Όταν ανατέλλει η υπέρλαμπρη σελήνη, η γαλήνια νύχτα αμέσως διαλύεται. Παρόλο που η σελήνη είναι κομματιασμένη, ο άνθρωπος είναι ευδιάθετος και κάθεται ήρεμος κάτω από το σεληνόφως, θαυμάζοντας το όμορφο σκηνικό που διαγράφεται υπό το φως. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να περιγράψει τα συναισθήματά του· είναι σαν να επιθυμεί να αναπολήσει το παρελθόν, σαν να επιθυμεί να σκεφτεί το μέλλον του, σαν να απολαμβάνει το παρόν. Ένα χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπό του και μέσα στην ευχάριστη ατμόσφαιρα διεισδύει μια δροσερή ευωδιά· καθώς μια απαλή αύρα αρχίζει να φυσάει, ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται το πλούσιο άρωμα και νιώθει να μεθάει από αυτό, ανήμπορος να συνέλθει. Αυτή ακριβώς είναι η στιγμή που παρουσιάστηκα αυτοπροσώπως ανάμεσα στους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν μια οξυμένη αίσθηση αυτού του αρώματος, οπότε όλοι τους ζούνε εν μέσω αυτού του αρώματος. Τα έχουμε βρει με τον άνθρωπο, εκείνος ζει αρμονικά μαζί Μου, δεν παρεκκλίνει πλέον από τη θεώρησή του για Μένα, Εγώ δεν κλαδεύω πλέον τις ελλείψεις του ανθρώπου, δεν υπάρχει πλέον αυτή η θλιμμένη όψη επάνω στο πρόσωπό του και ο θάνατος δεν απειλεί πλέον ολόκληρη την ανθρωπότητα. Σήμερα, προχωρώ μαζί με τον άνθρωπο στην εποχή της παίδευσης, πηγαίνουμε μαζί προς τα εμπρός, ο ένας δίπλα στον άλλον. Εγώ πραγματοποιώ το έργο Μου, που σημαίνει ότι κατεβάζω τη ράβδο Μου προς τους ανθρώπους, και αυτή πέφτει επάνω σε όποιους επαναστατούν. Στα μάτια του ανθρώπου, η ράβδος Μου φαίνεται να έχει ειδικές δυνάμεις: Πέφτει επάνω σε εκείνους που Με εχθρεύονται και δεν τους αφήνει εύκολα να γλιτώσουν· πραγματοποιεί την έμφυτη λειτουργία της απέναντι σε όλους εκείνους που Μου αντιτίθενται. Όλοι εκείνοι που βρίσκονται στα χέρια Μου, εκτελούν το καθήκον τους σύμφωνα με την αρχική Μου πρόθεση, χωρίς ποτέ να αψηφούν τις επιθυμίες Μου ή να αλλάζουν την ουσία τους. Ως εκ τούτου, τα νερά θα βουίξουν, τα βουνά θα γκρεμιστούν, οι μεγάλοι ποταμοί θα διασκορπιστούν, ο άνθρωπος θα δοθεί βορά στην αλλαγή, το φως του ήλιου θα χαμηλώσει, η σελήνη θα σκοτεινιάσει, οι ημέρες ειρηνικής ζωής του ανθρώπου θα τελειώσουν, δεν θα υπάρχει πλέον γαλήνη στη γη και οι ουρανοί δεν θα είναι ποτέ ξανά γαλήνιοι και ήρεμοι και δεν θα υπομένουν ποτέ ξανά. Τα πάντα θα ανανεωθούν και θα ανακτήσουν την αρχική τους μορφή. Όλα τα νοικοκυριά επάνω στη γη θα διαλυθούν και όλα τα έθνη επί της γης θα χωριστούν σε κομμάτια· θα αποτελούν παρελθόν οι ημέρες της ένωσης μεταξύ συζύγων, οι μητέρες δεν θα ξανασμίξουν ποτέ με τους γιους τους ούτε οι πατεράδες με τις κόρες τους. Όλα όσα υπήρχαν επάνω στη γη θα διαλυθούν από Μένα. Δεν δίνω τη δυνατότητα στους ανθρώπους να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, επειδή Εγώ δεν έχω συναισθήματα και έχω μάθει να απεχθάνομαι τα συναισθήματα των ανθρώπων ως έναν βαθμό. Τα συναισθήματα των ανθρώπων ευθύνονται που Με έχουν ρίξει στην άκρη και έχω γίνει κάποιος «άλλος» στα μάτια τους· τα συναισθήματα των ανθρώπων ευθύνονται που Με έχουν ξεχάσει· τα συναισθήματα του ανθρώπου ευθύνονται που δράττεται της ευκαιρίας να ανορθώσει τη «συνείδησή» του· τα συναισθήματα του ανθρώπου ευθύνονται που αντιμετωπίζει πάντοτε τόσο βαριεστημένα την παίδευσή Μου· τα συναισθήματα του ανθρώπου ευθύνονται που Με αποκαλεί αθέμιτο και άδικο και λέει ότι δεν υπολογίζω τα αισθήματα του ανθρώπου στον τρόπο που χειρίζομαι τα πράγματα. Υπάρχει, επίσης, κάποιος συγγενής Μου επί της γης; Υπήρξε ποτέ κάποιος που, σαν Εμένα, να εργάζεται νυχθημερόν, χωρίς καμία σκέψη για φαγητό ή ύπνο, για χάρη ολόκληρου του σχεδίου διαχείρισής Μου; Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να συγκριθεί με τον Θεό; Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να συμβαδίζει με τον Θεό; Πώς θα μπορούσε ο Θεός, ο οποίος είναι δημιουργός, να είναι του ίδιου είδους με τον άνθρωπο, ο οποίος είναι δημιουργημένος; Πώς θα μπορούσα να ζω και να ενεργώ πάντοτε μαζί με τον άνθρωπο στη γη; Ποιος ανησυχεί για την καρδιά Μου; Μήπως οι προσευχές του ανθρώπου; Κάποτε συμφώνησα να συναντήσω τον άνθρωπο και να βαδίσω μαζί του και ναι, μέχρι σήμερα ο άνθρωπος έχει ζήσει υπό τη φροντίδα και την προστασία Μου, αλλά πότε θα έρθει η ημέρα που θα μπορέσει ο άνθρωπος να αποχωριστεί τη φροντίδα Μου; Παρόλο που ο άνθρωπος δεν νοιάστηκε ποτέ για την καρδιά Μου, ποιος μπορεί να συνεχίσει να ζει σε έναν τόπο χωρίς φως; Ο άνθρωπος έχει καταφέρει να ζει μέχρι σήμερα μόνο χάρη στις ευλογίες Μου.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 28