Όταν ο Θεός έρχεται στη γη, κάνει μόνο το έργο Του υπό την θεϊκή φύση. Αυτό το έργο έχει εμπιστευτεί το ουράνιο Πνεύμα στον ενσαρκωμένο Θεό. Όταν έρχεται, πηγαίνει μόνο και μιλά παντού, για να δώσει φωνή στις ομιλίες Του με διαφορετικές μεθόδους και από διαφορετικές οπτικές. Η παροχή και η διδασκαλία του ανθρώπου είναι κυρίως ο στόχος και η αρχή του έργου Του και δεν μπερδεύεται σε θέματα όπως οι διαπροσωπικές σχέσεις ή οι λεπτομέρειες της ζωής των ανθρώπων. Η βασική διακονία Του είναι να μιλήσει για το Πνεύμα. Όταν το Πνεύμα του Θεού εμφανίζεται απτά στη σάρκα, φροντίζει για τη ζωή του ανθρώπου και αποκαλύπτει την αλήθεια. Δεν εμπλέκεται στο έργο του ανθρώπου, δηλαδή δεν συμμετέχει στο έργο της ανθρώπινης φύσης. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να επιτελέσουν θείο έργο και ο Θεός δεν συμμετέχει στο ανθρώπινο έργο. Όλα αυτά τα χρόνια, από τότε που ο Θεός ήρθε σε αυτή τη γη για να επιτελέσει το έργο Του, το έκανε πάντα μέσα από ανθρώπους. Αλλά αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να θεωρηθούν ως ενσαρκωμένος Θεός, μόνο ως άνθρωποι που χρησιμοποιούνται από τον Θεό. Ο σημερινός Θεός, όμως, μπορεί να μιλήσει άμεσα από την οπτική γωνία της θεϊκής φύσης, να εκφράσει την φωνή του Πνεύματος και να εργαστεί για λογαριασμό Του. Όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που ο Θεός έχει χρησιμοποιήσει καθ’ όλη τη διάρκεια των αιώνων αποτελούν παρόμοιες περιπτώσεις μ’ εκείνες που το Πνεύμα του Θεού εργάστηκε μέσα σ’ ένα σαρκικό σώμα, έτσι λοιπόν, γιατί δεν μπορούν να ονομαστούν Θεός; Αλλά ο σημερινός Θεός είναι επίσης το Πνεύμα του Θεού που εργάζεται άμεσα στη σάρκα, και ο Ιησούς επίσης ήταν το Πνεύμα του Θεού που εργαζόταν στη σάρκα. Και οι δύο αυτοί ονομάζονται Θεός. Ποια είναι, επομένως, η διαφορά; Κατά τη διάρκεια των αιώνων, οι άνθρωποι που ο Θεός έχει χρησιμοποιήσει είναι όλοι ικανοί για κανονική σκέψη και λογική. Όλοι γνωρίζουν τις αρχές της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Έχουν κανονικές ανθρώπινες ιδέες και είναι εξοπλισμένοι με όλα όσα πρέπει να έχουν οι απλοί άνθρωποι. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν εξαιρετικό ταλέντο και έμφυτη νοημοσύνη. Δουλεύοντας επάνω σε αυτούς τους ανθρώπους, το Πνεύμα του Θεού αξιοποιεί τα ταλέντα τους, με τα οποία τους προίκισε ο Θεός. Το Πνεύμα του Θεού ρίχνει στο παιχνίδι τα ταλέντα τους, χρησιμοποιώντας τα δυνατά τους σημεία στην υπηρεσία του Θεού. Ωστόσο, η ουσία του Θεού είναι απαλλαγμένη από ιδέες και σκέψεις, ανόθευτη από τις ανθρώπινες προθέσεις και, επιπλέον, της λείπουν τα εφόδια που διαθέτουν οι κανονικοί άνθρωποι. Δηλαδή, Εκείνος δεν είναι καν εξοικειωμένος με τις αρχές της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο σημερινός Θεός έρχεται στη γη. Το έργο Του και τα λόγια Του είναι ανόθευτα από ανθρώπινες προθέσεις ή ανθρώπινη σκέψη, αλλά είναι μια άμεση εκδήλωση των προθέσεων του Πνεύματος και εργάζεται άμεσα για λογαριασμό του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι το Πνεύμα έρχεται να εργαστεί, χωρίς να αναμείξει ούτε κατ’ ελάχιστον τις προθέσεις του ανθρώπου. Δηλαδή, ο ενσαρκωμένος Θεός ενσωματώνει άμεσα τη θεϊκή φύση, είναι χωρίς ανθρώπινη σκέψη ή ιδέες και δεν έχει κατανοήσει τις αρχές της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Εάν εργαζόταν μόνο η θεϊκή φύση (δηλαδή αν εργαζόταν μόνο ο ίδιος ο Θεός), δεν θα υπήρχε τρόπος να εκτελεστεί το έργο του Θεού στη γη. Έτσι, όταν ο Θεός έρχεται στη γη, πρέπει να έχει έναν μικρό αριθμό ανθρώπων που χρησιμοποιεί για να εργάζεται υπό την ανθρώπινη φύση σε συνδυασμό με το έργο που επιτελεί ο Θεός υπό τη θεϊκή φύση. Με άλλα λόγια, χρησιμοποιεί ανθρώπινο έργο για να υποστηρίξει το θεϊκό έργο Του. Διαφορετικά, δεν θα υπήρχε τρόπος για τον άνθρωπο να έρθει σε άμεση επαφή με το θεϊκό έργο. Αυτό συνέβη και ανάμεσα στον Ιησού και τους μαθητές Του. Κατά την παραμονή Του στον κόσμο, ο Ιησούς κατήργησε τους παλαιούς νόμους και καθιέρωσε νέες εντολές. Πρόφερε επίσης πολλούς λόγους. Όλο αυτό το έργο επιτελέστηκε υπό τη θεϊκή φύση. Όλοι οι άλλοι, όπως ο Πέτρος, ο Παύλος και ο Ιωάννης, στήριξαν το μεταγενέστερο έργο τους στο θεμέλιο των λόγων του Ιησού. Δηλαδή, ο Θεός ξεκίνησε το έργο Του σε εκείνη την εποχή, αναγγέλλοντας την έναρξη της Εποχής της Χάριτος. Έφερε μια νέα εποχή, καταργώντας το παλιό και εκπληρώνοντας επίσης τα λόγια «ο Θεός είναι η Αρχή και το Τέλος». Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος πρέπει να επιτελέσει ανθρώπινο έργο στο θεμέλιο του θείου έργου. Αφού ο Ιησούς είπε ό,τι έπρεπε να πει και τελείωσε το έργο Του στη γη, έφυγε από τον άνθρωπο. Μετά από αυτό, όλοι οι άνθρωποι έπρατταν σύμφωνα με τις αρχές που εξέφρασαν τα λόγια Του και έκαναν πράξη τις αλήθειες για τις οποίες μίλησε. Αυτοί ήταν όλοι άνθρωποι που εργάζονταν για τον Ιησού. Εάν ο Ιησούς επιτελούσε το έργο μόνος, ανεξάρτητα από το πόσους λόγους πρόφερε, οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να έρθουν σε επαφή με τα λόγια Του, επειδή θα εργαζόταν υπό την θεϊκή φύση και θα μπορούσε να μιλήσει μόνο με λόγια της θεϊκής φύσης και δεν θα μπορούσε να εξηγήσει τα πράγματα έτσι ώστε οι απλοί άνθρωποι να μπορέσουν να κατανοήσουν τα λόγια Του. Και έτσι, έπρεπε να έχει τους αποστόλους και τους προφήτες που ήρθαν μετά από Αυτόν να συμπληρώσουν το έργο Του. Αυτή είναι η αρχή του τρόπου με τον οποίο ο ενσαρκωμένος Θεός επιτελεί το έργο Του: χρησιμοποιεί την ενσάρκωση για να μιλήσει και να εργαστεί ώστε να ολοκληρώσει το έργο της θεϊκής φύσης και στη συνέχεια, χρησιμοποιεί λίγους ή ίσως περισσότερους ανθρώπους που ακολουθούν την καρδιά του Θεού για να συμπληρώσουν το έργο Του. Δηλαδή, ο Θεός χρησιμοποιεί ανθρώπους πιστούς σ’ Εκείνον για να εκτελέσουν το έργο της βοσκής και του ποτίσματος στην ανθρώπινη φύση, έτσι ώστε όλοι οι άνθρωποι να μπορούν να κατακτήσουν την αλήθεια.

Εάν, εισερχόμενος στη σάρκα, ο Θεός έκανε μόνο το έργο της θεϊκής φύσης χωρίς επιπλέον να έχει λίγους αξιόπιστους ανθρώπους να δουλεύουν σε συνεργασία μαζί Του, τότε δεν θα υπήρχε κανένας τρόπος για τον άνθρωπο να καταλάβει το θέλημα του Θεού ή να έρθει σε επαφή με τον Θεό. Ο Θεός πρέπει να χρησιμοποιεί κανονικούς ανθρώπους που επιθυμεί η καρδιά Του για να ολοκληρώσει αυτό το έργο, να προσέχει και να καθοδηγεί τις εκκλησίες, να φτάσει στο επίπεδο που οι γνωστικές διεργασίες του ανθρώπου, ο εγκέφαλός του, θα είναι ικανός να φαντάζεται. Με άλλα λόγια, ο Θεός χρησιμοποιεί έναν μικρό αριθμό πιστών ανθρώπων για να «μεταφράσει» το έργο που επιτελεί υπό την θεϊκή φύση Του, ώστε να μπορεί να αποκωδικοποιηθεί, δηλαδή να μετατρέψει τη θεϊκή γλώσσα σε ανθρώπινη γλώσσα, κάνοντας έτσι τους ανθρώπους να μπορούν όλοι να την κατανοήσουν, όλοι να την καταλάβουν. Εάν ο Θεός δεν το έκανε αυτό, κανείς δεν θα καταλάβαινε τη θεϊκή γλώσσα του Θεού, επειδή οι άνθρωποι που επιθυμεί η καρδιά του Θεού είναι, τελικά, μια μικρή μειονότητα και η αντιληπτική ικανότητα του ανθρώπου είναι αδύναμη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Θεός επιλέγει αυτή τη μέθοδο μόνο όταν εργάζεται ενσαρκωμένος. Εάν υπήρχε μόνο θεϊκό έργο, δεν θα υπήρχε κανένας τρόπος για τον άνθρωπο να γνωρίζει ή να έρχεται σε επαφή με τον Θεό, επειδή ο άνθρωπος δεν κατανοεί τη γλώσσα του Θεού. Ο άνθρωπος είναι σε θέση να κατανοήσει αυτή τη γλώσσα μόνο με τη μεσολάβηση των ανθρώπων που επιθυμεί η καρδιά του Θεού, οι οποίοι διευκρινίζουν τα λόγια Του. Ωστόσο, εάν υπήρχαν μόνο τέτοιοι άνθρωποι που εργάζονταν μέσα στην ανθρώπινη φύση, αυτό θα μπορούσε να διατηρήσει μόνο τη φυσιολογική ζωή του ανθρώπου· δεν θα μπορούσε να μεταμορφώσει την διάθεσή του. Το έργο του Θεού δεν θα μπορούσε τότε να έχει ένα νέο σημείο εκκίνησης· θα υπήρχαν μόνο τα ίδια παλιά τραγούδια, οι ίδιες παλιές κοινοτυπίες. Μόνο μέσω της παρέμβασης του ενσαρκωμένου Θεού, ο οποίος λέει όλα όσα πρέπει να πει και κάνει ό,τι πρέπει να κάνει κατά την περίοδο της ενσάρκωσής Του, μετά την οποία οι άνθρωποι δουλεύουν και βιώνουν σύμφωνα με τα λόγια Του, μόνο έτσι η διάθεσή τους στη ζωή θα είναι σε θέση να αλλάξει και εκείνοι θα είναι σε θέση να ρέουν με τους καιρούς. Αυτός που εργάζεται υπό τη θεϊκή φύση αντιπροσωπεύει τον Θεό, ενώ εκείνοι που εργάζονται υπό την ανθρώπινη φύση είναι άνθρωποι που χρησιμοποιούνται από τον Θεό. Δηλαδή, ο ενσαρκωμένος Θεός είναι ουσιαστικά διαφορετικός από τους ανθρώπους που χρησιμοποιεί ο Θεός. Ο ενσαρκωμένος Θεός είναι σε θέση να κάνει το έργο της θεότητας, ενώ οι άνθρωποι που χρησιμοποιούνται από τον Θεό δεν είναι. Στην αρχή κάθε εποχής, το Πνεύμα του Θεού μιλά προσωπικά για να ξεκινήσει τη νέα εποχή και να φέρει τον άνθρωπο σε μια νέα αρχή. Όταν τελειώσει την ομιλία, αυτό σημαίνει ότι το έργο του Θεού μέσα στη θεϊκή φύση Του ολοκληρώνεται. Στη συνέχεια, όλοι ακολουθούν την καθοδήγηση εκείνων που χρησιμοποιεί ο Θεός για να βιώσουν την εμπειρία της ζωής τους. Κατά τον ίδιο τρόπο, αυτό είναι και το στάδιο στο οποίο ο Θεός φέρνει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και δίνει σε όλους ένα νέο σημείο εκκίνησης. Με αυτό, καταλήγει το έργο του Θεού στη σάρκα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η βασική διαφορά μεταξύ του ενσαρκωμένου Θεού και των ανθρώπων που χρησιμοποιεί ο Θεός