Αν οι άνθρωποι παραμείνουν στην Εποχή της Χάριτος, δεν θα απελευθερωθούν ποτέ από τη διεφθαρμένη διάθεσή τους, ούτε θα γνωρίσουν την εγγενή διάθεση του Θεού. Αν οι άνθρωποι ζούνε συνεχώς μέσα σε αφθονία χάρης, αλλά χωρίς την οδό ζωής που θα τους δώσει τη δυνατότητα να γνωρίσουν τον Θεό και να ικανοποιήσουν τον Θεό, τότε δεν θα καταφέρουν ποτέ να Τον έχουν πραγματικά μέσα τους, παρόλο που πιστεύουν σ’ Αυτόν. Τι αξιοθρήνητο είδος πίστης που είναι αυτό. Όταν τελειώσεις την ανάγνωση αυτού του βιβλίου, όταν βιώσεις κάθε στάδιο από το έργο του ενσαρκωμένου Θεού στην Εποχή της Βασιλείας, θα νιώσεις ότι οι ελπίδες τόσων ετών έχουν επιτέλους πραγματωθεί. Θα νιώσεις ότι μόνο τώρα μπόρεσες να δεις πραγματικά τον Θεό κατά πρόσωπο. Μόνο τώρα αντίκρισες το πρόσωπο του Θεού, άκουσες τον προσωπικό λόγο του Θεού, εκτίμησες τη σοφία που εμπεριέχεται στο έργο του Θεού κι ένιωσες πραγματικά πόσο αληθινός και παντοδύναμος είναι ο Θεός. Θα νιώσεις ότι κέρδισες τόσα πράγματα, τα οποία άνθρωποι άλλων εποχών δεν είχαν δει ή αποκτήσει ποτέ τους. Αυτήν τη χρονική στιγμή θα ξέρεις με σαφήνεια τι σημαίνει να πιστεύεις στον Θεό και τι σημαίνει να σε επιθυμεί η καρδιά του Θεού. Φυσικά, αν είσαι προσκολλημένος στις απόψεις του παρελθόντος και απορρίπτεις ή αρνείσαι το γεγονός της δεύτερης ενσάρκωσης του Θεού, τότε θα παραμείνεις με άδεια τα χέρια, δεν θα αποκτήσεις τίποτα και, τελικά, θα είσαι ένοχος που εναντιώθηκες στον Θεό. Όσοι υπακούουν στην αλήθεια και υποτάσσονται στο έργο του Θεού θα βρεθούν υπό τη σκέπη του ονόματος της δεύτερης ενσάρκωσης του Θεού, του Παντοδύναμου. Θα έχουν τη δυνατότητα να αποδεχτούν την προσωπική καθοδήγηση του Θεού, θα κερδίσουν περισσότερη και μεγαλύτερη αλήθεια και θα λάβουν την πραγματική ανθρώπινη ζωή. Θα έχουν το όραμα που δεν είχαν ποτέ στο παρελθόν οι άνθρωποι: «Και εστράφην να ίδω την φωνήν, ήτις ελάλησε μετ’ εμού· και στραφείς είδον επτά λυχνίας χρυσάς, και εν μέσω των επτά λυχνιών είδον ένα όμοιον με υιόν ανθρώπου, ενδεδυμένον ποδήρη χιτώνα και περιεζωσμένον πλησίον των μαστών ζώνην χρυσήν. Η δε κεφαλή αυτού και αι τρίχες ήσαν λευκαί και ως μαλλίον λευκόν, ως χιών· και οι οφθαλμοί αυτού ως φλόξ πυρός, και οι πόδες αυτού όμοιοι με χαλκολίβανον, ως εν καμίνω πεπυρωμένοι, και η φωνή αυτού ως φωνή υδάτων πολλών, και είχεν εν τη δεξιά αυτού χειρί επτά αστέρας, και εκ του στόματος αυτού του εξήρχετο ρομφαία δίστομος οξεία, και η όψις αυτού έλαμπεν ως ο ήλιος λάμπει εν τη δυνάμει αυτού» (Αποκάλυψη 1:12-16). Αυτό το όραμα είναι η έκφραση ολόκληρης της διάθεσης του Θεού. Αυτή η έκφραση ολόκληρης της διάθεσής Του είναι, επίσης, η έκφραση του έργου του Θεού, όταν Αυτός ενσαρκωθεί αυτήν τη φορά. Μέσα στους χείμαρρους των παιδεμάτων και των κρίσεων, ο Υιός του ανθρώπου εκφράζει την εγγενή του διάθεση μέσα από λόγια, δίνοντας τη δυνατότητα σε όλους όσοι αποδέχονται την παίδευση και την κρίση Του να δούν το πραγματικό πρόσωπο του Υιού του ανθρώπου, ένα πρόσωπο που αποτελεί πιστή απεικόνιση του προσώπου του Υιού του ανθρώπου που είδε ο Ιωάννης. (Φυσικά, όλα αυτά θα είναι αόρατα σε εκείνους που δεν αποδέχονται το έργο του Θεού στην Εποχή της Βασιλείας.) Το πραγματικό πρόσωπο του Θεού δεν είναι δυνατόν να διατυπωθεί πλήρως χρησιμοποιώντας τον λόγο του ανθρώπου, οπότε ο Θεός χρησιμοποιεί την έκφραση της εγγενούς διάθεσής Του για να δείξει το πραγματικό πρόσωπό Του στον άνθρωπο. Αυτό σημαίνει ότι, όλοι όσοι έχουν βιώσει την εγγενή διάθεση του Υιού του ανθρώπου, έχουν δει το πραγματικό πρόσωπο του Υιού του ανθρώπου, καθώς ο Θεός είναι τόσο μεγάλος που είναι αδύνατον να διατυπωθεί πλήρως με τον λόγο του ανθρώπου. Όταν ο άνθρωπος θα έχει βιώσει όλα τα στάδια του έργου του Θεού στην Εποχή της Βασιλείας, τότε θα γνωρίζει το πραγματικό νόημα των λόγων του Ιωάννη, όταν μιλούσε για τον Υιό του ανθρώπου ανάμεσα στις λυχνίες: «Η δε κεφαλή αυτού και αι τρίχες ήσαν λευκαί και ως μαλλίον λευκόν, ως χιών· και οι οφθαλμοί αυτού ως φλόξ πυρός, και οι πόδες αυτού όμοιοι με χαλκολίβανον, ως εν καμίνω πεπυρωμένοι, και η φωνή αυτού ως φωνή υδάτων πολλών, και είχεν εν τη δεξιά αυτού χειρί επτά αστέρας, και εκ του στόματος αυτού του εξήρχετο ρομφαία δίστομος οξεία, και η όψις αυτού έλαμπεν ως ο ήλιος λάμπει εν τη δυνάμει αυτού». Εκείνη τη χρονική στιγμή, θα γνωρίζεις πέραν πάσας αμφιβολίας ότι αυτή η συνηθισμένη σάρκα που είπε τόσο πολλά λόγια είναι πραγματικά η δεύτερη ενσάρκωση του Θεού. Και θα συνειδητοποιήσεις πραγματικά πόσο ευλογημένος είσαι, και θα νιώσεις ότι είσαι εξαιρετικά τυχερός. Θα ήσουν απρόθυμος να δεχθείς αυτήν την ευλογία;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος