Γιατί βλέπει πως όταν δεν κατανοεί τη μοίρα,

όταν δεν καταλαβαίνει την κυριαρχία του Θεού,

όταν εκουσίως προχωράει στα τυφλά,

παραπατώντας και τρεκλίζοντας, μέσα από την ομίχλη,

το ταξίδι είναι υπερβολικά δύσκολο, υπερβολικά θλιβερό.

Επομένως, όταν οι άνθρωποι αναγνωρίσουν

την κυριαρχία του Θεού πάνω στην ανθρώπινη μοίρα,

οι έξυπνοι επιλέγουν να τη γνωρίσουν και να τη δεχθούν,

να αποχαιρετήσουν τις επώδυνες ημέρες που

προσπαθούσαν να χτίσουν μια καλή ζωή με τα δυο τους χέρια,

και να μη συνεχίσουν να αγωνίζονται ενάντια στη μοίρα

και να επιδιώκουν τους υποτιθέμενους στόχους της ζωής τους με τον δικό τους τρόπο.

Όταν κάποιος δεν έχει Θεό, όταν δεν μπορεί να Τον δει,

όταν δεν μπορεί να αναγνωρίσει ξεκάθαρα την κυριαρχία του Θεού,

τότε κάθε μέρα είναι ανούσια, άνευ αξίας και θλιβερή,

τότε κάθε μέρα είναι ανούσια, άνευ αξίας και θλιβερή.

Όπου κι αν βρίσκεται κάποιος και όποια κι αν είναι η δουλειά του,

τα μέσα διαβίωσής του και η επιδίωξη των στόχων του

δεν του φέρνουν τίποτε άλλο παρά ατέρμονη συντριπτική θλίψη

και μαρτύριο που δεν υποχωρεί,

σε βαθμό που δεν αντέχει να κοιτάξει πίσω.

Μόνο όταν κάποιος αποδεχθεί την κυριαρχία του Δημιουργού,

υποταχθεί στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Του,

και αναζητήσει την πραγματική ανθρώπινη ζωή,

θα απελευθερωθεί, σταδιακά, από όλη τη συντριπτική θλίψη και το μαρτύριο,

και θα απαλλαγεί από όλη την κενότητα της ζωής.

Μόνο όταν κάποιος αποδεχθεί την κυριαρχία του Δημιουργού,

υποταχθεί στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Του,

και αναζητήσει την πραγματική ανθρώπινη ζωή,

θα απελευθερωθεί, σταδιακά, από όλη τη συντριπτική θλίψη και το μαρτύριο,

και θα απαλλαγεί από όλη την κενότητα της ζωής.

από το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»