4. Το φως

Το τέταρτο πράγμα έχει σχέση με τα μάτια των ανθρώπων, δηλαδή, το φως. Και αυτό είναι επίσης πολύ σημαντικό. Όταν κοιτάς ένα λαμπρό φως, με τη φωτεινότητά του να φτάνει σε συγκεκριμένο επίπεδο, τα μάτια σου τυφλώνονται. Όπως και να το κάνουμε, τα ανθρώπινα μάτια είναι από σάρκα. Δεν είναι άτρωτα. Τολμά κανείς να κοιτάξει απευθείας τον ήλιο; (Όχι.) Έχει δοκιμάσει κάποιος; Μερικοί άνθρωποι έχουν δοκιμάσει. Είστε ικανοί να τον κοιτάξετε όταν φοράτε γυαλιά ηλίου, σωστά; Τούτο απαιτεί τη βοήθεια εργαλείων. Χωρίς εργαλεία, τα ανθρώπινα μάτια είναι ανίκανα να κοιτάξουν απευθείας τον ήλιο. Ωστόσο, ο Θεός δημιούργησε τον ήλιο για να φέρει φως στην ανθρωπότητα, οπότε χειρίστηκε και το φως. Ο Θεός δεν εγκατέλειψε τον ήλιο, αγνοώντας τον αφού πρώτα τον είχε δημιουργήσει. «Ποιος νοιάζεται αν τα μάτια του ανθρώπου μπορούν να το αντέξουν!» Ο Θεός δεν κάνει τέτοια πράγματα. Πράττει με πολύ μεγάλη ευαισθησία, εξετάζοντας όλες τις πτυχές. Ο Θεός έδωσε στους ανθρώπους μάτια για να μπορούν να βλέπουν, αλλά προετοίμασε και το φάσμα της φωτεινότητας, υπό το οποίο δύνανται να το κάνουν. Αν δεν υπάρχει αρκετό φως, δεν γίνεται τίποτε. Αν είναι τόσο σκοτεινά, ώστε οι άνθρωποι να μην μπορούν να δουν ούτε το χέρι τους, τα μάτια τους θα χάσουν τη λειτουργία τους και δεν θα έχουν καμία χρησιμότητα. Ένας υπερβολικά φωτεινός τόπος θα είναι αφόρητος για τα ανθρώπινα μάτια, τα οποία δεν θα είναι ικανά να δουν τίποτε. Έτσι, στο περιβάλλον όπου ζουν οι άνθρωποι, ο Θεός τούς έδωσε την ποσότητα φωτός που είναι κατάλληλη για τα ανθρώπινα μάτια. Το φως αυτό δεν πρόκειται να βλάψει ούτε να τραυματίσει τα μάτια των ανθρώπων. Επιπλέον, δεν θα κάνει τα μάτια των ανθρώπων να χάσουν τη λειτουργία τους. Γι’ αυτό ο Θεός πρόσθεσε σύννεφα γύρω από τον ήλιο και τη γη, ενώ η πυκνότητα του αέρα είναι επίσης ικανή να φιλτράρει κανονικά το φως που μπορεί να βλάψει τα μάτια ή το δέρμα των ανθρώπων. Αυτά είναι αλληλένδετα. Επιπροσθέτως, το χρώμα της γης που δημιούργησε ο Θεός, αντανακλά, κι αυτό, το φως του ήλιου και όλα τα είδη φωτός, και αφαιρεί εκείνο το τμήμα της λαμπρότητάς του που κάνει τα ανθρώπινα μάτια να υποφέρουν. Έτσι, οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να φορούν συνεχώς πολύ σκοτεινά γυαλιά ηλίου, προκειμένου να είναι ικανοί να περπατούν έξω και να διάγουν τον βίο τους. Υπό κανονικές συνθήκες, τα ανθρώπινα μάτια μπορούν να βλέπουν τα πράγματα μέσα στο πεδίο της όρασής τους, χωρίς να επηρεάζονται από το φως. Δηλαδή, το φως δεν μπορεί να είναι ούτε υπερβολικά διαπεραστικό ούτε υπερβολικά αμυδρό: Αν είναι πολύ αμυδρό, τα ανθρώπινα μάτια θα υποστούν βλάβη και οι άνθρωποι δεν θα τα χρησιμοποιήσουν για πολύ, προτού, τελικά, πάψουν να λειτουργούν· αν είναι πολύ λαμπερό, τα μάτια των ανθρώπων δεν θα είναι ικανά να το αντέξουν, και τα μάτια τους θα αχρηστευθούν μέσα σε 30 έως 40 χρόνια ή 40 έως 50 χρόνια. Δηλαδή, τούτο το φως είναι κατάλληλο για τα ανθρώπινα μάτια, και η ζημιά που τους επιφέρει, έχει ελαχιστοποιηθεί από τον Θεό με διάφορες μεθόδους. Ασχέτως από το αν το φως φέρνει οφέλη ή μειονεκτήματα στα ανθρώπινα μάτια, είναι επαρκές για να τους επιτρέψει να λειτουργούν μέχρι το τέλος της ζωής των ανθρώπων. Δεν ήταν διεξοδικότατη η σκέψη του Θεού επ’ αυτού; Αλλά όταν ο Σατανάς, ο διάβολος, ενεργεί, ποτέ δεν σκέφτεται τίποτε από αυτά. Το φως είναι είτε πολύ λαμπερό είτε πολύ αμυδρό. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ενεργεί ο Σατανάς.

Ο Θεός επιτέλεσε αυτά τα πράγματα σε όλες τις πτυχές του ανθρώπινου σώματος, όραση, ακοή, γεύση, αναπνοή, αισθήματα… για να μεγιστοποιήσει την προσαρμοστικότητα επιβίωσης της ανθρωπότητας, έτσι ώστε να μπορούν να ζήσουν, να ζήσουν κανονικά και να συνεχίσουν να το πράττουν. Που σημαίνει ότι ένα τέτοιο υπαρκτό περιβάλλον διαβίωσης, που δημιουργήθηκε από τον Θεό, είναι το πλέον κατάλληλο και επωφελές περιβάλλον διαβίωσης για την επιβίωση της ανθρωπότητας. Κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο δεν είναι σπουδαίο, ότι είναι κάτι πολύ συνηθισμένο. Οι ήχοι, το φως και ο αέρας είναι πράγματα που οι άνθρωποι αισθάνονται ότι έχουν γεννηθεί μαζί τους, πράγματα που μπορούν να απολαμβάνουν από τη στιγμή που γεννιούνται. Αλλά αυτό που επιτέλεσε ο Θεός, πίσω από την απόλαυση αυτών των πραγμάτων, είναι κάτι που πρέπει να μάθουν και να κατανοήσουν. Ασχέτως του αν εσύ νοιώθεις ότι δεν χρειάζεται να καταλάβεις ή να μάθεις τα πράγματα αυτά, εν συντομία, όταν ο Θεός τα δημιουργούσε, είχε δαπανήσει σκέψη, είχε σχέδιο και συγκεκριμένες ιδέες. Δεν τοποθέτησε την ανθρωπότητα σε ένα τέτοιο περιβάλλον διαβίωσης απλά, αδιάφορα ή χωρίς καμία σκέψη. Εσείς μπορεί να σκέπτεστε ότι το κάθε ένα από αυτά τα πράγματα για τα οποία μίλησα δεν είναι κάτι σπουδαίο, αλλά κατά τη δική Μου άποψη, κάθε πράγμα που ο Θεός παρέσχε στην ανθρωπότητα, είναι απαραίτητο για την επιβίωσή της. Μέσα του ενέχεται η ενέργεια του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Η΄