Πρέπει να ξέρετε πώς να ξεχωρίζετε το έργο του Θεού από το έργο του ανθρώπου. Τι μπορείς να δεις στο έργο του ανθρώπου; Υπάρχουν πολλά στοιχεία της εμπειρίας του ανθρώπου στο έργο του· αυτό που εκφράζει ο άνθρωπος είναι αυτό που είναι. Το έργο του Θεού εκφράζει επίσης αυτό που είναι ο Θεός, αλλά το Είναι Του, είναι διαφορετικό από το είναι του ανθρώπου. Το είναι του ανθρώπου, αντιπροσωπεύει την εμπειρία και τη ζωή του ανθρώπου (αυτό που βιώνει ή συναντά στη ζωή του ο άνθρωπος ή τις φιλοσοφίες που έχει για τη ζωή) και οι άνθρωποι που ζουν σε διαφορετικά περιβάλλοντα εκφράζουν διαφορετικά είναι. Το αν έχεις εμπειρίες από την κοινωνία και το πώς ουσιαστικά ζεις μέσα στην οικογένειά σου και βιώνεις καταστάσεις σ’ αυτήν μπορεί να φανεί σε αυτό που εκφράζεις, ενώ στο έργο του ενσαρκωμένου Θεού δεν μπορείς να δεις εάν Εκείνος έχει κοινωνικές εμπειρίες. Γνωρίζει πολύ καλά την ουσία του ανθρώπου και μπορεί να αποκαλύψει κάθε είδους πράξεις που αφορούν όλα τα είδη ανθρώπων. Είναι ακόμη καλύτερος στο να αποκαλύπτει τις διεφθαρμένες διαθέσεις και την επαναστατική συμπεριφορά των ανθρώπων. Δεν ζει ανάμεσα στους κοσμικούς ανθρώπους, αλλά έχει επίγνωση της φύσης των θνητών και όλων των διαφθορών των κοσμικών. Αυτό είναι το Είναι Του. Αν και δεν αντιμετωπίζει τον κόσμο, ξέρει τους κανόνες της αντιμετώπισης του κόσμου, διότι κατανοεί πλήρως την ανθρώπινη φύση. Ξέρει για το έργο του Πνεύματος που δεν μπορούν τα μάτια του ανθρώπου να δουν ούτε τα αυτιά του ανθρώπου να ακούσουν, τόσο σήμερα όσο και στο παρελθόν. Αυτό περιλαμβάνει τη σοφία εκείνη που δεν είναι μια φιλοσοφία για τη ζωή και θαύματα που είναι δύσκολο να κατανοήσουν οι άνθρωποι. Είναι το Είναι Του, ανοιχτό στους ανθρώπους και επίσης κρυφό από τους ανθρώπους. Αυτό που εκφράζει δεν είναι το είναι ενός ιδιαίτερα ξεχωριστού ατόμου, αλλά τα εγγενή χαρακτηριστικά και το είναι του Πνεύματος. Δεν ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, αλλά ξέρει τα πάντα γι’ αυτόν. Έρχεται σε επαφή με τους «ανθρωποειδείς» που δεν έχουν γνώση ή διορατικότητα, αλλά Εκείνος εκφράζει λόγια που είναι υψηλότερα από τη γνώση και πάνω από τους σπουδαίους ανθρώπους. Ζει μέσα σε μια ομάδα ανόητων και μουδιασμένων ανθρώπων που στερούνται ανθρώπινης φύσης και δεν καταλαβαίνουν τις συμβάσεις και τη ζωή της ανθρωπότητας, αλλά μπορεί να ζητήσει από αυτή την ανθρωπότητα να βιώσει την κανονική ανθρώπινη φύση, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα την ευτελή και ύπουλη ανθρώπινη φύση της ανθρωπότητας. Όλα αυτά είναι το Είναι Του, υψηλότερο από το είναι κάθε ανθρώπου με σάρκα και οστά. Για Εκείνον, είναι περιττό να βιώσει κανείς μια περίπλοκη, δυσκίνητη και πρόστυχη κοινωνική ζωή για να επιτελέσει το έργο που Εκείνος πρέπει να κάνει και να αποκαλύψει πλήρως την ουσία της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Μια πρόστυχη κοινωνική ζωή δεν «διαπαιδαγωγεί» τη σάρκα Του. Το έργο και τα λόγια Του αποκαλύπτουν μόνο την ανυπακοή του ανθρώπου και δεν παρέχουν στον άνθρωπο εμπειρία και μαθήματα για την αντιμετώπιση του κόσμου. Δεν χρειάζεται να διερευνά την κοινωνία ή την οικογένεια του ανθρώπου όταν παρέχει στον άνθρωπο ζωή. Το να εκθέτει και να κρίνει τον άνθρωπο δεν αποτελεί έκφραση των εμπειριών της σάρκας Του· είναι η αποκάλυψή Του της αδικίας του ανθρώπου, αφού έχει γνωρίσει την ανυπακοή του ανθρώπου για μεγάλο χρονικό διάστημα και αφού απεχθάνεται τη διαφθορά της ανθρωπότητας. Το έργο που επιτελεί αποσκοπεί μόνο στο να αποκαλύψει τη διάθεσή Του στον άνθρωπο και να εκφράσει το Είναι Του. Μόνο Αυτός μπορεί να κάνει αυτό το έργο· δεν είναι κάτι που θα μπορούσε να επιτύχει ένας άνθρωπος με σάρκα και οστά.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο του Θεού και το έργο του ανθρώπου

Ο Χριστός εκφράζει το τι είναι το Πνεύμα

Ⅰ

Ο ενσαρκωμένος Θεός ξέρει την ουσία του ανθρώπου, αποκαλύπτει ό,τι κάνουν οι άνθρωποι, κυρίως τη διεφθαρμένη τους διάθεση και την επαναστατική συμπεριφορά τους. Δεν ζει με τους κοσμικούς, μα γνωρίζει τη φύση, τη διαφθορά τους. Να τι ’ναι Αυτός. Κι ας μην ασχολείται με τον κόσμο, ξέρει όλους τους κανόνες για να τον συναναστραφεί. Αφού τον άνθρωπο κατανοεί, όπως και τη φύση του.

Ⅱ

Το έργο του Πνεύματος γνωρίζει του παρόντος και του παρελθόντος, που μάτια ανθρώπων δεν μπορούν να δουν και που τα αυτιά τους δεν μπορούν ν’ ακούσουν κι αυτό δείχνει θαύματα που δεν κατανοούν, σοφία που δεν είναι φιλοσοφία. Να τι ’ναι Αυτός. Φανερός μα και κρυμμένος. Η έκφρασή Του δεν είναι σαν ενός ξεχωριστού ανθρώπου μα η εγγενής υπόσταση κι οι ιδιότητες του Πνεύματος.

Ⅲ

Δεν ταξιδεύει στον κόσμο, μα γνωρίζει τα πάντα γι’ αυτόν. Συναντά ανθρώπους δίχως γνώση και αντίληψη. Μα ο λόγος Του είν’ υψηλότερος κι απ’ των τρανών ανθρώπων. Γύρω Του άνθρωποι ανόητοι, μουδιασμένοι που δεν ξέρουν πώς να ζήσουν σαν άνθρωποι. Μα μπορεί να τους ζητήσει να ζήσουν μια αληθινά ανθρώπινη ζωή κι αποκαλύπτει πόσο ύπουλοι και ευτελείς είν’ αυτοί! Να τι ’ναι Αυτός. Υψηλότερος απ’ αυτούς με σάρκα κι οστά. Εκθέτει, κρίνει τους ανθρώπους. Δεν είν’ απ’ την εμπειρία Του. Αποκαλύπτει την αδικία τους, γιατί ξέρει και μισεί την ανυπακοή τους. Το έργο που Αυτός κάνει βοηθά στην αποκάλυψη της διάθεσής Του και της υπόστασής Tου σ’ αυτούς. Μόνο ο Χριστός μπορεί να κάνει τέτοιο έργο κι άνθρωπος κανείς.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο του Θεού και το έργο του ανθρώπου