άνθρωποι που έχουν επαρκή ανθρώπινη φύση δεν επιδιώξουν την αλήθεια, θα εκδηλωθούν κι αυτοί με τον ίδιο τρόπο; Αυτό είναι βέβαιο. Εκτός από το γεγονός ότι οι κακοί άνθρωποι εκδηλώνονται μ’ αυτόν τον τρόπο, υπάρχει κι άλλη μια κατάσταση που συνδέεται άμεσα με τις επιδιώξεις των ανθρώπων και το μονοπάτι που ακολουθούν. Ακόμα κι αν, φαινομενικά, όσοι δεν αγαπάνε την αλήθεια έχουν μια κάποια ανθρώπινη φύση, αυτή δεν πρόκειται να ωφελήσει σε κάτι· όλοι τους έχουν κακή ουσία, είναι ικανοί να παραβιάσουν την αλήθεια και να αντισταθούν στον Θεό και, αν μάλιστα έχουν θέση, είναι ικανοί ακόμα και να κάνουν κακό. Υπάρχει κι άλλο ένα πρόβλημα, εξαιρετικά σοβαρό, ότι δηλαδή οι άνθρωποι αυτού του είδους επιδιώκουν τις θέσεις με μεγάλο ζήλο. Αν δεν τους επιτραπεί να έχουν θέση ή να γίνουν επικεφαλής, είναι σαν να τους έχουν στερήσει τη ζωή. Μπορούν να το αποδεχθούν; Όταν έχουν θέση, παραμένουν πρόθυμοι όσο κι αν υποφέρουν, όση κακομεταχείριση κι αν υποστούν. Ωστόσο, δεν μπορεί κανείς να πει ότι είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια απλώς και μόνο επειδή είναι πρόθυμοι ή επειδή υποφέρουν τα βάσανα και πληρώνουν κάποιο τίμημα. Κάτι τέτοιο θα ήταν λάθος. Αυτό που επιδιώκουν είναι η φήμη, τα κέρδη, η θέση και τα οφέλη της. Πώς μοιάζει αυτό με την περίπτωση του Παύλου; (Κι αυτός επιδίωκε να αποκτήσει ένα στεφάνι.) Σωστά. Επιδίωκε να αποκτήσει ένα στεφάνι, συγκεκριμένα το στεφάνι της δικαιοσύνης. Αυτό επιδιώκουν άνθρωποι σαν τον Παύλο: Θεωρούν ότι η επιδίωξη για το στεφάνι είναι σωστή, τη θεωρούν επιδίωξη της αλήθειας. Μετά από όλα αυτά, θα μπορείτε να διακρίνετε κάπως τους ανθρώπους αυτού του είδους; (Ναι.) Ας υποθέσουμε ότι κάποιος εξοργίζεται με τους άλλους και ξεσπάει αφότου απαλλαχθεί από τα καθήκοντά του και χάσει τη θέση του, δεν δίνει σημασία ούτε μιλάει στους αδελφούς και τις αδελφές που συναντά και, όταν του ζητούν να διαδώσει το ευαγγέλιο, λέει: «Δεν πρόκειται να διαδώσω το ευαγγέλιο. Δεν πρόκειται να παράσχω υπηρεσίες για σένα! Με σκέφτεσαι όταν με χρειαστείς, αλλά με παραπετάς και με διώχνεις όταν δεν με χρειάζεσαι. Δεν είμαι τόσο ανόητος!» Τι λόγια είναι αυτά; Είναι εύκολο να τα διακρίνει κανείς; Πώς είναι πιστός ένας τέτοιος άνθρωπος; Δεν είναι σε καμία περίπτωση αληθινός πιστός ούτε καλός άνθρωπος. Ποιου είδους άνθρωποι έχουν τις πιο έντονες αντιδράσεις αφού απαλλαχθούν από τα καθήκοντά τους; (Αυτοί που επιδιώκουν τη φήμη, τα κέρδη και τη θέση.) Είπατε πριν λίγο ότι αυτού του είδους οι άνθρωποι έχουν ανεπαρκή ανθρώπινη φύση και δεν επιδιώκουν την αλήθεια ούτε τη ζωή-είσοδο. Σχετίζεται αυτό με την ουσία του συγκεκριμένου προβλήματος; (Όχι.) Αυτό που λέτε φαίνεται να έχει μια λογική, αλλά δεν συνδέεται με την ουσία του συγκεκριμένου προβλήματος. Δεν είναι αυτή η ουσία του προβλήματος. Είπατε πριν λίγο ότι ο λόγος για τον οποίο κάποιοι άνθρωποι παραπονιούνται και θεωρούν ότι όλα χάθηκαν γι’ αυτούς μετά την απαλλαγή τους απ’ τα καθήκοντά τους είναι η ανεπαρκής ανθρώπινη φύση τους. Γιατί λέω ότι κάτι τέτοιο είναι δόγμα; Επειδή κάποιοι άνθρωποι έχουν αρκετά καλή ανθρώπινη φύση και με ειλικρίνεια προσφέρουν και δαπανούν τον εαυτό τους, απλώς όμως δεν επιδιώκουν την αλήθεια, ενώ επιδιώκουν συνεχώς τη φήμη και τη θέση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αντιδρούν υπερβολικά όταν τελικά απαλλάσσονται από τα καθήκοντά τους. Αυτό δείχνει ότι οι τρόποι με τους οποίους εκδηλώνονται δεν είναι μόνο προβλήματα που οφείλονται σε ανεπαρκή ανθρώπινη φύση, αλλά προβλήματα της διάθεσής τους· η διάθεσή τους είναι βαθιά διεφθαρμένη! Συνοψίζοντας την κατάσταση με μια φράση, κάποιοι λένε: «Αυτός ο άνθρωπος δεν επιδιώκει την αλήθεια. Να η αιτία». Αυτή η δήλωση είναι πολύ γενική. Η μη επιδίωξη της αλήθειας μπορεί να εκδηλωθεί με πολλούς τρόπους. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα, όπως το να διαμαρτύρεται κανείς και να μην εκτελεί το καθήκον του με αφοσίωση. Δεν γίνεται να εξηγούνται όλα τα προβλήματα μ’ αυτήν τη μία φράση, «ο τάδε δεν επιδιώκει την αλήθεια». Είναι υπερβολικά γενική, δεν είναι συγκεκριμένη. Αποτελεί μια εξήγηση που βασίζεται στα δόγματα.

Τώρα θα συναναστραφώ πάνω στο πώς εκδηλώνεται η έλλειψη πνευματικής κατανόησης. Ποια στάση κρατούν απέναντι στην αλήθεια όσοι δεν διαθέτουν πνευματική κατανόηση; Πώς προσεγγίζουν την ίδια τους την κατάσταση, τις εκδηλώσεις και τη διαφθορά που αποκαλύπτουν; Έχουν την ικανότητα να εκδηλωθούν όπως εκδηλώνεται κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια; (Όχι.) Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα εδώ; (Δεν κατανοούν ποιες ανθρώπινες καταστάσεις ή εκδηλώσεις εκτίθενται από τα λόγια του Θεού και δεν μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν όλα αυτά για να βρουν αντιστοιχίες με τον εαυτό τους.) Το θέμα είναι κυρίως ότι δεν μπορούν να βρουν αντιστοιχίες με τον εαυτό τους. Θα έλεγε κανείς ότι κατανοούν την αλήθεια αν δεν μπορούν να βρουν αντιστοιχίες με τον εαυτό τους; (Όχι.) Αν εσύ μιλάς για κάτι, εκείνοι μιλάνε πάντα για το ακριβώς αντίθετο· σου πηγαίνουν συνεχώς κόντρα και διαφωνούν μαζί σου. Δεν υπάρχει κοινό σημείο αναφοράς στη μεταξύ σας συζήτηση, δεν μιλάτε καν για το ίδιο ζήτημα, κι όμως εκείνοι νομίζουν ότι τα επιχειρήματά τους είναι σωστά. Έτσι εκδηλώνονται όσοι δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Οι άνθρωποι που δεν διαθέτουν πνευματική κατανόηση δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια. Μπορούν να επιδιώξουν την αλήθεια; (Όχι.) Αυτό δημιουργεί πρόβλημα. Αν δεν μπορούν να επιδιώξουν την αλήθεια, μπορούν να αποκτήσουν ζωή-είσοδο; (Όχι.) Όποιος δεν επιδιώκει την αλήθεια είναι αδύνατον να αποκτήσει ζωή-είσοδο· αυτό είναι απόλυτο. Αν κάποιος πιστεύει στον Θεό εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά δεν κατανοεί καθόλου την αλήθεια, μιλάμε εδώ για έναν άνθρωπο που επιδιώκει την αλήθεια; Όχι βέβαια. Κάποιοι λένε: «Δεν ισχύει πάντα αυτό. Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να μην κατανοούν την αλήθεια, όμως είναι πολύ ενθουσιώδεις και απαρνούνται τα πάντα προκειμένου να δαπανήσουν τον εαυτό τους για τον Θεό. Πώς είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι να μην επιδιώκουν την αλήθεια;» Είναι σωστή αυτή η άποψη; Όταν κανείς αξιολογεί αν ένας άνθρωπος επιδιώκει την αλήθεια, δεν μπορεί να εξετάζει μόνο αν αυτός ο άνθρωπος απαρνείται τα πάντα για να δαπανήσει τον εαυτό του για τον Θεό. Πρέπει κυρίως να εξετάσει τι θεωρεί σημαντικό μέσα του αυτός ο άνθρωπος. Αν θεωρεί σημαντική την άσκηση της αλήθειας, την είσοδο σ’ αυτήν και την απόκτησή της, και αν έχει αποτελεσματική ζωή-είσοδο, τότε πρόκειται για κάποιον που επιδιώκει την αλήθεια. Αν απαρνείται και δαπανά τον εαυτό του προκειμένου να κερδίσει στεφάνι και ανταμοιβές, και έχει απαρνηθεί και δαπανήσει τον εαυτό του για πολλά χρόνια και έχει υποφέρει πολύ, χωρίς να μπορέσει, όμως, να κατανοήσει την αλήθεια ή να εισέλθει στην πραγματικότητα ούτε και να κατανοήσει τον Θεό, τότε η αυταπάρνηση και η δαπάνη του ισοδυναμούν πραγματικά με επιδίωξη της αλήθειας; Είναι προφανές ότι δεν πρόκειται για άνθρωπο που επιδιώκει την αλήθεια, αφού αυτή του η αυταπάρνηση και δαπάνη δεν είχε ως αποτέλεσμα να κατανοήσει την αλήθεια ή να εισέλθει στις αλήθεια-πραγματικότητες. Επομένως, το ότι απαρνείται και δαπανά τον εαυτό του δεν σημαίνει ότι επιδιώκει την αλήθεια. Τέτοιοι άνθρωποι είναι ίδιοι με τον Παύλο. Ο Παύλος πέρασε τη μισή του ζωή κηρύττοντας και κάνοντας έργο για λογαριασμό του Κυρίου, όμως δεν κέρδισε ούτε την αλήθεια ούτε τον Κύριο. Μπορείς, λοιπόν, να πεις πως ο Παύλος επιδίωκε την αλήθεια; Όσον αφορά το αν κάποιος επιδιώκει την αλήθεια, είναι ζωτικής σημασίας να εξετάσει κανείς αν ο στόχος που επιδιώκει αυτός ο άνθρωπος, καθώς και η πρόθεσή του, δίνουν σημασία στην απόκτηση της αλήθειας. Αν αυτός ο άνθρωπος δίνει πράγματι σημασία στην προσπάθεια για την αλήθεια και έχει πετύχει αποτελέσματα σε πράγματα όπως η άσκηση της αλήθειας και η είσοδος στην πραγματικότητα, τότε και μόνο τότε πρόκειται για κάποιον που επιδιώκει την αλήθεια. Όλοι όσοι πραγματικά επιδιώκουν την αλήθεια μπορούν και να την κάνουν πράξη και μόνο όσοι κάνουν πράξη την αλήθεια έχουν ζωή-είσοδο. Αν κάποιος ισχυρίζεται ότι επιδιώκει την αλήθεια, αλλά δεν την κάνει πράξη, θα λέγατε ότι αυτός ο άνθρωπος έχει ζωή-είσοδο; Όχι βέβαια. Πώς είναι δυνατό να έχει ζωή-είσοδο κάποιος που δεν κάνει πράξη την αλήθεια; Κάτι τέτοιο είναι εντελώς αδύνατο. Αν αυτός ο άνθρωπος νομίζει ότι επιδιώκει την αλήθεια και έχει ζωή-είσοδο, θα πρέπει να τον ρωτήσετε: «Πώς αποδεικνύεις ότι έχεις ζωή-είσοδο;» Δεν αρκεί ο λόγος του. Αν δεν υπάρχουν αποδείξεις, ο λόγος του δεν έχει αξία. Αν ισχυρίζεσαι ότι επιδιώκεις την αλήθεια, πόσες αλήθειες κατανοείς; Πόσες αλήθειες έχεις κάνει πράξη; Όσον αφορά τις αλήθεια-πραγματικότητες, σε ποιες πτυχές τους έχεις εισέλθει; Μπορείς να μιλήσεις για τη βιωματική σου μαρτυρία; Αν δεν μπορείς να μιλήσεις για τη βιωματική σου μαρτυρία, τότε εξαπατάς και παραπλανάς τον κόσμο όταν λες ότι επιδιώκεις την αλήθεια. Γιατί λέω ότι ο Παύλος δεν επιδίωκε την αλήθεια; Επειδή οι επιστολές που έγραψε δεν περιέχουν καμία βιωματική μαρτυρία ζωής· δεν μπορούσε να μιλήσει για την αληθινή κατανόηση του Θεού ούτε, βέβαια, για την αγάπη προς τον Κύριο Ιησού ή την υποταγή σ’ Αυτόν. Δεν είχε κατανόηση ούτε καν για τη δική του διεφθαρμένη διάθεση. Έλεγε απλώς ότι ήταν ο χειρότερος από τους αμαρτωλούς. Μ’ αυτό εννοούσε την τιμωρία που υπέστη επειδή είχε αντισταθεί στον Κύριο Ιησού. Όταν έλεγε ότι ήταν ο χειρότερος από τους αμαρτωλούς, παραδεχόταν απλώς το γεγονός ότι είχε αμαρτήσει τότε που αντιστεκόταν με φανατισμό στον Κύριο Ιησού. Αυτό σημαίνει ότι κατανοούσε στ’ αλήθεια τη διεφθαρμένη διάθεση και ουσία του; (Όχι.) Γι’ αυτό λέω πως, όσον αφορά το τι αποτελεί επιδίωξη της αλήθειας και το τι είδους άνθρωποι έχουν ζωή-είσοδο, το ζήτημα πρέπει να κρίνεται βάσει του αν κάποιος κατανοεί την αλήθεια και την κάνει πράξη και όχι βάσει του τι λέει ο ίδιος. Τώρα καταλαβαίνετε τι λέω; Γιατί συναναστρεφόμαστε τόσο αναλυτικά; Είναι απαραίτητο; (Ναι.) Γιατί είναι απαραίτητο; Συναναστρέφομαι μ’ αυτόν τον τρόπο για να αναλύσω τις παράλογες απόψεις σας, να διορθώσω όσα λανθασμένα θεωρείτε σωστά και να σας βοηθήσω να βρείτε μια διέξοδο, να εγκαταλείψετε όσα λανθασμένα θεωρείτε σωστά και να εισέλθετε στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Τότε οι άνθρωποι θα αποκτήσουν στ’ αλήθεια ζωή-είσοδο και θα μπορέσουν πραγματικά να επιδιώξουν την αλήθεια. Όσοι δεν διαθέτουν πνευματική κατανόηση δεν καταλαβαίνουν τα ζητήματα που αφορούν τη ζωή-είσοδο ή την αλλαγή των διαθέσεων. Νομίζουν ότι έχουν ήδη αλλάξει πολλές πτυχές του εαυτού τους και έχουν πετύχει τη ζωή-είσοδο. Έχουν αλλάξει, για παράδειγμα, κάποιες κακές τους συνήθειες: Δεν τρώνε υπερβολικά, δεν κοιμούνται υπερβολικά, δεν τεμπελιάζουν και είναι πιο εργατικοί από πριν· νομίζουν, λοιπόν, πως αυτό σημαίνει ότι έχουν ζωή-είσοδο. Κάποιοι, πάλι, σκέφτονται ότι κάποτε έκαναν συνεχώς επιπλήξεις στους άλλους, αλλά δεν το κάνουν πια· κάνουν όμορφα και εποικοδομητικά σχόλια και ορισμένες φορές μπορούν να βοηθήσουν τους άλλους. Επειδή τα κάνουν όλα αυτά, νομίζουν πως ήδη κάνουν πράξη την αλήθεια και έχουν αλλάξει. Κάποιοι νομίζουν ότι έχουν ζωή-είσοδο επειδή μπορούν να απαρνηθούν την επιδίωξη της φήμης, του κέρδους, της θέσης και των σωματικών απολαύσεων. Αυτό είναι κοινό πρόβλημα όλων των ανθρώπων. Έχουν κάνει πράξη αυτό που κατανοούν, αυτό που θεωρούν σωστό και καλό σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους, και έχουν ήδη αντιμετωπίσει πολλές κακές συνήθειες και προβληματικά χαρακτηριστικά της σάρκας ή έχουν αλλάξει ρουτίνες ως προς τον τρόπο ζωής επειδή πιστεύουν στον Θεό και επιδιώκουν την αλήθεια. Ταυτόχρονα, έχουν εγκαταλείψει πολλά προνόμια της σάρκας, έχουν απαρνηθεί την οικογένεια και τη δουλειά τους και έχουν εγκαταλείψει τον γάμο τους και το κοσμικό περιβάλλον. Νομίζουν ότι άλλαξαν και σώθηκαν και λένε: «Θα τα είχα εγκαταλείψει όλα αυτά αν δεν πίστευα στον Θεό; Θα ήταν τόσο μεγάλη η αλλαγή μου;» Αυτή δεν είναι η μεγαλύτερη παρανόηση που κάνουν οι πιστοί; (Είναι, ναι.) Όλοι οι άνθρωποι παρανοούν αυτό το ζήτημα, είτε έχουν πνευματική κατανόηση είτε όχι. Γιατί λέω ότι πρόκειται για παρανόηση; Γιατί λέω ότι εδώ υπάρχει σοβαρό πρόβλημα; Αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, αλλά δεν κατανοούν την πρόθεσή Του, δηλαδή δεν κατανοούν τι ακριβώς απαιτεί από αυτούς ο Θεός. Αντ’ αυτού, σκέφτονται σύμφωνα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, θεωρώντας πως, αν μπορέσουν να εγκαταλείψουν την οικογένεια, τη δουλειά και τα συναισθήματά τους, το κοσμικό περιβάλλον, τα μπλεξίματα της σάρκας, ακόμα και την περιουσία τους, αυτό σημαίνει ότι έχουν ζωή-είσοδο. Πρόκειται για παρανόηση. Στην πραγματικότητα, η πρόθεση του Θεού είναι, όταν οι άνθρωποι πιστεύουν σ’ Αυτόν, να διορθώνουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και την αντίσταση που έχουν απέναντί Του και να καταπολεμούν τη βαθύτερη αιτία των αμαρτιών που διαπράττουν. Για να γίνει αυτό, πρέπει πρώτα να κατανοήσουν την αλήθεια και τη διάθεση του Θεού, προκειμένου να μπορέσουν ν’ απαλλαγούν από τη δική τους διεφθαρμένη διάθεση και να πετύχουν την πραγματική υποταγή σ’ Εκείνον. Αυτό απαιτεί ο Θεός απ’ τους ανθρώπους και αυτό είναι το έργο Του για τη σωτηρία τους. Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τίποτα από το έργο Του· δεν βλέπουν τον στόχο και το αποτέλεσμα που θέλει να πετύχει μέσα από αυτό, οπότε αντικαθιστούν την αλήθεια με ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες και θεωρούν ότι οι επιδιώξεις τους και όσα μπορούν να πραγματοποιήσουν οι ίδιοι είναι η πρόθεση του Θεού και η απαίτησή Του από αυτούς. Αυτήν την παρανόηση έχουν οι άνθρωποι όταν πιστεύουν στον Θεό. Όσα μπορούν να πραγματοποιήσουν δείχνουν απλώς τον ενθουσιασμό τους και, όταν απαρνούνται κάτι, το κάνουν στην πραγματικότητα ως συναλλαγή με τον Θεό, με αντάλλαγμα μια ανταμοιβή κι ένα στεφάνι. Θεωρούν ότι μια τέτοια συναλλαγή αξίζει στ’ αλήθεια τον κόπο και ότι πετυχαίνουν μια καλή συμφωνία. Γι’ αυτό απαρνούνται τα πάντα. Το ότι απαρνούνται κάτι δεν σημαίνει ότι κατέχουν τις αλήθεια-πραγματικότητες ούτε ότι υποτάσσονται στον Θεό. Όταν απαρνούνται και δαπανούν, κατανοούν πράγματι την αλήθεια; (Όχι, δεν την κατανοούν.) Αν δεν κατανοούν την αλήθεια, το ότι απαρνούνται και δαπανούν δεν μολύνεται από αυτό; Βεβαίως και μολύνεται. Τι επιδιώκουν, τότε, όταν δαπανούν και υποφέρουν μ’ αυτόν τον τρόπο; Άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ για το τι είναι η αλήθεια ή ποιες είναι οι απαιτήσεις του Θεού· θεωρούν πάντα ότι όλα αυτά δεν τους αφορούν καθόλου. Κάνουν πράξη όσα θεωρούν μέσα τους ότι είναι σωστά και καλά και αποτελούν τη ζωή-είσοδο και, αφού τα κάνουν πράξη, θεωρούν ότι ο Θεός θα το θυμάται. Τα βλέπουν όλα αυτά σαν μάρκες που μπορούν να ανταλλάξουν και να συγκεντρώσουν, και ως κεφάλαιο. Είναι αυτές οι εκδηλώσεις επιδίωξη της αλήθειας; (Όχι.) Είναι μια παρανόηση που κάνουν όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Είναι μία από τις ερμηνείες που δίνουν όσοι παρανοούν τη ζωή-είσοδο. Πώς, λοιπόν, μπορεί κανείς να αξιολογήσει και να αποδείξει ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ζωή-είσοδο και ότι όλα αυτά δεν αποτελούν εκδηλώσεις της επιδίωξης της αλήθειας; Ποια γεγονότα μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι όσα λένε είναι λάθος; (Ενεργούν χωρίς τις αλήθεια-αρχές.) Αυτό είναι ένα μέρος του ζητήματος. Ενεργούν με βάση αυτά που φαντάζονται. Εξωτερικά, μοιάζουν με πραγματικούς πιστούς· απαρνούνται κάποια πράγματα και δαπανούν τον εαυτό τους, όμως δεν εφαρμόζουν τις αρχές στις ενέργειές τους. Γιατί δεν εφαρμόζουν τις αρχές; Επειδή δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Βλέπουν ακόμα τα πράγματα από τη σκοπιά των ίδιων αντιλήψεων και φαντασιοκοπιών που είχαν και στην αρχή. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουν αυτού του είδους οι άνθρωποι είναι το εξής: Υποτάσσονται στα περιβάλλοντα που ενορχηστρώνει ο Θεός; Καταλαβαίνουν γιατί ο Θεός ενορχήστρωσε αυτά τα περιβάλλοντα; (Όχι.) Αρκεί αυτό για να αποδείξει κανείς ότι δεν έχουν ζωή-είσοδο; (Ναι.) Έχουν κάνει πολλές αλλαγές στις κακές τους συνήθειες και τα προβληματικά τους χαρακτηριστικά, καθώς και πολλές θυσίες. Στο τέλος, όμως, όταν δοκιμάζονται, όχι μόνο δεν κατανοούν την πρόθεση του Θεού, αλλά επιπλέον διαμαρτύρονται και δεν μπορούν να υποταχθούν. Ποιο πρόβλημα υπάρχει εδώ; Ότι δεν έχουν ζωή-είσοδο. Οι άνθρωποι που δεν έχουν ζωή-είσοδο δεν κατέχουν ούτε τις αλήθεια-πραγματικότητες, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Όταν συμβεί κάτι, βασίζονται αποκλειστικά στις αντιλήψεις τους, τις φαντασιοκοπίες τους και τις φυσικές τους προτιμήσεις. Αν κανείς τούς προσεγγίσει πολύ σοβαρά και τους ζητήσει να υποταχθούν, δεν δείχνουν καμία υποταγή· απλώς βασίζονται σε ανθρώπινες εξηγήσεις, δικαιολογίες και φαντασιοκοπίες· επιστρατεύουν κάθε είδους μέθοδο για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και να πραγματοποιήσουν τον σκοπό τους, που είναι να μην υποταχθούν στον Θεό και να αρνηθούν το έργο Του. Υπάρχουν ακόμα και άνθρωποι τόσο ακραίοι που όχι μόνο δεν μπορούν να υποταχθούν, αλλά επιπλέον πασχίζουν με κάθε τρόπο να αποδείξουν ότι οι δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες είναι σωστές, ότι οι μέθοδοι και τα μονοπάτια που σκέφτονται είναι σωστά, ενώ οι ενέργειες και οι ενορχηστρώσεις του Θεού δεν είναι απαραίτητα σωστές. Έτσι αποκαλύπτεται ότι δεν έχουν ζωή-είσοδο· ό,τι κι αν κάνουν, ό,τι κι αν δώσουν απ’ τον εαυτό τους, ό,τι κι αν αλλάξουν σ’ αυτόν, δεν αποτελεί ζωή-είσοδο, παρά μόνο παλιές κακές συνήθειες που δεν υπάρχουν πλέον. Οι προσωπικές τους συνήθειες, το οι συνήθειες, οι ρουτίνες και ο τρόπος της ζωής τους έχουν αλλάξει λίγο. Κάποιοι ίσως άλλαξαν και τον τη συναισθηματική τους κατάσταση τους· μιλάνε πιο ευγενικά και καλλιεργημένα και η εξωτερική τους συμπεριφορά είναι ίσως πιο φυσιολογική. Όταν ενεργούν, όμως, δεν κατέχουν καμία αλήθεια-πραγματικότητα και δεν ενεργούν ποτέ σύμφωνα με τα λόγια του Θεού ή την αλήθεια· όλα γίνονται σύμφωνα με τις προσωπικές τους φαντασιοκοπίες και επιθυμίες. Δεν έχουν καθόλου αληθινή κατανόηση του Θεού· ξέρουν μόνο να συζητάνε λίγο για την πνευματική θεωρία και είναι προσκολλημένοι στις ανθρώπινες αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες και συναισθήματα. Τι νομίζετε, είναι αξιοθρήνητοι αυτοί οι άνθρωποι; (Ναι.) Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι; (Ναι.) Πώς το ξέρετε ότι υπάρχουν πολλοί; (Το ξέρω επειδή είμαι ένας από αυτούς.) Αυτό το θέμα σάς άγγιξε κάποια ευαίσθητη χορδή, έτσι; Μιλήστε, λοιπόν, για τα βιώματά σας σ’ αυτό το ζήτημα. (Θα μοιραστώ ένα βίωμα. Ένας αδελφός επισήμανε τα ελαττώματά μου μπροστά σε πολλούς άλλους αδελφούς και αδελφές και εκείνη τη στιγμή ένιωσα ότι με εξευτέλισε. Προκειμένου να αποκαταστήσω τον πληγωμένο μου εγωισμό, προσπάθησα να αμυνθώ και να δικαιολογηθώ. Δεν αποδέχθηκα τα σχόλια του αδελφού.) Σε περιόρισε ο εγωισμός σου. Γιατί οι άνθρωποι περιορίζονται πάντα από τον εγωισμό τους; Μήπως επειδή όλοι όσοι έχουν αξιοπρέπεια είναι υπερβολικά ευαίσθητοι; (Όχι.) Στην πραγματικότητα, αντιδρούν έτσι επειδή θέλουν να διατηρήσουν την τέλεια εικόνα τους στα μάτια των άλλων. Νοιάζονται για τη θέση τους και θέλουν να παρουσιάζουν τον εαυτό τους απολύτως τέλειο και αψεγάδιαστο. Θέλουν να δίνουν την τέλεια εντύπωση στους άλλους, να μην τους αφήνουν να δουν πώς είναι αληθινά. Αυτό αποτελεί συνέπεια μιας αλαζονικής διάθεσης. Έχει λυθεί τώρα αυτό το πρόβλημα; (Όχι ακόμα. Το αποκαλύπτω ακόμα συχνά.) Αν κάποιος μπορεί να κάνει αυτοκριτική και να αναγνωρίσει τη διεφθαρμένη του διάθεση, τότε θα του είναι εύκολο να αλλάξει. Αν δεν κάνει αυτοκριτική, δεν μπορεί να αναγνωρίσει τη διεφθαρμένη του διάθεση, μένει απαθής απέναντι στα προβλήματά του και δεν έχει επίγνωση, τότε θα είναι δύσκολο να αλλάξει. Ας πούμε ότι κάποιος έχει ήδη επίγνωση και νιώθει πως έχει βαθιά αλαζονική διάθεση, πως οι επιδιώξεις του είναι στρεβλές και πως απέχει πολύ ακόμα από την επιδίωξη της αλήθειας κι ωστόσο, όταν κλαδεύεται, εκφράζει αρνητισμό για μερικές μέρες και ψάχνει συνεχώς τρόπους να αποκαταστήσει τον πληγωμένο του εγωισμό σε κάθε περίσταση. Μπορεί ένας τέτοιος άνθρωπος να αλλάξει; Θα δυσκολευτεί να αλλάξει. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να λύσει αυτό το πρόβλημα; Αν απλώς αποδεχθεί την αλήθεια και κάνει αυτοκριτική, έχει ακόμα ελπίδες να διορθώσει το πρόβλημα. Αν δεν μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια, τότε δεν υπάρχει τρόπος να διορθώσει το πρόβλημα. Το πιο βασικό είναι οι άνθρωποι να έχουν την αποφασιστικότητα και την επιθυμία να επιδιώξουν την αλήθεια. Αν μέσα τους διψάνε πραγματικά για την αλήθεια, θα μπορέσουν να την αγαπήσουν και να την αποδεχθούν και θα βρουν τη δύναμη να την κάνουν πράξη και να επαναστατήσουν ενάντια στη σάρκα. Μόνο αν αποδεχθούν την αλήθεια θα μπορέσουν να λύσουν οριστικά το πρόβλημα της διεφθαρμένης τους διάθεσης και, μόλις η διεφθαρμένη τους διάθεση διορθωθεί, θα μπορέσουν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να αποκτήσουν ζωή-είσοδο.

Όσοι δεν διαθέτουν πνευματική κατανόηση και συνεχώς παρερμηνεύουν την αλήθεια και τη ζωή-είσοδο νομίζουν πως είναι εύκολο να επιδιώξεις την αλήθεια και πως το μόνο που χρειάζεται είναι να αλλάξεις μερικές κακές συνήθειες ή προβληματικά χαρακτηριστικά ή, καμιά φορά, να εγκαταλείψεις πράγματα που είναι προς το συμφέρον σου. Νομίζουν πως, αν δεν κάνεις κακό και διατηρήσεις την πίστη σου μέχρι τέλους, θα έχεις κερδίσει τη ζωή και μπορείς να τα ανταλλάξεις όλα αυτά με τις ανταμοιβές και τις ευλογίες του Θεού. Επιδιώκουν την αλήθεια όσοι βασίζουν την πίστη τους στον Θεό σε τέτοιες απόψεις; (Όχι.) Οι άνθρωποι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια μπορούν να αποκτήσουν ζωή-είσοδο; (Όχι.) Για πολλούς ανθρώπους δεν είναι καθόλου ξεκάθαρο το τι αφορά η ζωή-είσοδος. Νομίζουν ότι αποκτά κανείς ζωή-είσοδο αν καταβάλει κάποια προσπάθεια, κάνει μερικά καθήκοντα, αλλάξει κάποιες κακές συνήθειες και προβληματικά χαρακτηριστικά, κάνει ό,τι του λένε και υποταχθεί λιγάκι. Αντιμετωπίζουν τη ζωή-είσοδο με υπερβολικά απλοϊκό τρόπο. Αν πιστεύουν έτσι στον Θεό, θα αλλάξουν τη ζωή-διάθεσή τους; (Όχι, απλώς αλλάζουν εξωτερικά, χωρίς να αλλάξει η ουσία τους.) Εσείς έχετε αλλάξει λίγο πλέον, όμως οι αλλαγές αφορούν, άραγε, τη συμπεριφορά σας προς τα έξω ή είναι αλλαγές στη ζωή-διάθεσή σας; Βρήκατε τρόπο να ξεφύγετε από τις λανθασμένες απόψεις που είχατε σχετικά με τη ζωή-είσοδο; Έχετε αρχίσει να αποκτάτε ζωή-είσοδο; Μπορείτε να αξιολογήσετε ποια κομμάτια του εαυτού σας άλλαξαν και ποια δεν άλλαξαν; Αν σου ανέθεταν να εκτελέσεις ένα καθήκον και, στο παρελθόν, δεν μπορούσες να υποταχθείς, σε ποιον βαθμό μπορείς να υποταχθείς τώρα; Για παράδειγμα, είσαι αδελφός και σου ζητάνε να μαγειρεύεις και να πλένεις τα πιάτα για τους άλλους αδελφούς και τις αδελφές κάθε μέρα. Θα μπορούσες να υποταχθείς; (Έτσι νομίζω.) Ίσως να μπορούσες για ένα μικρό διάστημα, αν, όμως, σου ζητούσαν να κάνεις αυτό το καθήκον για μεγάλο διάστημα, θα μπορούσες να υποταχθείς; (Θα μπορούσα περιστασιακά, αλλά όσο θα περνούσε ο καιρός, ίσως και να μην άντεχα.) Αυτό σημαίνει ότι δεν έχεις υποταχθεί. Για ποιον λόγο δεν υποτάσσονται οι άνθρωποι; (Επειδή έχουν μέσα τους παραδοσιακές αντιλήψεις. Θεωρούν ότι οι άνδρες πρέπει να δουλεύουν έξω από το σπίτι και οι γυναίκες να ασχολούνται με το νοικοκυριό, ότι το μαγείρεμα είναι γυναικεία δουλειά και ότι είναι εξευτελιστικό για έναν άνδρα να μαγειρεύει. Γι’ αυτό δεν είναι εύκολο να υποταχθεί κανείς.) Πολύ σωστά. Στον καταμερισμό της εργασίας γίνονται διακρίσεις λόγω φύλου. Οι άνδρες σκέφτονται: «Εμείς οι άνδρες πρέπει να βγάζουμε το ψωμί μας εκτός σπιτιού. Δουλειές όπως το μαγείρεμα και το πλύσιμο είναι για γυναίκες. Δεν θα πρέπει να μας αναγκάζουν να τις κάνουμε». Εδώ, όμως, πρόκειται για ειδικές περιστάσεις και σου ζητάνε να τις κάνεις. Πώς θα συμπεριφερθείς; Ποια κόμπλεξ πρέπει να ξεπεράσεις προκειμένου να υποταχθείς; Εδώ είναι το θέμα. Πρέπει να ξεπεράσεις τις διακρίσεις λόγω φύλου που κάνεις. Δεν υπάρχουν ανδρικές και γυναικείες δουλειές. Δεν πρέπει να γίνεται έτσι ο καταμερισμός της εργασίας. Το καθήκον που εκτελούν οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να καθορίζεται απ’ το φύλο τους. Μπορείς να καταμερίζεις έτσι τις εργασίες στο σπίτι σου και στην καθημερινότητά σου, εδώ, όμως, πρόκειται για το καθήκον σου, άρα πώς θα πρέπει να ερμηνεύσεις τα πράγματα; Θα πρέπει να λάβεις αυτό το καθήκον από τον Θεό, να το αποδεχθείς και ν’ αλλάξεις τις λανθασμένες απόψεις που έχεις μέσα σου. Θα πρέπει να πεις: «Πράγματι, είμαι άνδρας, είμαι, όμως, και μέλος της εκκλησίας και δημιούργημα στα μάτια του Θεού. Θα κάνω οτιδήποτε μου αναθέσει η εκκλησία· τα πράγματα δεν διαχωρίζονται με βάση το φύλο». Πρώτα πρέπει να εγκαταλείψεις τις λανθασμένες απόψεις σου κι έπειτα να αποδεχθείς το καθήκον σου. Είναι αληθινή υποταγή το να αποδεχθείς το καθήκον σου; (Όχι.) Τις επόμενες ημέρες, αν πει κάποιος ότι το φαγητό σου είναι υπερβολικά αλμυρό ή άνοστο ή ότι δεν έφτιαξες κάτι καλά και δεν θέλει να το φάει ή σου ζητήσει να φτιάξεις κάτι άλλο, θα μπορέσεις να το αποδεχθείς; Σ’ αυτό το σημείο, θα νιώσεις δυσφορία και θα σκεφτείς: «Είμαι ένας άνδρας που σέβεται τον εαυτό του κι έχω πέσει ήδη πολύ χαμηλά, αφού μαγειρεύω για όλους αυτούς τους αδελφούς και τις αδελφές. Εκείνοι, όμως, όλο επισημαίνουν προβλήματα. Δεν μου έχει μείνει πια καθόλου εγωισμός». Σ’ αυτό το σημείο, λοιπόν, δεν θέλεις να υποταχθείς, έτσι δεν είναι; (Όχι.) Υπάρχει μια δυσκολία. Όποτε δεν θες να υποταχθείς, υπαίτια είναι μια διεφθαρμένη διάθεση που αποκαλύπτεται και προκαλεί προβλήματα, με αποτέλεσμα να μην μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια και να υποταχθείς στον Θεό. Σ’ αυτό το σημείο, θα νιώσεις μέσα σου να διχάζεσαι· οι σκέψεις σου σε ελέγχουν και σε κάνουν να νομίζεις ότι εξευτελίστηκες κι αυτό σε ταράζει εσωτερικά. Τι θα πρέπει να κάνεις τότε; (Να αναζητήσω την αλήθεια.) Και πώς αναζητά κανείς την αλήθεια; Πρέπει να προσευχηθείς ως εξής: «Θεέ μου, ό,τι κι αν μου ζητήσουν οι άλλοι, θα το αντιμετωπίσω ως καθήκον μου. Όποιον κι αν υπηρετώ εξωτερικά, σε όποιον κι αν κάνω εκδούλευση, θα αποδεχθώ τα πάντα ως κάτι που προέρχεται από τον Θεό. Αυτό είναι το καθήκον μου και πρέπει να υποταχθώ· δεν μου χρειάζεται ο εγωισμός. Στον οίκο του Θεού, τα καθήκοντα δεν χωρίζονται σε υψηλού ή χαμηλού επιπέδου, υψηλής ή χαμηλής θέσης, καθήκοντα για άνδρες ή γυναίκες, για νέους ή ηλικιωμένους. Υπάρχουν μόνο καθήκοντα που γίνονται σωστά ή δεν γίνονται σωστά, καθήκοντα που γίνονται με αφοσίωση ή χωρίς αφοσίωση». Αφού εγκαταλείψεις τον εγωισμό σου, τη θέση σου, την ιεραρχία σου και την αξιοπρέπειά σου, σημαίνει ότι έχεις εγκαταλείψει πλήρως τον εαυτό σου; (Όχι.) Μένουν ακόμα οι αντιδράσεις σου. Κάποιες φορές, οι άνθρωποι σου φέρονται με ασέβεια, σε θεωρούν ανόητο, σε αντιμετωπίζουν ως κατώτερό τους και λένε: «Ένας άνδρας που χαίρεται τόσο να μαγειρεύει δεν πρόκειται να πάει μπροστά! Εγώ δεν θα το έκανα ποτέ αυτό». Θα σε οδηγήσουν στη λάθος κατεύθυνση, θα σου εμφυσήσουν λάθος ιδέες και αντιλήψεις και θα επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο ασκείσαι. Πράγματα που είναι θετικά, όπως το ότι εκτιμάς τη ζωή-είσοδο, είσαι ένας κανονικός άνθρωπος και δείχνεις αφοσίωση στο καθήκον σου, εκείνοι τα βλέπουν ως εξευτελισμό, οπότε σου φέρονται υποτιμητικά και σε κρίνουν. Αν δεν μπορείς να το αντέξεις, θα βουλιάξεις αμέσως στον αρνητισμό και θα θεωρήσεις ότι αυτό το καθήκον θα σε εξευτελίζει πάντα στα μάτια των άλλων και θα τους κάνει να σου φέρονται υποτιμητικά και να σε διατάζουν. Τότε θα σταματήσεις να υποτάσσεσαι, έτσι δεν είναι; Όταν κανείς δεν σου φέρεται υποτιμητικά ούτε σε κρίνει, νομίζεις ότι μπορείς ήδη να υποταχθείς, ότι έχεις ήδη ζωή-είσοδο, κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα ως ένα βαθμό και διαθέτεις κάποιο ανάστημα. Είναι σωστό αυτό το σκεπτικό; Αν είναι, τότε γιατί, όταν κάποιος σε κρίνει και το ανάστημά σου αμφισβητείται, γίνεσαι αρνητικός και σκέφτεσαι: «Πόσο ακόμα θα χρειαστεί να μαγειρεύω μέχρι να τελειώσει όλο αυτό; Ο άνθρωπος αυτός με περιφρονεί συστηματικά. Δεν είναι σωστό να με περιφρονεί και δεν μπορώ να το αποδεχθώ»; Πάλι έχει προκύψει πρόβλημα. Όταν δεν μπορείς να το αποδεχθείς, μήπως διαμαρτύρεσαι κιόλας, λέγοντας: «Πώς είναι δυνατόν να μου ανέθεσε ο επικεφαλής ένα τέτοιο καθήκον; Γιατί διάλεξε ειδικά εμένα, αντί να διαλέξει κάποιον άλλον; Φαίνομαι εύκολος στόχος για εκφοβισμό; Οι άλλοι μού κάνουν τον νταή, ο επικεφαλής δεν με βλέπει με καλό μάτι και ο Θεός δεν με προστατεύει»; Η επαναστατική σου διάθεση εκδηλώθηκε ξανά. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Μήπως έχεις υπερβολικά μικρό ανάστημα; Δεν μπορείς να αντέξεις ούτε καν αυτήν τη μικρή προσβολή, με αποτέλεσμα να γίνεσαι αρνητικός και να διαμαρτύρεσαι. Έτσι είναι να κατέχεις αλήθεια-πραγματικότητες; Δεν κατέχεις καμία αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτό το πρόβλημα λύνεται με μια πολύ απλή μέθοδο· πρέπει να σκεφτείς μέσα σου: «Όποιος κι αν με περιφρονεί ή με κοιτάει με απαξίωση, εγώ θα πρέπει να κάνω το καθήκον μου. Δεν γίνεται να εγκαταλείψω την ανάθεση απ’ τον Θεό. Δεν το κάνω για τους άλλους ούτε για να έχουν οι άλλοι καλή γνώμη για μένα· σε τι θα ωφελούσε αυτό; Πρέπει να εκπληρώσω το καθήκον μου προκειμένου να ικανοποιήσω τον Θεό». Έτσι πρέπει να σκέφτεσαι μέσα σου. Τώρα πλέον, όταν μαγειρεύεις, δεν νιώθεις σίγουρος για τον εαυτό σου; Άρα, λύθηκε το πρόβλημα; Στην πραγματικότητα, δεν λύθηκε εντελώς. Τελικά, βρίσκεσαι συνεχώς σε μια κατάσταση σύγκρουσης. Βουλιάζεις συνεχώς στην αδυναμία και τον αρνητισμό κι έπειτα ξαναβγαίνεις στην επιφάνεια· διαρκώς σφυρηλατείσαι. Έχεις εξετάσει όλες τις καταστάσεις και δεν είσαι διατεθειμένος να ζεις συνέχεια μια τόσο εξαντλητική ζωή. Δεν θέλεις να σε βασανίζουν, να σε ενοχλούν και να σε περιορίζουν συνεχώς αυτές οι δυσκολίες. Θέλεις να εκπληρώνεις το καθήκον σου εύκολα κι απλά. Πώς μπορείς, λοιπόν, να πετύχεις κάτι τέτοιο; Πρέπει να αναζητάς συνεχώς την αλήθεια, να διατηρείς συνεχώς την αποφασιστικότητά σου και το να ασκείσαι σύμφωνα με τα λόγια του Θεού είναι πάντα το σωστό. Λες: «Κανείς δεν μπορεί να με ενοχλήσει. Αυτό είναι το καθήκον μου, η ανάθεσή μου από τον Θεό, η ευθύνη και η υποχρέωσή μου. Μάταια οι άλλοι με κοροϊδεύουν και προσπαθούν να με βγάλουν τρελό ή να με βάλουν σε πειρασμό. Είναι τιμή μου να μπορώ να εκτελώ το καθήκον μου και, αν μπορέσω να το διαχειριστώ, όλη η δόξα ανήκει στον Θεό. Αν δεν μπορέσω να το διαχειριστώ, η ντροπή είναι δική μου. Όποιος κάνει πλάκα σε βάρος μου ή περιφρονεί αυτό το καθήκον δεν είναι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια». Δεν είναι γεγονός αυτό; (Ναι.) Είναι γεγονός. Ενώ δοκιμαζόταν ο Ιώβ, ο Σατανάς τον ενοχλούσε και τον έβαζε σε πειρασμό· εκείνος, όμως, αμφέβαλλε; (Όχι.) Επειδή είχε στην καρδιά του την αλήθεια, τα λόγια του Θεού και την οδό του Θεού. Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με περιστάσεις και δοκιμασίες, το αν θα μπορέσεις να υποστηρίξεις την αλήθεια και την ανάθεσή σου από τον Θεό εξαρτάται από τον βαθμό στον οποίο γνωρίζεις, αντιλαμβάνεσαι και αποδέχεσαι την αλήθεια. Κάποιοι άνθρωποι αμφιβάλλουν πάντα για την αλήθεια και δεν μπορούν να νιώσουν βεβαιότητα γι’ αυτήν ή, όσον αφορά το καθήκον τους, δεν είναι ποτέ σίγουροι με ποιον τρόπο πρέπει να κάνουν κάτι και αν το κάνουν σωστά. Δεν μπορούν ποτέ να παραμείνουν σε κάτι σωστό· τους ενοχλούν συνεχώς κάποιοι άνθρωποι, γεγονότα και πράγματα και, όταν κάποιος κακός ή πονηρός άνθρωπος, δαίμονας ή σατανάς τούς πλησιάσει ύπουλα και αρχίσει να λέει κάτι που τους βάζει σε πειρασμό ή τους ενοχλεί, γίνονται αδύναμοι και παραπλανιούνται. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν μικρό ανάστημα; (Ναι.) Διορθώνεται εύκολα το μικρό ανάστημα; Θεωρητικά, ναι. Εξαρτάται από το αν μπορείς να είσαι σίγουρος ότι ο δρόμος που ακολουθείς έχει οδηγό τον Θεό. Όταν εκτελείς το καθήκον σου, θα πρέπει να κάνεις πράξη την αλήθεια και να αποδέχεσαι την ανάθεση απ’ τον Θεό. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας. Το μόνο που έχεις να φοβάσαι είναι ότι μέσα σου έχεις προκαταλήψεις όσον αφορά το καθήκον σου και νομίζεις ότι το καθήκον σου σε εξευτελίζει και σε εμποδίζει να πετύχεις το οτιδήποτε. Όταν έχεις προκαταλήψεις και από πάνω σε ενοχλούν κι οι άλλοι, το πρόβλημα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο. Όταν μέσα σου είσαι τόσο μπερδεμένος, δεν μπορείς να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου. Όταν δοκιμαζόταν ο Ιώβ, πολλοί άνθρωποι γύρω του τον ενοχλούσαν. Τι του είπε η γυναίκα του; [«Βλασφήμησον τον θεόν και απόθανε» (Ιώβ 2:9).] Και μ’ αυτό εννοούσε: «Μην πιστεύεις. Αν αυτό στο οποίο πιστεύεις ήταν στ’ αλήθεια ο θεός, γιατί να αφήσει να σου συμβούν τέτοια πράγματα;» Και τι είπε ο Ιώβ; [«Ελάλησας ως λαλεί μία εκ των αφρόνων γυναικών» (Ιώβ 2:10).] Ο Ιώβ καταδίκασε τη γυναίκα του, αφού ήταν βέβαιος ότι ο Θεός ήταν ο αληθινός Θεός, ότι από Εκείνον προέρχονταν αυτά, από την κυριαρχία Του, και ότι επρόκειτο για το έργο των χειρών Του. Ο Ιώβ ήταν βέβαιος· γιατί, λοιπόν, οι άνθρωποι σήμερα, αφού κατανοήσουν την αλήθεια, δεν μπορούν να παραμείνουν στην αληθινή οδό και να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους; Επειδή μέσα τους είναι υπερβολικά μολυσμένοι· όχι μόνο δεν κατανοούν την αλήθεια, αλλά ταυτόχρονα δεν την αγαπούν και δεν την αναζητούν. Συνεπώς, όσα λόγια και δόγματα κι αν λένε, όσα βροντερά συνθήματα κι αν ξεστομίζουν, στο τέλος δεν μπορούν να παραμείνουν σταθεροί. Μόλις κάποιος απ’ την εκκλησία πει κάτι ελαφρώς διαφορετικό ή κάποιος πει κάτι ενοχλητικό, παραπλανητικό, καταδικαστικό ή εξευτελιστικό, νιώθουν ότι οι άλλοι τους κοροϊδεύουν και τους εξευτελίζουν, και τότε καταρρέουν. Μπορεί οι άνθρωποι να εκδηλώνονται μ’ αυτόν τον τρόπο, να νιώθουν συνεχώς μέσα τους μια σύγκρουση και να αλλάζουν συνεχώς απόψεις, αλλά ταυτόχρονα να αποδέχονται πάντα και την κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Θεού, να συνεχίζουν να κατανοούν την αλήθεια, να εισέρχονται σιγά σιγά σε διαφορετικές πτυχές της, να εισέρχονται σε όλες τις αλήθειες και, τελικά, να καταφέρνουν να μην τους ενοχλεί, επηρεάζει ή ελέγχει κανένα άτομο, γεγονός ή πράγμα και να πιστεύουν ακράδαντα ότι οι αλήθεια-αρχές που κάνουν πράξη είναι σωστές· αν συμβαίνουν αυτά, τότε έχουν αλλάξει τη διάθεσή τους.