Ⅰ

Δεν είναι σαν τις άλλες, η Εποχή της Βασιλείας.

Δεν έχει να κάνει με ανθρώπων πράξεις,

γιατί ο Θεός κατέρχεται, το έργο Του πράττει ο ίδιος,

έργο που άνθρωπος να συλλάβει δεν μπορεί ή να περατώσει.

Όταν το χτίσιμο της βασιλείας ξεκινά,

ο ενσαρκωμένος Θεός ξεκινά τη διακονία Του.

O Βασιλιάς αναλαμβάνει την εξουσία Του.

Η βασιλεία έχει κατέλθει στον κόσμο.

Ⅱ

Όλους καλύπτει η αγάπη, η ευσπλαχνία του Θεού,

μα κι η κρίση, η δοκιμασία Του.

Σπλαχνικός, μ’ αγάπη στους ανθρώπους,

ακόμα κι όταν είχαν διαφθαρεί.

Επιμέρισε ο Θεός την παίδευσή Του,

ακόμα κι όταν όλοι είχαν σ’ Αυτόν υποταχθεί.

Άραγε, δεν υφίστανται όλοι

τον πόνο κι εξευγενισμό που έστειλε ο Θεός;

Σαν ο χαιρετισμός της βασιλείας αντιλαλεί,

oι εφτά κεραυνοί βροντάνε επίσης.

Τραντάζει τον ουρανό και τη γη,

κλονίζει τον σύμπαντα κόσμο

κι η καρδιά του ανθρώπου πάλλεται.

Υψώνεται ένας ύμνος στη βασιλεία

στο έθνος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα,

αποδεικνύοντας ότι ο Θεός έχει καταστρέψει το έθνος του

κι εγκαθιδρύσει τη βασιλεία Του επί της γης.

Ⅲ

Ο Θεός τώρα στέλνει τους αγγέλους Του

σε όλα τα έθνη του κόσμου

για να ποιμάνουν τους υιούς Του και τον λαό Του:

Aυτό βοηθά το επόμενο βήμα του έργου Του.

Μάχεται στο άντρο του κόκκινου δράκοντα.

Όταν οι άνθρωποι γνωρίζουν τον Θεό, βλέπουν τις πράξεις Του,

τις βλέπουν απ’ τον ενσαρκωμένο Θεό (στη σάρκα),

τότε αυτό το άντρο θα γίνει στάχτη, θα εξαφανιστεί.

Ο Θεός τώρα κατέρχεται στη θέση του κόκκινου δράκοντα,

στρέφει προς όλους το πρόσωπό Του.

Το στερέωμα, το στερέωμα σείεται.

Υπάρχει, άραγε, μέρος ελεύθερο απ’ την κρίση του Θεού;

Ή να μην υπόκειται στις καταστροφές;

Ο Θεός σπέρνει σπόρους ολέθρου όπου πηγαίνει.

Είναι μια πράξη σωτηρίας, αγάπης για τον άνθρωπο.

Ο Θεός ελπίζει να κάνει πιο πολλούς ανθρώπους

να Τον γνωρίσουν και να Τον δουν,

με φόβο Θεού γι’ Αυτόν που δεν έβλεπαν όλα αυτά τα χρόνια,

μα που είναι πραγματικός σήμερα.

από το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»