Το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα του έργου της κατάκτησης είναι, πάνω απ’ όλα, να μην επαναστατεί πλέον η σάρκα του ανθρώπου· δηλαδή, το μυαλό του ανθρώπου να αποκτήσει μια νέα γνώση για τον Θεό, η καρδιά του ανθρώπου να υπακούει ολότελα τον Θεό και ο άνθρωπος να φιλοδοξεί να υπάρχει για τον Θεό. Οι άνθρωποι δεν θεωρείται ότι έχουν κατακτηθεί όταν αλλάζει η ιδιοσυγκρασία ή η σάρκα τους· όταν αλλάξει ο τρόπος σκέψης, η συνείδηση και η λογική του ανθρώπου, όταν, δηλαδή, αλλάξει ολόκληρη η πνευματική σου στάση —τότε θα έχεις κατακτηθεί από τον Θεό. Όταν έχεις αποφασίσει να υπακούς και έχεις υιοθετήσει μια νέα νοοτροπία, όταν δεν εισάγεις πλέον καμία από τις αντιλήψεις ή τις προθέσεις σου στα λόγια και το έργο του Θεού, και όταν το μυαλό σου μπορεί να σκεφτεί κανονικά —δηλαδή, όταν μπορείς να υπερβάλλεις εαυτόν για τον Θεό με όλη σου την καρδιά— τότε είσαι ο τύπος ανθρώπου που έχει κατακτηθεί πλήρως. Στον κόσμο της θρησκείας, πολλοί άνθρωποι υποφέρουν πάρα πολλά καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους: Καθυποτάσσουν το σώμα τους και κουβαλούν τον σταυρό τους, και συνεχίζουν μάλιστα να υποφέρουν κι υπομένουν όταν βρίσκονται ακόμα και στο χείλος του θανάτου! Κάποιοι εξακολουθούν να νηστεύουν το πρωί του θανάτου τους. Σε όλη τη ζωή τους απαρνούνται το καλό φαγητό και τα ωραία ρούχα κι επικεντρώνονται μόνο στον πόνο. Είναι σε θέση να καθυποτάσσουν το σώμα τους και να απαρνούνται τη σάρκα τους. Το πνεύμα της ανοχής που δείχνουν απέναντι στον πόνο είναι αξιοθαύμαστο. Όμως, δεν έχουν αντιμετωπιστεί ούτε στο ελάχιστο ο τρόπος σκέψης, οι αντιλήψεις, η πνευματική στάση και, μάλιστα, η παλιά φύση τους. Στερούνται οποιασδήποτε αληθινής γνώσης για τον εαυτό τους. Η πνευματική εικόνα που έχουν για τον Θεό είναι η παραδοσιακή εικόνα ενός αόριστου Θεού. Η αποφασιστικότητά τους να υποφέρουν για τον Θεό προέρχεται από τον ζήλο και τον καλό χαρακτήρα της ανθρώπινης φύσης τους. Παρόλο που πιστεύουν στον Θεό, ούτε Τον κατανοούν ούτε γνωρίζουν το θέλημά Του. Μόνο εργάζονται και υποφέρουν στα τυφλά για τον Θεό. Δεν θεωρούν ότι έχει οποιαδήποτε αξία η διακριτική ικανότητα, δεν νοιάζονται καθόλου να βεβαιωθούν ότι η υπηρεσία που παρέχουν εκπληρώνει πραγματικά το θέλημα του Θεού, και ακόμα λιγότερο δεν γνωρίζουν πώς να επιτύχουν τη γνώση για τον Θεό. Ο Θεός που υπηρετούν δεν είναι ο Θεός στην έμφυτή Του εικόνα, αλλά ένας Θεός που έχουν φανταστεί, ένας Θεός τον οποίον έχουν μόνο ακούσει ή για τον οποίο έχουν μόνο διαβάσει θρύλους. Στη συνέχεια, χρησιμοποιούν τη ζωηρή φαντασία και την ευλάβειά τους για να υποφέρουν για χάρη του Θεού και να αναλάβουν το έργο που θέλει να κάνει ο Θεός. Η υπηρεσία που παρέχουν είναι υπερβολικά ανακριβής, σε σημείο που ουσιαστικά κανείς τους δεν είναι πραγματικά σε θέση να υπηρετεί σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Ανεξαρτήτως του πόσο πρόθυμα υποφέρουν, η αρχική τους προοπτική για την υπηρεσία που παρέχουν και η πνευματική τους εικόνα για τον Θεό παραμένουν αμετάβλητες, επειδή δεν έχουν υποβληθεί στην κρίση, την παίδευση, τον εξευγενισμό και την τελείωση του Θεού, κι ούτε τους έχει καθοδηγήσει κανείς μέσω της αλήθειας. Ακόμα κι αν πιστεύουν στον Ιησού τον Σωτήρα, κανένας τους δεν έχει δει ποτέ τον Σωτήρα. Τον γνωρίζουν μόνο μέσα από θρύλους και φήμες. Ως αποτέλεσμα αυτού, η υπηρεσία που παρέχουν δεν αξίζει περισσότερο από το να υπηρετούν στην τύχη, με τα μάτια κλειστά, σαν ένας τυφλός που υπηρετεί τον ίδιο του τον πατέρα. Τι μπορεί να επιτευχθεί, τελικά, από αυτού του είδους την υπηρεσία; Και ποιος θα την ενέκρινε; Από την αρχή μέχρι το τέλος, η υπηρεσία που παρέχουν παραμένει ίδια κι απαράλλαχτη· λαμβάνουν μόνο διδάγματα κατασκευασμένα από τον άνθρωπο και βασίζουν την υπηρεσία τους μόνο στη φυσικότητά τους και στις δικές τους προτιμήσεις. Τι ανταμοιβή θα μπορούσε να αποφέρει αυτό; Ούτε καν ο Πέτρος, ο οποίος είδε τον Ιησού, δεν ήξερε πώς να υπηρετήσει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού· δεν κατάφερε να το μάθει αυτό παρά μόνο στο τέλος, στα βαθιά του γεράματα. Τι λέει αυτό για εκείνους τους τυφλούς που δεν έχουν βιώσει την παραμικρή αντιμετώπιση ή κλάδεμα και δεν έχουν κανέναν να τους καθοδηγεί; Η υπηρεσία πολλών από εσάς την οποία προσφέρετε σήμερα δεν μοιάζει μ’ εκείνη αυτών των τυφλών ανθρώπων; Όλοι όσοι δεν έχουν λάβει την κρίση, δεν έχουν δεχθεί κλάδεμα και αντιμετώπιση και δεν έχουν αλλάξει, δεν έχουν όλοι τους κατακτηθεί ημιτελώς; Σε τι χρησιμεύουν αυτού του είδους οι άνθρωποι; Αν ο τρόπος σκέψης, η γνώση σου για τη ζωή και η γνώση σου για τον Θεό δεν δείχνουν καμία καινούρια αλλαγή κι εσύ δεν έχεις κερδίσει πραγματικά τίποτα, τότε δεν θα πετύχεις ποτέ τίποτα αξιόλογο στην υπηρεσία σου! Χωρίς όραμα και χωρίς νέα γνώση για το έργο του Θεού, δεν θα κατακτηθείς. Ο τρόπος που ακολουθείς τον Θεό θα είναι, τότε, σαν εκείνων που υποφέρουν και νηστεύουν: μηδαμινής αξίας! Ακριβώς επειδή υπάρχει ελάχιστη μαρτυρία σ’ ό,τι κάνουν, λέω ότι η υπηρεσία τους είναι ανώφελη! Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, αυτοί οι άνθρωποι υποφέρουν και περνούν χρόνο στη φυλακή· είναι πάντοτε ανεκτικοί, στοργικοί, και κουβαλούν μάλιστα τον σταυρό, ο κόσμος τούς χλευάζει και τους απορρίπτει, βιώνουν κάθε ταλαιπωρία και, παρά το γεγονός ότι είναι υπάκουοι μέχρι τέλους, εξακολουθούν να μην έχουν κατακτηθεί και δεν μπορούν να δώσουν καμία μαρτυρία περί της κατάκτησής τους. Έχουν υποφέρει πάρα πολύ, όμως μέσα τους δεν γνωρίζουν καθόλου τον Θεό. Δεν έχουν αντιμετωπιστεί καθόλου ο παλιός τρόπος σκέψης τους, οι παλιές αντιλήψεις, οι θρησκευτικές πρακτικές, η κατασκευασμένη από τον άνθρωπο γνώση και οι ανθρώπινες ιδέες τους. Δεν υπάρχει ούτε το παραμικρό ίχνος νέας γνώσης μέσα τους. Ούτε η παραμικρή γνώση τους για τον Θεό δεν είναι αληθής ή ακριβής. Έχουν παρανοήσει το θέλημα του Θεού. Υπηρετεί αυτό τον Θεό; Όποια κι αν είναι η γνώση σου για τον Θεό στο παρελθόν, αν παραμένει η ίδια σήμερα και συνεχίζεις να βασίζεις τη γνώση σου για τον Θεό στις δικές σου αντιλήψεις και ιδέες, ασχέτως του τι κάνει ο Θεός, δηλαδή, αν δεν κατέχεις καμία νέα, αληθινή γνώση για τον Θεό και αν αδυνατείς να γνωρίσεις την αληθινή εικόνα και διάθεση του Θεού, αν η γνώση σου για τον Θεό εξακολουθεί να καθοδηγείται από έναν φεουδαρχικό, δεισιδαιμονικό τρόπο σκέψης και είναι ακόμα αποκύημα της ανθρώπινης φαντασίας και αντιλήψεων, τότε δεν έχεις κατακτηθεί. Όλα αυτά τα πολλά λόγια που σου λέω τώρα αποσκοπούν στο να σου επιτρέψω να γνωρίσεις, να χρησιμοποιήσεις αυτήν τη γνώση ως οδηγό σε μια νεότερη, ακριβή γνώση· αποσκοπούν, επίσης, να απαλείψουν τις παλιές αντιλήψεις και την παλιά γνώση που κουβαλάς μέσα σου, ώστε να μπορέσεις να αποκτήσεις νέα γνώση. Αν πραγματικά τρως και πίνεις τον λόγο Μου, τότε η γνώση σου θα αλλάξει σε μεγάλο βαθμό. Εφόσον τρως και πίνεις τον λόγο του Θεού με υπάκουη καρδιά, τότε η προοπτική σου θα αντιστραφεί. Εφόσον είσαι σε θέση να αποδεχτείς την επαναλαμβανόμενη παίδευση, η παλιά σου νοοτροπία σταδιακά θα αλλάξει. Εφόσον η παλιά σου νοοτροπία αντικατασταθεί πλήρως από μια νέα, η πρακτική σου θα αλλάξει κι αυτή αναλόγως. Μ’ αυτόν τον τρόπο, η υπηρεσία που παρέχεις θα κατευθύνεται όλο και περισσότερο προς τον στόχο και θα γίνεται ολοένα πιο ικανή να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού. Αν μπορείς να αλλάξεις τον τρόπο ζωής σου, τη γνώση σου σχετικά με την ανθρώπινη ζωή, καθώς και τις πολλές αντιλήψεις που έχεις για τον Θεό, τότε, η φυσικότητά σου σταδιακά θα μειωθεί. Αυτό και μόνο αυτό είναι το αποτέλεσμα όταν ο Θεός κατακτά τους ανθρώπους, είναι η αλλαγή που επιτελείται μέσα στους ανθρώπους. Αν, κατά την πίστη σου στον Θεό, το μόνο που ξέρεις είναι να καθυποτάσσεις το σώμα σου, να υπομένεις και να υποφέρεις, και δεν ξέρεις το αν αυτό που κάνεις είναι σωστό ή λάθος, πόσο μάλλον για χάρη τίνος γίνεται, τότε, πώς μπορεί μια τέτοιου είδους πρακτική να οδηγήσει σε αλλαγή;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η πραγματική αλήθεια του έργου της κατάκτησης (3)