Μια ανάλυση του πώς οι αντίχριστοι είναι μοχθηροί, ύπουλοι και δόλιοι

Ι. Μια ανάλυση της εχθρικότητας και της απέχθειας των αντίχριστων απέναντι στα θετικά πράγματα και στην αλήθεια

Ολοκληρώσαμε την ανάλυση της έκτης εκδήλωσης των αντίχριστων και τώρα θα ξεκινήσουμε την ανάλυση της έβδομης: Πώς οι αντίχριστοι είναι μοχθηροί, ύπουλοι και δόλιοι. Ορισμένοι λένε: «Κρίνοντας από την ανάλυση και την έκθεση των αντίχριστων, δεν είναι πολύ ήπιοι οι χαρακτηρισμοί μοχθηροί, ύπουλοι και δόλιοι; Ποιος δεν έχει λίγο μοχθηρή ή δόλια διάθεση; Εφόσον όλοι οι συνηθισμένοι άνθρωποι έχουν αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις, αν εκθέτουμε κι αναλύουμε τους αντίχριστους με αυτόν τον τρόπο, κάτι τέτοιο δεν θα σήμαινε ότι όλοι είναι αντίχριστοι;» Το σκέφτεται κανείς σας αυτό; Αν κάποιοι από εσάς πραγματικά το σκέφτονται αυτό, τότε κάνετε λάθος. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη μοχθηρία, την υπουλότητα και τη δολιότητα των αντίχριστων και στις αποκαλύψεις αυτών των διεφθαρμένων διαθέσεων στους συνηθισμένους ανθρώπους; Ασφαλώς υπάρχει διαφορά, αλλιώς δεν θα συμπεριλαμβάναμε αυτές τις διαθέσεις στις εκδηλώσεις των αντίχριστων. Σήμερα, θα συναναστραφώ κυρίως πάνω σ’ αυτήν τη διαφορά προτού προχωρήσω σε κάποια πραγματικά παραδείγματα και κάποιες συγκεκριμένες εκδηλώσεις των μοχθηρών, ύπουλων και δόλιων διαθέσεων των αντίχριστων. Είναι εύκολο να κατανοήσει κανείς τι σημαίνουν κυριολεκτικά οι λέξεις «μοχθηρός», «ύπουλος» και «δόλιος». Το δύσκολο είναι να διακρίνει κανείς την ουσιαστική διαφορά αυτών των εκδηλώσεων από πλευράς αντίχριστων και από πλευράς συνηθισμένων ανθρώπων, γιατί ορίζουμε ως αντίχριστο έναν άνθρωπο που έχει αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις και ουσίες, και τι διαφορά έχουν στην ουσία μεταξύ τους οι αντίχριστοι και η συνηθισμένη διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Κατ’ αρχάς, οι αντίχριστοι είναι φανερά ανταγωνιστικοί απέναντι στην αλήθεια και στον Θεό. Ανταγωνίζονται τον Θεό για τον εκλεκτό λαό Του, για τη θέση Του και για την καρδιά των ανθρώπων, και μάλιστα κάνουν διάφορα πράγματα γύρω από τον εκλεκτό λαό του Θεού για να κερδίσουν την καρδιά των ανθρώπων, να τους παραπλανήσουν και να τους παραλύσουν. Με λίγα λόγια, η φύση των πράξεων και της συμπεριφοράς των αντίχριστων, είτε φανερές είτε κρυφές, είναι πάντοτε ανταγωνιστική απέναντι στον Θεό. Γιατί λέω ότι είναι ανταγωνιστική απέναντι στον Θεό; Επειδή αν και γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια και ότι Εκείνος είναι ο Θεός, εξακολουθούν να εναντιώνονται σε Αυτόν και δεν αποδέχονται την αλήθεια, όσες συναναστροφές κι αν γίνουν πάνω σε αυτήν. Για παράδειγμα, κάποιοι αντίχριστοι «ψαρεύουν» κάποιους ανθρώπους, και τους παραπλανούν και τους ελέγχουν. Τους κάνουν να τους υπακούν και να τους ακολουθούν, κι έπειτα αποκτούν με απάτη κάθε λογής βιβλία και υλικό από την εκκλησία, και στήνουν τις δικές τους εκκλησίες και ιδρύουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια, ώστε να μπορούν να απολαμβάνουν το ότι έχουν ακόλουθους που τους ακολουθούν και τους λατρεύουν, κι έτσι αρχίζουν να έχουν κέρδος από την εκκλησία. Αυτή η συμπεριφορά δείχνει ξεκάθαρα ότι ανταγωνίζονται τον Θεό για τον εκλεκτό λαό Του. Δεν είναι χαρακτηριστικό των αντίχριστων αυτό; Είναι μήπως άδικο να ορίζουμε αυτούς τους ανθρώπους ως αντίχριστους με βάση αυτό το εμφανές χαρακτηριστικό; Δεν είναι καθόλου άδικο. Αυτός ο ορισμός είναι πολύ ακριβής! Υπάρχουν και κάποιοι αντίχριστοι που δημιουργούν κλίκες εντός της εκκλησίας κι αποδομούν την εκκλησία. Ευνοούν διαρκώς τις δικές τους δυνάμεις εντός της εκκλησίας κι αποκλείουν όσους διαφωνούν μαζί τους. Έπειτα, κρατούν στο πλευρό τους εκείνους που τους ακούν και τους ακολουθούν, για να σχηματίσουν τις δικές τους δυνάμεις και να πείσουν τους πάντες να κάνουν αυτά που λένε. Δεν δείχνει αυτό ότι ιδρύουν τα δικά τους βασίλεια; Όποιες κι αν είναι οι εργασιακές ρυθμίσεις ή οι απαιτήσεις που έχει ο Άνωθεν, αρνούνται να τις εκπληρώσουν· αντιθέτως, ενεργούν με τον δικό τους τρόπο κι οδηγούν τους ακολούθους τους σε ανοιχτή αντιπαράθεση με τον Άνωθεν. Για παράδειγμα, ο οίκος του Θεού απαιτεί να αντικαθίστανται αμέσως οι επικεφαλής και οι εργάτες που δεν είναι ικανοί να εκτελέσουν πραγματικό έργο. Ωστόσο, ένας αντίχριστος θα σκεφτεί το εξής: «Παρόλο που κάποιοι επικεφαλής και εργάτες δεν είναι ικανοί να εκτελέσουν πραγματικό έργο, με υποστηρίζουν και με εγκρίνουν, κι εγώ τους έχω ευνοήσει. Δεν υπάρχει περίπτωση να αντικαταστήσει ο άνωθεν αυτούς τους ανθρώπους, εκτός κι αν απομακρύνει πρώτα εμένα». Πείτε Μου, αυτή η εκκλησία δεν είναι υπό τον έλεγχο του συγκεκριμένου αντίχριστου; Ο αντίχριστος δεν αφήνει τις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού να περάσουν, κι έτσι δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν. Όταν οι εργασιακές ρυθμίσεις έχουν εκδοθεί πριν από καιρό, και κάθε εκκλησία έχει αναφέρει πώς έχουν υλοποιηθεί, όπως για παράδειγμα ποιος μετατέθηκε σε άλλο καθήκον ή ποιος αντικαταστάθηκε λόγω ποιων συνθηκών, ο αντίχριστος δεν αναφέρει ποτέ τίποτε και δεν μεταθέτει ποτέ κανέναν σε άλλο καθήκον. Κάποιοι άνθρωποι είναι πάντα επιπόλαιοι στα καθήκοντά τους, κι αυτό έχει σοβαρό αντίκτυπο στο έργο της εκκλησίας, αλλά ο αντίχριστος δεν τους μεταθέτει σε άλλο καθήκον. Ακόμη κι όταν ο Άνωθεν λέει απευθείας στον αντίχριστο να αντικαταστήσει αυτούς τους ανθρώπους, το αφήνει χωρίς απάντηση για πολύ καιρό. Δεν υπάρχει πρόβλημα εδώ; Όταν ο Άνωθεν ζητά από τον αντίχριστο να υλοποιήσει τις εργασιακές ρυθμίσεις ή προσπαθεί να ρωτήσει κάτι, καταλήγει σε αδιέξοδο μαζί του. Οι αδελφοί και οι αδελφές στην εκκλησία δεν γνωρίζουν τίποτε γι’ αυτό, δεν λαμβάνουν μηνύματα και είναι αποσυνδεδεμένοι από τον Άνωθεν —η εκκλησία βρίσκεται εξολοκλήρου υπό τον έλεγχο αυτού του συγκεκριμένου ανθρώπου. Ποια είναι η φύση ενός αντίχριστου που συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο; Είναι ότι ο αντίχριστος παίρνει τον έλεγχο μιας εκκλησίας. Οι αντίχριστοι δημιουργούν κλίκες σε μια εκκλησία, ιδρύουν τα δικά τους βασίλεια, εναντιώνονται στον οίκο του Θεού και βλάπτουν τον εκλεκτό λαό του Θεού. Οι άνθρωποι χάνουν το έργο του Αγίου Πνεύματος, δεν μπορούν να νιώσουν την παρουσία του Θεού, δεν έχουν ηρεμία και χαρά, χάνουν την πίστη στον Θεό και δεν εκτελούν πλέον τα καθήκοντά τους με ενέργεια. Φτάνουν ακόμη και στο σημείο να πέσουν στην αρνητικότητα και στην εξαθλίωση, ενώ η ζωή τους παραμένει στάσιμη. Όλα αυτά είναι αποτελέσματα του γεγονότος ότι οι αντίχριστοι παραπλανούν και ελέγχουν τους ανθρώπους. Έχουν, λοιπόν, εκτεθεί κι αντικατασταθεί αρκετοί ψευδο-επικεφαλής και αντίχριστοι σε όλες τις ποιμαντικές περιοχές της ηπειρωτικής Κίνας. Ανάμεσά τους, υπάρχουν κάποιοι ψευδο-επικεφαλής και ψευδο-εργάτες που δεν έκαναν πραγματικό έργο. Όλοι είχαν εκδηλώσεις αντίχριστων κι όλοι είχαν τις διαθέσεις των αντίχριστων, αν και δεν έφτασαν στο σημείο να γίνουν αντίχριστοι, οπότε απλώς αντικαταστάθηκαν. Ωστόσο, κάποιοι γίνονταν νόμοι του εαυτού τους, είχαν τον τελευταίο λόγο σε όλα, παραβίαζαν εντελώς τις εργασιακές ρυθμίσεις κι ενεργούσαν με τον δικό τους τρόπο, οπότε χαρακτηρίστηκαν αντίχριστοι κι αποβλήθηκαν. Είναι υπέροχο να εκτίθενται έτσι οι ψευδο-επικεφαλής και οι αντίχριστοι, και να έχουν τέτοια μεταχείριση! Αισθάνομαι μεγάλη χαρά όταν βλέπω αυτές τις επιστολές καταγγελιών, αφού αυτό δείχνει ότι κάποιοι από τον εκλεκτό λαό του Θεού έχουν κατανοήσει ένα κομμάτι της αλήθειας μετά από τόσα χρόνια που ακούν κηρύγματα. Γιατί λέω ότι έχουν κατανοήσει ένα κομμάτι της αλήθειας; Επειδή, αφού άκουσαν αυτά τα κηρύγματα, μπορούν να τα συνδέσουν με κάποια ζητήματα που αντιμετωπίζουν στη ζωή και να τα εφαρμόσουν σ’ αυτά. Όταν ακούνε αυτές τις αλήθειες, μπορεί να μην τις κατανοούν πραγματικά εκείνη τη στιγμή, αλλά αργότερα καταφέρνουν να διακρίνουν τους ανθρώπους και τα γεγονότα. Καταφέρνουν να αποκτήσουν τις αρχές και τα κριτήρια που χρειάζονται για να αξιολογήσουν εκείνους που γίνονται νόμοι του εαυτού τους, εκείνους που δεν εκτελούν πραγματικό έργο, εκείνους που δεν μπορούν να λύσουν πραγματικά προβλήματα, εκείνους που είναι επιπόλαιοι στα καθήκοντά τους και δεν αναλαμβάνουν κάποιο βάρος κι εκείνους που δεν έχουν αίσθημα ευθύνης. Δεν είναι πρόοδος αυτό; Είναι πρόοδος. Δεν μπορεί να πει κανείς ότι έχουν ανάστημα, έχουν απλώς κατανοήσει ένα κομμάτι της αλήθειας. Ο εκλεκτός λαός του Θεού μπορεί να διακρίνει ως έναν βαθμό τους ψευδο-επικεφαλής, τους αντίχριστους, και κάποιους από εκείνους που δεν εκτελούν πραγματικό έργο και είναι ανίκανοι στο έργο τους. Δεν είναι καλό αυτό; Καλό είναι. Δείχνει ότι ο εκλεκτός λαός του Θεού κατανοεί την αλήθεια κι έχει διάκριση, και ότι μπορεί να σταθεί στο πλευρό του Θεού και να προστατεύσει το έργο της εκκλησίας. Αυτό είναι πραγματικά άξιο λόγου. Οι αντίχριστοι δεν μπορούν να παραπλανήσουν εκείνους που κατανοούν την αλήθεια. Ίσως μπορούν, για λίγο καιρό, να παραπλανήσουν εκείνους που δεν κατανοούν την αλήθεια και δεν έχουν διάκριση. Αλλά για πόσο; Πιστεύω ακράδαντα ότι, όσο περισσότερο κατανοούν οι άνθρωποι την αλήθεια κι όση περισσότερη πίστη έχουν στον Θεό, τόσο λιγότερο θα είναι το διάστημα που θα χρειάζονται για να απορρίψουν και να αποβάλουν τα δεσμά και τους περιορισμούς των αντίχριστων. Επομένως, παραμένει απαραίτητο να συναναστρεφόμαστε πάνω στις διάφορες λεπτομερείς εκδηλώσεις των αντίχριστων, διαφορετικά, αν οι άνθρωποι παραπλανηθούν από αυτούς και τεθούν υπό τον έλεγχό τους, θα είναι πολύ δύσκολο να σωθούν.

Μόλις εξήγησα με απλούς όρους τις εκδηλώσεις των αντίχριστων και τους λόγους που τέτοιοι άνθρωποι χαρακτηρίζονται αντίχριστοι. Ποια είναι, λοιπόν, η διαφορά ανάμεσα στις εκδηλώσεις μοχθηρίας, υπουλότητας και δολιότητας των αντίχριστων και στις διεφθαρμένες διαθέσεις των συνηθισμένων ανθρώπων; Έχετε μήπως κάποια κατανόηση γι’ αυτό; Θα σας πω μια ιστορία, η οποία είναι απόλυτα βέβαιο ότι σχετίζεται με τη μοχθηρία, την υπουλότητα και τη δολιότητα. Το Βιβλίο του Ιώβ στη Βίβλο καταγράφει μια συζήτηση μεταξύ του Θεού και του Σατανά. Ο Θεός ρωτά τον Σατανά: «Πόθεν έρχεσαι;» (Ιώβ 1:7). Και πώς απαντάει ο Σατανάς; («Περιελθών την γην και εμπεριπατήσας εν αυτή πάρειμι» (Ιώβ 1:7).) Ακόμη και σήμερα, οι άνθρωποι εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν τι εννοούσε μ’ αυτό ο Σατανάς. Αυτό ονομάζεται διάθεση. Γιατί δεν κατανοούν οι άνθρωποι τι εννοούσε ο Σατανάς; Επειδή δεν έχεις ακόμη καταλάβει από πού ακριβώς έρχεται ο Σατανάς. Τι πρόβλημα υπάρχει σ’ αυτό που είπε ο Σατανάς; Υπάρχει ένα είδος διάθεσης εδώ, και πρόκειται για μοχθηρή διάθεση. Προς το παρόν, ας μη μιλήσουμε άλλο γι’ αυτόν τον στίχο κι ας αναλύσουμε αυτό που ακολουθεί. Ο Σατανάς προσέρχεται ενώπιον του Θεού και, αφού απαντά στην ερώτησή Του, ο Θεός λέει στον Σατανά: «Έβαλες τον νούν σου επί τον δούλον μου Ιώβ, ότι δεν υπάρχει όμοιος αυτού εν τη γη, άνθρωπος άμεμπτος και ευθύς, φοβούμενος τον Θεόν και απεχόμενος από κακού;» (Ιώβ 1:8). Ποια αντίδραση θα έχει συνήθως ένας κανονικός άνθρωπος όταν ακούσει ότι το είπε αυτό ο Θεός; (Θα θέλει να μάθει πώς συμπεριφέρθηκε ο Ιώβ.) Οι άνθρωποι σκέφτονται αμέσως: «Ο Ιώβ είχε φόβο Θεού κι απέφευγε το κακό και ήταν άμεμπτος άνθρωπος. Πραγματικά τον θαυμάζω!» Από πού προέρχεται αυτός ο θαυμασμός; Από ένα είδος λαχτάρας, αγάπης κι επιθυμίας της κανονικής ανθρώπινης φύσης για τα θετικά πράγματα. Αν, όμως, δεν αγαπάς την αλήθεια, ποια εκδήλωση θα έχεις όταν ακούσεις αυτά τα λόγια; (Την περιφρόνηση.) Θα περιφρονήσεις αυτά τα λόγια και θα τα αγνοήσεις. Τότε, κάποιοι σκέφτονται: «Είχε φόβο Θεού κι απέφευγε το κακό; Τι είναι αυτός ο φόβος; Τι σημαίνει “απέφευγε το κακό”; Πού μπορεί να βρει κανείς έναν άμεμπτο άνθρωπο στις μέρες μας;» Φαίνεται να μη νιώθουν τίποτε όταν ακούν αυτά τα λόγια. Έχουν, λοιπόν, καρδιές που λαχταρούν και ποθούν αυτά τα πράγματα; (Όχι.) Τα επιθυμούν αυτά τα πράγματα; (Όχι.) Θέλουν να επιδιώξουν να καταλάβουν ακριβώς ποιες είναι οι λεπτομέρειες; Έχουν αυτήν τη φιλοδοξία; Όχι, δεν την έχουν. Βαθιά μέσα τους, δεν θέλουν να ξέρουν. Υπάρχει κι άλλο ένα είδος ανθρώπου που αντιδρά αντικανονικά όταν ακούσει ότι ο Θεός είπε πως ο Ιώβ είχε φόβο Θεού κι απέφευγε το κακό, και ότι ήταν άμεμπτος άνθρωπος. Αυτοί λένε: «Τι πράγμα; Ο Ιώβ είχε φόβο Θεού κι απέφευγε το κακό, και ήταν άμεμπτος άνθρωπος. Υπάρχει τέτοιος άνθρωπος; Απόδειξέ μου ότι ήταν άμεμπτος. Δεν το πιστεύω!» Τέτοιοι άνθρωποι, που έχουν τέτοιες ιδέες κι εκδηλώσεις, άραγε πιστεύουν κι αναγνωρίζουν πραγματικά τα λόγια που είπε ο Θεός; (Όχι.) Δεν τα πιστεύουν πραγματικά ούτε τα αναγνωρίζουν. Κατ’ αρχάς, ένα σημείο είναι βέβαιο: Δεν αναγνωρίζουν πως ό,τι λέει ο Θεός είναι αληθινό, αξιόπιστο κι ακριβές, δεν θεωρούν ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, ότι είναι τα λόγια του Δημιουργού και η υπέρτατη αλήθεια για όλο το ανθρώπινο είδος. Αφού δεν θεωρούν ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, τότε πώς αντιλαμβάνονται τον Θεό; Αφού αρνούνται τα λόγια του Θεού, υπάρχει μήπως πιθανότητα να αναγνωρίζουν ότι ο Θεός είναι Θεός; Ασφαλώς όχι. Αφού αρνούνται τα λόγια του Θεού, την οπτική Του και τα λεγόμενά Του, αυτό σημαίνει ότι αρνούνται την ύπαρξη του Θεού κι αρνούνται ότι Εκείνος είναι η πραγματικότητα όλων των θετικών πραγμάτων. Αυτό είναι βέβαιο. Υπάρχει ένα ακόμη σημείο: Ποια στάση έχουν τέτοιοι άνθρωποι απέναντι στις αλήθειες που εκφράζει ο Θεός κι απέναντι στα θετικά και τα αρνητικά πράγματα, και ποια διάθεση κρύβεται πίσω από τη στάση τους; Ποια είναι η γνώμη τους για τον Ιώβ; «Αδύνατο! Είναι δυνατόν να υπάρχει ένας τέτοιος άνθρωπος στον κόσμο; Όλο αυτό δεν είναι παρά ένα ιστορικό κατάλοιπο. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν θα έπρεπε να ζει σ’ αυτόν τον κόσμο. Μόνο εκείνοι που είναι ύπουλοι και κακοί, πονηροί και μοχθηροί θα πρέπει να ζουν. Άνθρωποι σαν τον Ιώβ πρέπει να πεθάνουν, να μη ζουν!» Τι διάθεση είναι αυτή; (Μοχθηρία.) Αυτή είναι η μοχθηρία του Σατανά. Υπάρχουν σήμερα άνθρωποι που έχουν ακριβώς την ίδια μοχθηρή διάθεση με τον Σατανά; Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί που, όταν ακούνε ότι ο Θεός είπε «ο Ιώβ έχει φόβο Θεού κι αποφεύγει το κακό, είναι ένας άμεμπτος άνθρωπος», δεν πείθονται, αρνούνται να το αποδεχθούν, νιώθουν αποστροφή κι απέχθεια, και βαθιά μέσα τους σκέφτονται ακόμη και κατάρες; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι άνθρωποι που εκδηλώνουν τέτοια πράγματα ανήκουν στο σινάφι του Σατανά; (Ναι.) Άρα, είναι υπερβολικό να χαρακτηρίσουμε αυτούς τους ανθρώπους αντίχριστους; (Όχι.) Ποια ήταν η στάση του Σατανά όταν ο Θεός τού είπε ξεκάθαρα και με σοβαρότητα «ο Ιώβ έχει φόβο Θεού κι αποφεύγει το κακό, είναι ένας άμεμπτος άνθρωπος»; Αμφισβήτησε αυτό το γεγονός. Μία πτυχή είναι ότι ο Σατανάς αμφέβαλε κατά πόσο ο Ιώβ ήταν τέτοιου είδους άνθρωπος και δεν το θεώρησε δυνατό. Αυτό συνέβη επειδή ο Σατανάς είναι μοχθηρός και πιστεύει ότι όλα τα πράγματα είναι μοχθηρά. Δεν πίστεψε ότι θα μπορούσε να υπάρχει κάποιος από το ανθρώπινο είδος που ήταν τόσο αξιοθαύμαστος, που θα μπορούσε πραγματικά ο Θεός να τον θεωρήσει άμεμπτο. Ο Σατανάς δεν πίστεψε αυτό το γεγονός. Μια άλλη πτυχή είναι το τι μπορεί να ένιωσε μέσα του ο Σατανάς όταν ο Θεός ανακάλυψε έναν τόσο καλό άνθρωπο όπως ο Ιώβ; Κατ’ αρχάς, στο πιο επιφανειακό επίπεδο, ζήλεψε και σκέφτηκε: «Πώς θα μπορούσε να υπάρχει ένας άμεμπτος άνθρωπος; Δεν έχω διαφθείρει όλο το ανθρώπινο είδος; Όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι μ’ εμένα, όλοι Σε έχουν προδώσει. Πώς θα μπορούσαν να Σε ακολουθούν;» Αν το μεταφράσουμε σε ανθρώπινη γλώσσα, αυτό ήταν το σκεπτικό του. Ο Σατανάς δεν πίστεψε ότι αυτό ήταν δυνατό, και το γεγονός ότι δεν το πίστεψε έχει δύο πτυχές: Η πρώτη είναι ότι ο Σατανάς ευχήθηκε να μην υπήρχε ο Ιώβ, ενώ η δεύτερη είναι ότι ο Σατανάς σκέφτηκε: «Ακόμη κι αν υπάρχει, θα τον εξοντώσω». Αυτή δεν ήταν η μοχθηρία του Σατανά; (Ναι.) Αυτή ήταν η μοχθηρία του Σατανά. Δεν ήθελε ένας αληθινά καλός άνθρωπος, κάποιος που έχει φόβο Θεού κι αποφεύγει το κακό, να προσέλθει ενώπιον του Θεού· δεν ήθελε να ζει στον κόσμο κάποιος όπως ο Ιώβ, δεν ήθελε να υπάρχει κάποιος σαν αυτόν, πόσο μάλλον να αναδειχθεί ένας τέτοιος άνθρωπος. Αυτή ήταν η μοχθηρία του Σατανά. Ποια είναι η πηγή της μοχθηρίας του Σατανά; Η διάθεση-ουσία του είναι μοχθηρή. Άλλωστε, ο Σατανάς είναι επίσης εχθρικός απέναντι σε όλα τα θετικά πράγματα. Τι περιλαμβάνεται σε «όλα τα θετικά πράγματα»; Περιλαμβάνονται οι άνθρωποι που έχουν φόβο Θεού κι αποφεύγουν το κακό και είναι άμεμπτοι. Όταν ο Σατανάς ήταν εχθρικός απέναντι στον Ιώβ, τότε δεν ήταν εχθρικός κι απέναντι στον Θεό; (Ναι, είναι.) Έτσι ήταν στην πραγματικότητα τα πράγματα. Ενώ ο Σατανάς ήταν εχθρικός απέναντι στον Ιώβ, μισούσε επίσης τον Θεό. Δεν ήθελε να Τον λατρεύει κανείς. Αυτό θα τον ικανοποιούσε απόλυτα κι αυτή ήταν η μεγαλύτερη επιθυμία του. Και τότε, όλα αυτά αποδείχθηκε ότι ήταν εντελώς αντίθετα απ’ ό,τι ήλπιζε, απ’ ό,τι ήθελε να δει κι απ’ ό,τι ποθούσε. Συνέβη ένα τέτοιο αξιοθαύμαστο πράγμα μπροστά στα μάτια του, κι όμως η μοχθηρία του, η κακία του, τον οδήγησε να κάνει άλλη μια συζήτηση ενώπιον του Θεού, η οποία είναι ο παρακάτω διάλογος: Γνωρίζει κανείς το αυθεντικό κείμενο; («Μήπως δωρεάν φοβείται ο Ιώβ τον Θεόν;» (Ιώβ 1:9).) Ο Σατανάς δεν μίλησε ευθέως. Υπήρχε μια παγίδα κρυμμένη στα λόγια του. Είπε «Μήπως δωρεάν φοβείται ο Ιώβ τον Θεόν;» για να το σκεφτείς. Πείτε Μου, ήξερε ο Θεός τι εννοούσε μ’ αυτό ο Σατανάς; (Ναι.) Ο Θεός ήξερε. Ο Θεός ήξερε τον Σατανά κι από έξω κι από μέσα, και μπορούσε να διακρίνει το ζήτημα απολύτως ξεκάθαρα. Μόλις ο Σατανάς είπε: «Μήπως δωρεάν φοβείται ο Ιώβ τον Θεόν;» ο Θεός ήξερε τι θα έκανε εκείνος. Όταν ο Θεός είδε ότι ο Σατανάς ήθελε να κάνει κάτι, ήξερε ότι είχε έρθει η ευκαιρία, ότι είχε έρθει η στιγμή να χρησιμοποιήσει τον Σατανά για να δοκιμάσει τον Ιώβ. Ποιος από τους δύο, λοιπόν, ήταν σοφός; (Ο Θεός.) Ο Σατανάς δεν το ήξερε αυτό και σκέφτηκε: «Ο Θεός δεν ήταν που δεν με άφηνε να αγγίξω τον Ιώβ; Ποτέ δεν περίμενα να συναινέσει σ’ αυτό τώρα». Θα σταματήσουμε την ιστορία εδώ. Όλοι ξέρουν ουσιαστικά τι συνέβη μετά.

Ας αναλύσουμε τώρα τις εκδηλώσεις και τη διάθεση του Σατανά σε αυτό που είπε, καθώς και με ποια ακριβώς κίνητρα και προθέσεις το είπε. Κατ’ αρχάς, ο Σατανάς δεν πίστεψε αυτό που είπε ο Θεός, με τη στάση του έτρεφε αμφιβολία απέναντι στο περιεχόμενο και στα γεγονότα των λόγων που είχε πει ο Θεός. Την ίδια ώρα που αμφισβητούσε τα λόγια του Θεού, ήθελε να χρησιμοποιήσει κάποια μέθοδο για να αρνηθεί αυτά που είπε Εκείνος, αλλά δεν μπορούσε να τα αρνηθεί ευθέως. Πού εντοπίζεται η μοχθηρία του Σατανά; Στο γεγονός ότι υιοθέτησε μια ακόμη πιο δόλια μέθοδο, λέγοντας μέσα του: «Δεν θα Σε αρνηθώ ευθέως. Θα Σε πείσω να με αφήσεις να εκμεταλλευτώ τον Ιώβ, κι έπειτα να τον κάνω να Σε αρνηθεί. Αυτή θα ήταν η καλύτερη έκβαση. Σε τέτοια περίπτωση, δεν θα έχεις αποτύχει;» Αυτός ήταν ο στόχος του. Τι διάθεση αποκάλυψε ο Σατανάς στον διάλογό του με τον Θεό και στις σκέψεις του; Η διάθεση ήταν ξεκάθαρα μοχθηρή. Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στη μοχθηρία του Σατανά και στη μοχθηρία του συνηθισμένου διεφθαρμένου ανθρώπινου είδους; Τι ρόλο έπαιζε εδώ ο Σατανάς; Δεν πήγε να αναζητήσει απευθείας τον Ιώβ για να τον κάνει να αρνηθεί τον Θεό. Αν ο Ιώβ είχε αντισταθεί, τότε θα είχε ντροπιάσει τον Σατανά, οπότε δεν ενήργησε με αυτόν τον τρόπο. Τι έκανε, λοιπόν, ο Σατανάς; Ποια ακριβώς ήταν τα κίνητρα, τα μέσα και οι τακτικές του Σατανά όταν έκανε αυτό που έκανε; (Να επιτεθεί μέσω κάποιου άλλου.) Πραγματικά, υποτιμάς τον Σατανά. Τα ανθρώπινα όντα δεν μπορούν να συλλάβουν τη μοχθηρία του. Όλα τα δίκαια κι αξιοθαύμαστα θετικά πράγματα στον κόσμο δεν είναι αξιοθαύμαστα για τον Σατανά. Εκείνος θέλει να κάνει όλα αυτά τα πράγματα μοχθηρά κι ακάθαρτα. Ποια είναι η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στον Σατανά και στους διεφθαρμένους ανθρώπους; Η μεγαλύτερη διαφορά είναι ότι παρ’ όλο που εκείνος ξέρει πολύ καλά πως ο Θεός είναι η αλήθεια, πως ο Θεός έχει σοφία κι εξουσία, και πως ο Θεός είναι η πηγή όλων των θετικών πραγμάτων, δεν αναγνωρίζει αυτά τα πράγματα, αλλά αντιθέτως όλα αυτά τα πράγματα τα αποστρέφεται, τα απεχθάνεται, τα μισεί και μάλιστα τα καταριέται. Ωστόσο, ο Σατανάς παραπλανά συχνά τους διεφθαρμένους ανθρώπους, κι εκείνοι δεν ξέρουν ποια είναι τα θετικά πράγματα ούτε ποια πράγματα είναι δίκαια, πόσο μάλλον τι είναι η αλήθεια ή τι απαιτεί ο Θεός. Παρόλο που οι άνθρωποι αποκαλύπτουν κάποιες διεφθαρμένες διαθέσεις, αποκαλύπτουν αυτές τις μοχθηρές και δόλιες διεφθαρμένες διαθέσεις όσο είναι ανόητοι, ανίδεοι, αναίσθητοι, τυφλωμένοι κι εξαπατημένοι και δεν κατανοούν την αλήθεια, ενώ ο Σατανάς κάνει το λάθος συνειδητά. Γιατί τον λέμε Σατανά; Επειδή μπορεί να δει όλα όσα κάνει ο Θεός στο πνευματικό βασίλειο και σε ολόκληρο το σύμπαν και, ενώ είναι μάρτυρας όλων αυτών, εξακολουθεί να αρνείται ότι υπάρχει ο Θεός, ότι ο Θεός είναι η αλήθεια, κι ότι ο Θεός έχει κυριαρχία σε όλο το ανθρώπινο είδος. Όσοι άνθρωποι κι αν ακολουθούν τον Θεό, όσο σπουδαίο κι αν είναι το έργο που κάνει Εκείνος, όσο μεγάλη κι αν είναι η εξουσία Του ή όσο παντοδύναμος κι αν είναι, ο Σατανάς εξακολουθεί να τα αρνείται όλα αυτά και χωρίς ντροπή ή τιμή παραλύει, τυφλώνει και διαφθείρει το ανθρώπινο είδος, χρησιμοποιώντας κάθε λογής μεθόδους για να παραπλανήσει το ανθρώπινο είδος και να το κάνει να τον ακολουθεί. Ποιες είπα μόλις ότι ήταν οι κύριες εκδηλώσεις της μοχθηρίας του Σατανά; Είναι η ειδικότητά του να πηγαίνει αντίθετα προς τον Θεό, δεν αναγνωρίζει αυτά που λέει ο Θεός όσο σωστά κι αν είναι τα λόγια Του, δεν αναγνωρίζει ότι τα λόγια Του είναι θετικά πράγματα και η αλήθεια, κι αντιστρέφει τα πράγματα. Για παράδειγμα, ο Θεός έκανε τους ανθρώπους να καταγράψουν την ιστορία της δημιουργίας του ανθρώπου από τον ίδιο, κι εκτός από τις καταγραφές των γεγονότων της δημιουργίας του ανθρώπου από τον Θεό, υπάρχουν κι αποδεικτικά στοιχεία που μπορούν να βρεθούν. Κι ο Σατανάς τι έκανε; Επινόησε τον «Δαρβινισμό» και είπε ότι ο άνθρωπος εξελίχθηκε από τους πιθήκους, σχεδίασε μια εικόνα που έδειχνε ότι οι πίθηκοι εξελίχθηκαν σταδιακά από τετράποδα όντα σε δίποδους ανθρώπους που περπατούσαν όρθιοι, κατασκευάζοντας αυτήν την αίρεση κι αυτόν τον παραλογισμό. Ως αποτέλεσμα, παρ’ όλο που κάποιοι άνθρωποι αρνούνται πλέον τη θεωρία της εξέλιξης, αρκετοί είναι κι εκείνοι που ακόμα δεν πιστεύουν ότι ο άνθρωπος προήλθε από τον Θεό. Αυτή δεν είναι η μοχθηρία του Σατανά; (Ναι, είναι.) Αυτή είναι η μοχθηρία του Σατανά. Όσο σπουδαίο κι αν είναι το έργο του Θεού στο οποίο είναι μάρτυρας ο ίδιος ο Σατανάς, εξακολουθεί να ανταγωνίζεται τον Θεό και να Του εναντιώνεται έως το τέλος. Κάθε μέρα που ο Θεός δεν καταστρέφει ούτε εξαλείφει τον Σατανά, εκείνος Του εναντιώνεται διαρκώς. Εκεί εντοπίζεται η μοχθηρία του Σατανά, με βαθύτερη αιτία το ότι είναι μοχθηρή η ουσία του.

Στη συζήτηση μεταξύ του Σατανά και του Θεού στο Βιβλίο του Ιώβ, υπάρχει άραγε κάποια σύνδεση μεταξύ των εκδηλώσεων του Σατανά και των εκδηλώσεων των αντίχριστων; (Ναι, υπάρχει.) Ποια σύνδεση υπάρχει; Γιατί συσχετίζω αυτό το απόσπασμα; Αφού η μοχθηρία, η υπουλότητα και η δολιότητα των αντίχριστων είναι ένα θέμα που συναντάτε συχνά, κι αυτά τα πράγματα είναι επίσης πραγματικές εκδηλώσεις που βλέπετε συχνά, για ποιον λόγο παραθέτω ξεχωριστά αυτές τις εκδηλώσεις των αντίχριστων ως ενιαίο αντικείμενο ανάλυσης; Μόλις μιλήσαμε για τη μοχθηρία του Σατανά και για το πώς εναντιώνεται στον Θεό με συγκεκριμένο σκοπό. Μήπως, λοιπόν, δεν κάνουν το ίδιο και οι αντίχριστοι; (Ναι, το κάνουν.) Ποιες είναι οι εκδηλώσεις των αντίχριστων; Ένας αντίχριστος, μόλις ακούσει ένα κήρυγμα, καταλαβαίνει ότι το κήρυγμα είναι καλό και μπορεί να κατανοήσει αυτά τα λόγια. Επιπλέον, έχει κάποιο επίπεδο, κι αφού κατανοήσει αυτά τα λόγια, κάνει προσπάθεια να τα θυμάται κι επιχειρεί να απομνημονεύσει αυτά που του αρέσουν και που συμφωνούν με τις δικές του αντιλήψεις. Έπειτα, σε αυτήν τη βάση, επεξεργάζεται και διατυπώνει το δικό του κήρυγμα, το οποίο όταν το ακούσουν άλλοι άνθρωποι, το θεωρούν πολύ καλό. Ωστόσο, δεν είναι αυτή η κύρια εκδήλωση της μοχθηρίας ενός αντίχριστου. Ποια είναι η κύρια εκδήλωση; Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια· πείτε Μου, λοιπόν, έχουν την ικανότητα να διακρίνουν τη διαφορά ανάμεσα στο σωστό και το λάθος; (Ναι.) Ναι, την έχουν. Δεν είναι ηλίθιοι. Για παράδειγμα, συχνά έρχονται σε επαφή με αδελφούς και αδελφές, και ξέρουν βαθιά μέσα τους ποιοι άνθρωποι επιδιώκουν την αλήθεια και ποιοι όχι. Ξέρουν βαθιά μέσα τους ποιος μπορεί να αφοσιωθεί και να απαρνηθεί πράγματα, ποιος μπορεί να εκτελεί το καθήκον του με αφοσίωση, και ποιος μπορεί με βεβαιότητα να επιλέξει να κάνει πράξη την αλήθεια και να συμπεριφέρεται σύμφωνα με τις αρχές όταν του συμβαίνουν συνηθισμένα ζητήματα. Μπορούν, όμως, να συμπεριφερθούν δίκαια σ’ αυτούς τους ανθρώπους; (Όχι.) Πώς συμπεριφέρονται στους ανθρώπους με τρόπο που ταιριάζει στις εκδηλώσεις των αντίχριστων; Για παράδειγμα, κάποιος δεν αποτελεί απειλή γι’ αυτούς, κι εκείνοι σκέφτονται: «Επιδιώκεις την αλήθεια κι έχεις καλύτερο επίπεδο από μένα, αλλά δεν θα σε προωθήσω. Το γεγονός ότι δεν θα σε προωθήσω δεν σημαίνει ότι θα σε αγνοήσω. Αν με καλοπιάνεις, θα σε κρατήσω στο πλευρό μου. Αν δεν με καλοπιάνεις ποτέ και είσαι πάντα τόσο έντιμος, ενεργείς πάντα αμερόληπτα και τηρείς τις αρχές, τότε θα μπορείς να διακρίνεις οτιδήποτε κακό κάνω και να με αντιληφθείς, και θα συναναστρέφεσαι μαζί μου πάνω στην αλήθεια για να με κάνεις να μετανοήσω, κι αυτό θα με ντροπιάσει πολύ. Αν δεν τα βάλεις μαζί μου, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν τα βάζεις συνεχώς μαζί μου, τότε θα σε ξεφορτωθώ!» Αυτό είναι το σχέδιό τους και τέτοιες ραδιούργες σκέψεις κάνουν βαθιά μέσα τους. Τι διάθεση είναι αυτή; Έχουν δύο διαθέσεις: την κακία και τη μοχθηρία. Έτσι σκέφτονται προτού διαπράξουν μια τέτοια ενέργεια και κάνουν αυτόν τον άνθρωπο να υποφέρει. Αυτό είναι μοχθηρία. Ξέρουν πολύ καλά ότι αυτός ο άνθρωπος επιδιώκει την αλήθεια κι έχει αίσθημα δικαιοσύνης, αλλά δεν τον προωθούν, δεν τον πλησιάζουν, και βαθιά μέσα τους νιώθουν επιφυλακτικότητα κι αποστροφή γι’ αυτόν τον άνθρωπο. Τι διάθεση είναι αυτή; Αυτό είναι μοχθηρία. Σε τι αναφέρεται αυτή η μοχθηρία; Δεν είναι ότι οι αντίχριστοι δεν κατανοούν ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποια είναι τα αρνητικά. Ξέρουν ποιο είναι το σωστό μονοπάτι, απλώς δεν το ακολουθούν, δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, δεν ακούνε κανέναν κι επιλέγουν το μονοπάτι της μοχθηρίας. Για παράδειγμα, κάποιες γυναίκες δεν είναι πρόθυμες να έχουν ήθος και να ζουν μια σωστή και πρέπουσα ζωή, αλλά αντιθέτως πρέπει να τρέξουν να πάνε στο πορνείο. Στις μέρες μας δεν υπάρχει προαγωγός ούτε κάποιος που τις εξαναγκάζει. Γιατί, λοιπόν, τρέχουν να πάνε στο πορνείο; Επειδή είναι μοχθηρές και γεννήθηκαν έτσι. Τέτοια σκουπίδια είναι οι αντίχριστοι, και τους αναλύουμε και τους χαρακτηρίζουμε αντίχριστους επειδή η μοχθηρία τους δεν μπορεί να μετατραπεί ποτέ στην εντιμότητα και την καλοσύνη των κανονικών ανθρώπων. Αυτή είναι η διαφορά τους με τους κανονικούς ανθρώπους που έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Είτε κλαδευτούν, είτε η εκκλησία χρησιμοποιήσει διοικητικά διατάγματα για να τους πατάξει, είτε οι αδελφοί και οι αδελφές ξεσηκωθούν για να τους εναντιωθούν και να τους εκθέσουν, τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει την αρχική πρόθεση και τις αρχές σύμφωνα με τις οποίες ενεργούν. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί ποτέ. Κανείς δεν μπορεί να τους αλλάξει, κανείς δεν μπορεί να συγκινήσει την καρδιά τους και να τους κάνει να απαγκιστρωθούν από τις απόψεις τους και τις αρχές συμπεριφοράς τους. Δεν μπορείς να τους αλλάξεις. Είναι αντίχριστοι. Πίστευες ότι οι αντίχριστοι είναι τόσο μοχθηροί, που δεν γνωρίζουν τι είναι καλό και τι κακό; Γνωρίζουν. Όταν ένας αντίχριστος αναφέρει ζητήματα ή συντάσσει αναφορές για το έργο στον Άνωθεν, χρησιμοποιεί εύηχες λέξεις, κι όταν διαβάσεις αυτές τις αναφορές νομίζεις ότι αυτός ο άνθρωπος πρέπει να έχει καλό επίπεδο. Ωστόσο, όταν μάθεις τελικά την πραγματική κατάσταση, ανακαλύπτεις ότι πάντοτε στο έργο του παραβιάζει τις εργασιακές ρυθμίσεις, καταπιέζει εκείνους που επιδιώκουν την αλήθεια, κι αναστατώνει το έργο της εκκλησίας. Είναι αντίχριστος. Κάποιοι αντίχριστοι έχουν αφήσει σχόλια στον ιστότοπο της εκκλησίας μας και, όταν δεν γνωρίζεις το υπόβαθρο ή την προέλευσή τους, βλέπεις μόνο την ευφράδεια των σχολίων τους, που είναι πολύ καλογραμμένα και με ωραίο ύφος γραφής, και πιστεύεις ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν καλό επίπεδο. Μόνο αφού μάθεις γι’ αυτούς καταλαβαίνεις ότι είναι αντίχριστοι, ότι έκαναν πολύ κακό κι αποβλήθηκαν από την εκκλησία πριν από τρία χρόνια. Αναρτούσαν συνεχώς μηνύματα στον ιστότοπο του οίκου του Θεού για να τα προσέξει ο Άνωθεν, ώστε να προωθηθούν και να τους δοθεί η ευκαιρία να αποκατασταθούν. Έτσι είναι τα πράγματα. Πείτε Μου, θέλουν να λάβουν ευλογία οι αντίχριστοι; (Ναι.) Πραγματικά θέλουν. Φοβούνται τον θάνατο και φοβούνται ότι θα χαθούν.