II. Οι ψευδο-επικεφαλής που έχουν χαμηλό επίπεδο

Μόλις συναναστραφήκαμε πάνω στις εκδηλώσεις των ψευδο-επικεφαλής ενός συγκεκριμένου είδους ως προς το ότι πρέπει άμεσα να αναφέρουν και να αναζητούν τρόπους να λύσουν τη σύγχυση και τις δυσκολίες που απαντώνται κατά το έργο, καθώς και πάνω στους λόγους για τους οποίους τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να εκπληρώσουν τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών. Αυτοί οι άνθρωποι είναι δήθεν πνευματικοί· επειδή δεν μπορούν να εντοπίσουν τη σύγχυση και τις δυσκολίες κατά το έργο, δεν είναι σε θέση να εκπληρώσουν αυτήν την ευθύνη. Αυτό είναι ένα είδος ανθρώπων. Υπάρχει κι ένα άλλο είδος ανθρώπων: Είναι ίδιοι μ’ αυτούς τους δήθεν πνευματικούς ανθρώπους· ούτε αυτοί είναι σε θέση να εντοπίσουν τα προβλήματα που υπάρχουν στο έργο, και γι’ αυτό δεν μπορούν να τ’ αναφέρουν στον Άνωθεν και ν’ αναζητήσουν λύσεις από τον Άνωθεν άμεσα. Και αυτοί οι άνθρωποι απασχολούνται κάνοντας έργο, παραμένουν απασχολημένοι όλη μέρα και δεν τεμπελιάζουν. Παραμένουν απασχολημένοι κάνοντας κηρύγματα, κάνοντας επισκέψεις στους αδελφούς και τις αδελφές σε διάφορα μέρη, κάνοντας ρυθμίσεις για το έργο ή ακόμα και αγοράζοντας κάθε λογής αντικείμενα για το εκκλησιαστικό έργο. Αν κάποιος αρρωστήσει, τον βοηθούν να βρει γιατρό· αν κάποιος αντιμετωπίζει δυσκολίες στο σπίτι, τον βοηθούν κανονίζοντας να λάβει κάποια οικονομική βοήθεια· αν κάποιος βρίσκεται σε κακή κατάσταση, παίρνουν την πρωτοβουλία να τον στηρίξουν και να τον βοηθήσουν ενεργά να λύσει τα προβλήματά του. Με λίγα λόγια, παραμένουν πάντα απασχολημένοι κάνοντας έργο γενικών υποθέσεων. Αδιαφορούν για το αληθινό έργο της εκκλησίας, το ευαγγελικό έργο και τα προβλήματα της εκκλησιαστικής ζωής. Καθημερινά, εξαντλούν τις δυνάμεις τους τρέχοντας από δω κι από εκεί και απασχολούνται διαρκώς με τον χειρισμό και την επίλυση των υποθέσεων της εκκλησίας και των προσωπικών υποθέσεων των αδελφών. Νομίζουν ότι, ως επικεφαλής, θα πρέπει να εκτελούν αυτές τις εργασίες, αλλά ποτέ δεν συνειδητοποιούν ποιο είναι το ουσιαστικό έργο ενός επικεφαλής και, όσο σκληρά κι αν εργάζονται, και πάλι δεν μπορούν να εντοπίσουν τα αληθινά και κρίσιμα προβλήματα που υπάρχουν στην εκκλησία. Κι έτσι, όταν προκύπτουν αναστατώσεις και εμπόδια στην εκκλησιαστική ζωή ή όταν ο εκλεκτός λαός του Θεού αντιμετωπίζει δυσκολίες στη ζωή-είσοδο, αυτοί οι επικεφαλής δεν είναι σε θέση να λύσουν άμεσα αυτά τα προβλήματα. Παρόλο που εργάζονται συνεχώς και στην καθημερινότητά τους δεν τεμπελιάζουν ούτε στιγμή, τι μπορούν να πετύχουν παραμένοντας τόσο απασχολημένοι; Εμφανίζονται πολλά προβλήματα στο εκκλησιαστικό έργο, αλλά εκείνοι δεν μπορούν να τα εντοπίσουν. Εξωτερικά, φαίνονται εργατικοί, ευσυνείδητοι και καθόλου τεμπέληδες, κι ωστόσο τα προβλήματα εμφανίζονται στο έργο το ένα μετά το άλλο, κι εκείνοι ξοδεύουν τον χρόνο τους μπαλώνοντας τρύπες, λύνοντας κάθε λογής «σύνθετα και δύσκολα προβλήματα» και αντιμετωπίζοντας τους κάθε λογής κακούς ανθρώπους και τους ανθρώπους που προκαλούν αναστατώσεις και διαταράξεις, οι οποίοι εμφανίζονται στην εκκλησία. Απασχολούνται με τέτοιου είδους έργο, κι ωστόσο δεν μπορούν να διακρίνουν ούτε τα πιο στοιχειώδη προβλήματα. Δεν είναι σε θέση να διακρίνουν ξεκάθαρα τι είναι καλή ανθρώπινη φύση και τι είναι κακή ανθρώπινη φύση, τι είναι καλό επίπεδο και τι είναι χαμηλό επίπεδο, τι σημαίνει να έχει κανείς αληθινό ταλέντο και γνώσεις και τι σημαίνει να έχει κανείς χαρίσματα. Επίσης, δεν μπορούν να διακρίνουν ποια είδη ανθρώπων καλλιεργεί ο οίκος του Θεού και ποια είδη ανθρώπων αποκλείει, ποιοι άνθρωποι επιδιώκουν την αλήθεια και ποιοι όχι, ποιοι άνθρωποι κάνουν πρόθυμα το καθήκον τους και ποιοι δεν κάνουν το καθήκον τους, ποιοι άνθρωποι μπορούν να οδηγηθούν στην τελείωση και να ενταχθούν στον λαό του Θεού και ποιοι είναι απλοί δουλευτές και ούτω καθεξής. Θεωρούν ότι εκείνοι που πρέπει κυρίως να καλλιεργηθούν είναι όσοι μπορούν να λένε μεγάλα λόγια και να ξεστομίζουν κενές θεωρίες αλλά δεν μπορούν να κάνουν αληθινό έργο. Μάλιστα, σ’ αυτούς τους ανθρώπους αναθέτουν και εμπιστεύονται την εκτέλεση σημαντικού έργου, ενώ καθυστερούν την προαγωγή και την καλλιέργεια όσων έχουν αγνή κατανόηση, επίπεδο και ικανότητα κατανόησης της αλήθειας, απλώς και μόνο επειδή αυτοί οι άνθρωποι δεν πιστεύουν πολύ καιρό στον Θεό ή επειδή έχουν αποκαλύψει αλαζονική διάθεση. Τέτοια προβλήματα προκύπτουν συχνά στην εκκλησία και αυτό έχει αντίκτυπο στην πρόοδο του εκκλησιαστικού έργου. Αυτά είναι τα αληθινά προβλήματα, κι ωστόσο οι επικεφαλής αυτού του είδους δεν μπορούν να τα δουν ούτε να τα εντοπίσουν, και μάλιστα δεν έχουν καμία απολύτως επίγνωση γι’ αυτά. Όταν κακοί άνθρωποι προκαλούν αναστατώσεις και διαταράξεις, αυτοί οι επικεφαλής τούς δίνουν μια ευκαιρία να τεθούν υπό παρατήρηση και να κάνουν αυτοκριτική, ενώ όταν άλλοι άνθρωποι, που δεν είναι κακοί, κάνουν περιστασιακά κάποια μικρά λάθη επειδή είναι νέοι και αδαείς και ενεργούν χωρίς αρχές —λάθη που δεν αποτελούν ζητήματα αρχής— οι επικεφαλής αυτού του είδους αντιμετωπίζουν αυτά τα λάθη σαν ασυγχώρητες αμαρτίες και στέλνουν αυτούς τους ανθρώπους σπίτι τους. Οι ψευδο-επικεφαλής αυτού του είδους απασχολούνται με έργο καθημερινά και, εξωτερικά, φαίνονται να καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια και να δαπανούν πολύ από τον χρόνο τους, αλλά, όσο κι αν εργάζονται, κανείς δεν λαμβάνει από αυτό αληθινή παροχή ζωής. Ό,τι προβλήματα και δυσκολίες κι αν έχει ο εκλεκτός λαός του Θεού, οι ψευδο-επικεφαλής αυτού του είδους δεν μπορούν να τα λύσουν μέσα από τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια· το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να παροτρύνουν με αγάπη τον εκλεκτό λαό του Θεού και να κηρύττουν λόγια και δόγματα για να τον ενθαρρύνουν. Επομένως, υπό την ηγεσία τέτοιων ανθρώπων, ο εκλεκτός λαός του Θεού δεν λαμβάνει παροχή ζωής, απλώς πιστεύει στον Θεό και κάνει τα καθήκοντά του από ενθουσιασμό, ενώ δεν πετυχαίνει καθόλου ζωή-είσοδο· για πόσο μπορεί να συνεχίσει έτσι; Ως αποτέλεσμα, κάποιοι άνθρωποι είναι συχνά αρνητικοί και αδύναμοι και λαχταρούν μονίμως να έρθει η μέρα του Θεού, ενώ τα οράματα γίνονται ολοένα και πιο ασαφή γι’ αυτούς και, όταν αντιμετωπίζουν ζητήματα, καταλήγουν να έχουν αντιλήψεις και παρανοήσεις σχετικά με τον Θεό, και μάλιστα ορισμένοι φτάνουν ακόμη και σε σημείο ν’ αμφιβάλλουν για τον Θεό και να είναι επιφυλακτικοί απέναντί Του. Οι ψευδο-επικεφαλής, όταν έρχονται αντιμέτωποι μ’ αυτά τα προβλήματα, είναι εντελώς ανίκανοι να τα λύσουν και το μόνο που κάνουν είναι να τ’ αποφεύγουν. Δεν διαβάζουν ποτέ τα λόγια του Θεού ούτε προσεύχονται στον Θεό μαζί με τον εκλεκτό λαό Του για ν’ αναζητήσουν την αλήθεια και να λύσουν προβλήματα· ποτέ δεν εκτελούν αυτό το έργο. Καθημερινά, απλώς απασχολούνται με κάποιο έργο γενικών υποθέσεων και ορισμένα εξωτερικά ζητήματα, ζητήματα που δεν έχουν καμία σχέση με τη ζωή-είσοδο ή με την αλήθεια. Νομίζουν ότι εφόσον απασχολούνται κάνοντας διάφορα πράγματα, αυτό σημαίνει ότι κάνουν το καθήκον τους, ότι εκπληρώνουν τις ευθύνες τους και ότι δεν είναι δυνατόν να είναι ψευδο-επικεφαλής. Στην πραγματικότητα, το γεγονός ότι απασχολούνται μ’ αυτές τις γενικές υποθέσεις δεν βοηθάει καθόλου τους αδελφούς και τις αδελφές να σημειώσουν καμία πρόοδο στη ζωή, πόσο μάλλον επιτρέπουν στον εκλεκτό λαό του Θεού να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Πείτε Μου, δεν υπάρχει πρόβλημα με το επίπεδο των ψευδο-επικεφαλής αυτού του είδους; Δεν μπορούν να διακρίνουν τίποτα και νομίζουν ότι εφόσον είναι απασχολημένοι με το έργο τους, τότε όλα τα προβλήματα θα εξαφανιστούν ως δια μαγείας και θα επιλυθούν έμμεσα. Δεν είναι πάρα πολύ μπερδεμένοι αυτοί οι άνθρωποι; Δεν είναι πάρα πολύ χαμηλό το επίπεδό τους; Δεν μπορούν να διακρίνουν τίποτα, δεν μπορούν να κάνουν αληθινό έργο, κι έτσι είναι όντως ψευδο-επικεφαλής και ψευδο-εργάτες. Είναι απλούστατο να διακρίνει κανείς αυτό το ζήτημα.

Πλέον, υπάρχουν ψευδο-επικεφαλής και ψευδο-εργάτες στις εκκλησίες παντού. Εργάζονται μόνο από ενθουσιασμό και δεν κατανοούν καθόλου την αλήθεια. Δεν ξέρουν ποιο είναι το έργο ενός επικεφαλής ή ενός εργάτη ούτε είναι ικανοί να συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια για να λύνουν ζητήματα· απλώς απασχολούνται όλη μέρα στα τυφλά με κάποιο έργο γενικών υποθέσεων. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι η εκκλησία χρειάζεται ν’ αγοράσει ένα αντικείμενο. Δεν πρόκειται για κάποια σημαντική εργασία· απλώς θα πρέπει ν’ ανατεθεί σε κάποιον που γνωρίζει τον σχετικό τομέα να πάει και να το αγοράσει. Ωστόσο, ένας ψευδο-επικεφαλής φοβόταν μήπως δαπανηθούν πάρα πολλά χρήματα, κι έτσι ανέθεσε σε κάποιον να ψάξει σε διάφορα μέρη για ν’ αγοράσει το πιο φθηνό προϊόν. Το αποτέλεσμα ήταν ν’ αγοράσει ένα φθηνό προϊόν που χάλασε μέσα σε λίγες μέρες χρήσης και έπρεπε να πάει ν’ αγοράσει άλλο. Όχι μόνο δεν εξοικονόμησε χρήματα, αλλά, αντιθέτως, κατέληξε να δαπανήσει περισσότερα. Άραγε, αυτός ο τρόπος χειρισμού του ζητήματος ακολουθεί τις αρχές; Δεν χρειάζεται ν’ αγοράσει κανείς ένα επώνυμο προϊόν, αλλά το σωστό είναι ν’ αγοράσει τουλάχιστον κάτι που έχει την κατάλληλη ποιότητα και είναι χρηστικό. Οι ψευδο-επικεφαλής ανησυχούν πολύ για το έργο γενικών υποθέσεων, κι αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση λάθος. Ωστόσο, δεν παίρνουν στα σοβαρά το κρίσιμο έργο του οίκου του Θεού, κι αυτό είναι μεγάλο λάθος· σημαίνει ότι δεν εκτελούν ουσιαστικό έργο. Εργασιακά αντικείμενα όπως το ευαγγελικό έργο, το έργο παραγωγής ταινιών, το κειμενικό έργο, το έργο βίντεο βιωματικών μαρτυριών και το έργο των προσαρμογών του προσωπικού επικεφαλής και εργατών, είναι όλα καίρια, κι ωστόσο οι ψευδο-επικεφαλής δεν τα θεωρούν σημαντικά, αλλά τα παραμερίζουν και τα αγνοούν. Έχουν ανεπαρκές επίπεδο και δεν ξέρουν πώς να κάνουν το έργο, αλλά ούτε προσπαθούν και να μάθουν. Αντιθέτως, σκέφτονται: «Εφόσον υπάρχει κάποιος αρμόδιος γι’ αυτό το έργο, δεν υπάρχει πρόβλημα. Σίγουρα, δεν είμαι κι εγώ απαραίτητος, έτσι δεν είναι; Εγώ χειρίζομαι τις σημαντικές εργασίες. Αυτά είναι απλώς μικροπράγματα με τα οποία δεν χρειάζεται ν’ ασχολούμαι. Αφού του έχω πει τις αρχές, η δουλειά μου έχει τελειώσει». Οι ψευδο-επικεφαλής φαίνονται εξωτερικά να είναι πολύ απασχολημένοι, αλλά αν εξετάσεις τα πράγματα με τα οποία ασχολούνται, ούτε ένα δεν είναι κρίσιμο αντικείμενο του εκκλησιαστικού έργου, ούτε ένα δεν είναι αντικείμενο έργου που εφοδιάζει τη ζωή των ανθρώπων και ούτε ένα δεν είναι αντικείμενο έργου που έχει να κάνει με τη χρήση της αλήθειας για την επίλυση ζητημάτων. Τα πράγματα με τα οποία ασχολούνται δεν έχουν καμία απολύτως αξία κι αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής απλώς παραμένουν απασχολημένοι στα τυφλά. Δεν ξέρουν τι έργο θα πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες για να συμβαδίζουν με τις προθέσεις του Θεού· απλώς βασίζονται στον ενθουσιασμό τους για ν’ απασχολούνται με κάποιες εργασίες που τους αρέσει να κάνουν. Κάνουν λεπτομερείς ερωτήσεις για ασήμαντα ζητήματα που δεν σχετίζονται με το εκκλησιαστικό έργο, όπως τι ρούχα φοράνε οι αδελφοί και οι αδελφές, πώς έχουν τα μαλλιά τους, πώς αλληλεπιδρούν με τους άλλους και πώς μιλάνε και συμπεριφέρονται. Νομίζουν ότι έτσι είναι προσηνείς και προσιτοί, και ότι ένας επικεφαλής οφείλει να λύνει τα ζητήματα στην αληθινή ζωή των ανθρώπων, ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει να εμπεριέχει η κανονική ανθρώπινη φύση. Ωστόσο, δεν παίρνουν στα σοβαρά το κρίσιμο έργο, όπως το ευαγγελικό έργο, το έργο παραγωγής ταινιών, το έργο των ύμνων, το κειμενικό έργο, το διοικητικό έργο, το έργο του ποτίσματος των νέων πιστών, το έργο της ίδρυσης εκκλησιών, το έργο της προαγωγής και της καλλιέργειας των ανθρώπων και ούτω καθεξής. Δεν συμμετέχουν καθόλου σ’ αυτό το έργο και δεν το παρακολουθούν· είναι λες κι αυτό το έργο δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτούς. Αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής δεν λύνουν τα πολλά προβλήματα που συσσωρεύονται στην εκκλησία, δεν απαλλάσσουν από τα καθήκοντά τους τους ψευδο-επικεφαλής που πρέπει ν’ απαλλαγούν, δεν περιορίζουν ούτε χειρίζονται τους κακούς ανθρώπους που κάνουν κακό και προβαίνουν ανεξέλεγκτα σε κακές πράξεις, και, ενώ υπάρχουν άνθρωποι που είναι επιπόλαιοι, ασυγκράτητοι και απείθαρχοι και που κωλυσιεργούν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, οι ψευδο-επικεφαλής δεν συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια για να λύσουν αυτό το ζήτημα. Τι πρόβλημα είναι αυτό; Δεν αναζητούν την αλήθεια για να λύσουν αυτά τα πραγματικά προβλήματα· άραγε, είναι άνθρωποι που κάνουν αληθινό έργο; Οι ασήμαντες και άσχετες εργασίες που εκτελούν τους φαίνονται βαθιά μέσα τους καίριες και σημαντικές. Απασχολούνται όλη μέρα μ’ αυτά τα ανούσια πράγματα, πιστεύοντας ότι εκπληρώνουν τις ευθύνες τους και ότι είναι αφοσιωμένοι, αλλά δεν κάνουν ούτε ένα ουσιαστικό αντικείμενο του έργου που τους έχει εμπιστευτεί ο Θεός· άραγε, άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν είναι ψευδο-επικεφαλής; Είναι το αντίστοιχο των διευθυντών των υποπεριφερειακών γραφείων στην κοινωνία, είναι απλώς οι κουτσομπόληδες της γειτονιάς· θεωρούνται, λοιπόν, ακόμη επικεφαλής και εργάτες του οίκου του Θεού; Είναι αληθινοί ψευδο-επικεφαλής και ψευδο-εργάτες. Για ποιον λόγο αυτοί οι άνθρωποι χαρακτηρίζονται ψευδο-επικεφαλής και ψευδο-εργάτες; (Επειδή το επίπεδό τους είναι πολύ χαμηλό, επειδή δεν μπορούν να κάνουν αληθινό έργο και το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να χειρίζονται κάποια ασήμαντα ζητήματα.) Αυτός είναι συγκεκριμένα ο λόγος. Το επίπεδο αυτών των ανθρώπων είναι πολύ χαμηλό· όσα κηρύγματα κι αν ακούσουν, όσες εργασιακές ρυθμίσεις κι αν διαβάσουν, όσα χρόνια κι αν κάνουν το καθήκον τους στον οίκο του Θεού ή όσα χρόνια κι αν είναι επικεφαλής, ποτέ δεν ξέρουν τι κάνουν, κατά πόσο αυτό που κάνουν είναι σωστό ή λάθος ή κατά πόσο εκπληρώνουν τις ευθύνες που οφείλουν να εκπληρώνουν. Σύμφωνα με τον δικό τους ορισμό, για να έχουν την ταμπέλα και τον τίτλο των επικεφαλής και των εργατών, αρκεί να παραμένουν απασχολημένοι. Όπως ένα γαϊδούρι που γυρίζει μια μυλόπετρα, συνεχίζουν να τραβάνε μέχρι που δεν μπορούν πλέον να κουνηθούν, και θεωρούν ότι αυτό σημαίνει πως εκπληρώνουν τις ευθύνες τους. Προς όποια κατεύθυνση κι αν τραβάνε και είτε τραβάνε με την απαιτούμενη ενέργεια είτε όχι, εκείνοι θεωρούν ότι εκπληρώνουν τις ευθύνες τους. Υπάρχουν πολλά ζητήματα που δεν είναι σε θέση να διακρίνουν και δεν προσπαθούν να τα λύσουν ούτε τ’ αναφέρουν στον Άνωθεν ή αναζητούν λύσεις από τον Άνωθεν. Όσα χρόνια κι αν εργάζονται και όσα χρόνια κι αν βρίσκονται σ’ επαφή με ανθρώπους, δεν γνωρίζουν καν αν κάποιος εμφανίζει τις εκδηλώσεις ενός νέου πιστού που έχει ρηχό θεμέλιο στην πίστη του και δεν κατανοεί την αλήθεια ή αν εμφανίζει τις εκδηλώσεις ενός δύσπιστου, κι ούτε γνωρίζουν πώς πρέπει να τον διακρίνουν ή να τον χαρακτηρίσουν. Όταν δύο άνθρωποι βρίσκονται σε αρνητική κατάσταση, εκείνοι δεν ξέρουν ποιος από τους δύο αξίζει να καλλιεργηθεί και ποιος όχι· όταν δύο άνθρωποι κάνουν κάπως επιπόλαια τα καθήκοντά τους, εκείνοι δεν μπορούν να διακρίνουν ποιος από τους δύο επιδιώκει την αλήθεια και ποιος είναι απλός δουλευτής, ποιος από τους δύο είναι ικανός να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα και ποιος από τους δύο δεν έχει καθόλου αλήθεια-πραγματικότητα. Δεν γνωρίζουν ποιοι άνθρωποι είναι πιθανό ν’ ακολουθήσουν το μονοπάτι των αντίχριστων μόλις γίνουν επικεφαλής, ακόμη κι αν έχουν επαφές μαζί τους εδώ και χρόνια. Όσο μάταιο κόπο κι αν κάνουν, όσες άχρηστες εργασίες κι αν εκτελούν και όσα προβλήματα κι αν υπάρχουν γύρω τους, οι ίδιοι δεν έχουν καμία επίγνωση και δεν συνειδητοποιούν αυτά τα ζητήματα. Αυτοί οι άνθρωποι, επειδή έχουν χαμηλό επίπεδο, επειδή είναι μπερδεμένοι στη σκέψη τους και ανίκανοι να εκτελέσουν έργο, δυσκολεύονται πολύ να εκπληρώσουν τις ευθύνες ενός επικεφαλής ή ενός εργάτη. Αυτοί οι επικεφαλής και οι εργάτες μπορούν να κάνουν κάποιο απλό έργο γενικών υποθέσεων· πέρα από αυτό, δεν είναι ικανοί να κάνουν τίποτε που σχετίζεται με το ουσιαστικό έργο της εκκλησίας και δεν μπορούν να δουν ούτε να λύσουν οποιαδήποτε αληθινά προβλήματα προκύπτουν κατά το έργο. Άραγε, αξίζει να καλλιεργηθούν τέτοιοι επικεφαλής με τέτοιο επίπεδο; Δεν γνωρίζουν καν τι είναι σύγχυση ή δυσκολίες και υστερούν ακόμη περισσότερο σε ό,τι αφορά τον χειρισμό τους σύμφωνα με τις αρχές. Ακόμη κι αν τα προβλήματα που απαντώνται κατά το εκκλησιαστικό έργο είναι πολύ κοινά, εκείνοι και πάλι δεν μπορούν να τα συνοψίσουν και να τα ταξινομήσουν ούτε ξέρουν πώς να συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια για να τα λύσουν· όλοι ανεξαιρέτως οι ψευδο-επικεφαλής αυτού του είδους είναι ανίκανοι να χειριστούν ή να λύσουν αυτά τα προβλήματα που προκύπτουν συχνά στην εκκλησία. Το μεγαλύτερο πρόβλημά τους δεν είναι ότι είναι απρόθυμοι να πληρώσουν ένα τίμημα ή ότι φοβούνται την πολλή δουλειά και την κούραση, αλλά ότι έχουν χαμηλό επίπεδο, θολό μυαλό και δεν είναι σε θέση να κάνουν το σημαντικό έργο και το αληθινό έργο της εκκλησίας. Αντιθέτως, κάνουν απλώς κάποιο έργο γενικών υποθέσεων ή τους αρέσει ν’ ασχολούνται με κάποια άσχετα πράγματα, κι έπειτα θέλουν να παίζουν τον ρόλο των επικεφαλής και των εργατών· άραγε, δεν είναι μπερδεμένοι άνθρωποι με πολύ μεγάλες φιλοδοξίες και επιθυμίες; Όλοι ανεξαιρέτως οι επικεφαλής που έχουν χαμηλό επίπεδο είναι ανίκανοι να κάνουν το βασικό έργο της εκκλησίας, δηλαδή το έργο που έχει να κάνει με τις αλήθεια-αρχές, καθώς και περίπλοκο επαγγελματικό έργο, όπως το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου, το έργο του ποτίσματος των νέων πιστών της εκκλησίας, το έργο παραγωγής ταινιών, το κειμενικό έργο και το έργο του προσωπικού που αφορά τους επικεφαλής και τους εργάτες σε διάφορα επίπεδα. Γιατί είναι ανίκανοι να κάνουν αυτό το έργο; Επειδή έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο και δεν μπορούν να συλλάβουν τις αρχές· όλοι ανεξαιρέτως υστερούν σε όλο αυτό το έργο και είναι ανίκανοι να μάθουν πώς να το κάνουν. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι κάποιος δίνει πέντε ανθρώπους σ’ έναν τέτοιο επικεφαλής και του ζητάει να κατανείμει έργο σ’ αυτούς τους πέντε ανθρώπους ανάλογα με τη μόρφωσή τους, το επίπεδό τους, τα προτερήματα και τον χαρακτήρα τους. Άραγε, είναι εύκολη εργασία αυτή; Έχει κάποια σχέση με το επίπεδο των επικεφαλής και των εργατών; (Ναι.) Οι επικεφαλής και οι εργάτες που έχουν μέτριο επίπεδο θα κατανείμουν το έργο με σχετική ακρίβεια, αφού αφιερώσουν λίγο χρόνο στο να παρατηρήσουν αυτούς τους πέντε ανθρώπους, να έρθουν σε επαφή μαζί τους και να τους γνωρίσουν καλύτερα. Οι επικεφαλής και οι εργάτες που έχουν χαμηλό επίπεδο θα σκεφτούν ότι πέντε άνθρωποι είναι πάρα πολλοί· όταν υπάρχουν τόσο πολλοί άνθρωποι, μπερδεύονται και δεν ξέρουν πώς να τους κατανείμουν το έργο, και μάλιστα, αν τους κατανείμουν το έργο, δεν θα ξέρουν βαθιά μέσα τους κατά πόσο το κάνουν όπως πρέπει ή όχι. Αυτό ισχύει σε ό,τι αφορά το προσωπικό. Όταν πρόκειται για τον χειρισμό ζητημάτων, αν, για παράδειγμα, πρέπει να χειριστούν και να λύσουν ταυτόχρονα δύο ή τρία ζητήματα, δεν θα ξέρουν πώς να κρίνουν και να διακρίνουν τη σχέση μεταξύ αυτών των ζητημάτων ούτε θα είναι σε θέση να σταθμίσουν ποιο πρόβλημα οφείλουν να λύσουν πρώτα και ποιο πρόβλημα μπορεί να λυθεί μετά χωρίς να προκληθούν καθυστερήσεις. Με άλλα λόγια, δεν ξέρουν πώς να σταθμίζουν τα υπέρ και τα κατά, δεν ξέρουν πώς να ιεραρχούν τις εργασίες κατά σειρά σπουδαιότητας και επείγουσας ανάγκης και δεν ξέρουν πώς να λύνουν προβλήματα. Ωστόσο, επειδή είναι επικεφαλής και εργάτες, παρόλο που δεν κατανοούν κάτι, πρέπει να προσποιούνται ότι το κατανοούν, παρόλο που δεν αντιλαμβάνονται κάτι, πρέπει να προσποιούνται ότι το αντιλαμβάνονται, και το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να δείξουν υπομονή και να κηρύττουν κάποια δόγματα για να τα κουτσοβολεύουν, καθώς και να λένε μερικά λόγια που ακούγονται ευχάριστα και να ξεμπερδεύουν άρον άρον. Έχουν πλήρη επίγνωση για το κατά πόσο αυτά που λένε είναι ακριβή ή όχι, κατά πόσο συνάδουν με τις αρχές ή όχι, κατά πόσο μπορούν να λύσουν ζητήματα ή όχι, αλλά θέλουν απλώς να τα κουτσοβολεύουν. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι μ’ αυτό που κάνουν δεν πρόκειται να μπορέσουν να λύσουν ζητήματα, αλλά και πάλι δεν αναφέρουν τα προβλήματα στον Άνωθεν, κι έτσι καταλήγουν να προκαλούν καθυστερήσεις στο έργο και ν’ απαλλάσσονται από τα καθήκοντά τους. Πείτε Μου, δεν είναι ανόητοι αυτοί οι άνθρωποι; Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες, όταν αναφέρουν προβλήματα, αφηγούνται όλα τα παλιά, ασήμαντα γεγονότα που έχουν συμβεί μέχρι σήμερα και, αφού πουν ένα σωρό πράγματα, πρέπει και πάλι να τους βοηθήσεις ν’ αναλύσουν και να κρίνουν ποια προβλήματα υπάρχουν. Δεν κατανοούν καν πώς να θέσουν ένα ζήτημα και μπορούν να μιλάνε για ώρες χωρίς να εξηγούν ξεκάθαρα ποιο είναι το επίκεντρο και ποια η ουσία ενός ζητήματος. Όλα όσα λένε σχετίζονται μόνο με επιφανειακά πράγματα και είναι απλώς ένα κάρο ανοησίες! Δεν δείχνει αυτό ότι έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο και ότι δεν είναι καλά στα μυαλά τους; Άραγε, οι άνθρωποι που έχουν επίπεδο είναι πρόθυμοι ν’ ακούνε αυτά τα πράγματα; Όποιος τους ακούει θέλει απλώς να μάθει ποιες είναι οι τρέχουσες συνθήκες και οι εκδηλώσεις του ανθρώπου που αναφέρουν, καθώς και ποια κατάσταση τους προκαλεί σύγχυση και δεν μπορούν να λύσουν. Κι ωστόσο, αυτοί οι επικεφαλής και οι εργάτες μιλάνε διαρκώς για το έργο που έκανε αυτός ο άνθρωπος στο παρελθόν και δεν αναφέρουν τις τρέχουσες συνθήκες αυτού του ανθρώπου ούτε ποια σύγχυση και ποια προβλήματα έχουν οι ίδιοι. Λένε ένα σωρό πράγματα και κανείς δεν μπορεί να καταλάβει σε τι ακριβώς αναφέρονται. Ακόμη κι αν θέλουν να κάνουν μια ερώτηση, δεν ξέρουν από πού να ξεκινήσουν, δεν ξέρουν πώς να την εκφράσουν με αποτελεσματικό και κατανοητό τρόπο· δεν έχουν καν την ικανότητα να οργανώνουν τον λόγο τους. Δεν είναι αυτό μια εκδήλωση του εξαιρετικά χαμηλού επίπεδου τους; Κάποιοι ψευδο-επικεφαλής έχουν χαμηλό επίπεδο και, όταν αναφέρουν ένα ζήτημα, λένε ένα σωρό ασυνάρτητα και ακατανόητα πράγματα, κι έπειτα σκέφτονται: «Σου έδωσα επαρκείς πληροφορίες, έτσι δεν είναι; Σου ανέφερα όλα τα προηγούμενα και τα τωρινά στοιχεία γι’ αυτό το ζήτημα. Δεν μπορείς, λοιπόν, τώρα να καταλάβεις ποια είναι η ερώτηση που θέλω να κάνω;» Ό,τι κι αν τους ρωτήσεις και όπως κι αν τους καθοδηγήσεις, δεν ξέρουν τι να πουν και ποτέ δεν αναφέρουν το κύριο σημείο του ζητήματος. Δεν είναι ότι τους λείπουν τα λόγια για να εκφραστούν ή ότι έχουν χαμηλή μόρφωση, αλλά ότι το επίπεδό τους είναι χαμηλό και είναι ανεγκέφαλοι, οπότε δεν ξέρουν πώς να εκφράζουν αυτά τα πράγματα, το μυαλό τους είναι μπερδεμένο και δεν μπορούν να εξηγήσουν ξεκάθαρα τι θέλουν να πουν για να μπορέσουν να τους καταλάβουν οι άλλοι. Έχουν κάποιο αίσθημα φορτίου και, όσο περνάει ο καιρός, καταφέρνουν ν’ αποκτήσουν κάποια επίγνωση για ορισμένα ζητήματα, αλλά δεν ξέρουν πώς να τα εκφράσουν, δεν μπορούν να κατανοήσουν ποια είναι η ουσία των ζητημάτων, πόσο μάλλον να τα συνοψίσουν. Άραγε, μπορούν να κάνουν έργο οι άνθρωποι που έχουν τόσο χαμηλό επίπεδο; Άραγε, μπορούν να εκπληρώσουν τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών; Όχι, δεν μπορούν. Ακόμη κι αν τους δώσεις χρόνο και ευκαιρίες και τους αφήσεις ν’ αναφέρουν και να περιγράφουν τα προβλήματα, δεν μπορούν να το κάνουν· μπορείς, λοιπόν, και πάλι να κάνεις μια συζήτηση με τέτοιους ανθρώπους; Μπορούν και πάλι να χρησιμοποιηθούν; (Όχι.) Γιατί δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν; Δεν μπορούν καν να μιλήσουν ξεκάθαρα και δεν έχουν καν το στοιχειώδες ανθρώπινο ένστικτο ώστε να χρησιμοποιούν τη γλώσσα για να εκφράζουν τις σκέψεις, τις ιδέες και τις στάσεις τους· τι έργο μπορούν να κάνουν, λοιπόν; Παρόλο που μπορεί να έχουν κάποιο προτέρημα, πραγματικό ενθουσιασμό και λίγο αίσθημα ευθύνης, καθώς και αρκετά έντιμη καρδιά, το επίπεδό τους είναι πολύ χαμηλό, δεν μπορούν να μάθουν τίποτε όσο κι αν τους διδάξεις, και ακόμα κι αν τους διδάξεις πώς να μιλάνε, δεν πρόκειται να το πιάσουν ποτέ, κι έτσι θα εκνευριστείς και θα θυμώσεις. Όταν μιλάνε, τα κάνουν θάλασσα και σου προκαλούν σύγχυση· δεν μπορούν να πουν τίποτε με σαφήνεια και αυτά που λένε είναι απλώς ένα κάρο ανοησίες. Το πιο λυπηρό είναι ότι δεν κατανοούν την ανθρώπινη γλώσσα, κι ωστόσο εξακολουθούν να ενεργούν στα τυφλά, νομίζουν ότι είναι ικανοί και, όταν τους κλαδεύεις, δείχνουν απείθεια. Πώς μπορούν να κάνουν καλά το ηγετικό έργο; Όταν ένας επικεφαλής ή εργάτης έχει τόσο χαμηλό επίπεδο που δεν μπορεί να εκφραστεί γλωσσικά, μπορεί άραγε να είναι ικανός στο έργο; (Όχι.) Και τι σημαίνει να μην είναι ικανός στο έργο του; Σημαίνει ότι είναι ανίκανος να εντοπίσει άμεσα τις δυσκολίες και τα προβλήματα που απαντώνται κατά το έργο και, ασφαλώς, σημαίνει ότι όποια ζητήματα κι αν προκύπτουν στο έργο, εκείνος δεν μπορεί ποτέ να τα λύσει άμεσα ούτε μπορεί να τ’ αναφέρει άμεσα στον Άνωθεν και ν’ αναζητήσει λύσεις από τον Άνωθεν· του είναι πολύ δύσκολο και είναι ανίκανος να το κάνει. Αυτό το έργο είναι εξαιρετικά δύσκολο για τέτοιους ανθρώπους που έχουν χαμηλό επίπεδο· είναι σαν να προσπαθεί κανείς να βάλει το ψάρι να ζήσει στη στεριά ή να κάνει τον γάιδαρο να πετάξει —απαιτεί τεράστιο κόπο από πλευράς τους.

Κάποιοι λένε: «Νιώθω άσχημα γι’ αυτούς τους ανθρώπους. Τρέχουν τόσο πολύ από δω κι από εκεί για να χειριστούν κάθε λογής εργασίες και καταλήγουν να χαρακτηριστούν ψευδο-επικεφαλής λόγω του χαμηλού τους επιπέδου. Μήπως, λοιπόν, αυτό σημαίνει ότι όλα αυτά τα βάσανα που πέρασαν ήταν μάταια; Δεν είναι αυτό άδικη μεταχείριση απέναντι στους ανθρώπους;» Η απαλλαγή των ψευδο-επικεφαλής από τα καθήκοντά τους δείχνει υπευθυνότητα απέναντι στον εκλεκτό λαό του Θεού και στο έργο της εκκλησίας· πώς μπορεί, λοιπόν, να είναι άδικη μεταχείριση; Αν επιμείνεις ν’ αφήσεις τους ψευδο-επικεφαλής να παραμείνουν στη θέση τους ως επικεφαλής, άραγε δεν βλάπτει αυτό τον εκλεκτό λαό του Θεού; Μήπως εννοείς ότι δεν είναι άδικη μεταχείριση απέναντι στους ανθρώπους το να βλάπτεται ο εκλεκτός λαός του Θεού; Όταν ο οίκος του Θεού απαλλάσσει έναν ψευδο-επικεφαλής από τα καθήκοντά του, δεν τον καταδικάζει ούτε τον στέλνει στην κόλαση, αλλά αντιθέτως του δίνει μια ευκαιρία να σωθεί. Άραγε, μπορεί να σωθεί αν συνεχίσει να είναι ψευδο-επικεφαλής; Ποια θα είναι η τελική του έκβαση; Γιατί δεν εξετάζεις το ζήτημα μ’ αυτόν τον τρόπο; Επιπλέον, ποιος είναι ο σκοπός της πίστης στον Θεό; Σίγουρα, δεν προχωράει κανείς μπροστά μόνο από τη θέση του επικεφαλής. Μήπως δεν υπάρχουν άλλα καθήκοντα να κάνει κάποιος, αν δεν είναι επικεφαλής; Μήπως δεν υπάρχει μονοπάτι επιβίωσης για εκείνους που δεν είναι επικεφαλής και που έχουν χαμηλό επίπεδο; (Όχι, αυτό δεν είναι αλήθεια.) Ποιο είναι, λοιπόν, το μονοπάτι άσκησης; Αυτό που αναλύουμε τώρα είναι οι εκδηλώσεις και τα προβλήματα που εμφανίζονται συγκεκριμένα στους ψευδο-επικεφαλής που έχουν χαμηλό επίπεδο· δεν τους καταδικάζουμε ούτε τους καταριόμαστε, απλώς τους αναλύουμε. Ο σκοπός αυτής της ανάλυσης είναι να καταφέρουν αυτοί οι άνθρωποι να γνωρίσουν με ακρίβεια τον εαυτό τους και να προσανατολιστούν, να γνωρίσουν την αξία τους και να κατανοήσουν επακριβώς τι είναι οι επικεφαλής και οι εργάτες, τι έργο πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες, κι έπειτα να συγκρίνουν αυτά τα πράγματα με τον εαυτό τους για να δουν κατά πόσο είναι κατάλληλοι για επικεφαλής ή εργάτες. Αν το επίπεδό σου είναι πραγματικά πολύ χαμηλό, τόσο χαμηλό που δεν έχεις την ικανότητα να εκφράζεσαι με λόγια, την ικανότητα να εκφράζεις τις σκέψεις και τις απόψεις σου ή την ικανότητα να εντοπίζεις προβλήματα, τότε δεν είσαι κατάλληλος για επικεφαλής ή εργάτης, δεν είσαι ικανός να κάνεις το καθήκον ενός επικεφαλής ή ενός εργάτη ούτε είσαι σε θέση να κάνεις το έργο ενός επικεφαλής ή ενός εργάτη. Και εφόσον έχεις χαμηλό επίπεδο, πρέπει να έχεις μια τέτοια αυτογνωσία. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Έχω χαμηλό επίπεδο. Και λοιπόν; Έχω καλή ανθρώπινη φύση, οπότε πρέπει να είμαι επικεφαλής». Αυτή είναι η αρχή; Άλλοι λένε: «Έχω καλή ανθρώπινη φύση και, εκτός αυτού, είμαι πρόθυμος να υπομείνω κακουχίες και να πληρώσω ένα τίμημα, μπορώ να κάνω κηρύγματα, έχω ένα θεμέλιο στην πίστη μου και έχω φυλακιστεί λόγω της πίστης μου στον Θεό. Δεν μετράνε αυτά τα πράγματα ως κεφάλαιο για να είμαι επικεφαλής ή εργάτης;» Είναι, άραγε, αλήθεια ότι πρέπει να έχει κανείς κεφάλαιο για να είναι επικεφαλής ή εργάτης; (Όχι.) Αυτό που συζητάμε αυτήν τη στιγμή είναι οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών και, στο πλαίσιο αυτού του θέματος, μιλάμε για το ζήτημα του επιπέδου. Αν έχεις χαμηλό επίπεδο και δεν είσαι σε θέση να εκπληρώσεις αυτές τις ευθύνες, τότε θα πρέπει να έχεις την εξής αυτογνωσία: «Δεν έχω αυτό το επίπεδο και δεν μπορώ να είμαι επικεφαλής ή εργάτης. Ό,τι είδους κεφάλαιο κι αν έχω, είναι άχρηστο». Λες ότι έχεις καλή ανθρώπινη φύση, ότι είσαι αξιόπιστος, ότι έχεις την αποφασιστικότητα να υπομείνεις κακουχίες και ότι είσαι πρόθυμος να πληρώσεις ένα τίμημα· σ’ έχει μεταχειριστεί άδικα, λοιπόν, ο οίκος του Θεού; Ο οίκος του Θεού χρησιμοποιεί τους ανθρώπους έτσι ώστε ο καθένας να αξιοποιείται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, προσαρμόζοντας τους ρόλους προκειμένου να ταιριάζουν στον καθένα, και το κάνει αυτό με απόλυτα σωστό τρόπο. Αν έχεις καλή ανθρώπινη φύση αλλά το επίπεδό σου είναι χαμηλό, τότε πρέπει να κάνεις καλά το καθήκον σου με όλη σου την καρδιά και με όλες σου τις δυνάμεις· δεν είναι απαραίτητο να είσαι επικεφαλής ή εργάτης για να σε εγκρίνει ο Θεός. Ακόμη κι αν είσαι πρόθυμος να καταβάλεις επίπονη προσπάθεια, αν δεν μπορείς να το κάνεις όπως οφείλει ένας επικεφαλής και δεν έχεις το επίπεδο που χρειάζεται για να είσαι επικεφαλής, αλλά υστερείς σ’ αυτό, τι πρέπει να κάνεις; Μην πιέζεις τον εαυτό σου και μη δυσκολεύεις τη ζωή σου· αν μπορείς να κουβαλήσεις 25 κιλά, τότε κουβάλησε 25 κιλά. Μην προσπαθείς να κάνεις επίδειξη πιέζοντας τον εαυτό σου πέρα από τα όριά σου, λέγοντας: «25 κιλά δεν είναι αρκετά. Θέλω να κουβαλήσω ακόμη περισσότερα. Θέλω να κουβαλήσω 50 κιλά. Είμαι πρόθυμος να το κάνω, ακόμη κι αν πεθάνω από εξάντληση!» Δεν είσαι ικανός για επικεφαλής ή εργάτης, αλλά αν συνεχίσεις να πιέζεις τον εαυτό σου πέρα από τα όριά σου για να κάνεις επίδειξη, ακόμη κι αν δεν εξαντληθείς, θα προκαλέσεις καθυστερήσεις στο εκκλησιαστικό έργο, θα επηρεάσεις την πρόοδο και την αποτελεσματικότητα του έργου και θα καθυστερήσεις την πρόοδο πολλών ανθρώπων στη ζωή· αυτή δεν είναι μια ευθύνη που μπορείς ν’ αναλάβεις. Επειδή έχεις ανεπαρκές επίπεδο, αν έχεις αυτογνωσία, θα πρέπει να προσφερθείς από μόνος σου να παραιτηθείς και να προτείνεις κάποιον άλλον για επικεφαλής ή εργάτη· κάποιον που έχει καλό επίπεδο, που αγαπά την αλήθεια και που είναι πιο υπεύθυνος από σένα. Αυτό θα ήταν το λογικό και μόνο αν το κάνεις, θα είσαι κάποιος που έχει πραγματικά ανθρώπινη φύση και λογική και κάποιος που πραγματικά κατανοεί και κάνει πράξη την αλήθεια. Αν παραιτηθείς από το πόστο σου επειδή είσαι ανίκανος να κάνεις το έργο της ηγεσίας, και κατόπιν επιλέξεις ένα καθήκον που σου ταιριάζει και προσφέρεις την αφοσίωσή σου ώστε να σε εγκρίνει ο Θεός, τότε είσαι εξαιρετικά έξυπνος άνθρωπος. Σκέφτεσαι συνεχώς: «Παρόλο που έχω χαμηλό επίπεδο, έχω καλή ανθρώπινη φύση, είμαι πρόθυμος να καταβάλω επίπονη προσπάθεια, να υπομείνω κακουχίες και να πληρώσω ένα τίμημα, έχω αποφασιστικότητα, έχω περισσότερη αντοχή από όλους εσάς σε ό,τι κάνω, ενώ είμαι και ανοιχτόμυαλος και δεν φοβάμαι να κλαδευτώ ή να δοκιμαστώ. Παρόλο που το επίπεδό μου είναι λίγο χαμηλό, μπορώ και πάλι να είμαι επικεφαλής». Το γεγονός ότι έχεις χαμηλό επίπεδο δεν είναι πρόβλημα και αυτή η ανάλυση δεν έχει την πρόθεση να σε καταδικάσει, αλλά απλώς να σε ταξινομήσει κάπου για να μπορέσεις να κατανοήσεις ξεκάθαρα τι ακριβώς μπορείς να κάνεις και τι είδους καθήκον σού ταιριάζει. Το πρόβλημα, όμως, τώρα είναι ότι έχεις χαμηλό επίπεδο και δεν είσαι ικανός για επικεφαλής ή εργάτης. Παρόλο που έχεις εκλεγεί ως επικεφαλής ή εργάτης, δεν είσαι σε θέση να κάνεις καλά αυτό το έργο· μόνο να τα κάνεις θάλασσα μπορείς. Αν έχεις καλή ανθρώπινη φύση, αν έχεις συνείδηση και λογική και είσαι πρόθυμος να καταβάλεις επίπονη προσπάθεια και να πληρώσεις ένα τίμημα, τότε θα υπάρχει μια δουλειά που σου ταιριάζει κι ένα καθήκον που πρέπει να κάνεις και ο οίκος του Θεού θα κάνει λογικές ρυθμίσεις για σένα. Το γεγονός ότι δεν σου επιτρέπεται να είσαι επικεφαλής βασίζεται στους κανονισμούς και στις αρχές του οίκου του Θεού. Ωστόσο, ο οίκος του Θεού σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να σου στερήσει το δικαίωμά σου να κάνεις ένα καθήκον ή το δικαίωμά σου να πιστεύεις στον Θεό και να Τον ακολουθείς επειδή έχεις χαμηλό επίπεδο. Δεν είναι σωστό αυτό; (Είναι, ναι.) Είναι απαραίτητο να συναναστραφούμε λεπτομερέστερα πάνω σ’ αυτό το ζήτημα; Κάποιοι άνθρωποι που έχουν χαμηλό επίπεδο το ακούνε αυτό και συλλογίζονται: «Ας μη συναναστραφούμε άλλο πάνω σ’ αυτό. Ντρέπομαι πολύ ν’ αντικρίσω τους άλλους. Ξέρω ότι έχω χαμηλό επίπεδο και ότι δεν πρόκειται να συνεχίσω να είμαι επικεφαλής ή εργάτης της εκκλησίας. Θα είμαι απλώς υπεύθυνος ομάδας ή επιβλέπων, διαφορετικά θα κάνω μικροδουλειές, όπως το μαγείρεμα ή το καθάρισμα. Δεν με πειράζει. Θα υπομείνω τις δυσκολίες του πόστου μου χωρίς παράπονα, θα υποταχθώ στις ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και θα υποταχθώ στις ενορχηστρώσεις του Θεού. Το γεγονός ότι έχω χαμηλό επίπεδο οφείλεται στη χάρη του Θεού και εμπεριέχει τις καλές προθέσεις Του. Όλα όσα κάνει ο Θεός είναι σωστά». Αν μπορείς να δεις τα πράγματα μ’ αυτόν τον τρόπο, τότε αυτό είναι καλό και σημαίνει ότι έχεις κάποια αυτογνωσία. Δεν θα συναναστραφώ εκτενώς πάνω σ’ αυτό το ζήτημα. Συνοψίζοντας, σε ό,τι έχει να κάνει με τους ανθρώπους που έχουν χαμηλό επίπεδο, απλώς αναλύουμε το πρόβλημα και εκθέτουμε την αλήθεια των γεγονότων, ώστε περισσότεροι άνθρωποι να έχουν τη σωστή στάση και οπτική απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους και ώστε να έχουν και οι ίδιοι τη σωστή στάση και οπτική απέναντι στο ζήτημα του χαμηλού τους επιπέδου και να μπορούν κατόπιν να προσανατολιστούν με ακρίβεια, να βρουν μια θέση κι ένα καθήκον που τους ταιριάζει, έτσι ώστε η ακλόνητη επιμονή τους να πληρώσουν ένα τίμημα και η αποφασιστικότητά τους να υπομείνουν τις κακουχίες ν’ αξιοποιηθούν και να επιστρατευτούν με λογική. Αυτό δεν έχει αντίκτυπο στο πώς κατανοείς και κάνεις πράξη την αλήθεια ούτε έχει αντίκτυπο στην εικόνα σου μέσα στον οίκο του Θεού.