Β. Η δική τους φήμη και θέση

Ας συνεχίσουμε τη συναναστροφή με τη δεύτερη υποκατηγορία που είναι η φήμη και η θέση των αντίχριστων. Κι αυτή έχει σχέση με τα συμφέροντά τους. Και οι τρεις αυτές υποκατηγορίες που συζητάμε, δηλαδή η ασφάλεια των αντίχριστων, η φήμη και η θέση τους, καθώς και τα οφέλη τους, έχουν όλες σχέση με τα συμφέροντά τους. Έχουν μήπως αυτά κάποια σχέση με το έργο του οίκου του Θεού; (Ναι, έχουν.) Και ποια είναι η σχέση αυτή; (Οι αντίχριστοι, για να προφυλάξουν τον εαυτό τους και να διαφυλάξουν τη φήμη και τη θέση τους, μπορεί να διαταράξουν και να υπονομεύσουν το έργο της εκκλησίας.) Οι αντίχριστοι ζημιώνουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και το έργο της εκκλησίας προκειμένου να προφυλάξουν τα δικά τους συμφέροντα. Ας εξετάσουμε την εγωιστική και ποταπή φύση των αντίχριστων· τι λατρεύουν αυτού του είδους οι άνθρωποι, εκτός από το να προστατεύουν ιδιαίτερα τη δική τους ασφάλεια; (Τους αρέσει πολύ η φήμη και η θέση.) Σωστά. Στους αντίχριστους αρέσει πολύ η φήμη και η θέση. Η φήμη και η θέση είναι η κινητήρια δύναμή τους· θεωρούν πως η ζωή δεν έχει νόημα αν δεν έχουν φήμη και θέση, και χωρίς φήμη και θέση, δεν έχουν την ενέργεια να κάνουν οτιδήποτε. Και τη φήμη και τη θέση οι αντίχριστοι τα έχουν συνδέσει στενά με τα προσωπικά τους συμφέροντα· είναι η αχίλλειος πτέρνα τους. Γι’ αυτόν τον λόγο, όλα όσα κάνουν οι αντίχριστοι περιστρέφονται γύρω από τη θέση και τη φήμη. Αν δεν υπήρχαν αυτά τα πράγματα, ίσως να μην έκαναν καθόλου έργο. Είτε οι αντίχριστοι έχουν θέση είτε όχι, αυτά τα δύο πράγματα, δηλαδή η φήμη και η θέση, είναι ο στόχος για τον οποίο αγωνίζονται, η κατεύθυνση προς την οποία πασχίζουν. Όταν οι αντίχριστοι πιστεύουν στον Θεό σε ένα περιβάλλον απολυταρχικό, όπως η ηπειρωτική Κίνα, δεν υπολογίζουν καθόλου τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, προκειμένου να διαφυλάξουν τη δική τους ασφάλεια. Ένα απ’ αυτά που κάνουν είναι να επιδιώκουν τη θέση με όλες τους τις δυνάμεις, να διατηρούν σταθερά την εξουσία και να ελέγχουν την εκκλησία. Ένα ακόμα είναι ότι διαρκώς μιλάνε, εργάζονται, τρέχουν από δω κι από κει και μοχθούν για χάρη της δικής τους φήμης και θέσης. Γύρω απ’ αυτόν τον πυρήνα γυρνάνε όλα όσα λένε και όσα κάνουν οι αντίχριστοι. Ποτέ τους δεν κάνουν καθόλου πραγματικό έργο για τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού και ποτέ τους δεν κάνουν καθόλου πραγματικό έργο για τη διάδοση του ευαγγελίου της βασιλείας. Όταν πληρώνουν ένα τίμημα, να εξετάζετε για ποιον λόγο το κάνουν. Όταν επιχειρηματολογούν με θέρμη για ένα ζήτημα, να εξετάζετε για ποιον λόγο το κάνουν. Όταν συζητούν ή καταδικάζουν κάποιον άνθρωπο, να εξετάζετε τι πρόθεση και τι στόχο έχουν. Όταν εκνευρίζονται ή θυμώνουν για κάτι, να εξετάζετε ποια διάθεση αποκαλύπτουν. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να κοιτάξουν μέσα στην καρδιά των ανθρώπων, ο Θεός όμως μπορεί. Όταν κοιτάζει ο Θεός μέσα στην καρδιά των ανθρώπων, με τι μετράει την ουσία όλων αυτών που λένε και που κάνουν; Τα μετράει με την αλήθεια. Ο άνθρωπος θεωρεί σωστό να προστατεύει τη φήμη και τη θέση του. Και τότε γιατί στα μάτια του Θεού αυτό θεωρείται ως αποκάλυψη και έκφραση, αλλά και η ουσία των αντίχριστων; Αυτό βασίζεται σε αυτά που τους δίνουν ώθηση και κίνητρο για όλα όσα κάνουν. Ο Θεός εξετάζει σχολαστικά τι τους δίνει ώθηση και κίνητρο για όλα όσα κάνουν, και στο τέλος διαπιστώνει πως τα κάνουν όλα για τη δική τους φήμη και θέση, και όχι για να κάνουν το καθήκον τους, πόσο μάλλον για να κάνουν πράξη την αλήθεια και να υποταχθούν στον Θεό.

Οι αντίχριστοι επιδιώκουν τη φήμη και τη θέση, οπότε σίγουρα μιλάνε και εργάζονται, επίσης, για να υποστηρίξουν τη φήμη και τη θέση τους. Τη μεγαλύτερη αξία γι’ αυτούς τα έχουν η φήμη και η θέση τους. Αν κάποιος γύρω τους έχει καλό επίπεδο και επιδιώκει την αλήθεια, και ο άνθρωπος αυτός αποκτήσει κάποιο κύρος ανάμεσα στους αδελφούς και τις αδελφές και επιλεχθεί ως επικεφαλής ομάδας, κι έχει τον μεγάλο θαυμασμό και την έγκριση των αδελφών, τότε πώς θα αντιδράσουν οι αντίχριστοι; Είναι βέβαιο ότι δεν θα χαρούν γι’ αυτό και θα αρχίσουν να ζηλεύουν. Για πείτε Μου, αν οι αντίχριστοι έχουν ζήλια μέσα τους, μπορούν να συμπεριφερθούν σωστά; Δεν θα κάνουν κάτι εξαιτίας της ζήλειας τους; (Ναι.) Και τι θα κάνουν αν φθονούν πραγματικά αυτόν τον άνθρωπο; Σίγουρα θα αρχίσουν να κάνουν στο μυαλό τους τέτοιους υπολογισμούς: «Αυτός ο άνθρωπος έχει πολύ καλό επίπεδο, κατανοεί αυτό το επάγγελμα σε έναν βαθμό και είναι πιο δυνατός από μένα. Όλα αυτά ωφελούν το έργο του οίκου του θεού, αλλά όχι εμένα! Άραγε, θα πάρει τη θέση μου; Αν όντως μια μέρα με αντικαταστήσει, δεν θα είναι πρόβλημα αυτό; Πρέπει να δράσω εκ των προτέρων. Αν μια μέρα μπορέσει να σταθεί στα πόδια του, τότε δεν θα μπορώ να τον τακτοποιήσω τόσο εύκολα. Καλύτερα να χτυπήσω εγώ πρώτος. Αν καθυστερήσω και τον αφήσω να με εκθέσει, τότε ποιος ξέρει ποιες θα είναι οι συνέπειες. Άρα, πώς να χτυπήσω; Πρέπει να βρω μια δικαιολογία, να βρω μια ευκαιρία». Για πείτε Μου, οι άνθρωποι, αν θέλουν να τιμωρήσουν κάποιον, δεν μπορούν εύκολα να βρουν δικαιολογία και ευκαιρία να το κάνουν; Ποια είναι μία απ’ τις τακτικές του διαβόλου; («Αυτός που έχει αποφασίσει να χτυπήσει τον σκύλο του θα βρει εύκολα το μπαστούνι του».) Ακριβώς, «Αυτός που έχει αποφασίσει να χτυπήσει τον σκύλο του θα βρει εύκολα το μπαστούνι του». Στον κόσμο του Σατανά, υπάρχει αυτή η λογική και γίνονται αυτά τα πράγματα. Για τον Θεό, κάτι τέτοιο δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Οι αντίχριστοι προέρχονται από τον Σατανά και έχουν μεγάλο ταλέντο στο να κάνουν τέτοια πράγματα. Θα αναλογιστούν το εξής: «Αυτός που έχει αποφασίσει να χτυπήσει τον σκύλο του θα βρει εύκολα το μπαστούνι του. Θα σου προσάψω μια κατηγορία, θα βρω την κατάλληλη ευκαιρία να σε τιμωρήσω, θα καταπιέσω την αλαζονεία και την ύβρι σου, και την επόμενη φορά δεν πρόκειται να αφήσω τους αδελφούς και τις αδελφές να σε έχουν σε εκτίμηση και να σε επιλέξουν ως επικεφαλής ομάδας. Και τότε θα πάψεις να είσαι απειλή για μένα, σωστά; Αν εξουδετερώσω αυτό το ενδεχόμενο πρόβλημα και διώξω αυτόν τον αντίζηλο, τότε δεν θα είμαι ήρεμος;» Αν κάνει τέτοιες τούμπες το μυαλό τους, τότε είναι δυνατόν να καταφέρουν να συγκρατηθούν εξωτερικά και να μη δράσουν; Με τέτοια φύση που έχουν, μπορούν μήπως να κρατήσουν αυτήν την ιδέα κρυμμένη μέσα τους και να μην κάνουν τίποτα; Σε καμία περίπτωση. Θα βρουν οπωσδήποτε τρόπο να ενεργήσουν. Τόσο κακόβουλοι είναι οι αντίχριστοι. Όχι μόνο έχουν αυτό το σκεπτικό, αλλά θέλουν και να πετύχουν αυτόν τον στόχο. Έτσι, θα σκεφτούν αυτό το ζήτημα εναγωνίως, θα στύψουν το μυαλό τους. Δεν υπολογίζουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού ούτε το έργο της εκκλησίας, πόσο μάλλον τους νοιάζει αν οι ενέργειές τους συμφωνούν με την πρόθεση του Θεού. Το μόνο που σκέφτονται είναι πώς να διατηρήσουν τη φήμη και τη θέση τους, πώς να διαφυλάξουν την εξουσία τους. Θεωρούν ότι ο αντίζηλός τους έχει ήδη απειλήσει τη θέση τους, οπότε προσπαθούν να βρουν την ευκαιρία να τον καταστρέψουν. Όταν μάθουν ότι ο αντίζηλός τους, χωρίς να τους συμβουλευτεί, αντικατέστησε κάποιον που έκανε συνεχώς το καθήκον του επιπόλαια, θα το θεωρήσουν ως την τέλεια ευκαιρία να του προσάψουν κάτι. Μπροστά στους αδελφούς και τις αδελφές, λένε: «Μιας και είμαστε όλοι εδώ σήμερα, ας αναλύσουμε ένα ζήτημα. Δεν είναι δικτατορική ενέργεια το να αντικαθιστάς κάποιον χωρίς έγκριση, χωρίς να το συζητάς με τους συνεργάτες ή τους συντρόφους σου; Γιατί να κάνει κανείς ένα τέτοιο λάθος; Άραγε, δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στη διάθεσή του; Δεν χρειάζεται κλάδεμα; Δεν πρέπει να τον εγκαταλείψουν οι αδελφοί και οι αδελφές;» Εκμεταλλεύονται αυτό το ζήτημα και το μεγαλοποιούν για να κακολογήσουν τον αντίζηλό τους και να εξυψώσουν τον εαυτό τους. Στην πραγματικότητα, η κατάσταση δεν είναι τόσο σοβαρή. Αν γίνει μια αναφορά αφού αναπροσαρμοστεί ή αντικατασταθεί το καθήκον ενός μέλους της ομάδας, κάτι τέτοιο είναι απολύτως αποδεκτό, αρκεί αυτή η αναπροσαρμογή ή αντικατάσταση να γίνει σύμφωνα με τις αρχές. Οι αντίχριστοι, όμως, μεγαλοποιούν αυτό το ζήτημα. Επιτίθενται σκοπίμως στον αντίζηλό τους και εξυμνούν τον εαυτό τους. Αυτό δεν αποτελεί εκδήλωση ότι τιμωρούν τους άλλους; Κλαδεύουν κακόβουλα τον αντίζηλό τους και εξαπολύουν εξωφρενικούς ισχυρισμούς εναντίον του. Οι αδελφοί και οι αδελφές, όταν το ακούνε αυτό, σκέφτονται: «Τι συμβαίνει εδώ; Κάτι δεν πάει καλά. Αυτά που λέει δεν συμβαδίζουν με την πραγματικότητα! Όλοι αναγνωρίζουν το γεγονός ότι αναπροσαρμόστηκε το καθήκον κάποιου που δεν το έκανε υπεύθυνα. Αντικαταστάθηκε με σκοπό την προάσπιση του έργου της εκκλησίας. Το να κάνει κανείς έτσι το καθήκον του αποτελεί μια σοβαρή και υπεύθυνη προσέγγιση, είναι μια εκδήλωση αφοσίωσης. Για ποιον λόγο, λοιπόν, να το χαρακτηρίσει κανείς ως δικτατορική ενέργεια; Είναι σαφώς ένα περιστατικό του τύπου “Αυτός που έχει αποφασίσει να χτυπήσει τον σκύλο του θα βρει εύκολα το μπαστούνι του”!» Οποιοσδήποτε καταλαβαίνει έστω και λίγο την αλήθεια και έχει λίγη ικανότητα διάκρισης μπορεί να αναγνωρίσει με την πρώτη ματιά ότι αυτοί οι αντίχριστοι απλώς φέρονται αυταρχικά και ξεσπάνε την αγανάκτησή τους στον αντίζηλό τους. Από πού κι ως πού θεωρείται ότι έτσι αναλαμβάνουν την ευθύνη για το έργο; Από πού κι ως πού θεωρείται ότι κλαδεύουν τον συγκεκριμένο άνθρωπο; Αυτοί οι αντίχριστοι δημιουργούν μεγάλο θέμα από το τίποτα· δεν είναι τίποτε παραπάνω από αντίποινα και προσωπική εκδίκηση. Αυτό πηγάζει από την ανθρώπινη βούληση και από τον Σατανά, δεν πηγάζει από τον Θεό. Σίγουρα δεν πηγάζει από μια στάση κατά την οποία αναλαμβάνουν την ευθύνη για το έργο και για τα καθήκοντά τους· δεν είναι αυτή η πρόθεσή τους. Οι αντίχριστοι ξεσκεπάζουν τις προθέσεις τους πολύ καθαρά, και κάποιοι άνθρωποι το διακρίνουν αυτό. Οι αντίχριστοι το διαισθάνονται αυτό; (Ναι.) Τόσο πανούργοι είναι οι αντίχριστοι. Έχουν τεράστιες δεξιότητες στο να διαφυλάσσουν τη θέση τους, να λένε σοφιστείες, να παίρνουν τους ανθρώπους με το μέρος τους, και κυρίως να έχουν «διορατικότητα» όσον αφορά την καρδιά των ανθρώπων. Σκέφτονται μέσα τους: «Μπορώ να διακρίνω κάθε σκέψη που έχετε μέσα στην καρδιά σας. Την αλήθεια μπορεί να την καταλαβαίνετε, αλλά εμένα δεν μπορείτε να με διακρίνετε. Εγώ μπορώ να σας διακρίνω. Μπορώ να καταλάβω ποιος δεν πείθεται απ’ αυτά που λέω». Άραγε, όμως, λένε τίποτα από όλα αυτά; Όχι, δεν λένε. Μιλάνε με ωραίες λέξεις και εκφράσεις για να τους πείσουν όλους, για να τους κάνουν να πιστέψουν πως δικαιολογημένα κλάδεψαν αυτόν τον άνθρωπο. Τι λέξεις χρησιμοποιούν; Λένε: «Δεν σε κλάδεψα επειδή είχα κάποιο προσωπικό, εγωιστικό κίνητρο. Στην πραγματικότητα, μεταξύ μας δεν έχουμε καμία προσωπική έχθρα. Απλώς, όταν απομάκρυνες αυθαίρετα εκείνον τον άνθρωπο από τα καθήκοντά του, έβλαψες τα συμφέροντα του οίκου του θεού. Είναι δυνατόν να κάνω τα στραβά μάτια; Θα ήταν ανεύθυνο εκ μέρους μου να σου επιτρέψω να το κάνεις αυτό. Δεν το κάνω με σκοπό να στοχοποιήσω ούτε εσένα ούτε κανέναν άλλον συγκεκριμένα. Αν κάνω λάθος, ας με επικρίνουν και ας με επιπλήξουν οι αδελφοί και οι αδελφές. Στις επόμενες εκλογές, δεν θα κατέβω υποψήφιος». Κάποιοι άνθρωποι, όταν το ακούσουν αυτό, μπερδεύονται. Σκέφτονται: «Μάλλον τον έχω παρεξηγήσει. Είναι διατεθειμένος μέχρι και να μην κατέβει υποψήφιος στις εκλογές. Αυτόν τον άνθρωπο δεν τον κλάδεψε με σκοπό να ανταγωνιστεί για τη θέση· με αυτήν τη στάση που υιοθέτησε ανέλαβε την ευθύνη για το έργο της εκκλησίας. Δεν υπάρχει τίποτα κακό σ’ αυτό». Και πάλι, οι αντίχριστοι αυτοί καταφέρνουν να παραπλανήσουν κάποιους ανθρώπους. Δεν είναι πανούργοι οι αντίχριστοι; (Ναι, είναι.) Είναι πάρα πολύ πανούργοι! Θα έλεγε κανείς ότι οι αντίχριστοι στύβουν το μυαλό τους, ψάχνουν μέχρι τα έγκατα του μυαλού τους και επιστρατεύουν όποιο μέσο χρειαστεί για χάρη της φήμης και της θέσης τους. Υπάρχει ένα συγκεκριμένο ρητό: «Χαστούκισέ την πρώτα και μετά βγάλ’ την ένα ωραίο ραντεβού». Άραγε, οι αντίχριστοι δεν χρησιμοποιούν αυτήν την τακτική; Αφού σε χτυπήσουν, μπορεί να πουν κάποια ωραία λόγια για να σε καλοπιάσουν, να σε παρηγορήσουν και να σε πείσουν ότι είναι τρομερά ανεκτικοί, υπομονετικοί και στοργικοί. Στο τέλος, αναγκάζεσαι να τους εγκρίνεις και να πεις: «Κοίτα, αυτός ο άνθρωπος έχει τόσο ξεκάθαρους στόχους στο έργο του και είναι τόσο καλός σ’ αυτό· πόσο επιδέξιος είναι! Είναι φανερό ότι έχει τις ιδιότητες ενός επικεφαλής, και σε σύγκριση μ’ αυτόν, όλοι μας νιώθουμε ανεπαρκείς». Τότε οι αντίχριστοι αυτοί δεν έχουν πετύχει τον στόχο τους; Αυτά είναι τα κόλπα των αντίχριστων.

Οι αντίχριστοι είναι εξαιρετικά ύπουλοι και πανούργοι. Όλα όσα λένε τα έχουν σκεφτεί καλά· δεν υπάρχει κανένας που να μπορεί να προσποιηθεί καλύτερα απ’ αυτούς. Μόλις, όμως, βγουν τα άπλυτά τους στη φόρα, μόλις δουν πραγματικά οι άνθρωποι το αληθινό τους πρόσωπο, τότε κάνουν τα πάντα για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, και ψάχνουν να βρουν τρόπους για να φτιάξουν την κατάσταση και να μπλοφάρουν, προκειμένου να περισώσουν την εικόνα και τη φήμη τους. Οι αντίχριστοι ζουν κάθε μέρα μόνο για τη φήμη και τη θέση, ζουν μόνο για να απολαμβάνουν τα οφέλη της θέσης· μόνο αυτό σκέφτονται. Ακόμα κι όταν καμιά φορά έχουν κάποιες μικρές δυσκολίες ή πληρώνουν κάποιο ασήμαντο τίμημα, αυτό γίνεται για χάρη της απόκτησης θέσης και φήμης. Οι αντίχριστοι, από τη στιγμή που πιστεύουν στον Θεό, συνωμοτούν συνεχώς κυρίως για την επιδίωξη της θέσης, την απόκτηση εξουσίας και την εύκολη ζωή· και δεν τα παρατάνε μέχρι να πετύχουν τους στόχους τους. Αν ποτέ αποκαλυφθούν οι κακές τους πράξεις, πανικοβάλλονται, λες και θα πέσει ο ουρανός πάνω τους. Δεν μπορούν να φάνε ούτε να κοιμηθούν και μοιάζουν να βρίσκονται σε έκσταση, λες και πάσχουν από κατάθλιψη. Όταν οι άλλοι τους ρωτούν τι συμβαίνει, σκαρφίζονται ψέματα και λένε: «Χθες ήμουν τόσο απασχολημένος, που δεν κοιμήθηκα όλη νύχτα, γι’ αυτό είμαι πολύ κουρασμένος». Αλλά στην πραγματικότητα, τίποτα από αυτά δεν ισχύει, όλα αυτά είναι παραπλάνηση. Αισθάνονται έτσι επειδή αναλογίζονται συνεχώς το εξής: «Αφού αποκαλύφθηκαν τα κακά πράγματα που έκανα, πώς μπορώ να αποκαταστήσω τη φήμη και τη θέση μου; Με ποια μέσα μπορώ να εξιλεωθώ; Με τι ύφος να μιλήσω για να δώσω εξηγήσεις σε όλους; Τι μπορώ να πω έτσι ώστε να μην τους αφήσω να με διακρίνουν;» Για πολύ καιρό, δεν βρίσκουν τι να κάνουν, κι έτσι στεναχωριούνται. Μερικές φορές, το βλέμμα τους κολλάει σ’ ένα σημείο και κανείς δεν ξέρει πού κοιτάνε. Το πρόβλημα τους κάνει να βασανίζουν το μυαλό τους, να εξαντλούν κάθε σκέψη και να μη θέλουν να φάνε και να πιουν. Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθούν να δίνουν την εντύπωση ότι ενδιαφέρονται για το έργο της εκκλησίας και ρωτούν τους ανθρώπους: «Πώς πάει το ευαγγελικό έργο; Πόσο αποτελεσματικό είναι το κήρυγμά του; Έχουν κερδίσει τελευταία καθόλου ζωή-είσοδο οι αδελφοί και οι αδελφές; Προκάλεσε κανείς διαταραχές ή αναστάτωση;» Αυτές τις ερωτήσεις σχετικά με το έργο της εκκλησίας τις κάνουν ως επίδειξη στους άλλους. Αν μάθαιναν πράγματι ότι υπήρχαν προβλήματα, δεν θα είχαν τρόπο να τα λύσουν, οπότε οι ερωτήσεις τους είναι απλώς μια τυπική διαδικασία την οποία οι άλλοι μπορεί να εκλάβουν ως ενδιαφέρον για το έργο της εκκλησίας. Αν τύχαινε να αναφέρει κανείς κάποια προβλήματα της εκκλησίας ώστε να τα λύσουν, εκείνοι θα κουνούσαν απλώς το κεφάλι τους. Καμία στρατηγική δεν θα τους ωφελούσε και, παρόλο που θα ήθελαν να μεταμφιεστούν, δεν θα μπορούσαν να το κάνουν και θα κινδύνευαν να εκτεθούν και να αποκαλυφθούν. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι σε ολόκληρη τη ζωή τους. Αυτήν τη στιγμή, οι αντίχριστοι κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα, και πού και πού κουνάνε το κεφάλι τους σαν να λένε: «Δεν πάει άλλο». Στη συνέχεια, χτυπάνε το κεφάλι τους με τα χέρια τους, λες και σκέφτονται: «Πώς γίνεται να είμαι τόσο ανόητος; Πώς γίνεται να σκόνταψα σ’ αυτό το ζήτημα;» Δεν μπορούν να αποδεχτούν αυτό το γεγονός και το μόνο που κάνουν είναι να αναστενάζουν. Απλώς δουλεύουν, υποφέρουν και πληρώνουν το τίμημα μόνο για τη φήμη και τη θέση τους, ενώ για να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους, αναλώνονται σε ένα σωρό κακές πράξεις. Αναπόφευκτη έκβαση είναι να τους εκθέσει ο εκλεκτός λαός του Θεού. Είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα οι άνθρωποι, αν δεν επιδιώκουν την αλήθεια, θα καταρρεύσουν. Αυτό το ρητό επαληθεύεται απόλυτα για τους αντίχριστους. Αν και είναι πολύ επιδέξιοι στο να μεταμφιέζονται, και μπορούν να μιλούν πειστικά και να παραπλανούν τους άλλους, αν καταλάβει ο εκλεκτός λαός του Θεού την αλήθεια και μπορέσει να διακρίνει την ουσία ενός ανθρώπου, τότε, όσο καλά κι αν κρυφτούν οι αντίχριστοι και όσο κακό κι αν κάνουν, οι εκλεκτοί του Θεού θα μπορέσουν να τους διακρίνουν πλήρως. Υπάρχουν μερικά ρητά: «Η επιμονή στο κακό επιφέρει αυτοκαταστροφή» και «Όποιος παίζει με τη φωτιά καίγεται». Αυτά είναι αντικειμενικοί νόμοι που διέπουν την εξέλιξη των πραγμάτων, και τους θέσπισε ο Θεός για την εξέλιξη όλων των πραγμάτων και όλων των γεγονότων. Κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει απ’ αυτούς. Το έργο της εκκλησίας συνεχίζει μεν να υφίσταται υπό την κυριαρχία των αντίχριστων, αλλά έχει μειωθεί σημαντικά η αποτελεσματικότητά του. Κάποιοι κακοί άνθρωποι συνεχίζουν να ελέγχουν σημαντικό κομμάτι του έργου, και οι εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού δεν έχουν εφαρμοστεί. Καθένας από τους εκλεκτούς του Θεού κάνει το καθήκον του, όμως δεν υπάρχει κανένα πραγματικό αποτέλεσμα, και οι διάφορες εργασίες βρίσκονται από καιρό σε κατάσταση παράλυσης. Και τι είναι αυτό που ευθύνεται κατά βάση γι’ αυτά τα προβλήματα; Το ότι οι αντίχριστοι έχουν πάρει τον έλεγχο της εκκλησίας. Όπου έχουν την εξουσία οι αντίχριστοι, ανεξαρτήτως του εύρους της επιρροής τους, ακόμα κι αν ελέγχουν μία μόνο ομάδα, επηρεάζουν το έργο του οίκου του Θεού και τη ζωή-είσοδο ενός μέρους του εκλεκτού λαού του Θεού. Αν έχουν την εξουσία σε μια εκκλησία, παρακωλύεται εκεί το έργο της εκκλησίας και το θέλημα του Θεού. Για ποιον λόγο σε κάποιες εκκλησίες δεν μπορούν να εφαρμοστούν οι εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού; Επειδή σ’ αυτές τις εκκλησίες την εξουσία την έχουν οι αντίχριστοι. Όποιος είναι αντίχριστος δεν πρόκειται να δαπανήσει ειλικρινά για τον Θεό, θα εκτελεί τα καθήκοντά του μηχανικά, ως απλή τυπική διαδικασία. Δεν πρόκειται να κάνει αληθινό έργο, ακόμα κι αν είναι επικεφαλής ή εργάτης, και τα λόγια και οι πράξεις του θα στρέφονται μόνο προς όφελος της φήμης, του κέρδους και της θέσης, χωρίς να προστατεύει καθόλου το έργο της εκκλησίας. Τι κάνουν, λοιπόν, οι αντίχριστοι όλη μέρα; Αναλώνονται στο να δίνουν παραστάσεις και να κάνουν επίδειξη. Κάνουν μόνο πράγματα που αφορούν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση τους. Αναλώνονται στο να παραπλανούν τους άλλους, να προσελκύουν ανθρώπους· όταν έχουν συγκεντρώσει τη δύναμή τους, θα συνεχίσουν ώστε να ελέγξουν περισσότερες εκκλησίες. Το μόνο που θέλουν είναι να κυριαρχήσουν ως βασιλιάδες και να μετατρέψουν την εκκλησία στο δικό τους ανεξάρτητο βασίλειο. Θέλουν μόνο να γίνουν ο μεγάλος επικεφαλής, να έχουν πλήρη, μονομερή εξουσία, να ελέγχουν περισσότερες εκκλησίες. Τίποτε άλλο δεν τους νοιάζει ούτε στο ελάχιστο. Δεν τους απασχολεί το έργο της εκκλησίας ούτε η ζωή-είσοδος του εκλεκτού λαού του Θεού, πόσο μάλλον τους ενδιαφέρει αν θα εκτελεστεί το θέλημα του Θεού. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πότε θα μπορέσουν να αποκτήσουν αυτόνομα την εξουσία, να ελέγξουν τον εκλεκτό λαό του Θεού και να σταθούν ισότιμοι με τον Θεό. Οι αντίχριστοι έχουν πράγματι τεράστιες επιθυμίες και φιλοδοξίες! Όσο σκληρά κι αν μοιάζουν να εργάζονται, ασχολούνται μόνο με τις δικές τους επιδιώξεις, κάνοντας ό,τι τους αρέσει, και με πράγματα που σχετίζονται με τη φήμη, το κέρδος και τη θέση τους. Δεν σκέφτονται καν τις ευθύνες τους ούτε το καθήκον που θα έπρεπε να εκτελούν και δεν κάνουν απολύτως τίποτα σωστό. Τέτοιο πράγμα είναι οι αντίχριστοι —είναι διάβολοι και Σατανάδες, που διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο του Θεού.

Παλιότερα, ήταν ένας επικεφαλής που κατά τη διάρκεια της θητείας του του είχα εμπιστευτεί πέντε εργασίες. Παρ’ όλα αυτά, μετά από δύο μήνες, δεν είχε φέρει κανένα από αυτά τα ζητήματα εις πέρας. Εκ πρώτης όψεως, φαινόταν πως ο επικεφαλής δεν καθόταν, αλλά ήταν πολύ απασχολημένος και εξουθενωμένος, και πολύ σπάνια τον έβλεπες. Και με τι ήταν τόσο απασχολημένος; Για ποιον λόγο δεν μπορούσε να εκτελέσει τις εργασίες που του είχα αναθέσει; Υπήρχε κάποιο πρόβλημα εδώ. Κάποιες από τις εργασίες, ο επικεφαλής δεν τις έκανε γιατί δεν ήθελε, καθώς έκρινε ότι δεν ανήκαν στα καθήκοντά του. Αυτό ήταν ένα πρόβλημα. Επιπλέον, για κάποιες εργασίες είχε διαφορετική γνώμη, και τις άφηνε επίτηδες. Ήταν, επίσης, κάποιες εργασίες που παρουσίαζαν κάποιες δυσκολίες, απαιτούσαν τη συνδρομή άλλων και ήταν κάπως δυσάρεστες· μ’ αυτές ο επικεφαλής δεν ήθελε να καταπιαστεί. Αυτά ήταν τα σενάρια που προέκυψαν. Πέρασαν, λοιπόν, δύο μήνες και δεν είχε ολοκληρωθεί ούτε μία εργασία. Κάποιοι είπαν: «Γίνεται να ολοκληρωθούν όλες αυτές οι εργασίες μέσα σε δύο μήνες;» Γίνεται, θα μπορούσαν όλες αυτές οι εργασίες να ολοκληρωθούν μέσα σε δύο μήνες, ενώ οι περισσότερες από αυτές θα μπορούσαν να γίνουν μέσα σε μια-δυο μέρες· ο επικεφαλής, όμως, δεν κατάφερε να τις φέρει εις πέρας. Όταν ανέλαβε κάποιος άλλος και εκτέλεσε αυτές τις εργασίες, ολοκληρώθηκαν και οι πέντε μέσα σε μια βδομάδα. Ένας τέτοιος επικεφαλής θεωρείτε ότι έπρεπε να αντικατασταθεί; (Ναι.) Αν συναντήσετε έναν τέτοιον άνθρωπο, ο οποίος δεν φέρνει σε πέρας καμία από τις εργασίες που του έχει αναθέσει ο Άνωθεν, αλλά φαινομενικά δείχνει πολύ απασχολημένος, τότε είναι ψευδοεπικεφαλής. Τέτοιοι άνθρωποι πρέπει να αντικαθίστανται ή να αποκλείονται αμέσως. Πώς σας φαίνεται αυτή η αρχή; (Καλή είναι.) Μην κοιτάτε πόσο ενθουσιασμένοι δείχνουν εξωτερικά και πόσο απασχολημένοι φαίνονται όλη μέρα. Στην πραγματικότητα, δεν κάνουν πραγματικό έργο· είναι απασχολημένοι με ασήμαντα ζητήματα. Τι κάνουν; Οι ενέργειές τους διακρίνονται σε διαφορετικές κατηγορίες. Κατ’ αρχάς, αναλαμβάνουν εργασίες που πιστεύουν ότι μπορούν να χειριστούν, εργασίες οι οποίες είναι ασφαλείς και δεν ενέχουν μεγάλο κίνδυνο. Τι θέλω να πω με τη φράση «δεν ενέχουν μεγάλο κίνδυνο»; Θέλω να πω ότι, αν κάνουν αυτές τις εργασίες, είναι εύκολο να αποφύγουν τα λάθη, δεν είναι ανάγκη να αλληλεπιδράσουν με τον Άνωθεν, και μπορούν να αποφύγουν τα λάθη και το κλάδεμα. Επίσης, χειρίζονται εργασίες στις οποίες είναι καλοί και είναι πιο απίθανο να κάνουν λάθη. Έτσι, μπορούν να αποφύγουν να αναλάβουν την ευθύνη και, ως επί το πλείστον, να προστατευτούν από το κλάδεμα, την αποπομπή ή την αποβολή. Αυτές οι εργασίες είναι ακίνδυνες και δεν προϋποθέτουν κάποια ευθύνη, οπότε μπορούν να ανταποκριθούν σ’ αυτές και να τις χειριστούν. Στην πραγματικότητα, εδώ υπάρχει ένα κρυφό στοιχείο. Αν μπορούσαν να κάνουν αυτές τις εργασίες χωρίς να τους δει κανείς, τότε θα τις έκαναν; Αν δεν υπήρχε προσωπικό όφελος για τους ίδιους, τότε θα τις έκαναν; Είναι σίγουρο ότι δεν θα τις έκαναν. Τι είδους εργασίες προτιμούν; Προτιμούν τις εργασίες που είναι σχετικά εύκολες, απλές και μπορούν να ολοκληρωθούν χωρίς πολλή ταλαιπωρία. Επίσης, είναι πρόθυμοι να ακούσουν και να μάθουν απέξω πιο πολλά από τα κηρύγματα που τους ενδιαφέρουν και τα οποία συμφωνούν με τις αντιλήψεις τους. Μόλις καταλάβουν αυτά τα κηρύγματα, μπορούν να τα συζητήσουν με τους άλλους, κι αυτό το κάνουν για να αναδειχθούν και να κερδίσουν τον θαυμασμό των υπολοίπων. Επιπλέον, θα εκτελέσουν αυτές τις εργασίες αν αυτό τους επιτρέψει να αλληλεπιδράσουν με περισσότερους ανθρώπους και δώσει στους άλλους να καταλάβουν ότι είναι απασχολημένοι με το έργο τους, ότι τελούν ως επικεφαλής και ότι έχουν αυτήν τη θέση και αυτήν την ταυτότητα. Τέτοιας φύσης εργασίες επιλέγουν. Αν, όμως, το έργο που πρέπει να εκτελέσουν είναι σύνθετο και ξεπερνά τις δυνατότητές τους, και αν υπάρχει κάποιος άλλος που έχει περισσότερες δεξιότητες απ’ αυτούς, κι υπάρχει ο κίνδυνος, σε περίπτωση αποτυχίας, να χάσουν την υπόληψή τους και να τους περιφρονήσουν οι άλλοι, τότε δεν είναι πρόθυμοι να κάνουν αυτές τις εργασίες. Φοβούνται τη σκληρή δουλειά, την κούραση και την ντροπή σε περίπτωση που δεν τις εκτελέσουν καλά. Επιπλέον, είναι τρομερά τεμπέληδες και έχουν την τάση να αποφεύγουν τις κοπιαστικές και απαιτητικές εργασίες· πάνε και κρύβονται μακριά απ’ αυτές. Αντίθετα, προτιμούν να κάνουν εργασίες που ενισχύουν την εικόνα τους, που είναι εύκολες, τις οποίες μπορούν να κάνουν μηχανικά και μ’ αυτές να κερδίσουν την καρδιά των ανθρώπων, χωρίς να τους διακρίνει ο Άνωθεν. Όλα αυτά είναι έμφυτα γνωρίσματα των αντίχριστων. Σε ό,τι αφορά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, είναι επιλεκτικοί. Κάνουν τις προσωπικές τους επιλογές, τα σχέδιά τους, ακόμα και τις πλεκτάνες τους. Σε καμία περίπτωση δεν υπακούν απλώς στις ρυθμίσεις του οίκου του Θεού· αντίθετα, κάνουν τις δικές τους επιλογές. Όσον αφορά κάποιες ρυθμίσεις από τον Άνωθεν, αν δεν συμφωνούν μ’ αυτές, δεν πρόκειται να τις εφαρμόσουν με τίποτα. Μπλοκάρουν εντελώς αυτά τα ζητήματα, ενώ οι αδελφοί και οι αδελφές στην εκκλησία τα αγνοούν εντελώς. Αν, σε περίπτωση που εφάρμοζαν αυτές τις ρυθμίσεις από τον Άνωθεν, συγκρούονταν με κάποια άτομα ή πρόσβαλλαν κάποιους ανθρώπους, τότε θα τις εφάρμοζαν; Δεν θα τις εφάρμοζαν. Μέσα τους σκέφτονται: «Αν ο άνωθεν θέλει να γίνει αυτό, εγώ δεν πρόκειται να το κάνω. Και να το κάνω, πρέπει να το κάνω στο όνομα του άνωθεν, υποστηρίζοντας ότι εκείνος το διέταξε. Δεν με παίρνει να προσβάλω αυτούς τους ανθρώπους». Οι αντίχριστοι είναι πανούργοι, έτσι δεν είναι; Ό,τι κι αν κάνουν, το σχεδιάζουν και το υπολογίζουν οκτώ με δέκα φορές ή και περισσότερο. Το μυαλό τους είναι γεμάτο σκέψεις για το πώς θα καταφέρουν να έχουν σταθερή θέση μέσα σ’ ένα πλήθος, πώς θα έχουν καλή φήμη και υψηλό κύρος, πώς θα κερδίσουν την εύνοια του Άνωθεν, πώς θα κάνουν τους αδελφούς και τις αδελφές να τους υποστηρίξουν, να τους αγαπήσουν και να τους σεβαστούν· και για να πετύχουν αυτά τα αποτελέσματα, κάνουν τα πάντα. Σε ποιο μονοπάτι βαδίζουν; Γι’ αυτούς, τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, τα συμφέροντα της εκκλησίας και το έργο του οίκου του Θεού δεν είναι το κύριο μέλημά τους, πόσο μάλλον είναι πράγματα που τους απασχολούν. Τι σκέφτονται; «Αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία σχέση μ’ εμένα. Ο σώζον εαυτόν σωθήτω· οι άνθρωποι πρέπει να ζουν για τον εαυτό τους και για τη δική τους φήμη και θέση. Αυτός είναι ο υψηλότερος στόχος που υπάρχει. Αν κάποιος δεν γνωρίζει ότι πρέπει να ζει για τον εαυτό του και να προστατεύει τον εαυτό του, τότε είναι ηλίθιος. Αν μου ζητούσαν να ασκηθώ σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές και να υποταχθώ στον θεό και στις ρυθμίσεις του οίκου του, τότε αυτό θα εξαρτιόταν απ’ το αν θα είχα ή δεν θα είχα κάποιο όφελος από αυτό, και απ’ το αν θα είχα κάποιο κέρδος στην περίπτωση που το έκανα. Αν, στην περίπτωση που δεν υποταχθώ στις διευθετήσεις του οίκου του θεού, υπάρχει πιθανότητα να με αποπέμψουν και να χάσω την ευκαιρία να κερδίσω ευλογίες, τότε θα υποταχθώ». Έτσι, οι αντίχριστοι, προκειμένου να προστατεύσουν τη φήμη και τη θέση τους, πολλές φορές επιλέγουν να κάνουν κάποιους συμβιβασμούς. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι για χάρη της θέσης, είναι ικανοί να υπομείνουν κάθε είδους πόνο, και για χάρη της καλής τους φήμης, είναι ικανοί να πληρώσουν κάθε είδους τίμημα. Για αυτούς ισχύει το ρητό «Ένας σπουδαίος άνθρωπος ξέρει πότε να υποχωρήσει και πότε όχι». Αυτή είναι η λογική του Σατανά, έτσι δεν είναι; Αυτή είναι η φιλοσοφία του Σατανά για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις και είναι επίσης η αρχή της επιβίωσης του Σατανά. Είναι εντελώς αηδιαστικό!

Οι αντίχριστοι θεωρούν τη θέση και τη φήμη τους πιο σημαντικά από οτιδήποτε άλλο. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι μόνο δόλιοι, ύπουλοι και μοχθηροί, αλλά και πάρα πολύ κακόβουλοι. Τι κάνουν όταν διαπιστώνουν ότι κινδυνεύει η θέση τους ή όταν δεν βρίσκονται πια στην καρδιά των ανθρώπων, όταν οι άνθρωποι εκείνοι παύουν να τους επιδοκιμάζουν και να τους φέρονται στοργικά, όταν οι άλλοι δεν τους σέβονται και δεν τους θαυμάζουν πια και οι ίδιοι έχουν βυθιστεί στην ατίμωση; Ξαφνικά αλλάζουν. Μόλις χάσουν τη θέση τους, χάνουν την προθυμία τους να εκτελέσουν οποιοδήποτε καθήκον, τα κάνουν όλα πρόχειρα και δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον να κάνουν το παραμικρό. Αυτή, όμως, δεν είναι η χειρότερη εκδήλωση. Και ποια είναι η χειρότερη εκδήλωση; Από τη στιγμή που αυτοί οι άνθρωποι χάνουν το κύρος τους και κανείς δεν τους θαυμάζει ούτε παραπλανιέται απ’ αυτούς, εκδηλώνεται το μίσος, η ζήλια και η εκδίκηση. Όχι μόνο δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά, αλλά δεν έχουν ούτε ίχνος υποταγής. Μέσα τους, επιπλέον, είναι πιθανό να μισήσουν τον οίκο του Θεού, την εκκλησία, καθώς και τους επικεφαλής και τους εργάτες· λαχταρούν να προκύψουν προβλήματα στο έργο της εκκλησίας ή να βρεθεί σε αδιέξοδο· θέλουν να γελάσουν εις βάρος της εκκλησίας, καθώς και των αδελφών. Μισούν, επίσης, όποιον επιδιώκει την αλήθεια και έχει φόβο Θεού. Επιτίθενται και χλευάζουν οποιονδήποτε είναι αφοσιωμένος στο καθήκον του και πρόθυμος να πληρώσει τίμημα. Αυτή είναι η διάθεση των αντίχριστων· και δεν είναι κακόβουλη; Πρόκειται σαφώς για κακούς ανθρώπους· οι αντίχριστοι είναι στην ουσία τους κακοί άνθρωποι. Ακόμα κι όταν οι συναθροίσεις γίνονται διαδικτυακά, εάν δουν ότι το σήμα είναι καλό, το καταριούνται χαμηλόφωνα και λένε μέσα τους: «Ελπίζω να πέσει το σήμα! Ελπίζω να πέσει το σήμα! Καλύτερα να μην ακούσει κανείς τα κηρύγματα!». Τι είναι οι άνθρωποι αυτοί; (Διάβολοι.) Είναι διάβολοι! Σίγουρα δεν είναι οι άνθρωποι του οίκου του Θεού. Αυτοί οι διάβολοι και οι κακοί άνθρωποι, σε όποια εκκλησία κι αν ανήκουν, προκαλούν μ’ αυτόν τον τρόπο τέτοια ανακατωσούρα. Ακόμα κι αν τους ξεσκεπάσουν και τους περιορίσουν οι άνθρωποι που έχουν ικανότητα διάκρισης, αυτοί δεν πρόκειται να κάνουν αυτοκριτική ούτε να παραδεχτούν τα λάθη τους. Θα θεωρήσουν ότι έκαναν απλώς ένα λάθος της στιγμής και ότι θα πρέπει να πάρουν το μάθημά τους. Ένας τέτοιος άνθρωπος, που δεν δέχεται να μετανοήσει με τίποτα, δεν πρόκειται να υποταχθεί, όποιος κι αν τον διακρίνει και τον ξεσκεπάσει. Θα ψάξει να πάρει εκδίκηση εναντίον εκείνου του ανθρώπου. Όταν δεν νιώθει εκείνος άνετα, δεν θέλει να είναι άνετοι ούτε οι αδελφοί και οι αδελφές. Μέσα του, μάλιστα, καταριέται κρυφά τους αδελφούς και τις αδελφές, κι εύχεται να πάθουν κακά πράγματα· επίσης, καταριέται το έργο του οίκου του Θεού, κι εύχεται να προκύψουν προβλήματα και σ’ αυτό. Όταν πάει κάτι στραβά στον οίκο του Θεού, τότε αυτός χαίρεται κρυφά και πανηγυρίζει· σκέφτεται: «Χμ! Επιτέλους, κάτι πήγε στραβά. Η αιτία για όλα αυτά είναι ότι με αντικατέστησες. Είναι καλό που όλα γκρεμίζονται!» Χαίρεται κι ευχαριστιέται όταν βλέπει τους άλλους να γίνονται αδύναμοι κι αρνητικοί, λέει κοροϊδευτικά και χλευαστικά λόγια για να κακολογήσει τους ανθρώπους, και φτάνει μέχρι και στο σημείο να διαδώσει λόγια αρνητικότητας και θανάτου· λέει: «Εμείς οι πιστοί εγκαταλείπουμε την οικογένειά μας και την καριέρα μας για να κάνουμε τα καθήκοντά μας και να υπομείνουμε βάσανα. Πιστεύεις στ’ αλήθεια ότι ο οίκος του θεού μπορεί να πάρει την ευθύνη για το μέλλον μας; Το έχεις σκεφτεί ποτέ αυτό; Άραγε, αξίζει το τίμημα που πληρώνουμε; Αυτήν τη στιγμή δεν είμαι και πολύ καλά στην υγεία μου· αν εξαντληθώ, τότε στα γεράματά μου ποιος θα με φροντίζει;» Τέτοια πράγματα λένε για να νιώσουν όλοι αρνητικοί· μόνο τότε θα ευχαριστηθούν. Δεν είναι άτιμοι; Δεν είναι ύπουλοι και κακόβουλοι; Δεν θα έπρεπε να δεχτούν αντίποινα οι άνθρωποι αυτοί; (Ναι, θα έπρεπε.) Θεωρείτε ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν αληθινά τον Θεό στην καρδιά τους; Δεν μοιάζουν με αληθινούς πιστούς στον Θεό, βασικά δεν πιστεύουν ότι ο Θεός εξετάζει σχολαστικά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων. Δεν είναι δύσπιστοι; Αν πίστευαν πραγματικά στον Θεό, πώς θα μπορούσαν να λένε τέτοια πράγματα; Κάποιοι μπορεί να πουν πως φταίει το ότι δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά· είναι σωστό αυτό; (Όχι, δεν είναι σωστό.) Γιατί δεν είναι σωστό; (Πολύ απλά, δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους· αντιστέκονται στον Θεό.) Στην πραγματικότητα, όλα αυτά τολμάνε και τα λένε επειδή δεν πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός. Ακόμα λιγότερο πιστεύουν ότι ο Θεός εξετάζει σχολαστικά τους πάντες, ενώ δεν πιστεύουν ότι παρακολουθεί κάθε τους λέξη και πράξη, κάθε τους σκέψη και ιδέα. Δεν τα πιστεύουν όλα αυτά, γι’ αυτό και δεν φοβούνται και μπορούν να λένε ελεύθερα και χωρίς ενδοιασμούς τέτοια διαβολικά λόγια. Ακόμα κι οι άπιστοι λένε πολλές φορές: «Ο Ουρανός έχει μάτια» και «Όταν ο άνθρωπος ενεργεί, ο Ουρανός παρακολουθεί». Οποιοσδήποτε είχε έστω και λίγη αληθινή πίστη δεν θα πετούσε έτσι αδιάφορα αυτά τα διαβολικά λόγια των δύσπιστων. Αν κάποιος πιστός σκέφτεται και μιλάει έτσι, δεν θα έχει σοβαρές συνέπειες; Δεν είναι σοβαρή η φύση αυτής της κατάστασης; Είναι πολύ σοβαρή! Το γεγονός ότι μπορούν να αρνηθούν με τέτοιον τρόπο τον Θεό δείχνει ότι είναι αυθεντικοί διάβολοι, ότι είναι κακοί άνθρωποι που έχουν διεισδύσει στον οίκο του Θεού. Μόνο οι διάβολοι και οι αντίχριστοι τολμάνε να διαμαρτυρηθούν ανοιχτά εναντίον του Θεού. Τα συμφέροντα του οίκου του Θεού αντιπροσωπεύουν τα συμφέροντα του Θεού, και ό,τι κάνει ο οίκος του Θεού βρίσκεται υπό την ηγεσία του Θεού, υπό την άδειά Του και την καθοδήγησή Του· σχετίζεται άρρηκτα με το έργο διαχείρισης του Θεού και δεν γίνεται να απομονωθεί από αυτό. Τι σόι άνθρωποι είναι όσοι καταριούνται ανοιχτά μ’ αυτόν τον τρόπο το έργο του οίκου του Θεού, το συκοφαντούν μέσα τους και θέλουν να γελοιοποιήσουν τον οίκο του Θεού, εύχονται να δουν όλους τους εκλεκτούς του Θεού να συλλαμβάνονται, το έργο της εκκλησίας να παραλύει τελείως και τους πιστούς να απομακρύνονται από την πίστη τους, και μόλις συμβεί αυτό, χαίρονται; (Διάβολοι.) Είναι διάβολοι, είναι κακοί δαίμονες που έχουν μετενσαρκωθεί! Οι συνηθισμένοι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, πού και πού είναι επαναστατικοί, και έχουν κάποιες μικρές ιδέες όταν αισθάνονται αρνητικότητα και αδυναμία· μέχρι εκεί. Δεν θα μπορούσαν να είναι, όμως, τόσο κακοί ή να διατυπώσουν τέτοιες μοχθηρές και κακόβουλες σκέψεις. Μόνο οι αντίχριστοι και οι διάβολοι έχουν τέτοιου είδους ουσία. Οι αντίχριστοι, όταν έχουν αυτές τις ιδέες, υποψιάζονται άραγε ότι μπορεί να κάνουν λάθος; (Όχι, δεν το υποψιάζονται.) Γιατί όχι; (Γιατί πιστεύουν πως αυτά που σκέφτονται και λένε είναι η αλήθεια. Δεν πιστεύουν στον Θεό, δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά και η φύση τους είναι αυτή της αντίστασης στον Θεό.) Ακριβώς, τέτοια είναι η φύση τους. Πότε αντιμετώπισε ο Σατανάς τον Θεό ως Θεό; Πότε πίστεψε ότι ο Θεός είναι η αλήθεια; Ποτέ δεν τα έκανε αυτά και ποτέ δεν πρόκειται να τα κάνει. Το ίδιο είναι και οι αντίχριστοι, αυτοί οι διάβολοι· δεν αντιμετωπίζουν τον Θεό ως Θεό ούτε πιστεύουν ότι Αυτός είναι η αλήθεια. Δεν πιστεύουν ότι ο Θεός είναι Εκείνος που δημιούργησε τα πάντα και κυριαρχεί πάνω στα πάντα. Γι’ αυτόν τον λόγο θεωρούν πως οτιδήποτε λένε είναι σωστό. Σκέφτονται και πράττουν με αυτόν τον τρόπο χωρίς ενδοιασμούς· αυτή είναι η φύση τους. Οι διεφθαρμένοι άνθρωποι, όταν κάνουν το ίδιο, βιώνουν εσωτερική σύγκρουση. Αυτοί έχουν συνείδηση και ανθρώπινη συναίσθηση. Η συνείδησή τους, η συναίσθησή τους και οι αλήθειες που κατανοούν έχουν αντίκτυπο σ’ αυτούς εσωτερικά, πράγμα που προκαλεί σύγκρουση. Όταν δημιουργείται αυτή η σύγκρουση, πραγματοποιείται μια μάχη ανάμεσα στο ορθό και το εσφαλμένο, το σωστό και το λάθος, τη δικαιοσύνη και τη μοχθηρία, και προκύπτει η εξής έκβαση: Όσοι επιδιώκουν την αλήθεια τάσσονται στο πλευρό του Θεού, ενώ όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια τάσσονται στο πλευρό των μοχθηρών δυνάμεων του Σατανά. Οι αντίχριστοι όλα όσα κάνουν τα κάνουν σε συνεργασία με τον Σατανά. Διαδίδουν αρνητικότητα, διασπείρουν φήμες και γελοιοποιούν τον οίκο του Θεού. Καταριούνται και συκοφαντούν το έργο του οίκου του Θεού, και καταριούνται τους αδελφούς και τις αδελφές. Μάλιστα, νιώθουν άνετα όταν τα κάνουν όλα αυτά, δεν νιώθουν να τους κατηγορεί καθόλου η συνείδησή τους, δεν έχουν καθόλου τύψεις και θεωρούν ότι αυτά που κάνουν είναι απόλυτα σωστά. Όλα αυτά αποκαλύπτουν ολοκληρωτικά τη σατανική φύση των αντίχριστων και το άσχημο πρόσωπό τους που αντιστέκεται στον Θεό. Δεν είναι, λοιπόν, υπερβολή να πει κανείς ότι οι αντίχριστοι είναι πραγματικοί διάβολοι και σατανάδες. Οι αντίχριστοι είναι διάβολοι από γεννησιμιού τους και δεν είναι σε καμία περίπτωση αποδέκτες της σωτηρίας του Θεού. Δεν ανήκουν σε καμία περίπτωση στη συνηθισμένη διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Οι αντίχριστοι είναι μετενσαρκωμένοι διάβολοι, είναι από γεννησιμιού τους κακοί δαίμονες. Έτσι είναι τα πράγματα.

Εκείνα στα οποία εστιάζουν κυρίως οι αντίχριστοι είναι η φήμη και η θέση. Όσον αφορά τη φήμη και τη θέση, τι ενέργειες πραγματοποιούν; Δεν έχουν ενδοιασμούς, στύβουν το μυαλό τους, εξαντλούν όλες τους τις σκέψεις και δεν λυπούνται κανένα κόστος προκειμένου να διαχειριστούν τη φήμη και τη θέση τους. Αυτά τα δύο πράγματα είναι η κινητήρια δύναμή τους, τα πάντα γι’ αυτούς. Θεωρούν πως αν αποκτήσουν αυτά τα δύο πράγματα σημαίνει πως έχουν αποκτήσει τα πάντα. Στον κόσμο τους, υπάρχει μόνο η θέση, η φήμη και τα δικά τους συμφέροντα· τίποτα άλλο δεν τους ενδιαφέρει. Έχει, λοιπόν, νόημα να γίνεται σε ανθρώπους σαν τους αντίχριστους συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια, την ανθρώπινη φύση, τη δικαιοσύνη ή τα θετικά πράγματα; (Δεν έχει νόημα.) Σωστά, δεν έχει νόημα. Είναι σαν να προσπαθεί κανείς να πει σε μια πόρνη πώς να γίνει γυναίκα σε ένα ενάρετο σπίτι ή να τη μάθει να είναι ενάρετη σύζυγος και μητέρα· αυτή δεν θέλει να ακούσει, δεν της αρέσει και το βρίσκει αηδιαστικό. Πόσο αηδιαστικό το βρίσκει; Μέσα της σε επιπλήττει και αρπάζει κάθε ευκαιρία για να σε χλευάσει, να σε γελοιοποιήσει, να σου επιτεθεί και να σε αποκλείσει. Άραγε, στις μέρες μας, δεν υπάρχουν στην εκκλησία άνθρωποι που, αμέσως μόλις ακούσουν κάποιον να κάνει συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια ή σχετικά με αλήθειες όπως η υποταγή στις ενορχηστρώσεις και στις διευθετήσεις του Θεού ή η υπακοή στις διευθετήσεις του οίκου του Θεού, εμφανίζουν μια εξαιρετικά επαναστατική στάση; (Ναι, υπάρχουν.) Πρέπει να υπάρχουν. Παρατηρήστε και αναγνωρίστε εκείνους που εμφανίζουν τέτοια συμπεριφορά. Όταν τους κάνετε συναναστροφή σχετικά με την ανάγκη να υποταχθούν στην κυριαρχία και στις διευθετήσεις του Θεού, αντιδρούν με μεγάλη αποστροφή, ενώ σκέφτονται: «Όλη μέρα, μιλάνε συνέχεια για την υποταγή στις διευθετήσεις του θεού, λες και ο θεός έχει διευθετήσει τα πάντα και οι άνθρωποι δεν έχουν την παραμικρή επιλογή!» Μόλις κάνετε συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια ή με την ανάγκη για αρμονική συνεργασία, για αναζήτηση των προθέσεων του Θεού και για το να ενεργεί κανείς σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές στα καθήκοντά του, νιώθουν ιδιαίτερη αποστροφή και απροθυμία να ακούσουν. Ακόμα κι αν κάτσουν απρόθυμα να ακούσουν, δεν μπορούν να μείνουν ακίνητοι, ενώ, αν με κάποιον τρόπο καταφέρουν να μείνουν ακίνητοι, τότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι τους έχει πάρει ο ύπνος. Μόλις κάνετε συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια και με την τήρηση των αρχών όταν χειρίζεται κανείς ζητήματα, νυστάζουν και τους παίρνει ο ύπνος. Μετά από κάποιο διάστημα χωρίς συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια, χωρίς κλάδεμα, αρχίζουν να έχουν πολλή ενέργεια. Ενεργούν ασύστολα και απερίσκεπτα, παίρνουν αποφάσεις από μόνοι τους και με το ένα τους χέρι γαντζώνονται στη φήμη, ενώ με το άλλο αρπάζουν τη θέση. Πηδάνε πιο ψηλά απ’ όλους τους άλλους και δημιουργούν ένα σωρό προβλήματα. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι αντίχριστοι· όλοι τους αντιστέκονται στον Θεό και ανά πάσα στιγμή μπορούν να προκαλέσουν μεγάλες φασαρίες.

Όλοι όσοι έχουν τη φύση των αντίχριστων θα πρέπει να ταξινομούνται ως τέτοιοι. Όταν θέλουν να ενεργήσουν από μόνοι τους, θα πρέπει κάποιος να τους περιορίζει και να τους σταματάει· αυτό δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Κι αν δεν μπορούμε να τους σταματήσουμε; Τι πρέπει να κάνουμε;» Θα σας πω έναν τρόπο με τον οποίο θα τους σταματήσετε σίγουρα με μία μόνο φράση. Όταν έρθεις αντιμέτωπος με μια τέτοια κατάσταση, πες μόνο: «Μήπως θα πεθάνεις αν σταματήσεις να φέρεσαι απερίσκεπτα, να παίρνεις αποφάσεις από μόνος σου και να έχεις τον τελευταίο λόγο;» Πώς σας φαίνεται αυτό; (Καλό.) Νομίζετε πως ένας αντίχριστος θα πέθαινε στ’ αλήθεια αν δεν τον άφηναν να ενεργήσει από μόνος του; (Ναι.) Πώς φτάσατε σ’ αυτό το «ναι»; (Οι αντίχριστοι είναι έτσι βαθιά μέσα τους· αν δεν μπορούν να ενεργήσουν από μόνοι τους, στενοχωριούνται και δεν μπορούν να συνεχίσουν να ζουν.) Πράγματι, έτσι ακριβώς είναι κατά βάθος, και αν δεν μπορούν να ενεργήσουν έτσι, στενοχωριούνται. Είναι λοιπόν κανονικοί αυτοί οι άνθρωποι; (Όχι.) Δεν είναι κανονικοί. Τι θα σκεφτόταν ένας κανονικός άνθρωπος; «Αν δεν μπορώ να ενεργήσω από μόνος μου, τότε πολύ απλά θα τα παρατήσω· πού είναι το δύσκολο; Μάλιστα, θα γίνει και η ζωή μου πιο εύκολη!» Αυτά θα σκεφτόταν ένας κανονικός άνθρωπος. Ένας αντίχριστος, όμως, αν δεν τον αφήσεις να ενεργήσει μ’ αυτόν τον τρόπο, θα στενοχωρηθεί. Δεν κατοικεί ένας διάβολος μέσα του; (Ναι.) Αν, λοιπόν, δεν τον αφήσεις να ενεργήσει από μόνος του, τότε μπορεί να νιώσει λες και πεθαίνει. Τι σημαίνει αυτό το «πεθαίνει»; Σημαίνει ότι ο διάβολος τον τυραννάει και τον αναστατώνει μέσα του, κι έτσι θεωρεί πως δεν μπορεί να το αντέξει ούτε μπορεί να συνεχίσει να ζει, λες και βρίσκεται στο χείλος του θανάτου· αυτό σημαίνει. Για τους αντίχριστους, τους κακούς ανθρώπους κι εκείνους τους διαβόλους που προσπαθούν να αναστατώσουν το έργο του οίκου του Θεού, αυτή η μία και μοναδική φράση είναι πιο αποτελεσματική από το να συζητήσει κανείς μαζί τους την οποιαδήποτε αλήθεια. Αυτή η μοναδική δήλωση είναι αποτελεσματική για ανθρώπους σαν τους αντίχριστους, τους κακούς ανθρώπους και τους διαβόλους που αναστατώνουν το έργο του οίκου του Θεού. Έχει κανένα νόημα να πεις την αλήθεια σ’ αυτούς τους ανθρώπους; (Όχι, δεν έχει.) «Πρέπει να συνεργάζεστε αρμονικά, να κάνετε το καθήκον σας και να χειρίζεστε τα πράγματα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές». Λόγια σαν κι αυτά λέγονται εδώ και πάρα πολλά χρόνια· υπάρχει κανένας που να μην τα καταλαβαίνει ή να μην τα θυμάται; Λογικά, δεν υπάρχει. Και τότε για ποιον λόγο κάποιοι άνθρωποι εξακολουθούν να ενεργούν από μόνοι τους; Μόνο ένα πράγμα μπορεί να σημαίνει αυτό: Δεν ελέγχουν τον εαυτό τους· δεν είναι κανονικοί άνθρωποι. Δεν τους κυβερνάει το μυαλό και η καρδιά τους· υπάρχει κάτι άλλο μέσα τους που τους κυβερνάει, που τους κατευθύνει με βία και τους εξαναγκάζει να ενεργούν έτσι, δηλαδή να διαταράζουν και να αναστατώνουν το έργο του οίκου του Θεού, να ζημιώνουν το έργο του οίκου του Θεού και να προκαλούν απώλειες στα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Ποιος θα μπορούσε να κάνει τέτοια πράγματα; Μόνο οι σατανάδες και οι διάβολοι. Αυτοί που ακολουθούν τον Θεό, οι κανονικοί άνθρωποι, τα πραγματικά δημιουργήματα, δεν θα είχαν κίνητρο να κάνουν τέτοια πράγματα· μόνο οι σατανάδες και οι διάβολοι έχουν το κίνητρο και κάνουν επίτηδες αυτά τα πράγματα. Τη θυμηθήκατε αυτήν τη δήλωση; (Ναι.) Τότε, θα κλείσουμε εδώ τη σημερινή μας συναναστροφή. Γεια σας!

29 Φεβρουαρίου 2020