Το σημερινό έργο της κατάκτησης αποσκοπεί να καταστήσει προφανές ποιο θα είναι το τέλος του ανθρώπου. Γιατί λέω ότι η παίδευση και η κρίση του σήμερα είναι η κρίση ενώπιον του μεγάλου λευκού θρόνου των εσχάτων ημερών; Δεν το βλέπεις αυτό; Γιατί το έργο της κατάκτησης είναι το τελικό στάδιο; Δεν είναι επακριβώς για να φανερώσει ποια θα είναι η κατάληξη κάθε τάξης ανθρώπων; Δεν είναι για να δώσει στον καθένα τη δυνατότητα, κατά την εξέλιξη του έργου της κατάκτησης μέσω της παίδευσης και της κρίσης, να δείξει το πραγματικό του πρόσωπο και, στη συνέχεια, να ταξινομηθεί σύμφωνα με το είδος του; Αντί να ειπωθεί ότι πρόκειται για την κατάκτηση της ανθρωπότητας, ίσως είναι καλύτερο να λεχθεί ότι δείχνει ποιο είδος κατάληξης θα έχει η κάθε τάξη ανθρώπων. Έχει να κάνει με την κρίση των αμαρτιών των ανθρώπων και τη μετέπειτα αποκάλυψη των διαφορετικών τάξεων ανθρώπων, βάσει του οποίου αποφασίζεται αν είναι μοχθηροί ή δίκαιοι. Μετά το έργο της κατάκτησης ακολουθεί το έργο της επιβράβευσης των καλών και της τιμωρίας των μοχθηρών. Οι άνθρωποι που υπακούν απόλυτα —εκείνοι, δηλαδή, που έχουν κατακτηθεί εντελώς— θα τοποθετηθούν στο επόμενο στάδιο της διάδοσης του έργου του Θεού σε ολόκληρο το σύμπαν. Όσοι δεν έχουν κατακτηθεί θα ριχτούν στο σκοτάδι και θα βρεθούν αντιμέτωποι με συμφορές. Έτσι θα ταξινομηθούν οι άνθρωποι σύμφωνα με το είδος τους· όσοι πράττουν το κακό θα ταξινομηθούν με τους μοχθηρούς, για να μην ξαναδούν ποτέ το φως του ήλιου, και οι δίκαιοι θα ταξινομηθούν με τους καλούς, για να λάβουν φως και να ζήσουν αιωνίως μέσα στο φως. Το τέλος των πάντων πλησιάζει· το τέλος του ανθρώπου έχει παρουσιαστεί με σαφήνεια μπροστά στα μάτια του, και τα πάντα θα ταξινομηθούν σύμφωνα με το είδος τους. Πώς μπορούν οι άνθρωποι, λοιπόν, να ξεφύγουν από την οδύνη της ταξινόμησης του καθενός σύμφωνα με το είδος του; Το διαφορετικό τέλος της κάθε τάξης ανθρώπων αποκαλύπτεται όταν πλησιάζει το τέλος των πάντων, κι αυτό γίνεται κατά τη διάρκεια του έργου της κατάκτησης ολόκληρου του σύμπαντος (συμπεριλαμβανομένου όλου του έργου της κατάκτησης, ξεκινώντας με το τωρινό έργο). Η αποκάλυψη του τέλους όλης της ανθρωπότητας γίνεται ενώπιον του βήματος της κρίσεως, κατά τη διάρκεια της παίδευσης και κατά τη διάρκεια του έργου της κατάκτησης τις έσχατες ημέρες. Η ταξινόμηση των ανθρώπων σύμφωνα με το είδος τους δεν σημαίνει επιστροφή των ανθρώπων στην αρχική τους τάξη, διότι όταν δημιουργήθηκε ο άνθρωπος κατά τον καιρό της δημιουργίας, υπήρχε μόνο ένα είδος ανθρώπου, και ο μόνος διαχωρισμός ήταν μεταξύ άντρα και γυναίκας. Δεν υπήρχαν πολλά διαφορετικά είδη ανθρώπων. Μόνο μετά από πολλές χιλιάδες χρόνια διαφθοράς εμφανίστηκαν οι διαφορετικές τάξεις ανθρώπων, και κάποιοι ήταν υπό τη σφαίρα επιρροής βρομερών διαβόλων, κάποιοι ήταν υπό τη σφαίρα επιρροής μοχθηρών διαβόλων και κάποιοι —εκείνοι οι οποίοι επιδιώκουν την οδό της ζωής— ήταν υπό το κράτος του Παντοδύναμου. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο δημιουργούνται σταδιακά οι τάξεις μεταξύ ανθρώπων και μόνο έτσι χωρίζονται οι άνθρωποι σε τάξεις μέσα στη μεγάλη οικογένεια του ανθρώπου. Όλοι οι άνθρωποι καταλήγουν να έχουν διαφορετικό «πατέρα». Δεν ισχύει ότι όλοι βρίσκονται ολότελα υπό το κράτος του Παντοδύναμου, καθότι ο άνθρωπος είναι πολύ ανυπότακτος. Η δίκαιη κρίση αποκαλύπτει τον πραγματικό εαυτό του κάθε τύπου ανθρώπου, χωρίς να αφήνει τίποτα κρυφό. Όλοι δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο υπό το φως. Σε αυτό το σημείο, ο άνθρωπος δεν είναι πια όπως ήταν αρχικά και η αρχική ομοιότητα των προγόνων του έχει από καιρό εξαφανιστεί, επειδή αμέτρητοι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας έχουν από καιρό αιχμαλωτιστεί από τον Σατανά και ποτέ ξανά δεν θα γνωρίσουν τον ουρανοήλιο, και επειδή οι άνθρωποι έχουν γεμίσει με κάθε λογής δηλητήρια του Σατανά. Συνεπώς, οι άνθρωποι έχουν τον κατάλληλο γι’ αυτούς προορισμό. Επιπλέον, η ταξινόμησή τους σύμφωνα με το είδος τους γίνεται με βάση τα διαφορετικά δηλητήριά τους, δηλαδή, ταξινομούνται σύμφωνα με τον βαθμό στον οποίο έχουν κατακτηθεί σήμερα. Το τέλος του ανθρώπου δεν είναι κάτι που έχει προκαθοριστεί από τη δημιουργία του κόσμου. Κι αυτό επειδή, στην αρχή, υπήρχε μόνο μία τάξη, η οποία αποκαλείτο συλλογικά «ανθρωπότητα», και ο άνθρωπος δεν είχε διαφθαρεί αρχικά από τον Σατανά και όλοι οι άνθρωποι ζούσαν μέσα στο φως του Θεού, χωρίς να πέφτει πάνω τους σκοτάδι. Όμως, αφότου διαφθάρηκε ο άνθρωπος από τον Σατανά, όλοι οι τύποι και όλα τα είδη ανθρώπων εξαπλώθηκαν στα μήκη και τα πλάτη της γης —όλοι οι τύποι και όλα τα είδη ανθρώπων που προέρχονταν από την οικογένεια που αποκαλείτο συλλογικά «ανθρωπότητα», η οποία απαρτιζόταν από άντρες και γυναίκες. Όλοι τους οδηγήθηκαν από τους προγόνους τους να ξεστρατίσουν από τους προπάτορές τους —την ανθρωπότητα που απαρτιζόταν από άντρα και γυναίκα (δηλαδή, τον πρώτο Αδάμ και την πρώτη Εύα, τους προπάτορές τους). Εκείνον τον καιρό, οι Ισραηλίτες ήταν οι μόνοι άνθρωποι τους οποίους καθοδηγούσε ο Ιεχωβά στη ζωή τους στη γη. Οι διάφοροι τύποι ανθρώπων που προέκυψαν από ολόκληρο το Ισραήλ (δηλαδή, από την αρχική οικογενειακή φατρία) έχασαν τότε την καθοδήγηση του Ιεχωβά. Αυτοί οι πρώτοι άνθρωποι, έχοντας πλήρη άγνοια για τα ζητήματα του κόσμου των ανθρώπων, ακολούθησαν, στη συνέχεια, τους προγόνους τους για να ζήσουν στα εδάφη που διεκδίκησαν —κάτι που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Συνεπώς, εξακολουθούν να αγνοούν το πώς ξεστράτισαν από τον Ιεχωβά και το πώς διαφθείρονται μέχρι σήμερα από κάθε είδους βρομερούς διαβόλους και μοχθηρά πνεύματα. Εκείνοι που έχουν διαφθαρεί και δηλητηριαστεί βαθιά μέχρι τώρα —εκείνοι που δεν μπορούν, εν τέλει, να διασωθούν— δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το πάνε με τους προγόνους τους, τους βρομερούς διαβόλους που τους διέφθειραν. Εκείνοι που μπορούν, εν τέλει, να σωθούν, θα πάνε στον κατάλληλο προορισμό της ανθρωπότητας, δηλαδή στο τέλος που προορίζεται για όσους σώζονται και κατακτώνται. Θα γίνουν τα πάντα προκειμένου να σωθούν όλοι όσοι μπορούν να σωθούν, αλλά για τους ανθρώπους που είναι αναίσθητοι και ανίατοι, η μόνη τους επιλογή θα είναι να ακολουθήσουν τους προγόνους τους στο πηγάδι της αβύσσου, όπου θα τους περιμένει η παίδευση. Μη νομίζεις ότι το τέλος σου είχε προκαθοριστεί από την αρχή και ότι τώρα έχει απλώς αποκαλυφθεί. Αν σκέφτεσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε μήπως έχεις ξεχάσει ότι κατά την αρχική δημιουργία της ανθρωπότητας, δεν είχε δημιουργηθεί ξεχωριστή σατανική τάξη; Έχεις ξεχάσει ότι είχε δημιουργηθεί μόνο μία ανθρωπότητα, η οποία απαρτιζόταν από τον Αδάμ και την Εύα (ότι είχαν δημιουργηθεί, δηλαδή, μόνο άντρας και γυναίκα); Αν ήσουν απόγονος του Σατανά στην αρχή, αυτό δεν θα σήμαινε ότι όταν ο Ιεχωβά δημιούργησε τον άνθρωπο, συμπεριέλαβε και μια σατανική ομάδα στη δημιουργία Του; Θα μπορούσε να είχε κάνει κάτι τέτοιο; Δημιούργησε τον άνθρωπο χάριν της μαρτυρίας Του· δημιούργησε τον άνθρωπο χάριν της δόξας Του. Γιατί να είχε δημιουργήσει σκοπίμως μια τάξη απογόνων του Σατανά, οι οποίοι θα Του αντιστέκονταν εσκεμμένα; Πώς θα μπορούσε ο Ιεχωβά να είχε κάνει κάτι τέτοιο; Αν το είχε κάνει, ποιος θα έλεγε ότι είναι ένας δίκαιος Θεός; Όταν λέω τώρα ότι κάποιοι από εσάς θα πάνε με τον Σατανά στο τέλος, δεν σημαίνει ότι εσύ ήσουν με τον Σατανά από την αρχή· αντιθέτως, σημαίνει ότι έχεις ξεπέσει σε τέτοιον βαθμό, που ακόμα κι αν ο Θεός έχει προσπαθήσει να σε σώσει, εσύ και πάλι δεν έχεις κατορθώσει να αποκτήσεις εκείνη τη σωτηρία. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να σε ταξινομήσω με τον Σατανά. Αυτό συμβαίνει μόνο επειδή είσαι πέραν σωτηρίας, όχι επειδή ο Θεός είναι άδικος μαζί σου και καθόρισε σκόπιμα τη μοίρα σου ως προσωποποίηση του Σατανά, κι έπειτα σε ταξινομεί με τον Σατανά και θέλει εσκεμμένα να υποφέρεις. Δεν είναι αυτή η πραγματική αλήθεια του έργου της κατάκτησης. Αν το πιστεύεις αυτό, τότε η κατανόησή σου είναι πολύ μονόπλευρη! Το τελικό στάδιο της κατάκτησης αποσκοπεί να σώσει τους ανθρώπους, αλλά και να αποκαλύψει την κατάληξή τους. Αποσκοπεί να αποκαλύψει τον εκφυλισμό των ανθρώπων μέσω της κρίσης, κι έτσι να τους κάνει να μετανοήσουν, να εγερθούν και να επιδιώξουν τη ζωή και το σωστό μονοπάτι της ανθρώπινης ζωής. Αποσκοπεί να αφυπνίσει τις καρδιές των απαθών και βραδυνόων ανθρώπων και να δείξει, μέσω της κρίσης, την εσωτερική ανυπακοή τους. Ωστόσο, αν οι άνθρωποι εξακολουθούν να μην μπορούν να μετανοήσουν, να μην μπορούν να επιδιώξουν το σωστό μονοπάτι της ανθρώπινης ζωής και να αποτινάξουν αυτές τις διαφθορές, τότε είναι πέραν σωτηρίας και θα τους καταβροχθίσει ο Σατανάς. Αυτή είναι η σημασία της κατάκτησης του Θεού: να σώσει τους ανθρώπους και να δείξει, επίσης, την κατάληξή τους. Καλές καταλήξεις, κακές καταλήξεις —όλες αποκαλύπτονται από το έργο της κατάκτησης. Το αν οι άνθρωποι θα σωθούν ή θα είναι καταραμένοι αποκαλύπτεται κατά τη διάρκεια του έργου της κατάκτησης.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η πραγματική αλήθεια του έργου της κατάκτησης (1)