Η Βίβλος είναι η ιστορική καταγραφή του έργου του Θεού στο Ισραήλ και καταγράφει πολλές από τις προφητείες των αρχαίων προφητών, καθώς και κάποιες από τις ομιλίες του Ιεχωβά στο έργο Του εκείνον τον καιρό. Συνεπώς, όλοι θεωρούν το βιβλίο αυτό ως άγιο (διότι ο Θεός είναι άγιος και μεγάλος). Φυσικά, αυτό όλο απέρρεε από τον σεβασμό τους προς τον Ιεχωβά και την λατρεία τους στον Θεό. Οι άνθρωποι αναφέρονται σε αυτό το βιβλίο κατ’ αυτόν τον τρόπο μόνο και μόνο γιατί τα πλάσματα του Θεού σέβονται και λατρεύουν τον Δημιουργό τους τόσο πολύ, ενώ υπάρχουν ακόμη και εκείνοι που το αποκαλούν θεϊκό βιβλίο. Στην πραγματικότητα, είναι απλώς μια ανθρώπινη καταγραφή. Δεν ονομάστηκε προσωπικά από τον Ιεχωβά, ούτε ο Ιεχωβά καθοδήγησε προσωπικά τη δημιουργία του. Με άλλα λόγια, ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου δεν είναι ο Θεός, αλλά άνθρωποι. Η Αγία Γραφή είναι απλώς ο τίτλος που δόθηκε από τον άνθρωπο λόγω σεβασμού. Τον συγκεκριμένο τίτλο δεν τον αποφάσισε ο Ιεχωβά και ο Ιησούς κατόπιν συζήτησης μεταξύ Τους. Δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια ανθρώπινη ιδέα. Διότι το βιβλίο αυτό δεν γράφτηκε από τον Ιεχωβά, πολύ λιγότερο δε, από τον Ιησού. Αντιθέτως, αποτελεί αρχείο πλήθους αρχαίων προφητών, απόστολων και μαντών, το οποίο καταρτίστηκε από τις επόμενες γενεές σε βιβλίο αρχαίων γραφών και οι άνθρωποι το θεωρούν ιδιαίτερα ιερό, ένα βιβλίο που πιστεύουν ότι περιέχει πολλά ασύλληπτα και βαθιά μυστήρια που περιμένουν να αποκαλυφθούν από τις μελλοντικές γενιές. Λόγω αυτού, οι άνθρωποι είναι ακόμη πιο διατεθειμένοι να πιστεύουν ότι αυτό το βιβλίο είναι θεϊκό. Με την προσθήκη των Τεσσάρων Ευαγγελίων και του Βιβλίου της Αποκάλυψης, η στάση των ανθρώπων απέναντι σ’ αυτό διαφέρει ιδιαίτερα σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο βιβλίο και επομένως κανείς δεν τολμά να αναλύσει αυτό το «θεϊκό βιβλίο» —επειδή είναι πάρα πολύ «ιερό».

Γιατί οι άνθρωποι, από τη στιγμή που διαβάζουν τη Βίβλο, είναι σε θέση να βρουν ένα σωστό μονοπάτι για να κάνουν πράξη; Γιατί είναι σε θέση να κερδίσουν πολλά που ήταν ακατανόητα σε αυτούς; Σήμερα, αναλύω τη Βίβλο κατ’ αυτόν τον τρόπο και αυτό δεν σημαίνει ότι τη μισώ ή αρνούμαι την αξία της ως σημείο αναφοράς. Εξηγώ και διευκρινίζω την έμφυτη αξία και προέλευση της Βίβλου σ’ εσένα για να σταματήσεις να μένεις στο σκοτάδι. Διότι οι άνθρωποι έχουν τόσο πολλές απόψεις για τη Βίβλο και οι περισσότερες από αυτές είναι εσφαλμένες. Η ανάγνωση της Βίβλου κατ’ αυτόν τον τρόπο όχι μόνο τους εμποδίζει να κερδίσουν ό,τι πρέπει, αλλά, το πιο σημαντικό, εμποδίζει το έργο που σκοπεύω να επιτελέσω. Παρεμβαίνει τρομερά στο έργο του μέλλοντος και προσφέρει μόνο μειονεκτήματα, όχι πλεονεκτήματα. Συνεπώς, αυτό που σε διδάσκω είναι απλώς η ουσία και η πραγματική ιστορία της Βίβλου. Δεν ζητώ να μη διαβάσεις τη Βίβλο ή να τριγυρνάς δηλώνοντας ότι στερείται ουσίας, ζητώ μόνο να έχεις τη σωστή γνώση και άποψη για τη Βίβλο. Μην είσαι υπερβολικά μονόπλευρος! Μολονότι η Βίβλος αποτελεί ένα βιβλίο ιστορίας που γράφτηκε από ανθρώπους, καταγράφει, επίσης, πολλές από τις αρχές βάσει των οποίων υπηρετούσαν τον Θεό οι αρχαίοι άγιοι και προφήτες, καθώς και τις εμπειρίες των πρόσφατων αποστόλων καθώς υπηρετούσαν τον Θεό —το σύνολο των οποίων το είδαν και το γνώρισαν όντως αυτοί οι άνθρωποι και μπορεί να χρησιμεύσει ως αναφορά για τους ανθρώπους αυτής της εποχής στην επιδίωξη της αληθινής οδού. Έτσι, αναγιγνώσκοντας τη Βίβλο, οι άνθρωποι μπορούν, επίσης, να κερδίσουν πολλές οδούς ζωής που δεν μπορούν να βρουν σε άλλα βιβλία. Αυτές οι οδοί είναι οι οδοί ζωής του έργου του Αγίου Πνεύματος που βίωσαν οι προφήτες και οι απόστολοι στα παλιά χρόνια, και πολλά από τα λόγια είναι πολύτιμα και μπορούν να παράσχουν ό,τι χρειάζονται οι άνθρωποι. Έτσι, όλοι αρέσκονται στο να διαβάζουν τη Βίβλο. Επειδή υπάρχουν τόσο πολλά στοιχεία κρυμμένα στη Βίβλο, οι απόψεις των ανθρώπων απέναντί της διαφέρουν από τις απόψεις προς τα γραπτά μεγάλων πνευματικών μορφών. Η Βίβλος είναι μια καταγραφή και συλλογή των εμπειριών και των γνώσεων των ανθρώπων που υπηρετούσαν τον Ιεχωβά και τον Ιησού στην παλαιά και τη νέα εποχή, κι έτσι οι μεταγενέστερες γενιές έχουν καταφέρει να κερδίσουν μέσω αυτής μεγάλη διαφώτιση, φώτιση και μονοπάτια για να κάνουν πράξη. Ο λόγος για τον οποίο η Βίβλος είναι υψηλότερη από τα γραπτά οποιασδήποτε μεγάλης πνευματικής μορφής είναι ότι όλα τα γραπτά τους προέρχονται από τη Βίβλο, όλες οι εμπειρίες τους προέρχονται από τη Βίβλο και όλοι εξηγούν τη Βίβλο. Ως εκ τούτου, παρόλο που οι άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν εφόδια από τα βιβλία οποιασδήποτε μεγάλης πνευματικής μορφής, εξακολουθούν να λατρεύουν τη Βίβλο, γιατί τους φαίνεται τόσο υψηλή και βαθιά! Παρόλο που η Βίβλος συγκεντρώνει κάποια από τα βιβλία του λόγου της ζωής, όπως οι επιστολές του Παύλου και οι επιστολές του Πέτρου, και παρόλο που οι άνθρωποι μπορούν να λάβουν παροχή και να βοηθηθούν από αυτά τα βιβλία, τα συγκεκριμένα βιβλία εξακολουθούν να είναι παρωχημένα, εξακολουθούν να ανήκουν στην παλαιά εποχή και ανεξάρτητα από το πόσο καλά είναι, είναι κατάλληλα μόνο για μια περίοδο και δεν είναι αιώνια. Διότι το έργο του Θεού αναπτύσσεται συνεχώς και δεν μπορεί απλά να σταματήσει στην εποχή του Παύλου και του Πέτρου ή να παραμείνει για πάντα στην Εποχή της Χάριτος, κατά την οποία σταυρώθηκε ο Ιησούς. Έτσι, λοιπόν, τα βιβλία αυτά είναι κατάλληλα μόνο για την Εποχή της Χάριτος, όχι για την Εποχή της Βασιλείας των εσχάτων ημερών. Μπορούν να παρέχουν μόνο στους πιστούς της Εποχής της Χάριτος, όχι στους αγίους της Εποχής της Βασιλείας, και ανεξάρτητα από το πόσο καλά είναι, παραμένουν παρωχημένα. Το ίδιο συμβαίνει με το έργο της δημιουργίας του Ιεχωβά ή με το έργο Του στο Ισραήλ: Όσο σπουδαίο κι αν ήταν αυτό το έργο, θα παρέμενε απαρχαιωμένο και θα ερχόταν ο καιρός που θα έσβηνε. Το ίδιο συμβαίνει και με το έργο του Θεού: Είναι σπουδαίο, αλλά θα έρθει μια εποχή που θα τελειώσει. Δεν μπορεί να παραμείνει για πάντα εν μέσω του έργου της δημιουργίας, ούτε εν μέσω του έργου της σταύρωσης. Ανεξάρτητα από το πόσο πειστικό είναι το έργο της σταύρωσης, ανεξάρτητα από το πόσο αποτελεσματικό ήταν στη νίκη κατά του Σατανά, το έργο εξακολουθεί, εν τέλει, να είναι έργο και οι εποχές εξακολουθούν να είναι, εν τέλει, εποχές. Το έργο δεν μπορεί να στηρίζεται πάντα στην ίδια βάση, ούτε μπορούν ποτέ οι εποχές να παραμένουν αμετάβλητες, γιατί η δημιουργία υπήρξε και πρέπει να υπάρξουν και οι έσχατες ημέρες. Αυτό είναι αναπόφευκτο! Έτσι, ο λόγος της ζωής στην Καινή Διαθήκη σήμερα —οι επιστολές των Αποστόλων και τα Τέσσερα Ευαγγέλια— έχουν μετατραπεί σε ιστορικά βιβλία, έχουν μετατραπεί σε παλιά ημερολόγια· και πώς θα μπορούσαν τα παλιά ημερολόγια να μεταφέρουν τους ανθρώπους στη νέα εποχή; Ανεξάρτητα από το πόσο ικανά είναι αυτά τα ημερολόγια να παρέχουν στους ανθρώπους τη ζωή, ανεξάρτητα από το πόσο ικανά είναι να οδηγήσουν τους ανθρώπους στον σταυρό, δεν είναι απαρχαιωμένα; Δεν στερούνται αξίας; Συνεπώς, λέω ότι δεν θα πρέπει να πιστεύεις τυφλά σε αυτά τα ημερολόγια. Είναι πάρα πολύ παλιά, δεν μπορούν να σε φέρουν στο νέο έργο, μα μπορούν μόνο να σε επιβαρύνουν. Όχι μόνο δεν μπορούν να σε φέρουν στο νέο έργο και στη νέα είσοδο, αλλά θα σε οδηγήσουν σε παλιές θρησκευτικές εκκλησίες —και αν συνέβαινε αυτό, δεν θα επέστρεφες στην πίστη σου στον Θεό;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (4)